VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 73

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
բունակ վիժումէին իր յեղափոխական ծ՜րագիրներր, զարնուելով անյաղ­
թելի խոՀնդոտների... քիոստոմը անընկճելի էր, ՛նրա կամքր՝ աննկուն ե.
նրա Հոգեկան անդորրութիւնը անխռով։
ԱՀա այգ րոլոր յաակութիւնները տուին նրան առանձնաշնորհեալ
գիրք կուսակցութեան մէջ, դարձրին նրան սակաւաթիւ ընտըեալներից մինր,
՝Բրիստափորի ու ՀԼաւարեանի կողքին։
Արտաքինը — անշուք, անփայլ։ քիիգօրիստի, միջնադարեան խստաբա­
րոյ ճգնաւորի պատկեր ունէր, երբ առածին անգամը Հանդիպեցայ իր
1893ի Սեպտեմբերին, ժրնեւում։ Ոչ խօսելու ձիրք ունէր, ոչ գրելու։ Ունի,
սակայն, մի քանի յօդուածներ <ւԳրօշակյ>ի առածին տարիների Համարկե–
.րոՍմ, յօդուածներ որ Տնայուն արժէք ունին։ Զուրկ &եւից ու ոճից՝ մեր
ընկերոջ սակաւաթիւ գրական մարզանքներր փայլում են իրենց բովանդա­
կութեամբ, մտքի լրբութեամբ ու խորութեամբ։
ճառել չէր սիրում։ Մեծ՜, ալեկոծ՜ ժոդովների մէջ կր նստէր ժամերով
Համր ու անշարժ։ Հյատ քիչ անգամ խօսք կ՚առնէր։ JJուր թափանցող մրտ–
քով արագօրէն կ ՚րմբոնէր կացութիւնը և մի քանի անպաճոյճ խօսքերով
կը տար լոլծ՜ում–բանաձեւր։
Եւ րն կերն երր կր խոնարՀուէին պատկառանքով։
Աքն Hա Հման էր րնկեբների սէրն ու յարգանքը դէպի կուսակցութեան
վէթերանը։ Ա յդ յար գան քր բաժանում էխն ե_ Հայ Հակառակորդներր և.օտար­
ները։ Բարձր էխն գնա Հա տում քիոս տ ո մին բոլոր ռուս ու լեՀ յեղափոխական­
ները, որոնք շփուել էին նրա Հետ։ Յայտնի է որ մեր Ր^^երր
սաստանի մէջ է ստացել իր յեղափոխական ու ընկերվարական մկ
թիւնը... քսան երկու տարեկան նա մասնակցում է Ա՛ ou կո լայ ի . Հռչակաւոր
Պ ետ րովս կայ ա Ակա դէմի այի ուսանողական խաոնակութիւններին, ձեր բա՛
կալւում է ու քշւում։ Գալիս է կովկաս, իրեն Հետ է ՀՀաւարեանը։ Երկու
միանում են ՛Բրիստափորին ու նուիրւում քԻիւրքա Հայոց ազատութեան
դատին։
Որքա՛ն ժողովրդական էր քիոստոմը բուլղար–մակեդոնացի յեզափո–
խականների շրջաններում։ Ո՞րպիսի Հիացմուն՛քով էր խօսում Բօրիս Աա–
րաֆօվ նրա սրտի, բնաւորութեան ու նուրբ, Հնարագէտ իմացակա
թեան մասիսն...։
իսկ Պարսի ւլնե՞րը, որոնց Հետ վարել էր ապստամբական շարժում
Ատ ր պատ ականում։ Աաթթար /Սանի պէս աւազակաբարոյ ըմբոստները
նարՀւում էին նրա առջեւ, սիրում էին նրան, գործ՜ում էին նրան Հմուտ
ղեկավարութեան տակ։ Գալոց անաչառ պատմագիր ը երկար էջեր պիտի
րէ երկու մեծ՜ Հայերին— քիոսաոմին ու Եփրեմին—որոնք մեծ՜ագոյն ղեկա­
վարներն էին ֆարսից Հայութեան եւ ամբողջ Պարսկաստանի ազատա­
գրական շարժունների։
Երեսնամեայ իր քառիէրի մէջ—-լի արկածներով ու ցնցուս Հներով——մեր
ընկեր ր պարապել է, խաղաղ օրերում, նաև ուսուց չութեամբ... 3)իլիպպէ և