HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 170

«3
Ա ք ի Ա Ջ ^
Ե
Ի
ք^ՕԻԱՐ 18
Պ Ա Ս Թ Ի
3
Բէէէռլէ ազաասւտե՛նչ
ժողովոլրդնԼլաւ
ւս–
ղատութետն
ճանասլարՀը
եգահ
է
՚ " ՝ • "՚ ~
լոլ,
գողզոթայ
մլլ,
արիւնաթաթախ
,
անՀամար
ղաւլաւիտրասլաչտ
փաղանգի
մր
ող^ակիղումոփ
:
Որքան
գամ ան
Հ
ու անյագ,
արե ան
ծա–
րաւի՝
Ազատութեան
աստուաձ՚ր
:
ԱՀա
երկու
նոյնիմաոա
ցնցոզ
ղկսլքեր։
ա
^՝ձին
ֆրանսաէլան
րոնակա
լութեան
բանաերր
լեցուած
էին իր զաւակներով
^
Ազատատենչ
ժոզովուրգր
Փարիղի
փո -
ղոցներր
ներկեց
իր Հարազատներու
ա -
րիւնով՜
քանղեց
րանտերու
գռներր
եւ
լոյո աչիսարՀ
րերաւ
իր սլաչտած
գեզա
-
վարներր
:
1*յ՝ձ1 Փեարուար1Տին
Հայոց
նորաստեղծ
Հայրենիքին
մայրաքաղաք
Երեւանր
նոյն
ազատաչունչ
ղաղավւա րով
նեաուեցաւ
կարմիր
րոնա1լալութեան
ղէմ , անոր
ճի֊
րաններէն
վ՚րկեց
իր լիտրանին
՚.
Երկս՛– պատմական
արիւնոտ
վաթորիկ–
ներր պիտի
մնան
բռնակալութեանց
գէմ
ուղւլուած
յորձանքներ
եւ իբրեւ փարոս
-
ներ
պիտի
լուսաւորեն
ազատութեան
եւ
Հայրենասիրութեան
փաոաՀեղ
պողոտա­
նե
րր
Տ՛ամ անակր
ամ էնէն արղար
գատա
-
լորն է
,
պատմա1լան
գէպքերոլ
արժէքր,
անոնց րովանգա
կութիլեր
ճչգելու
Հա -
մ ար :
Ժամ անա1^
է
քեն աք լան աչքով
վեր
լու­
ծելու
փե տրուար եան
ժողովրղա յէն
ծա
-
ռացումր
րոլչեւի1լ1ւերու
ղէմ ;
\,ախ , ի՞՛նչ
իսմ սրումներ
եւ փոթորիկ
-
նե ր կր ոլատրաստոլէին
երե սուն
ամ -
սուտն
մանուկ
Հա յաստանի
Հանրապե
-
աութեան
ղլխուն
, թուրք
եւ
րոլչեւիկ
դաՀիճներու
կողմէ։
1920/՛
Ա՚ղրիլէն
ա ֊
ռաչ
արգէն
ոճրային
ծրազփրր
կր մչակ —
ուէր,
կր րաւէ
յ ի չ ե լ պատմական
փաստ
մր
1920
"՚"1րիլ 15ին գաչինք
մր
կր
կնքուէր
Ատրբեչանի
ներկայացուցիչ
եւ
պատերազմական
նախարար
ղօր՛ Աէէ "՚—
ղա Շէյխլինսկիի
եւ թրքական
15/"/
րա–
նակի ՚էրամանատար
՚Բեաւլիմ
Գարասլէքի—
րի
միչեւ,
թելագ^ուած
Առսկուայի
կս՚է—
մէ–. Այս Համաձայնութեան
առթիլ ՝Բեա—
ղրմ Գարապկքիր
կր ղրէր
ի՛ր
նամակին
մէի
« Մեր, Աղրրեչանի
եւ
րռլչեւիկների
միչեւ
կնքուած
սլա
յմսւ՚1ւնե
ր ի
Հ իմաֆ վր —
րայ,՛ մեր բժիչկների
, սպաների
եւ պաչ—
տ էւնեանե
րի մի մեծ
թէւ֊
՚էնացել
է Ա՚էր
-
բեչան
: Բոլչեւիկներր
մեզ
առաչաբկեցին
անյաոլազ
սլատե րաւլմ ական
ւլոբծուլոլ
թիւններ
սկսիլ
Հայերի
ւլէմ՛ ,
Հայկական
սաՀմանների
վբայ։
Կէէէկէ՚՚՚յի
սաՀման
-
ներում
3)բանսացինեբի
ղէմ, էսկ
է՛ա —
ղստանում
կաղմ ուած
կանաչ
բանակր
էնվէբի
, Նուբիի
եւ քՍալիլի զեկավարու
-
թեամր
սլէտք է ասլբիլի
սկիզբին աչխա—
տէ
մտնել
Բագոլ
- Ատրպէճանի
Ղ՚^Րքերր
պէաք է ցոյց տան
կեզծ
գիմաղրոլթիլն
,
որպէսղե
կարողանան
իբենց
ա ր ղա ր ա ցնե
լ
Գա էակիցներ
ի Հանղէ
սլ : Մ ի ան ալս վկան ա չ
բանակին
աղբբէչանական
1ք*ՐՔ^ I՛ք
պէտք
է առիթ
ո բռնեն
լնղՀ ա ր ե լո
լ Հա -
յաստանի
Հեա
եւ,
ԱնաաււլիայՈՆւք գըտ–
նռւոզ թ֊ոնրք զօրքերի հետ լքիասին , անց­
նին Հայաստանիսահմաններն եւ սկսեն
զինուորական զործողութ-իւններ Հայաս -
տանի հանրապետութ-եան դ էմ (Ա • Վրաց­
եան ,
«Հա յաստանր
բո
լ չե ւի կե տն
Մ
" ՚ ֊ ր ճ ի
եւ թրքական
սալի
միչեւ»
Ր.
տպղ • ,
Պէյրութ,
1953՛ ,
էչ
42-43) :
ԱՀա թէ ինչ աՀաւոր
գտւագրռլթիւն
կբ
պատրաստուէ
ր մեբ
մինռւճաբ
Հայրենի–
քին
ղլխուն
:
Աեսլտեմբերի
կռիւնեբր
յանղե
ցան
վա իսագա
րձ Համաձա
յնութեան
ոբ պարտաղբուեցաւ
Հա յաստանի
կառա–
փյսրոլթեան
;
1920
Գեկտ. Ղին,
Հայաստանր
կր
յանձնուէր
կրեմ լինի
կամքին
:
Գաչնա
-
դրին
տրամ աղբութեամբ
քաղաքաէլան
կուսակցութեանց
ղէմ Հալածանք
պիտի
չկատարուէր
, պետական
եւ զինուորա
֊
կան ղեկավաբներ
եւ սպաներ , ազատ
պի–
"՛ւ՛
(ԼԼԼ
՚"յ1՛^
՝ ժոզռվոլբղր
ոեւէ
Հետասլրն–
գումի
պիտի
չենթարկուէր
ել
աակաւին
կարղ
մր որո չումներ
:
Գժբախտաբար
, մեր մինուճար
Հայրե
-
նիքի
գրաւումին
անմիչապէս
կբ յաչոբ
-
ղէին
ձեր բակա լութիլննէէրն
ու
ա ւա ր ր ՚
Լաւ է իսօսքր տանք Համայնավար
պատ
֊
մ արան
Լ՝ ոբեանին .
« Յեղկոմր,
ձեոնարկեց
անիսնայ
եւ
վճռական
բռնազրաւռւմնեբի
,
առանց
ԱՊՍՏԱՍ՚ՌԻ ՅՈԻՇԱՏ Ե ՏՐԻՑ
^
ԱՀա
եւ ՚ձՅրղ տաբեղաբձր։
Արաղ է
Հ ո–
ոում ժամանակի
հեղեղր
: ԱնՀե տանա
լու
վրայ
է այն սեբունղր,
որ Հայրենի
աչ -
իսարՀում
ապբեց
ղառնաղոյն
կսկիծչ,
ք՛՛՛ր՛/
,
տեզաՀանութիւն
, սլարտութիւն
,
եւ աննման
^րճռւանքր
—- ազատ պետու
-
թիւն,
կառավարութիւն
, բանակ; Ապրս
-
տամ բութիւնր
նբա վերչին
Հողեկան
ց
էն–
ցումն
էր, բուռն
ու Հղօբ,
անմոռանալի
մինչեւ
գերեղմ ան
րոէՈր
նրանց
Համար՜ ,
"վքեբ
1921
Փեարուար
՜ԼՏի
աբչալո
յսր
ոզչունեցին
Հա յաստանում
:
Իբրեւ
ժողովուրգ
մենք փոքբ
էինք
քտ–
նակով,
՚իոքր
էբ եւ մեր
ապստամրութիլ—
նր,
րայց
Հսկայ
իր որակով,
լծւղվղռւմի
խոր ութեամ
ր , ղանղուածա
յին
Համ
երաչ–
խռւթեամբ
, եւ արժանի
է
պատուաւոբ
տեղն
ունենալու
աղատութեան
Համ
աբ
մղուած
կռիւնե
բի պատմութեան
մէչ ։ .
Ո՚^Վ էր Հարկաղրում
Հազա րաւո
րնե
բ
ի՝
բոէչեւիկեան
ուժերի
՚լէչերային
րնղղի
-
մ ութիւն
ր խո րտակե լուց յետո
յ , անքուն
,
սոված
ու ծարաւ
, լուսարացին
՜Բւոնաքե–
ռի , Նոբքի
եւ կոնցի
բաբձունքնեբից
ան -
ղիմ աղրե
լի
մ ղում
ուԼ
մ ա յբաքաղաքի
կեղ–
բռնի վբայ
աբչաւել,
ղբաւել
կառավարա­
կան
չէնքերն
ու խորտակել
բանտի
ղոնե–
րր։
Ո է
Հ բապարակա
յին
կոչ էբ
տ րուե
լ,՝
ոչ ճառ աբաասանռւել,
ոչ
էլ
թռուցիկ
Հրաաաբակուեէ
:
Գաբերի
Ի՚՚՚րքէց
մնացած
ու
մոխրէ
աակ
միչտ
՚^Հ"/Ճ՚".7"^
կրակն
էբ
րռնկուեէ
Հայ փավւա խաւո
ր ու տրե իսաւոր
զի ւղա
-
ցու
սրտում
եւ ոտքի
Հանել
նրան
ոչնչա­
ցնելու
կասեանի
, Ալիսի
,
Մռաւեանի
,
Գուիլէթեանի
եւ այէ ղւսՀիճների
իչխա
-
նութիւն ր :
40
Օրուան
սլա յքա
րից
յետոյ
Ասլստամ
֊
բութիւնր
ղսպուեցաւ
: Աենք պարտուե
-
ցանք։
Բայց պարտութիւններ
կան,
ոբոնք
տասր յաղթանակ
կ՝արժեն
: Այղպիսին
էբ
Փ ե ա բ ո ւա ր ^Տինր :
Հա յաստանի
Հ ան ր ա պե տ
ո
ւթ ե ան խռր
-
Հ րղա
յնանա լուց յետո
յ
(1920
Գեկտ.
2)
նոյն
ամսի
վեցին
Երեւան
մտնող
յեղա
֊
փոխական
կռմիտէն
ԼՅեզկռմ)
անմ իչտ
֊
՛ղէս խտիստեց
մեբ կառավա
բութ եան
(Վբ–
բաց եանի
նա խարտ բութեամ
ր) եւ Խ ոբՀբ–
ղտքին
Ո-ուսիոյ
ներկա յացուզի
*
Լեգրանի
միչեւ
կնքուած
Համաձա
յնութիւնր։
Վեր–^
չինս ասում
էր
Հայաստանում
ոչ
ոք
պիտի չՀետապնգուի
իր քաղաքական
այս
կամ աքն Հոսանքի
պատկանելռւն
եւ անց­
եա լում
ունեցած
ղո րծունէ
ութ եան
ու
վարած
սլաչտօնի
Համար։
Յեղկոմր
բանտ
նետեց
Հ. ՕՀանչանեանը
,
Տէր-Գաւթեա–
նր,
Գարրինեանր
եւ ուրիչներ
: Ն՛՛ր էչ -
իսանութեան
սպա սողա կան
ու
անտարբե^
վերաբեբմունքր
ժոզովրղի։
Հանգէպ վախ–
ուեցան
թ չնամ ա կան
ի : Զեր բակա լութ իւն–
ներն լ^ղաբձակուեցան
: Ա կսան
բռնա
-
ղբաւումներր
բնակա րաննե
րի եւ
սնրն–
ղեղէնի
, իրապէս
ամէն
Լ՚նչէ։ կառավա
-
րական
զէնուած
ար չաւա
Լսմ բե բ ր
խլում
է Լն ղէւզացէներէղ
անասուններն
ու ցո -
բենր։
Բաչ Գառնէ , մեծ ու ղօրաւոր
զէւ–
զէն րմբոստացաւ
ու փախուստէ
մատնեց
կոմիսարն
ու մէլէցէան
(միէիս) :
Կռէւ
:
ԳԼ՚՚֊ղր
ռմբակոծ
ուեց ; Բանտեր
ր
լցռւե
-
ցան
՜էազաբաւոր
անմեղնեբով
: Յայտա
-
բաբուեցաւ
պաչար ողա կան վէճակ
: Երե­
կոյեան
ժամր
ութէց
յետո
յ
վւողոց ում
բանուո րներր
ուզարկւռւմ
էէն
Ջ
եկա
։192ւ
Յունուարէ
2օէն
մէ քանէ
Հարէւր
սպա
-
նե ր աբձանա գրութեան
Համաբ
կան չուե
-
ցան
խոբՀրղարանէ
չէնքր , ներկայացո
-
ղին
այլեւս
չձղեցէն
ղուբս
ղալ, եւ
էբէկ–
նապա
Հ էն կ ողա կնեբ ով^
չր չա սլ ա տ ո ւած
փոիսաղրեց
ին
՚Բանւսքեռ
ու ապա
քչեցԼ՚ն
ղէպէ Բաղու
եւ Ա՚ուսաստան
: Այգ
**ՐՐ
Հայաստանի
ամբողչ
ժոզովուրդր
վրղով–
ուած
էբ ու չուարած
: Ի՞նչ
անել : կարճ
խոբՀբղակցութի^ն
: Հետախոյղնեբ
ու -
ղաբկել
սպաներէ
կարաւանէ
ետեւէց
"Բա–
նաքեռ։
Հողով
գէչերր
յարձակէլ
ար -
ղե լաբան
- զօրանոցէ
վրայ,
սպաննել
Հը–
րամ անատա
ր Վօրօնովբ
, ազատե
լ սպա
-
նեբր,
ղէնե
լ ու աբչաւել
քաղաքի
վրայ
:
Արղփլեա
լ
ժամ
ից առաչ
Համ ախմ րուե
-
ցանք
ղերձակ
Յո՚Լակիմի
գատարկ
բնա
-
կաբանռւմ
, Աբովեան
փողռցի
վրա
յ : Ըն–
կեբների
մ ի
մ ասն
րնղգիմ ացաւ , տոաբ
-
կելով
, թէ
անյաչռգութեան
գէպքում
րան տում
գտնուող
մեբ բոլոր
լնկեբնեբր
կր չարղուեն
:
Աղմ աղան
լերան
բաբձունքում
,
՚Լաբա–
ղաէա կոչուած
թրքական
ամ ա յի
ղիլղում
Հաւաքուել
էին կալւաւանից
ճոզոպրած
մի
քանի սպաներ
ու
ձե ր բա կա
լո ւթե ան են -
թա/լայ
մտաւորականներ
:
Այնտեղ
էբ եւ
Գ՚"էի
%աղօն - Աէաչ
-
,կերացի
եւ
՛Նո բաղ
իւղի
Գաչնակցական
խտրութեան
եւ առանց
ղասակարղայէն
սկզբունքէ
, առանց
Հաչուէ
առնելու
ղէւ­
ղաց Լւ ո ւթ ե ան
րնղՀ ան ուր
տնտեսական
գրութէւնր
եւ նբա Հոգեբանական
վէճա­
կր : Բռնա գրա
ւումչլ տեղէ
էր
ունէ,նռւմ
անկազմակերպ
ձեւով,
ծրազբուած
ու
յեղավւո էսա կան
— գաս ակա րգա
յէն
բնոյթ
չունէր
եւ կատարւում
էր անՀաբկէ
բռ -
նութէւննեբով
: Առանց
կազմակերպուած
ու կաբղապաՀ
մեքենայէ
, առանց նտէս -
նական քարոզչական
պատրաստութեան
եւ
առանց
Հաչուէ
առնելու
երկրէ
էւրայա
տուկ
պայմաններր
: Յեղկոմր
կարգաէսօս
է ուղղում
րռնագբտւել
եւ պետա կանա
-
ցնել պաբէնր
քաղաքներում
մասնաւոր
մաբղկանցէ^
եւ Հացէ պաչարբ
գԼ"–՚է"՚ցէ~
ներէց : Անկարգ, կերսլով
ղրաւում
էր ա -
մէն էնչ
— զինուորական հազուստներ ,
արհեստաւորների զործիքնեբ մասնաւոր
եւ ամէն տեսակ բրինձի աղօրիքներ, ան–
իտիր բոլոր ջաղացքնեբբ , սափրիչի գոր­
ծիք ներ , մեղուի փեթակներ , սպիտակէ -
ղէն, հաղույւտ,
քաղաքացիների
տան
կահ - կարասիները, աոանց ի նկատի ու­
նենալու նրանց դասակէսբղային վինակը ,
ե ւ ա յլն ՛ ՛ – Բնական է, որ այս բոնի
մի­
ջոցները եզան երկրի ապստամբուր֊ե ան
հիմնական պատ՜նաոնհրր:
(Անղ, է չ
144–
145) :
Բոլչեւէկ
Բոբեանէ փաստեր
ր
առնուաւ^
Ը ^ ՚ 1 ՚ Լ Ղ ^ ց , ՚ " – Յ է է
՚ Եր վկա
յութէւնր
կր.
պարղէ մերկապարանոց
էրականութէւնր
,
առանց
բառեր
ր ծտմծմ ելու
Այս
կողոպուտը
կր յէչեցնէր
թրքա
-
կանր։
Յետոյ
սկսան
զանգուածայէւն
ձեր–
բակա լութիւննե
Րր եւ
1200
սպաներու
ա
ք ֊
սռբր
:
-
ԱՀուոլքյրսափր
Համատարած
էր , Հա -
յաստանի
քազաքնեբէն
մինչեւ
զ իւղեր
ր :
Բանտերու
մէչ անխղճօրէն
եւ
անխնայ
կր կացինաՀարուէին
բանտա րկեա
լնե
րր
թուրք
եւ քիւրտ
ղաՀիճնեբոլ
ձեոքով
,
Համազասպ
Երեւանի
բանտին
մէչ
զոՀ\
կ՚երթար
բո
րեն
ինե
բու
:
1
Անճար
ժողովուրղր
երեսուն
ամիս
Հա–\
զիլ ճաչակած
իր անսաՀման
զոՀոզոլ
–1
թեանց
եւ նուիրումին
պտոլղր
, աՀա
նոբ\
•տագնապի
մր կր մատնուէր
, բարեկամ
եւ
ս ա
ււ՚նեա
ւյ ազատարարներու
կողմէ
:
Գառնութեան
բաժակր
յոբգած
էբ , Փե—
տրուար
ԼՏԷն
ամբողչ
ժոզռվուբգր
մէկ
մարղու
նման, կրակր նետռւեցաւ
անվե —
Հեր , մարտնչելով
կարմէր
բռնակալու
-
թեան
գէմ
: Համաժողովբղայէւն
ծառա —
ցումն
էր:
Աեր
անարժան
Հակառակո
րղնե րր , բո
լ –
չեւէկներու
մունետէ1լներր
էրենց Հետե
-
ւորղներով
թութակաբար
կր կր1ւ^։են
մէն­
չեւ
այսօր,
թէ «Գա չնակցա
1լսւննե
բն
է Լ՛ն
որ
կազմ ակե
ր պե ցէն Փետրուար
\8ր ,
թէ
Ո՚ուսերր
տբամագէր
էէն մեր անկախու.—
թէւնր
ապաՀովելռւ»
;
Աակայն
մ է 1լ Հատէկ փաստ
չեն րերեբ :
Այն
օրէն
ռր Ա ոսկուան
գարձաւ
բոլչե
-
լէ՛կ
)
յՕաղաղականէն
մէնչեւ
կեղրոնական
Եւրոպա
, ո՛^ր ժողովուրղին
տուաւ
անկա­
խութիւն
: Ա՝ տածում
ի , խօսքի
, մ ամ ու -
լի , ճամբո բղութետն
աղաաոլթիլնն
ան -
ղամ
զլացաւ
:
Ո՞՛ր ժոզռվուբղր
արիւն
չէ փսխած
բո
լ –
չեւիւ^երոլ
«րարեկամութենէն
եւ
գոր
-
ծակցութենէն»
:
՚Լերչին
ա չխարՀամ
ա րտէն
ետք , Ա՛ ոս —
–կուան
ամէն պատուար
խորտակեց
,իր բռ­
նութեան
տակ
առաւ
երբեմնի
ազատ
եբ —
կէբներր
, ԼեՀաստան
, Պալթեան
ազդեր
,
Աումանէւա
Պուլկարէա
, Հոլնզարէւա
, Զե–
Լսոսլովաքէա
, Ալպանէա
եւ Գերմանէա
,
եւն.։
Այս^ազգերէն
ոչ մէկր
րմբոստացաւ
կարմէր
Կրեմլէնէ գէմ : ինչո՚^ւ
ղրաւած
է
այգ երկէրներր
1944^5»
է վեր
եէլրՀալածէ
անէսնայ , ղանդուածայէն
<լմաքբագոբ
-
ծումնե բով»
եւ
աքսորներով;
Բոէչեւէկր
ունէ մէկ ձգտում
,
Հա ֊
մաչխաբՀայէն
աէրասլետութէււն
;
Փետբուար
\8Է րնղվզռլմր
պէտէւ
բարձ–
բանայ
քանէւ խորացնենք
անոր
էմասար
էնչպէս
ֆրանսացէ
ժողովուբդէն
Համաբ
Պասթէյէ
ղրաւում
ր :
Ուչ
թէ կանուխ
Փետրուար
\ ^ ն ալ
պէ­
աէ գառնայ
ոգեկոչումէ
ադբէւբ
,
էնչպէս
Պասթէյր
ֆրանսացէ
ժողռվուբղէն
:
՚
3.
ՀԻՍԱՅԵԱՆ
Տէր
Զ՚ոքո՚ր
քաՀանան
: Նրանք գրտմ
էէն
ուղում
եւ կանչում
էէն մեղ խռբՀրդակ
-
ցելու։
Գէւդացու
սլէս Հտւլնուած
,
մէկ
մէկ դատարկ
ցորենէ
"է^՚րԿ
թեւերէս
տակ
էբբ թէ ցորեն
առնելու
ենք գր ֊
նում
կտրեցէնք
Աւան , ԱռէնԼ , Արա
֊
մռւս,
ՀթաՀաբ
ու Հասանք
Զառ , ուր մեղ
ուղե կցեցաւ
եւ Արամ ուսի
պատասխանա­
տուն՝
Արամր :
Զաոի
֊էա
բ էււբամ եա
յ քաՀանան
մեղ Հէ^
բա չա ւէւ ՝>իւրասէ։րեց
: Առաւօտեան
առ —
նելով
Գարաղալայի
պա՝էէսկէւն
նչանախօս–
քր,
որի ղաղտնիքր
մէայն
Զառէ
՚ոէր
-,
աէբէն
էր յայտնէ,
մտանք
՚էէւդ։
^"ՔՐէԿ
դա՝էլէ։ճռլմ
, լուսաւորուած
Տէակ պատու—
Հանով, Հաւաքուած
էէն մօտ
20
ծանօթդ
են անծանօթ
տղաներ
-- ասլստամ բներ
:
Ամէնքր
զէնուած
էէն թէ •••րացանով
եւ
թէ ատբճանակով։
Յեզկռմբ
պատբաս
-
տութէււննեբ
էր տեսնում
արչաւելու
Ղ,ա—
րաղալայէ
վյրայ։
Առ
այժմ
նրան
արղէւ
-
լում էր այղ անել
ձէւնէն
թանձրոլթ
է ւնր
,
ծնկնեբէց
վեր , աեղ
տեւլ մէնչեւ
գօտէւն :
Մեր
բերած
երկու
մ էլիոն
րուբլփն
Հայ —
կական նոբատէպ
գրամնեբով
յանձնեցինք
Ղազոյին
, ոբ Հոգում
էբ ամէնքի
ուտե
-
էէքէլ
։՝Բնանալր
տանչանք
էր : Տեգ
չկար :
ԵԼ
պառկում
էէ մէ աբկզի
վրայ,
որի եր–
կայնութիւնր
Հազիւ
բաւասբարում
էբ ի–
րանիս : Ոտքեբս
կաիս էին
րնկնում
եւ
ղտրնւում
Տէր Աաքաբի
ղէէսէն,
որ
նիր–
Հում էբ թիկունքր
տուած
արկղին
, նս­
տուկ : Օրերն
անցան
բուռն
վիճաբանու
-
թիւննեբի
մէչ։
Պէ՚^տք էր
ասլստամրել
,
առարկութիւն
չկար ; Ե՞է՚բ
ապսւռամբել։
Այդտեղ
միմեանց
չէխնք
Հասկանռւմ
:
Ա ի
մ ասր պաՀանչում
էբ
անմիչասլէս
:
յ
Զղել
Գարազալան
՛րլ՛
գտչւ ՛է
՚լէւ֊ղերէ
վ բ " ՚ յ : Գրաւած
գէւղերում
յայ—
տա բ՛արե
է
զօրաչարժ
ու քալել
Ե րեւան է
վրայ
:
Հապա
բա՞նտր
։ԱաՀ
էր սպառնռւմ
Հա–
ղարէ չափ
բաբձբ
մ տաւո րականնե
ր էն ,
Գա^ակցական
գործէ
բէն
ու սպանե
-
րէն
, եթէ ապստամ
բութէւն
ր ոչ թէ
ձա­
խողէ
բ , ա յլ
մ էւա յն
ղան դա
ղ է ր :
Զմեռն
ապստամբելր
Հաւասար
է
էնքնէս սպան
ութ եան , լեռ ու ձոր
մատչելէ
պէտէ
լփնեն , որ կարենանք
ասպատակու—
թէւն կատարել.
Հարուածել
ու թաղեր —
ուեէՀ
Ջ,էւնէւ մէչ ո՛՛ւր կաբող
ես
փախչեր,
կր բռնեն , Հալէ պէս
Կր մորթեն,
ասում
էէն
տ յսպէս
կոչուած
«ղտրնանա
կան»նե–
ՐՐ
մօտակաք
ղարնան
ապստամբելու
կողմնակէցներ
ր :
-
Մէնչեւ
ղարուն
մեր մոլիս ր կր
մա­
րեն
առարկում
էին
հ^անմիչական»նե–
ՐՐ ••
Փետրուար
ԼՕին ՚Լտբաղալա
եկան
կո -
ատյքի
դիւղերի
նեբկա լաց ուց
ի ^ ե
բ ր :
ՊաՀանչում
էին
իրե
լ
\արազալայից
: Ա–
մէն
տեղ
զինուած
ղփւղախմրեր
պաա
բաստ
էին մեղի
մ իանա
լու
:
Մեր
Համբերութեան
բաժակր
լցուած
է , ասում
էին նրանք
;
Փետրուար
\2ին «անմէչա
կաննե
բն»
ա -
պստամբեցան
ասլստամ
բնե
բի
դէմ :
Զկն–
քերր կապեցին
դուրս եկան տնից ու չար–
լ
քէ կանդնեցան
փոքրիկ
բակում
,
՚Լաղօն
է լ նրանց միացաւ
էր ա լա չկեր տց էնե
ր
ով։
Մենք
ղնում
ենք ԼԼառր գրաւելու
:
Հրացաններ
ր վերցրէնք
ու մ էացանք
նր–
րանց։
Մէկ
ժամէց
յետոյ
ԶաՈր
գրաւած
էր աոանց
որեւէ
Հակառակորդէ
երես
տեսնելու
:
Գէ՚֊ղէ
Հբապա բակր
լեցուեցաւ
ժողովր—
զով
: Ընկեր
Մկբո՚էէ
ՅովՀաննէսեան
,
Խանասորէ
Հ,երոս եւ աւադադոյնր
մեփւէց
բարձբացաւ
աթոռէ
վբա
յ ու
յա յտաբա
-
րեց
անկում
ր խորՀրդա
քէն
էչխանռւթեան
եւ վեբաՀաստատումր
Ազատ Հայաստա
նի : Մէնչեւ
իբէւկռւն
բանակի
թէ՚֊Ր
Հա -
սաւ եբեք
Հարէւրէ,
գրաւեցին
չբչակայ
Գեամրէզ,
ճաթզռան
եւ ՇաՀաբ
դիւզերր,
ռրոնցէւց
ամէն
մէկռւմ
կազմուեցաւ
դէւ —
ղական
Փրկութեան
կոմէտէ :
Ուչ
երեկոյեան
Զառ եկան ,
դնղապ •
Թարէսանեան
, ԽորՀրղարանի
անղամներ
Յակոբ
Տէր Յակոբեան
, Եփրեմ
Աարղս
-
եան եւն . ր ;
Ժողովի
նստանք։
Մենք
բերել
էինք
պատճէններր
այն Հեռադբնեբի
, ոբ փո
-
խանակել
էբ Հա յաստանէ
Յեզկոմր
11րղ
կարմէր
բանակի
Հրամանատարութեան
Հետ : Զէնուոբական
կոմէսաբէատում
եւ
(Զէ՛ն
՚ .կոմէսա ր Ալէս Նոլբէչանեանէ
անձ­
նական
քաբառւղաբր
, Թ . Խ •
նռրրնծայ
բոլչեւէկ
մասնակցում
էր Զառի
ժոզո
֊
վին)
: Հեռագրատան
նստած
էին մեր էրբ–
տեսնեբբ
: Երեւանից
թաիսանձագին
եւ
չտապ
օգնութիւն
էին խնդրում
կովկա
-
ոում դոբծող
այդ բանակի
ռադմտ
- յե -
ղափոխական
կռմիտէից
. Վերչինս
Օբժո–
Fonds A.R.A.M
1...,160,161,162,163,164,165,166,167,168,169 171,172,173,174,175,176,177,178,179,180,...600
Powered by FlippingBook