HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 171

« Յ Ա Ռ Ա Ջ
նիկիձէ. Կիրով,
Մեխանռշին,
Եզորով,
Լէ.ււււնդովսկիի
ո
սէ
ո ր ա գր ութե
սւմ
ր ,
ոէ
միսւյ՚ն
մերժում
էր որեւէ
ուժ
Հսէսւյնել
կասեանիՆ
, " ՛ յ լ ե ւ Հրամույում
էր
կրելու–
Նում
գւոնուող
289/"^
ոուււական
ւլումէոր–
Սէ
՚ոկն
անմիշասլէս
ուղարկել
Նախիշեւան
ւ
ՈւրեմՆ
այս օրերս
Երեւանում
որեւէ
ղօ -
րամ աս
չկայ
րս՚ղի
Հայկա1լան
ճարտարա–
գիաական
դումարտակիղ
, որ
վճռական
վս՚յրկեանին
կամ
չէզոք
կր մնայ
կամ
մեր
կողմր
կ՝անցնի
Հ
Ռրսչո՚֊եւքաւ
լնգՀանուր
ասԼստամբու
-
թեան
օբբ
Փետրուար
18
կազմուե
-
ցաւ ծ՜ահ՚կադիր
; Գրուեցան
նամակներ
մայրաքաղաքի
կազմակերսչութիլններին
,
Աասունւլիներին
,
Աչեցիներին
, է^միա
-
ծին , Աչտարակ
, Հքաղկաձոր
եւն .
7/"՚—
մ ակի
տակ
գրուած
է ր սաորաղ
րութիւն
.
— Շւււ|սշււՆլսկաՅա — Տանգանայկա :
Տ՚ոգովր
չվերշացած
երեք
Երեւանղի
-
ներս
ղնացինք
մէկ երկու
ժամ
քնանալու,
որպէսղի
կէս
դԻԼերիղ
յեաոյ
ճանապարՀ
րնկնենք
գէպի
մայրաքաղաք
մենք
կա–
րսղ
էինք ՃանապարՀորղել
միայն
գիչերր
եւ նամակներր
Հասղնենք
իրենց
տէրե–
րին
..
Զ՚սսի
Ժողովին
պիտի
նե րկա
յ
լինէր
նաեւ Մարտիրոսր,
Խնկոյի
եւ
Արաուչի
Հետ
Բաչ
Գառնիի
ապ"աամբութիւն
վա
-
րոզր , րա յց վերսկսուած
կռիւր
ԲաչԳառ–
նիքում
արղելք
էր եղել նրա մեզ միանա­
լուն
;
Մութ
գիչերին
երեք Հոկով
Թ. 1ց.Մկր–
աիչր եւ^տողերիս
գր"՚լր
գո՚֊ր"
եկանք
Զ.Ա"ւի;յ : Գիւրին
Հասանք
ճաթզռան
ւկաղ–
գուր ուե ցանք Եփրեմենց
տանր։
ճաթղր
-
ռանից թէժրաբտգ
քուք ՚ " րորանր տան–
շեցին
մեղ։
Զիւնբ
խոր էր, պէաք
էր մի­
մեանց
ետեւից
գնայինք
նոյն Հետքերով
••
Որպէսզի
չրաժնուենք
եւ չկորսուենք
, րս–
տիպուած
էինք տռսվի
դնտցոգի
քղանց­
քին
ւմ,
Նր րռեեէ :
՜ճանապարՀի
Հետքր
^ ^ " ՚ / ՛
)
րլրտէ^երլէ
բարձրտնում
էինք ու ի^ոլւք
Համ
ողուած
,
որ
սխալ
ոլզղութետմր
ենք գնում : Յան­
կարծ
լ " յ ս ի
նչոյլ;
Ջրաղաց
էր, Թէժրտ
-
բտցն
անցել
էինք,
Ջրվէժ
՛լիւ՛լին
էիՆք
մօտենում
: Լոյսր
րացւում
էր ,
Հեռւում
երեւացին
երեք
Հեծեալներ
- Ա՛ենք նետ —
ուեցանք
ճամ
րու պատին ետեւր,
եւ սլառ—
կեցանք
ձիւնի մէշ :
Հեծեալ
մ ի լից
ի ոնե րներ
են ,
աոաց
,Թ • Խ •
1
որոնց
Հտչիլր
կարելի
է
մաքոել,
բայց
մեր գսրծր
կր վիժի
:
Մ ինչեւ
ձիաւռրներր
մ եղնից
անցան
,
ւսնչարժ
ութիւն
ր մեղ ոաոո
յւյ գւսրձրեց
;
Հասանք
մ ա յրաքաղաքի
՚Հյորք
թ՚ս՚լյւ
՚
բարձրունքի
վրա
յ : Ոաժանուեցանք
, ա -
մէն
մէելն իր թաղսաոցր
ղնաց
Հանգստա–
նա լու
:
Ն՛՛ր էի նիրՀել,
արթնացրին։
Փ՛ոխիր , չե
կի
ս տնե
ր ր
ձերբակալեցին
Մկրտիչր
եւ գէպի
մեբ կողմն
են
գալիս;
Ալացայ
:
0՝էեւ
ձիւն էր դա
լիս , բայց ե—
գանակբ
մեգմ
էբ
Հ
Նոբք եկան
խորՀրգա–
բանի անգամներ
Աբչակ
3"վՀ՚սննիսեան
ե
Աւետիս
ՕՀանշանեան
: Յայտնեցինք
նբ —
ԱՋՍՏԱՏ ԵՆՉ ՈԳԻՆ
Ընկ– Սար<յիսբէկեանի յիշատակին
Վերշին
Հաբիլրամեակբ
, բնգվղումի
,
արիւնի
եւ յեղափոխութեան
չբշան
մբ ե–
ղաւ
–՛այ ժողոփուրգին
Համաբ
:
Գաբերու
լացին
եւ
Համ ակե բպութ
եան
յաշոբգեց
բմ րոստաց
ում բ :
Հարուածին
գէմ ֊էարուած
; Ակն բնգ ական :
Հոգեկան
յեղաչբշումր
թափանցեց
մինչեւ
խոնարկ–
ներու
խրճիթներբ
: Վերածնունդի
չբշան
մբն
էր որ քաշ ռաՀփփբաներ
, աչք
առնե–
լոփ
բանտն
ու չաբչաբանքբ,
յեգաչբշե
-
ցին
Հողիներբ
Աբոփեանէն
Րաֆֆի
, Ա–
Հաբոնեան
, մինչեւ
Աիամանթօ
ու Վարու­
ժան
:
Անոնք տղատութետն
եւ Հայրենիքի
կբի–
բակր
փառեցին
;
Վտանդուած
՛էր ժողոփուբգբ
իր Հայ -
րենի
Հողէն
փրա
յ , թ^տմին
չունէր
խգ~
ճի խայթ,
նոյնիսկ
մանուկներուն
Հան —
դէպ
; Հբդեկ
եւ կոտո րած ; Պղծութիւն
եւ
առեւանղում
: Աոխիր,
մոխիյ։
ու դարձ
-
եալ մոխիբ
. . • ;
Պտ տուա
ւոբ
եւ խաղաղ
աչխաաանքին
լծուած
Հայ ղիւղացին
, իբ բրիչին
փ,ա ֊
րած , թեւեբբ
սօթտած
, Հողին
սիբտբ
կբ
ճեղքէր
, արգար փասաակոփ
:
Անուչ
ու՝ թանկագին
, Հայ մամիկը
մ
չ–
աաժսլիտ
ու աննման ,իր տտն
ձիւնաղարգ
մարգարիտն
էբ՛. Թոոնիկներուն
աբեւա
-
րանց Ջառի
որոչումնեբբ
: Նբանք
ձեբբա—
կալմ ան
Հ րամ
անի
տա
կ էին ։ Առաչարկե
-
ցինք
մնալ մեզ մօտ,
չոլւլեցին,
առաբկե–
չոփ, թէ իրենց թաքստոցներբ
թէեւ
զուրկ
են ասլաՀոփութիւնից
, բայց
յաբմար
եւ
եւ տա,ղ :
Ա ուր Հանգա կնե րի
մ իշոցութ
նամ
ա1^ե
-
Րբ Փետր.
18
ապստամբութեան
օր նչա —
նակւած
լինելու
մ ասին՝
ո ւզա
ր կո ւե ց ան
շրշաննե
րբ : Այգ պաբտտկանութիւն ր
կա­
տարեց
Թ՝ • հյ • , որ տ կտ
բ ո ւթ ե ան պատր —
ւա1լուի մի քանի
օբ աբձակուրգ
էր ստա
ցել
ել իբրեւ
՝էամայնափուր
եւ
բարձբ
պաչւոօէւեայ
անաբւլել
կարող
էբ
պատել
օր ու
ղ ի չեբ ուա
յ բոլոր
ժամ երին ;
Յեղկոմբ
նախատեսելոփ
փոթորիկր
,
գլուխբ
կորցրել
էր, դնգակաՀաբում
էբ
առանց
գատ
ու գաաաստանի
;
Աաբսափ
ազդելու
Համար
փոզոցներոլմ
փւակղրւում
էին
սպաննուած
«Հակա
յե ղ ա փ ո խա կո՛նն ե~
րի»
ց"՚–ց"՚^քնեբր
մեր սիրելի
րնկերնե–
րի
անուններբ
: Հերթր
մօտենում
էր
Հտ–
յաստտնի
Հտնրասլետոլթեան
եւ Հ
3 ՛Գ •
փեթեբան
դործ^ւչնեբին
; Ա եր
աաամնեբը՝^
էճաթճաթում
էին ղայբոյթից
ու
անկարո–
գո՚-թինից
: Րայց
ինչ՛ արտծ , պէտք
էր
սպա սե՜լ դեր
ա՛լ ո քն ապբումնեբի
օրուան
,
Փեարուար
1Տին , եբբ Ա . Աիմէոն
եկեղե
~.
ցու
ղանդակների
Հղօր աՀազանգոփ
պիտի
տրուէր
ապստամբութեան
աղգաէւշանր
:
, Հ.
Ն Ո Ր Բ Ե Ա Ն
,
շատութեան
Համար
էլաղօթէբ
օրն ի
բուն;
Եւ սակայն,
անողոք
էբ թ Հնամին
;
Հող
ունէինք
մեր Հողբ
խէեցին
,
Տուներ
ունէինք
մեբ տուները
քանդեցին.
Տաճարներէն
ներս
մ ե բս
ուր բե բ բսլղծեց
ին
,
Հայ
մեռեըւերուն
աչքեբբ
փւորեցին :
յոգիներու
պոռթկումն
էր , ոբ
պիտի
փոթորկէր
, ալեկոծ
ու աՀե՚լօբէն
,
յա -
նուն
ինքնապաչտպանութեան
Եւ պ՛"յթեցաւ
յեզտվւոխութիւնբ
, սաբ–
սելոփ լեռ ու ձոր։ Պէտք էր ղաբնել,
երբ
կբ ղարնէին
;
ՕԿ
, ինչ քաղցր էբ մեռնիլ
Հայրենիքի
եւ
ազատութեան
Համաբ :
Հեբոսածին
այս ժողոփուբգբ
, երբեք
,
երբեք պիտի
չմոռնա
յ Անգրանիկնեբն
ու.
Մոլբատներբ,
Աեբոբներն
ու Գէորգ
Ջա–
փուչները
: -
Ոփ Համրած
է
, գաբերու
ընթացքին
,
Հ՚-էերոսներոլ՚՚թիլր
,
մեր
ժոգոփուրգին
մէի
՝-.
Եթէ
այս ժողոփուրգր
փրէժխնւլիր
՝»ճ՜ —
րոսներ
էծնէբ,
աստուածնեբն
անղամ
պի—
՛տի (^գփգէին
Հ
Վայ,
անոբ
որ կր փիրաւոբէ
՚սյս
ժո —
ղոփոլբդին
աղգա
յին
զգացումնեբբ
,
կբ
փորձէ
եւ էլոււլէ
Հարուածել
եւ խո րտա
-
- կել
զայն ;
՝ Աքէ՚^Բ.
հ.Բ պոռթկայ
; է>նչպէս՝
Եփբա–
տբ կատղած
ու աՀեղափաղ
; ինչպէս
Ա–
բաբատբ
ամեՀի :
իր
նամոՆսին, իլւ օ6ա|սին. իլւ հողին,
իր տաճարին, ի 1սնդիր
երկ ու անգամ
մեոնելոՆ պատրաստ այս
ժողովուրդր ,
պահած է Սասունցի Գաւթ-ի ոգին :
Աւա՜ղ,
Հերոս
ժո՚լոփոլրդին
,
լաւագոյն
բարե կամնեբբ
մ ութին
մ
էշ
դանակ
սրե
-
ցին , ու սլատմ ութեան
մէշ չա րձտնագբ
-
ուած թուականոփ
-- մեր ամէնէն
կենսու­
նակ , ու թանկագին
Հատուածբ
,
կորսրն–
ց՚՚ւց
իր
րնտրանին՝:
Ա՝
իլս
Հատուածբ
, Հաղիւ
իր
փէբքերբ
կասլտծ
, լուստւոբ
էշ մբ բտցտւ
Արա
-
բատեան
գաչաին
մ էշ։–Պ ետա
կան
կոբիղ։
ԻյոնաբՀ
Հերոսներէն
, նսբ բանակ
: Գեռ
նոբ
էբ ոբ , ող^ակի՚լուտծ
ու մերկ
ժուլո
-
փուբգր,
իր որբերոփ
ու ճիզերոփ,
՜՛այ
Հողին,
սիբտբ
պիաի փորկր,
ու
յաւիտե–
նական
Հայասաանի
ծոցբ,
իր
դարտւոբ.
1լա րօտ
ր սլիտի առնէր ;
Արիլնոփ
ու արցունքոփ
լուացուած
Հայրենիքբ,
նոր էր ոբ, սչիտի ժպտէր
,
ւղիտի ծազկէր
, իր Հատիկներոփն
ու Հա
ցիկներով։
Ն՛՛բ էր, որ՝ «Ապիտակ
Ջիս՚ւսր^բ
իր
ձին՝ Հեծած
Արարատի
ու
Աասիսի
,
•֊ երկու
Հսկանեբու
կողերուն
վբայ
,
իր
վւառքր պիտի
երղէր
յազթւճկանօբէն
Նոր
կր , ոբ Լուսաւոր
չի շաՀբ
սլիաի
վառէ
բ
քազտքտկր
թութ եան
եւ
մ չակո
յ–
թի
ճամ բուն
՚էրա
յ , իր վաստակաբեկ
մ բ–
չա1լներով
;
Նոբ
էր , որ Հայոց բանակր.
Հին փառ­
քեր ոփ բողտփառ
, մոռցուած
աբիւնբ
ե -
րէկի , նոր նուաճումներ
սլիտի աբձանա
-
ՂԲԷԲ
Նորէն
գաւեր,
նե-րսէն
թէ
ղոլրսէն
X
ԵՐԲ ԲԱԺԱԿԸ
ԿԸ
ՅԱՐԳԻ...
Հա յբ ո" բ ատեն
Հանգոլբժե
ր է
բռնու­
թեան
, կեղեքումի
եւ ստրկութեան
:
Հայկ ՆաՀապեաէն
մինչեւ
Վյսբգան
Ա ամիկոնեաննե
բու
խիղա
խ ո ւ թ ի լ
՚ ն
բ
ել
յանդգնութիւն
ը Պարսից
բռնակալ
պե
-
տութեան
ղէմ , Ա ելիքներու
պայքարը
ռուս , թուրք
եւ քիւրտ
աւարառոլներ
ու
դէմ
ցոյց կուտան
մեզ Հայ
ժողոփոլբղի
ազտտասիբութիւնր
եւ քաշոլթիւնբ
:
Այգպիսի
օրերէն
մէկն
էբ
1921
Փետր.
\Տի պատմական
գէպքը,
Հայ ժողովուր
Դէ՛^ ւ^՚է՚ԼՂ՛"՝՛^Բ
գաժան
փարչաձեւի
մը
ղէմ
, քանգելոլ
եւ. տապալելու
՚ւամաբ
զայն :
Վա
բ չաձեւ
մր բ^րբաբոս
ան^չելխ
յ
ոբ իր ստաԼսօսոլթեամբ
եւ
խաբէոլ
–՛
թեամբ
կբ գերազանցէր
ցարական
բբԴ– -
նութիւններն
ալ . • .
Ամէն խաւէ , դաւանանքէ
, տար
իքէ
ու
սեռէ
,ոփ որ զէնք
ունէր
իր գէնքոփ,
ով
որ փաւյտ
ունէր , իր փայտոփ,
մինչեւ
իբ
ձեռքերով
ելաւ
սանձելու
թ^տմին
, տ -
նոր
ճիրաններէն
ազատ
ելո
լ
թէ
իրենք
ղխրենք եւ թէ բոնտ
նետուած
Հա յորդի
-
ները
:
Ա իաՀամ
ուռ
բողոքն
է բ ա յ դ , չանթա
-
Հարելու
•էամաբ
անոնք
որ էլուղեն կապ–
տէ.–լ ժողովուրդի
մբ ապրելու
իբաւունքբ%
Պապր
Ալէն
, Պանք Աթօմանը
եւ
Ե
րլ -
տբզ տաէլնուվբտյ
լնող
Հայր,
ցարերու,
գէմ բ^գվգոգ
^ " ՚ յ Բ
դի՚՚՚էր
"՚– կրնար նաեւ.
ղլուխ
Հանել Փետբուաբ
\.Տի ապստամ
-
րութիւնբ
, վայրագ
եւ նենգամիտ
րոլչե–
ւիէլին ղէմ ։
Երբ տմէն
Հտսէլացողութիւն
անՀնաբ
էր
ու ամ էն
ղիշում
անօ՚լուա
, ե րր
թ^ւամ ին
աՀուս՚սբսափ
տարածէր
, սլէտք
էր
գաս
մը տալ
, զարնել
կամ
ղաբնռւիլ
• • ՚
Եւ ճակատը
բաց , Հպարտ
ապրիլ
• • ՚
ՄկՆ-Ակ
ԵԼ
աՀա
ժողոփուր՚լին
ցասում
բ րոնա
-
էլալութեան
գէմ
,
Փետր •
18
՝•
Այս
անզամ
ժ ոզովուբղն
է ոտքի,
«Խա–
ղաղ իր լեռներուն պէս» :
Վտստա1լաւոր
մ տաւո րականնե
բ , ղէն -
քփէ եւ մաքի
Հերոսներ
, Շանթն
ու
Աւլբալ–
էւանր եւ ամբող^
սէ.րունգ մը
էլացինաՀաբ
պիաի
Րււ՛"յին
, եթէ
տեղի
չունէւնաբ
ղանղուածա
յին
պոռթէլում
ր ;
Վաբգանանց
էն
մինչեւ
Փետբուաբ
եան
ըմբոսաացումբ
ա՚լատութեան
էլռիւն
էբ
ոբ կր չար՚ււնակոլէր
:
Հա յրենիքի
եւ աղատութեան
ճբաղը
թող
վառ
մնայ , Հո՚լինեբէն
նեբս , իրրեւ.
յտւիտենաէլան
բուլոք
:
ԱԱԲՕ
ԱՆՃԱՐԱԿ
ԱԱՓՐԻԶԸ—
Բանի՞
եղ -
բ՚՚՚յբ
էբ -
ՅԱՃԱԽՈՐԳԸ
Եթէ ասկից ողշ
առողշ
գուբս
ելլեմ
Հինղ
եղբայր
ենք. . .
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(13)
ԿԱՆԱՉԵՆՑ ՀԱՐՍԸ
՝ *
ԱՌԱՋԻՆ
ԳԼՈԻԽ*
ԵՐԲ
ԱԻՐՏԵՐԸ
ՏՐՏՈԻՄ
ԵՆ
Շ ՚ ՚ ւ չ ի կ ,
ի՞նչ
ոլնիս , տե՞ղ
մը
կը
.ցաւի,
մեղմ
ու քաղցրօրէն՛չ^չեց
Արեգ–
նաղր :
շուչիկ
, Հիւա՛՛՛նդ
ես , րսէ :
Աբե՚էնաղ,
Հիւանգ
չեմ,
մաբմինս
ցաւ
մ ր չունի , բա
յց սբաիս
մ
էշ
ՀբգեՀ
1լայ,
ես՝
ինչո՛՛ւ
Հոս եէլայ,
գիււլս
Ի՛՛՛նչ
ունէր
որ • • • , ախ , մ եր
էլանանչ
ձորերր
,
մեր
դլդլուն
շուրերր
, մեբ
պարաէւլնեբբ
ղուաբթ
ու խնդուն
, չեմ կրնար
մ ոռնալ
գի՚-՚լս
եւ անոր դ եզե ց կութ
ի ւննե բ ր , մ
եղ–
միկ
ձայնով
խօսեցաւ
Շուչիկր
:
Շ ուշիէլ , մի նե՚լուիբ
, ցաւե բ գ այ -
սօր
կտն , բա յց
վա՚լր
պիտի
էբէլան , ո -
րովՀետեւ
գիւղիդ
տ պա
ւո բ ո ւթ
ի ւնն ե ր
բ
կամ աց կամ աց
իրենց
ուժբ պիտի
էլորսն–
ցնեն , պիտի աղօտնան
, ես ալ քեղի
պէ"
էի , քանի մր չաբաթ
անլնդՀատ
տան
-
չուեցայ
, Լացի , նոյնիսկ
բարձս
թրշեցի
,
ե^տքբ՝ վտրժուեցայ
, ւսնՀող. եղԼ՚ր , ինք -
• դի՛ն ք՛լ ոլարտսլ
տեղ մի տանշեբ , մե՚լք
ես։
Ախ , Աբեգնազ
, ինծի այնպէս
կուգայ
ոբ պիտի
չկրնամ
մոռնալ
մեբ
գիլգբ,մեր
՚էԻ՚-ղՐ , անոր պատկեբբ՝
իր ցած
տանիք–
նեբովր,
նեղ փւողոցներովբ,
իբ
էլանչոփն
Ըլլ՚սնք,
Արեզնազ,
երկու
քոյր
բլ -
չաբժումոփբ
մէշս
է
կր մ.
Շ ուշիկ , ես ալ ա
յգպէս
ք^քի
:
Ամ էն աաեն
աչքԼւս առշեւ
են
մ
եր
թաղին
տղաքր , Ջս՚աիէլր
իր ծուռ
քի ֊
թոփր , կբպօն՝
իբ
կոտրած
ոտքովբ
,
Թում ի էլր՝ իր գորտի
ա չքե րովբ ,
լալէլան
Աար՚լիսբ
ինչսլէ՛՛ս
մոռնամ
:
-— իմ ա չքիս
առշեւէն
ալ կուղա
յին
-
էլւսնցնէին
Գող Լոբթոն
, Ժտմկոչենց
Ա
նուկր , կախ
Աչքենց
Պօզոսր ,
Անանենց
Լուսիէլր , Վաբղանենց
Աղաւնին
:
Մեր
թաղփ մէշ չսրս
բնկեբուՀ
ինեբ
ունէի,
միասին
կբ Լսաղայինք,
միասին
կր
խնդա
յինք , ո՞ լբ մնա ղին
Ա աթենր
, Աա
-
լ՚՚՚էլբ
, Մաբոն
, ԳոՀարր
, ի՞նչ
էլ լնեն
Հի՜
մտ,
ախ, էլաբօտցած
եմ բոլորն
ալ :
Հքոլշիկ , ես ալ քեղի
պէ"
բնէլերու
-
Հէներ
ունէի , ղանոնք
յէ^չել"՚է
էլր տան —
շոլէի
, կուլայի
, Հիմա բաւաէլան
՛Է՛՛՛Ր ՜
ժուած՛^ եմ , ալ չեմ լար,
դուն
ալ
ինհի
պէս "էւբտգ տմրացուր,
սբտէւգ ցաւր
լո էւ —
ղուր. Հոս՝ նոր լնէլե րոլՀ
ինե
բ պիտի
ու —
նենաս , քեղի Համաբ
լնէլե բա կան նոր շբ—
շանաէլ պէւտի ստեզծես,
ու անոնց
Հետ
խօս^^լով
ու կատտէլ
րնելով
պիտէւ է, ր -
շտնէլանաս
, օբինաէլ , այս
վալրէլէւտնէն
սէլսեալ
ղիս լնկեբուՀիդ
լնդունէ
• • • յ
լէսն^
Արեւլնաղբ
իրմէ
աւելի
Հայբենա
բաղ
ձութենէ
տաոասլած
ազ91լան
մր կբ Հան —
Գի
՚գէր
) իր ^Բ^էրին
Հողէ՛ն
ու
քարին
,
շուրէն
ու արեւին
սե րտօրէն
էլա պուած
,
Աբեղնաղր՝
Շ"ւշէ՚էլբ
մէսիթաբելով
, մէսի–
թաբեց
է՚նք՚լէ՚նքր,
անոբ ցաւեր
ր թեթեւ
-
ցնելով
մոռցաւ
իր ցտւեբբ;
Երկու պան–
գուխտ
ազշէւէլնեբոլ
մա~ա ճաէլա լնե
ր բ
Ք՛՛՛է
քովի
էէն,
երէլուքն
ալ որբ եւ օտա բտ —
էլաե , միեւնո
յն ~՚ոգե կան ցաւե բով , անոնք
իրարու
մօտեցուցին
նաեւ
իրենց
սիրտե–
րր , դարձան
մտերիմ
, ապրեցան
իրարու
Հետ , քւրարու մէշ :
Երկու սիրտեր
ր իբար
շաէՈ
լաւ
էլը Հաս­
կնան
երբ տբտում
են : Աբեղնաղր՝
տբ
-
տում
էբ , Հանդիպեցաւ
ուբէւշ
տրտում
սրտի
մբ , ու սիրեց
ղայն,
էւր սիրտր
ա —
նոր
սբտէն
մ իաց ուց , նո յնացաւ
անոր ,
մ տե
բմ ացաւ , գա բձաւ
անոբ
Հաւաաարիմ
լնկերոլՀին
^աղի
ժամերուն
, ճաշի ատեն,
ննշա
-
րանի մէշ, էլամ՝ ժողով արան ղացած
- ե–
կած
ժտմտնաէլը
միասէն
էէն :
Աբեղնաղր
՚լեզեցիէլ
էբ , իոկ
Շուշիկր
Աոէլտց
Աշ -
խ՚սբՀէն
իբ Հետ բերած
էր աննման
ձայն
մը
եւ պտրելու
ճարտարութէ՚ւն
,
շուտով
սէ՚րուեցան
իբենց
ննշաբ՚սնի
տղշիկնե
-
րէն,
մտերմացան
անոնց , աակաւ
առ
տա­
կաւ
իբերը
ղուարթացս՚ն
, ղէմքերբ
Հա -
^ելի
երեւցան։
կեանքր
էլ՛՝անո ւշնա
ր , Ա–
( Օար • )
բեւլնաւլն
ու
Շ ուշանր
"՛լ շէէ՛^՛
տանշուեբ
Հա յր ենա բաւլձութենէ
: Հասաւ
Նոր Տա
-
րին,
Հանդէս
ու երւլ , արտասանութիւն
,
ա րամ ա խօսութ
իւն , ճիչ ու էսնդուք։ Աչա—
կե բաուՀ
ինե
ր ր ուբաէս
էին % Այս
թոՀոլ
-
բոՀին
մէշ, Աբեւլնտւլր
վււ^ւէւսաց քոփ ի
աղ–
շբէլ՚՚՚ն
աէլան^ւ
ի վար , այս վեբշփնր
բս–
ուածլ՛
Հաղորղեց
մէււսին,
բերնէ
բեբան
ու տէլանշէ տէլանշ,
յայտաղէւբր
աւար —
տած
էբ։ Աէլսած
էբ տնակնկալներոլ
ժա -
մր,
է"՚՜քբ
Հա՚լորդուեցաւ
ամերիէլացի
տնօբէնոլՀ
ի ին , թէ՝
Շ ուչիկբ դիտէ
եր -
ղել
:
Ժխոր,
ծաւի
ու ծէւծաւյ
;
Վեբշապէս
բեմ
ին
վրա
յ երեւցաւ
էլնո–
շաէլան երէլտբ
ու
չոր էլմաէսք մբ , տնօրէ—
նու՛քէն,
նայեցաւ
Հէսնղիսաէլաննե
ր ուն :
հյոր լռութիւն
: Ա է՛ս
Բլէ
յտին
ո՛՛՛վ էլբ ՛է՛ն–
առէր
արղեօք
:
Յ՚՚՚նէլարծ
լսուեցաւ
աղօթաբոյր
ձայն
մ բ : Ան՝ խօսեցաւ
Հա յերէն
,
Հատիէլ
-
Հտտէւկ , ամերիկեան
չեչտով
Եշ ղի՚ոէմ
օբ , աքս տեղ
էլա
յ մէկ
աղ–
շէ՛կ , արճէււներբ
ինճի
լուր
բերին
թէ
Շուշիէլր
քա՚լճբ
ձա լն ունի , թող գայ
մեղի
երղէ , Աստուճոյ
շնոբՀը
անոբ
վբայ
րլ -
ւ՚"յ
՝•
Հարիւբ աւոր
աղ շէ՛ կնե բ ծափաՀարե
-
ցէ՛ն
, Շուշէ՚էլր
էլծէլտեցաւ
, ղոլնդ
ու
էլծիկ
եղաւ , գլուի՛
ը կ՛ոխեց
չտեսնուելու
Հա–
մւ
ՍՕՍ - ՎԱ1,ի
Fonds A.R.A.M
1...,161,162,163,164,165,166,167,168,169,170 172,173,174,175,176,177,178,179,180,181,...600
Powered by FlippingBook