HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 167

V
« Ց Ա Ռ Ա Ջ »
Հայ
գիւղերուն
վր.։.յ
.,ր Հլ.,,.թէ^
ձի մր
ՏՈՍ՚ՍԵՐ
ո,։ւ,ի.
Հովի
արադոլթեամբ
1լ՝ո.րչավ
եւ
արծիւն
.ոնղամ իր .ոպռոռմի
թաքոաո
-
ցէն
վը սարսափի
անոր
սլացքէն
ե լ չան -
թաՀարիչ
Հարուածէն,
քոյրս
մեղի փե ֊
րաղարձոլց
Այգ անծանօթդ
որքան
կա -
րիճ
ե լ րարի,
նոյնքան
ալ Համեսա
էր իր
անձին
եւ արարքեերու
մասին :
« ՚Մնողքիս
խնգութեան
ե լ
երախաաղի–
աութեան
արցունքներր
կր թր1էին
անոր
ձեոքերր
ե լ փաչեթաթախ
արեխներր
֊.
Ջարագործներր
սլաաժուած
էին եւ Հա -
յ ս ւ ն սլաաիւր
անագարա
մնացած
էր չր ֊
նորՀիւ
այս մեծ սլաչապանին
: էրր Հե -
աաքրքրութենէ
մղուած
կր
մօաենայի
,
իր
քաշաղո
րծ ութե ան
ման
րամ ասն ու -
թիւններր
իմանալու
, արղէն
ղէնք^
ու -
սին
, կրակ
երիփարի
քամակի՛^/
ղիչերուան
մսւթր
ԱԼաաոելոփ
կ՚՚անՀետանար
,
եւոեւէն
ղծելոփ
լուսսւչող
ճամբայ
մբ նման
բաբի
ալիներոլ
» :
Արաղկսա
, Հաղիւ
կբ
է ՚ ՚ է ի
լնկերոշս
սլաամութեան
փերթին
բաոերբ
: Երեւա
-
կայոլթեանս
նեգ եւ մութ
աչիւարՀին
մէ^
Հրաթեւ
ա յղ. ճիաւոր
ասսլեաբ
կչ, փւնաբ—
"•էի : ^ոն չէր ան , բնաւ
Հոն եւլած
էէ ր •
Արկչոա
թո լլ եւ օ ա ա բաց ած
Հոգիներ
,
" ՚ - ՚ Փ
Ր
Կ է՛ն ծածկել
, խավւանե լ ա յգ
լո
յսր
մեղմէ
չաաերէն
; իր անունն
անգամ
աՀ–
ուղողով
եւ կասկածանքով
կ՝աբաասա
-
նէին
, ականթէ
ական^
վւսփսալոփ
Տեսնել
զինքր
օր մբ եւ Հեալ,
խօսիլ
ե–
գ ա ւ
միակ
եւ անղիմագրելի
բաղձանքս
:
Անունն
անղամ
ծանօթ
չէր ինծի
:
Բոլոբ–
9անքեբս
ի դերեւ
ելան եւ Հա
բց ուվւո
րձե–
բբս
ալ յանդիմանանքի
յանդեցան
ծնող
-
քիս
կողմէ :
Աոոցայ
այլեւս
անրաժանելի
լիւկերս
:
Ամրողշ
օրեր
աղբիւրին
եղերքբ
անցուցի:
ժամերով,
աչքերս
յառած
անոր
Հայելի
եւ
անթափանց
երեսին,
Հրաշքի
մբ
կր
սսլասէի։
Երեւումի
յոյսոփ
օբօրուն
ակա­
մայ
մրափի
պաՀեր
կ՝անցլնէի
աղբիւրին
քովր
:
Շաբաթնեբ
սաՀեցան
ա յսսլէս
։
Երազի
եւ
իրականութեան
այդ երկու
ուժերուն
աղգեցութեան
աակ
թմրած
էի–, եբբմե
-
լւսմաղձիկ
եղանակ
մր; Աթավւեցուց
պփս •
Հեռուն
, ղիւղին
ոլոբամած
եւ
ւիոչոա
ճամ
բէն
1
ՐԿԻՐ
աղ1իկնեբոլ
խումբ
մբ կբ
յառաջանար
երգելով։
Արաղաքայլ
կր մօ­
տենային
անոնք
եւ
տակաւ
առ
աակաւ
ձայներր
ճանաչելէ
կր դառնային
;
Աչ -
խէնն
էր եբղողր
եւ րառերբ
որոչապէս
կ^իմանէոյի.
:
Պարզ|ւ՚ր ազբիւր պարզիր
•կարգի՛ր քեգնից յու֊ր տանիմ
%սրէ(ի՚՚ր պարցի՜ր
՝Իաջ Ս՚ու–րատին յռւր տանիմ :
հյելաղարի
նման տ ա ն վաղեցի
,
«ղտաք»
պոռալով
; ճամբուս
լ^ւթացքին
,
՚ւիէ-ղի"
ծառեբուն
, ծաղիկներուն
եւ թռչաննե
-
բան
բոլորին
ալ «ղաայ»
կ՝բսէի
ղո-^ու
-
նակութեամբ
, իսկ մարդերուն
,
մշակին
ու
բանուորին
պոռաց
ի գրեթէ
անսլատ
-
կառ
յոխորաանքով
մր •
Մ
ԵՒ
ԿԸ ՏՆՏՆԱՆ-ք–
• • •
*
Այո,
այո, յանցաւոբբ
մենք ենք, եթէ
ւ-տար
ժողովուրղներբ
, իրենց
խանութ­
պաններէն
մինչեւ
մաաւորականներր
, բն–
կոյզին
կճեպր
լեցնելու
չավւ ալ
ծանօթու­
թիւն
չունին
մեբ մասին։
Իրենցմէ
չատե–
Րր
Հաղիւ թէ լսած
են մեր սնունր
եւ րա–
ւական
պատկառելի
է թ ի ՚ ֊ ր անոնց,
ոբոնք
իրարու
֊էեա կր չփոթեն
Աբմինիրնն
ու
(հումէ
յնիբնր
:
Լոնտոնի
մէշ ունինք
Օրիորգ
Զապէլ
Պօյաճեան
անունոփ
աաղւսնղաւոբ
նկար—
չռլՀի
- բանասաեղծուՀի
մբ, որուն
ե -
րեսն
անգամ
նայող
ձկայ
այսօբ
,
դժբախ—
տաբար
: Այս փ
^ին
փեց րա"–երբ
՚ • ՚
«մի—
9անկե ա լա բտ ր» , ինչպէս
պիտի
բսէր ք"փի
փողոցի
թեբթին
«Հանճտրափայլ»ր
• • •
ԱրուեստադիաուՀին
,
1916^^ յ
կր ^Ը՜
րատա բակէ ր շքեղօբէն
նկտրաղարգ
ա ն գ -
լերէն
Հտտոր
մ բ , որուն
մէ^
տմփւոփած
էր
քանի մր նմ ո յշներ
մեբ
քերթողական
արուեստէն
, Հ ի ն եւ նոբ։
ինք թաբղմա
-
նած էր եւ ինք նկաբտծ
էր ;
Օրիորգ
Պօյաճետն
Լսե լք
կ՝ լնէ
եւ Հա -
ւոորէն
օրինակ
մր նոլէր
կր ղրկէ
Լոնտո­
նի ք ա գ ա ք ա պ ե տ ի ն ;
ԵԼ
օրին
մէկր,
Օրիորգ
Պօյաճետն
կր
ստանայ
շնոբՀակալութեան
դիր մբ, ո -
րուն մէշ աղնուտկան
լորտ -
քաղաքապե–
՚ " Բ
ևւԼ՚՚Կւ՛ Բ^է մեծ
Հետաքրքրութետմբ.^
• թղթատած
է ՚ • ՚ « ձեր ...
ՌոՆմանական;
քերթուածներուն
Հաւաքածոն
. • • » ;
ւ
Կտբ ատեն
մբ, տաբիներ
, տաբիներ
ա–
ռաՀ,
երբ մեբ անունբ
կբ Հասնէր
Անդ ֊
լիացի
թէ Ամերիկացի
, Ֆրանսացի
թէ
Գերմտնացի
աշխատաւորին
ականշբ
ու կբ
մտնէր
,
նոյնիսկ
,
մեծաՀաբուստնեբու
լոլսացնցոււլ
գտՀլիճնեբէն
ներս ; Կր բա­
նա
յ ի ր
օրուան
թերթերբ
եւ
անպտտճառ
աչքիդ
կբ ղարնէխն
լուրեր՝
Հայ
ժողո
-
փուրգին
մասին :
Ո
րովՀետեւ
, բսի ,
՚"
յգ
օր/^բուն
Հաբիւբներոփ
ու Հտղալներոփ
կբ
շւսրդուէինք
: Այգ
օրերուն
, մեր
անունբ
ուոաաւ
Ա՝ուրատբ
, լ ո յ ս ի պէս
անսլարտկելի
եէ
պա
յծ առ
;
^այն
^րձաա,հա.չրյ,^/.
Հ<.ր., ժ ՚ ^ - ՚ ս ՚ ղ ր ք ի ՛ ^ ՛
առաշին
էշին
փրա
յ :
Տուներ
մոխրտցան
, (իամտւլիրքեբ
այ -
րեցան
, սերունգներ
նաՀտտակուեցան
,
բա
յց իր անունբ
եւ յիշատակներբ
քան -
ղտկուած
մնաց
ի ն սբաիս
ի՚ոբր :
ԳԼււղացի
տւլու. փւավւաքս
մնաց
միշտ
անպսակ
: Զ Լ ՚ ն ք ր
բնաւ
չտեսայ,
այգ իսկ
պատճառոփ
ան ինծի
Համար
մնաց
Առաս—
սլելական
Ասպետր
, պաչտելի
յիչատտկոփ
մբ ;
փ^աւլր , Շաբա
, իբ լիշատակին
նսւիբ—
ուած
Հանգէսին
առթիւ
, տմրող^
/""՚/ ~
մ ութիւն
մ ր ւղիտի
փառաւորէ
իր անու
-
նբ , Ա ոնռուժի
քաղաքապետարան
ին մէշ ;
^...^.^...–^...^^^..^
.
8ԱԿՈԲ
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ՆԻԱԻ
ՄԱՐԶԱԿԱՆԸ
՚՛
ՆԻԱ,
15
Փետր
Արէկ
կիրակի
^ կէո
օրէ
փերշ
տօնուեցաւ
Նիսի
Հայ Ատբղտ
-
կան Ա իութեան
՝1^րգ տարեգարձր
, սլատ–
ուակալ
նա խաղաՀ
ութեամ բ՝ Տէր եւ Տի -
կին
Արայ
Երամեանի
; Լման
29
տարի
-
ներու
այս կաղմ ակե բպութ ի ւ ն ր
աշխատեր
է լ"՛–"– եւ անխոնշ,
փառ պաՀելոփ
Հայ տ–
նունբւ
Գաղոլթր
միշտ կր գուրգուրայ
իր
Աաբղականին
փրայ,
նիւթապէս
ալ քա -
շա
լե բե լոփ :
Ը ն ղՀ ան բ ա պէ ս
մ
իութեան
սարքած
•> անգէ
ոնե րուն
ս բա՜կնեբ
ր
նեղ
կուգան
; Աակայն
կաղմակերսլող
ուժի։
պակաս
կալ;
Ան-^բաժեշտ
է
Համախմբել
պիաանի
տար րե րբ եւ ուժ աալ
Հտ
յեցի
դաստիարակութեան
;
Շատեր
գժղոՀ
են որ ա յս երիտասար
-
գութիւնր
Հայե
րէն
չ ի խօսիր : Արղար
է
ղանղ ատ բ : Ի ՞ ն չ
բնել
, երեսի
փրա՞
յ
ձգել
որպէսղի
մնաղտծն
ալ մոոնտն
:
ՈԼ
րա —
րեկամնեբ,
սլէտք
է քաշա
լե բենք,
բա -
ցաաբենք
թէ մեծ ժողոփուրգի
մր գաւակ­
ներն են, թէ ինչպէս
անցեալին
մէշ ներ -
կայիս
ալ ունինք
ագգային
եւ
մ իշաղղա
յին
տրժէ^^եր
, պէտք
է արթնցնենք
ի -
րենց աղդա
յ ի ն ղԼւտտկցութիւնբ
:
Նիւթէն
չեղեցայ;
Հանգէս
ր անցաւ
չ ա ա
յաշուլ;
Նուագտխումբբ
կբ Հնչէր
եւ
գոյ—
դերբ
կբ
գառ1ւա
լէւն տնլնղՀաա,
ստեւլծե—
1լ ա ր տ ա ս ան է ի ն
խորՀ
ր գ ա ր աննե
բու1ւ
մ
էշ
ալ :
Այո,
այգ
օրերուն
մենք
կայինք։
Այ -,
սօբ՝
չկանք : Աեբ
անուքհբ կբ յ ի չ ե ն
միայն
այն
Անգլիացին
եբ ն ու Ամերիկացինեբբ
,
այն
Գերմանաղ
ինեբն
ու Ա սլան իա։լ
ինե
բ ր ,
որոնք
Հոգ կբ Հոտին
:
Անացետլ^ւերուն
Հտմաբ
նո րե լու1լներ
, քսան թէ
յիսուն
տտբեկան
մենք
նեբքլայ
չենք,
որոփՀե—
տեւ
անկաիս
պետութիւն
չունինք
, Համ -
րանք
չունինք՛,
ձայն
չունինք
ու մեր լե—
գոլն
քա չուեր
է ...
Այո
, երբեմն
Հանրածանօթ
օաար
գէմք
մր ճտռ կր խօսի ի նպաստ
մեղի ու
մենք
կբ ծափենք
, կր խենթենանք
. . .
^րքան
միամիտ
են^ջ ...
Օ՛սար
բտղմութիւնր
ի՛՛նչ
գիտէ
մեբ
մասին,
քանի՞ բառ կ ա ր դ ա ց ա ծ
է
մեբ
պտտմ
ութենէն
: Պ ա տաս խան
ր սիրտդ
կր
բղք՚ոէ
:
Պ՚ո՚ոկեբր
չատ
աւելի
մխիթարա1լան
ե–
ղած
սլիտի
ՐԱ՚՚՚Ր
\ անչուչտ,
եթէ
՚էերշին
ե րե ս՚էւտմ ետ1լին
, երբ
ծ՚իուն
«Հալբենիք»—
նեբ
Հաստաւոեցինք
Հոս, Հոն, խելք
րրած
բլլա
յ ի ն ք եւ
մ եր
կենսաւլրութիւնբ
տուած
ԲԱ՛"
լինք
բտւլմ աթիւ
լեղու
նե բով։
Ջ
ունե֊–
ցանք
՚"յղ Հեռտտեսէէւթիւնբ
: Այսօբ
" / Հ
չունինք
ու կր տնտնտնք
։Ա ր ովՀ ե տե
ւ
աա–
կալին
չենք
Համողուած
թէ
քաղտքակսւե
ղատ
չւսՀելու.
Համաբ
՚ նախ քու
(/ "՛լ՛՛ -
վոլբդբ
պիտի
ծանօթաց^ւես
եւ
ղանւլսւա—
ծին
եւ
մ տաւո
ր ա կւսն ի ն ;
Եւ քիչ մբ քիչ ինքնիրենղ
պիտի
խօսիս
ե՛ քԻէ մբ քիչ ինքղինքղ
պիտի
ղովես..–
Հայերէնով
. . .
ԵՒՐՈՊԱՑԻ^
լով տաք
մթնոլորտ
մբ; Աիշանկեալ
տե­
ղ ի
ունեցան
եբգեբ
եւ աբտաասնութիւն
-
նեբ
, Հայե րէն , ֆրանսերէն
,
բոլորն
ալ
գնաՀատանքէ
արժանի
: Երիտասաբ՚լ
Պ •
Վ
. իյոսրովեան
կբ ներկայացնէ
բ ղե -
ղարուեոաական
բաժնին
մասնակցալեե
բբ,
աւելխ
ողեւոբելով
մ թնոլորտր
;
Այս
բոլոբէն
ետք,
խօսք
առաւ
վարչու­
թեան
նախադա՝էբ,
Պ՛ Ժ՝ Աէղպուբեան
,
պարղելով
Ա ա բղա կանի
29
տարուան
տ
ո–
կու1ւ
եւ արդիւնաւոր
աչխաաանքր,
նոր­
Հ ի ւ
ղաղութին
առատաձեոնոլ
-
թեա՚ււ : Ա իութիւն
ր ամէն
կիրակի
ղա
չտ
կ՝ իշւ՛ ցնէ
չորս
խումբե
ր ; Իգական
սեռի
«պասքէթ
պոլի»
խում
բբ իր
ղո
յութեան
երեք
տտ ր ինե բ ո
լ
բնթացքԼն
մ եծ
յաշո
-
ղութիւններ
ձեոք
բեբաւ,
եւ այսօբ
կր
մրցի
չ՚՚ւ՚ո
աւելի
կարող
խումբեբու
գէմ :
Պատանիներու
ֆութւղոլի
խումբբ
այս ե -
ղանակի
մբցումնեբուն
մէշ միայն
մէկ
էւաղ
կորսնցուցած
է : ՊտՀեստի
խումբը*
արժանի
է ղնաՀատանքի
եւ ամբողշ
կաղ–
մով
ղաչաը
կ՛՝ե
ԱԷ
:
Իսկ առաշին
խումբբ^
որ փոոմոսիօնի
աստիճանին
մէշ կր գտ -
նուի
, եբկրորգ
տեղր
ղրաւելոփ^
,
միչտ
կր պտ յքաբի
փււոմոսիոն տ՚օնէօւնի
տիա–
ղուէր
խլելոլ
Համաբ : Նե բկանե
ր բ
շերմա–
սլէս ծտփտկա
րեցին
՛ո յս ճառր ;
Տետո
ք
տեղի
ունեցան
մրցանակաբաշխւումնեբ
եւ
յարւլ
տնքի
խօսքեր
ոււլղուեցան
Աիու
-
ր գ
երի
7
(//
ա սա
թեան
փեթերաններուէւ
ե
անղամներուն
:
Աճուրդէն
եւ փիճակախաղէն
ղո
յացաւ
կլորիկ
ղումաբ
մ բ ։ կւսղմ ակե րսլի
չնե
բ ր եւ
ներկանեբբ
բաժն
ուե ցան խանդա
փառ
տբ–՛
պաւորու
թեամ
ր
՚Նելւկայ մը
աՏՀԱ՚Լ
ՊԱՐԱՀԱՆԳԷԱ
ՄԸ
ԼԻԱՆ •
Եկե՚լեցաչէն
Ե ր ի ա ա ս ա ր գ ա ց
Միութեան
պտբա-էանղէսր
տեղխ
ունեցաւ
չաբաթ
, ՛Լեց ՜Փետրուար
,
«Փալէ
՛որ լա
Ֆ"ւառ»ի
գլխաւոր
մուտքի
բ^ւգաբձակ
սրաՀին
մ էշ ,
•> ո վանաւոր
ութեամ ր Աե -
րովբէ
ծ՛ •
փ ր ՚ լ ՝ Մանուկեանէւ
, ոբ ՝>րա —
լի րուած
էր բացումբ
կատաբե
լու
; Այս
առթիւ
քաշալեբական
խօսքե
բ
" ՚ - ՚ Լ ՚ լ ե լ ո փ
մե–1լ1էեցաւ։Փարիւլէն
եկա^– էին նաեւ
ճար–
տարպեա
Պ՛ Յ՚ոկոբեան
ե.
ճաբտաբաղէա
Նու՚՚լ՚սբ
ՏովՀաննէսեան
; ԱբաՀբ
լեց —
ուած
էլ՛ մեծ բաղմ
ութե
ւււմ ր ,
մօտաւոբա—
պէս
ութ Հտբիւբ
Հողի
, մեծ մասով
ե ր ի–
տասարգնեբ
Հ
Աէքի կր ղս՚լ՚նէին
նաեւ
շա­
տեր
որոնք
աոսէ
շ ի ն
անղֆմ
կԳբեւային
աղգայէն
էոււաքոյթի
մբ մէշ ;
Եբիտա
սարդ եւ
ե բ իտաստրգոլ–^
ինեբ
ը
մեհ
ո։լ.ե ւո ր ութե
տմ բ
լծուած
էին
գործի
, ՀանգէսԼն
լաշողութեան
՝>ւսմաբ ,
ինչ
որ շեբմաւ՚լէս
ւլնա֊էատելի
է;
Պ՝
կարսլիս
ճբնկր՚որեանն
ալ եռս՚նղ ով թել
թիկու
նք
֊,ան։լ իոացած
է ր երիտասւք/րգ
-
նե
րու1ւ :
Ե րեէլսյթ բ մեծ խսնղ
ւուԼ աո. ութ
ես՛
մ բ կբ
չաբունակուէր
, երբ կամքէ
անկաիյ
ոլտա—
ճառով
մր շեբւ/՚ոբաշխ
մեքենան
իան —
գարու
եցաւ
Անշուշտ
շատ աւե լի փա
յլու ն ւղիտի
ը լ –
լայ
,ք"՚շ"ր՚1
ձեոնարկր։
Տ ՚" շ ՛ ՛ ղ "՚ թի՛ ն
՚՜ ՛Ն– Գ–
ՄոմՍեան
•լււաււ
I ւււււյւււ«ււ
ւ
«•ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(12)
ԿԱՆԱՉԵնՑ ՀԱՐՍԸ
*
ԱՌԱՋԻՆ
ԳԼՈՒԽ
ԱՐԵԳՆԱԶԸ
է^
ո՚լոբմած
~ւողին,
ինչ բարի
մտրդ
էր
, լաւ կբ ճան^ամ
Ալեքբ
,
մանկութեա–
նրս
ու պատանեկութեանս
լնկերն
եղաւ.
միասին
խաղաց
ինք
ու
մ եծցանք
,
՚էաչ -
տերն
ու ձորերր
չափչփեցինք,
մտերիմ
-
նեբ
էինք,
իրարմէ
գաղտնիք
չ է / ՚ ն ք պա -
Հեր ^
Ա՜խ
, Աանօ
, նորէն
բացիր
սբաիս
ցաւերը
, չշնչեց
Գիւլնտրբ
յանկաբծաելան
արցունքի
մր մէշէն
:
^Լ^ՔՇ
ե՚լբայրս
էբ, երկու
մօրմէ
ծր–
նած
երկու
սրտակից
ե ՛լբա յբնե բ
էին
ք ,
Ալեքի
մ ա յր ր իմ մ ա յ բ ս էբ , իմ մ ա յլն ալ
Ալ^Վ՚ւ՛
մայրն
էր, այսսլէս
էինք ու այս -
պէս
մնացինք
• եթէ Գիւ^աբ
,
ամուսինգ
մեոտւ,
մեռաւ
նաեւ
եւլբայրս
;
Աանօ
ախպէր
, Ալեքբ
չգտնուած
մարգ
էր , բտրի
սիրտ
ունէր
, ղթացող
ու
մեղքցող
էբ–՛՛,
բ ՚ " յ ց ՝
ինչո՞ւ
չար չե -
գաւ • • • , Հաբեբր
չեն մեոնիր
Ալեքբ
Հիմա ողշ կ՝բլլար
, իբ տունին
մէշ եւ
՚ է բ բ ֊
խուս
փեբեւ • ՚ ՚ : Եթէ
ուրիշներու
Համար
.չաբ
չեղաւ,
ղոնէ
ինծի
Համար
ՐԱ՚"Ր1
անղամ
մր ղիո յանդիմանէ
ր ,
մէկ—եբկու
անղամ
՚լփս ծեծած
ըԱ"՚բ
, Հոգիս
վիրա
-
ւոբէր
, որ իր մաՀէն
վել՚շբ
մոռնայի
զինքբ,
բսէի
՚լէշ
մարգ
էր, ղիս կբ տտն­
շէ ր , "՚գէկ
որ մեոաւ,
ես
" ՛ լ
աղատուեցայ
անոբ
ձեռքէն
;
Գի՚֊ինաբ
, Ալեքր
ծնաւ
բաբի
,
բարի
մեծցաւ,
եւ բարութեան
•^ամար ալ մե —
ռաւ,
ասիկ՚ս
թող Հպարտացնէ
քեղ , Ա —
լեքր
մեռաւ
, բայց
Աէեքը
"՛յսօր
կ՚ապրի
Հայութեան
եւ քեղի
•^ամար
, տունդ
տյ -
սօր
սուրբ
է . . . . գոլն՝
յեղափոխականի
կԼ՚ն եո , այս սլատիւբ
քեղԼ՛ կր
բաւէ ,
օր՜էնէ
Ալեքի
յի շատակր
, ՀսլաբտացԼւր
ա–
նոր
նուիրական
ղեբեղմանոփը
:
- —Լոյս
իշնէ
տնոր
արղար
գերեղմանին
վբայ
:
-
Ամէն
:
Մ եւլմ
Հ ոփ
մ բ քեբեց
բակին
սլատե
բր ,
ինկաւ
ուռենի
ի ն
վրա
յ , ծնծ՚լս՛
յի "ք"լո -
ցոփր
չարժեց
անոբ
մ ան
բիկ
տերեւներ
ր :
Ռ""ւ1՚կնեբու
ե կտնտչոէթետն
րուրմունք
:
Ժամու
փբայ
բաբձբացալ
բլուրէն
տես -
նուեցաւ
լուսնի
սկաւաոակր»
անոբ
լոյսե—
բր
անցան
ուո ենիի
ճիւղե
լ ՛ է ն
եւ ^
ինկան
աա|լյա
/»1*
փրայ
պառկած
Աբե՚լնա–\
ղ ի բարձին
փրայ
:
՜\
Աանօն
իւօսե ցաւ
:
^
-
Գիւլնար
, ղուն՝
քոյրս
ես, ես
եւլ–
բայրգ
:
Այո
, ճիշգ է :
^– Ե"
մտած
եր եմ , վստաՀ
եմ ոբ ղիս
չես
մերժեր
, բսեմ
՚^սւմարձակ
, ես
տղայ
ունիմ
, Տի՚լրանր
, դուն
ալ
աղշէկ
ու -
նէս , Արեգնաղբ
, ՜՜եկուր
մէկտեղենք
,
մէկ
տուն ու տեղ
լնենք
ղանոնք
, բնղոլ
նէ որ աղշէկ
ունէէր
տղայ
մրն ալ
ունե—
ցար
, իսկ ես՝
մանչ
մ ր ունէի ,
՚ " Գ
^ Ի հ 1 ՛
մ րն ալ տէր
կ՝ րլլամ՝
թէ դուն
կր
մ խի -
թա բուիս
եւ թէ ես :
Աստուած
պաՀԷ
երկուքն
ալ
Այո
, Գիւ^աբ
• «Տէրբ
պաՀԷ • տէր -
տէրբ պսակէ»
կ՝բսէ մեր րարի
ժողովուր–
՛ւււ ••.
ինչպէս
որ ելուղես,
Աանօ ախպէր
,
բա քբ մեր աղշիկր
գ ե ռ պղտիկ
է ;
Մ եր Տ ւ՚գբանն
ալ գսլրոց
կ՝երթայ
,
բա
քւյ Հալ. մ ի լներ
, ես անոր
միշոց
՚1ւ
"՛է
գիտեմ
, Աբեղնաղր
՛Լան կբ
տանիմ
ու
վալ-ժտրան
կր դնեմ
, անկէ
վերշբ
կբ
մ ք ծ^ ան ե
բկոլքն
դ...
դ՛
ն՝
միւ
ըսէ > մնտցածբ
էւմ ւլիտնտլիք
բաեն
է :
Թ՛՛՛է Աստուած
"ՐԲ "Ր
Ր
՚՚՚րԻ
է ՚ ՚ " ^
կատարէ
Տ "նէւքնե
բու
՚էրա
յ ու վւողո
ցնե
բու
մ
էշ
–•տւաքուած
կէներբ
ղրոլց
կ^բնեն
,
՝էէք–
եաթ
կ
քէ
ոլ ա ամեն : Աղտմե
նց բ տ
կ էւ ն
մէշ
պղտիք^եր
ր սլաՀ ուբտոլք
կը էսաղան • Ա ա–
նամենց
տան
անկիւնբ
Հաւաքուած
պա -
II
աւնեբն
ալ բացեր
են
էւբենւլ
կե ան
քին
Հնամ աչ
ղ է՛ րքէ՛ , կէ՛ պատմ
են
Էւր1ն։լ Հ ի ն
յսւչե
րէն : Խ՚ս՚յալենց
ուռ ենէն
էն կած
էր
եբտւլի
մէշ • • • :
յ՚սկ
Ալ՛ եղ նաղր պտռկե
բ է ր , է ս ա ղ ՚ ՚ ՚ ղ կր
քնանար
, ու է" ՛ ֊ " է՛ն ր՝
տնոր
վարղ
աւլ ո
յն
ա քտերր կր ֊էսւմբուրէր
;
ԵՐԲ
ԱԻՐՏԵՐԸ
ՏՐՏՈՒՄ
ԵՆ
Ռէս
Աանօն,
Աբեղնաղր
ներկա
յացուց
տե ս չութեան
, ելու ր գ ա գրեց
ունոբ
ղ սլրոց
մտնելու
խնղիբր;
Արեւլնաղբ
առ
այժմ
ղէ՚չերօթիկ
ոլէւտէ։ ՐԱար
, ՛լ՛՛նէ
ձմեռ մը,
յետագային
մայրր
պիաէւ
ւիոխաղրոլէբ
-
Աքղեսաան
, տուն
մր սլիտի
վարձէ
էն ու \
միսւսէն
պիտի
ապրէին
|
Բնանա
լէ աոաշ
, Աբեղնաղր
սովո
բու
- \
թ ի ւ 1 ւ
բրած
էր ե րեւակա
յութեամ բ սլտբ -
՚ոիլ
ղէւլղր
, ղաշտն
ու ձորբ
, ղրկուի
լ մօ­
բբ Հետ , այգ
ղէւշեբն
ալ
փոխագրուեցաւ
ղիւղբ
, գաշ տերն ու կալե բր
չափչփեց
,
մւոտւ
Հօբենտկւսն
տուէ՚բ,
՚իաթթսլեցաւ
ու
ս էւր ուեցաւ
մ օր ր
Հեա ,
փ ե
բշապէս
միտքբ
յողնեւլտւ,
աչքի^ւ
կոսլերր
ծսւնրա–
ց ՚ ս ն , քոլնբ
•էանդաբտ
ու շեբմ օրէն
ծած­
կեց
ուղեղբ
, Արեգնաղր
պէւտէւ
քնանար
,
երբ
լանկաբծ
մոկացի
աղշկան
լացի ձա ք–
նբ
ւսեւյ
Լապաե
ր մր կո
պլպլար
ննշարանին
մէշ,
աղօտ
Ոէ.
ւլււղւսցոէլ
լ ո յ ս մր կր
վաէբ
պաւոե
րւււն
ու. անկո
ղ էւննե բ ո ւէւ , աւլ9
էւկնե–
րա
մաղերոէն
եւ տ (տեբուն
վբայ,
Արեւլ. -
նաղր
ղլուիէր
ւէեբցուց
, նտյեցաւ
մոկսւցէ
աղշկան
, որ
՛լ լ՛" ի՛ք՛ թ՚ո՚լած
վե
րմ
էոկէՆ
տակ
ստստկոբէն
կուլաբ
;
(Շար.)
ՍՕԱ
ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
1...,157,158,159,160,161,162,163,164,165,166 168,169,170,171,172,173,174,175,176,177,...600
Powered by FlippingBook