աԱՑեԱԿ
նա
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
Աւելի
քան
քԱանքլՀինգ
ւոարի առաք,
կիրակի
առաւօա
մր, ԳաՀիրէ
, սրճարանի
մր մէք հանօ -
թացայ
Շէմսին։
Օ շ ս ՚ ^ " ՚ ն ի
րնկե րա կցո լթեամ
ր ,
մ եր աոա
քիւն խօսակցութիւնր
իրեն Հետ՝
եւլաւ
Զարե՜նւքի
գորհերուն
շսւրք
է
՚Րերթուահներոլ
Մոսկուայի
մէք ասչուահ
Հա–
աորր
ունւէր իր Հետ,
որմէ
մէկ
երկու
քերթուահ՜
,ալ
կա րգաց , յուզում
ով^ ու խո րուն կէն եկահ
ձա յ–
նով
մ ր : ճանշցեր
էր րանաստեղհր
, ո րուն
մ ասին
յուշեր
ալ սլա տմ եց ,Հ իա ց ո ւմ ի ա րտա
յա
յտութիւն–
ներու
Հետ խառն : ՚ՕՀականւ
Ա
՛յգ Հատորին
առիթով
ել ա լգ Հատորէն
քաղեց
իր առաքին
տսլալռրոլ
-
թիւննե
ր ր Ձարենցէն
:
Անմիքասլէս
բարեկամացանք
այս
Փաէիզի ռոէս ԱտաաոսկաԱԱեդ
Լշտ
ԻIօսV61I^Տ ԼւէէՇքՅւքՏՏ
շաբաթաթերթին
աշ -
խատակիցնեբէն
մէկբ
վերքերս
սլրսլտռ ւմներ
կա
տարահ
էր Փարիղի
ռուս մտաւորականւ
շրքանակ
-
ներուն
մէք :
կ՛՛ամփովւեմ
իր տսլաւորռւթիւններբ
.
քիոլս ղաղթականներբ,
ինշպէս
Թբռցքին
, ղա–
բռւս
սկիզբր
եկահ
ենւ Փ՛՛՛բ ի՛՛է եւ
Հաստատուահ
Աէնի
ձախ
ափբ
, Մոնժի
շյէքակտներբ
յ
իսկ գաղ
-
թա կանո լթե ան
երկրորղ
կար
սւ ր ա ւա է
1914
•Ո՛
ու ինւքնատիպ
տզռւն
Հետ,
որ այն ատեն
քիումւ
նիայէն
կոլգար
. կովկաս
եգահ
էբ,
Տբապիւլոնցի
էբ , Աանասաբեան
աւարտահ
եւ Հաղիւ
երեսուն
տարեկան
:
Յուշեր
ունէր
բոլոր
քաղաքներէն,
ղրռղներէն
,
ղո րհի շնեբէն՛
, զիրքերէն
, ամ էնքի մաս
ին ալ անձ
նական
կարհիքով
մ բ . յո բղ ու բուռն
Համակրան–
1918/՛
սլատերազմի
շբքսւնինբ
բոյն
գրահ
է
Աէնի
,կերսլ
՚ " ք "՚փբ>
Օթէօյի
եւ Փասիի
չբքակա
յքբ
։ Անոնք
տակաւին
քիսւս կբ մնան,
բայց
ոմանք
բոլորովին՛
ձուլուահ
են եւ կարելի
չէ զիրենք
զանաղանել
3)բ–
բանսացիներէն
: Այսպէս
են ՚կոբիս
Շ լէս
յղեր
(Ֆբ–
բանսա
յի լաւագո
յն եբամշտական
քննագատներէն
մէկբ),
ժողէֆ
՝Րեսէլ,
Հանրի
թրռւայա
(Լեւոն
թորոսեան)
, Տոմինիք
Արսլոն
կամ
Պանին։
Գեռ
կա
յ ուրիշ գասակա
բգ
մ բ ,
չո՚֊քի
քով
կամ
խորխոլ
տենղայոյզ
արՀամարՀանքով
֊.
պաՀուահ
, որ կբ նեբկայացնէ
ռուս
իմ
տակ
ասաուն
ԳմղոՀ ութեամ
բ լեց
ոլն
Հոգի
մ բն՛ էբ ,
ինքնատիպ
մաահումներով
եւ անկախ խառնուահքով
՚.
Արեւմ տաՀայ
էր , բա
յց կբ խօսէր
արեւելա՝
-
Հայերէն,
հանօթ
էր երկու
ղրականոլթիւննեբուն
ալ, բայց
աւելի
մօտ
կբ ղղտր
ինքզինք՝
իբ լե -
ղուով, ոճով
ու ճաշա1լնԼ։րով
ալ,արեւելաՀայ
ղբ -
բողեերուն
Հ
կրնանք
բսել
իրեն
Համաբ
, որ մողովբգա՛
-
պաշտ
է • մողովուրգին
Հետ ԱԱալու
խոր
ել բնա՛
հին
ձղտում ով
;
Գնաց Աղեքսանղրիա
, ուր մնաց , ուրկէ
չկր ՜
ցաւ
բամնո
լի լ , կարհէք
ի ր ճակատ աղբ ինւ վ ե բքին
կայսքն/ն
րլլալու
սաՀմ անուահ–
րլլար
ան :
Փորձեց
Հեռանալ
քագաքէն
, մէկէ
աւելի
անգամնեբ
, մ
ին–
՛չեւ–– ՛բո՛ւ Փ^՚ոբԿ
"՚։ ՚Լ""ՒԺ/՚՚Վ
"""բԻ
՚^Ը,
1
ոլւպէս
իսոնա րՀ ամ տութիւնբ
, յաճախ
քաիսքա խուահ
տա
-
բԼ՚քի
բեռանւ
տակ
: Ասոնք առանց
պատերազմի
վե
րի վա
յ ր ո ւմներ ո ւնւ , անշուշտ
ա
յստեղ
պիտի
չղտ
-
ն ուէին
:
. 1
9 4 5 / ՚ 5 ւ ՛
,
Մ՛Ոսկուա
յի
կոչին
պատասխանողներ
Ղ
7
ղաս ու երկիր վերագտրձան
: Ան՛ոնց
՛՛էմ
թէ
Հոզեբումական
ղաղտնի
,Ր"յ՛
ն ի
գի՛
թիւններ
սորվելու
Համ
ար , բա
յց ի զուր
է
Զկրցալ
խուսափ
իլ իր ճակա տագր
էն
՚ վերագա
բձա
լ Աղեք
՛սանղրիա
, ոբ Հետաքրքրական
ղ արձաւ
Լ՛բմ ով ,
իսկ
ի՛նքբ՝
ղոՀ ել ուբ՚ււիս
՛այղ
եւրոպականւուցահ
ար՚ոբականւ
քաղաքին
մէք, աուներու
վերնայար
-
կերբ թառերով
է
կա՛՛՛յ Շէ՛ք որ
չճսնչցող
՛ք բ, ո բ ատենօք
բստ
իբ
տնցաղրինէ
,
Հմա
յեակ
Ա ափ
րի չեան
կբ կոչուէր
,
անուն
մ բ
որ կտ բհեմ
ինքն
ի՛սկ
մ ոռցահ
է , իշ -
իսանոէ թիւններու
Հեւո կամ
անոնւցմ է առաք :
Գմ ուաբ չէ ճանդալ
ղի՛նքբ քաղաքին
մէք, եթէ^.
ղմուա ր է դտնել
...
|
Երբ
ճամբոլ
մբ բերնւին , խումբ
մբ եբիտա
-
յ
՛ւտ բդնե րէ շրքապատուահ
մէկբ տեսնէք
, որ ոտքի
՚՛
կեցահ
անվեբք
կբ խօսի աաբօրինակ
, իսորՀրդա
-
ւոր
բանե
բու
մ ասին , որ «ցտե
ս ո ւթի
ւնւ » կ^
Բ
"է
,
բայց
կբ
յամ ենա
յ գեռ
ու կբ շա բունակէ
խօսքբ
,
մինչեւ
ի՛՛կ եթէ
խումրէն
մէկ
Հոգի
մնացահ
բլ -
Լ
"՚յ •>
ԳԻ՚"ՅԷՔ
"Ր
Շէմսն
է
ան։
Երբ
սրաՀԷ մբ ներս,
անկիւնւ մբ քաշուահ
մէ
կբ նշմարէք
, մեկուսի
ունկնգիր
մբ , որ
անվերք
կբ հխէ կուշտ
վայելքով
մբ, ու հուխին
մէք խո -
բասոյզ
կբ մտահէ
ինքն իբ մէք,
Շէմսն
է :
Երբ տեսնէք
մէկբ,
որ քիչ մբ Հակ
իր
ոլսե–
րով,ղլուխբ
ղէպի
ղետին,
կ^անցնի
փողոցէն
, ո՛
ռա
ն։յ աք ու ձաԼս նայուահքի
, կբ մտնէ
սրճարան
մբ
կամ
անշուք
բմպելարանւ
մբ, ւսղքատ
մարզող
խօսքը
չենք
լսեր
այլեւս
: Ուրիշներ
, ինչպէս
ռուս
մեհ
իմաււա^ասէր
Պեբտիայեւ
, իսկ վերքերս
ալ երիտա
սարդ Պորիս
Մեց ել,
այստեղ
մեռան Հ
Յէր տ՛ն սա
յի
Հ րապարա
կազ իրբ
վերքապէս
կը
Հանգիպի
ռուս
՚ «Վեբքին
Լուրեր՛^
թերթին
ա -
կանաւոր
մէկ
գէմքին
, որ Տ՛՛ն Ամինատօ
հահկա–
նունբ առահ
էր, լաւ մբ իբ Հա յ րենւակիցն ե ր բ հաղ–
ւեքու Համար Հ
րելւ
՚ւտեաք,
էլըսէ
ոուս
քրոնիկաղի
-
ատերաղմ
ի ն Ոուս
մ տաւո՚րա
-
ք է դիտն
րբ
, քժց
Լա
խս րղ
պատոբ
կանւներբ
քերմ ֆրանսասէր
էին : Այն շբքանին
էր ,
երբ
ի լիա
էՀ րենւպուրկ
կբ
շեփորէ
ր
ֆբանսա
յի
փառքին
նոլիրուահ
քայլերդներբ
• • ՚ ։ Երբ
Հոս
Հասան
, վազեցին
ղէպի՛ Փեռ
Լաշէւլի դամրաբա
֊•
նբ
,
մ ոոնա
լով
սենեակ
վա
րձե լ
իրենց
՛ք 1"՚–թլԼ
Հանղ չե ցնւե լու
Համ աբ : Աքս
խղճալի
ղ աղթ ակա
-
նոլթեան
հիհաղելի
կալմերն
են որ Հեղնեցի
տմ -
բոդք
քսանւ տարի։
Աւսնղատուն
ձղ՛ուահ
ղոՀսւ
֊
բեղէններբ,
ղետնա շէնքե
րո
լ մէք տեղի
ունւեցահ
աքՀամբո
յբներր
, «Աամ ովոր՜^ներբ
,
Հա յբեն՛ա կից–
ներ՚ուս
այգ
անղ իտա կց՛ո ւթիւնբ
, որ փուշէ
պսւսկբ
կրելու
քոխորտտգին
ե րեւո քթ ՛քբ կուտայ
իւրենւց
Մեհ
բաբեկամբ
Փիթոյեւի
նհայեց
ան՛որ
էեբբ եւ
Ամինոաօ
ասւ
ռամնեյ
Տոն
պա՚տգ
յրբ
թրիսթան
Պերնաոփ
յառաքաբանոփ։
Գիրքը
կրէր «Կրակէ
կէաեր»
խորադիրը
:
3)բանոացի
Հ րապա րակագի
ր ը այնոլՀետել
կ^
Հանգիպի
առաքին
ոոլս գրագէտին՝
Կբէկոլառ
Ա.
լեքսինսկի,
որ ֆրանս՛ական
հաղում
ոլնի..
Հանին՝
կոմսուՀի
Անտրոլ
տբ
Լանմբբոն
, առաքին
սէբբ
եղահ
է
Պուշկին՛ի։
Ալեքսինսքի
ստեղհիչբ
եղահ
է «ՆաՀանքակա–
.
նութիւն»
բառին,
առաքի
անւղամ
ղայն գորհա .
հելով
«Ռուսիան
եւ պատեբաղմբ»
երկին
մէք ,
ժամանակին
Ռուսիս
յ Գումա
յին անղամ
էր . Արե.,
սուն տարիէ
ի վեր
կ՚ապրի
Մոնփարնաս
: Ռուսե
րէնի
թարղմանահ
է Պոտլերէն
մինչեւ
Միւղէլի
,
վ^երքեբս Հրատարակեց
սքանչելի
ղորհ
մը
Կոբքիի,
մասին , ֆրանսերէն
լեղուո՚Լ
:
Պորիս
Զայիցեւ
երկբորդբ
կ՝ բլլա
յ ռուս
գր^ ,
դէտներէն
, որուն
Հետ
Հանդիպում
կ՚ունենայ
ֆր^
րանսա
ցի Հբապարակաղիրբ
։
Զայիցեւ
«Աոլրր
.
Աերդէյ»
լոյս
բնհայահ
է ֆր՚ււնսերէն,
իսկ
«Տուն
մբ Փասիի
մէք»
ղորհը
թարղմանուահ
է՝
անգլիերէնի
, իտալերէնի
եւնւ. : կբ սիրէ Ֆլոսլերը,
^
ղոր
իր վարպետբ
կը նկւստէ,
Տոլբկինւելբ,
որ մէկ
գար
առաք ապրահ
էր Փարիզի
մէքւ
ԱՀա
թէ ինչ .
կ՝ըսէ ռուս դրադէտբ
:
Մոսկուայի
Գրողներու
Լէնկեբութեան
նա -
խագա– Հն էի ա\ին
.. –.Մեր կանոնագրին
մէք քիչ.
ուահ
էբ թէ ոեւէ
Համ այնավար
ղրող
չի
կրնար
անդամակցիլ։
քԼնկե րո
ւթ
իւն բ միշտ
ւլոյոլթիլն,
ոլ.
նի այնտեղ,
միեւնո
յնւ շէնքին
մէք, քիչ մը փոխ
.
ուահ
թերեւս
: Իսկ ա լմմ , ես տաբաղիր
գրուլնե–
րուն նախագաՀն
եմ
. . .
Ռուս
ղր՚սղ է տնե
րէն
Աաամո
փի
չի բաց ատ
բոլ
- .
թեան
Համաձայն,
Օքրանսան
«միւս
Հայրենիքէն
է,
բայց , ռուսւսգի
ր դրագէտ
մբ ի՛՛՛նւչպէ
ս կրնաք գբՀ •
բել,
առանց
կորսուելու
իր յռլշերուն
մէք : Մաբք ֊
Ալտանովի
ե րկե րուն
մեհ
մասբ
ֆրան՛սերէնի
թարդմանէուահ
են , «Վ^ախճանւին
"կԼ՚քրբ՝^ խոբա
-
գիբով,
բայց
իր պտրաղան
Հաղուադէպ
է ։
ի. կռրպով
միքին
ճամբայ
մբ լնտրահ
է. ռու
սերէն
կբ գրէ,
եւ թարդմանել
կոլտայ
իբ
երկիրր։
Ան կբ Հետեւի
իէմաոտու1ւ ճամ
բու
մր. դտւաոի
մէք
հաղիկ
կբ մշակէ,
ի՛՛՛կ ղանաղան
արՀեստներու
կբ
Հետեւի
Փարիղի
մէք։
Հետայ>րքրա՚կան
է իր տե
-
•սա կէտբ
վերքին
ղո րհ ին՝
«Երկրորգ
Գա լուստ
ըֆի
մ ասին .
Փ՚սրիղ Հաստատահ
իմ տիպար
ներ ս ,
ա քս՚ոեղ աղատութիւն
կբ ղտնեն
ու առկախ
կբ մբ–
նւան \ քիչ մբ վեբացական
միքոցի
մբ մէք , ուր
կբ
փսբձեն
ոտք
ղնել
:
Աս ա
քՍպէս
տաբուահ
եմ Հե ^
ռանալու
իրւսկանէն
, ի Հաշ քււ միացահինին
. . ւ
Նատին
թէֆիի
երեւակա
յութիւնբ
կբ
յանգի
կատա րեա
լ ՚առսնձն՚ո
լթեան
: Աքս մե
հան
ունէ պաա–
մողբ,
իր անունով
կր մկրտէին
շուներբ
եւ ՛որ՛
շալի
ձիեբբ
կա
յսե րական
Ռուսիո
յ
մ էք ,
«
Մեր
՛Րո լէթ»բ
յո րք որ քուահ
, անշուշտ
աւե
լի Հռչակա
-
լոր
պիտի դառնա
ր , եթէ
ֆրանսերէն
ղրէր -
Իր
՛Հե -
Բարի, Հետաքրքրական
ու քաղցր
այգ
պա՛
բուն,
իր ամբողք կերպարանքով
կբ յայտնուի
ան^
ղաղափա րապա շտ , Հաւատաւոր
ու
մ ո
լեռանգօրէն
սե
Րարեկւ
գանին
• ֊
՛մ
է
ի) ա յամ
ին
,ռ րներ
կայ
է
միշտ
իր
իր խաւլաւլոլթիւնբ
երկար
չի
տեւեր
սա
-
ն
-
բնէկերակցութեամբ
,աղմուկին
,մուիսին
ու
հուիսին
մէք նստահ,
Հետեւեցէք
իրեն
Շէմսն
է ։ Հոն է
էն , մամե
բով,
նձին
յաճախ
, բնկերովի
եր -
բեմնէ , սեղանին
վրայ
դսււաթ
մբ օղի,
զի՛՛՛ի
՚ / " " ՛ *
վերմութ,
ղոր կբ ճաշակէ
լնտանի
շարմուձեւով
մբ եւ որ յաճախ
կբ նորողէ , մօտ կամ
Հեռու
՛ւե -
ղաններոլն
շուրք նէստող ււէնհանօ թո ւա յ լւէէցեղ
մար
գոց
ողքոքննէեր
բաշխելով։
Շատ
չանցահ
, զուաբ–
թտցահ
, նոր
Հ րաՀանղնե
ր կուտա
յ Եանւիին
կամ
Նիքո
լա
յին
, յունարէն
բառով
մ բ , որ
վ^սւղաքչանք
է աւելի,
բարեկամութեան
արտայայտութիւն
մբ։
. . . էտ ո բ է իբ ձայնբ,
Հաճելի
,
մէոերմակւսն
,ու տաք,
երբ Ատյաթ
Նո՚իայէն
կ՝արտսէւէանէ
յ՚սն–
կարհ , աչքերը
կիսափոլխ
, գէմքը
լայն
մպիտով
մ ր պա յհտռացահ
•
«•ւ^տՕի կ*ւո–ցէ քաւքիՏ աանէ՝
ծօվէւքէՐւ
սւվազ չի՛
պ՚սւկ՜օի . I.
Թէ-դուզ ըսիւք, թէզուզ չըսիմ՝ ւ1էջլիււներ.ույԸ տսց
չի՛ պտւկսի ...
Թէ կու սւակսիւք. քի՛զ կու պուկււիլք ^
Աշիւաբաքէ ւք՝ւսզ չի պակսի • • • »
Զայնէին
մէք
յուզումը
կբ թանձ րանա
յ ,
կբ
գառնայ
շեշտ,
Հողիէն
վւրթահ
բեկոբ^
տրտմոլ
-
թեամ բ թաթաւունէ
. արցունք
ղրեթէ : իր ա շխաբ
Հբ՝
արուեստի
ղրականութեան։
, իմաստասիրա
-
կան
մտո բումնե
բու
աշխարՀն
է. Հոգեկան
երե -
լ ո
յօներու
հփոէն
ու
մ շուշոտ
Հո
րիզոններբ.
րոնց ղը^ ,աւ ոէտա , եւ
ռոոն
փորձէ
փերլուհել
, իբրե
Հարց
։
րոնց գաղտնիքներբ
կբ
՚գեբռյ
մ ել
ւե -
Հ"՚յ
կայն,
երբ
Հանրային
խնպիրներ
յոլղուին
յ
կարհ , դոբշ կամ դաբչ
երեւո
յթ
մ բ մատնանէշուի
,
յիշատակուի
Համբաւի
, Հարստութեան
կամ
դիր–՛
քի ու իշխանութեանց
վրայ
եղռղներու
անէսաՀման
սնափառռւթիւնբ
: Այն ատեն,
ղէմքբ
կբ համա
-
հռի
, դոյն
կ՛՚առնէ , ձայնբ
կբ գառնայ
խիստ
ու
երկարաձիդ
, նա յուահքբ
փա յլակնացա յտ , բա
-
ռերբ կարհր
է
... Ուսուցիչ
էէ ասպարէզին
կոչումովը։
քյլ
կրնաք
Հանդիպի
լ իրեն գպրոցի
սանգուինե
րուն
^
վրայ
կամ դասարանւի
մը մէք, ուր
ոգեւոբու
-
թեամբ
կբ իսօսի ՛աչակե րտո ւթեան
Հայ լեղուի
ու
գրականութեան
դե ղեցկո ւթիւննե
բուն
, կամ
Հա -
յոց
պատմութեէսն
, «Արմենական
ցեղ»ի
ստեղհահ
էիառքերուն
մասին։
Կը Լսօոի , կ՝ոլսոլց,^նէ
ամէն
տեղ,
գասէսրանին
մէքը
թէ դուրսբ,
ւիողոցբ
թէ
սբճարանբ,
բեմերուն
վբայ
թէ
մամուն
բակբ
,
տուներէն
ներս, Աոկրատի
թափառական
մէկ ա -
շակերտին
նման,
շբքապատուահ
միշտ
Համակ
-
բանքով
, Հին ու նոր աշակերտներէ
, որոնք
կբ
պաՀեն
իրենց կապբ, ինչպէս
մեհաբանքբ,
հնողք
ղառնա
լէ ետքն
ալ՛,
Հտկասոլթիւններռլ
մարգն
է Շէմս ,
Հարուստ
եբաղ^էերով
, աղքատ
իրադորհռւմով
ու կեանքով
,
ուսուցիչ
է, բայց
նաեւ
բսնաստեղհ
,
այսինքն
Հեռու
կարդերէն
ու կանոններէն.
Համերաշխ
ու
ոիրալիր
աշակերտներու
ու
պա շտօնւակիցնե
բու
Հետ
, ւգայքարի
մէք շարունակ,
ի շխան
ութ իւնէնե–
բո
Լ
ել
ի շխան աւո րներու
դէմ
, խոնւարՀ
իր կեան
-
քովն
ու դո րհուի բ , բայղ Հպաբտ
ու
անգրգուելի
իր բս՛բոյականւո,ի
ու ՀամողոլւՈէեբով
։ Գաշնւակցտ–
կան , պատրաստ՝
կրակբ
նւետուելոլ
,
բայց
բարեկամ
Հ՚սկէողաշնւակցականներու
Հետ
իսկ,
Ո -
րոնւք կբ ճանչնան
ղինք,
կը Հալահեն
ու - - •
կբ
յարղեն
:
• • • Կբ սիրէ խէնաբՀներբ
ել կր Հրճուի
իսո -
ււարՀ մարղռց
բնկե բա կցութեամբ
, անոնց
խօսքե–
« Մինչեւ ե՞րբ հոգաւք, ույնիմ թ է չոՍ&իմ ,
Թէ կեւսնքր կ՚անցնի՝
ա ւ բ ւ ա ՚ ՞ ի յ
թ է արխոյւբ •
Սա գինին լեցուր, քանցի յայանի չէ
Թէ ք
ա շ ա ւ ծ
շունչս վերջի՞1ն1ն է թ է ոչ» :
Զկարհէք
սակայն
, որ ղինով
մլն է ։
Ոչ ՚
մարդ
մլն է, որ կբ սիրէ
գինին
կամ
օղին–,
քանի
մբ
ղուաբթ
վա յրկեանն
երո
լ Համար,
վեր
մնւսւլու
Համար , վսաաՀ
եղէք
, աշխարՀ
ի ցեխէն
, մ արդոց
ճզճիմ
Հաշիւներէն
, եւ սեղանակից
բլլալու
Հա -
մաբ մարգերու
,որոնք Հոգիով
պարզ են եւ սրտով
աղնիւ։
Այո պարզ,
ել ատոր
Համար
՛ալ՝
աւելի
շատ
կօշկակարներ
,
տաւո րնեբ ու
գորհս
Կպա բավաճառնւեր
, ար
ւրներ
ունի
իրեն
բարեկամ
Հես -
քան դրոց
՜բրոց
մ աբղիկ
, կամ
ա յսպէս
կո
չւ
հ
աթոռակաքհեր
, որոնց
Հետ խրոխտ
է
լեղուով
ես
կեցուահքով
սնՀաշտ
\
Իր
ղր ա կան ո լթ
ի ւն բ , ռղ իի
ղ
րակսնռւթիւն
մլն
է, անՀանգիստ
Հո՚քիի՛ մբ մրմռւնքր։
Բողոքի
ու բմրոստութեան
ճիչ ՛էլ՛, երազի
ու
ղեղեցկ
թեսւն վնտռտուք
մ բ , Լսո րունկ
Հաւտա
մութեամբր,
առնական
ոճի մբ եւ
շեշտուտհ
րնդղհռւահ
խօսքեբոլ
Հետ։ Արձակ
ու քե ր
թ
քի
մբ
քեր–
էտուա
ու
ոլահ
ք
ինքնադիր
թէ թարդմանութիւն։
Այսքան
միայն
:
Ալ մի Հարցնէք՝
թէ
Հ ր
՛Ա
՛ղա բակադի՛^ ր է, բանաս
տե^
ղհ թէ գբաղէտ,
ուսուցի՞չ
թէ
ղորհիչ։
Բոլո
րբ մէկ եւ բոլորբ
իրարու
նման , իրարմով
ամբողք
ւե քունք,
անկեւյհ,
քնքնատիսլ
եւ ումեղ։
Որեւէ
Կռ
՚դԵշունչ,
ա կ ղհ,
ի տ պ
հւ
ոԼէՒԵղ։
դրուահք,
որ
ողին
կ՛՛արաա
յայտէ
,կամ
ոգի
ներշնչէ,
ընդունելի
է իրեն
Համար։
էուեստի
Ոչ
ձեւի
իսստապաՀանքութիւնր,
ոչ
ար
մտաՀռգռւթիւնը,
ոչ ոճի ու
լեղուի
մասնալոր
նաեւ
յարգաբանքը
: կորով. Հաւատք
ու
յանդդնու
-
թիլն.
բաւական
է այս ամէնբ,
իր
մտահոլմը
արտայայտելու
Համար։
Իր Հ րապա րակա
գութիւ–
կան
ւն
նբ աղղային
է
, ցեղային
, աբմենւ
նաստեղհութի՚-նլւ
յաբատեւ
տաղնապի
մբ
երղբ։
ԳՈԻՐԳկՆ
ՄԽԻԹԱՐԵԱՆ
է ։
Իր բւ
ր
յէւ
Fonds A.R.A.M
