ԳՈՐծՆ ՈԻ ՎԱՍՏԱԿԸ
ՀԱՄԱՋԳԱՅԻՆԻ
ՒԱՏԵՐԱՍկՈԵՐՈՒ
ՄԻՈԻԹԻՒՆԸ—՛
՚հ
՚աւոցւ՛ եւ հրււււոարա/չութեան
ւլորՆԷ
էչէէւղմա1լել
։էւչութեան
Հեա , Համ աղգա
յին ը
չկր
կրնար
անաեսել
թատրոն;^՝
մշակոյթի
անվիճելի եւ արժկքաւոր
ճիւղերկն
մէկր։
կաղմ ակե րպուահ՜
ե ւ մ շակո ւահ՜ թաա -
րոնր,
մեր հանօթ
սչայմաններուն
մկ^ ,
կրնայ
թանկաղին
օժանգակութիւե
բերել
աւլղա պաՀ պան
ման
ղորհ՜ին ;
« Բեմբ
մողովուբղին
գսլրոցն է ; Բեմր
Հասարակութեան
մօա
1լ արթնցնկ
• ու
՚ / ՛ " " –
կր սլաՀկ
Հայ էեղուի
, Հայ բարքերու եւ
Հայ
մշակոյթի
սկրբ,
աղգային
ղգացում–
ներս,
աւլղա
յին Հաւաաքբ; Կբ
ղօրացնկ
Հանգի սա աե սին գա աողո ւթի
ւնբ կր նրբա–
ցրնկ
անոր
գե ղար ուե
սաա
կան ճաշակը
եւ
"Ր՛՛ձ
է
."՚Փ՚"Լ
՚"Լ
ԿԸ
. բարձրացնէ
անոր
լչեղ Հանուր
կր թութեան
մակարղակբ » :
ԳաղթաշթարՀին
մէ^
սակա
յն ,
գժբաիւ–֊
աաբար,
Հայկ՛
թատրոնբ շաա բան կոր -
սնցուցահ՜ է իր
րո վան գա կութ ենէն : Տա–
բիներու
ընթացքին
, Հոս ու Հոն կաաար -
ուահ– րաղմաթիւ
վարձերը,
վերշացած
ե ն
անյաշողութեամ
բ , հ՜անօթ
գժուա
բու -
թիլենե
ր
ո ւ ե ւ
յուսա իսա բութ իւննե բու
են
թարկելով
թաարոնին
կասլոլահ՝
սակաւա
թիւ,
բայց արժէքաւոր
ուժեբո ;
Համաղղա
յին ը փորձեր
է
թաարոնը
գուբս
բերել
իբ այս փիճակէն
%
Գեո
1930/՛5՛
ձեոնար կնե ր կբ կաաար -
ուին կաղմ ակեր սլե լու թաաերական
գոր -
հ-երբՀ
Գ՛ իվւէկեանի՝
Համաղգայինի
Հիմ–
նս՚ղիր - ղեկավարներէն
, ներկա
յութիւնբ
Պէյրութի
մ էչ , անիսուսավւե
լիօլւէն
սլէաք
էր
ծնունգ աար նաեւ թաաերական
շա բ–
ժումի
մ ր»
յ ^ .
Աղբալեանի
բնոլաշու -
մով ^թատերագիր»
Գ՛ իփէկեանի
Համար
մեր
մեծանուն
թաաերագիր
Լ •
Շանթի
ներկայութիւնն
ո ւ
գործակցութիւնը
,
նոր
ե ւ
բացաոիկ
սլաաեՀութիւն
մըն՝ էր
թափէ աալ
ո ւ
իր
Հ
^թատե րամ ո լութեան
բ » :
կարճ ժամանակի
մը մէ^, կշ մարղէ
իր
շ ո ՚ ֊ ր շ ր Հաւաքած
ամփարձ
ուժեբբ
գլ —՚
իս ա ւո ր ա րա ր տաբեցնե
ր
ե ւ
կբ բեմ ագրէ
մեծ
յաչողութեամբ
, Լ՛ Շանթի
(1.0շին ֊
ոլայչր»
, իր տիկնոչ
Հետ
ստանձնելով
ղլիսալոր
ղեբերր;
Աւելի վեր^,
1934/՛*՛,
նոբ
յաչողութեամբ
կբ րեմագրէբ
իր Հե–
ղինակած « Արա» եւՀՇամիրամը » :
Խ բախուսիչ
է ին նախնական
այս
՚իոր -
ձերը;
Պէյրութի
մէչ մասնաւո րասլէս
այս
նեբկա յացումնեբ
բ
«բացաո.իկ
երեւոյթներ
էին
՚ ո յ գ չբչանին» : Առաչագրուած
նսլա -
աակին
Հասնելու
Համաբ , անՀրաժեշտ է–
ին , սակայն
, նոր ճիղեբ,
նոբ եւ Հիմնա–
կան
ձեոնարկներ
:
1911^*՛ է
Համ աղղա յինի թատեբասէ
րնե
~
բու Ա իւո թիլն
I,
կբ ստանա
յ իր կաղմ ո
լ ֊ ^
թեան
նոբ եւ ամուլ։
ձեւր : Գ ՚
իփէկեանի
ւլլխաւորութեւսմր՝
1լ
ր^ւտբուի
նոր փ՛որ —
չութիւն
մբ , կը մշակուի
Աիութեան
\ք բ -
րաղիր
— կանոնաղիրը
, նսլատակ
ունենա—
լոփ՛
— « Զ>սլւկ տաքլ հտյ թատեբսւկան
ւսբսւեստիԱ վելւտկե1ւդա(ւացւ1՚անը , տա -
րածւքաԱը են բալւձրացմանը հայ գաղա֊թ–
նհբւււ (քէջ են ստեղծել պայւքանՕելւ ու մի–
ջոց1ւեյւ՝ ա1ալւ զոյատեւլքւանլւ հաՂէար» :
Որպէսղի
կաղմ ակե
բոլո ւթիւնբ
կարենար
սւնշեղօրէկւ
Հետասլնգել
իր այս
ղլխ՚"՚"Ր^
ն սլ ա տ ակբ
, իր ծր ա ղ իր - կան
ոն ա ղրի
՚՛՝ է
նկատի
կ՝աոնէբ
Հետեւեալ
կէտերբ՛ — |
1.
Թ ա տ/,՜ /։ տ ո
էրներւ
Միութիւնբ
պիտի
ունենայ
իր բացարձակ
անկւսխոլ -
թիւնբ :
2"
Գոյացած
բ՚՚լոբ
Հաոոյթներր ամ -
բողչութեամբ
սլիաի յատկացուին
Միու -
թ ե
ան
թատե րական
կարի քնե լաւն ;
• > ՚
Համ աւլւլ ա յինը ոչ մէկ ն ի ւթ ա կան
ակնկալութիւն
ունի այս գործէն
,
բնղՀա–
կառսւ կն անոբ
կլւ չնորՀԷ
իր Հոփանաւո -
րութիւնր
եւ֊ աչակցութիւնբ
:
Տ արիներու
րնթացքին
ձեռնարկբ ա ս -
գկն
Հիմնալորուահ՜
կր։ Ցո՚մառ եւՀեսւե -
լողական
աչիոոտանքոփ
Գ ՚
իվւէկեանր
« Հիմբ գրաւ տեսակ
մբ թատերական
դպ–
րԱէք|ւ
եւ աւանղեց թատերական
արուեստի
Հիմնական
բմրռնոլ.մնեբբ
» ;
յ
Այո թատերական
((.Գպբ ո ց» ին
մ էչ , ԻՐ^
շուլ՚չբ
Համ աիւմրելով
ե բիտասարգ
/ււ •
կրթուած
թատերական
արուեստին կապ–^^
ուած
ուժեբբ
, Գ ՚ իփէկեան՚Հ։
նոր
եւ
նորՀ
յաչո ղութ իւննեբ
կ՝ արձան աղ
րկ
տար
ինե -
բու
լ^ւթացքին :
Գժ ուար սլիտի բԱար
մեղի Համաբ
Հան–
ղամ ան օր
է ն
ծանրանալ
ձեոնար կի
մ ա ն -
ր ամ ասնութ
իւննեբո
լ
փրո՚ք։
/»՚–
մանա -
լանղ. , առանց
մոռացութեան
յիշելու
այն
բոլոր
արժէքաւււր
ե ւ
խոստմ^ւալի
նոր
ու–
ժեբր , որոնք
Գ • իփէկեանի
Հայբական
եւ
ղորոփալից
, բայց,
միշտ խիստ
ե ւ
բնգ -
Հանրասլէս
րծախնգիբ
ալաւեստւսղ
կ տի
շուն շին տակ
պաա բաստ
ու ե լով
ո ւ
թբբ -
ծուելով,
եղան արժէքաւոր
սիւներ* Հա -
մ աղղ ա յինի թատե բաս է րներ ու Մ իութե
ան
ստեղծած
թատրոնին ;
Բաւականանանք
յիշելով թէ
չարժոէմբ
լաչողեցաւ
ժողովբգի
մ էչ
բարձրա
ցնե
լ
թաաեբական
արուեսաի
փայելքբ
ու
սէրր;
Համ աղւլա յի՛նի թա աե բ ա իս
ո լ՛ք
բբ՝
սաեղ—
ծուած
ե ւ
Հասունցած
Պէյրութի
մէչ ,
նեբկա յացումնե
լ՛ տուաւ
նաեւ
ԳաՀիրէի
ե լ
Գամասկոսի՛
մէչ;
ժ ո ՛լո վր գա կան
բո լո բ
խ աւե
րկն գտած
^եբմ
՛՛ն
գո ւնե լութի
ւնր ,
Հւս լ եւօտաբ
մամուլի
՚լնաՀատութիւնբ
լաւա՚լոյն
ասլացոյցներ
են ձեռք
բերուած
յառաչգիմութեան
;
Վ.ե րչ՚սցնելու
Համ ա լ՛ ա յո
մ ասբ ,
յիչենք
թկ
ՀաէՐաղղա
քինի
թատերտսէբՄիութեան
իսա ղա ցանկի
՛ի բա
յ
ա րձանագբո ւած
11
կտո
րնե
րկն
էորո ր մեր Հայ թատե րա՛լ իր–
ներուն կբ սլ՚ոականին
(Լ՛ Շանթ եւ
Պ
՛Ա -
րոնեան)
, իսկ եօթր՝ օտար : Շանթի
Հ(1
՚ն–
կած
Բերգի
իչխանոլՀին»
եւ «Հին Աստ -
ուածներբ՝»
նեբկա յացուած
են
տասնական
ՖՐ–
Ֆ Է 8 Տ Ի Ի
ՃԱՌԸ
«ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ» Ի
ՅՈԲԵԼԵԱՆԻՆ ԱՌԹԻՒ
հւՄԲ
Սաոլւեւ կոստանք ամփռփոււք՚ը
այն ճառին ղոլւ լքեր հայաղէտ բարեկամը,
Պ • Ֆրէտերիք Ֆէյտի կարղաց կիրակի օր ,
Սորպոնի Ամփիթատրոնին մէջ , Հաոքաղ -
ղայիՕի ընկերութեան եւ Փալանհեան ճե
մարանի 25ամեայ յորելեանինւ աոթիւ
Այսօր
Հոս Հրալիրոլած
էք ներկայ րԱա–
լու
կաղգուրիչ
Հանգիսութեան
մր, կագ՛
գուբի
շ գլխաւորաբար
Հայկական
նաեւ
րնղՀս՚նրապէս
, մարղկային
տեսակկտով
:
ինքնաբեր
Հակաղղե
ցութ իւնն - է
աՀաւոբ
պայմ աններու տակ ցրուած
ժո՚լովուր՚չ
ի
մբ , որուն
չդարանին
բնաչնչոլած
էր :
Ի՞նչ
կը մնար
1914^
աշխարՀամարտէն
ետք,
սլաՀելու
Համ՚սր կապեբբ
թրքաՀ
յա
յերու
միչեւ
, որոնք ապաստան
՚լտած
էին
աշփսաբՀի
չորս ծագերուն
մ էչ
;
Ջ
կար
Հ ո–
ղա յին
միութիէնւ, ոչ ալ ընղՀանուր կա —
ռավա բութ
իւն , չկ՛ս ր տնտեսական
կապ :
կչ, մնար
միա
լն , ա յս աղէտէն ետք , ա
յն
ինչ որ ա՛քէն մէկ աղա տուած
բեկոր իր
Հե՜տ կո բերէր
իր էիախուստի
միչոցին
փերացականբ
, ւլաղափաբականր
,
րնգ -
Հ ան բ ո ւթ ի ւն
մ բ սոփոր ութեանց ,
լեղուի
սլատմ ական
յի շասւա էլնե ր ու , գրական
ե ւ
գեղարուեստական
մշակոյթ
մբ
Բոլորբ
սակայն
Հաւասարապէս
տէր չէին
ատոնց;
Մաաւորական
տես՚սկէտով
ամէնէն
Հա -
բուստ
տար
բերբ
ուսուց
ի չնե ր , ւլր ա՛լ էտ -
նել՛ , ղիտուններ ել լր աղբ
ողն եր լսբժա -
նի ա յս անունին
, րնաչնչուեցան
1915/՛*՛ :
ԱՀաւոր
օրէնքի
մբ Համ աձա
յն
անչաբժ
տեւական
ութ իւնբ
՛լ ո յութիւն
չունի ;
ին չ
որ չի յառաչգիմեր
, կբ նաՀանչէ
, ի՛նչ որ
չաճիր
, կ՚նուաղի,
կ՝ուժասպտռի
եւ
կերպով
մբ կ՝անՀես
"1
.ն,ոյ
կարելի չէ եբ
կաբ
ասլբիլ
իր ղբս՚մ.
Ա
՛ւլուի.ի՛ւ.
վլ,,,,յ . իկ,^
պկս՚լի
թ ր ք ՚ ո Հ ՚ ո յ
ղ՚ողթ՚սկաններբ
չարու
նակեն
աղ՚լ-ային
՚լիմագիծբ
.ղաՀո՚լ
ժողո
վուրգ
մը գառնալ, պկտք էր ,,լ, Հ,^^^^
.
ուէին. Հասարակաց
՚լարձնելոլ
ցրուած
մտաւորական
ւլրամա,չլուի,ր
ել
կառ՚սվա–
րել
ղո՚յն
կարող վարիչներով,
պէտք էբ
Համ ախմբէին
մ ո՚րգիկբ
եւ
քաիլթիլն
սոս յին
սւհոնց , Հրատարակէին
կամ վեր -
Հրատարակէին
կոբսուելոլ
գատապաբ -
տուած
՚լււբծեբբ
, սչաՀելու
Հին
սերունղբ
իր ղիաելիքնեբու
ե՛ իր յ ի չատա կնե ր ոլն
մկչ , ապաՀովե
լու
՚Լեչւելքբ
՚է՚՚Հացոլցիչ
մակաբ՚լակի
՛քբ ՛խ""յ եւ֊
վերսաեւլծելոլ
՛ք՛ո ա
լ
ո բ ա կ ա ն լ^ւ ար անի ն ;
Աբւլիական
ժուլւ՚վուրգ
մբ , ւ՛ր կաւլմա -
կեբսլուած է եւ կ՝աւղրի
իր
Հ"՚լին
փրտյ
ունի գպբոցնեբ
որոնց
՛լ՛ւ յութիւնբ
կ՝ա ~
ոչաՀովուի
Պետութեան
կողմէ , ուր ու -
սուցւ՚ւմը կբ նպաստաւոբուի
ել կբ ւոեւա–
կան
՛սն ա յ աղգային
կենւնքուէ։
Հոս
չկ՚ոյ
Հասարակաց
կեանք , բացի
՚իոքրիկ կո -
բի՛բ՛ել՛է
, ՚^՚ԷԿր
՚քի՚-ոէն
անկախաբար
կաքլ֊֊
մուած,
չքլ՚ոյ
կառավարութիւն
որպէսղի
ստանձնէր
աղգա
յին
ղա ս տ ի ա ր ա կո
լ
թե ան
Հուլբ : Ամէն բան կախում
ունկ ր ւլա ՛լա -
փարապա չտնե լ՛ու անՀ ատա կան
նախա -
ձեռնութենէն
, որոնք
նիւթական
միչոց -
ներէ
ղուբկ
էին,
չունէին
մարմին
մը ոբ
ապաՀոփէ ր յա ր ա կց ո ւթ ի ւնո : Անտարա -
կո յս գո
յ ո ւթ ի ւն ունէ ին
աբտասաՀմ
անի
մէչ
Հա
լ կական
Հաստատութիլններ
, Մբ -
խիթաբեան
Մ իա րանութ
ի ւննե ր
որոնք
աբտասաՀմ
ան Հաստատուած
էին
երկար
ատենէ ի վեր , ինչպէս եւ Կիլիկիոյ կա -
թո՛ւ ի կոսա րան բ Անթիլիս՚սի
՚քէ^ կր պ՛ո -
Հէին
՛քշաքլոյթբ
, բայց
Համաւլւլային
Մբ -
շա կութա
յին
բնկեբութիւնբ
, որու
25աւ/՛—
եայ
՛լո րծուն՛է ութեան
լոբելեանբ
կւ, տօ -
նենք այսօր , կբ խորՀբգանչէ
անՀատական
Համաղգա
յին թատերասէրներու
Միու -
թիւնր
, «յաւե բթացնելու
Համ ար
իբ ւլե -
կավարին
յիշ՚՚՚աակը,
1952^5՛ /»
վեր կը
կրէ « Գասպար
իվ՚էկեան»
անունր ;
ԳԱԱԱԻքՕԱՈ
ԻԹԻ ԻՆՆԵՐ ԵՒ ԱԱՈՒԼՒԱ -
ՆԵՐ
•
Համ ս՛՛ւ՛լ ա յինի
կր թ ա կան
ձեռ -
նար կնե բուն
մէչ,
ուշա՚էբաւ
տե՛լ մբ կը
բոնեն
իր կա՚բքւոկե րսլած
Հ րասլա րակա
յին
ղւո ս ա խօս ո ւթ ի ւն1ւ ե ր բ , ՛լբ,ս ելան
Հանգի
—
պումներբ
, յիշատակի
եւ
յորե լեն ական
Հանդիսութիւններբ
եւ վերչապէս
, գրա -
կան գատավալաւթիւններն
ու գիչեբա -
լին
՛լ՛ոս լւՍ թաց
քնե ր ր
Պէյրո՚֊թի
՚քէք. է
*
"Ր
բնգՀանբապէս
,
մեթոտիկ
ծրտւլրո՚Լ
տարուած
են " ՛ յ ս ս՛ *-
խատանքնեբբ
; ԳաՀի՛րէի
Համաղղ՚սյինր
իր կարղին
տեւ՚ոկան
աչխատանք կաաա -
րած է տ յս
՚՚ւղղութեամ
բ
Համ աղղա յինի
ա յս ա յլա ՛լան
ձեռնարկ–
նեչւ՚ւ , նպաստել՛
են առաւելապէս
ղ՚՚լբ" ՜
ցական
տարիքբ
անցուցած
երիտասար -
գութեան
մտաւոր
ղարգացումին
:
Այս
ձեռնաբէլնե
լ՛ ր ,
Հնարաւորութիւն
տուած
են
մ իաժամ անակ
ամ լ՚ասլնգե
լու
մ տ ա ւո բ ա կան
ուժե բու
Համ ախմ բում
ը ,
փոիսագարձ
ծանօթ ութիւե բ եւ բարեկա -
մոլթիւնբ
: Ե,ւ– ՚թ՚բչ՚սսլէս,
այս
ձեռնարկ—
նեբբ նպաստած
են
՚^Հայ
մ չակո
յթբ
ժո -
ղովրւլական
լալն
ւլս՚ն՚լուածնե
ր ուն ծանօ
թացնելու եւ Հասկնալի
գար
ձնելու » :
Եբկաբ պիտի
րլլար
թուել
գասախօսու—
թիւննե՜ լալ եւ գասախօսն
եր ու պատ/լառե–
լի
3
"՚^Կր •
Վե բ չա ցն ե լո
լ
Համար Հաստատենք
մ ի ~–
այն .—- « Հալաաարիմ
իբ ծրա՚լրին Հա -
մ աղգա
յինը աչխա տած է .՛՛չլալ
կենգանի
ղոբ^ի
կա՚լմակեբպութիւն
մ բ» ;
Հաբիւր—
ներ ու Հասնող
իր
Հ րասլա րակա
լին ձեռ -
նարկներբ
«.կը բաւեն
ին^^ին
լ՚սւա՚լո
քն
կեբււլով
վկայելու
կատաբուո/ծ
՛լ ործին
մեծութիւնը
» :
Տաչոբգով՝
մեբընգՀանուր
եղբակա
—
ցութիւննելւբ
;
Ա. ՏԷՐ ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(6)
« ԱԶԱՏՈԻԹԻԻՆՆ
Ա՛ՔՍՈՐԱԿԱՆ ^
<ՀԱ8ՈԻԱ>7՚ՍԵՐ ՎԷՊԻ ԵՐԿՐՈՐԴ ԳՐ՝ք1իՑ)
ՄԵՐԿ
ԻՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
—7 «
Մ եղո լգ » պի աի խնգբկ
Հասար ա–
կական
կս՚րծիքր՛
թող
Պօւլոսի
պաչտ —
սլաններբ եւ ՛ք՜ողովը
իմանան
, ոբ ժողո —
վուրգը
չի Հանգուրժեբ
բարոյական
այ —
լան գա կութ իւննե բր ,
թեկուղ
գբանք
թաքեուած
լինին
փեգո՚րի
" ւ սքեմի աակ՛
Առաչինբ ես կբ գրեմ
իմ կարծիքբ
, ււր
բորբոքե՜մ
սրբապիղծ
կրօնաւորի
վր ս։ յ
արգաբաղատութեան
փայլակնեբբ ;
Ավաճեանբ
ողեւորուած
գրկեց
Նալ -
րանգեանին
;
— Աղ նոր
ք՚ոյլ
մբ կ՝ԲԱայ1 որ « Մե ֊
ղու»ն
պիտի /լատարէ
ժոգովուրգի
յա -
ռաչղիմութեան
գործին
մէչ,
ասաց
նա
Հս
՚ր1լ
է ժոգովուրղին
ցոյց տալ այգ
Ջամուռճետնիլ
գէմքբ;
Տրորենք
այ՛լ գի -
ւապաչտի
ոսկորներ
բ ՚ • •
Իմ ուղտծն ալ ագ է • • •
Վերագաոնալով
Հիւրանոց՝
Ն՚ոէբանգ
եան՛, սե՚լէսնի
վրայ
ւլտաւ մի երկ՚ոող •
« Յարւլո
յ պաբոն
Նալբանգեան
, կը
Հասկնաք
, որ ձեւլի՛ Հիւբանոց
այցելելր
ինծի ՛էամաբ անկարելի
բան մրն է ; Ուս ՜
տ ի կ՝ աղա
չեմ
,յա բգէք
գժբա
խտութիւնս
եւ ժամբ
ե՜րեքին
եղէք
Այ՛ո
Աօֆիայի
մօտ..՛
Օրիորդ Կիւմրսւքնեան» :
Երկս՛" ՛լի վ ր ՛սյ եբկաբ
խ ո լ՛ Հ ե լո ւ ժա -
մանակ
չկար , որովՀետեւ
ժամբ
երեքին
մ օտ է բ եւ Հ ա ր կտ
ւո ր էբ չտասլե
լ տեսակ
ցութեան ;
Այա
Աօֆի՚ո
յի Ֆօնի
վրա
յ
Նս՚լբ՚"նգեան
իսկո
յն նկատեց
օրիորգ
Կիւմ
լ՚ուքճեանի
նաղելի
կեր՚ղաբանքբ։
Ն՛Ա ՛սլ՛աղ մօտե —
ցաւ եւ ամօթից
՚"չքերր
խոնարՀած
չտասլեցբեց
առանձնանալ;
Գէմքբ ծած —
/լուած էր Ա,ղիւոա/լ քողաէ , "բի
" ՚ ՚ " Կ ի ց ե–
րեւում
էին տիսուր , աս,՛քու/լ
"՚չքեբբ
եւ
փ"՚ՐԳ"՚գոյն
չո՚-բթերլԼ
է
Առանձնացան
մ ՚լկիթից ՛՛չ Հեռու
ւչբտ–
նուող
՚իոքլ՚ի/լ
պոլրա/չում
, որտե՚լ
օրուայ
այս
ժամին
ղբօսո՚լնեբը
Հաւլուա՚լիւտ
էին։
Նստելուն
՛ղէս օրիոբգր
քողը ետ ղցեց եւ
աղե բ սական
Հ ա լեացքոփ
նա յե ց Ա իք՛" յկ –՜
լի^
••
—- Գժբաիստութի՞ւն
է պատաՀել
, օր -
իոլ՚գ,
ղ՚՚՚֊ք շաա յուղուած կք,
^"՚ԲՅՐ^Ց
Նալլւանգետնբ՝
նոր նկատելոփ
Կիւմ բուք–
ճեանի
քնքոյշ
՚լեղեցկոլթիւնը
, որ աւելի
էր ղա ր գաբ
ւո ւմ նրան Համակած
տաղնա–
պից եւ
տխրութիւնից
Հա յբս
տունէն
փոնտե ց ՛լիս • • • Ը-
սաւ՝ կամ տունը, կամ թատրոնն
ու իսա
յ–
աառակութիւնբ
. • ՚
Ջեռքեբը
կոտրա -
աելո՚ի
իսօ ս ՚տց օրիո բ ՛լ Ա՛լա
ւնի
ն :
Եւ գ՝"֊ք
է լ լղ՛արեցիք
թատբռ՞նր
՚ ՚ •
Ցնորալի
Համ ո՚լմ ունքի
մը մ էչ եմ
թէ ե՛ւ ստեղծուած
եմ բեմին
Համար ...
Այգ
ցնորք
չէ , ղուք
իրօք
սաեղ -
ծուած էք բեմբ
ղարգարելու
Համաք։ :
Բայց
ւլ.ա ի Հարկէ
քիշ է ՝ արգարացն
Կլու
Համ
լ
.Զ՛
ձե Ր
ք՚"յլը.
յսպասելոփ
, որՆալբտնգես՚ն
աւարտի
իր իսօսքբ,
օրիոբգբ
յուոաՀատ
Հառաչեց
եւ մոռանտ լոփ Հասարակական
փա յ ք " " մ
ղտնուիլր,
՚էէմքբ
ձեռքերոփ
ծահ
1չո
–՝ծ
ս/լսեց
ար՚ոասուել
:
-
Լ՛՛էք
մինչեւ
վերչյչ,
օրիորգ
Ա՛լա։ -
նի . . . Գուք
ժողռվուրգի
յառաչգիմոլ
-
թիւնն ո լուսաւո
րութեան
բ նուի րա բե րե
լու ղաղավւա բով պիտի արգաբացնէք
ճեր
վարքաղիծր։
Զեր
Հո՚յլ՚բ
յետագկմ
ու
ւլաժան մարգ է երեւում եւ անկւսրող
է
ոմ բռնել
իւր գստեբ
Հերոսութիւնբ
՚ ՝ ՚
ւս քՍ խօսքե
րն ասելփս
Նա լբանգե ան ը յի -
չեց Մ ա ր ի՚ս՚ք ի/լին եւյանկարծ
սրտի մի
անասելի
էլս/լի՚ծ ստիպ/էց աւելի Հոգատար
,
աւելքւ
կար/ք/լից
լինե՜լ
խաւալ՚ամ"լութեան
աոչեւ
ան՚լօբ
ա յս ա՚լչկա
յ նկատմ
.ււմ ր
-
ԿԳրեւակայէ՞ք,
թէ ինչ րսել է Հօ -
րենա/լան
տունէն
արտաքսուած
րլլալ
՚ • •
ասաց օրիոբգը
,
բարեկամներս
ալ
երես կր
ղարձնեն |
կ՝րսեն
Հեո ու
մեղմէ,
Հեոու , ղէչ
" ՚ ղ ^ ի կ ^ խայտաոակ։
(Շար
Օբիորգբ
մի պաՀ Լռեց,
" ՚ ^ ՛ "
յ " ՚ ճ " ՚ ^ ^ Ց . *
թէ ինչու
Համաբ է գիմում
Նալբանգեա -
նին; Նա միակ
մաբղն է, որին
վստաՀում
է ։
Թ՚՚՚լ
խորՀուբգ
տայ՝
ի՛՛նչ անել , ինչ
սլէ՞ս գուբս գալ այս ծանբ
կացութիլնից
,
նաՀանչե՛՛՛լ,
վ1,լ՚աղաոնալ
տո՞ւն,
գառնալ
որեւէ վաճառականի
կի՞ն , եւ գո՞Հ
մնալ
/լեանքից
, թէ չղիքել,
ւորՀամարՀ/ւլ
Հա-
սարաէլա/լան
կարծիքը
՚ • •
Նս՚լպ
անղ եանին
թուա՛յ
թկ
Օրի"
բ՛չ ^
Կիւմլ՚ուքճեան,
ա յնպիսի
վիճակի
մէչ
Հ՜ յ *
որ կբ գե ր ա գա ս է չ. Լ" ել նաՀանչի
խ՛՛բ ~
Հուրգ : Բա
յց տ յնպիսի
խորՀոլր՚չ.
Նալ -
բւսն՚լեանր
չէր /լալ՚ոգ տալ՛ նա կարող էբ
խբաի՚ւուսել,
ամլ՛ացնել
նբա
/լ՚սմքբ,
՚^աս—
աատել
Հաս՚սլ՛ու 1լական /լեանք
մանելու
եւ
ժողովրգին
ծառայե՜լու
նբա
ձւչտումր :
Մյղպէ"
է լ ՚"բեց
, թէեւ
ղ՚լում էր, ոբ օր
իս բ՛լ
Աղա
ւնո
լ
պէ" երե լ՛ուն
էա/լր
չւոլո–
րոփին անսլւստբաստ
է մ աքառման Հա -
մար;
Այնքանն
էլ լաւ կբ, որ Կիւմրոլք -
էէեանբ գուբս
եկաւ
յուսւսՀատ
վիճա/լից,
տխուր ժպտաց ել թաիսծոտ
աչքե
բում
ւս՚լչկա
յին ուրաիս ու թեան փա քլ
երեւ աց ։
Նրանք
Լ՛Ր՛՛՛լ՛ Հրաժք. չտ տուե ցին
ոլ՚սլկ"
լաւ
բարե/լաւք^էեր
;
— ՈՀ
, երանի թկ ւչուք
Պ՚՚լԼ՚ս
՚ ք ^ " " յ ի ք
է
այլեւս
երբեք
չպիտի
մուաՀո՚լուկի
՚ • .
Հեռւսնաչիս
ասաց
օբիորւլբ
:
Ա.
ԱՐԱԲԱՄԱՆԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
