HARATCH, du 1er janvier au 29 juin 1952 - page 139

ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ
ԼԱԱՐԱՆ
ՍհաւնդԱեաԼ
պայխդ
Համաւլգայէլէ
Հերթազան
Հաւաքոյթշ
աեղի
ռլնեցալ
Փեարուար
2չ, ղի չե ր
Լ շ 03(16է
սրճարանի
ւէերնա
յա րկր ;
Նի՚-թր
գրուաձ– էր վիճա բսւնո ւթեան
ձեւով ,
ԼԱերունղներոլ
յարաբերոլթիլնները)
:
-.֊.
Ն"/»
Աեբունդի
ելողմէ խօսեցաւ Վ՛ Աչական :
կ՝ամվւովւեմ
իր յայանած
ղաղավւաբներբ
Ն"ր Սերոլ
՜Լգր
իբ կաոլր կտրած՝
է
սլատմու -
թեան հետ ել նորին կբ ձգտի,
իսկ
հիներբ կբ սք–
րեն
սքահել
ներկան
ու անցեալբ։
Երիտասարդբ
կ^Լ
Հաւատայ
ապադային
ու լաւատես
է,
իսկ Հին սե–
րունդբ
յուսաՀս-ա
է
ապաղայի
մասին,
միչտ
անց–
եալբ կերաղէ
եւ անով
կբ խանդավսւո֊ուի
,
^է՚է՜
տում
չունի
՜նորբ սաեղծելու;
Արիտասարղբ
մար–
՚է1՚Կ1Լ Բ"՚ՐԻ կբ ՚ է ՚ " ն է , իսկ
Հիներբ
բոլոր
մարղիկր
չաբ կբ տեսնեն։
Հինր կբ ձղաիյաւերժաց՚նել
անց–
եալբ
ե լ
ղո րծո
ւնէ ութիւն
չունի,
50
տարի առաջ­
ուան
օրէԼք
-երով
կբ դտտէ
նոր սերռւնդբ
։ Ն"Ր
սերունդբ
րնդՀակաոակն
չի կրնար անցես– լր յա -՝-
ւերժացնել
,բա քց ոչ ալ նորբ կրցած
է
ստեղծել
;
որովՀհ֊քոեւ
Հաւաքական
ում չունի , կր Հաւատա
յ
ոլմին
, բայց
ա յդ
ում բ չի կրնար օդաս– գործե
լ ,
որովՀետեւ
կա
չկան
ղ ուած
է
Հ ին սերու՛նդէն
։ Բա­
ղաքական
ղետնի
վրա
յ , ե
ր
իտասարդբ կբ
չարմի
կիրք՛՛՛է
է
Ի՛՛Կ աա րե ց բ սլա Հ սլան/ո ղա կան
է
։
Հինբ
նորին Հետ Հտմ աձա
լն
է
մ իա
յն երբ աղգա
յին չա–
՜՛՛՛րբ վտասղ ի մէջ ե\ւ
:
1՚"նչ
է
սլա ակերր
մեբ
մ
ը–
շակո
յթին : Ունեցած
ե
՚1 ք
ե րկոլ. ձեւի
ղրականոլ
թիւն
;
Առաջ
ունէինք տառա
ոլո
ղնե բու
դբակաքէու–
թիւն,
ա յմմ
ունւիւք
երջանիկներու
գրականոլ
թիւն : Փարիղի
մէջ
մասն աւո րա բա ր
երիտասարդ–
ներ
կան , բա
յց երիտասարդութիւն
չկայ , լ^կե–
րա յին կեանք
դո յութիւն
չունի : Զ՛՛՛ն
ինք
՛էէ
՛Ղ ՚
չունինք
թատրոԼ
, կ
^ասլբիԼք
բնկերութեան
մբ
մէ
.9
ոբ
անւձնասլաչա
է :
՚՜
Տօքթ– է||1||ւ1լհյյ|ւ
յանունւ
Հին ոերունգի
էսօսք
առնելով
, դիտել
տուձսլ
թէ Վ՛ Օչսւկան
կ՚՚աբտա–
յա
յտոլի
Համ
ա
լոսւրսն
ի
գի րքե
ր ո լ
վրա
յ Հիմնո
լած
եւ
բնսււ
նկատի չտո՛՝ եր Հալ աղգին
ինքն ա՛ յատուկ
պա
քմաննհ ր ր : Կ՝ բնդունի որ ե րիտաս
ա բդո
ւթիւն բ
մ
գքւ չ ու է՜ն
է , իոկ
Հ ինե
բու
Համ ա բ իմ աստ
ութիւնբ
ղւխաւոբ
պս–
յման
է
1
Հ՚՚՚յր
անբնական
պայման
սարդն ալ կիրքով կբ չարմի,
որով անխուսափելի
ՊՈՒՏ՚Մ
ԾԻԾԱՀ
Կբ դառնա
յ պա յքաբբ
;
՚
Մ– "|՚արսամ՚ես;ն
Նոր Աերունդր
կ՝ամբաս -
աանէ
Հինբ թէ ղինքբ չի քաջալերեր : Սխալ է այս­
սլէս մտածել,
^ի^բ միչա ալ Հետաքրքրուած
է ՛ն
ո -
բերով
, երբ անոնք եղած
են
բնգունակ եւ աբա -
՚^ադիր, փաստբ
այն է ոբ չատ մբ Հիներ
մեծամեծ
ղոՀ ողո
լթ
իլննե ր րրած
են քյւրոպա
ուսանողներ
գրկե՜լով ուֆօնտեր տրամադբած
են՛ նոբ
սերունգ
պատրաստելու
Համար
։
Հ •
Իալուեսւէւ
Բաղդատելով
նորբ
Հինին
եւ
մէւջինին
Հետ, կր դտնեմ
որ նոբ սերունդբ
ամէնէն
բախտաւորն
է։ Մինչ
անցնող
սերունդր չատ նեղ
սլա յմ աններու
մ էջ Հասակ
նետեց դբակս–
նութեան
մէջ
ու գիմագիծ
ստաց ա
լ
,Հակառա կ անոր
՚՚բգիրք
մբ իսկ
նուիրող
չեղաւ
իրեն, բեգՀակառակն
նռրր
չատ
լաւ պայման։,
երու մէջ է
եւ
Հակառակ
ատոր
գմ բա խտաբար
գիմ ագիծ
չունի
յ
Թ՛ ՚հաււնիկեան
Օչական
ամայութիւն
կը
ղանէ
Հայ իրականութեան
մէջ։ Շատ մբ
ծերեր
կանւ որոնք երիտասարդ
են միչտ,
իսկ
եբիտա -
սաբգներ կան որոնք
ծնւսծ
օրէն իսկ ծեր ացած
են
է
Բլէմանսօ
մբ
90
տարեկս/ւին
կրակ
ունէր աչքե -
բուն
մէջ :
Ս– Տէր Թովմասեան
Աչական
իր յա լանած
միտքեբր
ինքն իսկ ջրեց,
բուռն
գաղավւարներ
յայտԼեց,
բա քց լուծում
չտուաւ։
Նոր սերունդբ
իր
խարխափ
ումնե րով
1
Լ
ուզէ անցեա
լբ
թօթափել ,
բայց
իր իւօսքերով
կարծես պտչտպանեց
Հինբ։
Օրինակ
առնենք
մ ե ղ՚՚՚-է ն որ ամ էն տարի կր վե -
րան.որողէ իր վւեթս֊եբ։
Հինբ տեղի կուտայ,
բայց
մ եղ րբ
մ եղր է : Աե՝ ք Հինւեբս
մ եղրր կբ պատրաս՜­
տենք
կողո ւթւե բո
լ մ էջ , իսկ
՚ լ ո ւ ք կբ
պատրաստէք
նոբ
ձեւի տուփերուն
մ էջ :
Ա– Իսահալլեան
Ո՞՛ք է սաՀմանբ
Հինին
եւ
նորին
է
Ըստ իս չէ Կ՛՛՜րելէ աքս սաՀմանր
գծել
է
ինւ չպէ՛" ս
կւլ.
րե լ ի է պատմ
ո լ
թիլն բ ժխտել
,
քանի
որ աԼ կա
յ ու կրմնա
ք ,ա ւս բնթացքով
երիտա -
սս\րգոլթիւնբ
դէպի
կործանում
կ՚երթայ
, երբ
կ՝աչխատի
կտրել ա քն բարակ
թե լբ ոբ ղինքբ կբ
կս–
պէ Հքւնւ սերունդին :
էլլէ(1 ԲիւգաՐւդ
Հինի եւ
նորի
"ք՚յքարբ
միշտ
կայ , ե բիտասէս
րղ բ , իրմ է առաջ եկածնե ր բ
կարդա
լով կբ սոբվյւ
եւ
կբ կար՛ե– է թէ ինք ամ
էն
թ" չ էէ ան յաւակնոտ է, աշէսարՀի
մէջ
ոչինչ կբ
յ
մեռնի,
.սՀյւ կր վէոխուի
, որով
նորբ չիկբնաբ
գիւ^–
ՆԻՒԹԻ
ՆԵՂՈՒԹԻ՛՛ՒՆ
Երբեք
չկայ
^ չ մէկ գիբ- ղրիչ
գործածողի
Համար
Լեցուն
, առատ : Մ է կբ
մ իւսէն
իւղալի : Բա
յց ,
սակայն
՚լրչիդ
կոթին
վբ"–յ նստած է ՚էրաղննիչբ
։
Իբալոլլք
չունիս
աղղային
փրկագործներուն
դպչելու։
Բոլորն ալ իրենց կեանքբ,
գործբ,
Հո -
գին - մարմինբ
աղգին
ղոՀարանբ
նուիրած
են :
Ուրեմն
, կոճակ
բրէ ՛այգ
նիւթբ
ւ
Գրական
տեսութի՛՛ւն
։ Տ՚՚՚գանդ
բաժնող աստ–
ուածբ
, անտես
բրած է ՚լէւս "՛յգ բանէն եւ լաւ է
ըրեր :
Բոլոբն տլ են կամ Կէօթէ կամ Շէյքսփիբ
• ՚ ՚
՛Բաղաքական
նի՞՛ւթ : Բոլոր
երկիրներու
մէ^
Հիւր
ե նք ա յսօր , ոչ մ է կուն
փիսիկին
կրնանք
վւրստ » բսել։
իբաւուէւք,
արտօնութիւն
չունինք։
Լոե
լ ել քալե
լ : Գւ ա Հ ատել եւ փառ իբա ր ֊
ձուն
հրղել :
Աոլա թէ ոչ , եթէ
Ա
՛յո անդաստս՚՚նէն
ներս
ղրիչ
խօթես,
ականջէն
բռնելոլ
յաբմաբ
ինչ ապրանք ֊
•ւերոլ
մէջ ապրող
ժողովուրդ
է, այդ պարաոան ՝
ղատուիլ
Հինէն։
՚քյոր բ պէտք է Ժ ի չտ
Հինէն
՚՚լէ
՚"Ք
չէ անտեսէ
եբիտաոարգութիւնբ։
Աենք
Հի–
^ ^ յ ^ ^
պտշարր։
նէն
նեո*նչոլ,էյ^ծ
,,յ^ինին
իաալովբ
կ՝ուղենք
յՓբ–,^
ւ ՚ ^ լ . է օ
1
V " ՜ ՝ ՜ ՜ /
Լ
լ
- ^ ֊ ^ – ^ – ^ ք * * ՚ - ՚ - / ֊ -
,/ Լ
/
Ա–
ւ
՚ււիսւէւեաս
Հին սերունգբ
բեբած
է
տել ասլաղան • Աեր 7ւպա տակբ չէ խրտչեցնել
երր–
. • ո .ւ
տասարղութիւՆ
ր , բա լց որովՀետեւ
անոնք կբ
գոբծենւ
կիւ՚քով,
մենք խոՀեմութեամբ
կբ սանձա–
Հարե՛նք
որպէսղի
ւաւագո
լնս գործածուի
•այդ
կիր՜
քր , Հետեւաբար
մեր եւ իրենց
մէջ անջրսլետբ
այն–
քան ալ մեծ
չէ :
Ա– Խոնդկարեան
կարելի չէ
խտրութիւն
* իւ | պէյ1յ
քն
դբ
ՍբաՀ
պուտ
մբ
Հա
յրենւիքէն
, իսկ
նոր
սեբոլԼդր
Հոս
ծբ–
դնել
քաղ՛ս քական
Հարցերու եւ
բմբւ
մներ՛
մէջ.
Հինբ եւնորբ
նոյնբ կբ մտածեն,
կենցաղի
մէջ է միաւնւ որ բացարձակ
տարբերութիւն
կայ։
Բարոյական
բմբռնումներոլ
մէջ ալ
խտրութիւն
է Կ ՚ " յ
՚–
, ,
Ս՚՚ավհ՚աւԶ
^ինբ նոր սերունդի
՚ լ բ ա յ վստա ֊
Հութիւն
չունւի , խենւթ կբ նկատէ
ղա յն , երիտա -
նտծ
բլլալով,
սլրոլտոլմնե
րո
լ մէջ է։ Արդեօք
Հին
սերունդբ
փո խան ց ե՛՛ ց իր գաղափարն
երբ
նորին
I
Ոչ բոլոբովփն,
սւտՈբ
Համաբ պատասխանատու
է։
Աոլէն
Հա ք եբիտաս արդու
թիլԼ
ր երբ
կ բ
ձղտի
ն։ոբ կեանւք մբ ստեղծել, պէտք չէ մեբժէ Հի­
նին
աղղեցութիւն
բ, ան Հ (՛նէն պէաք է ն ե ր չն
չուի
նա ր բ կեբտե
լո
լ
Համ ա ր
։Ե թէ
նոբ սե րո
մ1
գբ չէ կա­
ղա պա բ ո լած
, լա՛ւ ցանքբ
Հ ինե բուն
վբայ
կ՝ ի քնա լ ;
Վիճաբանութիւնն
երբ տեւեոին
մ ին չեւ ուշ
ղ ի -
շեր : էքկատի աոնե լո վ
նիւթին
չաՀեկանութիւն
բ
չար ունա կութ իւնբ յետաձգուեցաւ
(աջ որդ
Հաւա–
քոյթին ։
ԾՐՋՈՒՆ
ԹՎԹԱԿԻՑ
նեբ
կան
« Լռել եւ էսքէկալ
, պիտիբսէբ
Գուբեան Պեա–
րոսիկր։
քցեղճր,՜ գողի կբ
բռԼուէբ
աԼուշիկ
Հ ա յ
գստրԼւկի
մր «շրթւեր
դ. կրծիմ ^ բսելու
Համաբ ;
Ու կր ւ՛ւէ ր եւ կբ խոկար՝
այս
աժան կարա -
պետ
ապրա՛նքին վբա լ • • •
Հիմ ա , ա յս ապրանքբ
քաշով կբ
ծ"– խոլի ,
սլէտք
չկայ
խպնելու կամ երկա.բ բարակ
լռելու
եւ
էսոկալոլ
: Հա քրիկիգ տանր պարտէ զէն խնձոր մ
բ
վւրցնե՜լու
՛ղէ ս կ՚՛առնես
ել ակռայիգ կբ զարնես.. •
Ալք
եմն ,
այս
.ապրանքն ալ աժանզած է, եւ
ու­
նինք ա յնպէս
ճա բպիկ
անսլոչ սաաան.աներ , ոբ ,
մա բապե տնե ր՛։.– իսկ դժոխք
1լառաջյ,որդեն
՛լէ՛– -
բու թեամբ
...
Այս
բո
լո բբ
մեբ
ղ բի չբ
էլ են թ ա բկենւ
կո
թլւ
կա րճ ե ցն։ ե լո
լ
ել
զա
յն պաՀելոլ
իր
ծ ի ր ինւ՝ աղգա՛՜
յին ին
մ էջ : Այս կերպով
նիւթին
՚՚լոչր կբ կար -
ճբնայ ;
« Պէ՜
մ
՛Արդ
Աստուծո
յ , բնաւ
/"ելք
չուն ի^ ս ,
անցուի– օր
Ա
իմ ալիա
քի կս՛ ո ա վա ր ու թե անւ
դպած
էիր.
Հոն
15
տուն
Հայութիւն
՛ունինք
Հ
ինչու
քիչ
մբ
զդոլշոլթիէն
չունիս։
Ազզ"– քէն նի՛՛ւթ կբ պակ­
սի
,
^Օէ
^յնքւ՚յն
,թ1.^ռլթիւՌներ
ունիք–
Ոյէ • ՚
ԱՀա Հատ ՛ք ր
է
Վ՚սղբ գբէ "՛յ՛՛
նիւթին
՚էբ՚՚-՚յ •
«ին չո՛" լ եկեղե ցականէ ա բա բ ո ղո ւթ իւնն ե բ բ չեն
կարճեցներ : Ջե՚^նէ
զ իտեբ ոբ ժողովռլրդր
չող ե՝ -
կառքին–
պիտի
Հասնի ;
Ա՛՝. ցած
կի բակի
ո՚֊չ Հասա
յ
տուն , մերիննե
րբ
ճաչտծ
էին։
Աղուոր
ւքիսւիայ/ւ
ԺՅՔ
չին–՚"ծ
էին։
Մ ին չեւ ես Հաստ
լ Համբ Հոտբ վւախած
էբ ։ Ա ւն ֊
քան ցաւեցա
յ որ , առած
Հաղո րգու
թի
ւնս
եա
եկաւ :
ԱՀա
քեղի
ազու-որ
նիւթ։
Ո՚֊բիշնեբ ալ
կբ
բե­
րեմ
քեղի :
Ջ բլլա
յ որ Հ եռան
աս
Հայկական
էսնդիրնե
է՛ու
շրջանակէն :
կ. ՊԵՏՈՒՀ;;
4։ՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(17)
փ՚՚քրիկ
^Բ՚սց՚՚յՅ
Ռ ^՚"նեց
I
Սկսաւ
թղթատել
յ
ՀՎաղբ,
կիրակի
12
Հոկտեմբեր
...» :
Լաւ
ուբեմն, եթէ գործդ
յաջող
երթայ
յաջորդ
կիրակին ազատ,
սիրելինեբռլգ
Հետ կ անտ–
Խոբ
լռութիւն կբ աիբէր
Հ իւանգան"
ցին
մ էջ :
Լուռ էի նաեւ
ես,
լւււռ բայց
արթոլն
, ինչպէս
այն
ժ իւս գիշե
րնե
րբ : Ա ակա
յն ա յս
դի
շե ր բ շատ
մ բ
բանե բով կր աարբե րէ ր ա յն
մ իւս
գի
շե րն ե բ էն :
Այն
միւս
զի շե րնե ր բ էսոկս. ցե ր , ապրեր , ե րտգեբ
էի
միայն
, իսկ այս
զիշեր այդ բո
լո բ բ իրենց
լբ–
րումին
Հասեր
էին։
Ամէն ի^չ սլատրաստ
էր, եթէ
մինչեւ
Հիմա բրած
ու գծած
ծրազի
րնե
րս
՚ձ՚՚լլբֆ^
չէին , ՛աՀա , բա խտին
ճամբան բաց էր առջեւս
,
կրնայի
փոբձել
1
Օտաբ, բայց բախաակից
լիւկեր մբ ճարեց
ինչ
"բ անՀրաժե
չտ
էին, ինծի,
այն ալ <առանց վար -
ձաարոէ թեան
Օ՛֊ , Արա, եթէքաջ ես,
՚իորձէ...
ԵԼ
ե,
ա ռ ա ւ օ տ
:
Ն"՚խ
րժիչկ,
Վէբքերոլ
մաքրութիւն
եւն.։ Այդ Բ՚՚Լ"ՐԲ
անցան
""՚էոբականին
պէս։ Եւ եղաւ
երեկոյ։
Ծաոերու
երկարած
ստուերնեբբ
անՀետացան : Օրբ
մթնեց
։
Հիւանդանոցին
լոյսեբբ
վառեցան : Եանբ
զանելու
ժամբ
Հսքսալ
։ Վար իջայ
դգ"յչ ,
սրտատրոփ։
կարծես թէ ղոզո լթեան կամ մ արդա սպան
ութեան
Կ՝երթայի : Գտաք Եանբ,
Հոն է ր իր
աեզբ։
Աէ^
) Յէրանսոլզ վփ կեց ՚)
՚= կուտ Եան, ղեՀռ
կութ :
Վեբջյ՚ական
որոչո*
լյքգ %
Վաղբ
իրիկուն
, Հաստատ • . -
-— Վ""1Բ իրիկուն
յարեց
եւ
գբսբսնէն
ցլ^ես
Աստուած
ձայնդ
լսէ
էա1ւ ,
բսի
կակազելով;
Ֆրանսուղ,
Հիմակ
աւելէ՛ լալ մտիկ Բրէ
ինծի։
Վ^աղբ երեկոյ
ժամբ
ճիչդ
23.45ին
" ՚ - ՚ է ի գ
՚լիծ
ճեպբնթացբ
կ՛՚առնես^
ԲարլսբուՀԷ
Մեց, քա­
նի մբ ժամէն
Հոն ես։ Մեց կբ Հասնիս
առտուան
մթնշաղին : Աշէսատէ
վտաՀելէւ
Հա յր ենա
կիցնեբէգ
մէկբ գտնե
լ , քեղ
մ իջոց ով
մ բ կա
յա բանէն
գուբս
Հանելու
Համաբ;
Ուրեմն
վա՚լբ
երեկոյ
ժամր
ճիչգ
23բ քառորդ
անցած պէտք է պաՀած
Հագուստներգ
Հագնւ իս
ե լ
նո յն վա
յրէւ^ 3 ՚ " ^ Լ1՚ Կ պարիսպէն
դուրս
ցատկես։ Ես Հոն քեղի կբ սպտսեմ :
Բաժնուեցանք։
Գացէւ , տեսայ
ֆրա՛ն՛սացի
բն—՚
կե րներս , յա յտնե
ցի
որոշումս :
Յաջողութիւն
մաղթեցին ու ոզջազուբեցին
զիս՛֊
Տարօրինակ,
բոլոն
ցանկութիւն
մբ ուէէի Օր՛ Ֆրէ՚ոան
տես­
նելու : Անոր
կտրե/լցութիւնբ
տեսած
էի ,
անոր
Հազար
բարիքնեբբ
վայելած
էի , ան էր ոբ
Ղ/"՛
Հոս
սլաՀեց : Այս
ձեււԼ
.աբկս եթէ յ՚՚՚ջ՚՚գի
\
"Բ՛՛չ
չափով
իրեն կր պարտիմ
ազատութիւնս
: Ու ին -
չո՞՛ւ ծածկել,
ինքն էբ որ մի՚ոքս,
աչքերս
բացաւ;
Կբ
յիշեմ
տաեալինւ
իր խօսքերր.
« Եթէ առողջ
ԲԱ՚"յէր^
1
եթէ ^խոնաւութեան
տոկայիր՝»
, եթէ
՚^անքնոլթեան
դիմանայիր՝^
, ես քեղ
ճակատագբի
ճամբանե
րո ւն կբ յանձնէի^
:
ԱՀա, ես, եւ աՀա ճակատադբին
այդ ճամ -
՚^նե
րբ
լո բովին
բուժուած
<*բ է քր կբ սպա սէր
Հ իւանդա֊–
նոցէն
ելլելու;
Ատոր Համար ալ երեկռներբ
իրա -
ւունք
ունէ ր վար իջնելու ել պա
շտօնեաներուն
Հետ
ւլբա գե լո
լ : Օր • Ֆբէ՚աա
յին
ա յցի
ժամն էր :
Գէւտէի որերբ գար եւ մինակ
գտնէր
՛լիս ,
աւելի
երկաբ կբ մնար ;
Եկաւ
իր գործիքնեբով
ռւ գեղերով
: Այ՚է
ՕբԱ
աւելի գեղեցկացած
էբ կարծես :
Ո րպիս
ութ իւնս
Հա րցուց :
Վէ րքիս
կասլեբլէ
փոխեց : ^Ալ զարմանի
պէտք
չունիս,
բայց
զդու—
շութեան
Համաբ
ա յս
չո ր փա
թթո
ց բ քանի
մ
բ օբ
եւս
թող
մնայ
» յ
Աս շատ գժուարութեամբ
կրցայ
քանի
մբ խօսք փոէսանակել։
Աիրտս
ուժւլնօբէն
կլչ
բաբախէր
, լեղուս կբ բռնուէր
, ամէն
սձԼդամ
ոբ
կ՝ուղէի
բան մբ բսել ;
ինքբ
, չեմ գիտեր
ինչո
այս բ" լո ր բ տեսնե -
լով
փո խանակ
Հետաքրքրուե
լու ել Հարցնելու ,
գետին կբ նայէր
ու քթին տակէն կբ խնդար : –^՝
ՀՒ՞՚նչ
ունիս, Արա Հարցոլց
յա՚հկարծ։
Այս օրե -
րունւ չափազանւց
զբաղած
կ^ե բեւիս :
Ան կոգին
էգ
միչտ բացակայ
ես։ Գէմքգ
յոգնած է եւ
գունատ։
ի՞նչ
ունի ս
• • 1
^ է է ՚ ՚ ՚ է *
Բ
՛՛Ւ
Դ " Ղ Դ Ղ
՚ " 3 ՚ ՚
Ղ
ձայնով
մբ;
Մի՚ո–
քս չատ զբաղած է։ Այս միօրինակ
կեսմնքբ չաա
կբ նեղէ ղիս . . .
Այլեւս բառ չփոխանակեց : Ա^ , որքան
կ^սլզէի
Որ խօսէր,
բաներ
մբ
բոէր վերջապէս .-•
Առաւօտբ
բերի : Զարմ անալի
, տրամ ագբռլ -
թիւնս
լալ էր
ՄԻաԲ
ՄԻՐԶԷ
Ս ե
֊՛էե ակս ելա
յ
։ Հեռ
Օթթօ՚և
չկար
Հոն; Բո -
(էյ»քէ.)
Fonds A.R.A.M
1...,129,130,131,132,133,134,135,136,137,138 140,141,142,143,144,145,146,147,148,149,...606
Powered by FlippingBook