VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 69

ï ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ 179
Սա fi» որ Հայ ժողովրդէ խոնարՀ խաւերը գիւղացի, ար Հես տա ւոր, մղակ,
էր ե՛նg ան սլա ա մելէ չարքա շութեամբ, էրե՛ն g անձնուիրութեամբ, էր ե՛նg ս քան­
դելէ դիմադրութեամբ փրկեցին ՛ազգը ամբողջովին ե Հէմք դրէ՛ն մեր անկախ գո­
յութեան։ Մէնչ մեր «.երեւելիները» փախչում էէն վաանգէ վայրերից — Արա­
րատ եան գաղտէ, Հյէրակէ, Ղյսրաբաղի գիւղացի ո ւթիւնը ե. Բագուէ
Հայրենասէր բանուորութիւնը մոռանում էէն էրենց կեանքը և ղժոխայէն
պայմաններէ մէ £ կռուելով բա զմա Հազար բանակների դէմ՝ դնում էէն Հիծնա–
ք արր մեր ազատութեան։
Այն, որ Հայաստանի Հանրապետութէւնը միակ։ է կ ո վկաս ում ստեղ­
ծուած՝ Հանրապետութիւնն եր ի շարքում, որ կարողացաւ էր սեփական
րով պետութիւն ստեղծել ե. պետութիւն պաՀպանել թաթարական ու թուր՛
քական ծովէ մէֆյ Մէնչ Վոաստանր ոտքի կանգնեց գլխաւորապէս Գեր
նական սուէններէ միջոցով ե էր երկիրր նրանով փրկեց, մէնչ Ատրպէգանը
փոքր է շատէ անկախ կեանք ստեղծեց տաճկական քանակներ է
Հայաստանը չունենալով ոչ մէկ առակից և րնդՀակառակր ունենալով ո
թշնամիներ, կարողացաւ այսուամենայնիւ յաղթել ո֊ Արար ատեան սրտում
անկախութեան դր°շը րարձրռցնել։
Մենք պէտք է կարողանանք վ ռ ր բարձրանալ բոլոր երկրորդական
ն կա տուայ երէց, որոնք ժամանակաւոր են, ե գնաՀատել այս ս ք ա ն
է ր Ո զո ւ թ է ւն ը, որ անօրինակ դարագլուխ է սկզբնաւորում մեր
բերգական պատմութեան մէշ։
Հայաստանի Հանրապետութիւնը մեր Հերոսական ժողովրդէ ամենա­
մեծ յաղթանակն է։ Մ է ժողովուրդ, որէն կամենում էէն մեռցնել աշխար­
հիս չար ոյժերը, բայց որ գլուխր բարձրացրեց էր յաւէրժական Մասէսէ
նման և. աղաղակեց թէ՝ պէտք է դ ո յ ո լ թ է ւ ն ունենամ։
ղովուրդ, որ ղէմացաւ բախտէ ամենադաժան Հարուածներէն, Ապ տի ւլ–Հ
տի 300,000 զոՀերին, երիտասարղ-թուրքերի Ադանային, չորս տարիների
Գանղէեան դժոխքին, զարՀուրելի կոտորածին, տեղա Հան ութ եան, գաղթակա­
նութեան, որի նմանը չկայ ոչ մէկ ազգի պատմութեան մէՀ և որ աւա՛
միլիոնով է Հաշւում*. •
Այղ ժողովուրդը կայ այսօր, նա նորին պիտի քաղաքակրթութիւն,
լոյս, գիտութիւն տարածի իր լ՝ուրքը։ Հանրապետութիւնը —նրա նշանա­
բա՛նն է։ Հանրապետութիւնը —նրա յաղթանակ։ է։
Մի աարի է անցել այն ծանր ժամանակից, երբ Հանրապետութիւն
ստեզծուեց մեր Հողի վրայ։ Գեռ ցաւերը չեն անցել, զեռ պայքարը շարունակ
ւում է։ Մ այր Երկիրը զարՀուրելի ցաւերով է ծնունդ տալիս Հայ ժողովրդի ան­
կախ կեանքին։
Միանանք ամենքս, կառչենք երկրին, կառչենք Հայրենի Հոդին, կառնենք
ժողովրդի ոյժին, բանակին, կազմակերպութեան։ Ամեն կողմից և ամին կերպ
փայփայենք այդ ոյժը, որովՀետեւ այս բիրա ու եսական աշխարՀում մի
նա է, որ խաբուսիկ չէ, միայննա է, որ արժէք ունի։
Եւ– այն ժամանակ, Հայաստանի անկախութեան ճան ապար Հի g բոլոր խո–
չրնդոտներր կը Հեռանան, և այն ժամանակ Հանրապետութեան երկրորդ տարե­
դարձը կը տօնենք աւելի բախտաւոր պայմանների մէ £... Ա.