(Հ Է՝Բ Ե Ա Թ)
Մի հայիր, աւլւււո՚ր, մի հայիր,
Աա ալքերովդ մի՛ հայիր ,
Երր դււհէքւ դուրս կ՚երեւաս,
Աա աչքերովդ մի հայիլլ .
էս քար չիմ որ րան չիմանամ,
Աա եայհլուդ դիմանամ,
Մի հայիր, մի հայիր ,
Աստուած սիրհս մի հայիր
Թէ հանդիպիս ու հայիս ,
Հու| ու մոխիր կ՚անես իս:
ԹԼԿԱՏԻՆՑԻ
երկւ՚՚եքչ,
խորութեան
մէչ, Հոն ուր 1լր
ոկսէն
եօթներորղ
սչարունակին
֊էրաչա -
11՚ք^երր,
տաձարաձեւ.
թւլենէւի
մր Հովէս -
նիէն աակ , նսաեր էր Ասաուաէէ՝
ձԼռքին
մէջ
Ձ
գոՀար ։ Ա՚անուկի
մչլ նման
ու. -
շադիր կր վհնկր , վեր կր ղռրձնէր
, վար
կր ղարձնէր
^ ժամերով
կր ղևնէր
^
Կ
՛՛՛Ր ~
ծ՜եււ իր սաեւլծաի
րանր ԼէԼԷ1^Ր արարԼա -
կան
Հանճարին
Համար ի"կ ան իմ անալի ,
իւորՀրւէաւոր
, ւլիլակերա
իւաւլալվւկ
մր կր
թուէին
թան
կուղին
քարի ա յւէ երկու բե
կորներ
ր :
կ^բսէիր՝
ուչջ են : ԱրղաբԼլ կբ ժսլաին ,
կր ծիծաղին, , կուլան
, եւ արցունք
ան ֊
գամ կր աեսնեո
I ք՝այւք յանկարծ՜
քեղի կբ
նա յին խոժոռ եւ ոպառնացա
յա ,
իրենց
աշքերոէՖ
էոյսբ
սուբէ
2^^''էրի ^ման կ՝եր -
կարի՜ , կ՝եբկարի՛
,
Կ
՝երկարի
քեղի
։ Եր
բեմն ալ կրակ կբ գառնան
, կր վառին ու
չեն սպառի
բ
;
Կր լսեո ածուխին
ճարճա -
սւիւեբ , կբ աեսնես
բոցին
բաբաիաւմբ
անոնց
Հրեղէն
ոլոբաին
մ^Հ ;
Զ՚"րէքանալի՚՛
^ ելակի
մեծ^ութեամբ
քա
րի երկու
բեկորներ I
Հբե չաա1լնե ր ր լուտասի
նմ ան վե ր կբ
բարձրանային
ամպեբուն
ծովէն եւ երբ կր
մանէին
երկինքի
եօթ՚եերորգ
սչարունակր
կբ
մնային ավւ ի բեբան
:
Երբեք
այսքան
էսորասոյղ
տեսնուած
^էր Ասաուած՜ : Աա––
տանա՚՚՚ն էր գարձեալ
, որ կբ
ղբաղԼցնէր
Արաբչաղոբծ-բ
օրՀնեալ
բլլայ
իր անու–
նբ
ւէե չտասնամ
եա
յ կո յ՛՛ի մբ սաինք ֊
ներոլն
պտուկին
Հանղոյն
երկու
ու լունք—
^Ծր •ԵԵտԱլոէԼ ԱստուՇ՜ոբ՚^էւռքՏ^բուն
՜՛ ՜Տ՚§^^
առ ի վւորձռլթիւն
%
Բաբէ–,
օՀԷ՜
, օՀ( ՜ ,
օՀԷ՜...
Հէ՜ ...
՛Նա գրեց
ալ
Հ րե չտա կ^ւե բու
ս բ րա ս ա ց ո ւ—
թիւնբ ^փակուեցան
չրթներր
,
արձանացան
ամպերբ,
կանգ աոաւ
աիհղեբական
բա - ՚;
բախում բ
:
Վ^ասն ւլի երկու
գոՀուբներր
սահեցան
, վար ինկան Աստուծ^ոյ
ձեռքէն
:
Բաբէ",
օՀԷ%
օՀԷ՜ , Հէ՜
... Հէ՜..–
Որոտաց ԵաՀվէ •
Շ ՚ ՚ ւ տ իջէք
վ՚՚՚ր
I
վ ՚ ^ ՚ ՚ ՚ ք - ե ց է ք ել ղտէք
երկու
ղ
ոՀարներր
՝Լ՚"ՐՐ
Գեղամալ
ծ^ովբ , միչա
արթուն
^
անղին՝
Բիւրակն
,
որ բիւրեղ
կբ թավւէ
լեոնԼրն ի վար :
ԱչնանաՀաբ
տերեւներու
նման
^
՚Լ՚՚Ս"
Հովր^
լանկսւրծ–
՚քէկ
չ՚՚՚-^՚չ՚՚վ կր խլէ ծ^՛"–
ռերէն
1.ւ յառաջ կբ վարէ ամպ առ ամոլ,
Հ ոե յաա կներբ նետուԼցան
երկինքն ի վ՚"Ր :
X
՚Բիչ ետքբ
երկինքի
եօթներորգ
պարու–
նակբ կր բարձրանար
Հբեչաակ
մր , ձեռ -
քէն
բռնած՝
Ամենակալին
ներկայացնելու
Համար
աղջյիկ մր, վարգաՀասակ
եւ կա -
տաբելաաիսլ
•
Տէ՜ր,
ղաայւ Երբ, Ի^ձպէ" ^
արեւր
Աեւան
լիճին
ալիքներուն
մէջ,
" ՛ յ " ""էէ.Ի՜
կր կբ ճեղքէր
ցորենի
կանանչ արա մր
նա յեցա
յ աչքե բուն եւ անմիջասլէո
ճան
չ–
ցույ կոբսուած՜
ղոՀարնԼբր
յ
Ասաուած
նայեցաւ
աղջկան
աչքերուե։
Աբգաբեւ,
երկու
ղոՀարներ
,
կ՝Ր"էիր
ողջ են , որ կբ ժսլտին , կբ հ իծ^աղին
,մ ե ր թ
կուլան, եւ արցունքն
անղամ կր
աեսնես։
Բ ՚ " յ ց յանկարծ–
քեղի կբ նային
քսոժոռ եւ
սպառնացայտ
, իրենց
էոյսբ
սոլբի
մր
չեղրին
նման կԳրկարի՜
, կԳրկարի,
կԳր–
Կ
՚"րի՚՛
յ քեղի
-• Երբեմն ալ կրակ կր գառ -
նան
,կբ վառին ու չեն սպառիր
,կր լսես ա–
ծուխին
ճսւբճատիւնբ,
կբ տեսնես
բ՚՚ցի^՛
բաբախում
բ
անոնց
Հ րեղէն
սլոբտին
մ էջ :
Ո՛^ր երկրէն ես ագջիկո
,
Հարցոլց
Աստուած՜
գորովալիր
:
—- Տէ՛ր
) ՛Լ"""Տ
1
աղաղակեց
Հբեչաակ
մր,
ճեղքելով
ամպեր
ր եւ մօտենալով
Աս–
աուծոյ
, աղջկան
մբ ձեռքէն
բռնած՜ : Երբ,
ինչպէս
ջրվէժ
մր ԳոՀանամք
լԼրան կո -
ՄՈՌՑՈՒԱ՛Ծ
հՋԵՐ
՚ղջիկր
Հօրենական
տանբ
ւոանիքին
վ Ր՛" յ իր աՀիճին
մ էջ
կ՚արթննար՝
նայեցայ
ալքերուն եւ անմ ի–
ջապէո
ճանչցայ
կոբսուած
ղոՀաբներբ ՜
Ասաուած
նա լեցաւ աղջկա^ւ աչքերուե :
Արղ արե լ երկու
ղոՀարներ •
Կ՝
Բ՚՚ԷԻՐ
ռղջ
են , որ կր ժպտին
, կր ծ՜իծաղին
,մերթ
կուլան եւ արւլունքն
անւլամ կր աեսնես :
Բա
լց լանկարծ՜
քեղի կր նայի^՛ խոժոռ եւ
սսլառնացա
յտ , իրենց
լո յսբ
սոլրի
մ ր
չեղբին
նման
1լհբկարի՜
.
կ՝ եր կարի ,
էլերկարի
քեղի։
Երբեմն ալ
կր՚"կ
կր
գառնան
, կբ վառին ու չեն սպէսռիր , կբ
լ " ես ածուխ
ի ճարճատ
իլն ր , կբ
տեսնես
բոցի^ւ բաբախումր
անոնց
Հրեղէն պ"ր -
տին
մէջ–.
"՞/՛
երկրէն՛ ես, աղջիկս,
Հարցուց
Աս տ ո լա ծ՜ կ որո
վյ՚չլէ
ր
^
-
֊։^՝–
-
Տէ՛ր , ՚է՚"՚"յ • • •
Եւ Հրեչաակներր
իրարու կր
յ՚՚՚ջ՚՚Ր ~
գէին
ամ Հն մէկ վա լրկեան , իւրաքան
չիլ–
բր աղջկան
մ բ ձեռքէն
բռնած : Եւ
""ք է՛՛՛
մէկ
աղջիկ կր յիչեցնէր
քերթուած
մր .
էքով ծով աչքեր ու լուս - քնար ,
Ունքհ կհո էր քան գկամար :
Ամէն մէկ աղջիկ՝
Աչքհրլւ ւ|աոհյ է պայծառ նրագով , ֊
Ունքերր կապել է կամար կրակով :
—
Ուսկի՞՚ց կբ բերէք ա յ" ""Լջիկ^երբ ,
Հաբցոււլ Աստուած
, առանց
կարենալու
իր
նայուածքր
բաժնել
ծով , ծով աչքերէն/յէ^
գռՀարներ
պա-էուած՜ էին, յ՚"Ր եւ նման իր
կոբսուած՜
գոՀաբնեբուն
:
Հա յ ա ս ա ան է ն , աղաղակեցին
Հ րեչ -
Ա իւէւեաց
իչիանբ իր յաղթ
Հասակին
ր1ւ1որ աա րածո
ւթե ամ բ վւռուած՜ էր Հոն
ւ
իր ղնաանին
մէջ , ու կբ մնար անչարժ եւ
գեէէնամած՜՝
պատգարակի
մբ վրայ։ ք՚ր
սն՜յյրին
վերեւ
պաարոյւլի
մբ ամոքն
լ " յ—
սբ սաուերնեբոլ
մէջ կբ գողգղար
, ԻբՐ
թէ
շիրի՛^Ի
՝^Ր
՚Լէ""յ
կ՛"խ՚՚՚-՚՚՚ծ
սւռկայծ՝
կան թ ե ղ մբ ե ղ ա ծ՜ րԼԷ՚՚՚Ր • Այ՚է
խ՚՚՚-ցն
իսկ
գերեղմ
անի
մ ր նա խաղալի
թն
բլԼ՚^լ
կբ
թուէր
մանաւանգ
Ակնարկ
ր մ իապաղագ
, ա յլ Հեռասո
յղ ու
՚էեւեռուՆ
, Վասակ՝
մաՀամերձ՝
կարծ՜ես
պւ՚ւրաոլին
մ էջ իր կսրս՚ււած՜ փառքբ
կր
յսւմաոՀր
փնտռել ու Հետապնգել տակա -
լին։
Ընկլուղեր էր այգ վւառքր
Հոս ^ " ՛ յ "
ղնասւնին մէջ, ու այս Ի՚յքիկ՚ւ՛ էր
՜էի՚քա
կալուածբ
Աիւնեաց
տիրոջ, որ
Հ՚լՀայոց
Ա" խաբՀ՚^ին
թաղն էր եր աղեր ՝ վւաո ա -
աենչոէթեամբ
ճենճեբոէլ իր Հողիին
րրռ–
նաշոլնչ
գբգումովբ
•
Դ՚ուրւլէն
,
բանաապաՀր
, որ ուրա -
3՛ ՛է
4՛",/
^բն էր ել հիմա կր զ՚լջ՚՚՚ր
իր ՚"––
բացութեան
Համար ,
ղարՀուրախառն
յոլղմունքով
գիաեց Վասա կբ : Կբ
մեռնէր
աՀա
Հ՛"յ իչխ՚՚՚^՚Բէ
Հ՚՚՚յ՚՚՚յ աւա՚լ. իչխաՆբ ,
չղթանեբու
տակ ղալարատանջ^
իր
օբՀա–
սին մէջ իսկ լքուած ու անոք , ինչսլէս
օր
մր պիտի
բլրսր
՚ւ֊՚՚՚-՚քէ
ի^ք^ ալ. ու
^՚ոլր—
գէն
սոսկաց , արձանացած՜
մնաց Հոն մր —
տած՜կոտ
, խելամոլար
• յետո
ք աւելի եւս
մօաենալով
Վասակի
սնարին , րսաւ
անոր
գգուոտ
, աղու
ձայնով
մր , իր Հա ք
բնիկ
բարբառով
.
— Տէր Ի՛ք իլի""՝՛՛–,
ղեւ՚իդ
բլլ""1ւ՝ տ
բ՚՚կ
ինծի
ի՚ք՚Լ "Ր կբ վւաւիաքի" : Ըսէ , Սիւնեաց
աէբ , ւիաւիաքգ , վւավւաքնեբգ
բ"է :
Ե՚՚՚^չ
սիրտ
բլլս՛ յ , որ չա բ չա ր ան քի գ չխղճա
յ - • •
*Լասակ , իբր /""Բ երաղէ մբ սթավւած՜
,
գէպի
Ղ՚սւրգէ՚^բ
գարձուց
իր
՚Լ֊լ՚՚՚֊խբ
՚^^0՜
ժանքոտ
գանգաղութեամբ
եւ անոր
վբ">յ
ձգեց տարտամ
նայուածք
մբ, ուր
՚լս՚Ր—
մ անքի սասա կութի
ւնբ
միա
յն կեանքի
յե~
ա ին ցոլք
ւ/՚Հ/
գրած՜ էր՛ քի ^ յե՚՚՚՚՚յ մրմն —
֊ - Հա^յ֊ Տ-ս , աղայ..–է -
՚հուրգէն
գլուխր
խոնարՀեցոււյ
րսելու
Համար , թէ Հայ էր , Ապա
ր
նաՀանգին
՚-Լարգղեա
գաւառէն
, ուղտապան
Մ " ՚ ֊ չ է ի
:
որգին՝
բ՛ուրգէն
- Ու ոլատմ ե ց , քանի
՚^՛Ա՝\
կցկտուր
, աբաւլ բառեբով
, թէ
ինչսլէսՀ
մոգ ու սատան
ղաւակցեբ
էին իրեն
՚էէ՛^
ւ
Հրապուրելու
Համար
ղինքր, ու սեւ օր ՛քը\
ուրացեր էր
ի^ք՚ե ալ չէբ գիտեր
ինչ –\
1
տա1լ1ւեբբ միաբերան
:
Աստուած^ կբ նայէր, կր նայէր ու չէբ
կչաանաբ ;
Այն աաեն
միայն
Հասկցաւ
, թէ
ինչու
Ք""Ա1Ր է ՚^՚եղքբ
, շա՜տ
քաւլցր : Ե՛– "՚ոտա—
նան՝
հղօբ։
՜ ^
Շ՛
ՆԱՐԳՈՒնԻ
պէս
ու հիմսւ շաա ւլժբախտ
Հ/՚ (
իրեն
չավւ
ղժրախ՚ո
ղուցկ
Վասակ
՚լլ՚՚՚-ի՚բ
կուբծ^քին
վյւայ ծռեց ու
անմռունչ
խոբասուղուած՜
ՐԱ"ւլ
ԿԱ
թ՚՚՚-էր
չարա
շոլ ք յուշեբու
ու խոՀանքնե
բու
մ էջ •
իր սլատմութիւնն
էր , ՛էր լսէսծ
է ր այգ
բոէէլէին,
անոր մանրավէպբ,
ղերակա -
աարներուէ ա քնքան տարրեր
, բայց
խղճա–
լիութեամ
բ ա յնքան
նմ ան
ու
էո յնքան
ւէ՚աբղկայի՚ե
նաեւ :
Հ՛"յ
) կրկ^՚եց Վասակ
, գոլն Հալ ...
Ու է ե բ անութ եան
խուս՚ուիուկ
նշէ1 քլ մբ
աչքերուն
մէջ, ^ի՚է ՚^/՛ րրաւ
եղբայրական
գորաէով
Ղ՚ուր՚լէնին
երկնցնելոլ
իբ ձեռ -
ՔԸ.՝
"՚-Ր^լէ
"՛ս՛՛աներ կբ երբեմն
իր
բոլոբ
երկիրբ
• Ե^քն ալ կարօտցեր էր Հիմա, սբ–.
տին
խորկն , երկրի
մարէլբ , նոյնիոկ
յե -
՜աին չինականբ.
Հայ քբիսաոնեան
, ՚քԲ
մինչեէ
Հիմ ա չէր կասկածԼբ
եր բեր
, թէ
կր "Իբէր
՚սյ՚էք՚ս^՛
• վ
ի^՚ք՚լի՚՚՚ք
կր ճանչ–
նւ
Հ"՚յ
Բա
լւք Գոէ.բւլկն , գլուխր
հակելով Վա -
սակին
վրայ, րսաւ, աղերսեց •
Օն , Հրամայէ
, ՚ռէբ
իմ իչխան , հ Բ՜
բամալէ
ի՛^՛չ "ր ուղես • պաէորաէէա եմ քե—
պի համար
անկաբելին
րեելոլ - ^Հ , խօ -
"է . •"էբ
Ի ^
է
խօսէ :
Վասակ
էորաում
ժպիտ
մ բ
ունեցաւ •
ԼՈւռ կր մնար միշտ :
Ղ՚ե էլ ու գէորւք ա՞ն
էլ ոււլես
արւլԼօք ,
Հարցուց
Գու րւլէն , կ՝ոլղե՞
ս , որ ղիշե -
րանց
մարղսչետին
կաւղաչաւլէսւբ
բերեմ
քեղի
՚լէսղտնի : կր խնգրեմ
,'ոէր ի՛ք, ՛քի
քաշոլիր
, րսէ , ու ղուն
մի խորհիբ իմ
էէաոիս , էոէ վաանղէ չեմ վախնաբ ես , ու
իմ կեանքս
էսրգէն չատ բան չաբժեր այ -
սոլՀեւոել
:
Վասակ
, ՛լ՛լ ած՜ուած՜ , գլի՚՚՚վ
նշան րրաւ
,
թէ գեղի,
դարմանի չէր ցէէւնկար , ոչ ։
•— Եթէ ՚իափաքիէւ
, աւե լցուէք
^•ուր՚լ
էն
յ
եբթէոմ , Հանգերձապեաին
ւքաբգիկբ կա—
չառելով
, ղաւակգ
բերեմ
քեղի հպաուած՜
,
որ Համբուրես
ղի՚եք անղէոէք մբ,
վերջին
էււնգ. • • •
Ու
Ղ՚ուբ՚լէն
չաւարտեց
, շւիոթած
՝ այն
անխորՀոլրղ.
րառին
Համար , որ
սպրղեբ
փախեբ էր բեբնէն :
/ ՚ յ՚՚ւշ
իր ՛լաւ կին՝ Վասակի
աչքե՜րր
սչղաոբեցան
արւ/ուււքով
. կուբՆքր
աւելի
^"•րաւչ.
ԿԱ
Հեւալւ
Հիմւ^
ւ Աւադ ,
^Հ/.
կրն՚ա.^
Համէսմաիլ
տեսնելու
իր ղաւակբ.
Պալ՚սից
՚^ՐԷ՚՚՚ՔԲ
^Ք՚՚՚է
՚ւԻ՚"էբ
Ի^՚Ք^ Կր
Հրամայէր
մէկ
"՚Լքբ
՚իորել
աեոր , որ յանգւլ՚նած՛
բը~
լար
ղ էէ։ ւլ ան ի էո ե սակց ե լո ւ
Հ ա ւլ " րղակցոլ -
թենկ
"՚ր՚ւ իլ"Լած՜ բանտաբկեէսլին
Հետ ՚
ի"կ
Գ՚ււրւլէն կբ ւլլիատուէր
էլսւցէ :Մ^աց
որ ան կբ ՚ռորակուսէր
,թէ որ՚լին
՚//՛^՛"
~
նէլ^ ղալ տե՜՚՚նելու
ղինք
. ան նոյ/՚իսկ
ու -
բացեր էր իր հայրբ
. . .
Վասակ
մերւ^եց։
—
՚ ՚ " ՚ . / . 7 ՚
"՛էր
/ ՚ հ / " " ՛ ^ ՚
յ՚՚՚րե՚յ
Գ՚՚՚-բ՚քէ^
է
ու՚լես
թերե ւս •/ իր մ ր ՚լրկե
/
հա յրենիք
.
ես կր սպր՚լի՚ք
, կբ ՚իախչիմ
իսկոյն ասկէ
^
լեռ ու ձոր կր կտրեմ եւ
անձաւքր
քու
թ՚"–՚1թգ
կչչ ա՚սնիմ
իր տե՚լր կր հասցնեմ
,
ատով
քաւութիւն
ւլւոնեմ թերեւս • ի"կ ե–
«6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(10)
Ա Պ Ա Ն Ն Ո Ի 0 . \ 7
Ա ՚ Լ Ա Ի Ն Ի Ն
իսկոյն
մաքովս
անցաւ, որ
Գաբեղինն
իբ անհետառես
ւղար՚լամտոլթեամբ
, ան -
չոլչա
, սլատմել էր նրան, թէ ինչ
կարծիք
էի կագմել նրա մասին
ամ ո ւսնո ւթ ի ւն
ից
առաջ եւ ինչ խորհուրգ
էի աալիս
իրեն :
Եւ
՚սյ՚ե ուրախ
արամա՚լրութիւնր
, որ հա–
ղոր՚լել էր ինձ Գաբե՚լինն
իր աւլմկալի
րն–
գունելոլթեամբ
, միանղամից
կոաբուեց
Ա՚ոռայի
այգ անբաբեհաճ
լ^գունելոլ
-
թեան
Հանէէէպւ
, թէ ինչո՞ւ
այ՚է
բանր չէի նախատես
ե՜Լ եւ Ղ՛ա ր ե ՛լին ին չէի
նա խաղգոլչա
ցր ե լ \Ար
ամ
ուսնութիւնից
առ աջ Աառա
յի մասին մեր միջեւ
ե՛լած՜
խօս ա կց ո ւթ ի ւն ր ՚գահ
ի իր Համ ար : Բայց
ԷԼ Ի
՞^է կր
ԼԷ^ԷԼ
՛
՚ Այ՚ք-՚ք
1
ք՚սնի որ
բանր
քւանից անցել էր, պէտք է ամէն կերպ աշ
խատէի
ցսյց աալ Աառային, որ ես ոչ մ ի–
այն
փոխել եմ իմ /լաբծիքն
իր
մասին ,
այլեւ
չափաղանց
յար՚լում
եմ իրեն
եւ
չաա
ուրախ
եմ , ոբ նրան իմ ր^կեբոջ ա -
մուսինն եմ աեսնում
• Բարեբախաաբար
,
այգ շաա է լ գժուար
չԼէէլալ. Գաբեղինն
իր
սիբաՀարուած՜ի
եւ մեղյբամիսբ
վայելող
եբջ՚սնիկ
ամուսնոլ
խանգավաո
ող եւո -
րութեամբ,
որով
աէլամայ
վարակում էր
՚լիմ ացինին , մ ի
տեսակ
ՀաշաԼյցնոէլի
,
մերձեցո՛ւի
գեր էր կաաարում
իմ ու Ա ա–
ռայի
միջեւ ;
-
Հաւանում ես, ^է՛^ , մեր "՚յս բ՚եա -
կարանբ ել այս տեսաբանբ
, ասաց Գա֊
բեգինբ
ց՚՚յց
աալով
կովէլասեան
լեռներն
ա յնպիսի
մի սլա րծ
են /լո ա ո ւթ եա մ ր , որ
Լլարծես այգ բՆա1լարանն
էլ,
" ՚ յ գ ՚ոեսա -
բանն էլ իբ ստեւլծագործ՜ութեան
արւէիւՖ–
քրե էին ; Տես , որքան
պարղ է Հորիւլոնր
,
ամոլի
նշոյլ
անւլամ չ^կայ,
եւ
ինչպէս
՚ղսսչւլուն են այն վիթխաբի
սարերն
իրենց
սւղիտա1լա՚իառ
ղ ագաթներով
;
—•
Զիւն չէ Լլարծես , այլ արհ՜՚ոթի
մի
հս/լայական
ղանւլուած՜
։ Հէնց նոր ես ու
Աառան
ծ՜րաւլբում
էինք այս ամառ մի ճա–
նա պ՛որ Հ ո բ ՛լութիէձւ
Լլա ա ա րե լո լ ա յղ
1լող֊
մ երով գէպի
Հիւսիս եւ գ՚էւցէ ա
յնտեղից
էլ գէպի
արտէսսաՀման
: Գոլ անցել ես ,
չէ՛^ , Ռաւլւքա - վիրաԼլան
ճէոնապաբՀով
:
Ի^է
^Ր՛"էյՔ "՚– հբ՚սչս՚լիք,
Ի^՛է. ս՚սրսավւ ու
Հիացք "՛յգ գ՚սՀավէժ
անղուն՚էնեբբ
, "՚յ՚Լ
աՀաւոր
գագաթներր
, որոնք
թռել են եր
կի՛նք ել Լլորե-լ ամսլերի
մէջ֊. Վերեւր
ել՛–
/լինք,
ներքեւր՝
անէէունգների
երախի
մէջ
ղալաբոլող
գոռ ղեաբ, որ իր
կատա՚լի
ւէաւլքով
թնղ՚սցնում
է այգ
անգունգնեբին
/լատա՚լոլթեան
վւրվ՚ուբբ
բերանին
,
ի՚՚կ
մէջտեղբ
գու քո փոշոտ
խճոլղով, որ
օձի ոլէ" ւլ՚սլաբուող
ւլօտեւոբում
է այգ
անվերջ
վերելքներն
"՚– ՚Օ՚՚յրէԽ^երբ
:
Գոլ
բանաստե՜ւլծ՛ ես ե՚լել
,
նէլա -
աեցի ես ծ՜իծաղելով
ե՜լ նայեցի
Ա՚սռային։
Աառան նստած էր լուռ եւ
/լեգրոնացած՜
Հայեացքով
նայ՚՚ւմ
էր կով/լասեան
լեռ -
նեբի
Լլողմր , րայց ն/լատեցի
, որ /լատա -
/լ՚՚վ աբած՜ իմ նէլատողութ/.
ան վր"՛
յ
հս՚–
՛լիլ նշմաբ/ւլի
մի ժպիտ անցաւ նրա
դէ՚քքի
վրայով
.
Բանաստե^ղծ՝ : բացականչեց
Գարե -
Ղ^^/1 ՝• Միթէ՞ գոլ Լլաբծում ես , թէ նա է
մ իա յն բանասաեւլծ՜
, ով վարժուել
է
յան–
ղ ե բ ո ՛Լ ո տ ան աւոլ՚ն
եր
՛լր ե լ ; Ամ էն ոք ով
սիրում է , անպայման
բանաստեւլծ՜ է : Ե"
առհասարաԼլ
բ՚՚՚՚լիկ
եմ
ւլրա/լան ո ւթե
ան
ւգատմ ոլթիւն
ի ց ; ^աա քիչ եմ ծ՜անօթ մեծ՜
<Տ.ւգօէաների՝^ կեն
ս ա ղ.ր ո ւթ ի լնն ե ր ին , բա
յց
Համողուած՜
եմ , որ ամենալաւ
<Տպօէտձ -
ներն , էսնչուշա , նրանք են , որո՛նք
սիլ՚ել
են , որովՀետել
սէբր
. . . էլիաե՛՛ս ինչ բան
է սէրբ : Աէբր • • • ասենք գու չես հաս/լա -
նա յ , որով Հետե՜ւ
. • չ^ա յե լով , որ սիրո
յ
նքլաբաւլրէէւթիւններ
ունես քու գրուած՜ք -
նեբի մէջ, բայց
սիրոյ
իսԼլա/լան
ն1լարա -
՚ւիրր աալու
Համար
սլէտք է ...
Բանա սա ե ՚լծ՜ գ ՛ս ռնաւք
քե՚լ
պէո ՚
վր՛"յ
/՚երեցի ես ծիծա՚լԼ.լով
1էւ նորից նա
յեցի
Աառային։
— Այ" ,"էէ"՚ք է "իրես
ինձ ոլէս
. ի^^
՚֊պէս
.
Շեչաեց
Գաբեղինբ
եւ , խոնարհ -
ուելոէէ
գէ՛՛լի նորատի
կի՚եբ , ^քչօբէն
ա–
ռալ նրա ձեռ֊քն ու սկսեց
/լաթոգին
Համ
բուրել I
Աառան
նայեց
ինձ եւ ժպտաց
այնսլիսի
Հայեացքով,
որով /լաբծես
ասում
էր
<ձ տեսնո՞լմ
էք որքան
մեծ՜ երեխ՚սյ
է» է
Այ՛լ լ՛"–"^ ղիմումի
, այգ բարի
ժպիտի
մէջ
ես Հալուած
աեսայ նրա ւլկ սլի ինձ
ցոյց
տ՚էլւսծ՜
ւլառնութիւնր
, որ ւէ/լէլբւէւմ կ"՛չ -
կանղ ում էր ինձ :
ՇուաՈէԼ
Աէոռայի
տրամսէղբութիւնն
այն
աստիճան
րսւցուեց
, ոբ նա ս/լսեց ոչ մ ի–
ա քն մասնա/լցել
մեր
իւօսակցութեանբ
,
ա յլեւ
ւէ/ւ՜բաբե րուել / - "ւ ք՛ ամ ուսին
ր ՝^իշգ
ս՚յն՚ղէս
, ինչպէս
եւԼերաբեբւքււմ•
՝•
կէս Լրքօրէ^ , կէ՛*
Կ
սակով եւ ՚ւիջ"Գ՚" -
բաբ , որ անչուչա
սիրոյ
նչան էր , ՚ " յ ^
անմ/։
՛լ
սիր՚՚յ
, որւղիսին
մեծերն են աա -
ծում
գէպի
՚իոքրի/լներր։
Աա ի^ք " * յ դ -
"լէս
վերւ"բ/.րմունքի
բուն
սչաաճառբ
՛էլ է աք էր ՛էր ՛էն ե՜լ ի ր են իս/լ ,
Գա ր ե ւլ
ինի
՚քէջ
, "րի անսահման
բարի սիրաբ , կա լ -
տ՚ոռ
Հուլին , ո՚լեւորուէոծ՜
չաաախօսէէլ -
թի
ւնբ եւ պա րւլէսէքիա
ւիիլիէ1էէ։իա
յական
Հէսյ/.ացքն/,րր
միշտ
"՚յղ՚՚լի՚՚ի
ւքւ^ր՚սբեր -
մ ունք է ին
թ ե լէողրում
ւիոքլւ ի շաա է խե–
լաՀաս
խօսա/լցին
% ինձ թւու՚ք էր , ոբ եթէ
Գարե՚քինր
ներ/լայ
չլիզէր
, ե՛ւու Աառան
եր/լու իտօսք չէի^՚ք
՚լանի
իրար
ասելու
,
մինչգեռ
նբա նեբ/լայոլթեէոմբ
էքե ր խօ -
ւակցա
թիւնն
ինչ բանի
վբայ ասես չէր
գէսռնոլմ
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
