մսէս՚էէէքէ այգ մսքսին 1 Բոլորէ
միաքն
է լ
ղրաղած
էր գոյամարաով;
Ապրիլ վամ մեոՆիլ :
Ոչն՛չանալ
կամ
փրկել
Հայ մոգոփրգի
ֆիղփքական
գոյ՛"– ֊
թիւնր ...
ինչպէս
ասացի
, առաքին։
չարժողներր
եգան
Նմ-գեՀի
ձիասոր
գոլևգր ել մեր փա չա ր % Մ ե։լ Հեա
էին
նաեւ %ագաիի
գիւղացի
կամ աւո րնե րր% Ա -
նաղմոլկ,
ինքնափսաաՀ
, լուրք
գէ՚^քեր՚ոփ
Հայ ժո~
ղոփրղփ այգ ընաիբ
ղաւձակներր
գնում
էին
ղէպի
մաՀ ...
Իրիկնագէմին
Հ ա-սանք Ղարաքիլիսէ
եւ մեր
մ արտկոցր
գիրքե ր գրաւեց
ք՚Ոգաքից
ոչ Հե
ռու Գորպաղ
գիւղի մօա :
Մ իւո
՚*ՐԲ 1 Համ աձա
յն \,աղարրէկեանի
Ա՛ ա յի՛*
2.4՚ի Հրամանին
,
սկսալ
պաամական
ճակատամար–
արէ
՚իորպաղի
ուղղութեամբ
գիրքերր
միքանիան–
գսէմ անցան
ձեռքիղ
ձեռք Աա յիս
Սօին , երեկոյ -
եան,
յամառ
գիմագրո
ւթ իւն ից յետոյ
թուրքերքէ
լքեցին
Աայմեղ
սարր–.Աեր
զօրքերի
չեչաակի
Հար–
ուտհների
տակ
թուրքերը
փախան
նաեւ
Բեղոբ -
գալից
: է
րեք օբ չարունակ
՛Լա րաքի լիսէ ի լեոնւե -
բում եւ ձո ր երում
աեղի էբ .ունենում
արիւնալի
ճակա տամ արաբ :
Ա եր փաչտբ անգագաբ
ռմբակոհ՜ում
էբ թրքա
կան
գիրքերբ
՚. թ ^ամ
ին մ ի քանի անգամ
մ օտե -
ցաւ,
բայց
Մո։իոէսեանը
նրան
յետ
չպքտեց
մ եհ՜ կորուստներ
պատճառելոփ ՜.
թուրքեբբ
ղաւլտղահ–
էին : կեղր ոնա ցնե լոփ մեհ՜
ումեր՝
նրանք
՛ումեղ
ԳրոՀ տուին ել գրեթէ
Հա
սան Հրետաձիգ
փաչտին : Մի փայրկեան
ե՛ւս, եւ
յառտքստցտհ
ու անպա չտսլան
մն։ս։ցահ փաչտբ
պի
տի գերի
լնւ^էր
թուրքերի
ձեռքբ :
^
Մոփսէսեանւբ,
սակայն
, էհ."ՍՅՏ՚^Ց էԲ պաղա–
բիէնբ եւ Հերոսական
ղրոՀոփ
փրկեց
թնդանօթ -
ներբ : Հաւաքեց
ղինուո րնե բի մ ի մ ասը , գա րձ րեց
նրանց
Հետիոտն եւ , առնե լոփ իր Հետ նաեւ
ձիա
ւո ր Հետախոլգական
իսոլմ րր գնգաց իրն ե ր ի Հեա
միասին,
ո՛ւղղակի
բնկալ
թչն։ամու
չարքերի
մէքէ
թուրքերը
, անակնկալի
եկան եւ մեհ ղոՀեբոփ
նա–
Հանքեցին
։ թնղանօթներբ
փրկուահ
էին։
Իսկ Հա՛
րիւրապետ
Մոփսէսեանբ
, այս ան։նման
Հայ սպան,
Հ երոսաբաբ
բնկաւ
թչնամ
ու
ղն գա կնե ր ի տա բա -
փի տակ : կա
յին նաեւ
փիրաւորներ
, ոբոնց
մէք
եւ իմ եղբայրբ։
Արաղօրէն
կապեցի
փիբաւռրների
՚էէրքեբբ :
թուրքերը
անգագաբ
ստ անում
է ին՛
օղնական։
ումեր եւ նոր ղրոՀն։եր
էին տալիս ։Վերք ի փերքոյ
յաքողեցտն
անցն։ել
մեթ աք թեւբ , որի Հետեւանք
քոփ
Հա յերբ ճա՚րաՀատ
նաՀ ան քեցին ել
գիրքեր
ղ բաւեցին
՚էյիկի։ոինօ
ղիւղի
ԼՂ
՚՜րքՐէ
"
ՐԻՅ
.քեաոյ
թոլքւքերբ,
ղրտւելոփ
՚Լարաքիլիսէն
չաբժեցան՛
Թիֆլիղի
ուղղութեամբ
;
Մեր փաչտբ
սուգի
մէք էր : Վերցնելոփ մեր ան–
մո։ւանալի
Հրամանատար
Մ՚ոփոէսեանի
գիակբ
թնդանօթի
փրայ
դրինք եւ ս. յնպէս
բերինք
Ղ՚իլի–
քան, որ տեղի
ունեցաւ
թաղում
բ ։
Պատերաղմբ
փեյւքացա՚ւ։
Զինադադար
էր :
Ա. ԹՈՐՈԱԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑհ-ք^ ԵԻ
ՏԱՐԱ՛ԾԵՑԷԲ
€ 6 Ա Ռ Ա Զ » Ը
Խոէ&էդածոՆ՚թիՆՏւՕԽ
ՄԱՅԻԱ
2ՏԻ
ԱՌԹԻՒ
Մեր աղատամ արտի
առաքին
չրք՚ոնբ
տեւեց
1878
1918
թ ՛ ։ Ուղիղ քառասուն
տարի, մէկ
միլիոնից
աւելի
ղոՀեբ տալոփ , Հազիւ
կարելի ե–
ղալ
Հա յաստան
ի •Հանրապետութեան
Հիմբ
ղնե լ ,
մեբ պատմական
Հո՚յրենիքի
մէկ մասում
միայն։
Աակայն
անկախութեան
եբրոբդ
տարին
Հազիւ
թե
ւակս խահ՜ , Լեն ինե ան ել քէմա լական
բանա1^երը
գա^ակցտհ
, բքնաղրաւեցին
մ եր
մ անուկ Հան -
րապեաութիւբ։
Եւ աՀա,
32
տարի է ինչ՝
երկու
միլիոնիդ
աւելի մեր Հայբենակիցնեբբ
, երկաթէ
փ ա րագո յրոփ արտաքին
ա շիւա րՀ ից
կարո ւահ ,
մատնուահ
են բոլչեւիկեան
դաման կաբգ ,ու սար
քին։
Հարիլր
Հաղարի Լափ Հայ խլետկնեբին
փի -
ճակոլահ
է տանել
թրքական
... խնամքր : Մնա
ցահ մէկ միլիոնի
Հասնող
Հայ տարադիրնւերս
ցր–
ո՚ւահ
ամ բողք աչխար
Հում , ղուբկ
սեփակ՛ա՛ն պե -
տութեան
պաչտպանո
ւթիւն ից , ներքին
երկու ան
Հաչտ ճակատներ
ի բաժանուահ
, մ եր մ ատա՛ղ սե -
րունգն՛ է լ ուհտցման
ենթակայ
, մինչեւ
Հիմ ա Հ բ՜
նա րաւո ր չեղաւ Հա լկական
ԱրտասաՀմ
անի
մ էք
աղղային մէկ կեղրոնւական
մարմին
ստեղհե
լ, մեր
աղղա
յին քաղաքական
, մ չակութա
յին եւ տնտե
սական ա շիսատան^^ե
ր
բ փ՛"րել
մ ի որոչ
հբագբոփ
եւ միաՀամուռ
ուժերոփ։
Ունինւք ^ՀԱԱ . Ո՚եսպուբլիգա՛»
անունոփ եր -
կիր եւ կառափա րո լթիւն
, բայց Հայ
մոդոփոլրդբ
չէ իր Հա ւրենիքի
տէրն ու ։ոնօրէնբ,
այլ
գտժան
րո լչեւիկբ : Աեր պատմ ական
Հա յրենիքի
միւս
մա–
սինւ մ էք է լ չա ր ո ւնա կո ւմ է իշխել
Հան ր ահ՜անօ թ
Թուրքբ
.՚.
Ր՛ո լշեւիկեան
փտանղ ին դէմ պա յքա րե լու Հա -
մար,
փեր՚լապէ
ս սկսել են բո լոր
երկիբնե
րում
էուրք աշխատան^լն՚եր
կատարել։
Իսկ թէ այգ պայ
քա՛րբ
ի՛՛նչ
լնոյթ է կրելու եւ թն։չ
փուլերից
է
անցնելու,
ճշդրիտ դո ւշա կո ւթ ի ւննւե ր անել
՛մարդ
կա
յին կա րոդո ւթի ւե՚ից փեբ է : Ասլացո"՛ լց , փեր
քին երկու
մեհ պատերադմների
Հետեւանքոփ
պա–
տաՀ։սհ
աներեւակա
լելի ղէպքերբ
: Մ իայն
մէկ
րան պարղ է ,ո բ ներկայ
աՀռե լի պայքաբն
է լ պի
տի փեր քանա
յ , մէկ կամ միւս
կողմ ի լաց թանա՛ -
կոփ,
ինչպէս
, օրինակ
, երկու ա շխաքՀամա
րտեր
ը
փերքացան
Գա^ակիցնէերի
տտրահ
յաղթան։ա1^ե
-
րով :
Այս ՛գա յքաբի
լնթացքին
սովետական
եւ ար
տաս՛աՀմ անի
Հա յկական
Հ ա՚բուահնեբին
սւդառ -
նում
են՝ տարբեր
ձեւերի
հանր փո րձո ւթիւննւե ր ի :
Աքգեօֆ գաւոՂ ե օէ,,.
.սա սւոԱա
նամեւ
առատասաոտ մ արտի
բնթացքին
,
րունւ:
մեր
ժ։ւղոփուրղի
քա իսքա՚խ իչ
մ եհամ
ասնութիւնբ
ապրում էր իր Հա յրենի
Հողի
վբայ է Աւ
ք
չնայա՚հ
ոբ մեր ժողովրդի
մէկ Հատուահր
սոլլ թանա կան ,
միւսն՛ է լ ցաբական։
բռնապետութեան
տ՚ա-կ էր ,
բա յց Հնւա րաւո ր եղաւ
յե դա ։իո խական
չա
րժում
ստեղհել,
մարտական։
կռիւներու
ժողո։իյրդս։ -
կան քաղաքական։
ց՛" յցեր կադմ ակեբ՛պե լ եւ յաղ -
թանա կնեբ չաՀե
լ ՚.
.աո աս ոււ
ա ա րո ,,ւ
ա
ռատա
դր։։։կան
անբնւգ–
Հատ
պայքարից
եւ մօտ երեք տարի մէկ
Հայրենի
քի գէթ մէկ մասի
աղատ՛ութիւնբ
վայելելոլց
յե -
ա՛ոյ , երեք տասն։եակ
տարիներ է ինչ , ։քիքաղղա -
յին։ քաղաքական
անն՛պաստ
պայմաններ՚ի
գասա -
ւոբումով,
մեր աղատատենչ
ժողովչոլբգբ
քագա -
Մեր անմաՀ վփպասան
Րաֆֆին
, Հայուն վիչ -
տը իբ
Արտին
եւ անոր ցաւովբ
առլցուն
,
որքան
կարօտով
կ՝երդէր ու կ՝երտղէր այնմեհ
Օրուան
երբ պիաի տեսնէր
Հայու
դրօշբ
Մասիսի
գլխին
փառապանհ
ու յաղթական
եւ ուր պիտի
դիմէին
ամէն
տեղի
Հայերբ
ղադթական
• • •
Ելաւ այդ մեհ՜ երաղբ եւ Հայբ տեսալ
իր սր
աին
ուղա հ՜բ . . .
Իրականութիւն
էր այլեւս այդ օրը անմ ոռա -
նալի ու պատմական
որ փյւճակուահ
էր\9\^ի Մա
յիս 2Տի մեհ օրուան :
Որքան
փսեմ եւ նուիրական
է տօնբ ել տարե
գաբձբ
Հա՛յրենիքի
ազատագրութեան
, փեբ
ուբիչ
ամէն տօնեբէ
. • ՚
Այգ
օրն է որ մարգ կբ իսա յտա
յ եւ կ բմ բոնէ
խո բութիւն
ր կատարուահ
զոՀողութետն
:
իսկ եթէ Հակառակ
այգ բոլորին
սեւ Օր մբ
կբ կորսնցնէ
զա յն ,պարտաւո բ է գոնէ անոբ
յիշա
տակբ
կրկին
պաՀել ու տօնել ա յն
յո յսոփ ել Հա
ւատքովդ թէ նո րէն պիտի վերստանա
յ իբ երազահ
անկախութիւէւ
բ ...
Որ ազդր չէ ունեցահ
իր պատմութեան
լնթաց
քին այսպիսի
ելեւէքներ,
իբբեւ
Հետեւանք
քաղա
քական
մ րցակցութեանց
եւ
խտղեբու։
Ո՞ ր երկիրր չէ ՚։։ւնեցահ
իր թշնամ
ին ելբա
րեկամբ
, ոչ միայն օտար
պետ
ո լ 1ժե ա՛նւց Հետ , ա՛յլ
եւ իրիսկ պետութեան
եւ սա՛Հմ աննեբուն
մէք...
Բա
յց եւ ա յնպէս իբ Հուժկոլ
կամքով եւ Հայ
րենասէր
մ տրդոց
ղոՀա բե րութեամբ
ձեոք
բեբահ
է նորէն
իր անկա խո ւթիւնբ եւ աղատութիւնբ
:
Եւ դաւաճանն
ու աղգուբւսցբ
դտահ են իրենց
։։լս։տիժբ
,յօրինտկ
ա յլոց , ինչսլէս եւ Հա յբենա -
սէրն ու Հեբոսնե
բբ
իբենց
փառքն ու պսակբ, թէ
իբենց
ողք ո
լ
թեան եւ թէ յետ մ աՀու :
՚իա՚դափարբ
չէ մեռնիր
...
Ոփ որ տառտպտհ
է ել իր մ որթին
՛Լրա յ
կրահ
ցաւն ու մորմոքբ,
ով որ իր սրտին
՛քրայ
ղդացահ
է ղաոնութիւնբ
եւ վի չտ բ ինչսլէս
Լա յոլ
ււբղին ,
ան է որ դիտէ
լարւլր այգ ՚սէ՚գատութեան
եւ աբ -
ժանի է անոր տիր՛անալու
;
Ան որ գերի է եւ բանտտբկուտհ,
ին։չւ։լէս
թբռ–
չունբ
վանւդակին մէք, ան է որ իրասլէս կբ
զղայ
ինքնի չխան ապբե լու եւ ազատ
չն չելու կա րօտ բ :
. Ո^վ է տս՚ռա^պեր
Հա՛յուն
չավ։ : Ո^մ է
կրցեր
չափել
անոբ չարչարանքն
ու կրահ
ՀարուահնեբբՀ
Ուբեմնւ , ան ալ իրաւուն։ք
ունի
տիբան։ալու
իր
կորուսեալ
դրախտին
, իբ Հ՛ա՛յ րեն ի սուբբ
Հ՚ողե–
Մինչ այդ , պէտք է լռեն
ամէն
կէբյք ել նա -
քական
սլա յքաբի
ղաղա րի շրքանն է ՛ապրում :
, Հայկական
Հարցն
էլ
75
աարի է ինչ
բաւական
փուլերից
անցահ,
ղի լան աղ իտական
սեղանի
փբայ
գրոլահ
, իր արդաբ
լուհ՝ումին
է սպասում :
Մեր աղատագբական
պա լքարբ
չաբունակող
Հայո րղ իներբ պէտք է
Լբք**րէն
ո ւսո ւմ^։ա
սիբեն
՛Լե րքին մեր
75
տարուան
աղղային
էլ րականո
լ -
թեան։ , էքանէսւանգ
քաղաքական
, ռաղմական
եէ–
բնկեբա
քին բաժ ինն ե բ բ , ո րպէսղի
կարենան
օդ -
տուել մեր ձեռք
բեր ուահ՜ Հա բուստ
փորձա-ռու -
թիւնից
:
ՐԵՆՕ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(87),՛
(Վէ^ ՎԵՐՏ^Իւ ՏԱՏԵՐԱԶՄԷէ)
Երեքչաբթի
գիչեր
Փօնթիւի
չափազանց
յ ո ւ ղ -
ուահ էր։ Մեր ^րա՚լիրբ
չաւո խո րա՛մ անկո լթեամ
ս
սւատբտսէոուահ
էր է Ա ԻէՐրԼ՛ թոււլթ-ե բ
էէէն
մէքղբ–
տահ
էինք
գե բմ ան լրտեսնե՜րու
անուններբ
, սա -
կայն ոչ մէկուն
Հասցէն
ունէինք
:
Փօնթիւի
կ^ոլզէբ
նեբկա յ բլլալ
Հացկերո
յ -
թին,
սակէսյն
յետոյ
որոշեց
երեւան
չելլել,
որոփ–
Հեէոեւ՛ կրնային
ճանչնալ
ղինքբ։
Իրեն
առաքարկե
ցի
ահիլել
պեիսբ : Զաէիաղանց
բարկացաւ :
Տիկին
Ր աքէ լէ տե զեկո ւթի ւնն։ ե բ սւոաց ահ՜ էի Հացկերո
յ–
թի կազմ ա կե ր սլո ւթե ան
մ ասԼէն , անչուչտ
առանց
իրեն։ զդէսցնելու : Ամէն
ինչ պաարաստ
էր եւ լր -
տեսներր
մի աււ մի էէկսանւ ղալ։
ՏԼ՚կին՛ Րաքէլ
բո
սորէն վեբք ժամանեց : Աւելորդ է անչուչտ
րսել
թէ դրեթէ
բո լո ր ոպասեակնէե ր ր դա ղան
Լ։
ոստի -
կսւն։նեբ
էքն։
Տիկին։ Րաքէլէ
ստսւդուահ
էր թէ
պէտք է իրմէ եաք սբաՀ մտնեմ,
վեբ քա ււլէս այգ
վէէէ
յրկեանն
ալ Հասա՛ւ :
Րան։ալիին։
հակէ ն նայե–
ցայ եւ յետոյ
Տիկին
Րաքէլի
, որ դաշն։ակին առ -
քեւ նստահ էր : Յուղում
ով բաց
Լէ
ճա*ա
սենեակին
դուոբ եւ նէերս մտայ : Թէեւ շատ լա՛ւ կբ կատարէ
Լէ
Մ Իւրրի գերբ,
սակայն
պէտք չէ մոռնայի
թէ
Լէ լւ։ի յաքոզահ
էբ երե՜ւան
Հանել
մեր խաղբ : Երբ
նեբս
մ տա
յ զինուո րական
կարղ ասլաՀ ու թեա՛մ բ ,
Ր"
լոր լրաեսներբ
ոաքի
ելան եւ նաց իական եղա -
նակով
բարեւեցին
եւ ցահ՜ ձայնով
•
միաբերան
«Հ"՚յլ
ՀԻԲւէր»
ը"1՛^ •
Ա կսա
յ յառաքանալ
գէպի
ամ պիոնբ :
Յան , -
կաբհ
նե բ կան ե ր բ սկսան
բարձրաձա
յն
խնդալ :
Բարեբախտաբար
ցո յց չտուի
ղարմ անքս , իսկո
յն
Հասկցայ
խնգիրբ
: Լբտեսնեբբ
մեբթ բնդ
մերթ
պիտի
Լսնգային եւ ՏԼ՚կին
Րաքէլ
պիտի
նուաղէր
քան Լ; որ նստահ՜ էր գ՚ա՚շնտկԼւն
աոքեւ ,
ո բպէսէլի
լսոդնե բ բ չկա
սկահին
Ընկերն։եր
, բոԼէ , պէտք տեսանք ա յս բացա -
ոիկ
Հաւաքոյթբ
սաբքելոլ
, մեբ պետին
փերքին
անակնկալ
^այցելոլթեան
պ՛ատճառով :
կարեւոբ
փ;ոփոխռւթի։ննեբ
կատարուահ՝
են մեբ հ-բագիր -
ներուն
մէք :
Եւ սկսայ
բացատրել
Հ օ ր ՚ ՚ ա յ ի ել Լ՛ուտի հբա -
գի րնե բուն
կրահ փոփո խութի
ւննեբ բ :
Այգ
միքոցին
, քանի մբ անւդամ
Տիկին
Րաքէլ
սկսալ
ղ անակ
նուազել եւ լրաեսներբ
մ իաբեբտն
երգեց
Լւն տնդլ.. ժռղոփրդական
եբգեր ; Խօսահ ա -
։ոենս , յանկարհ
բարձրաձ՛այն
կբ խնդային
եւ
գուրսէն
լսոդբ
այն։ տպաւո
րութիւն
բ պիտի
կրէր
թէ դինակից
բնկերներբ չատ լալ կբ
ղուարճա -
նային ;
Ուրիչ
կարեւոր բան *մբն ալ պիտի
բսեմ
ձեղի,
չարունակե՜ցի
• Անդլիտցինեբբ
յաքողտհ
են
ձեռք
անւց րնւել մեր կազւք ակե բպո
լ
թեան
քանի մբ
գաղտնիքներ
բ : Լէյսի
ձե բ բակա
լո ւահ՜ է, իսկ
Հօրլօք կբ Հետապնդուի
,: ՚ -
ինչպէ՞ս
կ՚՚րլլ՚սյ
այՍ գորհբ,
Հաբցուց
մէկբ,
կբ ղաւաճ՚անե՚՚ն
մեր լնկերնէաՀբ
՝•՝ -
. ՞
Ոչ ) Անգլիացիներուն
կ*օգնէ
նշանաւոր
ՓօնթիլԼէն
, ՛որ յտքողահ
է ձե ր բա կա լե՜լ տալ Լէյ -
սին : Աակայն
կբնամ
ձեղ տպաՀովցնել
թէ
այլեւս
այս տեսակ վտանգ մբ շէ էքնա ց ահ՜ :
րոալ
լանկաբհ
իղական
ձա լն մբ վճ -
ռական
շեշտով : Տիկին
Րաքէլն էբ :
Ր՚^նչ
բսել
կ՝ուդէք,
Աուղի,
Հաբցուց
Նիլ -
"1էբԿ–> քանի ոբ Հէբ ՄիւԱէր
մեղ
կ՝ ա սլա Հ ո վցն է
թէ կրնան՛ք
էիս
տաՀ
բլլալ : Ան դիտէ
իբա կան՛ու -
թիւնբ,
սակայն
մեղք որ Հոս չէ : =
Ի՛՛նչ ...
Լրտեոնեբբ
մէկ երկվայբկեանի
մէք
ոտքի
ցատկահ
էին ել չեչաակի
ինհի կբ նայէին :
Տիկին
Րաքէլ
աչքերբ
աչքերուս
յառտհ
,գէմս
կեց՛ահ՝ էբ՛՛
Այս մարգբ
Հէր Միւլլէբբ չէ , չարունակեց ,
սակտյն
ձայնս
մեղմացահ
էբ քիչ մ բ ։ Պէաք էլէ ա–
ււաքին վա յրկեանէն
Հասկցահ
բլլա յԼւ , բա լց
երէկ
գիշե՜բ երբ ւլիէս կբ Համբուրէր
, տարօրինակ
զղա -
ցում
մբ ունեցա
յ : Այն ատեն
խո րՀեցայ
. <^Այլեւս
զիս չի սիրեր՝» : կասկահ՜
մր արթնցաւ
մէքս։ Այ -
սօր, երբ այս սենեակբ
մտաւ, փոխանակ
ամպիո–
նէն մեղ բարեւելու
, դրան
առքեւ
բարեւե՜ց : Աքն
ատեն
Հակցայ
ամէն
ինչ : Այս գիչեր
դօրաւոբ
լոյ
սին տակ
նայեցայ
իր ա չքեբուն։
մէք։
Մ Լ՚ւլէէրԻ
՛ա չ–
քերբ
չե՜ն ասոնք : Եւ կրնամ
ղուչակել
թէ ով է այս
մարդբ : Փօնթիլիի
Հետ կ՚՚աշիատի
, Նիումբն ա–
նունով
Անղ լիացի մբ, ոբ ատենօք
դերասանոլ
-
թիւն
՛ալ բրահ է : կրնամ
բսել թէ լաւ
գերասան
մբն է ել անղոլղական
արուեստագէտ
մբ,
խաբեց
Ր"Լ"ՐԳ^
Ի՚աբեց
նաեւ դիս մինչեւ այս զիշեր :
(ՇէԱ|1–>*.
Fonds A.R.A.M
