HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1955 - page 206

Ո
ԱնՀ"ււոա1լսւն
չաՀէն վեր ,
Հաւաքաբար
բնդՀանուբ
շաՀի մբ լձ "՛քլ
1
Ա՛է՛երիկա -
քքիին Համաբ
սովորութիւն
մրն կ
որուն
կ՝բնա1.լանայ ի աւլա ք աիույ ; Պեաին
Հբա–
մանին
Հոլաաակիլբ
սովորական
երեւո
յ թ
Հ
ԱմԼբիկա՚լիին
Համար
;
Թկել
անՀաաա–
կա՚ե մակարւլակբ
րարձր
Հ ,
Ր՛"ձ՚յ
չեչ -
աուահ
անձն ա կան ո ւ թ ի ւնն ե ր ր
ւյանցառ
են
Անւլլեւսաքսոններուն
մկ^
•, Այս է
սլաաճաււբ
որ՝^
Անղլիոյ թկ Գերմանիոյ
,
ՀեաԼւաբար
եւ Ամերիկայի
*>՚ք^ ,
ուր րր–
նակչսւթԼան
սաուար
մ ԼՆ ամ ասն ութ իւն ր
անղլե ւսաքսոն կ , ա յնքան
՚լօրալոբ
է
կա րղա ւղա Հական
ողին :
Ալ
ա յս կարղ ա -
աս. ֊,ու թիւնր
, որ Հձ աաքրքրական
խառ -
նուրգ
մբն կ աղ՚սաական
"գիի՚ն եւ
գկսչի
Հեղինակութիւն
րնծ ա քուած
յա
րղանքի
ղղաւյումին
, ամէն տեղ կ ուր
Հաւաքական
եեանռ
ե
–~ Ք
Կ
"՚յ •
Ամերիկայի
անտեսական
վիթխարի
ղիրքր՛, "Ր ներչնչողն կ իր ՚սբաաքին քա­
ղա քականութեան
, եթկ իր
րնակչութեան
մեծ
թիւովր
, կաղմակերոլական
րաւյառիկ
լողուն
ակո ւթեամբ
մբ եւ Լ րկլ՚ին տարա–
հութեամբ
կր բացսյարուի
,
լ " " յ ; )
՚/՛"./^
ւղամ ան ա
լ ո
ր ււ ւլբ
ւչ լվսաւո րա րա ր ամե
Ր
ի կ —
եան ա յղ ին^ւա յատուկ
կարւլ ասլա֊,ակա՛^
ողին կ :
1ւթկ
արղիւնաւոբ
է տնաե սական
Հսկա­
յական
այն կաղմ ակե րսլութ
իլն ր որ Հարս–
տու թիւններր
կ աբտաղրէ Լւ որււվ կա —
բե լի կ՝ ԲԱա
յ բովանղակ
Ա ւր ո սլա յի Հ՚"փ
լ^գարձակ
երկիր մբ բնակող
միլիոնաւոր
րաղմ
ու թիւններու
ա յլաղան
ւղա Հ անշն ե -
րոլն
ղո-^աւյում աալ, նուաղաւլո
յն
մամա–
եակի մբ մէշ եւ լաւաղոյնս
, ի վերշոյ ,
նոբ
ժամանակներու
՚սյս
՝՝Ր՚"լՔՐ^
ամե —
լ՚իկե ան կ՚"Բ
՚1
ասլա Հական
ող ին է որ կբ
դոբձէ :
Տնտեսական
Ամերիկայի
վւի լիսոփա
յու -
թի՚-նբ եթէ ղանել
կ՚՚ոլղէք,
խորՀեցէք
այն
մ իլիոնաւոր
բաղմ
Ո
ւթիւննե
ր ո ւն մասին ո–
ր՚՚նք
միլիոնաւոր
քաոակուսի
քիլոմեթր -
ներու
վւ
՛ա յ կբ բնակին
, եւ որոնց կենսսւ–
՜
կան
ւղա
Հ ան շնե րան
կբ
ղ իմ աղ բաւ կ ,
ղ ոբքքարսւնՆէբու
, առէ։ ւաուիի
հ%. աիոխա -
ղրական
ղանւյի
Կիկլոսլեան
կաւլմակեր
ոլոլթեան
մ բ
կ ա ր ղ ա սլա Հ ա կան
անսխալա­
կան
ողի
մ բ
է
Հեռա սլա ակե ր ր
(թէ
լկ փի
՚ւԻ
**ն
) որ ղրե–
թկ
ամերիկեան
Բ՚՚լ՚՚Ր
աոլներէն
ներս
մբ–
տած է
1
-ւյսօր , կրնայ
փերիվայր
չրշել ա–
մերիկեան
կենցաղր
վարող
արժէքներու
ներկայ
ւլասաւորումր
: էւք՚եկոյեան
ժամբ
ութին
Հօւքիէւ
մէշ մայր,
Հայր,
Հարս,
վւե սա
յ , աղա
յ , ա՚լշիկ եւ Հիւր Հեռա
սլատ֊
կ ե ր ին աոշեւ են ա բ ւլ էն , ուր կրնան
տ ե ս–
նել ութ ուեսւսկ աարբեր
յալաաւլիբներ
Զորեքչարթի
ի ր ի կււ ւնն ե ր բ ա յս
յա յաա -
ղ իրնե րէն
մէկբ
պ օ ք ս ^ յ *
լւսակացուած
է :
Ե՛– մ ի լիոնաւ որ ղեռատի
Ամ ե ր ի կա ցինե ր
1լբմբոչիսնեն
բիբտ
ռւժին
յաւլթանակր,
սր
քլբ վսւ բ ձ ա
ա
ր ո
լի
Հ աղա ր ա
լ ո
ր
տո
լու րնե–
բով
:
Գեղեցիկ ա րուե սանե բու
Հ իանա
լի
թան–
ղւսրան մբ ունի Ամ ե ր իկան
,ին չսլկ ս
ղրեցի
ուրղկն , որ Նիւ
Ե՚՚բքի
Աեթրովւոլիի՛րն
Աի
՚՚լԻ՚՚մն
է։ Րայց կայ նաեւ
Նիւ
Ե՛՛լ՛քի
Ա
՝1
.–թրուիոլիթբն
Օւիերսւն
:
Անոր մէշ
ղրլ–
ի,աւ որաբար
իտալական
^Պէլք՚ս՚՚թոյի»
՛ք Ր՛՛՜Ի՛
՚լ"ր^"՚քներր
կր ներկա յացուիհ ;
Ջեոքին
Հինւլ մատերուն
՚Լրայ
կ՚"րելի
կ
Հաչուել
անոնք որ կր ճաչակեն
Տ ր ՚ ղ ի ւ " ի ի
մ բ
Հ՚Պելէաս է Ա՚էլիղանտր»
, երբ Օվ՚երս.–
յին վաբչութիւնբ
քանի մբ աարին
ա՚հղաւք
մ ր ւլա յն կբ գնէ իր լա յտաղբին
՚էրա
յ
:
Ա–
՛ք
եբիկաց
ի
Հ ա ս ա բ ա կո ւթ
ի
ւն բ րնղՀա
նր ա -
՚ղկս
՚լի
՚֊լ
՚ին
եբաժչ՚ո՚ււթիւնն
է "ր կբ սի–
րկ : Ա՛՛՛ առանց
Ա՛՛յւլ
ւո՚սլու
ձանձբււյթք՚ն
յ՚սււաշ եկած
թմրութեան
մբ նչաննե ր ր ,
խանւլ էսվառոլթեամլ՛
կ՛ունկԿւղբէ
անցեալ
ժամանակներու
պաականո՚լ
քիօս ինինե ր ու
,
Տօնեւք է թիներու եւ Վերտիներու
ձա յնա -
կան
սխրաղործութիլններուն
: Անձկոլ -
թեամր կբ ՝։եաեւի այգ Հասարակութիւ
նր , եր՚լչուՀ
ինե բուն
։ք
ե ւլե գի
ա
կան
ա յն
վտանւլ աւոբ
խաղեր՚՚ւն
ղոբս
անոնք
կբ
կաաա
րեն
մ չտնշենական
ՀՀառիաֆնե
լ՛ուն
րնգմէշէն
, ձօնելով
անոնց , Հնչակ՚սն
ւլա–
գաթներոլ
վրայ
իրա՚բոբծոււսծ
իւրաքան–
չիւր
յ
՚ոշ՚՚՚լ
^^"–Իյի^
կ՛ոմ
ոսաոսաու1ւ
^աով՚էժ»ի
յաղթական
ւէե բշա
ւո ր ո ւթ իւն -^
նե րկն ե աք , ծավւե րկ Հիւսուած
որոտրն
–՝\
գոսա
՚լեղօններ
յ
\
Այս
միամիտ
ճաչակբ
սակայն
աւելիդ
յատուկ է Ա էթբո՚իոլիթբն
Օփերա
յի Հա -"
Ոէս
րակութեան
Հ
Կ՚՚՚յ
նաեւ
«մելօման»
Հա– .
է^ա բակս
ւթի
ւնր ,
ո բ
Համ աչխարՀա
լին
՜
Հռչակ
ւիա յե լող
Բալ՚նէ կի
ՀՕԱ
՛ կբ լե՛ցնէ
մ ինչեւ
բե րանբ , գետնա
յ՛՛՛ր կի
բւսղկա -
թոռներէն
մինչեւ
չ"ԲԲ"րգ
յ
՚"Ր^լի
ծայբա–
ւլո յէւ օթեակնե
րբ
,
ա
՛ք
կն անղ ամ որ Նի՛–
Ե"բքի
Ֆիլ՚սբմոնիք
Ակնֆոնի
Օրքկսթր՛՛՛ն
Ամ երի՛կա
յի ամ կնկն նչանաւո ր նուա -
գախումբլ՛
իր չաբաթական
նուաղա -
Հանգէսբ
կուաայ
Հոն :
Նիւ
Եսրքի
Ֆիլս՚րմոնիք
Ակնֆոնի Օբ -
քեստրա
յին նուա
՛լա Հանգէ
սին
Օրբ ,
ե Ր բ
•Բարնէկի
Հօլի մէշ ինծի
յատկացուած
սալոնբ կբ մտնէի,
՚լուռին
առշեւ
Հ՚սնղի–
սլեց՚ո
ք ֆրանսացի
Հ՚ււմրաւ՚սւոբ
նոլա՚լա -
վար
Աոնթէոյին,
որուն
Հե՛տ
ծանօթներ
Կինք
Փ՚՚՚բի՚ղկն•
Ան ^(եցուց
՛լի" ^՚–
ր՛""՛–՛
Պիտի տեսնէք,
Նիւ Եոբքի
մէշ րար–
ձբբ
ել՚՚ււժչտոլթի՚ւնր
՚քտիկ
կ՝րնեն
այն՚ղի–
ոի նեբամվ՚ոփումոփ
մբ, որուն
նմանին
չկք
Հանղիպիր
աչիսարՀի
փրայ
ուբիչ որ
եւ. է աեղ
յ
Նո ւսւղա
Հ ան գէ սն ե ր ա֊
յա յտա
գի
բնեբբ
կբ
սլաբոլնակեն
, ղասականնեբու
կար —
՛լին , նաեւ, սւբդիական
կ՚ոորներ :
Նի՛–
Ե՚՚րքի
<ք.մէլոման»նեբբ
նոյնիսկ չեն խբւո–
չիր
երաժչտակւսն
ծայրագոյն
արղիակւո–
նութենէն
:
Եւ ամերիկեան
քննագա՚ոներր
ղործի
՛ ք բ Ա
՛ր՛ժէքր
քլր
չ՚սփեն
Հոն
լսուած
<Տ.աիսօնանս»նեբու
տտրիքէն եւ քանակէն
:
Այսսլէս
իբական
ղեղեցկութեան
մբ ճա–
չ՚սկր խաթարող
աբտառոցութեան
առշեւ
ԵԻ
Ն. ՓԱԼԱՆՃԵԱՆ
ճԵՍԱՐԱՆհ ՅՈԲԵԼԵԱՆԸ
1'նչսլկս
Հա՚լորգած
կինք Գչ՛
, Հա -
մաւլւլային
Ընկերութեան
եւ Նչան
Փա -
լա1ւճե ան
ճեմարանի
՚ձ՜)ամեա
յ
յոբելեանբ
•էոււէ
աՀա յկական
չ"՚–ք"փ
տօնուեցաւ
կի -
բ
՚՚՚կի
օր , Աոբսլոնի
ամփւիթաարոնին
մէշ՛.
Ա ս
՛ո
րե
լ
լՐ՚՚՚^յ
՚՚՚-ԱԻ
չ "՛ե ՛լե կո ւթ ի ւն՚ււե
ր •
ԿԱՒ(1%. ՊԱՏՈՒԻՐԱԿԻՆ
ՃԱՌԸ
Հանգէսին
նա խա՛ւ
ւո> բ
,
կաթո
՚լ
• սլատ -
ւ
՚ւիբակ
Աերոփրէ
()՝ • Վբ՚լ • Աանւււկեան
իր
բանախօսութեան
մէշ բսաւ՛
^
-
Այսօր
Հոս
Հ ա ւ ա ք ո ւ ա ծ
եէ
՛ք
ոլանծա—
ցնելու եւ
վ
՛առս՛
ւո բե լու
Հայ մչակոյթի
25
տա բ ինե
ր
ո
լ
բեթա՚յքին
ա
րտասաՀմ
անի
մեր
կեւսնքին
՚քկշ ամէնկն
խրախուսիչ
մկկ
ե
րեւո
յթ
II
: Երբ մեր ժ
ւ
՛՛լո վուրգբ
ա–
Հաւոր
՛ո ւոնշան քն
ե ր
է ետք
ծիծ եռնա կնե -
բու.
՛ղէս
ա՛քէն
անւլամ
ճիււլ մր
աւել՚յնե—
քՎ Իէ՛
Ր
՚՚յ
^ււ
Կււ ւԻ^Է
է
կր ի՚օրՀի
նաեւ իր
է1
չակո
յթր
տ եւա կանա
ցնե
լու
մ
իշոցնե
բու
մ աս ին :
Ա,
յ
-տ՚գկս եղած է Հ՛ս
յ
ժ
ալովուբւլ
լ,
իբ
ամ բողշ
գո
յութեէոն
րԱթացքին
,
իրրեւ
Հիմ
ունենալով
երեք բան
իր Տ"ւնբ ,
իլ՛ Հաւաաքբ եւիբ Գ"լբ"ցբ : Կ"՚րելի
չէ
Հայ
ժո՚լովուրգի
կեա^-քին մէշ ուաբա7ւ ~
շատ
ել ղանոնք Եթէ մ է կ >/ կամ
միւսբ
չրլլայ,
նժալ
՚բ
կ՝իշնէ եւ կբ խախտի
՛լո •-
յութեան
Հաւասարուկչոութիւնբ
: */ ւրշին
25
տա
ր
ինե
ր ո ւէ՛
ժ–
ո
ղո
վ ո
ւր ղ
ր
Հաւա
ւոա
րիմ
մնաց իրնաիսնիքներան
սկղբոլնքին
«.Այս երեքէն
տւք էնէն
ղժուաբր
ղ՚քր"ց
Հաստատելն
է անտարակոյս։
Գունաիժավ՛
եղ՚սծ են այն ղաղութներբ
ուր չենք
կբբ–
ց՚սծ
դ"լՐ"ց Հաստատել։
Իսկ ""~ելի կեն —
սունակ է գա՚լութր
ուր եկեղեցիին
Ք
՚ււնեցած
ենք գպրոցբ
« Այսօբ կր տօնեն
ք
Փս՚լ՚սնճեան
ճեմ
ա–
րանին
յոբելե՚սնբ :
25
տարի առաշ
անմա֊
Հ՚ոնուն
անձեր
Հիմբ
՛լքին այս Հաստա -
տութեան
, որ աղւլային
բա ր՚լաւա
Տմ ան
մէշ իբ մեծ ղեբբ կատարած է։ թո։^ այս
տօնբ առիթ մբ բԱ՚ոյ որ ծագկր
մչակյ.յ.^
քժի սկ րբ մեր յաշորգ
սերունղ
րն
մէշ ;
Ամկն
մկկր թող մտածէ թկ ին;
ձեւով
կրնայ իբ րաւքինր
րեբել
նԱլթասքկ-ւ հլ
բարոյապկս
, որսլկս՚լի
րաբւլաւ աճի Հայ
միաքբ եւ >՚ս ք լե՚լուն » ;
Պ՛ Ֆրեաերիք
Ֆկյտի
, որուն ճառ,, ՛ղի–
սվէ
Հրատաբտկենք
առանձին
,
^ ւ
ւրՀակտ~
լ՛՛ ւթիւն
յա յտնեց
կբթական
նա րւ
՛ս
լւա
լ
՚ոլ~
թեան
ոլ՛ կր
Հովս՚նւուորկ
ր
•>անւլէսբ
^
տրամ ագրե
լով Ա ոբոլոնի
ա՛ք ՛իի թատրոնբ
:
Տ ա՚լւսն՚լ
աւո ր շ
ս
ւթ
ւս
կա Հ ւո լ՛
Զ՚՚՚՚-կն
Աե–
ւիքեան ա բու ե ստաղ է տի չնւորՀներով
ել
ղղա ցում ով նուա ՛լեց «Ա ի չի էե անօն» , Շու–
ոլեռթի
ճԱեւլուն» եւ Ռ՚՚՚՚/կլի
Հապա -
նաոան :
Գերասան
Գմ բէ թեան
արտ՚ոսանեց
Լ •
Շանթի
(տ;Հին Աս տուածներ»
թա արե ր ւլու–
թենկն
քանի մբ կտորներ
, Մ՛
Իչխանի
^Հայաստանի
բանուորներուն»
եւ ժողո —
վուբղին
ի՚նղբանքին
վբայ՝
Աիլվա Կա -
պռլտիկեանի
«Խօսք
իմ որ՚լուն»բ,
թրն -
՛լացնելով
սաՀր,
«Թէք" մօրն էլմո -
ռանաս , Հայոց
լե՚լուն
չմոոանաս»։
Ֆրանսական
քառեակ
մր նուալլեց եւ -
ր ոոլա կան եւ Հա յկական
կաո րներ :
Օր՛
իրիս
Պիւլպւիլեան
բնկերակցու­
թեամբ
տաւիղի (Օր՛ Լիլի
Լ"՚"քին)
եւ
սրինգի
(ժ՚"՚1
՛Բաս թ անէ
յի) եբգեց Գ ՚ Ա–
լէմչաՀի
^ի՚լձբ»
, Աչոտ Աաթեանի
Հ
<Աղ -
բ ի ՚ ֊ բ ի մօա
»է՛
, Հատուած
մբ Արա Պար -
թե լեան
իլ «Տ ատբաղոմ
ի Հւսրսր»
օ՚իե րա -
յէն,
Պ՚՚ւ՚՚՚լ՚ոիէ"
յի «Մանուկի
մ ր
երղբ»
եւ իբբեւ
կրկնութիւն
ժողովուրւլին
բուռն
ծափերուն
վրայ
^Մարտիկի՛ն
երգո», ան­
ղամ մրեւս ասլացուցանելսվ
իր
նուրբ
արուեստր ; Տիկին
Հու րի
իփէկեան
–՛
Պսւտաղեան
Հիւանգութեան
սլատճառով։
չէր
կրցած
ներկա
յ րԱա լիսօսե լու
,տնոբբա–
ւլոլռներբ
լայն բացուած
են
Նիւ
Ե՚՚րքի մկշ, նորոյթին
ինչսլէս նա–՛,
եւ գրականութեան
, նկարչութեան
եւ ե–\
բաժ չաւ՚ւթեան
փեր շին
նուաճումներուն՝^
իրաղեկ՝
րնարսւնի
ւլասակւսրգի
մբղո -
յոլթ
իլՆչ։ , գ ի ս ւ ս ղ ի
՚ 1 ւ
կուաա
յ ա յն
տպաւո֊
բութիլնր
որ եթէ ւ՛չ Ամերիկացիներբ
/»֊
րենց ամբող^ութեամ
բ , ՛լէ թ , «էլի՚թ» ղա–
սակարգով
, ՆԼ՚ւ Ե ս ր քց ինե բ բ ,
անգլեւ -
ս ու քս ոն
մ չակո
յ թ ի աչխարՀ
ին « ոգեկան
Հ ր ուանգանբ»
կո ձեւացնեն
, որ
գուբս
իսո յանալով^ ա յգ ա չխարՀ ին
սեփական
սաՀմ աննե ք՛էն , թեւե ր ր կր կարկառէ գէպ
ի
ք".քն - լատին
՛ք չակո քթի ներկա
լ աչ -
խարՀր :
Այ"պԼ"
Հ "ր երբՓաբիղէն
Նի՛ Ե"բք
կբ Հաոնիս
, ինք՚լինքղ
օտար կամ անծ
՛Ա՜­
նօթ
(տէփ՚էյիղէ)
չես զգար
բոլռրոփին ;
Նիւ
Եորքր
Փ՚՚՚րի՚լ
մրն է ,ղոր
ֆանթկ–
ղի՚սաի մրքմա լքբ
լանձնած
ՀքՀՀ"՛/՛"/
իւ|ւպաՐփսթ֊ — Օր-թօփէաիսթ– - տէքօ -
լէաթ-էօււ
մէկու մբ խնամին
, այս փեբշինբ
անոբ
նեղ ու ծուռ
փողոցներբ
չտկած
,
մեծցուցած
, ամէնքս մէկ իրարու
ուղ -
գաՀեաց
՛լիրքի
մէշ ղրած պիտի
.րլէ՚՚՚Բ*
ել՛
չէն
քեր
ուն ճակա անե բէն ալ Հանե լոփ
ճւելոբգ
ղաբգաբանքներբ
, չէնքերր
, ՚ ւոեւլ
չ ա Հ ե լ ՚ ՚ ւ Համար,
իրարու
փրայ գրած պի­
տի
րլլար : Գալուի
րնակչութեան
, այգ
նո յն <ք։ֆւոնթէղիստ»բ
ղա յն յանձնած պի­
տի
րլլար նախ «Բլիւնինկ»ի
մբ իսն ՛սմ
քնե–
բուն
որ անոր
Հագոլսւոներր
մ աքբ
ած
ու աբգուկած
պիտի
րլլար
եւ յետո
յ ,
Հոգեփոխի
մր՝ որանոր
Հոգիին
մկշ ան ֊
տեսաղիտական
Հակումբ
իր ղաղաթնա
կէտին
Հասցուցած
պիտի
ՐԱ՛՛՛Ր՝
Ո՚կյց
ալս
կե բ սլա րան ափ ո իւո ւմնե բէն
փե
/՚^/՛
անչուչտ
Փարիւլի
Հողիէն եւ
մարմինկն
բան մբ մնացած
պիւոի րլլար ;
Այսօրուան
՚\,իւ Եոբքին
մէշ
Հձֆանթէ
-
ղիստ»ին
այ՛լ
Փարիղբ կ՛"յ ւ
ՕՆՆԻԿ
ՊԷՐՊէՐԵԱՆ
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 4 )
« ԱԶԱՏՈԻԹԻՒՆՆ
(ՀԱՏՈԻԱէքՆԵՐ ՎԷՊԻ ԵՐ1ւՐՈՐ՚1> ԳՐՔԻ8)
ՀՈԱԱՆԲՆԵՐ
Գժուաբ
՚չոլ՚ծ է,
աւարտեց
խօսքր
Նալբանղեանբ
,
ղերասաններր
եւ մա -
նաւանգ
գե բասանոլՀ
ինե
լ՛ բ սլի՛տի սլատե–
բաղմին
բնղգէմ
Հասարակութեան
թիւր
ու սիւալ կարծիքի
. ՚ .
Աւլաւնի
Կիւմրիլքճեա՚եր
յանկարծ
գէմ–
քբ
թ՚՚՚շկինակւ՚վ
ծածկեց եւ նաղելի թե ֊
թեւութեամ
ր սենեակից
ղուրս
սաՀեց :
Արուսեակբ
յուսւսՀատ
չալ՚ժումներով
՚էր^
նաց նրա ե ՚ոեւից : Ա վաճե անբ մռա յլուե ց
եւ
Միք՚"յէլին
ւոեղեկացրեց
օրիորգ
կիւմբիւքճեանի
ծանբ վիճակբ : Ն
՛Ա
Հայ
թատքւոնին
նուիրուելու
իր բուռն
ցանկու­
թեան
Համար
րնգՀաբուել
էր
ծնալների
Հեա
՛ււ աանից
Հեռացել։
Ն՛" լբանգե ան բ՝
յիչեց
, որն՚սւամաաոյցում
օբիորղ
Աղալ–
նու. արտա կարղ տխուր
վ իճակբ
գրաւեց
իր ուչագրութիւնբ
:
Օ՚սեանբ
, որ սկղբի՚ց էլ ՚լբղռուած
էր
Պէչիկթաչլեանի
նկատմամբ
Նալբանգեա–
նի բոնած
՚ւիրքից
է
մտածում
էր •
Ե -
րեւի
"՛յս երիտա սա բղ ր մեր
Համ ա յ ն ք ի
վբաք
ա՚լղելու.
նսլատակ
ունի
՚ ՚ . Ասաց.
« ՕրՀնեցէք
վաղուայ
կռիւբ,
փառաբանե­
ցէք յաղթանակբ»։
Օ՚՚՚եանն
իր
ծանբ
ւէ աբմնով վեբ կացաւ եւ բաժակբ
բարձ -
ր՛ոցնե
լով
առաշարկեց
իւմել ԱաՀմանա -
գրութեան
կեն՚սցբ
֊
Երշանիկ
ժ
•1՛
ք ա Օ ա կ
կ ապրի
մեր
ա
՛լ—
՛ք բ ԱաՀմ անա գրա Տ՛ան
կառավար
՛յ
է.
թեան
մբ
ներքոյ : Ա –ւռ՚սւքութեան
կբ
.ոք՛ուին
խռովւււթիւ1ւներն
ու երկսլառակո՛
թիւն
~
նեբբ , աղգակործան
փէ^երր
, ումկնքն տլ
ձեռք
ձեռքի
կուտան
ւսղ՚լւսյին վե Հ նւղտ -
տա1լնե բուն ծառա
յե լու
Համար • ՚ •
« Ա՛քէն "՛եղ սլատ՚քութեան
անիլբ
ետ
քաչելոլ
էլսւնկութիւն
ունեցողներ
կան» ,
ունցաւ. Նալբ՚սնղեանի
մտքով ;
Հայոց
վիճակի
բարւոքման/։
բաւա —
կան պիտի
."քլայ սաՀմանաղրութիւ
նբ եւ
Հաբկ
չսլիտի
մնայ
յեւլավւոխակա՚1։
կամ
ապստամ բական
չալ՚յ-ու՚ք ի • ՚ ՚ Մեր ^լբ"
ուանր
պիտի ԲԱ՛"
/
եւրոպական
ռէ րու -
թիւններու
անկեղծ
Համակրութի՛ւնն
՛՛ւ
ւլ՚սչտպանոլթիւնբ
: Հարկ է , "ր յաբա -
"•եւ. աչխաո՚ոլթեամ
բ պատլ՚աստ-՚ւի
ե ք ա–
ռանց
ա՚լմոլկի
, առանց
չեփորի
, մինչեւ.
այն աստիճան
, որ քիչ չատ "՛չքի
ւլարնսւլ
ար՚ւիւնք
մբ ձեռք
բերելու
ասլս՚Հոփ
րլ -
է՛՛՛նք • • •
Ա՛ք իրա
յի մբ պէս ատենաբանեցիր
,
պաբոն Օտեան
,
փրայ
բեբեց Ավ աճես՛ -
նր։
Թաղւորեւսնբ
ղոՀ այգ գիպոլկ
ւյկաաո–
էլէ>լթիւնից՝
ծիծաղեց : Օաեանք,
բքւրանե"
մօտեցբած
բաժակբ
գժւլ.ո՝> ց ՚ " ծ ՚լրե՚լ
, ա—
պա նայեց
Ն՚սլբանգեանի
կողմբ , սսլա -
սու՚ք էբ , թէ ինչ է ասելու նա
Կեցցէ ԱաՀմանագրութիլնբ
, որ մ^բ
աոլաւլա
յ ա՛լ՛ո աս ւթե ան
ու ո աշին
աղի
ւսն
կ ...
ղոոաց
Պէշիկթաչլեանբ
;
կեցցէ,
կեցցէ՛..
՛ո րձագանղ
ե
ցին
օրիորգ
Փափալլեանբ,
ԿիւԱփւեանբ, Ար -
րասլ - Մանասր ; Շ ի չ՚ք "՛ն ե ՛ոն բ
խււբՀրղա–
ւ՛լր
լռութիւն
սչաՀպանեց :
Ն՛" լր՚՚՚նղեան։։
Թա
՛ւ
ւոր եան
ի՛յ
իսօսք
խնգրեց եւ գիամամր
"չի՛՛՛չ
չասաւլ
ս՚սՀ —
մ անագր ութե
ա
՝1ւ
մասին,
թկեւ
^ւլ՚ա Հետ
ծանօթ՚ոնո՛
լու ց յետո
յ արղէն
ունէր իր
•>ա
՚ւտւոտւււ1ւ
1լսւ րծիքր :
Մ ՚"Րգկ՚"
քին պաամ ութեան
րնթացքի
մէշ
մենք գտնում ենք երկու
պաատսիսան
միալն՝ այո եւ ոչ : Միշի՚նբ
չկ՛ս
յ : Կկս -֊
կտուր
Հնաբնեբբ
միչտ փնասել ենմարգ -
կութեանբ
, Հնից Հեռացել
, բա յց նորին
կլ
չ Հ ա սն ելաք , ա սլ րել
՛քի իս ե ղ ճուկ փիճա կ ։
Ն"րր
Հաստատե
լու
Համ տր
փ ճռա կան
մ ի–
շ ՚ ՚ ց ն ե բ ենՀարկաւոր ; Վաիսնալու չէ , որ
ա լղ. վճռա/լւսն
Հնարնե րբ բե բու՛ք ենժա -
մանակաւոբ
անաիսորժռւթիլննե
ր
նրա—
նով է ղնւում
ապա՚լան : Խմենք , բարե -
կամնե ր , այգ ասլաղ ա յի Հտմալ՛ , նա
յինք
այգ ապագային եւ գոչենք այոել միայն
այո •••
Ամէնքս ալ ագ ապագայի
ղինուոր -
ներն ենք,
ղոչեց
Թաղւոբեանր
-
Վարգապետնեբբ
եւ ոչ ւլիւնուորնեբբ
,
— ասաց
Շ ի չմ անեան
II :
- Ագ
գս՚^ւն
կ՚բսես
, տօքթէօր
, որ աե–
- ած ես Ֆրանսացիներու
անօգուա թա —
ղ՛ած
արիւնբ , – միշամ՛ոեց
Պէչիկթ"՛չ
~
լեանր՝
ակնարկելով
Շիէմանեանի
1848
թուականին
Փ"ւլ՚իղ"ւմ
էինելբ։
Աղ՛է մր արիւն
թավւելու
Համար
՚1ւաիս
պիտի
արիւն
ունենայ,
վրայ բերաւ 0"՛–
եանբ՝
Հայեացքր
չՀեռացնելով
Ն՛"լ ~
լ անղ եանից •
Գեբ աս ան Կիւլլիւեանբ
ձանձրո
յթից
քօ–
րանշեց
, օրիորգներբ
վեբագաբձան
եւ
աղմուկի
սլատճաոււ
չՀասկացած
նայում
էին
խօսողներին•
Հաբկ է բարձրացնել
ողշամտութեան
ձայնբ։ Եթէ «Մեղուն»
լս ի այ՛լ– ձայնբ, կբ
նչանակէ Ա ւէա ճեանբ
յուսալի
ղինա կից է
• ՚ ՛
մտածում էբ Նալբանգեունր
:
Նա
Հնարաւոր
չՀամ արեց երկար
նստիլ
ճաչկեբոյթում
: ԱնխուսափելԼւօբկն
ճաչ -
կեբոյթբ
կարող էբ բնզՀաբմւսն
ասպաբէղ
գաոնալ– Ափաճեանբ
մե՚լաւորի
նման նա -
յու՚ք էբ Հեռանա
լու սլատբաստուող
Հիւ -
բին։
կռաՀելով
պատճառբ՝
չէբ չ՚նղղի -
մանռւմ
• Մ ինչղեռ
Թ՚ո՚լւորեանբ
Բ՛՛ղ" ~
քոււէ էր .
Ջեղւսւ , չեղաւ , պաբոն
Նալրանգ -
հ՛ոն ...
Ա՛
ԱՐԱԲԱՄԱՆԵԱՆ
(Շայւ. )
Fonds A.R.A.M
1...,196,197,198,199,200,201,202,203,204,205 207,208,209,210,211,212,213,214,215,216,...598
Powered by FlippingBook