« Ց Ա Ռ Ա Ջ »
3 Ա Ն Ո Ի Ն
Ի Ն ՚ Ի ՚ Ն Ա Պ Ա Շ Տ Պ Ա ՚ Ս Ո Ի Թ Ե Ա Ն
ԱԱՆ ՓԱՒԼՕ -
Ամէն
կողմէ
ձայներ
կր
ՀնշԼն
սերունղի
փրկութեան
,
ղաղութնե–
րու Լւնքեաովա շէոոչանութեան
մաս Լե
՛Հ
Կղերն ու մաաւորականր
, Հարուսան
ու.
աղքատ ր , ա յր թէ կէն , երէտասարգ
թէ
ծ՜եր բաժԼւն
ունին
էնքնասչա շտպան
ո ւ -
թեան
սչա յքարէն
մէք; Մէկր էր գրամ ոփ,
մէկր
Լւր թեէքոփ,
մէւսն
իր
րաղու1չ1ւԼրոփ\
Եթէ
քար
գնենք
մեր սրաերուն
փրայ
,
.կամ կալսչէք
ղնենք մեր ղրամի
սնտուկ
-
ներուն
վրայ,
Հափ
ղնենք մեր աշԼսատան–
քէն
եւ ղոՀարերութԼան
"էէնչ սչէաէ
կրր–
նանք փրկէ՚Լ
:
Այս
ղէմաղրական
ա շխատանքր
,
նախ
լղէաի
սկսի մեր տուներէն
ներս
:
Երր
մեր
ղաւակներր
նոր չեղոլ
կ՝առնեն
, երբ
աոա
քէն
անղ ամ կր սկսէն
Հա յրէկ
կամ
մամ ա արտասանել
; Այգ "րՀ ն սչէտէ
ղր–
ուէ
աոա
քէն
Հէմքր;
Եւ այս
Հէմնարկէքէն
մ էք ամ ենամ եծ՜ գերր
կ՝է յնա
յ մ օրր
: Երբ
տղան
5—6
տարեկան
կր թրծուէ
՝։այկա
-
կանութեամր
, երր էր թոթոփանքչլ
Հա -
յերէնուԼ
կր սկսէ ու ասչա կր մտնէ ման -
կասչարտէղչլ
այստեղ
արղէն սլարտակա
—
նութ
էւն չւ ե րքլուքէ
կր բաժնուէ
,
—
նողքնե րուն եւ ո ւս ո լւյ է ^ ե ր ո ւն ,
որոնք
ամէն
ւլնուԼ սչէտէ աշԼսատէն
էրենց
Հայու
Հողին , լեղուն
,
ղղացումնԼրր
ոէրելէ
գարձնել
մանուկէն
: ճԼ՚շղ
սլա ր տ է զսլան
էն
սլէս որ երր Վ՚ոքրէկ
տունկ
մր կր անկէ,
ամէն
օր կր նայէ անոր աճման,
ձեւ կու
տայ
անոր Հասակէն,
կր կասլէ փայտէ
մր
որսլէսղի
փոթորէէ^երէն
չտատանէ
եւ
չծոէ
:
Նոյն
ձեւով
սլէտք է նա յէլ նաեւ
Հասակ
նետող
մ անոլկէն
: Նո յնր սլէտէ
շարու
-
նակուէ
նաէւակրթա
րաննե
րու1ւ
մէք
–
մ էն շեւ մԼւքնա1լարղ. վարժարան
;
Երբ
Կ
՝Ր"ենք
մէքնակարղ
ղսլրոց , այս -
տեղ սլարտաւոր
ենք կանւր աոնել
յ
Ո՚^ւր է
այղ. մէքնակարգ
վարժ՜արանր,
Մեր գր՜՜
սլանէն մէք; Պէաէ Լսնգաք անշուշտ , բայց
ես կր կրկնեմ
թէ մեր գրոլանէն
մէք
է,
այսէնքն
մեչւ նէւթականէ
ղոՀ՚աբեչւու
—
թեան
մէք : Մ Լ՛այն մեր ղաղութէ
մասէն
^
Լսօսե չով
, Հարաւ
. Ամերէկա
յէ
Հա
յ կա - ՚–
րեւոր
կեգրոն՚քւձրը
Պուէնոս
Այբէս , Աան՝^
Փաւլօ
եւ Աո.ւթէւԼԼւտԼւէօ
Հաստատուած
Հա յրենակէցնե
ր ր է վփճակէ
են ստեւլծե
-
լու ել սլաՀելու
մէքնակար/շ
վարժարան
մր։ Այղ քս՚՚լ՚սքներոլն
Հսկայական
Հարս–
տութ,՚ւ,ններ
ղէղուած՜
են :
Հարէւրներով
մԼւչէոնատէ
րներ
ունէնք ; Աս
Հ
՛Ա
րուստնեբ
գէտեմ
որ կրնան
աոանձին
մէքնակարւլ
վարժարան
մ ր բանալ
եւ ան ո՛ւ ծ՚սխքե
րր
Հոգալ , էսկ Համայնական
ձեւով
շատ
ա–
ւ֊ելէ
՚ւէէ^բէն
է, եթէ
ունեւորներ
քէչ
մր
թուլցնեն
էրենց
քսակներուն
բեբանր
, եւ
չրսեն
թէ չէքԼ՛ են վերածեչւ
մէւս
աշԼսաբ–
Հ ր տանելու
Համ ար : Ա չգ
մէք^ւակտբւլ
ւէա րժա րաննե բր
մ եբ
ւէր կութեան
ւէա րոս–
ներր սչէտէ գւսոնան \
Պէյրութ
է մէք ունէնք
Փ՚սլանճեան
ճե -
մարանր
, Հալէսլէ
մէք ՝Բաբէն, Եփփէ
ճե
մարանր
, եւ Փարէղէ
մէք ալ
Մուրատեան
վարժարանր։
Կտրելէ
չէ" մեր երեք գա
-
ղութնեբէն
ամէն տարէ տասր
ուսանող
—
ներ
ղրկել
այղ վարժարաններր։
Տասր
տարուան
րնթացքէն
կ՛՚ունենանք
Հարէւր
սչատրաստուած
մ սթաւո րականնե
ր ,
/՚"^
Հարէւր սլատրաստուած
մտաւորականու
—
թէւնր
կրնայ
մեծ գեր կատարել,
սե
բուն
գէ փրկութեան
Համար :
Փ ր կո ւթ ե ան երկբորգ
փարոս
ա յգ
ճե–
մարաններէն
վե րագա րձու^ե
ր ր կ՝ րլ չան ։
Երրորգ
"ւէաք է ամէն գնով
ուժ տալ
Հ՛ոյ
արուեստէն
երաժչտութէւն
,
թատ
—
րոն
կամ գրականութէւն
; Երգն
ու թատ–
բոն ր երկու
գլխաւո
ր աղղակներ
են ո -
րոնք կր խօսէն
մեր ՚էՈգէներուն
եւ մեղ
կր կաոլեն
մեր ժողովուրղէն
։ Պ^աք
է
ղարկ տալ
գրականութեան
եւ մ
անաւանղ
լնթեբցանոլթեան
, տարածել
Հայ
գէրն
ու գէրքր՛՛
Զարդէ
կամ ղրագաբանէ
ճո —
խացման
Համար
չաոնել
մէայն
գէրքր
ւ
այլ կարդալու
եւ ղարգանալու
Համար X
Եւ այս բոլորէ
Հետ ղօրտվէգ
Հանդէսա
—
նալ
ա յս կաղմ ակեբսլոլթեանց
կամ խրմ -
բակւյութեանց
, ոբ կր նսչաստեն
մշակոյ
թէն
ղարգացման
։ Պէտք է
երէտասաբղու–
թէւնր
սերաօրէն
կասլել
այղ կաբդէ
կաղ–
մակերսլութեանց
: ՈրովՀետեւ
անոնք են
ոբ մեր կեանքէն
լոյս եւ քեբմութէլն
կու
տան : Ե րէ տասա րդութէւնր
սլէտք
է մտնէ
ա յ դ կաղմ ա կե րսլո ւթեան
ց
շարքեբր
,
էր
էսկ
փրկութեան
Համար
:
Ւսկ
մենք որ Հէմա
կր Համարուէնք
Հէն
սերունդ
, սչէտք է տեղ պատրաստենք
նոր
սերունգէն
, ղոՀաբեբելով
մեր
նէւթական
մէքոցներր,
ոբպէսղէ
ապտգտյէն
մեր
գե
րե՜ղմ աննե բ ոէն մէք էսկ չմեգագրուէնք
թէ
մենք ենք սլատճառր
ուծացման
եւ այլա
—
սերմ ան • (Երբ
մ ենք
լր է՛– կատարենք
մեր
պւսրտականութԼււնր
, այն ժամանակ
Լւ —
րաւունք
1լ ուեենտնք
րոել ՚
— Ես
րր է ամէն
բան,
ղոՀ
ոդութէւններ
ստանձնեց
է , րայց
դուն
մնացէր
ւսնուղ
-
գ ՚ " յ ^
Ս"^ՑԻՐ
Յ
^ ՚ մ ՚ գ
^"՚յ՚^քլ-ւ
է՚՚՚-Փււէւ՛
տեսնե
լ աղգէդ
մ եծութէւնր
,
ուրացար
անոր փառաւռբ
անցեալր,
մոռցար
անոր
ոսկեղէնէկ
լեղուն
,ւսնարգեցԼւ*ւ
անոր
թա–
փած
IIIբ ի ւն ր , ե՛. դէպէ աղատութէւն
գւս–
ցող
, բայց
է^ս ճամրան
մնացած
՜ ^^^1։
ձեռքէն
չ րո^եռց է բ , շաբունակելու
Համ
ար
անոր գործր
• • •
Այն ատեն
ամրողք
Հայոց
աշխարՀր
,
ւԼսւսպուրա1չանէն
մէնչեւ
Արարատեան
դաչտ
, Աասունէն
մէնշեւ
Աէւէան , Ղ՛ր—
գուռէն
մ էն՛չեւ Արաղած
, Ոարձբ
Հա
յքէն
մէնչեւ
Ղ՛ուրան բարձրաւանգակ
լեռ
ու
ձոր
, Հող ու թումբ
, գետ
եւ լիճ
պէտէ
տւլսւղակեն
ուրացող
• • • ուրացող
... ; Այս
ձա
քնր
ՌատէոյԼւ
ալէքներէն
աւելէ
արադ
պէտէ անցնէ ու Հասնէ քեղ եւ գուն պէաէ
սկսէս
տառ տպէ
լ , ՚էղքա
լ , բա յց չատ
ուչ
յ
1^
ԹԻ Ի Ն Ը
ԵՐԷԿ ԵԻ ԱՅՍՕՐ
ԼՍԹԱԼՒՆԻ
ՄԱՀԷՆ
ԵՏ՚Բ)
Բ–
՚Լագեմէ
ծանօթներէս
մէն , ոուս դրա
դէա
մր, ղոբ պէտէ
անուանեմ
Անտոն
Նէկոլայեւէչ,
վերքերս
էնծէ
/չրսէր
թէ
պատերաղմէն
աւարտումէն
վեբք,
Ռուսե
րր կ՛՛ապրէ էն երեք մեծ վախերու
սպառ
-
նալէ քէն տակ
•
լ*
Նոր պատերազմէ
մր վախր,
2*
Անօթութեան
վախր
,
3 •
Ջեբբակալու
-
թեանց
ւ/ախր :
Ցուրտ
պատերազմէն
սյ^լբն աւո բութե
—
նէն է վեր չէէ
տեսա^^յւառնՆէկռլայեւէ–
չր։
Մէնչ
այդ ծանօթներուս
մեծ
մասր
անՀետացած
են ։ Անոր
վեբերեւոլմն
ան–
գամ
նոբ քագա քական
ութ եան
գոյութեան
յաւելուածական
մէկ փաստն
էր
էնծէ
Համար
:
-
Մեր նոր կառավարռւթէւնր,
րսաւ
վազեմէ
բարեկամս
, էուրք մէքոցնեբ
ձեռք
առած
է ա յս վախե ր ր փարատելու
Հա -
մար
: Եւ այս առթէւ
թուեց կառավա
-
րութեան
ձեռք առած
երեք կարեւոր
ո -
րոչումնեբր՛
\Լ . Ազատ արձակուեցան
եւ
էրենց
վարկէն
ու Համբաւէն
մ էք
վերաՀաս
-
տատուեցան
1,5
ծանօթ
բժէչ1լներ
,
որոնք
ամբաստանուած
էէն էբբեւ
Մ • Նա
Հանդ–
նե,
լր տռո
ու իւափ ա սա րա րար^
Բ
.
Ց ե՛լ՛" վւո խական
Հ ր ովա րտա1լնե բ ու
չարք
մ ր , Հոգադ
ռրծո
ւթե
ան բա ր ե լա ւմ
ան
Համար : Այս
առթիլ
կր վերաքննուի
Հն–
գամ
եայ
ծբազիրր
որ կր ծանբանայ
մա —
նաւանգ
սսլառմ
ան
նիւթերու
աբ տագր
ու
թե
ան վրա
յ •
Գ*
՚Բորէայի
լլինաղա՚էաբն
ու
անոր
յարուցած
յ՚՚յոեբբ
ԼսորՀբզային
քաղա —
քաւյիներոլէւ
մաքին
մէք,
թէ
"ւ-րէչ
մար -
ղերու
մ
էք
ալ կարդադր
ութ էւններ
ոլէտէ
Րլչան
։ Ու Լսօոակէցս պաբտք
ղղաց մատ
նանչել
թէ
վարչաձեւր
իբ Հիմ^ւական
նր–
պատակուկէ
տնԼ ր ր
լ ք ե լ ռ լ ոեւէ
մ իտռւմ
ցոյց
չի տար.
. Հտմսւյնավաբութիւն
իյ •
Մէութեան
մէք եւ ի վերքոյ
միակ
Հա -
մայնավար
աշիսաբՀ
մր : Ւ՛ք ճտնչէլած
բո–
լէէր էիուսԾլալս
եւ
Մ ՛ոսկուա
աւղրող
րտ -
լոր օաար քազաքական
ղէտե րուն
կար
-
^էքր
*"" է է Վ^՚րիյ
•
Արեւմ տեան աշիսա րՀին
մ
էք
երկու
Ո՛Լ
Հա
յ երիաասալէգ,,
ես Հ աւսււու
նիմ քու
վյւայ
, ^ու
զարթօնքիդ
վրա
յ է
Գիտեմ
, ոբ ուշ - կանուխ
պիտի
ցնցուիս
եւ բաշերդ
Հովին
տալով
ասպարէդ
սլԼւտի
նետուԼւս
, ադաղտկելով
Հայոց
աշԼսսւրՀի
լեռներու
որոտումին
սլէս։
« Ես իմ ցեղիս
Հարազատ
ղաւաէ^՛
եմ , ես իմ ցեւլիս
ոչա չքարի
ԴՐ^ւ՚՚՚^լէրՐ
սլէաէ
րլչամ
: կ՛՝եբդնում
որ
անվարան
,
անսայթաք
պէտէ
տանէմ
այգ
ԳՐ^չբ
մէն
չեւ
վերքնական
յաղթանակ
,
միացեալ
,
աղւստ
եւ անկաիս
Հայաստան
:
ՑՈՎՀ–
ՏԷՕ-ԲՄԷՃԵԱՆ
պաարանք
կամ
ցնորք
յարուցին
ճառերն
ու արաբքներր
խորՀրգային
վաբիչնե
-
րուն,
ռրռնք
Աթալինի
մաՀէն
վեբք
՚լործի
գլուխ
եկան : Ոմանք
կր
յանձնարաբէին
Հրաժ՚սրիլ
Հանգուցեալ
պետին
յատուկ
կարդ մր մեթոտներէ
, ի"կ
ուրիչներ
ալ
բոլորր
կ՝ռւղէին
ուրանալ։
Այո
պատ
-
րա
նքներն
էին.
Ա.–
Աթալինի
մաՀր պիտի՛
տկարացնէ
իյ . Մ էութէւնր
: Բ •
Այ" տկա
բութ
էւնր
պիաի
մղէր
Համ ա յնավա
բնե բ ր աւելի
ճր–
կունութեամբ
նկատի
առնել
Արեւմուտ
քի սլայմաններր,
յանուն
ՀամաչԼսաբՀա
-
յին
խնղիրներու
կարղաղրութեան
:
Ա ակաւաթիւ
օտաբ
ղիւանադէտնե
ր
Համակարծիք
էէն անոնց։
Ւբոզութիւնր
սա է որ Ա թա լինի առասպելն
ու պաչտա
–~
մունքր
անտեսուած
է , բա յց
Ա թա
լինր
էլլնղունին
իբրեւ
Համայնավարութեան
առաքեալր։
Վերաքննուած
է նաեւ Ա թա—
լինականութիւնր
իրրեւ
կառավարական
ձեւ
, նո յն է՛՛կ
որոչ չափով
մ ր
լքուած
է , սակա
յն ոչ էբրեւ
վարզապետռւթէւն
:
Արտաքէն
աչիսաբՀէն
Հանդէպ
մեղմաց–
ման
նչաննեբր
րաղմաթէւ
են :
Բադքենէ
րլլան թէ
Համ ա յնավար
, օաար դէւանա
~
դէտնեբուն
Համաբ
դրուած
"եղմ՚ումնեբր
վերցած
են ։
իյորՀրդա
յէն պաչտօնական
անձնա
ւո
-
բութէւններ
անբաղդատելի
կերպով
աւելի
Հաճոյակատար
են Հիմա,
նոյնիսկ
Հան -
դէպ
դիւանքսղէ տնե բու «բաբիա»
յին
եւ
ամերիկեան
դաղրլթի
անդամ
լրադբռղ
-
ներուն
։
Օտարներ
ուն
Հետ ամուսնացած
ռուս
Կէներ ր այլեւս
արտօնուած
են
երկրէն
Հեռանալու
:
ԱյսուՀանղերձ
արտաքէն
քաղաքակա
-
նութեան
մէք Հէմնական
փոփոխութեան
ոեւէ
նչան
չկայ , Մ ալենկով
նորութէլն
մր
չբե րաւ,
երբ Մարտ
15/
ճառէն
մէք
Հկ՚երագոյն
իյորՀուրդին
առքեւ)
կր
յա
յ -
տաբարէբ
. ֊ - «Զկայ
վէճ մր ոբ
խաղաղ
մէքոցներով
չկարդադբռլէ
չաՀակէց
եք՝–
կէրներուն
միքեւ,
մէքն
րլլտլով
Մ–
Նա–
Հ անդնեբր
:
•իրողութիւնր
սա է որ այս
Հաւասաիքր
յանկերղր
Լզած
է
ի՚որՀրգային
բոլոր
յ^յտւեբարո՚լթիւններռւն
,
1953^*՛ /
՛Լեր ։
֊^ե^վ
արտայայաուաք^
էր
Ոթալի^՚ե
•
"՛Հ
^^ԳԻԿ. գեսպանին
: Երբ Մօլոթով
դոբ–
՚էԼ
"՚–Ի՛
եկաւ, այս յանկերգր
ձեռք ա -
ռաւ,
ոբսլէսդի
առիթ
տայ
Մ էկո
յեանէն
եւ
նյրոլշչեւէ
ներքէն
ծրագբէն
գործա
-
գրուիժեան
վբայ
կեգրոնացնել
էրենց
ամ
րողք
ուժր,
մինչ
Բոլլկանին
զինեալ
ու -
ժերով
կր զբազէր
•
՚Բորէայի
ւլինադագարր
կր Հետասլն
-
դռլէր
եւ քանք կր թափուէր
բնականոն
ձարս՛ բեր ութի ւններ
վերաՀաստատելու
Ցունաստտնի
ու Ե ոլկո լս լաւիս
յ
Հետ
:
իսբա
յէ լի Հետ
յա րա բե րութիւննե
բ ր ւԼե -
րաՀաստաաուեցան
եւ մարգկա
յին յաբա
-
բերութեանց
մտրղին
մէք բազմաթիւ
ղի -
ք ումնեբ
եգան
արեւմ տեան
ա շխաբՀէն
:
«ա՛՛՛նք
գսւգրեցան
րնելէ էնչ ոբ մենք
է–
ՀՍ.ՅՈԻԹԻՒՆ
•
Այս
անունր
աու ած էէն անոնք Ա ենաս–
աան է մր , ուր Հաւաքուած
էէն էւումբ
մ ր
երէտասարգ
դր ա դէ տն ե բ , ուխտե
լով
դր–
րել
, սաեղծադործել
ե ւ
Հրատարակել
,
ապրելով
միաբանոլթեան
մր
կեանքր
,
իրենց
ա շիսատութեան
վա
րձա տ ր ութե
ամբ
աոլաՀովելով
Աբբա
յա բանին
ծաիսքերր
։
Ունէ ին Հողամ աս
մ ր , ուր Հ ողաղո
րծո
լ -
թիւն
լԼ՛
լնէին։
իմ երաւլս է
֊, իմն ել
նմ ան
Արբա
յարան
մր, աշխաբՀական
Վենետիկ
մր,
ԳՐ"՛ ~
դէտնեբու
Մէաբանոլթէլն
մր,
ուր
պէ
տԼւ ղործեն
իսումբ մբ Հաւատաւոր
ղրա —
գէտներ
: Ե" այս դործին
պաակերր
տր -
ւած– եմ
\քսւքէթ/
մր ձեւով,
այսինքն
նկա–
րաղրե
լով
ա յղ աշԼսաբ Հական
վանքր
իրր
թէ
զռյութիւն
ունեցած
ՐԱաբ
Հաես
Կա–
նաՕչ Բաժակով)։ 25
զ րագէտ՛նե
բ , երգ
-
ուեալ
միաբաններ
, կր գրեն,
կր ստեղ
-
ծ-սւ՚լործեն
, տպարան
ունին՝
կր Հրատա
-
րակեն
, մատենաղաչւան
ունին՝ մեր սլատ–
մ ութիւնր
կ՚ուսումնասիրեն
,
մնա
յռւն
զործեր
կուտան
, ի՛սկ այդ
25
ղ.բազ.էտնե–
բուն
կ"՚լքէն
1լապբէն
25 - 30
աշխատա–
ւորներ , էբենց
կէնեբով
ու զաւակներով
,
որոնք կր Հերկեն
Հողր,
կր պաՀեն
անա
-
սուններր
, էսկական
ղէւղատնւոԼ
սական
կազմ ակե րպութեան
մ ր Հ արսա ութեամ բ :
Շատ
են նման մենաստաններ
Ֆրանսա
-
յէ մէք , տնտեսական
եւ կբօնակտն
: Նման
մենաստան
մրն ալ Հոս Լէբանտնէ
լեռէւե–
բուն մէք :
Մտալռ-բականր
մէտքռվ,
աչխատաւո
-
ԲՐ բազուկով
աչխարՀական
վանքր
կր ,
ղործէ
ել կ՝ւււսչբէ , ուէէտաաեղէ
դառնա
֊
չով
Հայութեան։
Այնտեղ
"եփականու
-
թէւն
չկայ
, ամէն
րան
կր
պատկանԼւ
մէաբանութեան
որ
կր ղոբծէ
յանուն
այն
ոգէէն,
ոբ Հայկական
. քաղաքակր
—
թութէւն
մլն է տուեր ։
Գժ ուաբ չէ Հէմնել
նման բան
մր ,
ափսոս,
ձեռնեբէցութէւնր
կր պակսէ
մեր
քով :
Ֆրանսա
յէ մէք գոյութէւն
ունէն
քռլս–
Թի ակիրքռլ
կոչուած
ռուսական
, լեՀա
-
կան, էտալական
մանրանկար
Հտ յրենէք
—
ներ , ուր աչխա տաւո րնե ր ր 1լապրէն
է —
րենց բարքերով
, աւանգութէւններով
, ա—
մէն
ժուլովուբդ
էր անգամնե
բուն
Հետ
կողք
կողքէ։
Ափսոս, եթէ
մենք եւս ունենա
յէնք
այդ
աչէւատաւորներուն
նման Լսէտ
կորէղներ,
ուր փոխագբէէնք
մեր Հայրենական
եբաղ–
ներն
ու ապրումներր
,
՞ ՞ Հ
կրնար
րսել
թէ հր կորսռւէէնք
։
Այդ
կոբէղներր
կարելէ
էր վերածել
աշ–
խաբՀական
Վենեաէկնեբու
:
Անշուշտ
մանկական
երազ մր պէտի
Հա–
մ արիք
ա յս ծրագիրր
: Բա յց
ինծ
ի
է."՚փ
ուրի չնեբ ալ Լսանգավառռւեցան
, ու
կր
յիշեմ
, Մ տ ր ս Լ։լի ռ յ մ օտիկ , ամ աոնա
յէն
արձակուրդի
ղաց ած
մ էկ
ղ իւղէս
շրքա
-
Կ
.՚"յՔՐ–> լճակէ
մր եղերքր,
րլբան
մր վր–
րայ
նման վանք մր կառուցանելու
երա՚լս
ողեւոբած
էր բարեւլամներ
, որոն՛ք Հետա–
քրքրուեցան
նոյնէսկ
թէ
ձէէ՞ն
, կրնար
Հայթայթել
Հիմնադրամր
: Ավւսոս ,
մեծ
գրամ
աղ լռւխ է անՀրաժեչտ
, բա յց
որքան
ալ տն կա ր ե չի ո
I
թ իւն
րլլայ՝
սլիաի
մնա
յ
իմ կեան քիս մեծագո
յն ե րսւղր :
Այս
ե րսւղր պատմելով
ձեզի,
կուգեմ
Հաստատել
բան մր :
Զկայ
, ինծ ի Համար
, "Լք՚էշ
երքանկոլ
-
թէւն՝
բա յց ե թէ ծառա
յել էմ ժողո
վուր–
գէս։
իմ այղ եբքանկութէւնս
կր բխէ այն
•֊ւաւատքէն
թէ անկաբեչէ
բան
էկա
յ ,
էմ ժողովուրդս
, էմ աղդս , էմ . փառա
-
պանծ
Հա յուԼւյէւ նս պիտի
ւուղրի ,
պիւոի
դիմանայ
, պիտի
վերակտնզնի
։ Աայաթ
Նռվա յի բառով^
ԼԿ
"՛ յ քեզ նէք ան
,
ձէ.՛" •/
քեզ
նման , ով Հայ ժոզովուբգ
;
Ա րբութիւն
սրբոց
է
Հա
յ ռ ւթ ի ւն ր : յ՛մ
կրօնքս
է ,իմ ւչոյութեանս
միակ
պատ
—
ճառր, իմ խանգտվաոութԼււննեբու
ս անս—
սլառ աւլբիւրր
: Ես կր Հաւատամ
Հայկա
-
կան Ցարութեան
։ Զեզ ո՚լեւոբելու
Համարէ
չեմ
րսեր,
ես ինքղինքս
է որ կր ներկա
-1
յացնեմ
: Գուք ղիս կր ճանչնաք
իբրեւ
՚լր՜՛^
բաղէա
մրւ Իսկ ես կ՚րսեմ
,
ես
գբադէաէ
մր չեմ , որ կբ ղրէ՝ որովՀետեւ
ղր
ելոձ
վարժութիւն
ոլնի : Ես ՚լբաւլէտ
մրն եմ "ր^
կր Հաւատայ
: ինէչ՚զէս
Հաւատացեալ
մր,
որ, կր
յուս՚սյ
էնչ որ խոստացուած
է Ց է–
սուսի անունով,
ես ալ Հաւատացեալ
մլն
եմ
, որ կր յուսայ
թէ Հայկական
Հանճա
րր պէտէ տայ
մեղէ
ուժ՝
յաղթելու
Հա -
մաբ րոլոր գժուա րութեանց
: Ես
՚էՐ՚՚Գ մրն
եմ
նեբչնչոլմով
, էնչ որ էլրսեմ՝
կր
բխէ
ներսէս։
Գրականութէւնր
ասպարէդ
մր չէ
էնձ Համար,
այլ կոչում
մրն է : ինծէ
կր
թուէ
թէ ես պէտք
է րսեմ
ձեզէ էնչ
որ
կ՝րսեմ
, որովՀետեւ
կր զղամ թէ ողէ մր
կայ,
յոբդազեղ
Հաւատք
մր, որ սչաբ -
պուէլ
կ՛՛ուզէ
:• •
Տարսոնցէ
Պօղոս,
մէնակր,
այնքան
լեցուած
էբ Հաւատքով,
որ մէնակր,
շր–
քելով
աշխարՀի
այս մասէն
մէք
Հէւսէսէն
Հարաւ
, Հա բաւէն
Հէւսէս
, քրէստոնէռւ
-
թէւն
մ ր տուաւ
մ արղկութեան
; Ա յսպէս
ելրլլան Հաւատքէ
զործեր
ր ։
Պօղոս է Հաւաաքր
կրնայ
յաքոզիլ,
ին -
^""է
էէք Հաւատար
ռր պէտէ
^յաքոզփնք
մենք ..
Հա յկական
աւտնգոլթէւնբ
, երբ
կ՝Բ"է
թէ
Լուսաւորչի
կանթեզր
վառ
կր
մնայ
Արաէլածի
վեբեւ,
երկինքէն
կախուած
, կր
խորՀրգանչէ
ժողովուրդին
Հաւաւռքր
:
Այդ
Հաւատքով
, իբրեւ
մէկր
որ զիտռւ
-
թիւն
ուսած
է , Հետեւարաբ
չի
սիրեր
պարասպ խօսքր
, 1չ րսեմ
ձեզի
Հա
յկական
Հանճարր
կանթեղ
մրն է, որուն
լոյսր
չի
մարիչւ երբեք
:
(8/"Ւ
Վ՚՚Րւ)
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Fonds A.R.A.M
