ԳՈՐԾՆ ՈԻ ՎԱՍՏԱԿԸ
ՀՐԱՏԱԿԶԱԿԱՆ
ԳՈՐԾԸ •
֊ «ԳՊՐՈՑ ԵԻԳԻՐԲ»
Ա<ա
" V
ն/.չ./լու
միչռյներւչ,
«որոնք միաւյն կրնան փրկա–
|ւար դ է ր կասւսւրել, Հ ա յ ւքնալու պ այքա
րը
ւքզ1ւլ , հ ա յ հոգիներու մէ ջ
աՀյգային
մակարդակը պատրաստել» :
Համաղւչւււյէնքւ
էլւ ւսոաքելութէլնշ
Ա՚էւ
կասւալւած– պէւոէ
չրԱ"՚լ՛
ւ
եթէ էր
ւլււրծու–՛
նէ ութէւնր
կեւչ ր ււնաց ոււքուհ՜ րլլար
մէայն
դպր՚՚ւյէն
վրայ։
Հայերէն
ւլւ՚քէ հրաաա -
րակութէւնր
, ղաււա խօս ւււթ էւնն ե ր ու ել
ա ո ո լ լէ սնե ր ո լ
մ եթոաէկ
կաղմ ա կե ր սլո ւ -
թէւնր ու թաա
րոնր
, աոալե
չ կամ
նուաղ
լա ^ո ղո
ւթ ե ա մ ր
մ աան էր
ղո
րհ՜ ուն է ու -
թեան
րնգՀանուր
չ(՚շ՚"՚է
^1
՚ն
՚ ^ 4 ^ ;
^^յ"
("՚Լ"1՛
՚^եոնարկներր
էրենց
առուն -
ձէն
պսոոմութէւնն
ունէն։
Առնենք
նախ՝ \
Հրաաարակչականր
;
^
\ ^ ՚ ^ \ \ է ն , ճեմարանէ
րաւյումկն մկկ աա–֊՛՝
րէ եաք, կլլ րացուէր
Համաղղայէնէ
աս
պա րան ր , Պոլսէն եւ Պէ յրութ է
մ էչ
ճար–
ուահ ապա
ւլր ական աաո ե րով եւ
ւլորհ՜էք–
նե րով :
կ ր սլա կս կէն ոչ մ էա
յն ապա
ւլր է չ
մ եքենան
, ա յլ եւ պաՀանչուահ՜
քանւոկու–
թեամր եւ աեսակներով
աաոեր։ կր պակ
սէ ր նաեւ
անմէ չական
հ՚ախքելւոլ
Համար
պէաք
եղած
ւլրամր։
Համաղղայէնէ
՚Լարչութէւնր
աւլասէելոլ
•Համար այս նոր
մ աաՀ ո ղութ ենէն , Ն • Աղ–
բալեանր
«Հաչուակցե
լով
ճեմարանէ
Հեա, ապարանր կր ղարձնէր է^ սեվւակա–
նութէւնլդ
:
Նոր
ղոՀուԼՈ ւթէ
ւենե րով ,
ապա
րանր
կ ունենայ էր վաքր
մ եքենան
, որով կա–
րելէ կ՝րլլար ապել «չորս փոքր կքեր , կամ
մեՆաղէր
երկու է^» ։
Տպարանլչ
Ն • Աղրալեանէ
կուլմէ
կր
կոչուէր
^Յոյս»։
Հոս րսենք անմէչապէս
,
որ
«1947/»1՚,
Ն– Աղրալեանէ
մաՀով ել էր
կաակոփ, ապարանր կր ղառնար
Համաղ––
դայէնէ
սեփականութէւն»
: Անկէ եաք ,
«կեղր.
Վարչոլթէլնր
ապարանր
կ՝ան -
ուանկր ապա րան
^Համաղղա
յէն
Ընկե ֊
րութեան
» :
րար աոպարաՆր կր
ճոէւանայ
նռր աառերոփ եւ կաղմածնեյւոփ : Եւ
ձեռ–
րու
ութղասա րաննե
րու
Համ ար անՀ րա -
փե չա
Հա յեր
էն է
ղ աս աւանգո
ւթե
ան
րոլոր
՚ / Ւ ւ ՚ ք ^ ր ր ••
Գպրո ւլա կան
Հ ր ա աա րա կո ւթ է ւնն ե ո լ
չարքէն մէչ, կր ղանենք
ողբացեալ
Ար -
չակ տէսվՀաննէսեանէ
՚^ԷԿր
Համ աղղա
յէ ե է ո լխ ,ո ե ալն եր է ն
նախակր թա ր ան -
եե րու
֊աամ ար պաա բաս աուած
Թ՛ո լար՛ս -
նութեան
ղասաղրքեր,–ւ :
գ. Գէւղալեանլւ
ճեմարանէ
Հիմնա -
կան
եւ– վասաակաւոր
ուսուցէչր
աուած
է պաամ ութեան
ւլասառռբե
Համ աղւլա
յէնէ
ւրկնել
՛լ՛ք
(լր կաաա լաւէն՝
արգէական
աւորումներով
օմաելու
ապարանր
է,–
Այսքան
աղքաա եւ նախնական
ապարա
նր , անցնող
25
տարէներու
րնթացքէն
տր–
ւած կ պաակառելէ
արգէւնք
:
Լո
յս տե–
լւած են գասագրքերոլ
ճոխ
չո՛րք ^Ր
կաղմուած
առաւելասլէս
Լ . Շանթէ
,
էնչ–
սլէս եւ ուրէչ
մասնագէտներու
կողմէ :
Լ • Շանթէ պաարաստած
գասագրքերու
չարքր կր րաղկանայ
18
գրքերկ :
Այո
չ՛որքէն մէչ կր գտնենք
մանկա -
ւղարտկղէ
վերչէն
տարուան
Համար պատ
րաստուած
այրենարանէն
ետք , տարրա -
կան եւ բարձրագոյն
նա խակր թա րաննե -֊ Ա էնչեւ Աարգ», Աաոնցէ՝ « Հայոց Ն
՛Ա -
՛Ա՛Ք՛՛ I՛ •
Հ րատա
րակութեանց
շարքէն մէչ ան ունէ վեց գէրքեր
,
որոնք
ո
՛րմէ քաւոր
ձ եռն ա ր կն ե ր են ոչ
մ էա
յն
ճեմ արանէ րարձրագո
յն գա
ս ա ր անն ե ր ո ւ ,
այլ եւ ամէն կարգէ
մաւսւորականներոլ
Համար :
կարօ Աասունէ
նոյնպէս
ճեմարանքւ
երկարամեւոյ
ուսուցէչ
, ՀայերՀնէ եւ Հա
յոց
գրականութեան
ճէււլէն
էր գասե–
րէն պատրաստած
է երկու
Հտաորներ ;
Համ աղղա յէնէ
Հ րատա րակութե
անց
ցանկէն
մ էչ կան տարրեր
Հրատա րակու
–՛
թ էւննե ր ալ սաՀմ անուած
փոքրերու
րն–
թ ե րց ան ո ւթ ե ան ;
Ն • Աղրալեանէ
րամէնբ
աւա^ւլ , մեծ
չէ եղած
Հրատայւակուած
գրքերու
ցան -
կէն
մէչ։
«Մէ կ լաւ Հ ա յո գ
գրակօսւնու–
թե՛ւ ն պ ա տմո ւր ֊իւն »
ղ րելու էր նսլատա–
կր՝
մնաց
տնէ րաւլո րծե
լէ : Գրուեցաւ
մ է–
ա յն մէկ Հատոր , (^Պատմութէւն
Հա
յոց
՛իրականութեան»
(ներածութէւն)
: Ասկէ
ղատ, էր մաՀէն ետք.
Հրատարակուեցաւ
ււսար մր՝ ղասախօսութէւններ
Հայ գր -
րակա՛՛ ութեան
մասէն
:
Հրատարակ
ութեանց ա յս շարքէն
մ էչ
կր
ղ տնուէն
, Ն– Աղրալեանէ
Հ(.<
Հ
Բ
անա
ս է ր է
Տուչեր
»ոլ
22
պրակներկն
14^ :
9՝ •
Իփւէկեանր՝
Համաղղայէնէ
Հրատա–
րակչտկանէ
ղլխաւոր
սէւներկն
՚^էկր
1
որ մասնաւոր թափ մր տուաւ այս ՛լոր —
ծէն
,
Հ րատա րակութե
անց
ցան
կլչ
Հարս
տացուցած
է
1938 - 52^
այնքան
Հետա -
քրքրական
Արացոյց
— Տարեգրքերու
չա ր–
քոփ , էնչպէս եւ էր երեք տա ր րե ր ՛Հրա -
տա րակութ էւննե րոփ :
կարելէ չէ Համաղգա
յէնէ Հրատարակ
—
չական
ղործէն
ղատել
Ն •
Փալանճեանէ
Շ ր չան տ ւա ր տ ա ց Մ էութեան
Հ ր ա տ ա ր ա -
կութէւններր
, մասնաւորապէս
«Ակօս»
գրական
պարրերաթերթր
:
1944/՚5/
է, որ կր
Հրատարակուէ
այս
պարբերաթերթր
, առաչէն ութ տաբէնե -
բուն
էբրեւ
եր կամ սեա
յ , Լ՛ոկ ա յմմ
Լւբրեւ
ամսաթերթ
« Ակօս »էն առաչ, Շբ1՛ Աէութէւնր
Հր–
րատաբակած
է
1936 - 39^^՛
յ
երեք տարե
կան ժողոփածուներ՝
ւլրական եւպատմա—
կան ; Համ աւլղա յէ՛նէ Հրատարակած
՛էէւ՛ —
քերէն մաս ՛քբ նախապէս
լոյ՛՛ տեսած
է
«Ակօս»է
մՀչ, եւ ապա
՚էէլ՚քԼ՛
փերած -
ուած :
Արլ
չարքէն
կբ պատկանէն
Լ . Շան -
թէ՝
«Հո՚լէներբ
Ծ՚սրաւէ են» եւ «Հոգե -
կան
կ ա ր ալո ւթ էւննե ր ո լ
Զ՛" ր՛է՛" ց
–՜՚՚֊՚ք
Ր
Աէբելէղ էմ ՀհԱառաչ» , այս անգամ
՛՛լէ–
տէ տամ մեբ տար
աղբ ական
րաղւէ
աթէւ
՚-՚լրել՚՚է՚՚ւթէւննեբկն
կենղանէ
օրէնակ
մբ։
Աակայ՛ն,
թ ո յ լ տուր պաՀէկ մո ետ եր
թալ
, չարմանկարբ
էրէւ
ներկա
յացնհլու
Համար
Երկրոբ
՛լ– ԱչԼսս՛ ր Համար տէն
լ ր ումէ օ -
րեբուն էր : Ուրեմն՝
շուլ՚չ տասնեակ
Ա ,»
տարէներ
առաչ ;
Նորէ՚ւ– Մարսէ լէա էչած
է
Լէ ու
կր ւչրա–
նսէ.էէ Հա յրե նէսկցէ
մ բ երւլ էքէն
ւոակ ,
էբրեւ
Հէւր։
Օրո՛ւան
բնթացքէն
, սլաՀ մր, ՀԼէւրբն -
կալքւերս
Ր
"լ
"ՐՐ
կր բո՚ցակայէէն
, — ֊ ր^ւ -֊
տւսնէքէն
Հայբր
ւլ՚բծէ էր։
Տանտէկէնր
գուբս ելած՝
ւլնումներ
րնելու :
Տ՚լաքբ՝
գպրէէց , ու ես մէնակ էէ այն սլա
՝է1ււն
՚է՚–
սեղանէն
առչեւ
գլուխս
կաէւ՝ նէսմակտ
—
ղ լաւ թեամբ ղբագած :
քց
ո
ր ա ս
ո
ւէլո ւած
ՀայրԼնէ
Ք
՛՛՛՛է՛)
Ր
է կ
յէ շատաէլնե
րԼն
՚
Լ՚ՐԼ —
րանքնե ր թ՚լթէկէ
մր կբ յանձնէ է ,
՚լրկե–
լու
Համար
՚լէ՚՚լէ
Նոր ԱչէսարՀ
. . . :
Երբ
՚էլոլԼսո վեր
էսռէէ
,
տեսէսյ
ււր տա —
րեց՝
յէւսունբ
Հէնւլ — վաթսռւննռց
կ
Լ
՛ն
մ.<ւ ,
անէսօէէ , անչչուկ
կեցած էբ ղլէսուս վե -
բեւ : Զէ է՛ է՛մ ացած
, ղղացած
է՛ր
մ
ուէո
,ջր
Ամառ էր ու գուռբ բաց՝
փրկրրնկէ՚ն
:
ք՛արել աղաս , է՞նչ
կ՚բ^ւես , ՛լէ՞ ր կռ՝.
ղրես , էէՕսեցաւ
,^քոլչօրէն
Այո,
մայրէկ,
էնչսլէս կբ տեսնէք :
«Գէ՞ ր կու գրես» : Րար բառ ր չէստ Հա–
բաղաա՝
ճէչգ մեբ գեղէնբ.
Ո՚՚՚յց,
բ"էո -
րւ
էԼ
են էսնծանօթ
մ րն էր ;
ԱՀ
, էնչ էսնոյչ
Հնչեցին
ւսկանչէս այգ
քանէւ մբ բառեր՛, ու սէրտււ
ճբւլճբղաց ..•
ք^"՚յ9
Ղ՚"–Ք
"՞Վ
՚ ^ ՚ " յ ր է Կ
1
ներե–
9
^Ք
^ "Ր
^եղ բնաւ չեմ տեսած ու չեմ
ճա.՝ չնար :
- է՞ս -, տղաս , ես ալ ձեր գեղացէ
բմ . .
•
Ա՛եբ ղե՚լացէ՞
, ու Հոս՝
Մտրսէլէա
կր բնակէք ու մէնչեւ
այսօր
էր՚"ր
չենք
տ ե ս
էս
ծ :
Հա , մանչս։ Ջեր ՚լեւլացէ
ր մ ֊
Ուբէչ
Հեղ
մրն ալ եկած Ա՛ր , շ՚ոտ
առ՚սչ։
Ինչոք՝
լուրղ
ո՚ոի
ելեր
ղէսցեր
կիր :
ի՞նչ
ունիք,
՛սմ ուսին,
ղաւակներ
եւ, ո՞ւրկէ եկած Կք ։
-—-
Պ"՚–լկ՚"րէ՚"յէ^.–
էէ՚ԷԿ"
—
օրեբր
ձե–
,լէ - քարէսէէէն
փլ՚՚ոյ
նէսւ րեռցուցած
ա–
տեն արկածաԼ
մեռէսւ։Ունէմ
երկու
մանչ,
երկու
աւլչէկ։ Ես Տ-ենցմկ
եմ .
Հարգ
մէսբգ կու ճւոչԿւամ , քե՚լ
չ1 , "լլէկ կէր • ՚ •
Գէրէս
թերթէկբ
կր Հրեմ անգէն : կբ
նստէ ու կբ էսօս՚ոկցէ՚նք : կուսւայ
էրենց
սլա ամ ո ւթ է ւն շ՝
Հաւք առոտ
, կարճ
.
Տա րագրութ
ենէն առաչ
չքա
ւո բութ
էւն բ
ւլէրենք կբ նեէոէ մէնչեւ
նաՀէսնւլէն
կե՛լ -
րոնր՝ Աեբասաէւա : Բ"ւնէ էքբ տարէ
ետք
Հոնկէ ալ էլէսւլթ՝
մէւնչեւ
Պ"ւլկաբէա
Հոն ալ կր կաբւլուէ
ւււ կեանքր
կլլ կա–
ոլկ Վասսլուրէսկանցէէ
մբ Հեէո : Ջորս
ղ՛ս–
ւակներ։
Նորէն
չու՝
՚էէ՚՚լէ
Մ՚որսէլէ՚ո
:
իմացած էէ, բայց
մէնչ այգ չէէ աե -
՛ւած , Հանգէւպած :
Ոաժնուելոլ
պաՀ ուն , տեսա
լ , կ՝օլ՚օլ, -
ուէլ՛ , չէր կրնար ա՚լաա
քա
յլ
՚էոէւե
լ :
Հ՚սբցոլցէ
.
— ֊
Ի՚^նչ
,,լնէ,ս
մ ա յրէ՚կ , "Ր ա՚ոանկ
ղժ
ուա բաւ փեբ կեցար ու չես ալ կրնալ, բբ–
նա կան
քալել :
- ֊ Ախ,
ե աւրուս, ռօմաթիգմա. • •
քու -
քուբում
, քուքռլրում
էղած
րմ :
Ու կշ մեկնէ,
պաւոոլէրելոփ,
որ էրենց
ալ Հանգէսլէմ
անսլա լման :
՛Բանէ մբ տարէ ալ կեանքբ
քարչ
տալէ
՚Լ^Րն՝
Կ՝^Ր^"՚յ
^ կր մէանայ
էրկանբ
օտար
Հալ րանց
մ էչ :
Ու այսպէս
, աՀա կ՝էշնէ
ողբեբ՚լ
ութեան
առաչէ՛ն
վո՚րա՚լոյրր
ա կլ, րացոլէ երկ ֊
խաբարութեան
Ծ ագումր» , կոկոլէ՝
<ճԲն–
եէ՚չր»
(թար՚չմ
անութէ՛
լն Ա
. Տ "վՀաննէս -
եանէ) , է.Ջաբենցէ։
ՀԳանգէական
Առաս
պել»/,
եւայլն :
Համ աղւլա յէ՚նբ , էւր սեփակ՚ոն
եւ կամ
ւլանաղան
Հեղէւնակնե
րո ւ հւոէսքերով
\րա—
տարակած է շ՚՚՚֊րշ
187
գէրքեր եւ
՚ Է Ր Ք "
յ կ ՜
ներէ
ՏԼ՚շենք
քանէ մբ օրէ
՚նա1լներ
մէայն.
^Լ՚"1Լ՚1Է՝
«ԱդՀկան մբ սիրտբ»,
(^-
Վեռնէ՝
վՈւղեւորութէւն
գէպէ
երկրէ՛
կե դբ ոն ր» , Նարգոսէ
՝ ^Ապանն ո ւահ Ա -
ոաւնէն»
, Հ, Աճէսռեանէ
^Պատմութէւն
Հայ Նոր Գրականութեան»
,Վ^՛
Տէլ՚եանէ՝
« Մթնշաղէ
Ան ուր
չնե րր» ,
Գուբ
եանի՝
« Տաղերբ », Վ. Փ՚սփաղեանէ՝
Հ(իմ Ցո -
լեբր^
(Բ • Հատոր) եւ «հէոնաբՀ
Հեբոսնե–
րբ» , Ա • Վրացեանէ՝
((.Հայաստան
<է
Բոլչե–
ւէւկեան
մ ուրճէ, եւ թ րքական
սալէ
մէ -
չեւ»,
Մ • Իչէսանէ՝
^Տուներու
երղբ»
Կւն :
^Համաղղայէէնբ,
էնչւգէս էր րոլոր
ձեո
նար կնե րբ , Հ ր ա տարա կչա կ,սն
՛լ ործն ալ
գաբձուցած
է մեր մչակո
յ թ է ն ծառա
յ ե լ ո ւ
եւ
մ եր ժողոփուբղէ
մ
աալո
բ
ւէէճսւկր
^
բարձ րացնե
լու
մէչ՛՛ց
մ ր՝ աո ՚"նց
եէւէ՚հ"–
կան
ա1
^կալութեան
: ԸնգՀակառակն
, աշ
խատած է էւր Հ րատա ր ակո
ւթէ
ւ՛ենե ր ր ա՛ս–
բսւծել
Ժողովրգական
գԿներ ով,
երբեմն
աչք
առնելււվ
կաբեւոր
վնասներ »:
Հակառակ
այս ցայտուն
է՚բականու
—
թ/^սն
, Համ աղւլա յէնէւ
Հ ր ատա րակու
թ ք՛լե–
ներբ - էւնչպէս բնգՀանբապէս
Հայկակաե
րււլոր ^ ք ա տա բակութ
է՛ ւննե ր
Հք
սւո՝>մ՚ո -
նա ՛էակ սպառում
ունէն
Հայ
՚էրքէ
Համաբ , Հայ մարգբ՝ րնգ -
Հան րապէս
մ է՛չտ ալ ժլատ է եւ ան տ ւսր -
րել՛։
Բոլորս ալ Հայ ղրքէ տարածում
բ կբ
նկա տենք
աղւլա պաՀպանմ ան
գլխաւոր
յ
է՛չո ցնե
լ՛ էն
մէկբ
. բա լց անՀրաժեչտ
ճ
էւ
՛ւ
Ր
չենք
՚է՚ոբձեր
, Հայելէն
՚լէ՚րքլ՛
պա -
Հեստներէն
՚լուբս
Հանելու եւ
տաբահեչու
Հ ս. մաբ
կրնա՛՞նք
անկեւլծօբէն
ողեւոբուէլ
եւ
կրԱնել
Գէրքէն եւ ղ բ՛ս կան
ութ եա՛ե է՛
նպաստ
եղած
ղոՀողութէւենե
ր բ
անկո -
րուստ կր մնան ղարկ է՛ ղար » :
Ա. ՏԷՐ ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ՝–.
«6ԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(5)
« Ա8ԱՏՈԻԹԻԻՆՆ
Ա՛ՔՍՈՐԱԿԱՆ^
(ՀԱՏՈՒԱԾ՚Ն1յՐ ՎԷՊԻ ԵՐԿՐՈՈ– ՚1՝Ր՚1^Ի8)
ՀՈԱԱՆԲՆԵՐ
Նբա նեբկա յութէ՛ւնբ
, ամէն մէ
էսօսքր
Թա գւո բ ե ան է Համ ար
մ աքէ
յափ չտակոլ -
թէւն էր ստեւլհ ում եւ էսանգ ու
եռանգ
նեբ
^ չում : Գեռ
եբէկ
թ՝ա,լւոբեանբ
Ավաճեանէ՚ն
նկատել էր տուել, ոբ Նալ —
բւսնգեանէւ
Հա յեացքներն
ու մ աքեր բ
բու
րում են ՛լ ալ՛ն անու յէն
թ ա լ՛՛ք օղէ նման եւ
յախուոն
ներէսուժում
մարգկանց
սրաե —
րր , եթկ անգամ
նբանց
սլատռլՀաններՀչ
փակ
լէէնեն
Նալբանգեան
է՛ն
ՃանապարՀ
գնելռլց
յետոյ, տան շէմէ
մօա
Բ՛ս, ւլւ ո բեանբ
կան՚էնեցրեց
ԱվաճեաՆէն
ու յ ս՛՛ ՛ւ է-մւսնեց
՚
Ես չէէ՛*
Բ ՚ ՚ ^ Ս
•> ^է Օաեանբ
Հբաւէ -
րելու չէ :
ինչո՞ւ
, թողՆալբանղեանբ
ծաեօ -
թաէայ
մեր Համայնքէ
Հ ոսանքնե
րւււն
Ես աս Հրաւէրքբ
բրէ սլա ր՛լ
նպատակով
մբ, - ՚ւլատասէւանեց
Ավաճեանյ, •
Ո ՚ ՚ բ ե մ ն
ինչո՞՛ւ
Ջամուռճեանն
ալ
չՀրաւէրեցէր
:
^թէ
էբարու
երես
նայելու
՚լէթ ան–
նչան
Հնար մ րլլար, անտարակո
լս ղէւնքն
ալ պէւտէ բաւլմեցնէէ,
սեղանէա
Ք
"փ )
էր
մ չտա
կան
նուրբ
Հ ե գեանքոփ պատաս -
էսանեց Ա վաճե անբ , ասլա աւե լաց րեց • —-
Կ՚երքւէւ
Նալբանգեանէ
այցե յութէւնբ
Բա
րե ՛լ ոլ՚ծակա՚ե
լն կե ր ո ւթ ե ան եւ
ազ՚լա
յէս
ժ ւ՚ղովէ շաա էղ՚ստուե
լի անղամնե
լ՛ բ սլի -
"՛է ՚Լրգոփէ
, մանաւանգ
կաէսաբգութէււն
-
ներու եւ գելերու
Հաւատոյ
քարողէ
չ Ջ"՛–՛
մռւռճեանէն
• • • է , թող վբգաԼԷ ...
ՄԵՐԿ
ԻՐԱԿԱՆՈՒԹԻԻՆԸ
Նալբանգեանն
առաչին
անգամ էր Յա —
րութիւն
Ավաճեանին
տեսնում այգ ւԼիճա–
կում : ՝1ւբա մշտախ՚սգաղ
՚էՀ՚քքբ
ենթտւլբել
չէր
՛ոա լիս ա յղքան
կրակ ու կիրք՛.
Այ՛է
վ՚ոքբամարմին
երիտասաբղբ
կարծես ամ–
բալ^ովին
րո՛լ կ գաբձել եւ այրել էր ու -
ղում սենեակի պատեր բ ,ա յն բաղկա թոռր
,
որէ՛ փր"՛յ
Հւոնղիստ
նստել
շէր կաբռղա -
նում , սեւ, խաղա՛լու,
թ իւն
ներչնչուլ աչ -
քեբն ա յժմ
իրենց
ա կնա կա պի չնե ր
ում
խաղում
, փայլատակում
էին :
Ի՞նչ է պատաՀել,
սիրելի
Յարռլ -
թէ՛ւն ,
՛ոյ" օբերի
րնթացքու
մ բոլորո -
՛ի ին
մ տե րմ ացած՝
Հաբցրեց
Նալրանգ -
եանբ :
Բիչ
մ՝ալ ուչանայիր
, պիտի
ճաթէի
•
գոչեց Ափաճեանբ
: Ն
՛Ա
սկսեց
խօսիլ
ինչ
—~ոբ ՛սեգ բորբոքուած
բանավկ^բ չա–
րունակելու
եղանակով
Կրօնական
՚ե՚՚՚է՚՚փր
չարագործի
,
յան ցա պա ր տ ի
մ բ սլա չւո
"լան
, կրնա՞
ս ե -
բեւակայել
. . . ԱՀ , ներէ , որ վերչէն բ"–
կսեցի
՚ ՚ • հ/օսքս Վանայ
առաչնորգ
Պօղոս
վարգապեւոի
, անոր չա րաւլո
բծ ո ւթ ի ւննե -
բուն կբ վերաբերի
. . . Պատմե^ւ ալ սար–
սավ՚ելի է • • •
Ա վաճե անի
գէմքի
մ կաններբ
կծկուե -
ցին • գա ա րտա
յա
յ՛ո
ում
է ր նբա խ՛՛բ
վ բ–
ղովմունքբ
յ.
Այգ
փ՛ոն ց է՛ Պօղոսբ
վաղուց ի վեր
կբ ճնչէ , կր կեղեքէ
ժողովոլբ՚լբ
: Վեր ֊
Հերս ալ այ՛լ չարէսղործբ
աւլւլա
յ մր կու -
սԻւթիւնբ
պղձ^ելէ ետքբ , իր
վւոքբաւոբր
ե՚լող
տղայիւ մբՀետ կար՚լեբ կ • • •
Տ՚լան
քան
՚"՚լշէկր
կրտսեր
ք՛Ա՛ու ով ,
՚"՚Է^ԻԿ^
անկէ գոՀ չէ եղեր եւ ուրիչ
էլ՚է՚կ
մբ ու -
լ՛եր է • յքօղոս վալ՚ղապետն
ալ
պսակչ՛
լո։
հ ելո
՛Լ ա յգ
կէ՚նր
կրկին
ուրիչ
մաբղու
մբ Հետ կաբղեր է ; Լուծեր է ան եւ
"՚-րէ՚չ
պսակ
մ բ՝
Հինղ
Հա ր իւբ
՚էրուչի՛ : Յ՛լի
կէ՛ն
մր կասլոտե ր ու ա յնքան
ծեծեր կ , որ
անկէ ետքբ երեխան
վիժեր
է՛՛՛
ՈՀ , ինչ
սարսափելի
պւլծութիւն
- . . Եւ ի՞նչ
կրօ
նական
ժալովն այս անօրէն
գայթակղի
չր
փոխանակ
կարղաւլուրկ
լզ՛ելու,
Հողեւո
-1
րական
կոչումէն
ղրկելու,
՚լրկեր է է՚՚կ՝՛^
քաՀանայաղոբծելու
իրաւունքէն
. , . իսկ
ինքր
Պօղոսբ փաէսեր է • • • Իսկ որո՞նք
են
պա չտպ աններբ.
. . ՅովՀաննէս
Տէրոյենց
ՋամուռճեաՀ.
^րուսացի
պատուելին
՚ ^
Ավաճեանի
ձայնՀէ խղուեց
, երկար Հա -
•՝լ։ոց եւ Հանւլսւոացաւ,
երբ
(յալբա՚՚-՚տեանր
շուր տուեց •
Եթէ
ձեր ԱաՀմանագրութիւնն
է կր–
բօնական
ժոգււվէ՚ն
յանձնե
լ այգ իրաւա -
սւււթիւնր
, ապա պիտի
^նչել այգ օրէնքբ է
Եկեղեցականբ
նախ եւ առաչ քաղաքացէւ է
եւ էւր ւլ-ողութեան
, անառակութեան
, բս–
պտնութեան
, մատնութեան
Համաբ
նաէս
եւ առաչ
սլիաի
՚լատուի
քաղաքական
եւ
քրէական
ատեանների
առչեւ։ Ոչ ,
չ՚ղէ՚"Ի
լռել , չպիո՚է
ղէէ."՚^ԷԼ
՝>
բորբոքուած
ձայնակցեց
Ափաճեանէւն Ա է՚քայէլ,՛՛ : Նա
Վանեցի
Պօղոս
էւ ւղատմ ոլթիւնւ ր
՛լն ւո Հւս -
տում էր ոլ՚սլկ ս յաբմ ա ր առի՛թ
պոլսա–
՜՛ա յ
՛լաւ)
ս։ յնքէ՛
՛լի տա
կ ՛լ ո ւթ
իլն բ աբթնա -
ցնելու եւ Ա աՀմանաղ
րութեան
ստեղծտծ
պւսսւրանքլչ
ռ^չացնելու
Հ՚սմաբ
:
^)վաճեանին
Հետաքրքրում
յ
թէ է^՚է
գէբք
ունի
Մեղուն։
Նա արղ1ն
վճոել էբ
Հրատարակել
Պօղոս վարղապետին
՛քեր -
կացնող
բոլոբ
՚իաստեբ,(ւ
: /՛ա
յց ՛լա / " ՛ լ " –
րր չէր • ինչպէ՞ս
ցոյց տալ
ժուլ
՚վուր՚լէ»
վեբաբերմունքբ
: Աւ Նալբանգեանն
էր որ
անմիչապկս
ւլտաւ
անրաբոյական
վ՛՛՛բ ՜
գապետի եւ կրօնական
ժողովի
անարղաբ
"բոչմ ան ղէմ Հա սար՛ս կ՛ս կան
քլ՚՚՚Ր^էքՇ
կաղմակեբպելոլ
միչոցր
:
Ա՛
ԱՐԱԲԱՄԱՆԵԱՆ
(Շար
Fonds A.R.A.M
