Անըեալ
Փեւոր՚ի՚Ե,
գրեթէ
ամբողք
աչիաբՀույք,
տօնուեց
Վիկաոբ
Հիլկո
յի ծննգեան
\ 50ամեակբ
;
ԺԹ • գայ՛ի ֆբանսիական
մեծագռյն
Հանճաբբ
յեղաշրքող
ու. Լուսաւոր
սերմ ցանեց
Հոգեկան քա՛– ^
ղաքակրթութեան
անգասաանում
% ՚1յա եղաւ, որո՛^
տա ԼՈլնչ Հարոլածողբ
ի չէաղ գա սակա րգե
րի եսա՝–\^
կանութեան
եւ ղղայուև
պաշտսչտնր
Հալածական ֊է
ների ու րնչաղուրկների
: Բայց
էոլթեամբ
որեւէ է
էԼարղասլետութեան
դարողի
Լ ԼԷՐ
յ
"՛յլ
գեգաւգտչտ
ու բանաստեղծ
՜.
Հիւկօն
^ոբոշել
է ին^ իրեն
՚
«Աէմ՚ի
սչար^
տաւորութիւե
, ոչ մի 1/լթ՛"յ
է աղատութիւհ
գա -
գավէ աբների ու գործի
մէք • աղատ՝ վւակե լո լ ճա
նա սլա
րՀբ
բո լոր
ստո
լ թի ւննե բ ի , ոք Կ՚՚Ղ՛^ Ից
է Լ
նրանք
գալու
լինեն : Աոչրել
բնոլթեւ՚ն
Հեա
,
֊,ա ֊
մաձայն
նեբ^Լոլմի
մաածել ել մ տածե լտա
լուբի
նե լ՛ին
:
՝Լ,ուիրՈւմ
ոփ լի սրտոփ ու ի՚աղագոլթեամ
բ
լի Հայեացքոփ
ղնալ
տեսնել
գայւունբ
գաշտում ,
իշիսանբ
էուփյւում
, Հալածականր
բանտում
ծ :
Լուի
Յէի լիսլի Օրոփ
մ տե րիմն
է ր ս, րքա
յ ա կան
բնտան՚իքի ու անգամ
ծեր ակո
յտի
է \
848^5»
քերմՕ–,
բէն վւարե ց
յեղափո խութեան
ս կղ բո ւնքնե ր Լւն ,
լ^ւտրոլեց
սլատղամ՚ալո
ր Ա աՀմ անագի
ր եւ Օրէնս–
գԼ՚ր
ժողոփնեբի
եւ Լամարտինի
, ԼԼրագոյի
, Լբգ՜
բու
Լիոլանի , ԼուԼւ Բլանի եւ ա յ լո ց Հետ սլերճա -
խօս
սլտ չտ սլանն եղաւ
մ տրղկային
իտէա ^ ե բԼւ ;
185)
Գեկտեմ
բեր
1ին , մէկբ
քչերից,
սլաանէչ–
նեբի կաքճատել
կռիւ
մղեց
՚աոլօրէն կա լոր Հռչակ՛
ուած
Նափոլէոն Գ ՛Լւ ՛լէմ , տպա
տարագրուեցալ
եւ
չուրք
քո ՛ոն տարի
անղա գբում ու չանթա
լից
պա յքար
մ ղեց
Հ\յափո լէոն
փոքբիկԼւ՝» գէմ
մինչեւ
փե րքԼւն իս անկա
մ բ \ 370Լ՚ն , "րԼ՚Ը յետո
յ
փերա -
գաբձաւ
Հայրենիք :
է՚նչքան
է լ գրաւիչ ու ՀիացոլմԼ։
տրմանի է ա–
ղաաաոէր,
արգարութեան
գրօչակԼւբ ՛ու
Ի*ԻՂ"՚Ւ՛
քաղաքական
գորք^իչ
Վիքտոր
Հիւկօն,
•այեուամե–
նա լնԼէլ ա չխա
րՀ ր նրան
սլա շտում
Հ
նախ ե լ աոաք
իբրեւ
մ եծ
ւԼի ոլա սանի
,
բանաս տեղծ
Լ։ ու թատե -
Ր "՛՛Ա
՛Ի
••
Վիքտոր
Հիլկո
յի \ ՏՕ՚ոմ եակր
տօնեցին
նաեւ
Խ • Միութեան
մէքւ
Տօնեցին բստ սոփորոլթեան
կուսակցական
քարողութեամ
բ ե լ թմ բկաՀարոլ -
թեամ
բ % կա չոլից
գուրո ե կան ցոյց տալու , թէ
բոլշեւիւկն
է լ քաղաքակիրթ
է , նա «Հպաբտ է իր
երկքԼ։
Հ՛արուստ
մ չակութա
յին մաո անգո ւթեամ
բ ,
բայց
մ իաժամ տնակ գնաՀաաում
է ի րասլէս
բարձ–
րր
I, որ ստեղծել
են ուրԼւչ մողոփուրղներ
ղԼւաու -
թե՛՛սն
,
գր՛ա կտն
ո
լ թե ան եւ աբՀեստտկ իտո
ւթեան
ասպաբէղներում
• իյորՀբգային
մաբղիկ
գն՚աՀա -
տում են բոլոբ
ժ ոգոփո ւրգնե
ր ի իսկական գեգար -
ուեստբ, ոբ լինելոփ
տղղային
ույ՚Լ։
Համամաբգկա–
ԽՄԲ -
Անցեոսլ աարի կարգ մը
հ ա տ ւ ւ Ն ա ծ
-
նէր
արսՆ՚ատպէցինք
թա֊րք
ո ն Ա ո ւ ց չ ի
մը՝
Մաճ–
մուտ Մագալի աււաջին գիրք
է ն ,
«Մեր Գիւգբ»,
որ
կը պատկերացնէր Անատօլուի գիււլերուն նիւթա
կան եւ րարոյական թշուաոութիւնները:
Վերջերո երիտասարդ հեղինակը երկրորդ հաս
սար մը
ե ւ ս
հրատարակեց, «Իմ գիւղէս»,
ն ո յ ն ք ա ն
պատկերալից:
Ահաւասիկ հատուած մը .—
Մեր
՚ւի՚-գին
մ էք ամ էնէն խառնակ
գո բծբ ա -
մուսնութեան
Հարցն
ԷՀ
Որպէսւլի
Հալաքականու՛
թիւնւ մբ լալ ապրի , պէտք է ոբ կանոնաւոբու
-
թիւն տԼւրէ ամուսնական
ղործերոլ
մէք։ Մեր գիւ՛
ղացիներբ ոչ մէկ տեղեկութիւն
ունին
քաղաքային
օրէն՛քին տրամ ա ղ բ ո ւթ ի ւննւ ե ր էն
, ոչ ալ
օրինական
կանոններու
Համ աձա
յն կ^տմ ուսնանան :
Գիւղական
կեանքբ
անձա
յն է եւ
ան չա բժ՜ ,
միակ
չարմումբ
գիւղաց
ինւե րո լ ամուսնութիւնն
է;
10 - - 12
տա՛րեկան
տղաքբ կբ կարղեն
յաճախ եր
կու
գբիւ չտքար ստանա լոփ, եւ մոլխթաբին
տբ ֊
ւած
աբտօնութեամբ
I Աւելցուցէք
անոնց
փբայ
իր
կնիկբ
փոնւտողնեբբ,
էրիկէն
փախչող
կնիկնեբբ ,
եւ
անւոնւք որ անբնգՀատ
էրիկ կամ կն՛իկ ,կր փո ՚՛
խեն,
եր եք չորս
անւ՚գա՚մ կբ կա րղո
լին : Ա յսպԼւսԼւ
բաղմութիւն
մբ իր ամուսնական՝
բսի - ըսաւնե ֊
րոփ եւ աղմոլկոփ
, տարբեր
բանի տեղ չի
թողուր։
Ժ՚՚ս՚ք՚սնւակբ ճար մբ չէ գտած այս անբնական
երե
ւո յթներուն I
Աղք իկն երու
Համ
1/1
ր ամ ուսնո ւթեան
տաբիքբ
1
Յէն կբ սկսի : Ա յս տաբիքբ
թեւ՛ակոխած
տղքիկ
նե բուն
ղ բեթէ
կէսբ կր փէսյխչինւ նա՛խապէս
քանի
մբ անգամ
կարղուած
էրիկ մարգոց եւ կամ Լւրենց
տարե կ Լ։ցնե բուն
մ օտ : Անկէ փ երք
յաճա խակի ա -
մուսԼւն կբ փսխեն եւ փէէրիչան
կ՚՚րլլան,
ՀաղԼււ թէ
իրենցմէ մէկ քանին կբ կապուին
նոյն
տունին :
Շէրպէթ
խմելոփ
նչանուողնեբոլ
կացութիւնն
ալ
միեւքՀՈ լն է : Հա լրեր , որ
5–—6
Հ ա ր իւր
ոսկի
•առնելոփ
Լւրենց աղքիկներբ կբ նշանեն , փերքէն կբ
ղղքան եւ նորէն կբ նւշանեն
ղանոնք
՛աւելի
գրամ
տուողներուն
; կբ պատաՀԼւ ո ռ աղքիկբ կբ լրացնէ
ալս գործբ եւ Հին նշանածնեբբ
ձգելոփ
երրորգ
մբ կբ գտնւէ ելանոր կբ փաիսԼւ։ Ալս պատճառոփ,
շտտ քիչ է թիւբ
անանց որՀարս^ Կ^ԲԼԼ"՜^ ^՚՜ "՚մ^՛ ՜
պէս կբ կարգուին
;
Ալս ամիս
Խենթ
ԱՀմէտինւ
աղքիկբ
Թօմսլուլ
Վէթ՚ի
տղոլն, Աել Հասանին
աղքիկն ալ
Գասբգ
ՈամտղանւԼւ
տղունէ Հե
Հիււսմէն
Հաղար
ոսկի
ՄէՀմէտ
Վէլիի
աղուն տուած
Լսոստումր
գբժեց
Ղ
Ր
ու
անւ ո ւե
ռ աՍ
Կէօսթիւքցի
առա քարկած
էր , եւ Խենթ
յին արժէք, ծառա
յում է
ժողոփ րգապետութեան
որոչեց
աղքիկբ տալ Հիւսմէնւի
որգիին։
՛Նո
յէ։
Ոլ Լսաղտղութե-ան
գաղափա բեե րին՝» :
« ԽորՀ րգ՛ո
յին
Հա սա րակո ւթիւն
բ մեծ գբ~
նաՀատան։քոփ
փերաբերւեց
Հիւկոյի
\50ամեակին
:
իրիկունբ
սակայն
աղքիկբ փախաւ
Գբոայի
տգուն
մօտ, չատ մբ իսառնակ
Հաչիւնեբ
երեւան
ելան, ել
յաքորգ օբ ծեծ - ծեծկուուքբ
սկսալ ել տաբած–
ոլեցաւ
ամբողք Տէրէ
թաղին մէք, երեք խումբե -
բու
բաժնուեցան
եւ փիրաւորնեբոլ
թիւբ
անկարե–
լի եղաւ
ճչգել :
Աեւ Հասանն ալ որոչեց իր աղքիկբ չտալ Րա–
մաղանի
աղուն։
Փրփուբբ
բերնին. Հոս ու Հոն բ–
սալ թէ նշանտուքբ
պիաի Լալէ֊•Ջէ՞ որձեռքի տա
կէ նոբ առաքարկներ
կային
Նորէն այս ամսուան մէք, Ջալբգին
ա,լքիկբ ել
Գօճա
Տէրփիշին
աղքիկբ
նշանուեցան
ԱաՀնի Րթ
այի
երկու
որգիներուն : Եբկոլ
աւլքիկներն ալ ի^
ենց
Հօր գրգումոփ
փւաԼսան իրենց
նչանահեբէն
ե.
ւբիշին մօտ գացին
անմիքապէս :
Րիզայի
տղաքբ, ոբ աղքիկներուն
Հին նշանած -
ներն էին, ուրիշին Հեա կարղուեցան
, բայց Հակա.
ռ ա կ ա
սոր
էիոբձեցԼւն
ՀԼ՚ն։ աղքիկներբ
առնել
ել
քո ւրի
ճամ
բան
սսլասելոփ՝
պա շարեց
Լւն ղանոնք ,
՚ չ է ՚ գ ի տուն քաշկռտեցինւ։
Միայն թէ ղէնքե
բբ շո–
ղ՚սցին
, էլանաէ^եբբ
իբարոլ
ղաբնուեցան
X
^^.1
ՂԷԷ
՚"՚մ–էԿ(Լ Հակառակ
ուրիշի Հետ նշան
ուած
բլլալուն։
, փաիսալ
Կ՚արամանւԼ։
տղու1՛։
Մք՚նյ–
չեւ
՛առտ՛ոլ
սոսկալԼ։
կ։ւիւ մբ մղեցին եւ քանի մբ
օր փերք, աղքիկբ
էրիկբ
ո՛ւելոփ,
նլորէն
փւաԼսալ
նախկԼն
նշանածին
մօտ։
Հոնկէ ալ շիտակ ՀԼ,ն
էբկանւբ
տունբ : իսթանպուլի
ծոփեղերեայ
նաւե •«
բուն
նւման։ ղնաց ու եկաւ։
Օէ՚ԼքէԼԺԷ
"՝՚1քԻԿր՚\ "Ր
նշանուած
է ր Հ ասբրճրին Հետ , փախաւ
Հուլոլ
սիին : ՚էքՈբէն
կռիւ, եւ այս անգամ
շատերու
գբ՚լ^
Լսբ պա
առե
ցաւ \
ԱՀ
աւասիկ
գէպքեբ
, որոնք
լեղՈլիս
ծա լբբ
կուգան այս սլաՀուն։ Եթէ Բ՚՚լորբ
թուեմ
, ՛Լե
րքբ
մ՛
դար :
Փախչոէթւերբ
կբ փախչին, իսկ
կոուողներբ
Ա
՛ոանց պտտճտոի կբ
չաբուէւտկեն
գղոլբտիլ
;
կարծես թէ պտրտականւութիւն՛
ել պաչտօն
ստանձ
նած են իրարու
Հանգիստբ
փբւլոփելու
,
ոլբիշԼ,ն
կնկան ֊ աղքկան
տեղերբ
փոխելու
, ել
կիսափոլլ
տունւերբ
ամբողքո
փին
քանղելոլ :
Աւելորգ է բսել, այս տմ ո լ,,ն։ո
ւ թիւննե
բէն ոչ
՚^ԷԿՐ ոլաչտօնական
նիքեաՀոփ
եղած է ։
Այս
աոեւս։Կ,գում1
եբուն, Հետեւ սնքուի,
թիլ եւ
Համեմատութիւն
չոլնին այն կԼներբ
որոն՛ք
սոփո–
բութիւն
բրած են ամուսին
փոի։ելու,
նաեւ ալն
՛այրեբբ , որոնք իբենպ տունւերբ կբ փերտծեն, կա
նանց մթերանոցի
. . . Աեծ թիլ մբ կբ կաղմենա -
նոնք ոբ իրենց զաւակներն
՚.։.ն։,տմ I,ր րրե% ե լ ոո,գ
ամուսին կր փոխեն։ Այս ոլղղոլթեամբ
մբցանիչ–
ներ կան, 25ին փեց էրիկ փ,ոխած՝կին մբ, ել
ուբիչ
մր ոբ
35
՚ոարեկանին
8
ամու.,Լ.ն փոխած
է ։ Եր -
կու
կի,ն ունեցող
այրեբոլ
թԼ։ւն ալ րտձական .ատ
է. շրք՚ոկայ
գիւղերու
մէք
3 ֊ 4
կնիկ
ունեցողներ
կան։
Բոլորն տլ ո,ոտն,յ
նիրեաՀհ են ե. <ե–մ
ետեր
թէ
օրէնքբ
ՀոմանոլՀի՛^
ոլէտք է նկատէ
ղիրենք է
Նրա
ւլրուածքնւեբբ
լոյս տեսան
44
լեղունեբաԼ,
277
Հրտտաբակութեամր
,
7
միլիոն
օրինակ։
ՏեղԼւ
ունեցան
ւլիտական
Հաւաքս
յթներ
, Համադումաք ֊
ներ , կաբգացուեցան
գասախօսութիւ1։նւեր
ուղե -
կո լցնե բ Հիլկո
լի նուիրուած
» :
« Մեր գրականւոլ
թիւնբ
ո ւշագբ
ո լթեամ
բ
ուսոււՈւասիրում
է Հիւկոյի
ստեղծագործութեան
ել կե՛անքի
ուղին , նբա ւլ բական
ժառանղ ու թ Լ։ ւնւբ :
Վե րաՀաստատուտծ
ենւ ղ րաքննոլթիւնից
խաթար
ուած
բն։աղ բերբ
, գ տնաւած են
չՀ բատս՛ բակ
ուած
ձեոաղրեբն
ունամակն։երբ,
նոյնիսկ իր
ձեռքոփ
ղծած
նւկսւրնեբբ» ;
Մոսկուայի
Պոլիտբիւրժն
եւ կուսակցական
ոս–
տիկ անա
լ թիւնբ
մի կողմ են քաշուէ
լ : Մ իք աղգա -
յ-Լ՚ն յորելեանների
նախաձեոնւութիւնբ
լանւձնւել են
օտ՛աբ մարղկանց
«Խ՚՚՚՚լաղ
ռ
լ
թեան
կողմնւակԼէց ՚
նեբԼւ
Համ աշխարՀա
լին ԼսորՀ րգին » , նաիստգա -
Հ ութեամ
բ ֆ,րանսաց
ի գԼ՚տնւական։
ժօլԼւօ
ԿԼ,ւ ր՚քւ Լ՛ :
Նրս՛ որոշումն է տօն։ե լ ՀքււկոյԼւ
ծն)ն։գեան
150""^–
եակր , Գոգոլի
մաՀուան։
\
00"՛ւ/՛
եակբ
, ասլա Լէո -
սարտօ տր Վինչքւի
ծն,ն։ղեան ՏՕՕամեակբ ել ոբ
պէս
ղի Ասիացիներբ
չխոոփեն
«Արեւելքի
ղիտ
նա կան ու ֆիլիսոփայ
Ափիցենի
( անչուչտ
մասնա–
դէտնւեբր
տեղեակ
են , թէ ոփ է սա)
մաՀ ուան
աԳամեակբ
»:
Ա /նուՀետեւ
սկսւում է քաբողութիւնր
: Հիւ -
կօն։ ամերԼւկատեաց
է ր :
1859^5՛
նա գառն
լանգի–
մանութիւննե րոփ լի գիմում է ուղղել
Մ
իացեալ
ՆաՀանէգնէերին՝
Ջօն Բրաունի
գատափարոլթեան
աոթիւ : Ալս աղատ
քաղաքացին
Վրբճինիա նա -
Հանղ ում ուղեցել է խորտակել
ճո րտո ւթիւնբ սե ֊.
ւամոբթնեբի
, Հրաւէր է կաբգացել
վեբքիննեբիս
ու
ապստաւէ
՚էբել։ Աեւ
Համ ախմբո
լե
լ իբ
չոլրքն
մո բԼԺնեբբ
ձեոնպաՀ ենմնացեչ :
Ի
շխանութեան
ներկ ա քացուց
ի չն՚եբի Հետ ունեցած
կռւում
սպան -
լում են նրա երկու
զաւակներբ,
ինքն էլ
փիրալոբ
Ո-երի է րնկնում
մի քանի
ՀամախոՀնեբի
Հետ
ւ
կարճ
Հարց ու փորձից
յետոյ
Ջոնր դտտապար -
տւում է մաՀուան։
«ԱնՀաւատալի
է,
ասում
է
Հիւկօն^
բայց
եբգւում եմպատւոփս^ որ գտ
տեղի
է ունեցել ոչթէ Տաճկաստանւում
, այլ Ամերիկա -
յում : Ուոշինկթբնբ
կբ սպանւնւէ ԱպաբտակինԼ*)
:
Ամեր իկացԼւներբ կբ փբկեն
խա
յտ աոա կո ւթիւն
բ
(այսինւքն
ճորտատիբութիւնբ)
, բայց կբ
մեռցնեն
իրենց փառքբ»
յ
Այսպիսոփ ստա լինականնւեր
բ
Հիւկոյի
Հսկայ
ստեղծագ՛ո
րծութ
իւն ից
՚իբցրել են մի սիւնակ եւ
մ ատի
փւաթթոց գա րձբե
լ , մ ոռանա
լոփ
, ՛որ Բրաու
նի պատմութիւնր
ցոյց է տալիս գէթ եզակի
Ամե–
րիկացինեբի
զոՀաբերութ
իւնբ մաբգկութեան
Հա
մար , մի երեւոյթ,
ոբ չխ կարող
գոյութիւն
ուն՛ե
նալ
խո րՀ րզա
յԼ՚ն անյծա յրա ծԼւբ տարածս
ւթի լննե -
րի փր՛" / : Տետազա
լում Հաղաբաւոբ
ԱմեբԼւկտցիէ -
ներ
իրենց
կետնւքբ տոլիկ,՛ քազաքտցիական
կռւում
ու
ո քն չա ց բ ին
ճո րտ ատի բութի
ւնբ :
Հիւկօն
խտղազտսէր
էր
: 1849/«5՛
նախազյսՀել
է Փարիզում
խաղաղոլթետն
բարեկամնւերի
միքագ–
գա յին
Համ ագում արին ել ասել ա յնտեգ •
« Խաղաղութեան
ղաղափարբ
ամբողք տչ -
ԼսարՀում
գանձն է բոլոր
ժողոփուրգնեբի
:
Ժո ղոփո ւրգնե
բբ պաՀանքում են խազազո
ւթի
ւնն
իբրեւ
զեբա՛գոյն
բարիք»
:
Կրկին մի սիւնակ
փրցբած
տափակամտօրէն
% .
կարծես
տչխարՀում
կայ մի ի՚ելքբ
գլքսին
մարգ,՛
՛Որ
չուզենայ
խաղաղութիւն,
բայց աղատ, իրա -
կանոլ արգաբ եւ ոչ բոլչեւիկեան
բանաեբի ու գե–
բեզմաննոցնեբի
խաղաղութեան
:
Եթէ
ժամանակր
արգելք
չւին՚էր,
թերեւս
«գտնէին»
Հիլկո
քի մի ձօնբ ի պատիլ«մեծ
ոլ Հան
ճարեղ
առաքնո
րգի
, ուսուցչի
, ճա րատա բապետ
ի ,
Հայբիկի
, պապիկի.^ քեռու., կնքաՀօր
եւն.» ել
Վիքտոր
Հիւկօն կբ գաոնաբ
«ճշմարիտ
խորՀրդտ–
յին գրող » ծնած՝ ոչ թէ Բբզանսոնում
, (Պրդան -
սոն,
Ֆրանսա)
, ա քլ թէազանում
կամ Պէմղայում
;
Աղգանոլ
նն է լ կշտկէին
Հիւզօֆֆ
ինչսլէս են -
թագբում
են Մոնմարտրի
սբա՚խօսներբ
եւ փեբ–
քակէա կբ գնէին, կր Հտւասաբեցնէին
նրան
Լէո–
(*) Ապստամբ ստրուկների առաջնորդ հին
Հւսուվմում։
նոփին , Ֆագէեւին,
էրէնբուրգին
եւ այլ պնակա–
լէղնեբին,։
Սեւով
ճերմակի
փրայ
«իղվեստիայում»
գբ -
րում են՛
«Հիւկօն
մերն էր, երբ ան։ կեն։գանի էբ ,
մերն է Լ այսօր։ Ն"՛ մեբ մ ի լիոնաւո
բն։եր ի շարքե–
րումն է
խաղաղութեան
, ժողոփ րգապետութեան
ու յտոաքազ
Լէմ ութեան
չարքե րում» :
Լռեցէք,
անխիղճ
մարզիկ, եթէ ոչ Պանթէո -
նում կբ ցնցուեն։
Հիւկո
լի ոսկորնւերր
։ «Շարքե -
րում»
սո։լացող
«մԼւլիոնաւոբ»
ստրուկն
եր , Հիւ -
կօն
մԼւտյն
չանթաՀաբողբ
կր լինէր ձեր «խաղա -
ղութեան
, ժողոփ րգապետութեան
ու յաոաք ագի -
մոլթեան։
չաբքերի»։
Ազատութեան
այգ մբբկա -
ցտ քտ աչքբ չէր կտրող
կուրան՛՛ալ
ձեր զս։ռան։
մոր–
թից ել չտեսնւե
լ գայլի ձեր ժանԼւքնեբբ
: Նա կբ
լինէր տիտան Ս պարտակ՝
ՏՕՕ
մ Լ,լ իոն
ճերմակէ
նեղ րեբ
(ստրուկ)
Ատալինեան
ճորտատիբու
֊
թիւնից
փրկող,
Ջօն Բրաուն ձեբ գէմ ամբողք
աշ
խարՀ
ի
Համաբէ
Ամէն։ բտնէի մասին
սիրում էք
փիճակտզբու -
թիւն
Հրատարակել
•• Մի օր է լ տուէք
թւեբ , թէ
մօտ
35
տարոլայ
բնւթացքում
քանւի մԼւլիոնւ
յււԴւմեզ–
նեբի
գլուխ էք կերել,
քանի
ծովի չափ արիւն ու
՛ա րցունք էք թափել
:
Հանղիստ
թոզէք
Վ^իքտոբ
Հիւկօն։ Եթէ եքնէ
ղերեզմտնւից,
դուք չէք ունենար
աւելի
ղաբՀոլ -
րե լի թշնւամ ի , քան նա :
Հիւկօն
կ՚ուղղէր
մեզ, բոլոր
բռնագրաւեաք
Հա քրենիքների
ղաւակնե
րին։ այն կոչր , զոր աբեց
1870/Տ՛,
իր ցեզտկիցնւեբին
.
« Կոիլ
ղիշեր ուցերեկ,
կոիւ
լեոներում,
կ՚ւիւ գաշտերում
, կոիւ անտաոնեբում
: Ազատու -
թեան
մարտիկներ
, անցէք
պոլրուենւերով
, կտրէք
գետերր
, պաՀուեցէյ։
սաուերներում
ու իրիենա -
մութում
, վազէք,
մագլցէք,
ստՀէք
ձոբեբում եւ
կրակեցէք։
Պաշտպանեցէյ,
Հայբենիքր
իրրեւ Հե -
րոսներ ։ Եղէք անխնայ
Հ՛այրենէտսէրնւեր»
։
ՀԱ6Կ
ԱԱՐԳԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
