«Ց
Ա ՌԱԶ
»
ԻՆ Յ Պ է ւ ^ ԺՈՂւԼԵ Տ ե հ ԴՐե8
ԽյկակաԱ
կհաէքը ժըԱեէի
վկ
(ՌՈՒԲԷՆԻ
6ԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ՝
ԻՐ
ՑՈՒՇԵՐ
ՈՒՆ ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԵԱՆ
ԱՌԹԻՒ)
(բ. եւ վերջին մաս)
Այ"
բացաւոբոլթէւններբ
ւոալով,
երկոլ
՚նսլա–
՚ո
III
կ կր Հետապնգեմ
:
Առա
քէն
ր
,
որ
ցո յց տուահ՜
Հետքոփ
,
կարելի
քէնի այգ
ձեռագէրներր
որոնել
եւ գանել։
Անոնց
մ էք կան անտա
Լ եւ տնգևաՀատելէ
ագամ անգնե
ր
Երկրէն,
ժոգոփրգէն
սլոկուած
: Հոն կան
վերքին
չրքանի
վաւերագրեր
, որ սլիտի
լրացնեն
եւ կա՝մ
Հերքեն
այն , որ յետին
թուով
յիշուած՜
է ; իսկա
կանը
ա
յգ վաւերագրերն
են
, <որ
օր մր
էէ
օր
ւէր
պիաի
գտնուին
: Ինշ որ պիտի
րսեմ
, անոնց
ար -
ձագանգն
է միայն,
լենուած
յիշոգութեանս
վրայ՝
ագօտ
եւ կիսկատար
;
Ե րկրորգ
նսլատակս
է , ցո
յց տալ
, որ
ւա
յմմ
ս ,
երր
կան
լո ւսանկա
ր շա կան
մեքենաներ,
սինե -
յք
այի , ձայնապնակի
եւ այլ ու այլ
գործիքներ՝
եթէ
լինին
Հ ագո րգա կցական
գիւր
ութ
իւնն
եր , ե -
թէ գիտակցուի
արմէքր
մ՜այռերոլ
վրայ
թագ
~
ոլած
նկարներու
եւ
ձեւերու
, բլուրներու
մէքէն
ցցուած
տարօբէնաէլ
քա բեբոլ
, ալերա
էլնե բու
մ բ -
նացորգներու
, ուր մեր պապերու
միաքբ ,
խօսքբ
եւ
կեանքԽ
է գրո
շմ ուած
, եթէ
չա ր Հ ա մ ա ր
Հ
ո
լին
անոնց
թոռնե
րու պաամ ած
ու երգած
, չա րմ ո ւմ -
ներով արաա լայտուած
ե լ
անճոոնի
կարծուած
աբտա
յա
յտ ո ւ թ ի
ւնն
ե ր ը , ապա
՛այգ
րո լո րբ
կբն տն
գառնալ
վաւե րագրեր
Հինաւուրց
մեր պատմու
-
թեան
եւ անւցած ու ցնւա ցած
մեր ճա չա 1լի
եւ
ստեգ–
ծագոբծու
թեան
, նպատակի
, որ
գոբծիքներով
կարելի
է տնխարգտիսօրէն
արձան՛ագրել
է
իւր՛ա՛քանչիւր
մո գո վո
ւր
գ Հեաաքրքիբ
է գիտ–
նալու
իր ծագս
ւմբ , իր անցեալբ
: Երր պատմա
-
կան
տ ո ւե ա լն եր բ չեն բաւա բաբ
եր իր ա յգ Հետա–
քրքրութիլնւբ
գոՀացնելու.
, ան իր
երեւաքլտյու
-
թեամ բ , իր ագղ ա յին
յ ի չո գո
լ թե ա մ բ 1լբ ստե
գծէ
առա՚սպե լական
մ ի բացատրութիւն
, ո ր յաճախ
կբ
խ աոնա լի ասա՛ուածնե
բու պատմ ութե
անւ Հետ
, ո–
՚ բքնւք անսկիպբ
են ել ա՛նվե րք :
Աոէոնց պատմութե՛ան
՛ազգ չկայ։
ԱգգԻ
մբ
պատմ ութիւնքն
արձանագրուած
է կտմ
՚ բանաւոր
տսացոլածքնւերու
, արձակ
ու չաւիածոյ
պատ
՝Ւ
մ ուածքներու
, սովո բու թիւննեբու
եւ
առասպելգք–
՚*
նմ ան Հէքեաթնւեբու
միքոցով
, եւ կամ
փո րագբ^՛
յ –
ուած
է քաքերու
եւ
գրու՛ա՛ծ
մ՚ագաղաթնեբոլ
^էէ
^Հ
Բ " ՚ յ •
^
V
V
Ժողոփ րգա1լան
անդիբ պատմ՛ո
ւթի
մեբ
, որ
գա
րերու
լնթացքին
կր պատմուի
, որքան
ալ որ
ան
չՀաստատոլի
փ ա ւե բա դրե ր ո փ , որքան
ալ ան բլ
լա
յ ա ռա ո պե լա խա
ոն
, որքան
ալ անճ իչգ րէլա յ իր
ցոյց տուած
մտմանւակադբութեամր
,
փայրերու
մատնան
չումնե րոփ,
—- Հիմ
քին
մէք
11Ուա չէ , |ւ -
րակէԱէԹ է՛ :
Այգ պատմ ութեանց
ալանգոլթեանց
մ էք պիտի
որոնել
անցեալի
գէպքեբբ
եւ
ապրում
-
ներր,
ներկայի
իր որոն՚ումներբ
եւ ապագայի
յոյ
սերու
բնադդնւերբ,
որ խտացած
ե^ն փէպի, պատ–
մ
ուածքի
քօղ
ին տաէլ
յ
ժ ո դո փո լրդի
մբ
ի րական
ն կար ա դի
ր բ , անո ր անցեա
լր կարելի
է դտնւ՛ել իր
անդի
ր բանա
Հ իլսութեանւ
մ էք , ՛որ ամ էնւ
ին չ խբ–
տացոլցած
լինելուք
իր Հերոսներու
մէք,
պատ
-
մութիւն
չէ , այլ պատմութեան
նիւթ ։
ԱնՀատին
պատմ ութիւնբ
իր անցեալի
յի չո -
ղութիւնն
է, որ կրնայ
դրուիլ
կամ
չդրուիլ,
բայց
ան միշտ կենգանի
կբ մն՛այ քանի
ինքբ մեռած
չէ :
Այղ
պատմութիւնր
իր չրքապատբ
կաբոդ
է մա -
սամբ գիտնւալ , կամ
բնաւ չդիանալ
, այգ
կարեւոր
ՀէսյասաաԱի
քա^տհս6
տ|
ԱՋ՝ԲԻ
ՓՈՒՇ
չէ անոր
ՀամարՀ
Բ՛ ՚յ&
նՀ
ատ
հս
ին
Համ
լ
իր
պատմութեան
յիչողութիւնբ
անխուսափելի
, ան -
բաժանելի
մասն է իր էութեան
եւ ան անքլարող
է
ադատիլ
իր ՛անցեալի
յի չո ղութ իւննե
րէն
,
որպէս
թէ ան
լինէր
մի կենւսական
մասբ
իբ ներկայի
եւ
ապագա
յի Համար
։ Ա յգ
յ ի չո գո ւթ
ի ւն բ յաճախ
կբ
գդացնէ
իբ նեբկա
յութիւնբ,
երբ մաբդբ
անղիտա–
կից
է , քնած՝
եբաւ^երոլ
միքոցուէ
:
Աղղբ
նո յն
ցեղին պատկանող
սերունդնե
բու
մի անՀատականութիւն
է՛ տաբ բե բութ
իւն բ մի -
ա
յն ա լն է , ո բ անւձի անՀ՛ա տա կան՛ո լ թ ի ւն բ սաՀ -
մ անաւո
բո ւած
է կարճ
մամ
անա կամ
իքո ցոփ ,
իոկ
ազգինր՝
մամ անակի
ս՛աՀ մ՛ան աւո րում
չունի ; Ա^ւ
յաւիտենական
է , երբ
յ ի չո զո լ թ ի ւն բ չէ կո րս բն -
ցուց ած • տն
մ աՀ կանա ցու
է , երբ իր
ան ցեա լոփ
Հպարտ
չէ եւ կամ
ղա յն չդիտէ
եւ երբ
՚ազզոփ
ին
չէ բնտ քնքուած
: Երբ
մի ազգ
ի Ր ,քի չողութեամ
բ ,
իր
սկիղբբ
ւՐրնտբէ
Երկրի ստեդծագո
ոծոլթենէն
,
եւ
իր պատմութիւնր
կբ սկսի դիցա բանա ւթեամ բ
Հրեաներու
, Ցոյնեբու
, Հայերոլ
եւ այլոց
նման
,
ան կր գաոնա
յ անւմաՀ , անկախ
իր թիւէն
, .որա
կէն
եւ իր աննպաստ
կացութենէն»
։
ՌՈՒԲԷՆ
X
Այսպիսի
անաւարտ
փիճակի
մէք քլբ մնայ
յա
ռաք ա բանը
զո ր Հայրս
կ ուղէ ր գրել
իբր մի կբ -
տակ
։ ինծի
կբ մնայ
մ իա լն Հակիրճ
լրացուցիչ
տե
ղեկութիւններ
տալ
Ցուչերոլ
փերա բեր եալ
ձեռա–
գքւբնւեոոլ
ինչսլէս
եւ այս Հաաորներոլ
Հրատարա
կութեան
մ ասին
;
ԺԸՆԵՒ
,
ք Յււյււաջ )
Հա յ
ուսանողոլթիլնբ
ուրախալի
գո րծունէ ո լթիւն
ցոյց տուաւ
սնցեալ
փեցամ սեակի
լնթացքին
, ղե կավտ
րո ւթեամ բ իր
նւախագաՀին
Աղեքսանղբ
Պաղտեանցի
: Վ^արչոլ
-
թեան
միւս
տնդամնեբն
էին ՎաՀԷ
Հւ.օճշ\ , քաբ
-
տոլղա բ ,ել Պարգեւ
Պետրոսեան
, (Ղ՛աՀ իրէ
էն)
գանձապետ
, երեքն
ալ Համեստ
բայց կաբոգ
երի–
տասաբգներ
;
Անցե՜ալ
Նոյեմբեր
23ի նիստին
մէք
ուսանող
ներբ
որո շեցին , Համ աձա
յն Ա իութեան
ծրաղիբ
-
կանոն աղբին
, կաղմ ակե րպե
լ գա սա խօս՛ո լթի
լննե բ
իրենց
թէ
Զո
լի ցեր իաց
ինե
բու
Համար
Վարչութիւնբ
նախ
գիմեց ակադեմական
Պ–
Բշո6
ՇւՕԱՏՏՇէ/՛
,
որ Հակառակ
իր փափաքին
ստիպ–
ուեցտլ
մեբմել,
իր դբաղումներուն
Հետեւանքով։
Ասոր
վրայ
վտրչոլթիլնբ
դիմեց
փրօֆ • Հ՛ Փաս–
տրմ աճեանի
(Արմէն
Գարոյի
որգին)
։
Ղ՚եկտեմբեր
^ին , փարչութիւնբ
օդտուելոփ
եգիպաադէտ
Պ • Արտակ
Ա՛խիթարեանի
ժլնեւ
ներկայու
թենէն
, կազմ տկերպեց
դասախօսութիւն
մբ
Շտքշ ճշ 1&
հօաՏՇի
մեծ
սբաՀին
մէք, ի ներկա
յութեան
ուսանւ՚ողներու
եւ Ժբնեւի
Հայ գաղոլ
-
թի^՛
• Ցէրանսեբէնւ
լեղուով
տրուած
այս խիստ
շա
Հեկան գասա խօս ութ եան
նիւթն
էր՝
«Նեղոսի
ս^–
կոնք1։երէն
Ա ինա
յի լեռբ» , սլատկե րաւոբ
լու -
սաբձակով
։ Պ • Մ խիթարեան
, Պբիւքսէլի
եգիպ
-
տաղի տական
Հիմնարկութեան
բնգՀ •
քտ րտո\ւ -
գարն
է, որ Ժքնեւ
Հրաւիրուած
էր, երեք գասա
-
խօսութիէն
տա
լու
Համար
Համ
ա լսարանին
մ էք
է. ...
Ուսանրողական
միութեան
նպատակն
է , ի մի
քի
այլոց
ծանօթ
նւիւթերոլ
շուրք
կտդմակերպել
վիճաբանակսն
Հաւտքո
յթներ
, «մաբղելոլ
Հա՛մար
ուսանողներու
մայբենի
լեզուն՛»
։
Այո նպատակով
Գեկտ • \2քն տեղի
՛ունեցաւ
գասախօսութիւն
մ բ ուսանող
Պերճ
Ե աղա
րե՛անի
կոզմ է , որուն
նիւթն
էբ
մամ
ացո
յցի ծագում
բ եւ
պատմ ո ւթիւն բ» :
Փետ
րուար
\ ^ին տեղի
ունեցաւ
՛ուսանո ղա -
կան
պա րւսՀանւդէս
մ ր , ՛ուր՛ա՛խ
մթնո լորտի
մբ
մէք։
Ի միքի
այլոց
շատ .Հետաքրքրական
էին օր -
իո բդներ
Եօլտնտ
ԱբբաՀամեան
ի եւ Ա աֆա
րեա՛նի
Հայքլական
պաբերբ,
ոբոնք շաա
քիչ անղամ
առի
թբ
ո ւն ինւք տ ե սն ելո
լ Հ
ՊարաՀանւգէսին
Հ ասո
յթր
պիտի
գործածուի՛
Վզա
րքլ տալու
Հաւքար
մ չակութա
լին՛ ձեռնաբ
էլնե -
բու»
% Ղ՚մբախտաբաբ,
Հա ր գ^աղութբ
սպասուած
բաղմ ութեամբ
չէր պատասխանած
Հրաւէրին
եւ
Հետեւաբար
մեծ Հասո լթ մր չղոյաղալ
;
Փետր
՚ 22.ին տեղի
ունեցաւ
վեբքա՛պէս
Պ •
Հրանտ
Փաստրմ աճեանի
երկտր
ատենէ
ի
վեբ
սպասուած
ղասախօութիւնբ
ֆրտնսեբէն
, Համ ա -
լսա՚բան ի թիւ
30.
սրաՀ ին մէք ։ Նիւթն
էո
«Հա՛յաս
տան
ել Բ իլզտնդի՚ոն»
։ Ներկա
յ էին շուրք
1 50
Հո
գի , մէկ
մ ասբ
Զուիցե բիացի
։ Նախա՛գաՀբ ,Պաղտ–
Պոլսոյ
«Աօն Թելեկբաֆ»ի
թերթին
թղթակիցբ
շարունակելով
իբ տպա
լ ո
բութ իւննե
ր բ
Լիբանանի
մասին , Հետեւեալ
տողերբ
կբ զրէ •
Պէյրութի
պտնգոէլնեբբ
բանւ ե ցնո ղնե՜ րոլն
մեծ
մասը
կամ Արաբ
են կամ
Հայ ւ Հայերբ
կամ
գաղթականութեան
եւ կամ ազդ՛
պայքարի
օսռա–
քին
տաբինւեբուն
Հոս եկած
են •.Արա բն։ե բ բ անվբս–
տաՀելի
են արգէն։
Գառնանւք
Հայեր՛ուն
:
Ասոնցէ
մէկուն
բանեցուցած
մէէլ
պանգ՛ոկբ
իքած
էինք։
իքոՀ՚անոցի
գրան
վբայ
օրացոյց
մ՛ը–
կախուած
էբ^ ՚ԼԲ՛"^ քա՛րտէս
մբ, ՛ուր անկախ
Հա
յ՛" ս ւո սւ՚1. ի սաՀմ աններբ
վարղ՚ադո
յնւ ներկուած
է–
ին-. կարսի, ԱբաաՀանի
, էրղրումի
ել
էրղինճանի
Հողերն
ալ վար ղաղո
յնւ է ին՛ ՝.
Նո
յն
ղո յնով
ներկու՛ած
էին նաեւ
Ատանա
,
Մեբսին,
Մաբաշ
ել Այնթապ։
կբ նշանակէ
թէ ^
Արեւելեան
նտՀանդնւերբ
անբաւ՛ական
նկատելով
,
Հաբաւային
նաՀանդներն
աք կ ուղէին
:
Տակաւին
կա
յ . իլ բտքտնւ չիւբ
էքին
վրա
յ
պատ
էլե բներ
ո րոնք
էլբ ց.ո լցնեն
Հա յե բու ^սարտ
-
գբութիւնբ
, Ատանայի
քաբղր
ել Արեւելեան
րմ -
բոսաոլթեանւ
րնթացքին։
սպաննոէ ած
Հա յեբբ ։
Ռաղտնի
Հայ կադմ ա էլե րպո ւթեան
կողւքէ ւղատ–
րաստուած
այս օրացո յցերբ , ։ո րոնք ցրուած
են
աչխարՀի
ամէն
էլողմ,
Պէյրութի
մէք
աոլաՀ՚ոփ
՚Լ"՚յՐ գաած
են ։ Տարակոյս
չկայ
ոբ
իւբաքանչիլր
Հայու
տան
մէք կբն։աս
Հատ
ւքբ դտնել։
Զաբմա՛
-
նալի
է ՛որ այս պանւզ ոկին յաճա խ՛ո րդնե
ր բ
բոլորն
ալ
Թուրք
են եւ տ՛արակոյս
չէլայ
ոբ սնոնց դբտ–
մովբ
ւլնած են, ^ասոնք։
ԱՀա
թէ ինչպէս
Հո՚յեբբ
կը
մեծցնէին
Թուրքերուն
գէմ
:
ե՜անց քանի մը խօսքով
նեբէլա յացուց
բանւա՚խօսբ
,
որ խօսեցաւ
մէ1լ ժամ : Րիւղանդի՚ոնի
եւ
Հայոց
յա րա բե րո ւթիւններ
բ , Հայ կայսրեր
ել
կայսրոլ–
Հինեբ,
Հայ ղօբասլետներ
, Հայկ՛
մաքի
՚ա՚զդեցու–
թիւնբ
Բ իւղանղիոնի
պատմ ութե ան ել
մ չակո
յ -
թին
ւիբայ
։ Տեղական
քանի։ մբ թերթեր
արձանա
գրեցին
ա յս բանա՛խօս
ութ
իւնբ ։
Ժքնեւի
Հայ ՛ուսանո գութի
ւնբ
ուրախալի
ք^յ^–
մ բ առած
է
լա բ ա րե բ՛ո լթ ի լն
Հ ա ս տ-ա՚տե լո վ Լիոնէ.
Հա՜յ ո լսան ոգնեբ
ուն
Հետ
եւ դանոնք
ժրնեւ
Հբա
լի րե լո։ի ^։
Լի ոնց
իւք ա/
Ժբնեւին։ներբ
Հրաւիրեցինք
՝
Լիսն , « Հայ մչակռյթի
օբ»ուանւ
առթիւ
, Ա՝արա
12—23 ին :
Անցնոդ
վեցամսես
կին՝
Ժրնեւի
Հա լ ՚ոլսսնո
՝ ^
ղութիւնբ
՛ունեցաւ
երկու
շրքանաւաբտ
։ Նախա ՜՝–^.
գաՀը
Ալէք Պադտեանց
(ԹէՀր՛անէն)
, վաբգա
՝՝*՝
պետ
բնաղիտականւ
էւԼ բնական
դ ի տ ո ւթեան. ց , Աբ .
Ռիմա
Զա բդա րեան՝
մանկա վա րժութեան
։
Պ
–ՆԻԿՈԼԵԱՆ
Թաւրիղի
մէք, ուր Հայրս
կ՚ապրէր
1921
թ– Ա.
Աւտ՚սնւղիլեանի
մօտ,
կբ ոլատմէ
անւոր իր
ղեոեւս
թաբւք
յիշոդու
թիւններբ
, եւ ան դրի կ՛՚առնէ
ղա -
ն։ոն։ք։
Այսսլէսուի
կբ Հաւաքուի
մօտ
1200
էք
Հում
նէիլթ
, ուր մէք բնգ մէք կան Հատուածներ
Հօրս
ձեռ քով
գրուած
:
Ռուբէն
Գա րբինեանի
պնդում^ւերուն
վբա՛յ
է
ոբ
Հ ա յրս
Փարիղի
մ էք կբ ձեռնարկէ
իր ա յս նօ -
թեբո։
առաք ինւ վ ե րամ շաէլմ ան :
Հս$) Յեղավա|ււա1 -
կանի մը Յիշաաակները
լոյս
կբ տեսնեն
«Հայրե
նիք՝» ամսադրի
առա
քին
թիլէն
սկսեալ
։ Ցաք
որ
-
ղաբար
կբ տբուին
անոնց
մ էք Տ ա րօնի պատմոլ
-
թիւնբ
(որ կբ կաղմ է ներկա
լ
Հրատարակութեան
Գ .ել գ. Հտտոբնեբու
նիւթբ),
Պոլս11յ ւ|եա)(ււքը
(Զ՛
Հատորի
վերքին
մասբ ) եւ կաբսի
շբքանբ
(Ա՛
Հատորի
սկիղբբ)
1950
Մայիսին,
Հէրի
Բաբեան
եւ Ալեք
Փի -
լիսլոս
կբ ծան՛օթանան
Հօրս Հետ
, եւ , թող
իրենք
բսեն։ թէ ինչ բանէ առաքնոբգուելոէի
կ՝առաքաբ–
կեն տպտգրե
լ Ց ո ւչե
ր բ առանձին
Հատորներով
,
ստանձնելով
նիւթական
բոլոբ
Հողեբբ
։ Ցատկա
-
պէս
ա յս ձեռնւարկին
Համ ար կբ
Հիմն։են
տպարան
մբ
Լոս Անճ է լրս , մասնաւորապէս
Հէրի
Բարեանի
Կգուլ
քանւքե բով
Զէր
քլաբելի արդէն
լոյս տեսած
նիւթեբբ
եղա
ծին
պէս արտատպել
: Հարկ
էր ոբ անոնք
վեբս–
տինէ վեբամչակո
ւելով
, քԱւ ւելո ւմներ
ու ե լ կրճա
-
տումնեբոլ
ենթա բ էլո ւէ ին , որպէսղի
աւելի
միա
ձոյլ
գ՚առնւային։
Աքդ
է սլաճառբ
ոբ
ք^^եբցողը
ղդալի
տարբերութիւն
մր պիտի նկատէ
այս
եւ
«Հայրենիք»ի
նիւթերու
միքեւ
:
Որոչ
յտբմտրութեււնց
Համար , Հբատաբա
-
կութիւնր
կբ սկսի
գ. ե։. Գ՛ Հատորներէն
ք Տաըօ–
նի աշիյաըե, (1906—1908)։
Ցե՚սոյ
կբ տպուի
Ե.
Հատոբբ
(Ախլաթ
, Վան,
Թիֆլիս
1908),
ոբՈլ
նիւթեբբ
՚սնտի՚ղ
էին։
Ասլա կբ տպուի
Զ՛ Հատո
բբ (կարս - Պոլիս
1908 -
1909) ,
մասամբ
անտիպ
նիւթերէ
:
ՄաՀը
վրայ
Հասալ
եբբ
Հայրս
քլաչխատ
էր
Ա՛
Հատորին
վ րա յ ։ Ասոր առ՛ա քին տասբ
ղլուխնեբբ
պատ ր՛աստ
է ին աբղէն.
անոնց
/աքորղոդ
նւիւթբ
,
ոբ աոն ուած
է վեբբ
յ ի չո ւած
Թաւրիղի
նօթերէն
^
կբ Հասցնէ
Հօրս , բստ
օրաղբին։
, մինչէ,լ
Երկիր
մտնելը
(1904)։
բ. Հատորի
Համար
(Վան֊ԼեՈ-նա^
պաթ, 1904 1906),
նոյնւպէս
օգտապործուած
են
նօթե
ր ր եւ ուբիչ
էէեբամ չակուած
Հատու ածնեբ
,ո–
բոնց մատնանշումբ
եղած
է ամէնւ •անղամ
:
Հայրս
ծբագբած
էր իր Ցուչերբ
Հասցնել
մինչեւ
մեր օբերբ,
ամ էի ոփե լոփ դանոնք
10
Հա -
տորներու
մէքէ Տաւոփ պէտք
է յայանեւՏք; որ սչ
իսկ
կմախքբ
պիտի
արուի
այս երկի
ւիե րքաւո
րու
թեան
: ԸնզՀատեսէլ
եւ սակաւաթիւ
են նօթեբլ՛
ա–
ռաքին
պատերազմի
մասին
։ ինձ մօւո կայ
սա -
կայն Հետաքրքրական
դրութիւն
մբ
Հայաստանի
Հանրապետութեան
մասին,
յո՛յս
ունիմ
որ ան օբ
մբ
կբ Հրատարակուի
իրբ առանձին
նիւթ
:
Հայրս
կր գրէր
մէկ չունչոփ,
տռանց
որեւէ
ուշադրութիւն
գտրձնելոլ
չաբադբոլթեւսն
ու քե–
բտկսնակտն
օրէնւքնե
րո,ն
, ել Հարկ
էր որ
իրմէ
յետոյ
մէկբ
կարղի
բերէր
իր ղբածներբ
ե
լեղուն։
«Հայբենիք»ի
մէք
լո յս տեսած
նիւթերու
սրբա
-
դբութիւնբ
Հտմբեբոլթեէսմբ
կատաբած
են
Ռ՛
Գարբինետն
եւ Ա. կեսար։
Ա. կեսար կատաբած
է
նտեւ
ներկէս
յ
Հ րա տւս բակ ո ւթեււն
Գ. Գ–
Ե–
Հատորներու
սբբւսդբոլթիւնւբ
Հ
Ա ել բ . Հաւոոբներր
ի գլուխ
Հանելու
Համա^բՀ
անՀրաժեշտ
էր ոբ մանրւսկրկի,,,
եւ
յոգնսւտանքէ
աշխատանք
տարուէր
նւօթեբուն
վրայ՛, որոնց չա՛–
փաղանց
անփոյթ
լեզուն,
ս բ բաղբուե
լոփՀանղե
րձ֊
ոլէաք
է էէբսՀէբ իբ ,,ճբ, միտքն
ու Համր։
Աշթա–
տւսնւք կէՈէո՚սրողբ
՚ղէտք
է ծանօթբԱ՚ոյ
՛ոչ
միայն
դէպքերուն,
, այլեւ
Հօրս
մ տածե լակե րպին
ու
աբ
տայա լութեան
ձեւերուն
: Այղ մէէլբ
եղաւ
Հոր"
վաղէմի
բնկեբ
Ա. հոնդկ,սր1,ան
, որու
օժանղէս
-
կութեամբ
ի դլոէիէ Հանեցինք
յիչեալ
Հա՚ոոբներո՝
միացեալ
ուժերով
:
ւԼ^. Տ ՛ Մ ՛
Fonds A.R.A.M