Ե՛֊ էր պաշտօնի
ու պարտականութեան
դիրքերում
սոսկալի
Համաճարա
զոՀ գնաց
1019
թուի
փետրուարին։
Այսպէս
կնքեց նա իր մահկանացուն,
րոգ՛
ամենը
-40
տարեկան Հասակում, որից
22
տարթն նուիրել էր Հայ ժ՜ողովրդի ա
տա գրութեան
գործ՛ին։
Համեստ
արՀեստաւորի
ընտանիքից
ելնելով, իր կորովի
Հոգով
ամէն
խոչընդոտների
յաղթեց նա, եղաւ բանուորական
ե. գիւղացի ական
որքան
ների չարքաշ
Դ
ո
Ր^՝էլ
։
եղաւ Հայաստանի
ժողովրդի
անխոն
f
ու առնական
պաշտպան
և
բարձրացա
ւ
մինչեւ Հայաստանի
Հանրապետութեան
նախարա
պաշտօնը։
ԱՀաւասիկ
Արամբ։ Նրա կեանքր
Հայ ժողովրդի
կեանքն է։ Յ
ւերժ յիշատակնրա
անունին*..յ>։
lu որ տպաւորութեան
տակ
բաժնուեցանք
սրաՀէքն միշտ աչքի
առաք
ունենալով
կենդանի պատկերները
մեր ան մա Հ
գործիչներուն։
ն ո
ԻԻ
րու՝ir
^Վերածնունդդ
իայս թիւր կը ն ո լիր ենք Հայկական
Հանրապետութեան,
իր Հռչակման
առաքին տարեդարձին
առթիւ։
#
t Հայկական
Հանրապետութի՛ւն.*»
Ան Հնարինի աստիճան դժուար
կ*ը1է
ա
յ
ինծի անդրադառնալ
այս մեծ իրա–
գարձութեան
թելադրած
բազմադիմի ու բաղմա/լնճիռ
երեւոյթներուն
և շա
րունակական
օր^հ
լքնա
լ անոր արտաշնչած
երքան
կայ այտ
ե.միեւնոյն ատեն գա–
ժանօրէքն դառնագին
մթնոլորտին
մէք։
Արդարե՛ւ, աՀա տարիներ,
ի՞նչ կ՚ըսեմ, տասնեակ,
Հարիւրաւո՛ր տարի
ներ,
այն օրէ^ն ի վեր» երբ –Հայ քաքարի, այլամերժ թագաւորութիւններն
ու ի շ՛
խանութիւևները
վերք գտան՝
քիուբխնեանց
փոքրիկ Հարստութեան
անկումովր,
Հսկայական
ժամանակաշր՛քանի
մըՀամար։ էքւ այգ արիւնի ու անօրինակ
աւե
րումի անքրպետէնյետոյ,
այսօր աՀա աբղ1քն
տօնախմբութիւնը՝
ադամանդէ
Հարստութեան
մը,Հայկական
Հանրապետութեան.».
Բայց
ան Հնարին է որ այս տօնախմբութեան
գերագոյն
Հրճուանքին
մէք
արցունքներ,
արիւնի
կաթիլներ
չխ առնուին, որովՀետեւ
մխնչեւ այս տ օնախ
ըմ
բո ւթե
ան անոր նուիրումը,
Հարկ է եղած որ Հայ սիրտն ու Հոգին իր
ամենէն
մեծ ե ամենին թանկագին
մասրնուիրէ
անոր, այդ խաւար անքրպետի
ընթաց՛
քինփ Հարկ է եղած
որ. գարե՛ր ու դարե՛ր ազնուական
Հայ Հոգին այգ
դժբա
^Pkpfà
4Բ
ա
յ Pf*^ դաշունաՀար
արիւնաՀոս, րայց
միշտ
վսեմօրՀն
բարձրա
նայ ու սաւառնի իր Հոսող արիւնին
մէքն իսկ անօրինակ
մաքրութեամբ պա Հե
չով և սնուցանելով
իր գերագոյն
երազին կեանքը։
Աինչեւ
այսօրուան
տօնա
խմբութեան
անոր նուիրումը,
այո ՚,Հարկ է եղած որ ի՜նչ երիտասարդ
կեան–
