ԱեՐ ԴԱ Տն
Խօսքը
մեր^ էք-ողոաԼոլլւգի
քսււԼՔսքսւկսրն - գս. էոֆ
մասէՆ է , որ սակայն
աւելէ է
,
քաՆ սլարգ «քա—
գաքականֆ
գաաէ
մ լչ
Հա ս կա ց ո գո ւթ է ւՆ լչ : Գո
յութեան գաա
մ լ ^ է ան , որուն
լուհում՛
կն կա–
թում
ունէ Հայ
մ ո գո ւէո լրգէէ ներկս-Ա
ո լ
ա սլա գան •
անոր աշիւատելու եւ սաեգհագո
րհ՜ե լու
Հնա րաւո—
րոլթէւնը
:
Անշուշտ
, մէշտ ալ մԷԼագգայէն
սեգաններու
ւէբա յ է Հա յ Գաաը
,
թառնուահ՜
ուրէշ ուխո
շոր
գատերու, Հետ • մ ոռցուահ՜
՛նո յնէսկ ա յլ
գատերու
գէգէն տակ ;
է՛ա յց , գատերուն
մ եհն ու փ՚՚քր(Լ
էկ"՛
ձ ՚ Ար~
գա րոլթեան գատ
մ լն է Հա յ Գատը
եւ , Հետեւա
բար , արմէքուԼ
Հաւասար, եթէ ոԼ աւելէ
ամե–
նա ղօր կա յս ր ո ւթ իւննե ր ո
լ
գատին
Հ ետ : Արգա–
րոլթէւնը
ամբողքութէւն
մ լ/ն է, անբամանելէ
,
ինչսլէս
ազատոլթէւնբ
:
Անէրալոլահ
մոգովուրգ
մբն է Հայը, որ գա
րերէ է ՚էեր իր ՛աղգա յին
անկաէսութէւնբ
կը
փնտռէ էր Հայրենէ
Հողերուն
փրայ , աղատ ու
ամբողքացահ
է
Ա՝
ոո
ցուահ է ան ա յսօր , բա յց տա բակո
յս էկայ
,
որ ուշկանուխ,
Հրասլաբակ
սլէտէ
գրուէ
գար
ձեալ , երբ աշէլա րՀԷ
Ա՝ եհերը
,
յ ողնէն
փէճերէն
՚
արիւնէն : Երբ մտահեն
ճշմարտօրէն
մողո–
փուրղներոլ
իրաւունքներուն
մասին,
այսէնքն՝ Աբ–
ղարութեան
աբգար
բաշխումին
մասին :
Երբ
բռնութէւնները
փերք գտնեն
, եւ աղատ
կարղեր
ստեղհուէն
, տասլալէն
բռն ակա լութ
էւն
ներբ , եւ ամ էնէն առաք՝
ԷսորՀրգայէն
բռնակա
լութիւնը
, որ ոչ միա
յն մռ ղո փուրղնե
րու
աղա–
տութիւնը
բոնաբարո. հ է , այլեւ էըփտ րղա սլե–
տութեամբ
ու ձղտումնեբով՝
ղէմ է
Աղատութեան
ղաղափարին
: Ոչ մէայն մեր Հայրենէքը,
ուբիչ–
ներոլ
կարղին
, յափշտակահ
է , այլեւ
Հակառակ
է , առ Հասարակ
, Հայրենիքներու
գոյո ւթեան
;
Այս
աՀաւոր
, ախտաւոր
բռնա՛կալութեան
ղէմ է որկբ սլա յքարէ
ա շիսա րՀ . ազատ
մողո–
փուրղնե
րու
կարղէն՝ կըպայքարէւն
բազմաթէւ
ստբկացուահ
մողոփոլրղնեբ
, որոնց Հետ աղա—
տատեն
չ Հա յո ւթէւնը
յ
Ա՝ եր մողովուրգբ
ո րեւէ
մողոփուրգէ
աւելի
ա զա տ ա տ են չ է եւիրաւունք
ունի իբ աղաա
Հա
յ–
րենիքբ
ունենա
լու
, ո բուն
Համ աբ
անՀուն
ղոՀեր
տուահ է ՚,
Ունինք
այսօր
Հայրենիք
մբ. Հայրենիքէ բե
կոր
մ ը , դա րերոլ
երկունքէն
հնահ , Հե րոԱական
սլա յքա
րնե
բու ա րղիւնք եւ շաղա-խոլահ
անՀ ա շ–
ուելի
ղոՀեբոլ
արիւնով
% Հա յրենիք
մը որ Հազիւ
ոզքոլնահ
ազատութիւնը
, բռնագրաւուեց-ալ
:
Մեր
մողո՚վուրգը
ի րաւո
ւնք
ունէի տէր
ըլլալու
իր
Հա ւրենիքին ուիր ճակատագրին
%
Ունինք սլատմական
Հայրենիք
մը, որ գտբե–
րէ ի փեբ բռնադրալոԼահ
կբ մնայ
ուրի՛չ
բարբա–
րոսներէ : Հայրենիք
մ բ՝ որ աւերակ է, ամայի ու
•անբնակելի
դարձահ
տ
Եւ
ունինք
մոդովուրդ
մը, որ ցրուահ է աշ–
իսարՀի
չորս հագե բուն : Նախ՝
Խ • Մ
իութեան
չտ յնահաւա
լ սաՀմ
անն եր էն
ներս , Հոհ ու Հալա
հական
զանղուահներ՝
որոնցմ է ոչ մէկ լուր ու
նինք,
որ\"նք \ոչ մէկ դեր ունին
ե. կբնան
ունենալ
մեր ճակատագրի
կերտումին
մէք , տրուահ
ւզայ–
մաններուն
մէք։
Աովետական
գաման
թաթն է իքահ
անոնց
փբայ,
որոնք աՀաբեկ ու Լուռ,
Հւսզիւ կը շնչեն
իբրեւ
Հայոլթիւն
եւ կը քշուին
մամանակի Հո
սանքէ ն I
, ^
Այս
զանգուահնեբէն
կարեւոր մաս մը,
թիւով
Հաւասար
դրեթէ
, շուբք
1 .300.000 ,
կ՝՚""լրի մեր
Հայրենի
սաՀմաններուն
մէք, ըստ
վկայութիւն–
նեբու։
Ի՛՛նչ կեանքով ու ազգային
ի՛նչ
գորհու–
նէութեամբ։
Ոչ ոքդիտէ։
Գիտենք
անշուշտ
, որ
կ՚՚աւղրին
կերսլոէէ մբ ,«ձեէէվ
ազգային,
բովանգա–
կութեամբ
սոցիա լիսաական՝^
բանաձեւին
Համա
ձա յն , իրականութեան
մ էք ասլրե լով սակա
յն
բո
լ–
շէւիկեան
բռնակալութեան
տակ , լուռ , անազատ
,
Ոլ
աՀաբեկ : Անզօր՝
րնդՀանբական
որեւէ
ք՚սյլի
,
ազգա
յին
դո րհո
լնէ ութեան կամ Հայրենիքի
ազա
տագրութեան
ինպաստ
որեւէ
ձեռնտրկի : Ան
շուշտ
կ՝ապրին
կերպով
մը՛ կբ սնանին
, կ՚աշխա՛
տին ու կբ տքնէէն . նո յնիսկ
կ՝երդեն ու կը պա–
րեն
... ՜
ԸԱկևոսփԱ
ապա1ւովութիւքւը
Ունին գիր ու դրականութիւն
, բեմ ու
մամուլ,
դպրոց ու եկեղեց
ի , էքմի ահ ինն ալ մէաս
էն , Ա—
մ ենա
յն Հ՛այոց
Հա յրապետո
փ. . .
Ո՚^վ
կրնայ
ըմբռնել
սակայն
ողբերգութիւնը՝
ղոբ
կ՚՛ապրի
մեր Հա յրենէքէ
Հայռւթէւնբ,
ոբ ոչ
մէկ կապ ունէ Ափէւռքի
Հայութեան
Հետ։
Զուրկ՝
մինչեւ իսկ նամ ակ
գրելու
իրաւունքէն : կբգրէ
նամ ակ , կ րնա ք գրել , եթէ մ էա
յն
գով է Հա յաս
տանէ օգն ու քուրբ,
երդն ու երկէնքբ,
.արան ու
ա,յգին , չմ ոռնալով - մ էշտ
Հ Հանճ՚աբափա
յչ ^ին
զովքն
՛ու փառաբանութիւներ
% ՚
Այս
պայմաններուն
մէք,մ%՝ր
Հայր%^իքի մո–
գովուրդր
ի^^Հոլէ"
՚^ տահէ
Հա յո՛ց Հա յրենիքին ու
(բ. եւ֊ վերչին մս-ս)
Ֆրանսայէ
մողովուրգէն
40
առ Հարէլբը
կ՝օգ–
տուի
ներկայ ապաՀ ո վաղր ո ւթեան
դրոլթենէն
էնչ
որ ցոյց կուտայ թէ լայնօրէն
տաբահուահ– է ան։
Տակաւին
չայո
մը ալ՚Հ եստալո
րնե բ
ւէււ
մասնա–
դէտներ
էրենց
սեփակէսն ա պաՀ ւ։ փագբ ո
լ թ
ե ան
դրռւթէւնբ
ունէն եւ չեն մտահ
ընգՀանուր
հբա–
էրրէն
մէք։
Ամ էն օտարական որէբրեւ
պաշտօնեայ կամ
գոբհա
ւոր
կ՝ա շխատի
Ֆբանսա
յի մէք,
կրնայ
ըն
կե րա յին ապաՀո փաղ րո ւթեան մաս կազմ ել
որեւէ
վէրաևսացէէ պէսյ կանՀամայնքէէն
մէք
Հատոլահ–
ներ
էւբ էրենց
սե՜փական
բնկերայէն
ապաՀոէէա–
գբութեան
հրագէրնւերբ
ունին , էնչսլէս
անղամ–
ները պետական
թատրոններուն
Օվ՚երա
,
՚Օվ՚ե–
բա–՝է^ոմիք,
՛Րոմէտի
Ֆըանսէղ - լրաէլրուլներ ռ–
րոնք Հանգստաւէտ
ւոռւն
մը բացահ՜ ֊են
դորհ՜էն
քաշուահ
լրադրուլներու
ել ուսո ւց ի չնե բո՛ւ Հա—
մար
է
Անոնք կաղմակերպահ
են արդիական
Հան–
ղըս տեա՛ն տուներ եւ Հ ի լան դան
Ոցն ե ր իրենց ան–
գալքնե բուն
Համ ար ;
Երբ ապաՀովադրեալ
մէկը
Հիլանդ է, էնք կը
վճարէ
րմ է չկէն եւ գեղէն
, էսկ յետոյ կը
սւոանայ
արժէքէն
մէկ մասը եւ կա՛մ
ամբողքր։
վերա—
գարձուահ՜
ղումարը առ Հասարակ
80
առ
Հ՛արիլր
է : ի՚այց եթէ Հ իւանդո
լ թ
էւն
ը էուրք է եւ
վէրաբո
՚Լք
մա՛կան
խնամքը
՛անՀ լ՚ամեշտ
, \
00
աււ Հա ր էլր կը
վճար ուէ :
ԱպաՀովագրեալ
անձ
էն
կէնը եւ
ղաւակնւերն
՛ալ իրաւունք
ունէ՛ն բմշկական
խնամ քէ , ձրէ եւ
կամ
մ ասամբ
վճարուահ
, Համ աձա
յն
Հ
իւանղու–՝
թեան
լրքութես՚ն
: ԱպաՀովադրեալ
անձբ կրն՛ա յ ,
եթէ
ուղէ , մ ասն՛աւո ր Հէւանղանոց
մ բ մ տնտել եւ
կրնա
յ էր դրա՛մ բ ետ ստանա
լ եթէ
Հաստատու–
թէւնբ
լ^՚գունուահ
է րնկե ըա յէն
ա՛պաՀո՛վութեան
կաւլմակեբսլութենէն
%
Ասկէ ղատ ա շիսատաւո
րները
ւէնասուց
Հ՛ա–
տ ուց
ում կը ստանան երբ Հ իւանդո ւթեան պաա
ճառով
զորհէ
չերթան։
Այս գումարը
կէսն է իր
աշխատավարձքի
եւ կբն՚սյ
երկու
երրորղի
բա ր–
ձ բանա
լ եթէ երեք կամ աւելի
զալսւկներ
ունի
յ
ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ
ՆՊԱԱՏ
Ասի՛կա
թա՚լն ու
պսակն է Ֆրանսա
յի բնկերա
յին
ապաՀովութեան
կազմ ակե րսլութեան : Ընկ՛ –ա՛պաՀ
Ոէէոլթ
է
՚լ^։
բ կբ
վճարէ ոչ
էի
.էայն, յէլՈլթեան
, հնունգներու
չբքա^
նէէն
այլեւ
նաիսահնռւնգի
էսնամքին
Համար , որ–
"քէ"Ղի՛ հննդարեր
մէսյբբ շաա չյո՚լնէի : Եթէ
մայբբ
ինքն է որկբ դիեցնէ
մանկիկը,
կ՝օգ՚ոուի
մաս
նաւոր
^որՀԷ
մը։ Եթէ ոչ մայրական
կաթ կը
տրուի
ձրիաբաբ
յ , ^ ,
Ֆրանսայի
մէք մանռւկին
հնռւնգբ կը նպաս–
էոաւորէ
հնռդքբ,
հնէնդեանէ ատեն։
քԼմսակտն
նը–
պաստ
մբն ալ ունին
մեհցնելոլ
Համար
մանոլկր
մինչեւ ո^ վերքացնէ
գպբոցր եւ չաՀիլ
սկսի
նուազագոյն
աշխատավարձք
մ բ ։
Տրուահ
զում ս՛րր
շօշավւելէ
եկամուտ
մը կբ
կազմէ , եթէ քանի մբ մէսնոլկներ կան տան մբ
մէք։ Ասկէ զաա անոնք որ երկու կամ աւելի զա
ւակներ
ունին եւ վարձակալ
են , իրենց կը շնոբ–
անո ր ԳէԱ-տին
մ ասին
1
ի՞նչպէս
մ տահէ ազատութեան
ու ազատագ
րութեան
մասին։
իր Գատբ
իր գոյութիւնն
է . ապրելու իր
Հնարաւորութիւնը
:
Ուրեմն
, ՀտյԳատի եւ Հայկական
իրւսլունք–
նեբու պաշտպանութեան
ուՀետապնգման
ա շխա–
տանքներոլ
Համար
ոչ մէկ նշանակութիւն
կրնան
ունենա
լ Խ • Ա իութեան
մէք ցիրուցան
Հա յ
զան–
գուահներբ,
ինչպէս
նաեւ Հայաստանի
մէք
հ՜ուա–
բահ
Հա յութիւնբ
ւ
կբ մնէայ էԱփիլռքը
իր չուրք մէկ մի՛լիոն Հա
յո ւթեամ բ , որ ազդա
յին թանկագին
աբմէք
մըն
է, ոչ միայն
իբրեւ
թիւ,
այլեւ
իբրեւ
կադմակեր–
պուահ
մ իութիւն
, իր նւսլատակնե ր ո լ
նո
յնու
թեամ բ , է՛ր աղւլա
յէն
ի շխանո ւթիւննե
րո փ ,իր
կուսակցութիւններոփ
, կրթական
ու մշտկութա
քին
կաղմակե րպո
ւթի էննե բու
ցանցով
. իր
եկեղեցինե
րով ու եկեղեցականներով,
իր դրականութեամ
բ
ու
մ շակո յթով ՝• Այ" բոլորին
Հետ խօսելու
,
գորհելու եւ կազմակերպուելու
իր
ազատոլթեամբ՛
Ազգային
աբմէք մբ, որ ոչ միայն
կրնայ իբ
անունէն
խօսիլ , այլեւ
կրնայ
խօսիլ իր ազատա–
զուրկ
եղբայրներուն.
Երկաթէ
Վարաղո
յբին ե–
տեւ
բանտաբկոլահ՜
Հայղանզո ւահներ ո լն ՝ա՚–
ճքունով :
Ա փիւոքի
Հայութեան
պարտքն է Հա յ Գատի
Հետապնգումբ
• նուիրական
պտբտականռլթիլն
մը , որպատմական
առաքելութեան
կը
փոթուի
մեր
օրերուն :
- • ,
աԲԱԳՐԱԿԱՆ
^ՀԱ6ՐԵՆԻ
՝Ր%Ի
Հու
վարձքքլ եւ կար՚լաղԲթթԻ^՚^Ր
Կ՝ՐԱ"՚յ
Համա
ձա յն իւրաքան
չիւըի
պէա՚քին : .
^
Ընկեբային^
՚ւպաՀո՚էութէւնը
կը վճարէ
նաիլ
քնաա՚զԱէ
՚՝բնա^^՚Ր»^ի
Բ"^բելաւմակհախքի;է,
Հաբէւրը, եւ կամ երբ մէկը
աւելի՛ լալ բնա^
կարան մբ փոխագրուի։
Նոըահինի
մը Համար
պարգեւ կբ արուի
40.000
ֆրանք։
Ամէն
24
տարեկան կամ աւելի պակաս
տարի^
ունեցող
մայր
մը կրսաանայ
պարգեւբ
իւրաքան
չիւր երախայի
Համար : Միւսներր
պարգեւներ կը
սաանաե երբ ի՛րենց երախաները
լրացնեն
երկու–
քուկէս
տարին։
Զորրորգ
երախայէն
՚Լեբք, պար
գեւը
ինքնաբերաբար
կը տրուի
ամէն
մէկուն
Համար։
Ընտանեկան
ամսական
նսլ՚սստ մբ կը փճար֊
ուի
ամէն ապաՀոփաէէրեալ
ընտանիքի
որ երկու
կամ
աւելի
երախայ
ունի։
Երկրորդ
երախային
Համար
ա չիսատաւէա
րձքին
20 "՚".
Հարիւրը կբ
փճարուի, իսկ
30
առ Հարիւբ
երրորղին
ել յա֊
քորէէներունէ
Համար։
Ասկէ զատ եթէ
ամուսինը
ուրիչ
եկամուտ
չունի եւ կինն, ալ չ^աշիատիր
,
մասնաւոր
զումար
մը կը վճարոլի : Այն
ամսական
նպաստը որկը կոչուի
մ իակ—ա Հիսա տավա
րձքի
նպաստ, կբ արուի
առաքին
երախային
հնահ ա–
տեն էն , եւ
20
առ Հարիւըն է ա շխտտավա
րձքին, ՚.
Երկու
եբաիէէէէնէերուն
Համար
40
Հարիլր է , իսկ
երրորղին
60
առ Հարիլր։
Այսպէս,
եքեք
եբախա–
յոէէ րնտ ան իք մր որուն
մ այրը
վճարո վի
զ ո րհ
չուն՛ի՛ եւ ոյւէււն։ Հայրը
միտյնւ
էէարձոլ
՛ս շիսատաւո բ
մբնէ է, կը ստանայ իր աշխս. տավա
րձքին
100
ա
՛լ
Հարիւրը
:
ԾԵՐՈՒԹԵԱՆ
ԿԵՆԱԱԹՈՇԱԿը
սովորաբար կը
սկ՚էի
60
տ Ա՛րե կանին , թէեւ "րոչ ՛լբա ւլո ւմնե րոլ
Համա
ր , ինչպէ ս Հան՚քա
յին
֊ա շխա՛ տան՛ք , ե րկա–
թուզիի
, աւելի
շոլտ կբ սկսի : թո շակին՛ դու՛ք ա–
բր կաիսում
ունի տարիներու
թիլէնւ, երբ ենթա—
կւ,,ն ապաՀ ո ՛էս– ՚լրուահ է եւ րն՚ւլՀ ՛սնւլ՛ո՛՛ւլէ ս
20
՛ոռ
Հաբի։ւլ՚ն։ է իր վե րքինւ
10
տարուան, ա շիսատա ՛իս,
րձ
քին ։Երբ աշիոաաավէսրձքի
լ՚ն՚զ Հան՛ուր
յաւելում
մը
եզ՚է՚հ է , Համեմ ա տ սւ կան
յ " " – ե լում մ՛բ կ՝ րլէ"՛ յ
նաեւ
թո
շ՛է, կին փրսւքէ \^եր"ւթեան
թո^ակաւորնե—
րր , անոն՛ց կինւեբբ ե՛^ մ անռւկնւեր ր բմ շկական
ձրի
իւնս-էմ քէ
կ՝օւլ ՚ոուինւ , ճ ի շ՛/. ն,ո յն ձելոփ
ինչպէս
ա—
ոլ՚սՀոէէադրուահ
ղորհաւոր
՛քր։
ԱՐԿԱԾՆԵՐՈՒ
ԱՊԱՀՈՎԱԳՐՈՒէ^ՒՒՆԸ
- Ա՚\
մէն
բմշկական,
խնամք որ կը տյւուի
արկահեա—;
լին իր
՛ԷՈ
րհի
մ իքո ցին՛ պատտՀահ
արկահին Հա––՛–
մար , ձրի է
:
Արկահեալբ
էնք կրնայ
բնտրել էր
բմ է շկը եւ Հիւանդանոցը
, եթէընկե րային •ապա
Հովութեան
վ՚սյ՛ ի չնե
լ՛ը Համաձա
յն
բլլան : Ասկէ
զաա
օլ՚ական՛
վճարում
մը կը տրուէ
էբրեւ
«էլ՛՛ր–՛՛՜
հէ—ւլրկոլահ՝»
, ոբ էլ՛ օրական
շաՀահէն
կէսն է
,տ
ել որ էլաւե ^ա յ երկու
երրո րգոփ
29
օր տկա բու–
թենէ
վերք։
Եթէ
աշիսատսէւէէր մր արկահի մբ Հետեւան—
քոէէ ոչ մէայն չի կրնար
ւսշիսատէլ, այլ ււլէտք
ունէ
օմա1.,
լա կութե ան , Հանւլսաեան
թոշակբ էր
աշիսատավա
րձքին
քանակոլթեամ
բ է,եթէ
ղումա
րբ
չ՚սնցնէէր
.350
Հաղար
ֆրանքր։
350
Հաւլաբ
ֆրանքէն
աւելիին
Համար էրշաՀոլն մէկ
երր՚՚ր՚լբ
կ աւելցուի
իր թոշակին
ւէլ՚այ։
ԸնդՀանւուր թո–
չակը այսպէսոփ
1լաւելցոլի
40 ՚ " "
Հ"՚րիւ֊Բ
•, "Ր~
՚զէս՚լէ՛
իրեն
օ՚լնէէէլին, պէաքերուն ալ կարելի
րԱայ
Հ ասն իլ %
Ընկերա
յէն ապաՀոփոլթետն
Ֆրանսայի
գբու–
թիւնը կըղերաղանցէ
բո լււ բ միւս
երկիրնեյւուն ,
՛լրութիւնը
անով
ռլ՛ ան
1լաշիսատի
պաՀպանել.
բանս լորին
, մայրերուն
ելմանուկներովն
առող՜՜։
քութիւնը
։
.
^
Րոլոր
անոնք
ոյ, այցելահ ենԱլպեան
լեռնե–
րը,
տեսահ ենՀիանալի
արզիական
բռւմարտն–
^երը,
որոնք Հաստատուահ
ենբանուորին
Համար։
Որեւէ աշիսատաւռր որ բմշկական
քննոլթենէ
ւէերք
կասկահելի
էհռողքոլթիւն
մբ կբ ցուցնէ
,իրաւունք
ունի
ձրի խնամքի
բումարանի
մբ
մէք։
Ընկեբային
ապաՀովութեան
կա
ւլմ ա կե բ պո
ւ–
թիւնբ կբ քննէ ճարտարա
րուե սա ական
Հասւռա–
տութիւննե
ք, եւպայմաններ կբ դնւէ
ապաՀոփու–
թեան ելառո ղքա սլաՀ ութե ան, Համաբ
բժշկա
կան ելմեքենական
երեւո յթներր
տե ււական ու
սումնաս
ի բո ւթեան մէք են։ Նիւթական
օմանզա–
կո ւթիւն
կ՝ բլլայ
նաեւ
մասնաւոր
մաբմիննւերու
որոնք
կ՚աշխատին
առոէլք ութ
իւնը պաՀ պան ելու
Համաբ:
Ուչադրոլթեան
արմանի
են նաեւ
դպրոցական՛
ներոլ
Օղաէիոխոլթեան
կա յաննե
բբ , որոնէք կը
կազմակերպուին
ամէն
Համայնքի
մէք։ Ոչ մէկ
մանուկ,
որքան ալ աղքատ
ըլլայ, չի զրկուիլ՛
՝•
Պատերազմի
վե րք աւո
րո լթ էնէն իփեբ ման
կական
մաՀերբ,
թոքախտէ
մտՀեբբ եւ
ընդՀան–
րաէզէս
մաՀերռլ
թիւը
իքահ
է ։
Փարիղի
շբքա
նին մէք մանուկներու
մաՀերու
թիւը որ
91
էբ
Հազար
հնոլնդին
՚ լ ր ա յ
1945/5.,
իքաւ
35ի
1950/5՛։
Ֆրանսայի
բնկերային
ապաՀոփոլթեան
գրլ–
րապէս
մաՀերլ
թիւր
իքահ
է ։
Փարիզի չրք"^
կբ կառավավարեն
իրենց
շաՀեբը։
Անոնք
դիտեն
թէ
իրենց
ապաՀովոլթիլնր
կախսւմ
ունէ
իրենց
ճիգերէն ելիրենց
կարօդութենէն,
Fonds A.R.A.M
