մ ն ւ ւ Ց ե Ա Լ է
Ե Ւ
ւ ք ն Ա Ց ե Ա ւ ն է Ր Ը
Անբուժելի
ծուլութեանս
մտրակի
Հարուած
մր տալու
Համտր
^ "է"Ղէ"զ1՛
՛հարկադրուիմ
ղրել
կաղանդի
ա.ւթիլ^ Միսաքեան
«Օրր
՛Օրինէի
մր
՚^՚էէ
Կը.
" / " ՚ " " ^ ^ »
ԲԿ
Ի՚՚՚^չպԿ",
Մա(^^ումէի
մւ,ւ,
՝Բ*"յԳ^րԻ^
Պոլիս
այցելութեան
առթիլ
կառուց
-
ուած
«յիշարձան^ին
Տ չարաճճի
տաււր
մեքենա
յին
մէչ կոտրելով
, կամ
իյնալով
, վերածուած
էր
^Րէչ"՚յի՝^
ձք՚-՚^Ի ՚քը «իչարձան»ի֊.
Ել կր
հրաւիրէր
զիս
շարունակոլթիլնր
սլատմելու
:
Այգ
1"՚^ՐԸ ի՛քբադրողբ
ես էի
Մանզումէի
մէչ–.
Փոխանակ
րնգունռւած
^յուշարձան»
բառր
գո ր–
ծածելոլ
^ ո՞ր սատանան
բերաւ
ղրիչիս
տակ
դրաւ
"՚յԳ
^ղերաբախտ
«յիչարձան-^լլ
յ՛
Ել ահա
յաջորդ առաւօտ^
՚Ի"թ"րԻԿէ1.
փրթաւ։
՚Բասիմէն
սկսեալ
մ ինչեւ
տէր
ել տնօրէն
Տով
-
Հաննէս
Ֆէրիար
(9՛՛"
յոէրլ^ան)
որ
աՀաբնկած
ինչ
շնելր
չէբ դիտեր
: թ՝երթր
փակեցին
, ել ղիս
ալ առա^որգեցին
ԱստիկաԿւութեան
Ղ՚ուոր
ուր
քանի
մր վանդակասլաա
գուռներ
բանալ
փակելէ
վեր^ր,
սենեակ
մր Հրեցին
։
Առա^^ին անգամ
էր որ բանաի
մկրաոլթիլնր
կ^լ^դունէի
։ 1^էեւ մտաՀոգ
բայց
էէի
սպասեր
յոււեդոյն
Հետեւանքի
մր :
ինչսլէս
աւանդութիէՖ
է
սենեակին
քանի
մ ր
Հոգիներր
շուրթս
բոլորուեցան
յանցանքս
ստուգե–
լու. ել վճ իռնե ր արձակելու
Համ ար : Ինչպէս
սւ՜
ւանգոլթիւն
է , խուց
ին պետր
կամ
բււնակալր
յ՝քայն աս-պաաակ
մլ^ւ էր, Արեւելեան
Երկաթուղիին
վրայ
եղած
յարձակման
մր իրրել
մեղսակից
•.Լք՛էկ
երկու
Բ՝ուրք^
երկու
Ակնցի տարեց
որ
՚քիշսւ
քիթ
քԻԲԻ
ԷԻ^՝ ^՚^
՚^ր.–՛ Լ""– Կ-Ռ յիժ՛^^՚^ԿԿբ.
՚քի՚^՚՚ին
կր բացատրէր
թէ ամուլ
այր մը ղալակ
ունենալու
Համար
Հաւկիթի
սաչափ
դեւլնոլցին
^ սաչափ
մեզր
ու չեմ գիտեր
քանի տեսակ
Համեմ
խաոնելէ
եւ
ամէն առտու
^ ամիս մր դայն ուտելէ
եաքր
ան -
վրէպ
Հայր կրնար
րլլալ։
Կր ցաւիմ
որ այդ
դե
-
ղադիրր
այն
ատեն
չարձանագրեցի
^
Հիմա,
Հայ -
^Ա^ծին տալով,, շատերր
Հայրութեան
կր
մղէի,
նոր սերունդր
բազմացնելու
աղդասիբոլ
-
թեամբ
:
ինծի
Համար
բանտին
ամէնէն
չաՀեկան
գէ՚ք–
քր՝
Հանրին
էր :
18
20 ՚ոարու
նիՀար պւտտանկ
մր,
ծնունդով
բնկեցիկ
եւ կարծեմ
ալ
Ց"/՛
ւ
որ
մ ինչեւ
՚ ս յ դ տարիքր
խնամուած
էր
սէօՈ-ձրռէ.
կողմէւ
Ֆրս՚նսերէն
կր խօսէր,
եւ կ՝անիծէբ
իր
անանուն
ու վատոգի
ծնուլներր\
որոնք
իրենց
Հյգ՜է
՜ճո^բի
մէկ
րոպէին
Համար
կեանք տուած
էին իՀ
րեն
եւ ասլա՝
շան ձաղի
պէ"
՚ի"Գ"(/ նետած ՚.
^ատ
րնկերական
էր
յ
իւօսուն
, ս րամի՚ո
, Հա՛
մակրելի
, եւՀպատմելու
, սաածաբանելու
ՀտՏ^ե՚ի
եղանակ
մր ունէր : Այնպէս
որ , երբ բանտէն
ե–
չայ,
անկէ տպալորուած
^ յօդուած
Ա
ԴՐ^ցՒ
«Աանղումէի»
՚^է^է ֆրանսական
եւ մեր
Հնօրէայ
դա
ս ա ի ա ր ա կո
լ թե ան բաղդատականն
րնելով
եւ
սլաՀան^ելով
որ մեր լ^տանիքներուն
մէ^
""1րՅ
ձայնն
ալ յարգուի
։
Հքաբաթ
մ ր բանաա րկո ւթենէ
վեր9^ր
աղպա
ձդուեցայ
եւ անց՚սյ
կրկին
ղւէրծիս
գլուխր
, բնէս––
կանաբար
ուշադիր
րլլալու
րաղմադիմի
յորդորներ
ստանալով
է
ՑովՀաննէս
Ֆէրիա
ինքնատիպ
մարգ
մրն էր,
կարճ , դէր
^ կունտ
ու կլոր արարած
մր որ
թոլր֊
քԼրէնի
գրավաճաււութենէ
Հայ լրագրութեան
հ -
կած
էր աոանց
Հայերէն
բաո. մը գիտնալու^
՚^ա -
սիմ
ի թե լադրոլթեամ
բ եւ
աոա^ո րգութեաէ
բ\
Կը քալէ ր II։յնսլէս
ինչսլէս
կր քալեն
լարոսսէէ
խ՜ամաճիկներր
,
ա^
եւ աՀեակ տատանելով
,
կէւլՒ–
ծես
կլոր
կլոր կը դառնար՝
քան
թէ կը
քալէր ;
ք՝ա յց արթուն
մարգ
է ր , կեսարացի
էր ^
բսււ
է
ք^ուրք
բարեկամներ
ունէր
ել
վեւր՜
ուելոլ
այնպիսի
եղանակ
մր որ
թէ
զուսւր -
ճութ
իլն
եւ թէ արղաՀաաանք
կը պաաճաոէր
:
կ՚երթար
Տպագրական՜
Տեսուչին
կամ
Ներքին
\,սւ–
խարարի
խո՚ր՚Հրդականին
մօտ
^
ներս
մտ%ե
-
լոՀէւ , ՚ղէս
կր վազէր
,
դետին
կը դլտորոլէլ,
,
ելՀյ^ւսրդոլն
ծունկերուն
վւաթթուելուէ–
ոաքե
-
րր
կր Համ՛բուրէր^
« մեռայ,
կորայ
, դուն
Աքի,յ,ի
վւրկես
զիս^ ելայլն։
Միւս
կողմէ
Րոսլէր
էֆէնւոիի
պէս
աղղեցիկ
Հայ պեաական
մարդոց
միջնռրգ^լ^
թեան
կր ղիմէր,
եւ այսպէս
կը փրկէր
կացու
թիւնը՝
թերթր
չարունակելու
Համար
^
չմոռն,օ՚–
լուի ամէն
ղադարումի
պաաճառը
վերագրԼրլ
Սո1–րհա(ւդալլ^
տիրո9 :
Գո՛նէ գուռ ,
խանոլթէ
խանութ
կր չբ^էր
թութակելով.
Աա
կաթոլիկի
թերթն
է այս
փորձս,նքր
դլուխս
բերողը։
Աչքերնին
կուրնայ
...
Այսպէս
ի նպաստ
իրեն
կր չաՀադործէր
%ոի
իսկ՝ տրուած
պատիմ
րւ Ըսի–, չէ՛^ որ կեսարացի
,
իմ պատճառովս
ուրիշ անգամներ
ալ
թերթր
դադարումներ
ունեցած
է , բայց
քիչ տեւած
են է լ
առանց բանտի
:
Անգամ
մը՝ Պոսնայի
աւստրիական
Հիլպ^
-
աոսին
դէմ մաՀափորձ
մը կատարուած
էր •
^Ա,^^
ւ^Օ^էէօկս^ զեկոյցը
կ՚՚քլ՚՚էր
թէ՝
Հիէ–պ–""^է՚<՚ւլ
մեոյսՆ
է ո՛է թէ ստացած
վէրքէն
, ՚"յԼ դարմանումի
րն–
թացքին
11111
աV՝
եկած թոքատապէ
մը։ Այս
բառին
արաբերէնը
չգիտնալով
, զանց առած
էի
զայն
^
խորՀելով
որ մարգը
վեր9 ի վերջոյ
մեռեր
էէ
Ի՛՛նչ գիտնայի
որ գիլանագիտական
այնքան
նըր–
բութիլն
կար՝ սպաննուածին
եւ թոքաաապէ
մե
ռածին
մի9^ել^ քանի
որ Հիւանդութիւնը
ուղղակի
Հետեւանքն
էր վէրքին
է
Ալն
իմ նաեւ
Պուլկարիո
յ Ֆէրաինանտ
Հթա
-
գաւոր^ին
մեղքր։
Տայանի
է թէ Ֆէրաինանտ
հւիչ–
խան»
էր եւ ոչ թէ թագա՛ւոր
, ու ենթակայ
ք^ուր–
քիոյ՛
Ֆրանսերէնէ
լուր մր թարգմանած
պաՀուս
,
Տօռ ^ետՏՏԸ 1Հօյ՚316 (Տ.յ^.1Հ.)/3
կարճուկ
մր
վերածած
էի Հթագաւորք^ի
, ա յն պաՀուն
իսկ երբ
խնգիրներ
կային
այգ
մասին;
Ես անփութօրէն
դայն
արքա
յական
գաՀը
բարձրացուցած
էի՝ առանց
Աուլ–
թանին
Հաւանութեան...։
կ՝երեւակայէք
փոթո
-
ր/՚կը
=
Ո՚ս քց ամ էնէն
ն շաււնալո ր ա ա յ դ
մ եղքին
կրկ
-
նոլթիւնն
էր
Հ Մ աքի
սլա րապո
ւթ իւննե ր ոլնիմ
,
կամ
աւե
լի ճիչդը
անղ իտակից
կրկնութ
իլն ր ոեւէ
բանի
Հ Այսպէս
քանի
մր օր ետքր
նոյնպէս
դոր
-
ծած
եր եմ
, առանց անդրադառնա
լու ,
Հ^ուլկա–
րիոյ
թաղաւորր՝^
բսաը։
Գրաշարապետ
Հէքիմ
-
եան Տակոբր
ձեռադիրս
՝ք^ասիմին տարած
էր^
ան
ալ Ֆէրիաին
/անձնած
: ի՞նչ
կր
մնար
իրենց
.
ճամբել
զիս է ք՝այց ոչ • անոնք վստաՀ
էին ուգղա՛^
մտու.թեանս
եւ գոՀ
էին աշխատանքէս
:
կ՛՝ուղէին
ա քնու ամենա
յնիւ
պաՀել
ղիս
թեր
թ ին մէ^ : Օր
մ ր
ինծի
րոի1։ որ յաջորդ
աո աւօտ
երթամ
տեսնեմ
դաաաւոր
Տարութիւն
էֆէնաի
Մոստիչեսւնր
իր
րնակարանին
մէ^ ; Գացի , անտեղեակ
ոեւէ բանէ :
Պ ատ կաո ելի
մ օբուքով
ա լգ պատուական
Լա
լր
պարզեց
խնգիրր
ել Հարցուղ
թէ
ինչո՛^ւ
կրկնած
էի
՚էեզք
մր որուն
ծանրոլթեանր
ծանօթ
էի՛, կար
կամ եցայ
ել Հաւաոտեդի
թէ նսլատակալոր.
չէբ ՚
Կր Հաւատամ
խօորիգ
, բա յց սա Աւետա
րանին
վրայ
ձեռք
ւ^ւելով
երգոլիր
որ
է"ւ1""Ւ
կրկնե ս եւ խիստ
ու շաղ.իր պիտի
ըլլաս
է
ք՝արի
Մ՚՚՚տիչեան
, ինք քերմաՀաւատ
մ բ՝
ին–
ծ
ի պէս սկեպտիկէ
մր Հաւատքի
արարք
մ բ
կր
սպասէր
. • • :
Ել
ա յսպէս
անցաւ
այս
վւո րձանքն
ալ
:
Ախալներր^
ախ^
սխալի
այն վախերր
ի^նչ
սարսավւելի
էի^ԱօքճէիՏԼլ՚՚Համիտի
օրով։
Բ՚ոք՚սխ՚ո
ըլլաւբ
շատ
դիւրին
էր այն ատեններր
րւսն
թէ
թերթ
սրրազրելր
կամ
յօդուածի
մը մէ9 քիչ մը
աղաաական
շունչ
գնելը ;
ՎեՀափառ
Աոլլթան
,
^ . ՎեՀավգոոԴթիւն
,
կս՚յ-Ր
ձար,
(«ր
կք.^.^ր չ^ւ^ ^^ր.^^^լդ
– ր ^ ՚ ^ ձ ^ ^
ել անոնղ նախորդ
ու յա9ռրղ. նախադասութիւն
-
նեբր
ի^նչ սրտա արուի
անձ կու թե ամ բ ու
ղերա–
դրական
ո լշագ.րու թեամ բ տ ա սնիցս
ա չքէ անց ր -
նելէ վեր^ր
, մ ինչեւ
յաքորդ
կէսօր
սարսուռ
մը
կ՜՚ապրէր
մեր
ելո՚ւկ՚նհլքէոՅւ
մէ^;
՚ք^անի քանի
ան
-
գաաՌւեր , խեղճ
Գեւլամ
Բաըսեղեանը
Կէտիկ
Փ"՚–
չալի
իր րնակարանէն^
գիշերանց
^ լապտերր
ձեռ—
քը աոլարան
վերաղարձած
էր* կասկածելի
՚ ^ է կ
բառին
ուղղաղ
րո
լ թ իլն ր վերստուգելու
Համար;
(Աքս
աղէտէն
մասամբ
խուսափելու
Համար
կարծեմ
թէ
Բիւզանգ
՚Բէչեան
իր
ք^իւզաԸդիռԸ^1/
Համար
միաձոյլ
շինել տուած
էր
կ՚՚՚յոր
^ սուլ —
թան, վեՀափաո. ել նման
քանի
մր բառ)
:
Այն ատենի
լրաղրութեան
ւքէք եթէ
քիչ
մը
դոՀունակութիւն
ունէինք
,
ա քն ալ մեր ղրա^ւ
-
նեչներուն
աւ^լոլթ
իլնն
է ր : Մ եր
գրաքննիչները
Մ ինաս , Ե րուանգ
Ե ո ւսո ւֆե ան եւ Լեւոն
Ա
ուրէն–
եան էֆէնտիներր
լրտեսներ
չէ ին , ոչ ալ
մատնիչ
ներ : Ընղ Հակառակն
րարեկամներ
ել քաճախ
բա
րեխօսներ
: Այս կամ
այն յօգուածին
մէ^
սպրղած,
աւելի
^իշդը
մեր սպրդեցուցած
ակնարկութիւն
—
ներուն
կամ ազատական
աննշմար
ելո
քթներոլն
Համար
, գուրսէն
եղած
լրտեսաթեանց
վրայ
^ ա—
նոնք
քսւնզիմ անու թեանց
կ՝ են թ ա ր կո ւէ ին
եւ
կու
գ.ա ւին ղ անգատիլ
մ եղի
եւ ի/նզ.րել որ
ղղ ոլշա
-
նանք : քՍղճի իւնգիր
մ ր ունէ ենք մենք անոնց
Հան~
դէպ
՝• ^Երբեմն
անուշադր
ու թեամր
եւ երբեմն
մ
եղի
վ ստաՀե քով կր ստորազ
րէին
վ։ո րձե ր բ : Անոնց
եր
թա
քէն վեր^ր
,
խնա քե քու
Համ ար
զանոնք
ոեւէ
սաստէ
,
մ ենք
ինքնին
կր ^ն^է ինք
Հվնասակար՝^
Հ ա՛ք ս՛րուած
տոզե ր բ կամ
բառերբ
;
Ել սակա
քն , Հակաոակ
աքս
բոլոր աագ.նապ -
ներուն
, ւքտանդներուն
եւ վախերուն
^ մենք
կր
շար ունակ է ինք
սիրե
լ մեր
ղ ո րծր
,
Հակաոակ
նիւ–.
թակ ան Համ եսւո պա
քմ աններուն
,
ե րքան իկ
է
ինք
կարծես
Հինչպէս
ձոէկերր
թուրին մէ9–^ , եւ
բռնա֊
պետական
ժամ անակ Ա մեր
ղւք ա քնու թեանց
«
Հա֊
ճոյքրՖ
ի գո՚֊բ
կ՝ որոնենք
ա յմմ՝ Հազատ՝^ կո
չուած
սա կարգուսարքին
մէ^;
ք^՚"յՅ
" ՜ ՚ ֊ Ր ԷԻ^Ք
է
"՚-Ր եկանք :
Յառայ
կաղանդի
առթիւ
^աւուր
պատ
շաճի՛^
գրութիւն
մը ոլզեց
^ իսկ ես
գրեցի
Հասարակ
յօդուած
մր;
« Կը խնդրոլի
իբր այն ընդունիլ
զայսֆ
հ
6ԱԿՈԲ
ՏԷՐ-ՑԱԿՈԲԵԱՆ
ՊԱՏԵՐԱԶՄ
ԼԵքհԱՐՈԻ
Ծ կ
Տղան
դլոէ֊խռ
^^"""^
Գէպի
ետ,
ու
կր
դիտէր
երկինքը
: Եթէ
ա1՚"Ր
սաւառնակին
շար–
դուփշո՚-ր
ԻՐ"՚^՚1ւ
՚ւ-ան՚ոաժուտ
գք^^լ, ^ ^ ի ն վրայ՝
ոչ ոք պի՚^Ի
Համոզուէր
թէ մեռս,ծ
էր ան ,
առ
ւաւէա անպատուած
կեանքէն
: Աչքերը
կապո
յտ
էին
ու մազերր խարաեաչ
։ Երեկոյեան
Հովը
կը
խաղար
անոնց
Հեա , անոր
անչնչա^ս^ծ
մարմնին
տալով
կենդանութեան
պաարանքր
,
՚Բիչ առաչ
գեռ
կր սաւառնէր
մեր
գիրքերուն
վերեւ,
գրեթէ կատակելով
խրամատներէն
բարձ
րացող
կրակին
Հետ,
տարօրինապէս
օրօրուելով
լա յնածաւալ
երկնի
մէի
Յանկարծ
տեսեր
է ինք
օդապարիկին
ձախ
թեւին
խորտակուիլը
, ան9աւոուիքը
Հասաամեստ
իրանէն,
գաՀավիժիլր
Օսոո՚^՚^ի
ի՚֊րերուն
մէշ ,
իր փեռեկտոլած
ծտյրամասերէն
՚ ^ ՚ ^ յ թ ք ե լ ո վ
մուխ
ու բոց
Տ
Հիմա,
այգ
սքանչելի
ե րիտասա րդո
ւթենէն
մնացեր
էր ոչինչ։
Մ՚էՀըէ
սակայն,
խնայեր
էր
ա–
նոր
առոյդ
մարմնին
տխուր
այլաւիոխման
:
Մեր
աոշեւն
էր, երկնցած
վւխրուն
Հողին վրայ,
իր
ա–
նոյշ աչքերը
ուղղած
ՀետզՀետէ
կարմրող
կա
֊
պոյտին
, որ նուրբ կամար
մր ձեւացնելով
կԴ1
-
^՚էր Հոգմառատ
կատարներու
վրայ
:
Լեոնային
թնդանօթաձիգները,
իրենց
Հրա
-
ցաններսւն
բերաններր
խոնարՀած
դէպի
Հողը
կը
դէ՚ոէին
մեռեալը
; Գէմ
յանդիման
անխուսա
-
՚իելիին՝
անոնք անկեալին
մէ^ ա զեւս
չէին
տես
,~
ներ
արիւնարբու
թշԿ.ամին
, այլ ոազմիկը,
որԴ
մէկ
ժամ շարունակ
սաւառներ
էր իրենց
գիրքե
րուն վերեւ,
իր անվեՀերոլթիլ^նր
տանելով
մ ին
-
չել
մաՀուան
սաՀմանները
յ
Օուղիչ
լռութիւն
մր կր տիրէր
մեր շուր1
;
հյորունկ
ցաւ
մր, որ մարմնական
տառապանք
մ րն
էր
նոյն ատեն՝
կը սեղմէր
մեր սիրար։
կր դի
-
տէինք մեոեալր,
որուն
ամ բիծ ճակատը՝
ճակատն
էր երի՚ոասարգութեան
, երբ
երազներր
կր դե
-
զեցկացնեն
կեանքր
ու սիրոյ
գեռսւվ,թիթ
յ^լ ^
ղոււՌերր
ասաղերու
նման
կը
բոցկլտան
մեր
հերաիղին :
յԼաղիլ քսանր անցած
ըլէալոլ
էբ -
^ ու
այս
պաք ագան
ամ էնէն
Հղռր ազդակն
էր մեր
ցաւին–
՛՛եր կէարհկցռւթեան
Լւ դա թի
ղդացռւմնե^^՚՚ն
,
՚յ՚^Ա՛ ՛լր •լղայթ^,
մեր ՝ ՚յրսիգին
որ.–.վՀւ ..ւեւ
երի-֊Դ
աաէԱ.ք,ղ ո ՚-յմի^ին
մաՀռ
քեղք– կո
Բ ՚ ^ ՚ է ր
՜՚11՚^Լ
.ի.,ե.\ւ..նԱ աՏ՛֊՝՛
–ԲՀ՚ԳԻ
ու ,Ա^Է1
գհքքքէ^Փ^^-նի
: ՚^"*–՜ յ
.••էնոր թարմնհ՝։
վ ր՛" ՚՝ քննած՝ է ՚ւ "ի–՝
^ա^։
շօշւ
յ՚՚յծ–
ր ՚սւ^ Հերակը
։ Ջ^ե
լւ-^ծ
•՚քքւյր
՛ր–
տ բուի իլն ր , եւ ոչ ալ բաղկերակին
մեղմ
ու
՜^դէ^աշնակ
թրթոաղումր
: Հանդարա
ք՚*՚յլերով
մամ. ւյե ր էի դնդա պե տ ի ս , բարեւած
էի
զա
յն ,
ձեյւ^ս աանեքով
սաղաւարտիս
, ու
Հ^շ)՚Լ՛"^՛
՜՜
<(1կ\1՚ւս է"՚"լրիր^
•
\Հրամանաաարս
՛ոչինչ
չէբ պատասխանած
^
բայ^ ես նշմարեր
էի անոր
աչքեբուն
թր^ի^
ու
*րթւււնքնե–րուն
պրկուի
լր
հ Անտարակոյս
,
այն
պաՀուն մառվի
վւոխագրուած
էր դէպի
ԱփրիկէԻ
սւափաստաններր
, ուր
դի չե բա յին
րնդՀարմ
ան
մ բ
րնթացքին
, իր տասնրինր
տարեկան
զաւակր
ին -
կ՚սձ էր թշնամիին
դէմ,
նետուելո՚է
դուրս
թաքս–
աոց - խրամատէն
, իր կեանքով
լեցուն
Հասակը
հոսւծ սուինաւոր
Հրաւլանին
վրայ
:
֊Ամէն
ինչ տեղի ունեցած
էր
կա
քծակնային
աքէսղութեամբ
, որովՀետել
, ինչսլէս
կ՝Ր՚՚է
՚ ^ ^ Ր
երիսւասարդ
րւսնասաեզծր՝
մաՀր
շատ
չախորժիր
ԱԴյՏ^՚րէ՝
Երկու– երիտասարդներուն
մաՀր
եղած
Կ
վ՛այրկենական
,
մին՝
երկինքի
մէ1 ,
եքր արեւբ
ՀետզՀետէ
իջնելով
բարձրաբերձ
լեռ~
նաշզթաներոլ
անտաոապատ
ղաղաթներուն
ետին՝
երկնակամարին
վրայ
ղեռ կր թողուր
իր կարմրա–
խս՚ւյտ
լսյոր՛
միւսր՝
Ափրիկէի
աւ՚սզներուն
՚էը -
րայ, աստղաղարդ
երկնի
տակ,
ուր, խազազ
օ -
րերո՚ն,
ովասիոին
արմաւենիներուն
տակ
Պեաե–
ւին ու ՖելլաՀր
կ՛՚երկննան
իրենց աղաերուն
կող––
քին,
յանձնուեքով
աննման
երաղներու
։
Գողղոշ
ձեոքով,
մեոեալին
կաշիէ
պ՚»րե
֊ ՜
գօտիին
ղրպանէն
Հանած
էի ազքկան
մր լուսա
-
նկւսրր
։ Փոքրիկ
լուսանկար
մըն էր , որուն
կեն
-
սոլրախ
ժպիտը
դէմ
յանզիման
իր սիր՚ս1էին
" ՛ ն ֊
շնչացման՝
մեր մէշ կ՝արթնցնէր
այնպիսի
զդ՛" ՜
ցումներ
ղորս
պիաի
չփորձեմ
արաայայտել
Հոս, որովՀեաել
ամէն
ոք գիտէ
կ^ռել
ս՚նկշոելի
Տ՚-ւը^ու
սլէաք
չո^նի
իմ գրչիս
,
Ւիտած
էի լուսանկարր,
որուն
վրայ
կար–
ք՚՚^յ"՛^
"("՚ւ՚Ղ
նախադասութիւն
մը–
Հ
Ա/ւէհ ՑԱ այ՛ 1օV6:^. (իմ անեուն սիրով) =
Թարգմանած
էի
^ ^ ^ յ ,
Հրս,մանատարիո
, զի -
նակից
ս՛՛լա յ րարեկամնե
բուս
եւ ղինո ւո րնե բուն
,
ու ապա
առանձնացած
վրանիս
տակ
: Բոլոր
զի ՜
շերը չարչարուած
էի մղձաւանջային
երա՚լնեբու.
ՏՈԻՆԻՆ
ԲԺԻԵԿԸ
(Հայ ,
բ ^ յ ^ ) յաճախ
ձեզ
կ^ազաաէ բժշկական
ծանր ծախքերէն
։
Fonds A.R.A.M
