VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 68

178 ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
կ ո վկա սեան միւս տարրը —( ծ*աթարր, իր րէգերով, աղալարներով
՛ներով մեր ժողովրդի ամենանենգ թ՛շնամի՛ն եղաւ։ Աւ զարկում էր
կունքից, մեր կողքից» ե չէր թողնում, որ Հայ Հերոսր ղէսլի կ ո վկա սեա՛ն
կատը զնայ, պաշտպանէ մեր երկիրը, մեր խրճիթը» մեր Հայրե՛նի Հող
ԱՀաւասիկ այսպէս էր կացութիւնը 1013 զարՀուրելի թուակա՛նի՛ն։ քիու
զօրքը չկար, աղն ոլակա՛ն՛ն եր ի Վրաստանր դաւաճանել էր, րէգերի ե.
լարների Ադրրէ^ոնր մէֆքէտ* փաշաների և. սուլթանների Տաճկաստանը
ֆեւից։ Գերմանիան, որ իշխում էր Տաճկաս տան ում և որ այդ ժամանակ
նում էր կո վկա ս-ո չին չ չէր անում Հայ ժողովրդին փրկելու Համար, այլ ընղ
Հակառակր թոյլ էր տալիս կոտորել, ^արգել մեր Հերոսական
Գաշնակիցներր, որոնց ղատի Համար մենք այնքան զոՀարերութիւն էինք
արել և այնքան փառաւոր պայքարել — դեռ շատ Հեռու էխն մեզան
տէինք թէ երր՝ են Հասնելու վերջապէս***
* ՚ #
Բայց Հայ ժողովուրղր չյուսաՀատուեց այսպիսի դաժան պայմանն
րում։ Հայ մա՛րտիկը, լեգենդական Ա ասուն ոի Գաւթի ե պատմակա
սանg ի Յովնանի արիւնը երակներում, ոգեւորուած։ այնքան ու այնքան
րոսների նուիրական յ ի շատ ակով, զգաց, որ սա վերջին, վճռական
է։ Հայ ժողովուրդը զգաց որ մենակ էր, որ լքուած՛ էր ու
իր վաղեմի դրացիներից, և այդ մենակութեան մէ$ նա աւելի
և աւելի Հերոսական եղաւ։
Եւ ինչ որ ուրիշները Հրաշք էին Համարում — կատարուեց անց
տարի։
ֆամրակի դաշտերր, Արաքսի Հովիտը, Մարգարա, Սա
Ուրմիա, Ատը պա տա կան, Ղարարաղ, Բա զու—այղ բոլոր վայրերում
Հին, ազնիւ ժողովուրդի ողին։ Բոլորը լծ՜ուեցին մի ծ՜անր. դաժանական
աշխատանքի։
Եւ Հայ ժողովուրղր յաղթեց։
Այս յաղթանակի g ծ՛ագեց վերջապէս (<Հանրապետութիւնդ, Արա
պատմական Հովիտում, Ս՛ասիս լերան փեշերի տակ։
Ապագայ պատմիչը մանրամասն կանգ կ՛առնի այս զար
մանակաշրջանի վրայ, որ Հայ ժողովուրդի կեանքում մի նոր դ
է բաց անում։ Այժմ, Հայաստանի Հանրապետութեան այս առա
դարձին, երկու խօսքով միայն կր կամենայինք ցոյց տալ, թէ ինչ
կան խրատ է պարունակում մեր սերնդի Համար ա յ դ նշանաւոր
թիւնը։
Այն, որ մեր ժողովրդի դիմադրութեան շնորՀիւ և.մեր պայքարի ոյ­
ժով միայն Հիմք դրինք Հայաստանի Հանրապետութեան։ Ոչ թէ
գէտ ական ճամրով լուծ՛ուեց մեր կեանքի ու մաՀուան խնդիրը, այլ մեր
քի ոյժով։ Ե՚֊նոր Հայաստանի ստեղծ՛ող եղան ոչ թէ Հայրենիքից և
կտրուած՛ դիւանագէտներ, այլ երկրի մեր ժողովուրդը, մեր Հերոսնե