ՀՑԱքիԱՋ»
ՀԱՑԱՍՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Հ ^ Յ
Ժ Ո ՚ Լ Ո Վ , Ո Ի ( ՝ Գ Ի Ն
Ես սլյւաւմ եմ քեզ, իմ հայ է)սղսվոնրդ ,
՝1՚եզ,որ լեււներւււմ այս բալւձրիկ "1– լուրթ
Ս.պրել ես դարեր, գարեր ւ1՚աքւսռել
Բւ քո օջախը միշտ վսւռ. ես պահել :
փեզ որ կերտող ես դարերում եղել,
՜Քարեր ես ձեւել, ժայոեր ես սլեղել ,
Օր հաց ես քամել ժայււեղէԸ հողից
11ւ ոսկէ ցինի արեւ֊ի շողից ,
ք|ր յօրինել ես Գաւիթ Սասունցին,
ք1ւ. փոթորկել ես նրա հրաշք ձին ,
՚Ր՝ե՚ց, որ դոնսան ես դարերոււք եղել ,
Սիրոյ անաղարտ երդն ես հեղեղել.
11ւ քո վաստակով, քո կոթււղներով
՛ք՛ո մատեաններով , սիրոյ տողերով .
Դողթաքւ հլւզերով, խորունկ ւյէրքերով ,
Ընդվդումքւերով, յոյսերով անշէջ
Անմահ մնացել հաղար մահի ւ1՚էջ :
Ես սիլաւմ եմ քեց. իմ հայ ժողովուլա–,
՚ ^ հ ՚ ՚ դ որ լեռներից այս րարձրիկ ու֊ լուրթ–
Տեսար հիւսիսի ցոլանքը սյայծաո.
ք1ւ նրա աղնիւ գինուորը դալւձար ,
Ել այս մեծ դարի հողմերոււ1՛ ւ1ւււդււվ
փո է1ահու\քեանի լուսաւոր սրտով
կռուեցիր յանուն սուրր նշմարտուրեան
Ել աղատութեան եւ եղբայրայՅեան • • • :
Ես սիրում եմ քեղ, որ թէեւ մի բուռ,
ք-այց ւսրդարութեան դիրքերի ւքէ,9 բիւր
փորձւււթեաՕ պահին , երբ հարկ է եղել ,
՛Քո աղնիւ սրտի արիւնն ես հեղել • • • ՜
Քե՛ղ ,որ փոիել ես ջրեբը լոյսի ,
1ւՅոպանբ՝ այցու, շողբ՝ ողկոյ(լի ,
Որ քո ոստանում, քո Երեւանում
Ապառաժ քարից հրաշք ես հանոււք ,
Ղ՚որ ձեւ ես տալիս քո հին ւքարւքա|ւին .
կեանքիդ դարունը քանդակռւմ քաբին .
՜՚8ո քարն ես դնում այն վսեւք շէնքին .
Ու ողջ մա|ւդկութեան եբաղՐւ է անղին • • •
Ու քո վաստակով , քո կորողներով ,
Քո մււսաեաքւներու| , սիրոյ տաղերով .
՛Քո նոր լոյսերով ,քո բերք ու բարով
Օ՚արեր երաղած այս ոսկեդարոլ^
Կանցնել ես հպարտ լեռների ւքէջ լուրթ
Ես սիրում եմ քեց. իմ հայ ժողովուրդ :
ՎԱՀԱԿՆ
ԳԱՒԹԵԱ%
ՄԻՏՔ ԵՒ ԱՐՈԻԵՍՏ
ԵՐԿՈՒ
ՏՈՅՆ
ՎԻՊԱԱԱՆՆԵՐ
Փ՚"րխչի
թԼրթերչլ
աչւգի
յււլ.նսւկսւն
գքլ–
Լ՛ էււ կան
II
ւթ
Լ ան մնՆաւէո
յն
սլա ս անն ե ր
է՚ե
ւէ Լւն կլչ նկասւԼն
քյիկււս ՝Բաղսւնւլաքէն
, ո–
լաւն
ւԱպլւ , <ձԱլեքսիս ^օրպա–»
,
ֆրան -
սելւկնի
թալււլմանուեցաւ
վելւջԼլ։ս : ՎէպԸ
՚1՚ելւչ1ւչւււած է ԿլւԼաէի
՚Լայլ՚է
րնութԼնէն
:
Ջեղ
ԿԸ
վախաղլւէ
^լւկքւլւ
մլւ՝
Բ"Լ" 1""Լ1՛՛^՛
աարբե
լւ մԼ լւ ա շխարՀէն ; Գրքին
Հերոս
լլ ,
Զօրոլսւ , իր մխսմ իա եւ
մ էանղամ ա յն
խ
II
րամ ան կ Կւկարաղրով կր յէԼ^ ւ/՚1ւէ կնուա
Լամսունի
Հեբոսներր
, որոնք
անկուշա
հարաւ
մր ունէն
արկահ՜աէսնւլրութեան
,
թ^ւամանք
ա՚1։չ^ււրմ– կեանքի
, /.«, քաւլաքա–
կրթոէ թեան
"Ր" քմանաւլրո*թ
/.
սւ՚՚՚՚յ ւլ էմ ;
Տաքսւնի
քննաւլատ
Աարսել
Պրի"ն խօ -
ոելով
,ոյո վէպէ
մասին,
կ՝րսէ թկ գբլ ֊
խաւսչւ
ւսիսլարր
այնքան
ցայաուն է որ
Ալեքսիս^^Հօրոլան
կրնա
յ արղարօրէն
իր
->> պաաոԼռյ
աեղր
ղրաւել
Վղրական
աի -
՜
ււյարնԼրո՚ւն^
՚^անղիստսսրսւ-^ին
մէ9 :
՚^ԶօրսԼԱ՚՚^Ն
կ ր ներկա յաւքնկ
գաս
մ ր
V
մարգիկ
որոնք Հանգիստ
չեն արղի
կետն–
քի^՛
՚քԼշ եւ չեն կրնար
րնղոլնիլ
անոր օ -
րէնքնեբր եւ սեղմումներր
; Ա^ մաբմնա -
ւյումն է ոչթէ ս*յ^ թափառականին
որ կր
չլ՚ջի
անմ ա ։ո չԼ լի ին կարօւոովր
, ոչ ալ
ո ուստ կան վ կ սլե րու
րմ րոստին
, որ յարա–
ւոեւ պայքարի
ւքէ^ է ընկերութեան
գէմ :
՚Րաղանցաքին
վարսլետօրկն
օմ՜աահ՜ է իր
ՀԼ րոո ր բնական
պաբղամ տութեամ
բ մ բ ,
կհա^ւքի
Հա՚1ւ։լէսլ
մ-սլտոլն
ւիիլիսովւայոլ
—
թեամ բ մ ր
;
Ան իրապէս
լճւսւթեան
ղալա–
կբն է , լ^ւական էակբ
իր
յանղղնու -
թեամբ
, իր աղնուութեամբ
եւիր
թ"–ի^ք~
նե բ ով : Ընղունակ
բացարձակ
անկեւլհ՜ու
—
թեան
, մ ինչեւ
ոուաբ • Ա^ւ նո քն քան կբ
չսյէ կեանքբ
ււրքան իր վաղեմի
րարեկա—
ս ու Հին : կեանքով
եւ
ել ւջանկութեամ
բ
լոբգուն
այս Հերոսր կրյիչեցնէ
րււնական
^ ին անօթնԼրու
վրայ
ոլարուլ
ալհ՜ամաբ
—
ղերբ :
Ռո՛՛ւ Լ " Լբ՚/էք իբ արղի
Հ
ելլենական
րան աս աք, ւլհ՜ութեան
Հուլա յ։ահ–ո լին մէ9 կբ
նե ր կա
յա ւլ^ւէ աքս վիսլասանբ
իբքւԼւ
մէկր
"I՛ հI՛
թ"՚վ՚՚"՚՚–ի
Կրետէի
լԼռներուն
մէ^ ,՝
քԼտոյ կր վւակոլի
Աթոո
(Ա քնորուլ)
լե -
րան վա՚նքե քւու.ն մէ9իրր^՚ւ
արհուեբոքն
,
խոկա
քու
Համ ա ր մ արգուլ
վ բս։
ք :
թէ քարկոծ
ե լով
սսլաննել
ուղեն
ղիս Հոն ,
թ " ղ ե րկրի
՝• սղի՝ն վբա
յ մեռնիմ
,
մ
օրս
ղրկին մԱր մեռնիմ
...
Վասակ
վււէձկԼցալ
ու կր մնար յակՏիռ
:
Ու երբ Գոլրղ կ ն խանղ ա ւլո։ ա ան քո ւէսչն ղ Լ ւյ
հոբէն
ու թախանձեց
, որւղկսղի
անոր
քհ —
աին
կայէքն
իմանա
յ
,
Վասակ
աղե
բււաւոր
ու կարօաաբաղձ
ակնարկ
մր
սւղղԼց
Գոլբւլէհին
,
ա1լեարքլ
մբ ուր 9երմ ու
թագոլն
իղձ մ ր
. կբ բաբախկբ
, ՛է՛՛ր "՛՛ն -
կր վարանկ բ
յայանելու
Գուրղկն
վբղովուԼցաւ
սւակէ ու
՛՛՛՛՛յ^
սլաՀոլն
, Վասակին
ձեռքր
իր ւովւեբսւ
նմկշ
սեղմելով,
րսաւ
անւ՚ր՝ իբ բոլոր
ոիբտր
գնելով
ձայնին
մէշ–.
Ահ, Աիւնեաց տէր, Հուլւոյգ
մա -
ուա՛ւ
,
բաղձանք
մբ ունիս
գոլն , ՚լ"ր ^/՚"
ույլհր
յայտնել
ինծի։ Կր ՛գա
՛լա տ իմ ,Ա
իլն–
եւսց աէր , յայ՚ոնէ
ինծի
քու
բաղձ՚ս՚էւքղ.
,
կր սլաղատիէէ , ՚լեբիգ
բլլամ •
այանէ
,
՛սէր ի՛ք իշխան , լա լա՛ւ՛է
. . .
Ու ա յն աաեն , բե րկբանքի
ղ երե բկբ՚ս -
յին ճառագա
յթում ով մբ իր
մ եււե լատիսլ
գէմքին
վրայ. Վասակ
Հծ՜ծ՜եց •
• • Աոլրր
Հւււղորղութիւն
. - .
ՏՒԳՐԱՆ
ԿԱՄՍԱՐԱԿԱՆ
Զօրպան
ղոՀ մր չէ ճակաա՚ս՚լրի
, լ^գ–
Հակւ-յռակն
, այն անձն կ որ իր
կեանքին
ամէն
՚քէկ
՚է՚ոյբկե՚սնր
կր կաաալ՚է ճակա–
աագրին
տնօրինած–
՚լործ-բ : Ան թափառա
կան կ , ոբպկսղի
աղա՛ս
բ Ա ՚ " յ պատասխա–
ն ել"
է– 1\ ա կ ա տ ս։ գր ին կո չե ր ո ւն :
՝Ի՚"ւլանցտքիի
միւս
՚էիբքէԼ,
ՀՈգեւսես՚^բ
նման՛ս պէս
<տԶօբպա յի՛» պէս կբ
՚ինտռէ
ինքւլինք , բնակ՚սն
օբկնքներր
, թաւիան -
ցելու
Համ ար անոնց խո բ Հ ուբգին
,վւոբձով
,
կբ փնառէ
այն Ասաուած^ր
որ ՚ ո մ է ն աեղ է
եւ ամէն
րտնի
մկԼ, ան Աեծ
Պ՚սնն է Հի–
ներուն ;
տ
"
ւն ա կ՛ոն արգի
միւս
մեծ՜
վի
սլ ասա -
Նու՚էին է Լիլիքա
Նաքոո , որստուերի
մէ^
մնաւրոծ– էութեանց
նկարա՚լբողն
է ։ Կբ
սիրէ
"՚ յ^՛ անձե րբ
որ՛՛ն ք ինչպէս
Կ՛՛Բ"էՐ
Տոսթոեւսքին
, խոնարՀ են եւ անտես -
ուած , արՀսւմարՀ ուած– :
Անոնք որ կր
տառապին
լուռ,
ցաւաւլին
, ղ առն
պա տ —
րան քով
Երե
՛֊" յթէն գատելուէ
իր ալ՚ուեստր
բր–
նասլաշաներո՛^
ալ՚ուես՚ոին
կր մօտենայ ,
երբ կբ նկաբա՚լբէ
կեանքբ
իր յեաին
ման^
բամա՚՚նութե՚սնց
մկ^ : Այ՚ււղէս
, ան կոլ -
՛սա
յ Աթէնքի
՛ս՛լե կի
մ ր
մ ան րա կրկիտ եւ
նուրբ
նկարա՚լբութիւնբ
կամ
գաղթականի
մր կե՚սնքր
Զ՚՚՚-իէքերիո
լ մէջ, թչուառ
նիւ–
թապէս եւ բարո
յա՚ւլկ ս , կե ՚սնք
մ բ որ կբ
մ գէ
յ ո ւս ա Հ ա ա ո ւթ ե ան եւ անձնասպան
ու– •.
թեան
։
Լիք իք՛" Նա քոս իր Հողե բանա կան վեր -
լուծ՜ման
մէ^ ունի
նրբութիւն
եւ խոբու -
թիլն : իր վկ ՛ղ երբ
նկ ա բ ա ղ ե ՛լ են եւ Հ բա–
"քպ՚իչ
։՛
ս Ր Ե հ Ը
Լսո՞ւմ էք • • ՚ սպ՚սսեցէք
մի ւիոքր , ե"
ձե՛ւ կր սլաաւքեմ
բ՚՚լ՚՚րբ
"ԿԻ՚ԼբԻս
՚ ՝ ՚
Գնո՞ւմ
էք
. . • լաւ , ես կր սլատմեմ ծ՜ա~–
ղիկներին ու խոտել՛ին
...
Աիրուն կակաչն՛եր
, լաւ լսեցէք
արե–
լի ոլաս՚մութիւնր
...
Ա՚ւէւ՚և"
հի՚–՚"՝եգ
էր • • •
Գիտէ՛՛ք, նա էլ ձեզ նման մի ծ֊աղիկ էբ,
նա խշունիկ գ էմքով
, ոսկեգանգուր
մ աղե–
րով
.,
Ա՚մ1
՚Կ"
՚ ՝ ի ՚ – ՚ " ^ գ էր • • ՚
ք՚՚ք՜իշկբ եկաւ,
իջ՚ու
մեր բնակարանբ :
Նա տխռւր էր, ինչո՞ւ ••• ւ
Հա , յիշում
եմ , նա չկր
սիր՚ււմ
ներքեւի
լաբկԼբբ
. . .
Ն՛" իջ՛"՛–
՚ ՚ ՚ ե ր ք ե ւ ,
նայեց
իմ ա՚լ91լւսն ,
նայեց սենեակի
պատեբին։
-
Ի/ոնաւ է , ասաց , ՚ղիտի
՚իոխէք
բնա–
կարանր , պիտի
արեւկո՚լ
սենեակ
ճա -
րէք •••
.—. ՛Բանի"՛ եբախայ
ունէք,
^աբցրեց
։
-
Երեքն
էին, եբկուսր
մեռան,
մնաց
այս
մէկր
... Ա՚լատկք
իմ ա՚լջկան
, նա
մեր տան Հո՛լին է
...
-
Հ
"՚յր
/՚Կ
1 / ՚ ՞ * ՛ /
Ղրե՚ք
բ՚ք^իչկր
> ^ ՚ " ր -
ցրեց աղջիկ" :
Արեւ
դբե՚ք , սիրելիս,
արեւ
ղր1..յ ,
որ
վ՚՚՚՚յլի
քե՚լ
վ ր ՚ " յ "՚– աղ՚ս՚՚՚ի
ց՚"՚–ի՚յ
՚՚՛
Ու "՚,լե օրբ ՚րւացի
արեւ փնտռելու
, ՛լր՜–
նացի չաա Հեռու՛
քաւլաք^ւ
ծ ՜ ա
" * –
5էՀ^՜~
Մ Է Կ Ս ՜ԻԼԻՈ Ն Լ Ի Ր
ՄՒԼԱՆՕ,
(Ցառաջ). ֊ Ւնչպկս գրած^
էի
ւ՛յ թուակիր
նամակովս,
Գեկտ
. ՚22ին
Հայկ. Տան մէջ տեղի
ունեցաւ
Հիւլ՚ասի -
բութ
իլն
մ բ ի ւղատիւ
Փա
լ՛իւլի
առաջնոբգ
Աերովբէ
. Վ. Ատնոլկեանի
:
Հայկ
. Տան վարչութեան
կողմէ
Բ՚"րԻ
ղալոլսաի
խօսք
"՚-՚Լ՚լեց
Ո՛ք– •
Աանուկ
հյանպէկեան
, չեչտելով թէ ի՚եչ
զոՀողու -
թեսւնց ա բ՚լիւնք է Հա յկ
՚ Տ "՛ն ՛լ"
յ՚"–թԻ՚–~
նր, եւ թէ ինչ սլէ՚ոք է րլլ՚ոյ
՚սնոբ
ղեբր
ի՚ոալաՀա
յ
ւլ աղութին
մէջ : Այ"
՚ս՚ւթիւ
քիշեց մեր անցեալ
՚իառքեբր :
Ապա
խօսք Ա՛ռաւ Աեբովրկ
ծ՛ .
Վ
՚ I
"Ր
երկարաշունչ
ճառով
մր, պարղեց
մեր ա–
մե՚Լօրեայ
Հողերբ,
չեչ՚ոելով
աղ՚լապաՀ -
պան՚ք ան պ՚սՀանջբ
, ո բուէ՛
յաղթսւն<ս1լին
՛մ աբ ի ՚՛ սպաII ՚քնե
,
են.
մե.
բոլոր
նիլթակ
ան ել բարոյական
ուժերբւ
8ւ՚չ/՚ց
Եբուսաղէմի
Ա . Տակոբայ
վանքր , անգ -
րագւսռնալով
անոր
երգիքին աակ ապաս–
էոանած՝ Հաղաոաւոր
կաբօտեալնեբուն
վի—
ճակր;
Այս առիթով,
ջերմա՚լին
գրուա -
աեց
Բ յ . Օննիկ Մանոլկեանբ,
որ մէկ մի
լիոն իտալական
լիբա կր Ջոլիրէ
՚էանքին
խնամ ա կա
լո ւթե ան , ի նոլա՚ւտ
կարօտեալ–
ներուն : ֊ – Ա.
սւայ
աբեւկո՚լ
մի բնակաբան ;
Սիրուն
կակաչհեր
, արեւի
ղաւակ -
ներ,
աւելի լաւ չէ՞ր
^եզ մօտ բերէի
իմ
ոսկեծ-ա՚ւ՛
իկ
աւլշ1լան ;
Գուք
նրան կբ ՚լուգէիք
կարմիր սւ կա–
նաչ
. . .
Բայց , Հա , գիտեմ
, գուք
նրան ^՚"3
ԼԷԻՔ
աալ ՚ • - Գուք
սնւում էք
վաղորգեան
ցօ՚լո՚լ
. . .
Լ՛՛էք
I
ես ՛լեռ չեմ վեբջացրել
. . .
• • • Ա իլս առաւօտ
պիաի տանէի աղ -
ջկանս
արեւի
տուն , րա յց երբ լուսացաւ
,
եա
ինձ կանչեց , ձեռքս
բռնեց եւ փակեց
"•էքերբ •••
Յետոյ
եկան
մ՚որւլիկ եւնրան
աաբանէ՛
Ու երբ ոսկեծամիկ
աղջիկս
Հեռացաւ
մեղանից
մե՜նք բոլոբս
այբուեցինք
լա ~
լ՚՚ւց
,
Ի՛՛Կ
ե" ղ՛"լ՚ձայ
արեւի
Հիւանգ ;
Ե" ՛լնում
էի, նստսւմ
վ՚՚՚քրիկ
՚էերեղ -
մ անի
մ օա , եւ ս ս/ աո ա ւ.է1՛ ատբ եէ֊էոհ-ա քէէ՚Ն ; ՜ ՚
Ու ՛քիչ՛" աե՚ւնում էի ա՚լ^լանս
աբեւբ
ղբկւՕծ– եւ իբ մաղեր
ր նրա. վբայ փռած՜ • • •
Բայց
ե՜րբ պատմում էիարեւի
մասին ,
կինս ումայրս
չկ ին Հաւաաում
,
նրանք
կարծ՜ում
էին թէ ես խելագալ՛
եմ , ել ռւլ—
բում
էին ա քրոլած
, ցամաքած՜
աչքերով
:
Ու մի օր կլ եո ւլիմեցի
արեւին
յ
^՛Լ՛՛ւ՛
" ՚ ր ե ւ
1
ասի , մի մեծ
գան՚լաա
ունեմ
քեւլանից
. • . ինչո՞ւ
՛լու
ւ)՝ի ձ"1Ք
խնայեցիբ
իմ ւալջկան , ինչո՞ւ
սպաննե -
յ/իր սւտարաբ
նրան • • •
(քսւ ախբեց
ու ւէթնեց :
Գնա, ասաց , յալանիր
աշխարՀին ,
՚սսա , վեբեւի
յարկր , արեւի
շողքերբ
խր–
լեց , ստուեր
ձւլեց ներքեւի
յարկին
ու բս–
պաննեց
էն ոսկեՀեբ
ա՚լ^կան
. . .
ԱՐԱՋՒ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(40)
Ի շ Ե ր 1 ՝ ս
Այո, այւչպէս է մաածում
ւ
Ե"
Հիմա
.քլր ղնամ նբա ՚քօա : Ն"՛ ՚էե"–
քնած՜ չէ :
Գիւա
յին ար՚սրքնե
րի
վբա
յ է
որ ո^^ ՛՛ւմ :
•Տեսնեմ
նրան; Կկս ժամ
՚էերջր Հ"" կբ
լինիմ եւ կբ Հսււլոբւլեմ
քեղ։
Բայց Գա -
՚՚՚ւ՚էի
քեղի
ի՞^՚չ
՚ի՚՚յթ
՛՛՛բ՛"
ծր՚ս՚լիրբ
՚.
Ն՛Ա ա յլեւս չէ ու՚լում ա յ"
՚լի՚-՚էի^
ձեգք
.էոալ % Նա այստեղր
իէու՚լարկու՚ոծ
է Հս՛ -
մ՚սրում
յլ
—՜
^ւէ՚՚՚ւ »
միայն
Հեաւսքրքր՚՚ւթեան
Հ ա մա ր կ՝ ու ղ ե մ
ղ ի ան
ալ
— Զեմ կարծ^ում որլոկ Հետաքրքրու
-
թ ի լ ն է : Ջլինի" թէ տղանեբբ այ" //՚"/ -
մերն են I Լաւ , այժմ ժամանակ
չ կ ՛ " յ եր -
կ ա բ խօս ելւ՚ւ \
Ե
ս կէ" ժ ա ՛ք կ ն ն որ է ն ՛ս յ ս–
"՚եւլ կր լինիմ։
Գու ինձ սպասկ
, որ ՝•«" -
՚լորղեմ
անոր
բոնելիք
րնթ՚սւքքի
մասին
՚քքսւ ւլնաւլ ;
Տելեմաքբ
անմիջապէս
մտնսւմ է
"՛յ՛/
աու նբ , որրնկե րնե րից մէկուն կր սլաա -
կանկր։
Տբա՚/ր
վառում է եւ մանում
մսւ–~
ոանբ եւ գրի առնում
Համ աոօտ
կե բսլով
եղած խօոակցու
թիւննեքւն ու իր
աուած^
ւ։ր՚ւշու՚ւ
Բ %
Կէս ժամ
յետոյ
ՒպրաՀիմ
Ջ՚*՚վ"՚^չը
կր
կին
ւլալիս է եւ ասում •
Սլի "էէկր
Հ " " /
է
անցել
Նեմբութ
բարձրանալու
մաքից : Առ ա յժմ կր գնա
յ
Աոխորղի եւ Տավւա՚էաեքի
1լո՚լմերր։
Ւ՚եձ
—
նից
երկու
ոստիկան
ուղեց , որ
Զուխուբի
ց ե ւլասլե ս՚՚էւե ր ո ւն եւ Հասնանցի եւ ^իպ —
րանցի
ցեւլերուն
նամա1^ել՛
՚Լրկէ եւ նբ -
ր՚ոնց աջա կճութի
ւնբ ա ւղա Հովէ : Գրած՜ է
ա նոնց , որ ^ րացա
ն ի
առ՛ս ջին
որոտի
ն
ոլւստրասա
լի^ի՚ե եւ օւլ1ւեն կառավալ՚ոլ
—
թեան՝
ֆե՚ո՚սյիներու
՚լէմ
կռուելու Հա —
մ ար : Վաղ
ր
մ ե կնե լէս
առա ջ ,
1լ իմ աւյնեէք
քե՚լ , եթէ մ ի
նո րութիւն
լինի %
^ելեմաքր
չնո րՀակ՚ո
լութ
իւն է յայտ -
նում :
ՒպրաՀիմ
Ջավուչր չէ թողնոււք որ նա
Հեոանալ
• Եւ ասում է •
Գանիկլ, ես ՚ոյղ.
/՚"/"/՛/՛
քե՚լ ասի :
Գիտե ս ոբ ոեւէ ա կն կա
լո ւթ ի ւն
չունիմ :
1, ՚
1=
կր ՝\ա՛ ատա
ս
ր ա ՛ս է, լիշեր
՚րք՛
III
ա ո ա ւ. ե, ե,
•ղւլ
ւյՆք. ւն էլ
ես։ Գ
ւն դ
՛՛լ
ինձ
որքան
ւինէոռել եո , ա քնքան ալ ես քե՛/
վւնտռել
ե՚ք ; Այժմ ասա ինձ , ո՞ւր
են ուր—
ւ^աքբ , որոլկսղի ես թ " յ լ չ՚ոամ
այն
կողմր
ղնալու
-—- Այււ , պարտակ
՛ո ն եմասե
լու : ^
աա
Ւլ իրաւացի ես ղիանալու
, ղոլցէ
Հհռա -
կնես աքն վաանղր, որ սսլաոնում կ Ախ —
լաթին–
Այժմ աոեմ : Այն օլւր որ
ո՚ե՚ւար
նրանց , եւ մի քանի օր յետոյ
՚"յս
՚ լ է " լ ք Բ
"ւ՚ստ՚սՀեց
, այլեւս
չտեսայ, եւ ժամանակ
էւ չունեցայ
տեսնելու,
՚լի՚-՚լից
Հեռանա —
լ՛՛ւ եւ իրենց
տէււլբ փնտռելու
: Այսօր , երբ
՚^ՈԼք Հեռանաք
, ես էլ նպատակ
–ւլ՝1ւիմ
բարձրանալ
Շամիրամ
գի՚-՚լբ–
՚
Լ՚՚՚֊ՅԷ
"՚յն–
տե՛ւէն տեգե կութ
իւն ստանամ
%
•
Ուրեմն
, ղ.ո՞լ էլ չգիտես թէ ուր են
յ
Հաւատացիբ
,
քե՚լանից
գաղտն
իք
չեմ պաՀեր , ել ինչս՞
ւ ոլիաի
՚ղաՀեմ
, երբ
՚լ՚ււ
մ ի ֆե՚ոա
յու Լափ
՚գալ՚աականութիւ^՛
ես կատաբում
: Երկ՚՚՚լ՛
աարիներէ ի վեր
ւէ իասին
ղործ՜ում
ենք . ես ՛ո յնքան
Հ՛ս
յի
չեմ վստաՀում
, որքան
քե՚լ :
Կբ կէսսկածիմ I
-
Ու՚լիղր ա յգ է : կասկած
մի
ունենար
ի՛ք քեղ Հետ ուեեցաՆ
անկեւլծ՜ութեան
վր—
ր՚սյ։
Գոլ ղիտես
, որ ֆե՚ոայիներբ
մարմ–
նի մէջ մաած^ զնղակի կբ նմանին;
Միչա
կբ շարժին
, իրենց
տեւլբ կբ վախեն
յ
–
Լալ , կր Հաւաաամ
: Կբ քուսամ , որ
երբ ստո
յգ
տե՚լե կութ
իւն առնես , ինձ կր
Հագորգես
: Շատ կարելի է , ես սլաաե -
Հոլթիլն
ղանեմ եւ ս՚եոնեմ
նրանց :
Զ՚/՚՚յշ
եղիր : Յ՚՚՚՚ւ՚կարծ^
թշնամի
կար–
ծ^ելո՚Ր կր ղարնեն
քեղ : Աւելի
լալ է
,
երբ
ես ՚ոեսնեմ
, նրանց
իւօսեմ , որ քե՚լ
նկաաի
ունենան
: Ա իա
յն պաաուէրս ա յս է , ոբ
երբ
յ՚՚՚^կ՚՚՚րծ
կռիւի
բռնուիք
, գու
քե՚լի
լաւ
պաՀիր
• Նրանց
ղնգակր
անվրէպ է :
Եթէ
տեսնեն
, ասեղին
ծակէն կբ ղարնեն :
- Կբ յուսամ
, ԱլրոՀի
շնորՀիւ
, " ՛ յ "
շլ՚ջանում
ֆետ՚սյու
չենք պատաՀիբ ; Ե"
կր
ւլ նամ՝ տանելով
ինձ Հետ քո անկեղծ՜
խոբՀուրգն
ու րարեկա մական
զգացում -
ներր :
^ւ՚նա , Զավսւչ,
թ՚՚՚լ ՛ք ե ր բարեկա
—
մութիւնբ,
յարաաեւ
լի՛նի : Մեր
առջին
գեռ
շ՚սէո եր կար ճանապարՀ
ունինք կա–
րելու , մ ին չե լ որ մեր նսլաաակին Հաս —
^՛Ի
՛՛՛Ք՛՛
*^՚"՚֊ՑԷ
՛է"՛֊ էէէ ես էլ ւՐ՚կնենք
• Բայց
՛՛էի բան կայ, որ չ ի լ^1լ1ւում : Գա ղա՛լա -
վ՛արն է ։ Ա՚գբիբ ,Ջավուչ,
որ միասին կա–
ոեղնեն ք ա յս
Հա լւսա ա Հու լ՛ութ իլննե րբ է
Թ՚՚՚լ Ա" ւլթ՚՚՚ն
ր եւ իր արիւն1լւլա1լ
պա
չ —
տօնեաներր
նկսւ՚ոի
ունենան
, որաքս լեռ–՜
ներից
ե րբեք պիաի
չՀեո անան ա յն ւ1րի -
ժաոու
ո՚լիներր,
որոնք
՚ւիչե՜բ ^եբեկ
թա—
վւաո ում են ; Ն է՛՛՛՛ն ք ան Ա՛ս սան եւ անխոր–
աակելի
սլիաի
մն՚սն
ու ան՚^արան
՚ղիտի
ւլործե՚յ՛
քա^ւ ի Հայասաանր
աւլաա
չէ ,
քանի
՚լուլում
ր վ ե րցու՚սծ
չէ
:
Այ՛լ "՛նե -
րեւոյթ
ողինելւբ,
ե՜րբ ՚քիաւլ բերես. Գաբ–
բիկլ
Հրեշտակի
նման
եբկնքից
կ՝իջնեն
մօտգ : Մ ի նա քի լ՛ , որ ա յսօր
պարա՚լան
^
տարբեր է
.
Նբա^՚ք
^են ո՚ղում
լւնղ Հարում |
առաջ
բե ք՛ե լ ա լս կո՚լմե րր : Ա քժմ կո ւ ում |
են
Մ շ" ք ղաշտում
: Ա լգ պար աղան
ղ ու
յ
ւլ իաե ս , որ ի ր ական
ու թիէն
կ
,Տ՚^ )
մնաս բարով
; ^ու՚ոով կր լսլ՝ս–
նա ք
;
1քէկբ կրնա
յ
մե՚լ
տեսնել
ել լալ չ ի
լինի : ՜
է
(օար
ՍԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
