«8
ԱէհԱՋ
»
թւ՚՚ե
"լ.
կասչ • քցաչին
չնորհակալութիւձ
կը
յսւյանէ
, մեր
"էրելի
քա
ղսւ քա էւչե ա ԷՆ , որ
էր
նԼրկայութեամբ
ոչատուեց
մեղ։
Այ"
աո-թէւ
կասչ. հքաչէ
անունով
Հէնգ
Հազար
ֆրանք
կը նուէրէ
Կրրնոսչչէ
հերունինե
-
րուն,
էբրեւ
եզրայբական
օգնութէւՆ
;
Օր • Ա ե գ ա ն , յսաակ
Լւ յուզուահ
կ՝աբ–
աասանէ
Վ
.-
Հէւկոյէ
մէկ
բանասաեզՆու–
թէւնբ
:
ԱանուՀէնեբէն
Աարաէրոսեան
քոյրեր,
1լեբդեն
ֆրանսերէն
զուզեբւլ.
մը,
որ շաա
կը գնաՀաաուէ
մեր բարեկամէն
%
Յայանաոչէ"
զգածուած՛,
մեր
"է՚րելէ
քազաքասչետը
կը վւափաքէ
,
քանէ
մր
խօսք
բսել։
Կբ բարձրանայ
բեմ , առոյգ
ե–
բէաասաբգի
մբ ոլէս,
կբ խառնուէ
մեր
մանու1լ^ւեբուն
եւ էւրայաաուկ
Հայրական
շեշաով
կը սկսէ։
Անկարելէ
է
Հաբաղաա
կեբսլով
աալ,
ֆրանսական
լեզուէ
նրբոլ–
թեամբ
եւ է խորոց
սրաէ
ա րտա սանս ւած՜
այս
դեզեցէկ
ճառը։
կ՚աշխաաէմ
ամփո
-
փել քանէ
մը նախագասութեան
մէ^։
՚ ^ Ս ւ ՚ ւ ՚ ե լ է Տէկէններ
եւ
սլաբոննեբ
,
Հգառնալով
մանուկներուն)
էմ սէբելէ
զա–~
ւակներս
, ա յսօր
գաբձեալ
կը
գտնուէմ
ձեր
մէշ , անկարելէ
էբ չգալ
, ես
ունէմ
անցեալ
աաբէնե
բու
ձեր
մ է^ավա
յ ր է ն
բս–
ւոացած՜
քազցր
ասլաւո բութ
էւննե
ր ,
որոնց
մասէն
յաւ^ախ
կը խօսէմ՜;՝
Հոգեկան
այս
կասլը
մենք
կբ սլարաէնք
սէբելէ
^այ
բա–
բեկամներուն
, ձեր այս
կէներու
սքանչելէ
կազմ ակե
րսլութեան
, եւ մեր
Հայ լիւկեր
-
ներու
աշխաաանքէն
: ՜Շաա զւլաՆուաՆ
եմ
ձեր
ցո յայերէն , ձեր ցո յց տուած՜
յաբղան–
քէն։
՚յ՚սւք
զխ" գէմաւոբեցէք
մեր աւլզտ —
յէն
եբւլով,
ոբ ասկէ
1օՕ
աարէ առաշ
եր–
գոլած՜
է Ազաաութեան
եւ
մաբգկա
յէն
բարօրութեան
Համար։
Զեչւ
ոչատմութէւ—
^Ը. չաա
կը նմանէ
մեբ
սլաամութեան
,
գուք
ալ
մ եզէ սլէս կռուած՜
ու
աանշուտծ՜
էք ազատութեան
Համ ար : Կբ սէրեմ
ձեգ
,
որովՀետեւ
աշխատասէր
էք
:
Աշխատանքբ
մարգկութեան
եւ բէէտանէքէ
բարօբոլ
-
թեան
Հէմքն
է : կբ սէրեմ
ձեզ,
ոբովՀեաեւ
վստաՀե
լէ եւ ուգգամէտ
էք։ *Նուք կբ
գա–
նուէք
ձեր Հայբենէքէ
մէշ,
ձեր տան
մէշ։
Ղ՚ոլք
ցո յց տուէք
ա յնսլէսէ
սէր
եւ
զոՀա–
բեբութէւն
գէսլէ
Ձքբանսան
, որ
անկարելէ
է ձեզ Յէրանսացէներէն
զանազանել։
Աոլ -
բեցէք
խագաւլութեսւմբ
մեբ մէշ,
ձեր
ճա—
նասչարՀն
ոււլէգ
է : Զեր երւլերբ
էարասլկս
կբ
յ ս ւ զ ե ն գէս
)
որովՀետեւ
օծ՜ուած՜
են ձեր
կոբսուած՜
՛հայբենէքէ
կարօտով։
Կբ ոէ
-
բեմ
ձեր սլաբերբ,
ամօթխած՜
եւ շնոբՀա
-
էէ՛՝ "I՛ ^եր աղգայէն
յատկանէշբ
կբ սչատ–
կերտցնեն
: Ո՚ուք զէս սէրով
եւ սրտով
կա–
ւղեցէք
ձեղ եւ քանէ
ուլ^ եմ եւ կարող
քա
լելու
ոլէաէ
ղանուէմ
ձեր Հանգէսներուն
,
•ձեղ Հետ
եւ ձեր
մէշ»։
Ժ՚ող՚՚վուրգէ
յոտնկայս
ծ՜ափերու
եւ
կեցցկնեբու
մէշ խօսքբ
կը վեըշացնէ
մեր
պատուական
ծ-երունէն
:
ԱբաՀ՜էն
Հեռտւոր
հայրէն
, շեվւոբն
է
բեբան
, ձայնբ
ձղած՜ , կբ յայտնուէ
մեբ
կազսւնգ
Պապան
, կքած՜ կողովէ
հանբու
-
թեան
տտկ
:
Ս
՚աՐւՈւկնեբը
Բարով
եկար
կաղանգ
ԶՕՐՍՎ-ՍՐ ՏԻՒՖԻԷՕ
ինչպէս յայտարարւււած է, Ֆրսւնքեւ -
1ւտյկական ՐարեկամութեաՐւ
Ակւււմբււ
6աշ մը սարքած է , ի պաաիւ
Կիլիկիոյ
նախկին հըամանատաը զօը - Տիւֆիւէօյի :
ՀրաՆիրուած
հն նախարարներ եւ
ուրիշ
ականաւոր դէմքեր :
Հայ ժողովուրդի անձնուէր բարեկամը ,
Մարքիղ Փոլ աիւ Վէու, որ շարք մը գիր–
քեբ հրատարակեց կիլիկեան ողբեբդոլ -
թեան.ատեն, այս աււթիւ գրութեամբ
մը |
կը պատկերացնէ զօրավարին կեանքն ու
գործը : Կ՚ամվափենք հիմնական մասերր -
Ոչ մէկ Հայ կ՝անգէտանայ
թէ
^"/՚ * |
Տէւֆէւէօն
այն ֆբանսացէ
զօբավաբն
է,
որ Կէլէկէոյ
լնգՀանուբ
Հբամանատարբ\
եղած՜ ժամանակ
ձեզ օգնեց
ոբսլէսւլէ
կա—
բենաք
յազթել
այն գժուաբութեանց
եւ
թչուառոլթեանց
, որոնք ճակաաաղբա
—
կանօբէն
կբ ճզմէէն
թէ քաղաքներու
եւ
թէ
զէւզեբու
Հայերը
, թէ Հայկական
Լէ–
ղէոնբ
եւ թէ ֆրանսական
Աոաշէն
զօբա
-
բաժէնը
; Զենէ ոչ մէկը
1լտնզէաանայ
թէ
զօբ • Տթ՚-ֆէ՚-էօն
, յամենայն
զէպս , ձեղ ա–
ռաշնորղելով
ղ էպէ
յաղթանակ
Մարաչէն
Պօղանթէ
եւ Ուրֆայէն
Այնթապ
, վեբա
-
կանղնեց
աւերակները
եւ ձեզ Հեա
նոլէր–
ուեցաւ
խաղաղութեան
ւլ ործ՜էն
,
շանալով
յտրոլթէէն
առած՜ Փոքր Հայաստանէն
բս–
տեղծ՜ել
Նոր Հայաստան
մբ, մեհ՜՝ էբ զո–
Հերովն
ու յոլսերովբ
, աղտտ , էնչպէս
ոբ
է Ր Մ եծն
Տէզ բանէ
Հա յաստանբ
, եւ , էբ
րեւ առաքե լութ
էւն
ունենա
լով
, մ եբ
բա
րեկամ
ու թեան
պատասէւանել
բաբեկա
—
մութեամբ
, բլլալ Բրէստոսէ
ոլա՝։ակբ
Ա -
րեւելքէ
մէշ, էնչպէս
որ էբ
Ո՚ուբէնեանց
ու
Լուսէնետննեբու
Հա յաստանբ
;
Աս կրցած՜էս
չավւ
նկաբագբեցէ.
այգ
պատմութեան
ցաւագէն
եւ սէգ
^բաշալէ–
քբ։
Բայց
թերեւս
գուք
ծ՜անօթ
չէք
զօբա–
վարէն
րուն
էսկ
ղէոնւոբական
ասպա
-
բէւլլ-ն
:
Տ.էւֆէւէօ
հնահ
է 1ճ73էն ,
Մասքաբա
փոքբէկ
քաղաքէն
մէշ, ոբ նոյնպէս
կրնայ
օրրանը
Համ արուէ
լ բաղմ երանգ
բա րեկա–
մ ութեան
մբ, որովՀետեւ–
անոբ բնակէ
չ–
ներուն
կէսբ
3)բտնսայէն
եկած՜
Ֆբանսա–
ցէնե-ր
են , էսկ
մէւս
կէսը Արաբներ
ու
Պէբպէրներ
։Ան սպայէ
զաւակ
էր ,
ուզեց
՚լինուորական
ԲԱաէ :
Մ տաւ
Աէն
Աէրէ
՚լէնուոբական
•վաբժաբանբ
: Անկէ
ելաւ ,
փոխ
- տեզակալի
աստէճանով։
Հետեւե
-
ցաւ
Պատերազմական
(բարձրագոյն)
վարժարանէ
գաս քնթացքնե
ր ուն , եւ երբ
,
1014։/՛^,
ԸնգՀանուր
Զօրաշարժ
յայտա
—
րարուեցաւ,
ան էր Հայբենէքէն
նուէրեց
եբէտասարգ
ու մարզուած՜
ոսլայէ
մբ ե—
ռանղը
;
հետագայէն,
ամենագժուարէն
պաՀե
-
րէն
մէկուն,
զայն
լնտրեցէն
ղեկավար
ԸնգՀ
. Հրամտնաաարութեան
Պաաեբազ
-
մական
Գործ՜ոզութեանց
Գբասենեակէն
,
եւ ան, ժսլէտբ
մէշտ
շրթնեբուՏւ
,
կրցաւ
յՕգուա
Ֆբանսայէ
ղոբծ՜ածել
Շաթօ
Թէէ–
ռէէ առաշ
կաաաբուաՆ
նաՀանշ
մբ,
որմէ
ամէնքր
կբ նախատեսէէն
ամենած՜անբ
Հե
տեւանքներ
: ՜ Զօր • Տէւֆէւէօն
ղէտցաւ
այգ
նաՀանշը
վեբահ՜ել
Ղ՚երմ անաց էնե բ
ու
վեր շն՛ական պարտ ութեան
,
որովՀետեւ
անոնք
տնխոՀեմ
ութ է ւնն
ունեցահ
է
էն
շատ
յառտշտնալու
:
Վ,բայ Հասան
յաղթանակն
ու ղէնագա
-
գարը , որոնց
Զ**Ր ՚ Տ էւֆէւէօն
էր կարե–
ւոբ
մ ասնակց
ութ
էւն
ը բերահ
էբ :
Բայց
^ռենոսէ
վբայ
չէ որ պատէւ
ու -
նեցայ
զէնքբ
անձամբ
ճանչնալու
; Առա
-^
շէն
տնզամ
էրեն
Հանղէսլեցտյ
Ո՚ումանէոյ
մէշ,
ուր կբ Հրամայէր
15()/"ք
Հետեւակ
՛լ"
Ր
"՛բաժն
էն : Հէն Հրաման
ստացաւ
էր
ղօրաբաժէնը
տեղափոխե՜լ
Պէյբութ,
ուր
ան վե՜ բահ ուեցաւ
Արեւելքէ
առաշէն
ղօ -
բաբաժնէն
եւ պաշտօն ստացաւ
Հայսւս —
աանբ ազատագրելու
:
Զ^Ր ՚ Տէւֆէ՚-էօն
Ֆբանսա
վերազտր
-
ձաւ,
երբ «քաղաքական
պատճառներ
»
ձեալմ է յափշտակէ ցէն
էնչ ոբ ձեռք
է ր
բերուահ
էբ
Հ րամ անաաա րութեան՝
տտկ
մէացահ
Հայկական
ու՛ ֆրանսական
ար —
եան
շնորՀէւ,
այսէնքն
ձեր
Հայբենէքէն
աղատագրումը
՚ :
111 .•ււաւ»»,ւ
է(Տ»աէցէաէւց
սլապա , քեղ կը սպասենք
:
կաղանդը
Ապասեցէք,
քէչ մը
չունչ
առնեմ
, Հտ , ձեւլ բերեր
եմ չատ
մաղ
-
թանքնե՜բ
Հ
Աոաշէն
ձեզէ , սէբելէ
զաւակ
ներ
, կբ մաղթեմ
զպբոցէ
մեհ սրաՀ մբ ,
ե՜րկրոբղ՝
Ն՛՛բ Ա ե րունգէն
ակումբ
մբ , եր–
րորղ՝
Ա՚լ՚լ • Մէութեան
նոր եկեղեցէ
մբ
եւ աչք կուշտ քաՀանայ
մբ,
չ՚՚րրսբ՚է՝
Տէր
եւ Տէկէն
Աէսլեաններուն
Համրե րութէւն
,
ուժ
եւ կարողութէւն
, որ ձեղէ Հետ
գլուէւ
ելլեն .
Մանուկները
ՇնորՀակալ
ենք,
կտ
-
ւլանգ պասչա , կողովգ
վար
առ ,՝ շատ
յոգ–
նեցար , քբանեցար
, տուր մեբ բաժէնը
;
Ու Հ՛" յ կական
կաղանղբ
բաժ՜ն ե ց անխբ–
տէր
բոլոր
մանուկնե
բուն ,
հ ե բեբուն
:
Բացականերբ
ե Հէւանդնեբն
ալ
չմոռցաւ։
Ոեմէն
կբ յայ՚ոաբարուէ
յանձ1ւտէւում
—
րէ աշխատտնքէ
աբղէւնքբ
:
Առաշնութէւ–
նը
շաՀս՚հ
է Մարգարէտ
Աողոմոնեան
էբ
արտասանութեամբ
։ Ուբէշ քանէ մբ Հոգէ–
ներու
Հեա
կը ստանան
գրամ ական
նոլէր–
ներ,
նոյն ատեն
15
ղսլբոցտկաննեբ
ալ
ստացան
մանկական
ղբքոյկներ,
էբրեւ
մրցանակ
էբենց տարուան
աշէւա՚ոտնքէն
:
կար
զն եկաւ
աճ
ուր գէն
% Այ՛լ
՛լ ոբհ էն
մասնա՚լէտն
է չնկեր
Ե • Մ ո՛ր՛ս շյեան
, էբ
։լ.ոռ
եւ
տաք
ձայնով
կ՚ողե՜ւորէ
ներկանեբբ
Ժողովուրղը
կուտա
յ սէ
րով
եւ աճապարանքով։
Կբ շաՀԷ Վ–
Աթ–
մաճեան
, ղեղեցէկ
հաղկաման
մչւ եւ
՛ք
է կ
է՚^ճ՚է՚՚՚ձ^
՚
նուիըձ
Հ""լ՚"1՛ ֆր • եւս :
Գնա Հաաե լով տար
ուահ
աշխաաս՚նքբ
Տ
Է—
կէն
Թէլֆէնկճեան,
Օր–
Զ ՚ ՚ ՚ ^ ա ր թ
ժ՚սմ
-
կոչեան
ել Պ՛ Ա՚ս՚րանճեան,
գպրոցէն
կբ
նուէրեն
Հաղարական
ֆրանք։
ԱբաՀբ
էլտլեկոհէ
, նուտղաէաւմ
րբ
նեբս
կբ մտնէ։
ճամբայ
բացէք
ե բ էա՚սսա
բ՚լնե–
բուն : Հէն սերունդը
կը քաչուէ
սչատեբու
աակ,
պաբբ
կբ սկսէ,
ղոյ՚լե՜բր
կը գառ
-
նան
մ ա յ ր ե ր ՚ ւ ւ եւ Հա յբե
բու
ուրախ
նա յ -
ուահքնե՜րու
աակ։
Ու այսպէս
մէնչեւ
՛լէ–
չերուան
ժամը երկու
:
Ընղ՚էանուր
Հասոյթ
Տօ
Հազար
ֆբ • այս
փոքբ
՚լս՚՚լութէն
, այս սրտոտ
Հայերէն
:
ԱՆԹՕ
Յետո
յ էրեն
յանձնուեցաւ
Զէնուորա
-
կան
Բարձրագոյն
վարժարանէն
տես
չու —
թէւնբ
:
192օ^^
Ա արոք
զրկուեցաւ
պատեբաղ
—
մելու
Ապտ
— էլ — Բ ր էմ է գէմ եւ անՀետա–
ցնե լու
ա յն ոբ կը կոչուէր
0՝աղա
յէ ամ -՚՛
րութէւն
րւ
Այգ
գո րհողութ
էւն բ կատա —
րեց մաբգկա
յէն
աբէւնբ
խնայելու
էր այն
մտաՀոգութեամբ
, որն աբգէն
էսկ
յս՚ւո–
կանչտհ
էբ Կէէէկէ"
յ էր Հրամ անաաա
բու–
թէւնբ
, եւ որ, էմ կարհէքովո
, էսկակտն
աոաշնորղներոլ
պաբհան^ւ
է ;
ԱյնուՀետեւ
վարեց
ւլանաղան
պաշտօն—
նեբ
: 1933/՛^՛
ստացաւ
Պատուոյ
Լեգէոնէ
Ա եհ քցաչբ ,
1936^5՛՝
Զէնուորական
չքա–
նչանը
;
Գրաւման
շրշանէն
Տէւֆէւէօ
գաբձեալ
հ՚սռայեց
: Ւնքզէնքը
նուէրեց ապերախտ
,
սսլառէ
չ եւ ամբուլձյ՚վէն
զոՀ ողոլթ Էւ1նե ր է
կտզմուահ
գոբհէ
մը,
այս
էնքն
գատական
մարմնէ
գնգակներէն
սլաչտսլտնելու
եւ
աղատելու
այն
Ֆրանսացէներբ,
որոնց
Հտւատքբ
գէսլէ
էբենց
Հայբենէքէ
ապա
-
՛լան
կ՝"՚ր՚լէլէր
Համ ակե րպէլ • Աղա տա
-
գրութենէն
վեբշ^ , ան գաբձտւ
պարղ քա
-
զտքացէ
:
• • . Գուք գտցէք
զէնքբ
վնտռելոլ
էբ
ընտանեկան
յարկէն
մ էշ
,
վե րա
յէչել"՛–
Համաբ
թէ էբ անունբ
առյաւէտ
ԳՐ"Հ. —
մուահ
է Հայկական
սրտերուն
մէշ,
էբրեւ
Հեղէնակաւոբ
առաշնոբգբ
Կ է լէ կէ
ո
յ Հա -
մար
մղուահ
կռէւնեբուն
, որոնց բնթաց
-
քէն
վեց
Հաղար Ֆրանսացէնեբ
էնկան
, ու
Ֆբանսա
յէ Համ աբ
մ զոււսհ
կռէւնե
բուն
,
ուր
երկու անգամ առաաօրէն
թավւուեցաւ
Հա յ կա կուն արէւէւբ , էբրեւ
կենգանէ
էւ։4բ–
Հրգանշանը
ճշմարէտ
, սրտագէն
ու
յաւէ–
տենական
ֆրանքեւՀա
յ բարեկամ
ութեան
:
ՓՕԼ
ՏԻԻ ՎկՈԻ
ՄԱՅ ՈԸ •
Արամ ,
ա
յսօր տասէ
աարե.–
կան եւլաբ, ատոր Համար տասբ
մ
ոմ
վտ—
ռեցէ,
մէշտեղե
ալ
կարկանղակ
մբ :
ԱՐԱՄ
Աւելէ
լաւ
չէԴ
բլլար
եթէ
տաՍը
կաբկանգակէ
մէշտեղ
մէկ
՛ք
ոմ
վառէէբ
. . . :
X
Ա • ՕՐԻՈՐԳ
ինչո՞ւ
չպոռացէր
երբ
քեղ
Համբուրեց
:
Բ– ՕՐԻՈՐԳԸ
Շտտ վախկոտ
երէաա–
ոաբգ
է . եթէ
պոռայէ՝
կբ
փախչէր
. . •
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(92)
Ոչ, այնպէս
չէ" : Այն ատեն
էնչո՞ւ
Հա–
մար
ուբէչ
մէկբ
այս բաբէ
Հօր աեւլյԼ
ան
ցահ պէտէ
չրլլւսբ
։ Երեւան
Հանեցէ
ոբ
Հեռա՚լէբ
մը ղլւկուահ
է
կարտագէնէ
.–
Տ"քթ
• Պըրա ոբ արշաւախումբէն
պէտէ
մասնակցէր
, յանկաբհ
Հէւանղացահ
է :
Հեռագէր
մ ր բռնե
լէն
աւե
լի գէւրէն
է՚^նչ
կայ։
Գալով
բուն աչխատանքէն
Հայր
Լա
փէն յէն
պէաէ
բւ լար
տբ
շաւախ՚ււմրէն
մէակ
ւլրչագէտբ
; Մակեբեսայէն
հս՚նօ
-
թ ութեան
մը շ^ւորՀէւ
, խելացէ
մ արգ
մբ
կրնար
՚էրկել
եբեւոյթներբւ
Մէնչեւ
այժմ
սակաւաթէւ
պնակէտներ
ւլտնուահ
են
եւ
1լբ կարհեմ
թէ պատուական
վանակա
-
նէն
մեկԿէութէւնները
քէչ մր քմաՀաճ
Հա–
մաբուահ
են :
Շատ
չանցահ
Հայր
Լավէնյէն
Հաստբակ
իաբե բս՛ յ
մ ր ե բեւցաւ
էնհէ : Բայց
Ֆրե
-
աեբէկ
Պոսնբ՞րն
էր։
կասկահներ
ոլնէէ այգ
մասէն
: Պէտք
էր
ուբէշ
տեղ վանաո ել ճշմ արաութէւնը
։
Երկաբ
խօսակցոլթէլն
մր ունեցայ
Հայր
Լավէն յէէ
Հե՜ա.։ Ես ալ Հաւատացեա լ
կա–
թոլէկ
մբ բլլալով
, շատ
մբ քաՀանանեբ
եւ
կրօնական
Համայնքներու
շատ
մբ
ան —
.յգամներ կբ ճանչնամ
: Ե" այն
տոլաւոբոլ–
թէւնը
կբեցէ
թէ Հայր
Լավյէնյէն
էր տար
րէն
մէշ չէր : Բայց
էբ
անձնաւորութէւնբ
էնհէ բեաանէ
կբ թուէբ
ուբէշ աեսակէ
-
տով
մր : Ե" յաճախ
գոբհ
ունեցահ
եմ էբ
տեոակէ
անՀատնեբոլ
Հետ ,
բ՛"յց
ւնոնձ
չէ էն
պատ
կան եր կրօնական
Հաստատու
-
թեանց
, երբեք
:
Այ՛է
՛Լ՛"
յլ՚կետնէն
սկսայ
Հեռագէր
Հե -
ոաղբէ
՚էրայ
քաչել։
Եւ էբ մասէն
Օր • ԼԼ՚թրրէն
շաա
թան —
կազէն
տեզեկութէւն
մը տուաւ
էնհէ ա -
ռանց դէտնալու։
Հնութեանց
սրաՀէն
մէշ
ոսկէէ վանգակներր
կբ գէտէ
էնք
սքանչա
ցում ով,
երբ
օբէոր՚լբ
պատմ եց թէ
մ ոմ է
արատ
մբ տեսահ
են բաժակէ
մ ր
վրա
յ :
Ըսէ.֊
« Մո՞մ»։
Հայր
Լտվէնյէ
կբկնեց
« Մ ո՛՛մ » : իր ձայնէն
չեչտբ բաւական
ե–
ղաւ։
Մէկ ակնթարթէ
մէշ Հասկցայ
թէ
էն
չու
կբ գտնուէ
այս տան
մէշ
է
Փուարօ
վայբկեան
մը
լռեց , յետոյ
ու՚լ–
զակէ Տոքթ–
Լէյանրրէ
ոլդւլեց
Է
-Օսքը
:
Կր ցաւէմ
ձեղէ
բսելոլ
պաբոն,
թէ
Հնութեան
սբաՀէն
ոսկէ
բաժակբ.
.կէ
ոաշոյնբ
, ոսկէ խ"յրբ
ել "ւրէշ թանկա
-
ղէն
առա բկանե ր բ , ձեր կողմ է
զ տնուահ
վաւերական
նմոյշներ
չեն, այլ ելեկտրո
-
աէսլէ մէշոցաւ
վտբպետօբէն
շէնուահ
պատճէններ
:
Այս
Հեռագէրբ
ղոր Հէմա ստտցա
ք , էն
հէ
կբ ՚ոեղեկացնէ
թէ
Հայր
Լ՚"վէն
քէն ,
"՚-Րէէ
՚^էհւԼ
էէ ՚"յԼ Ո՚աոլլ
Արնէէ,
Հան
-
րահանօթ
առաւ փաէ՚աւ
մբ, ոբ կբ փ՛բն -
առուէ ֆրանսական
ոս ա էկանո
ւթե
ան
1չող—
՚քէ
: Մ ասնագէտ՝
գեղա բուե սաա
կան
ա
-
ռաբկաներու
եւ թանղարանէ
նէւթերու
գոզութեան
, ան լնկերն
է
Ալէ՛
Ե
ոլսուֆ
կէս՛ Թուրքէ
մը , շատ
ճարտար
ակ
-
նագոբհ
՛ ք բ ։
Ա ենք Ա լնէէէն
Հետ
հանօթա–
ցահ էէնք երբ
կեղհ առարկաներ
գտնուե—
ցան Լուվռէ
թանգարանէն
մէշ
:
Ամէն
կե՚լհէքէ
ատեն , Հաստատուեցաւ
թէ
ան—
ուանէ
Հնաէւոյւ^եր
, գէմքով
անհանօթ
,
թ անգա բանապե տ էն , նաէարգ
օբր արտօ—
նութէւն
խնգբահ
էէն
քննել
տ յս գեղա ր–
ուեսաական
առարկաներբ
:
Բննութէւնը
Հաստատեց
թէ
այգ
զէտուննեըէն
ոչ
մէկբ
թանղարան
գացահ
էր
այգ
Օրբ։
«Իմացայ
թէ
Մ ք^էէ
կբ պատրաստուէր
ղողութէւն
մբ կատարելու
Թունուզէ
վանքէն
,
երբ
՜>ասաւ ձեր Հեռագէրբ։
Հայր
Լտվէնյէ
,
որուն
առոզշութ
էւն բ լաւ
չէր
, ստ
էսլուե—
ցաւ
մերժել
ձեր առաշաբկբ,
բայց
Մլ^էէ
յաշոզե^սւ
բոնել
Հեռագէր
բ եւ ուրէչ
Հե
ռագէր
մբ զարկաւ
բսելո վ
թէ
կ՝բնգունէ
:
Ան տյսպէս
վտբուելով
ո
չէն
չ
կբ վտան
-
գէբ
: Ենթագրելով
ոբ վանականներբ
թեր–
թէ
մլլ լսեբ
էէն
թէ
Հաքր Լտվէնյէ
Իրաք
կբ գտնուէ
. (էնչ որ շտտ
Հաւանական
չէ)
պարզապէս պէտէ
Հ ետեւցնէէն
թէ
սխալ
է
մամուլէն
քաղահ
տե զեկութէւնբ
, էնչ ռր
յաճախ
կր ոչատաՀԷ
: Մք^էէ
եւ էբ
մեղսա–
կէցբ
կր
Հասնէն
: Զայն առաշէն
անգամ
կբ
նշմաբեն
երբ
Հնութե՜անց
սրաՀբ
կբ
զննէր
գուբս է ն : Հայր
Լավէն
յէէ
՚ լ ե բ ն էր
մ ոմ է
կա ւլսէ սլա ր՛ն ե ր առնել
որւնց
՛համաձա
յն Ա—
լէ Հրաշալի
նմանութէւններ
կը չԼ՚նէբ : Զեն
պակսէր
Հաւաքահո յ կաղմ ողներ
, որոնք
մե՜հ ՛քէն մբ կբ վճաբեն
ւԼսււե՜րական
՝։նու—
թէւններու,
առանց
նեղացուցէչ
Հարցում
ներ
ուղզելու
հաէտողէն
;
Հայր
Լավէնյէ
կե՜ղհը ոլէաէ վւոէւէր
էրականին
Հեա,
նա–
խրնարաբար
զէչերբ
:
ԱՀա էբապէս
թէ էնչով
կը ղբազէբ
երբ
Տէկէն
Լէյտնբր
ձայն
մբ լսելով էբաբ
ան—
ցաւ։
Ի՞նչ պէտք
էբ
բնել։
Անմէշապէս
պատմ ութէւն
մբ Հնարեց
ըսելով
թէ
լո
յս
սբ
նչմաբահ
էր
Հնութեանց
սրաՀէն
մէշ։
Հբաչալէ
էր էւազբ։
Բայց
Տէկէն
Լէյանբբ
չէ խաբուէր
։ կը յէչէ
էր
՚քհահ
մոմէ
ա–
բատը
եւ
Հ ե աե լութ է ւննե ր կբ Հանէ : Այն
ատեն
է^նչ կ՝բնէ : Իր
նկաբազէբբ
չէ"ր
թե լտղբեր սպասե
լ եւ կաբղ
մ բ ակնա
րկ–
ներ
սաՀեցնել
Հայր
Լավէնյէէ
շփոթու
—
թենէն
օզտուելու
Համաբ : Ա^։որ կբ Հաս
կցնէ թէ կր կտսկահէ
իրմէ , առանց
ուզ–
ղ՚՚՚կէ
լ՛սելու
թէ տեղեակ
է
ճշմարաու
-
թեան –.Շաա վտանզաւոր
էւազ
մ րն էրայս
,
բայց ղէտենք
ոբ Տէկինբ
կբ սէբէր վտան–
գբ : Մէւս
կողմէ , շատ
յառաշ տարահ
էր
խն՚լէբը։
Հայր
Լավէնյէ
ղուշակեց
անոր
Հնաբքբ
եւ սպասեց
,զայն
յանկարհակէէ
բերելու
;
Fonds A.R.A.M
