VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 429

մինչև այսօր Հաճ բնի և Տէօրթ-կօլի
պատնէշներուն
վրայ։ Արդարութեան
իրաւունքի անունով ինկան բոլոր
ա
/ե դինուորներր որոնք այսօր ամենացա­
ւագին զարթօնքը պիտի ունենային իրենց արիւնոտ
գերեզմաններսւն
մէք
9
եթէ մեր գոճերն աղեիյլլյրշօրէն պօռային Դաշնակիցներուն դէմ***
Այսօր մենք մեր Հոգիին մէք անՀուն թախիծր կը զգանք երազուած վե­
րադարձին*..
«Յան կա մ տեսնել զիմ
կիլիկիա...Ֆ
Երգը Հեծ՜կլտագին կ՛երկարի սրտերու լռութեան
մէք.և (ձԳալքնան բացուած՜
դռներուն)) առ քև, կարմիր ծ՜աղի1լներու փոխան, մեռելներ կը գտնենք դարձեալ
Այն աշխարՀը, այն Հայրենիքը բովանդակ որ մեզի արև տուաւ,
ծես գեղեցկագոյն է իր տառապանքին,
իր խաչելութեան
մէք...
սրտագինօրէչն կը կա պո լինք անոր, և Հակառակ ամէն յուսախաբութեան՝
ձեալ բարձրագոռ աղաղակներով
կը թնդան մեր ձայները*
(ԼՑան կա մ տեսն էլ գիմ կիլիկիա...։ւ>
Գ Ի Ւ ՚ ԼԻ Պ Ա Տ Կ Ե ՐՆԵՐ
ԱՐ ՏՈՒՆ Ջ
՝
Սի Jol i Յ ա կ ո բ ե ա նի ն
Զոր ու հրմակ,
ղաշա ու անտառ,
բրլուր
սարակ եւ ան գա
Յուլիսի
մեծ
արեւուն
աակ
Աազւէա՜ղ
մաղմա՛՛ղ
կր բորն կին...
Առուակներուն
՝ £աւրն
Է ցամքեր,
.Վազքր յոգնած
մայր
գեաակին,
Ամբոզք
֊այգի ու այգեստան
քորք
ո՛ւմ
քրրքո՛
ւմ կր
թալկանա՛ն...
Այս
ի՛նչ
շողեր ու ինչ տապեր
արտերուն
մէ$_ ամրան
Հունձքին,
Հարս
քազուորներ
կրրահ կարակ,
կարմիր՝
ինչպէս
նրոան
գինի*
Երիտասարդ
կարիճ
արղաք
արետ
աՀար ու
տօթագին
Ման
զա գներով
բուռ
բուռ
րնեն
Հասկերն
Հասուն հով
ցորեանի։
Մ արդ
մարդաձայն
չրկայ
բնաւ
դաշաերուն
*քէ £_ եւ ա՛չ
անգին,
Ուռենիներ
ու բարաիներ
հարաւ
աՀիւհ
կ՚ոգեվարին,
է
Ո'չ
թռչուններ
կր գեղգեղեն
ո՝ չ ալ քնքո/շ
քայլ մր Հովին,
Հազիւ
երբեմն
Հ եռուն
եր էն կր Հրսուի
ձա/նր
ճրլպուոին։
Ծիրա՛ն
հիրա՜ն
արաերուն
մէք%
արա եր ո
ւԱ
մէ$_
արեւ՛ոսկի,
Տեսքն
է միայն
Հնձուորներուն
որ կր քաղեն
ու կր
քաղեն,
Երգն է կարօա ու մրռմրոուն
աղջիկներուն
այրող
սրրաէն.
Ու
ձա/նն
անո՜յշ,
որակի րին
Հնչուն
զանգին, որ
կ՛երկարի՜...։
Փ ա րի զ
ԱՐՍե-Ն-ԱճէՄԵԱ
1...,419,420,421,422,423,424,425,426,427,428 430,431,432,433,434,435,436,437,438,439,...884
Powered by FlippingBook