VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 79

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
Լ\աա1 ԵՐԿԻ ԴՐԱ1»ՏԱՎ118Ր
Գարե՜ր շարունակ պաշտեր է Հա յր էր Հայրենի Հողը։ Լա՛ւ, թէ վատ
ա՛ղա՛տ թէ ստրուկ օրերուն, ուրա՛խ թէ տխուր վայրկեաններուն՝ Հ
տանը ոգեւորեր ու ՛գործ՜ի է մղեր ամեն մէկ Հայ սիրտ կրող ան Հատ։
իր աղատ երկրին մէք ստեղծ՜ագործ՜ող աշխատանքի նուիրուելու տեն­
չը՛՝ եղեր.է Հայուն երագներէն ամենէն կենդանին, գրաւի՛չն ու սրրաղանր։
_ ձ l § ll ՀԱՅԱՍՏԱՆ ե. ՍՏԵԴ.ԾԱԳՈՐԾՈ% ԱԵԽԱՏԱՆ՚Բ i
Որքա՜ն ազնիւ արիւն է Հոսեր այս գաղափարներուն Համար։ Որքա՛ն
սուղի են նստեր անոնք Հայ ժողովուրդին, բայց և որքա՛ն խոր սիրով ե
տարուեր այն տառապանքներն ու գողգոթաները* որ երգե՛ք, երրե՚ք
կաս չեն եղեր Հայ պատմութեան մէք ե որոնց աՀռելիօրէքն ՛անմարդկային
֊–երր տեսանք մեր օրերուն։ ^^^^աֆ
/Աուժգուժ ցեղերը իրար ետեւէ եկեր ու անցեր են մեր եր կրէն,
ճախ բաւական երկար ժամանակամիքոցներ Հաստատուեր են Հոն, բռնի
ժով նստեր են մեր Հողերուն վրայ, բայց երբեք չեն յա քողեր անոնց տէրը ըլ­
լալ, որովՀետեւ չեն կրցեր ընկճել բնիէլներր, որոնց մէք միշտ առկայծ՜եր է
ազատութեան անշէք Հուրը։
Հայր սիրեր է իր Հայրենիքը՝ աներեւակայելի քնքշութեամբ ու
ւատարմութեամբ։ կանգներ է ամուր՝ որքան զօրեր են իր ուժերը* իսկ տկար
իյնալու պարագաներուն ցոյց է տուեր ՛կրաւորական դիմադրութիւն։ իր Հա­
մա կեր պո ւթիւնր բնա՛ւ չէ եզեր յուսա Հատ ու գետնաքարշ։
ինչպէս ուժգնօրէքն գոռացող ամպերէն, սաստկաճայթ կայ ծ՜ա 1լն եր էն,
Հեղեղանման անձրեւ էն ետքը աւելի՝ գրաւիչ ու Հաճելի են. բնութեան խա­
ղա ղո ւթիւնր, եր/լնքի քինք կապոյտր ե. անոր վրայ փայլող Հրեղէնն գունտը,
այնպէս ալ գարերու ե. մանաւանդ վերքին տարիներու աներեւակայելի դ
ժոխք^ն ու ան Հա մար զոՀաբերութիւններէն ետքը աւելի՛ ս իրելի ու սըր–
տապնղիչ է Հայաստանի անկախութեան ձեռքբերումը՝ բուն իսկ Հայ ժողո­
վուրդի ուժերով։
Գարերու երազը իրականացած՝ է։ Արդ^ն տարիէ մը ի վեր գոյու
ունի<j Հայաստանի Հանրապետութիւնը», կորիզը ամբողջական Հայաստանի,
որուն րարգաւաճումին պիտի նուիրուին Հիմակուընէ րոլոր Հայերը անխտիր,
որպէս զի նախ՝ պա Հեն ու աւելի ընդարձակեն ձեռք բերուած՜ ազատո
թիւնը և երկրորդ նուիրուին ստեղՆագորՆող աշխատանքի ՝ վերաշինեն այն­
քան տմարդիօրէն աւերուած՝ մեր Հայրենիքը, ծ՛աղկեցնեն Հայաստանը ա ՚/
աստիճան որ օտարներն ի ս կ սքանչանան ու բաց ական չեն ՝
ՀԱՅԱՍՏԱՆ, ԵՐԿԻ՜Ր ԴՐԱԽՏԱՆՄԱՆ»
ՏՕՔԹ . Ա. ԱՐՓՈԻՆ հ