ՁԱՅՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
իյՄԲ
Պպսռյ
«Զ""քան»
թելւթը կը գրէ,
իհսան Պպւան սսաըսւգըութեամբ եւ այս իււբա -
ցիրճեբււվ (29 Յւււ-էաւաը) .—
ԳԵՐԻՆԵՐՈՒ
ԵՐԵԿՈՅԹԸ
ՄԱՐԱԷՅԼ
•
֊
ՎԼրջ/,ն
Րէներէ
վաղմուած
«Հայ Ազաաամարաիկնկոլ
Ա՝ի–
ա-թձան»
անգքանիկ
ձեռ՚Լարվւլ,
արմաևացալ.
Լե րմ
էչնգոԼնելութեան
՚.
էՈ.–,,. ո , . .
Մէկ չաբաթ
աւլ աք
քաոաօի
լաւագոյն
ոոաՀ
֊
՜ ^ Գ ի ՚ ՚ ՚ ֊ ՚ – – ւ Ք Ի
<"՚րեւան
եբկիբնեբու
մէլ
նԼբէն
Աալ
Աազբնօն
նեգ կուռաբ
բագյոլթեան
։
զաղանի
^րձիգոլթի^լ-Աեր
կբ
ոլաաբասաոլի
^աաեբ
ոաքի
վրայ
մնացին
կամ վերագաբձան
:
թուրքի՚՚յ
ղէ՚է , անոնց գործիք
կ՝ բլլան
Հայերր
,
Նոյն
երեկո
յ թ ր
միեւնոյն
յայաագբով
ներկա
֊
Բիլրաերր
ել Համ ա յնավա
րնե
բր,
ոբ,,նք
վեբըն
յ ՚ " ց ՚ " – ե ց ա լ
Պոմոն , Ֆլօբէալ
սինէմային
մէլ,
^,խարՀամարաէ1,
եաք
լայնօբէն
կ՝օգաոլին
ռ. կբ
նոյնպէս
/, ներկայութեան
խույլն
բազմութեան
:
1ալերով.ն
Աովեաներոլ
կ^զմէ ,
թուրքի
թր
Յայաազիրբ
կբ բազկանար
չորս մասեբէ.֊
Ա.
Ներկա
յա ց ո ւե ց ա լ ծիծագաչա
բմ գաւեչա
մ բ
«Ծ"
յլ ամ ուսինբ»
մ ասնակցութեամ
բ Տէր
եւ Տ ի ՜~
կին
Կիկոյի
եւ ՛կ • Ա– Աբրահս-մեանի
:
ՇնորՀաւո
րելի
են նորակազմ
մ իութեան
վա
-
րիչնե բբ , իրենց կաաարած
աշէսաւոանքին
Համար :
Կբ յուսանք
թէ
Հայրենիքի
զաւակներուն
թաբ^
չունչ բ պիաի
ն պասաէ
վառ
սլա Հե լու
ազզա
յին
ս–
զին ել ին^^ապա
էա պան ութե ան բնազգբ
:
ՅՈՀՀ.
ՏԷՕ-ՐՄԷՃԵԱՆ
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏՒ
նսւմի ՚"յ"՚""՚ՐԲ^1՚1՚. Մոսկոլայի
նոր ել
Հմայիչք,
քքյումնե րէն
շլո– ցած
են , ել գմբախաաբար
կարգ
մէ Մր
՚*՚Ր՛՛^I՛
"՛Լ
մասնակից
են անոնց
:
^
Միջին
Արեւելքի
մէջ երեք կաբեւոբ
խնզիրներ
կան–, որոնք
Թուրքիոյ
ապաՀովութեան
եւ Հոգա
-
.ին ամբոզջութեան
Հեա
կապ
ունին
եւ կբ
չաՀա֊
ղրզո-են
Ս ովե անեբբ •.–Առաջին՝
Հայկական
Հեքբց
երկրորդ՝
քրաական
թնգիր
, երրորգ՛
Համս,յնա
֊
վարո՚֊թւ՚^ն
:
Ա իջին
Արեւելքի
մէջ չարանախանձ
ցանկու
-
թիւններ
կան
մեզի
գէմ , եւ այս նսլաաակով
մեզի
դէմ կր գրզոուին
Հայերր,
քիլբաերն
ու Համայ
-
նավար՚1։եբր
: /(/•
Միո՚^թի՚^՚ւ՚ն
ալ չափազանց
վաան–
ն,սւ>ւ.աակ մր կբ Հեաապնզէ
, այն է
աւելի
գսււոր ւալաաակ
Սբ
էէ1
էււտւա՚ա
ն մբ եւ Աովեա
նոբ
՚Րիւբ
-
նիւթական
ե
րնւգարձակ
Հայ
աԿս՚-^ան մր կազմել,եւ
Թուրքիոյ
ու Իրանի վրա–
յո՛վ արածուիլ
Միջին
Արեւելքի
եւ արաբական
աշ
խարՀին
մէջ :
Գմբսւ խ՛ո արար
Միջին
Արեւելքի
խնգբին
մէջ
Ամերիկա,
Անզլիա
եւ 3)րանսա
անվէոյթ
կբ
շար–
մին,
երեք մեծերու
միջեւ քարաքական
եւ տնտե~
սական
մբցակցոլթիլննեբ
կան տակաւին
, ինչ ոբ
սովիէթներու
Հացին
իւղ կր քսէ
:
Ա ովետնե
բու
գազէոնի
գո րծո լնէ ութի
ւ1ւ1ւե
բբ
Միջին
Արեւելքի
մէջ, պէաք
է մեղ մզեն
անմ ի -
ջասչէս աւե
լի
Հ իմնական
մ իջ՚՚ցնե
ր ձեռք առևե լու :
Մ ոոք^ուա լի ծա ւալապա չտական
ծբագրին
մ էջ
աեղ
ղրաւս՚ծ
են մեծ՝ Հա քասաանի
եւ անկախ
՚Րիւրաիս–
աանւի խնգիրներբ
է
Հայկական
Հարցբ
այժմ
նոբ զիմաւլիծ
մբ բս––՜
տս. ցած
է •
Անւցեա
լ ին
մ էջ ծագում
առած
էբ
Պեր լինի վեՀաժո
ղովին
ե\բգ
յօգո լածո վ , Հա
յեբբ
չէին
որ
մ ի9ազւլ ա լին գո
յն
մ բ աուած
էին
անոք
այլ ցա րական
Ո՚ուսիան
եւ առաջին
աչիւսւբՀամաբ–
տին նախօ րեակին՝
Թուբքիան
բամնե
լ ՝ ուղոգ
մ եծ
պեաոլթիւններբ
-• Նոր
սերո՚ւնգբ
ապաՀռվաբաբ
էէ .ԴԻ՚"եր
թէ այս
խնղիբբ
ինչ արիւնոտ
վյուլերէ
լարային
նուաղա խո լմ բ .
Ր՛
ՏոՀմային
պարեր
Գ •
Եբգ
: Գ •
կատակերգութիւն
մբ եւ զանա
֊
գան անա1^կալներ
:
Վարագոյրին
բացումէն
առաջ,
իրենց
վարիչ՛
ներէն
Պ • Պարիս
Մուսայէլեան
քանի
մբ
խօսքով
պարղեց
միութեան
նպատակբ
եւ կատարե
լիք
ա
շ–
իսա տան
քնե բ բ ; «՚)՝մբա խտ սլատաՀ ա րնե
բու
բե ր
ու
մով
մենւք ալ գաբձանք
տարաղիբներ
եւ մաս
կբ
կազմենք
Ա վւիլռքի
Հայութեան
: Մ իութիւն
մբ
Հաստատելով
կ՛՝ ուղեն ք մեբ աշխատանքի
բաժ ինբ
բերել աղգա սլաՀ սլանմ ան նուիրական
ղործին
, ւ1 ի–՜
եւնոյն
ատեն
մեր երախտաղիտութեան
պաբաքբ
Հատուցանել
Հանղէպ
Յէրանսա
յի եւ
մ ասնաւորա–
պէս
Մարսէյլի
Հայերուն
, որոնք
չզլացան
իրենց
բարո յական
աջակցութիւնբ
:
Զե՚լի
՛՛ցաւ
, մեծ
պետութիւնն
երր ինչպիսի
գո
յն
մբ
տուին
անյոր։
Հայերբ
իրենց
կէա նպատակի
ունին
Թուրքիոյ
ամբողջութիւնր
եւ
Հողային
նոբ
գատ
՚^ք՛ Կւ՛
յ՚՚^Ր՚՚՚-ց՚՚-նեն
, Աովետնեբուն
տպալինելով
։
Այս գատր միաժամանակ
Աոոկ ո ւա Iի գատն
է :
Պէյրռ^թի
մէջ տեսայ
մեզի
գէմ
զբուած
յօդուած
ր եւ քարտէս
մբ, որ կբ ներկայացնէր
մեղմէ
սլաՀսնջուած
Հոգեբբ։
Հայերբ
կբ սլնդեն
թէ Կար–
ոէն
ել ԱրտաՀանւէն
ղատ,
Տ բապզոն, ,
էբղրում,
Պիթլիս
ել
Վան
Հալկական
նաՀանգներ
են , եւ ոչ
թէ թրքական։
22 նոյեմբեր
)920ին , Ուիլ՚՚բնի
ո–
րոշումով
այգ
նաՀանղնեբբ
Հայոց տրուտծ
էին ։
Հայերբ
չեն մոռցած
այս պաբաղան
եւ Հարաւա
-
Հետ
ենք եւ ձեղի
Հետ
ալ բաիւտաւոր
օր մբ պիտի
վերադառնանք
մայր
Հայրենիքր»։
Հանգէսբ
բացուեցաւ
«Զէ
յ թ " ՚֊նց ինե բ» քա
յ -
լերդով
նուազախումբի
մբ կոզմէ,
որ
Հնչեցուց
նաեւ
քանի
ժ ողով րգա
յին եղանակնե
ր , արժանւա
-
նւալով ջերմ ծավւեբոլ
:
յՏումբ
մր մանչոլկներ
եւ
""Լռիկներ կատարե ցին քանի
մբ
խմբապարեր
Տ
*ք՚"Ք՚յ
իկներ Աննա
յի «,Տ ասն ր չո րս» բ եւ
Աշբաֆեա–
նի կովկասեան
սլաբերբ
խ լե ց ին երկարատեւ
ծա–
վւեր։
Պ՛
Հր՚՚՚չիկ
Մելիքեան
արտասանեց
3–
Թու–
մանւեանւի
«կաթիլ
մբ մեզբ»բ,
այնքան
բնւականւ
եւ
Հարաղատ
: Տեղի
ունեցանւ
քանի
մբ
մենապաբեբ
՚ոիկին
Ա. Գաբաքէյեանէ
եւ
Օր •
կաշկարեանի
կողմէ : կրկնութեան
արժանացան
պարոննեբ
Փ •
Գալո յեանի
եւ Պ • կարապետ
եանի ռուսական
եւ
կովկասեան
պարերբ
ղեկավա
րութեամ
բ
Լամո
յի
ել բնկեբներուն
Լնուազ.) ։ Տիկին
Աիւղան
Շամոյ–
եան այս տնդամ
ալ մեծ խանւգավառութիւն
ստեղ–^
ծեց , քանի
մ բ ժոզ ով րդա
լին ե ր զ եբով
։
Հան/։էււի%
ամէնէն^ ռգեւորիչ
մ֊այյր
կբ կ^դւք^–
ին մեբ տոՀմիկ
պարերբ
,
8
Հողինոց
երկսեռ
պա–
բաիւումբի
մ բ կողմէ , գլխաւո
րո ւթեամբ
Պ • Աւե–
՚ոիք ՆաՀապետեանի
: Այս աղան
Երեւանի
մէջ
Հե
տե ւե լով պարա
յին
գա՛ս բն թացքի
ւլ արձած
է ի ՜
րական խմբավար
մր , իւրացուցած
մեր ժոզովբ
-
զա քին սչա րե րոլ
բ" լո բ
ն ր բո ւթ իւն ե ր բ է
քՏույքբբ
ասնվերջ ծափերու
տակ
չէր կրնար
Հեռանալ
բե
-
մէնւ ։Պ - Հ՚՚՚մոյի
քանի
մբ մանբտվէպերբ
կուչա
ու
կուռ
խնռաուցին
նւերկաներր։
Աի։ոնց
լրացուցիչ
մասբ
կր կազմէր
գերասան
Կիկոյի
պարբ։
քի^ւ Հողերն
ալ թբքական
չեն նկատեր
, այլ քբր
-
տական՛. Մէկ խօսքով
Հայերն
ու ՛Րիւբտեբբ
իրենց
միջեւ
բաժնած
են Արեւելեան
Անատօլուի
մեբ
Հո–
ղերբ
»:
«ՅԱՈ՚ԱԶ»ի
ԹսՐԹՕՆԸ
(18)
Աիրտս
կբ բտբախէբ
այն ատեն
երբ
երեկոն
ել փախուստի
վեբջին
վայրկաններս
մտաբերէի
••
Եղաւ երեկո
յ ՚ "
Ժա՜մերն
սւ վայրկեաններբ
կբ Համրէի
։
Ամէ^
Ի չ պատբասա
էբ,
եւ իրՕք , ալ բնկրկում
չկար
:
Ինծի
կբ թոլէբ
թէ
ամէն
ինչ կ՝րնթանար
յաջող
^ ւ կա՚Լոնալոբ
: ^ատ
կանուխ
սենեակս
բարձբա
-
Տ՚՚՚յ եւ անկողինս
մտայ,
այզպէս
նախ
կբ
Հանգ–
ել յեաոյ,
ուչտզրութիւն
չէին
դարձներ
իմ
Վ բ ՚ " յ :
ս ուտ
քուն
ձեւա նալովբ,
կծկուած՝
վերմա
-
Կիո տակ
վայբկեաններբ
կր
Հաշուէի։
Ակ՚՚՚նջ՛՛
յ՛արատեւ
գոլբսի
աշտարակին
մեծ
ժամ ացո
յցին
^է՛ ուղղուած–
• • .
Հեռ
Օթթօն
եկաւ։
Զի" չխանղաբելու
Համար
"՛ոքին
մատներուն
վրա
լ քալեց
եւ շուտով
անկո
ղին մտաւ։
Ես սբտաբոփ
կբ սպասէի
եւ
Հիլանզա–
՚^՚՚ՅՕ
՛
գուրս
ելլելիք
ճամբ՚սս
կբ
Դ
^ԷԻ մաքիս մէջ՛.
՚Հ՚՚Լշտ
անիսո Հեմու
թիւն
էր
կեղրոնի
դռնէն
Գո՚բս
ելլել։ Վաբբ,
միջա՚>.ցքէն
աջ
՚՚լէաք
էր
ղ ՚ " ո –
*""//՛ և անոր քովի
մեծ եւ սլարասւ ոբաՀբ
մտնէի
,
"րուն
մեծ
սլատուՀաններր
բաց
էին եւ
գրեթէ
մինչեւ
ղետինբ
երկարած
: Ո՚ոքի
վ
Ր
՚՚՚յ
կեց
"Ղ
<–Ի՜
՚՚՚՚՚նղնեբուն
ցոր եկուան
ժամաղրավայրն
էբ ։
իուբսբ
Աշտարակին
ժամացոյցբ
Հնչեց
կէս է
Ուրեմն
տա
ս բե լկէ ս : Հանդարտէ
սիրտ
իմ ,
կէ"
ժամ
եւս •
• • ԵԼ
աՀա
, ժամբ
տաւ^նբմէկ
: կարծես
աչտարակին
ժամացոյցբ
չէր որ կբ զարնէր,
"՛յէ
տասնբմէկ
ձայնւաւոբ,
ուժդին
Հարուածներ
սբ —
տիս
վրայ։
Ելիր , Արա
. . • ԱՀա,
նոբ ոդիսականի
մբ
նա–
խաքայլբ,
ոդիսական
մբ որ, կամ
քեղ կբ
Հտսցնէ
երազած
, ահ՜Լկալած
ազատութեանդ
, ել
կամ
,
մէկ
անգամէն
կբ
փշբ"՚–ի
ձ" յ ՚ ՚ ե ր ո ւ դ
ոսկեՀիւս
պսակբ
:
«քցազազութիւն
ամենեցուն»
: Ամէն
ինչ
լուռ,
Հ^եռ
Օթթօն
կբ խռկայ
, վար
կ՛՚իջնեմ
անկոգինէս
,
կբ սաՀիմ գէպի
գուռբ
չատ
ղգոյչ
: Կբ
Հետելիմ
մ աքիս
մ էջ գծած
ճամ բուս , ոբ զիս առանց
գբժ–
ուաբոլթեան
ծրարիս
մ օտ կբ Հասցնէ : Մ էկ վա
յր
կեանի
մէջ կր շոոփեմ
Հիւտնգանոցին
Հագուստ—
ներբ , ու կբ
Հազ՚նիմ
Եանւին։ նուիրածնեբբ
: Աո
-
տում
մբ ցած
լիկ ւդտտէն
ել
աՀա
Լրքյ՚՚՚ւի^էն
Լձ ւձտւք։ ^ Ս X ^ I ^V6 Տ / •
ԱՌԹԻԿ
1–1Յ1Մ1 \՚61ռՇԱւ1/՛
ԼԱշոտ
Մ ալաքեան)
՚թ՚րէին
ժապալէնբ
ոբ Փետրուար
\ էն
կբ
ներկայացուի
ւՏ՚Օւ^Լ՜ւււԺւշ/՛
եւ
^Հշճի սրաՀնեբուն
մէջ ,
լաւաղոյն՝
բնէՆւ ւնե լութիւն գտաւ ֆրանսական
մամուլին
մէջ։
յ^ԱաւՇ
գնաՀատելով
^էբնանտէլի
լաւագոյն
խա՜էքաբ կութիւններէն
մին, կբ գրէ
Ա^ռո
՜Տ/շւ -
ռՇ՝(.\, ՛որ բեմաղրիշ
մբ,
ԼՅ յԸե16 ՅնւՏ
0.էՇ\ե%էն
վերջ
կր իւոստատյ
ՐԱ՛"է
՚^էկր
՚սնռնցմէ
որուն
Համար
պիտի
բսենւք •
^մօտ տտենէն»
Ւ1611Ո
\՚6ք–
ՈՇԱ)1/–
ժապաւէն
մբն է» :
ք ւ ջ Յ ա ,
ծանօթ
քննաղաա
ԼօԱ1Տ ^ հ Յ ս V ^ է
ամ
-
բոգջ շարժանկարի
մասին
խօսելէ
վերջ
յիլելով
մասն աւո
լ։ ապէս
անոր
բե մ ա զ ր ի չր
կբ շեշաէ ,
ւ՜^ՇՈյւ ՝/շՈ–ւՇտ1//
բեմաղբոլթիլնբ
յստակ
է եւ կե՜հ—
^սէւի։
Եթէ
այս շարժանկարբ
ղլուխ
գործոց
«^Հ»>
չէ , ֆրանսական
ժապաւէնւ
մրն է աւելի
քանւ սլատ՛–՛
ու՛ս բեր
յ
^
Լտ ^0Ոէ1շ.––
Մանես՚ն
պարզելով
այն գժուա
~^
րութիւննեբբ
։։րոն,ք միշտ
կբ
ծ՚՚՚ղին
ամէն
անղամ՛^
ոբ շարժա
Լ
կա ր բ կբ պա տ րաստուի
վէ սլէ մ բ նեբ–^^
շուե քով,
կ՝բսէ
թէ
Հաճոյքով
կր տեսնուի
Պ–
՝\/տտ։ոշԱ\\ի ժապալէնբ.։
«Այս ժապաւէնն
ալ կ ապա–^
ցու ցանէ
թէ Օքրանւսա յի մէ ջ կանւ
ւ՝ հ՛՛նչելի
աբ
-
Հ
ե ո տ ա գէ տնե ո ո րոն։ք կ՝ տ շխա տին
աո անց
սնա Լ -
1չւ՚՝ցնելու աբտագրիչբ
»
^3^|•^քօս^.
«1–16Ոք1 \՚ՇքՈ€Աւ1/՛
աոաջին
ժապա
-
է
ն։բ կբ ցուցագ
քւ
ուի երկու
մե ծ սրաՀնեբուն
մ էջ է
Ակսած
է եւ,կրոբդ
մբ։ Անմիջապէս
կբ
պարղուի
թէ։, Հաստսէտո ւն արՀեստաղ
իտտկսն
սլա շտ բո
ւի մ բ
եր^խււ՜ււարդ
մբ կրնայ
նոյնքան
քք"^՜յ՚^՚ք
՚՚\1՛
է
՜"/» -
քևՀԸ ւքարդ մր որ քսանւ տ՛սբու՚ւն
մէջ\^0՝\օ
Յ Խ ս
մբ
կամ
1^,01
(^65 ք^ՇՏզԱւ116Ա1Տ
՛ք ր պատբաստտծ
է մի -
այն։
Ի Հարկէ
իմ մաքիս
մէջ
«նոյնքան
լաւ»
կբ
նշանակէ
«շատ
աւելի։
լալ» : իքօսելով
ժապտւէնին
մւոսին, Շալէ
կը ղնտՀսէտէ
անոր բեմաղրիչին
տա֊
՚/՚–^՚4Ր
• •- - --:
՚ ^ ^ ։ ^ — ^ ՜ ~ ՜ . . ։ ։ 7 ։ ; . * * ; •
ք
13ՈՇ6
Տօււ.
Մ տբսէլ
է՛ք էի երրորգ
զոբծ՚ն
է
որ ժապտւէնի
կբ վերածուի
; Այս նոբ
շարժանկա
րբ
ոճւ մ բ ունի , ո րուն արժան իքբ
կբ սլա ականի
բեմաղրիչ
\ ՚ 6 1 Ո € Ա 1 1 / ՛
ել ^\^0՚^՝>ճ€ն ե ր ո լ Հեղի
-
նակ՝ Թապէի
: Երկուքն
ալ, Հակաոակ
ղժուաբոլ–
թիւն1,եբուն,
միտյն գրական
Հանղտմանքմբ
չէ
ոբ
տուած
են իբենց
ժապաւէնին
, ա լլ
։զ աստառ
ին
յանձնած
են ինչ ոբ վէպին
ի1քնատիպ
կուլմն
էր :
Շեշտ
մբ կայ, րտնա
ս տ ե զծա
թ ի ւն մր եւ
լաւ ա–
գոյն։
սրամտութիւն։
մբ այս
զեղջուկ
պաամ
ու
-
թեան
՚քէջ^ եզերական
ել զաւհշտակստն,
ինչ
որ
պատիլ
կբ բերէ \վշոՈ \^ՇաՇԱ\\ի եւ իր իաւմրին
։
X
Տեղական
թերթերբ
կբ
ղբեն
թէ
Պ– Մ ա–
լտքեսւն
կբ պատրաստէ
նոր ժտպալէն
մբ , Ֆէր
-
նանտէլին
Հետ,
ժոռժ
Աիմէնոնի
«ԼշէէքՇ Յէ
աՕՈ
յ ս § 6
»էն
;
մէջ
բան
չէի տեսներ
:
Ա ութին
մէջ թաղուած
էբ նաեւ
մեծ քաղա
-
քբ։
Մութին՝
ցուցավւեղկերբ
ել
Հ րտ սլա բա
1լՆե բբ՛.
Ամէն
կողմ ապակիներ
բ ներկուած
են
՚լ֊ոբչ
կամ
կապոյտ
դոյներով^
ներսբ վառուած
լոյսեբոԼՍ
ու ^աւէա
դուր. եմ
՚րդէն
Հոն
է Եանբ, սկաուտական
լեցուն
պայուսակ
մբ կռնակբ
:
Ալօ ^ Ֆրանսուզ,
կեց
կոլտ՜ֆ
Ես՚՚Լոլ
, Ե"–նւ , ալբ կեց կուտ
- • •
Առ , աՀաւասիկ
սա
տոմ սակդ
է , սա
պա
-
լուսակ ին մէջ պէտք եդած
բաներն
են : Ես
քեգ
կ՝առյսջնոբղեմ
մինչեւ
կա լաբան. Համարձակ
ներս
կբ մտնես,
եւ, թիւ
3
գի
^Ր
կ՝երթաս։
Վտկռննե–
բուն
վբայ
արգէն
ղ բուած, է :
Մենք սկսանք
յառաջանալ։
Եանբ
կբ
քալէր
ա՚ւջեէ ես ես անւոր կր Հետեւէի
տասբ
- քսան
քայլ
Հեռուէն
: Ինչի՛՛ կր նմանէի
ես այս նո ր աարաղո
-
վր"
՚՛ Զեմ կրնար նկարագրել,
վասնզի
,
մութին
թափանցում
բ արզիլե
լ
յԼտսանք
կայարան։
ժխոր,
աղմուկ,
Հր՚^բշ
՜
ւդոլք,
դարձեալ
մութին
ժէջ կա լաբանին
աոջել
,
մեծ
Հրապարակին
վ բա
յ ; ք^տւլմութեան
մէջ,
մեծ
մասով
ղինուոբնւեր։
Րարեկամս՝
Եանւր իր պաբտ–
քբ կատաբած
մ ա րգու
գոՀունւակոլթեամ բ
մ օտե–
ցաւ
ինծի,
բոնեց
ձեռքեբս
: «Աֆ
վիտրղէյն
, 3)բ -
բանսուզ»
: իր աչքերուն
մէջ ղոյացան
արցունւքի
խոշոր
կաթիթւեր
՚ ՚ • «Աֆ
վիտրզէլնւ
Աան,
մ ա յն՝
լիսլր պրուտրբ»
: իմ աչքերս
ս լ թրջեցանւ
: ճակա֊
տազրով
բաիստակից
, պատմ
ո։ թիւննե բով
Համա–
նմ տն , ազգո ւթեամ
բ գաբձեա
լ բախտա կից • • •
Եան , Եան
, ինչպէս
յա լտնեմ
եբախտաղի–
տոլթիւնս
:
Ոչինչ , կ^բսէ Համեստօրէն
ու ժպտելով
,
մ աբզկա
յին սլա րտա
կա նութիւնւ
մ բն է ր որ կտ
տա
րեցի : Մ իա
յն։ ինծի երախտաղէտ
Րէէ՛" է՛"–
"1է "՛Ք
չունիս
, ուրիչ
մ լ ^ ալ կա
լ՝ որ քեղի Համաբ մաա—
ծեց՝
եւ չատ
աշիւատեցաւ
: Մինչեւ
Հոս
Հասնիլդ
ինձմ է աւելի
անո ր կբ պա րտիս
:
Ր՞Վ
4» " ՞ Հ
է
" ՛ յ " միւսբ,
Հարցուցի
այ -
լայլած
։
֊
Ան որ աքւաջին
օրէն, իսկ քեդ խնամեց
, ան
ոբ այս
բո լորբ
պա տրաստեց
, ա յս բոլո րբ
ճարեց
եւ ինծի֊^յանձնեց
, քեղի տալու
Հտմար
ՄՒԱԱ-Ր
ՄԻՐԶԷ
(Փպւ •)
Fonds A.R.A.M
