Ց Ա Ռ Ա Ջ
Պ Ո Լ Ս Ա 1 ( 1 3
Կ ե ա ւ ՛
ԱՅՍՕՐՈԻՍՆ ՊԱՏԿԵՐԸ
իյԱ՚բ.–
Յ օ դ ո ւ ա ծ ա գ ի ր ը Ը ո ր է վ ե ր ա -
դ ա ր ձ ա ծ Ա ր ե ւ ե լ ք է ն ե ւ ա յ ս պ է ս կ ր ն ե ր կ ա
յ ա ց ն է հ ա յ մ ա ք ի ո ւ ւ ք շ ս ւ կ ռ յ թ ի
ն ա խ կ ին
կ ե դ ր ո ն Պ ո լ ս ո յ ա գ ց ա յ ի ն - ւ ք շ ա կ ո ւ թ ա յ ի ն
կ ե ա ն ք ի ա յ ս օ ր ո ւ ա ն պ ա տ կ ե րը :
Ափիւոքի
Լւ. մասնալորարսւլւ
Ամերիկա
յի
Հայութիւ֊նր
սչատաՀակաԿւօրէն
Հա -
աու-կ՚ոոր
աԼւլԼկռւ–թիւննԼր
միա
յն կր
սաանա
յ Թու֊րքիո
յ
եւ.
մ ա սնալս րա րա ր
Պոլււոյ ՜»"՛,/ կէանքին
"ւ֊
մշակոլթային
վիճակին
մասին , աեղական
թերթԼրոլ.
եւ.
ճամ րսրդ
նԼ րսւ.
մ իքոցաւ
:
Պ ւ՛լիս ա յցե
լու–
թեանս
աոթիւ,
սլա րտա
կանութիւն, Հա -
մարեցայ
մօաէն
չաՀագրգռուիլ
այնաեզ
մնացահ–
Հայութեան
աւլւլային ու մաս -
նաւորարար
մշակութային
լԱւճակով, որ,
սլէաք է րսել,
նԼրկայիս
թուրքիոյ
մէք
աիրոզ
նոր սլա յմ աններուն տակ
,
են -
թադր ուահ
էն աւե
լի մխիթ արա կան սլատ–
կեր մր կր ներկայացնէ
յ
կ՝արմէր
ուրեմն
Հ Լաաքրքրուի
լ ել
լէնդՀ անուր
դիհԼ րով ներկա յացնե
լ ա
յ դ
սլաակԼրր , նկաաելով որ Պոլիս,
եր -
բեմնի
կեղրոնր
արելմաաՀայ
կեանքին ու
դրականութեան
, մայր վաոաբանր
եղահ
է դաղոլթաՀա
յ
մ շակո յ թ ի ն
:
թե րեւս ա -
ւելորղ է յիչել
, թէ ղաղութներու
^"՚յ
Հանրա
յին կադմ ա կե րսլութ իւննե ր ր Հիմ -
նուահ են Ադգ • ԱաՀմանաղրութեան
վը–
րա
յ ել կարղ
մը ղաղութնե
ր մինչեւ ա -
ա.աքին աշխարՀամարտը
կասլուահ մնա -
ցահ
էին
Պոլսո
յ
Պատրիարքարանին
:
Գա րձեա
լ , ղաղութնե
րու
ուդեցո
յց մր -
աաւո րա կաննե
րր
Պոլսո
յ իրենց
ղորհ ու -
Նէոլթիւնն
է , որ շարունակահ
են նոր
Հորիդոններու
աակ
:
Վերքապէս
, մեր
լե–
գ*ււն ու դրական - ղեղարուեստա
կան
ռւղղութիլններր
իրենց
աղղ ային
նկարա–
դիրՐ կր պարտին
1885^^՛
սկսեալ
մինչեւ
1 9 1 4
իրական ադդա
յին
շունչով ու տար
րերով
ող եւորուահ
ա յն
մ տալս
րական
շարժումին
, որուն յաոաքապաՀնե
ր ր ե —
ւլան մեր
ւսմ էնէն
րնտիր ու անմաՀ գոր —
հէներն
ու ղրաղէտներրՀ
Աղղաքին մեհ
աղէտնԼ
րէն ետք ; Հա յութենէ
ւղա
րպուահ
Թուրքիոյ
մէք մնացահ է միայն
Պոլիսր ,
իր մէք պու ր վւ ա կ ե լո վ տԼղաղի թէ ղա -֊
լառացի
րԼԼլորնԼր
, որոնք
իրԼնց
էոդԼ -
կան ապաստանր
ղտահ են աղւլ՛ էաս -
աաա
ութ եանց
շուքին տակ :
Աղղ • Հասաատութ
իլննե
րր , մասնաւո -
րարար
եկԼդեցի եւ դպրոց
, իրենց
ղոյու
թիւն ր կր շարոլնակԼն
նոր պա
յմ աննե
րոլ
պարտադ
րանքին տակ , եւ
ուրախ Լմ
յա յտնե
լու , թէ ա յնտեղ
մնացահ
Հա
յու
թիւնր շէ Լլորսնցուցահ
ուզղ • "ղին , եւ
երբ առիթր կր ղտնէ , կը քանա
յ
աւելի
եւս
կԼնդանացնԼլ
ղայն :
Ներկա
յիս
Պոլսո
յ
մ էք կր
Հաշուուին
7–.
՚ Բարսեղ
ապրանքներու
Հակի մբ
կբ՚ւ–
թրնահ
ուշադրոլթԼամր
կը գիտէր. իբ
աչքերբ կբ խնդային
Լրիւոասաբդ եւ ճբ -
կուն
անղամնե
րու
շարմ ումներուն
. քանի
օբ է որ անղորհ
ութ
Լ
"էէ՛՛՛ք կբ ՂԳ*"Բ էբ բն՚լարմացահ
մ էլա -
նուններուն
մէք եւ ինչքան
մերձաւոր ել\
եղբայր կբ զղար
ինքղինքբ
այղ աշխա –\
աու^երոլ
դասակարղին
Հետ , քան բարե–\
կեցիէք ճամբորդնԼրու
, որոնց
բնկեբանա–\
լու
Հ բաւիբուահ
էբ •
ւէ իեւնո
յն
ատեն
կաբհես իբ Բ"չ"Ր
երէլշոտոլթիլնր
եւ
միամ տութիւնբ
կ՝անՀ եաանա
յին ել Հետ–
դՀետէ ղիտակից կբ դառնար իբ վիճա
֊-
կին,
իր կոչումին
. վայրկեան
մր իր կա
ցութեան
Հպաբաութիւնբ
ունեցաւ
, իր
չա ր քաշ եւ աամանե
լի կ եանքին
Հ պա ր -
աութիւնբ եւ Հասէլցալ
տառապանքին րո–
չռբ
ւլեդեցկոլթիւնբ
բեռներոլ
աակ
ճբն–
շռլահ
Հողիներուն
, այգ քանքերոլ
եւ
աշխատութեան
տաէլ
ձդտոլահ
մ կա -
նոլնքները
, պրէլուահ
րադուկներր
,
կք"՚չ
Հս՚-՚՚սկնեբբ,
մաղլց"՚լ
սրունքնեբբ
ինքն
" ՚ ։ 11՛ ՛Հ»,
այդ աղի
օղէն եւ աբելէն
սեւ–
շոլբք
50 000
Հայեր։
Գաւառներու
մէք
ալ
ցբռւահ
Հայեր
կ\ապրին
, որոնց մէք
կեսաբիան
(իր
եէլեդեցիռվ)
,
Աեբաս–
տիան , Աալաթիան
ել ուրիշ կաբղ
մբ
տեւլեր
Հաւաքաէլան
կեանքի
նշաններ կր
ցուցադրեն
, մասնաւորաբար
երբ Պատ -
բիարքաբանէն
ղրկուահ
Հողեւորաէլանի
մր ա յցե լութ իւնբ
էլլ^դունին
Հ
Գաւառնե–
բու
մէք ցբուահ
Հա յութ իլնր
ղրկուահ է
եկեղեցիէ ու մանաւանղ.
Հայ
ղպբոցէ ՝•
Բարեդէպ
կէտը
այն է միայն, ոբ Հեռա -
լոր
դաւառնԼրէն
երբեմն
բեկոբներ
կը
Հասնին
Պ"Ա՚ս եւ այնտեղ կր Հաստատ -
ուին է Այս առթիւ,
1'ՐՐ
նչանաէլտլից
մանրամասնութիւն
, էլ՚ոլզեմ
դիտել տալ,
թէ կաբեւռբ
թ ի լ մր էլր կաղմեն
"՛յն չա–
վւաՀաս տղաքր , նոյն իսկ թլփատուահ
,
ււրոնք վերքին
տարինեբուն
մէլբտոլահ
եււ
"էոլսոյ
ե էլեղԼց ինեբուն մէքեւ նոր
անձ–
նադիր ստացահ
իրԼեց
Հայբենի
անու -
նով :
Ներէլայ
քաղաքական
րնդՀտնուր
պա
յ–
ւՏաննԼբոլն
շնորՀիւ,
Հա յութիւնր
տնտե֊
սապէս
րաբօբ
վիճակ
ունի
Պոլսոյ
մէք :
կբ դբսւդին
ղլիաւոբաբար
առԼւտա
ր՛՛վ
ու
արՀ եստնե բով , եւ նկատելի
թիլով
Հարուստներ
կբ Համ բուին
իրենց մէք ։
Տնտեսական
բարղաւաճում
ր իր
աղղե ֊
ցութիւնր
ուԿմէցահ է
նաեւ
Հանրային
էլԼանքին
վրայ եւ աղղային
Հաստատու -
թիւննԼբբ
լայնօրէն
օղտուահ են
նիւթա
պէս , Հանրային
օմանդաէլութետն
^որ -
Հիւ։ Աեբ մողովոլբդին
զոՀա
բեբութեան
մէկ պատկե
բը կընէբկա
յացնԼն
օբաթԼբ–
թեբու
չոբբորդ
էքերր,
որոնք
ամէն Օր
կր
յորդին
նուի րատռ լութ եանց ցանկե -
բռվ ,
ԱԶԳ՛
ՀԱԱՏԱՏՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
Պռլսոյ
ադդային
կեանքր
կ՝րնթ անա
յ
Աղ՛է– ԱաՀմանադրութեան
ղոբհադբու
-
թեամր
, պետական
ներքին քադաքակա
-
նութեան
եւ օրէնքնե
բուն
պա րտադ
բահ
զիքումներով
: Այսպէս՝
Ազ՚լ • կեղր • իչ–
խանութեան
դլուխր կբ ղտնուի ԱաՀմա -
նադբոլթեան
Համ աձա
յն
բնարուահ
Պատբիարքբ՝
Գաբեղին
արք.
Խ ա չա -
տոլրեան
, որուն կր դոբհակցի%
վարչա -
կան ու կրօնաէլան
մողովնե
րր
;
Այս ե
ր՛՜
կոլ
ղչխաւոր
մողովնե
բր , թէեւ
՚^րԱ՚Նէ^
րնտբական
Հբքանբ
ւէադուց
լրացուցահ
են , րա
յց Ադդ
. Ե ր ե ս Փ ո խանա էլւսն ժ՛ոդո -•
վի
դում ա րում ր անկա րե լի
Համ արու
էւ -
ԷՈ՛Է, ն" յնռւթեամ
ր էլամ
վեբակաղմուահ
վիճակով
էլր չաբունակեն
իրենց
ղորհու
—
նէ ո ւթ իւնբ •
Բնական է , որ աղղա
յին
Հ աէլաէլչռի եւ
սխա ^ե
բու
արդե
լմ ան
Համար
ԱզԴ
՚
ԸնդՀ
. կողովի
դումարումբ
անՀրամե
շ -
աութիւն
մրն է , րայց մեբ
նպատակէն
դուրս է ՚էէճի
ենթարկել
այ՛՛ սլա բադ ան
,
նէլատելով որ մէք բե րուահ պատհառա
—
բանս
ւթ իւննե ր ր ղուտ տեղական
Հ անդա —
մանք
ունին եւ Հեռու
ասլրոդներուս
Հա—
մաբ կարե
լի չէ ճ շղումնե ր էլատա րե լ :
Ներկա
յ ՚Լիճակին
ղէմ բողոքող
ազդա–
յիններու
Հետ ունեցահ
չվ՛
ումնե բուս
րն
թացքին
Հանղիպեցայ
չւաւաէչան
թիլով
անձե
բու
, որոնք Պաարիաբքբ
կբ մեդա -
ղ րեն իբր մԼնատէբ | վարչութիւնն
ալ՝
իրբ
ապօրէն
Լ լ խամ աճիկ
մարմ
ին
մ ր :
Որքան ալ աբղար եւ
Հ իմնա
ւոր
րլլան
այս
դանւլ աանե
րն
ու
բուլոքնԼ
րբ
, պէ տք
է նշել թէ Աղղ.
Կեղբ.
ՎաբչութԼան
միակ
ղ ոբհ
օն անդ ամն է իրատԼնապԼ -
աբ՝ Պ՛ Մկրաիչ
ՇէԱէֆեան,
որ միեւ -
նոյն ատեն
կ՚անդամակցի
թուրք
քցոբՀր–
դարանին՝
իբբ Պոլսոյ
եբեսփոխան
Հ
Պ"––՛
լիս դ սքնուահ
օրե բուս
ճամբորդ ո
ւ թ
ե ան
մէքձր
ե լ
առիթր
չունԼցայ
անձամբ հա–
նօթանա
լու , բա
յց աբժանաՀաւատ
ազ -
՛ք
այիննԼ
բու
Հաւաստիքին
Համ աձա
յն ,
ի՛ե
լացի , ղոբհունեայ
եւ մանաւանւլ ադ -
դասէր , պետական
ամէնէն
րաբձբ
Հեղի–
նաէլոլթեանց
մօա վարկի տէր
ու
ամէն
՛լ՛՛է ոդո է. թ
Լ ան պատրաստ
Լբիտասաբդ
մբն է ։
կեւլրոնական
վարչութԼան
էլողմէ բն–
արր ուահ
մ իւս ադդ ա յին
մարմ ինն
Լ րն է՛ն
Տնտէսաէլան
1ւք որՀ ուրդբ
, որ անխտիր բո
լոբ
աղղ ու յին
մ արմիննԼրու
Լ լմ տաէլան
՛լո
րհ ո ւ.նէ
ութ
իւնր
ՀաէլակչոԼլու
պաշտօ -
նր
ունի , յետոյ
կուղան
1Սլ՚լ • Հիւանղ ա–
ն՚՚ցի
Հող ա բարձս
լ թ ի
լնր
,
Գա բակ է օղ Լ ան
Լլ ԳալֆայԼան
որբանոցնԼրու
,
՚էալա
~
թ ւ՛՛՛յ ^Կ^՚Ժտ/՛/՛
^՚–
ԿԼղրոնական
Վար -
ժ արանի , ինչպէս
նաԼւ Ա կիւտաբի
մէք
նոբաՀաստատ
Ա • 19աշ դպբԼվանքի
խնա
մա կա լութիւննԼ
րր :
թաղ,
քւէորՀուբդներբ
, բստ
առաքնոյն,
շորս տարուան
պայմանամամով
կ՝ընա -
բուին
թա՚լերու
րնակշութեան
քուէով ,
վարչութեան
անուանական
ի"կ կառա -
վա րաէլան
անմի քական
Հսկողութեան
տակ։ Այս վիճակին
մէք,
թաղ.
Իէոբ -
Հուբղներբ
կառավարական
տեսակէտով
անկախ
մաբմիններ
էլբ Համարուին
,
բայց
պէտք է նչե
լ ի պատիւ
ՊռլսաՀայԼբոլ
ա–
ո ուլք
մ տա
յնո
ւթե
ան
Լ ւ ՛լ՛ւ ացումնԼ
բուն )
թէ
բոլոր
թաղ
. 1սոբՀ ոլրղնԼբն
ալ ան -
խտիր
Լնթարկոլահ
են Աղղ
. կեղր– իչ ~
խանութ
Լ ան անմ ի քական
Հաէլաէլչռ ին :
է՛ւրաքան
չիւբ ր այս կԼբպով
էլբ մատաղա–
րար է իբ Լ էլե դե ցին
ու
կալսւահնեբբ
եւ
ղ պ բոցն
Լ րր
կանղ
ուն էւր պաէէ ;
թա,. •
^ ոբՀ ուրգնե
բու մէք ամէնէն
ալԼլի
նր —
պաստաւորոլահն
է ԲԼրայինբ
, որ Ա •Աբ–
բ ոբ դո
լ թ ի
ւն
Լ կեդե ցիէն դատ
էլր
քանձո
՚ն–
ձէ
անել
եբեք
վա
բմ ա րո՛ննե բ՝
էսաԼս՚ն
լիսէն ել էուսաւորչական
ու
Պէւլաղեսւն
նախաէլբթաբաննեբր
: Ալս թաղ • Խ"ր -
Հւ\ւբդին
Լնթաէլայ է նաԼւ ԲԼրա
քի
Աղ —
քւա տս՛խնամ
մարմինր
, որ իլ՛ դ արման
,ո -
տւ՚ւնուԼ Լւ էլանոնալոր
նպաստնէէրով
բսւղ–
մսթիլ
չքա լորն
է,
բու
օղն ո ւ
թ
Լ ո
՛ն
էչր
Հէէսնի : ինչսլէս
բսինք , Բե բա
յի
թաղ
,
յւէ՚^րՀուրդր իբ մ ատա կա բա րա էլան
բն ~
ղ
Արձակ
դ ոբհ ուն՛է լ՛ ւթեամբ
ամէնէն
րսւլւղաւաճն է , չնորէիլ իր Հասութա -
բեք
կալուահնԼրուն
, որոնց
էլաբղին էլր
դ ւ^ոլի
նաեւ
թոքաթլեան
պանդռէլբ :
Պսնդ ոէլի չէ նքր նԼրէրս լիս էլր նոբուլ ուի ,
"է^ի
ունԼնա
յ բաղմ աթիւ
խանութնե
ր ու
( Ծ ՆՆ Դ Ե Ա ՚ Ն 9 0 Ա Մ Ե Ա Կ Ո Ա Ռ Թ Ի Ի )
ցահ եւ խոբչոմահ
՚լէմքեբուն
մէքէն,
Հե–
լացող
էլուրհքեբուն
եւ ումէ
՛ԷԼ ր ^անքե–
բու
նե րքե
լ քլատոլող
անղամնե
բուն մէ -
քէն
աղդականոլթիւնր
եւ Լ ղբա
յ րո
ւ թ է՛ւնբ
տքնուլ
մարղկութեան
:
Նո
յն
մ իքո
ցին
Հ եոուէն
աԼսաւ Տաճա -
աբ իր րաց ղորչադոյն
Հադուստին
մէք եւ
ղդաց որ Հակառաէլ
ամէն
րանի
աւելի օ-
աար էր անոբ Հետ, քան սա
նաւաստինե
րուն , ոբոնց
անունր իսկ չէբ դիտեր :
Բ է՛չ մբ առաք Տաճատէն
ղա՚լափաբ
պի—
տի
ուղէր իբ նկարելիքին
Համար ,
րայց
Հիմա
մղոններով
Հեռու կր ղղար
ինքղինք
անկէ եւ իր արաղ. եւ ուղիդ
ղ ատուլոլ -
թեան
^ոբՀիլ
անմ իքապէս
Հասկցաւ
, որ
իրենց
միտքերը
պիտի
չՀտչտոլէին
իրա ՜՜
բու էետ. Հետեւաբաբ
, առանց
անոբ րս–
պասելու
, վյւանին
ներքեւ
մտաւ , սնտուէլ
մր
բացաւ ել դհաղբռւթեան
խոշոր
թուղթ
մ բ եւ ահոլխի
կտոր
մ բ առնե լով–
եկաւ
ուրուաղհե
լու
նաւաստիներուն
շա րմ ուէէնե բ ր , մէկ կոդմ
էն
աչվաստելով
էլբ խորՀԷ ր ճաշացուցակին
Համ սւր
շինե
լիք պատկեր
ին ՛էբա յ . սանկ ,
կա
յմ եր
՚էերքալոյսի
աաեն
ցոլքեբոլ
մէքթաթ -
էսուահ եւ բոցավառ
ճաճանչներու
պէս ,
որոնց
երկայնքին
պրկուահ
չուաններու
վբայ նաւաստիներ
կր մաղլցին.
նոյն
մի
քոցին նալապետր
իր էսցիկբ պիտի
վԼբա–
դ առնար եւ տեսնե
լով
Բաբսեդբ՝
մ օտե -
ցաւ
իրեն. Բարսեղ բացատրեց
մէ՚տքր :
-
Աւելի
թեթեւ րան մբ, աղաս,
աւելի
թեիլ ;
է\ իէլ ուան
ղէմ , սրաՀ
ին մէք Հաւ աք -
ուա
ճամրո
բ՛չ
նե
րէն
շբքապատուահ
Բաիեղ կ՚աշխատէր • Տաճատ
բսահ էր էւ
բեն թէ պաոււլնԼ բ ԼւհադիէչնԼր
աւԼլի
յ՚"լ՚՝՚սբ
պիտի
բԱային եւ Հիմա
էլլլ քա–
նաբիր
դէմբ
ղրուահ
պտու՚լնԼրր
բնդօ -
րէ՚նէկԼլ
պղտիէլ
թուղթի
մր
ան էլի ւնբ •
իր ^ հ դիհԼ
բու
Լ լ մԼհ
շարժ ումնԼ
բու
ւէաիուահ
մատնեբբ
չէէ՛ն ճկեր
փ՚՚ՔբԼ՚Կ
սլտուլնեբ
շնորՀալիօրէն
ւլհելու,
ղոյնե–
բր
կ՚լուէին,
դվ՚րաբ
էլր շէղռքացկ՚էին
,
քուներուն
վբայ
քրտինքէւ
կաթիլներր կր
էսոշոնտ
յին
ե ւ դգալի
կեբ՚ղով
մատնեբր
հանլԼլ
ան լարմ աբ
էլբ ղղ ար ,
յան էլա
բհ՜
մէկ
ողմ նե՚ոեէո՚է
թուղթի
կտոբբ՝
Տ՛"–՜
ճս՚տ^ դա բձաւ
Լւ դոչեց •
՚նկաբԼլի է, պիտի
չկրնամ :
Այ^ա՚ոէ.ն Տաճատ
շտապով
առաւ
թերթէ բ թուղթ,
քրաներկի
ղռյները շա
րեց ե ա յն ղարմ անալի
ղ էււր ու թեամ
րը ,
որ նչկւակահ
էինք արդէն
իր տղայոլ -
թեակ^ամանակէն
, վրձինի
մէէլ
քանի
Հաբո^հներով
հաղիէլի
վաւնքեբ
չէ^եց
՚^ԷԿ ^էէ^ ինէլահ
վարղադոյն
հաղկի
՚"է.Կ"յփր"վ
I
լա յնօրէն
բացսւուլ
էոր -
գանս
ինե բուէ եւ մադլցռղ
վարդի
չնոբ -
^՚"լի
*կռններո՚է՝
լալն
ե՛– կտնաշ տե -
րեւնԼրլ
վրայ
։
Նե ր էներր
Հ իաց ահ
(ա՛էւ շտա
էլե
ցին
ճաշացցակր
ե ւ նաւապԼտէւն
տարէ՛ն , եւ
ամբռղ^բեէչոյթի
միքոցին
ղովոլեցաւ
Գ՛
կոմիաասն ա յգ
անում էր իր մ ում
ս՛ն ս՛
կի
այն պատմական
իբագբութիւններէւ
ո–
լոբաում
, ոբ երբ պէաք է ցոյց
աալ ,
որ աշիաբՀում
կա
յ Հա յ մողովուբգ
^ ռբ
նա ունէ՛ է՛ր ինքնու րո լն ու ինքնատիսլ ե–
բաժ՝ շտութ
իւն ր ;
••^
Ն՛"
" ՛ յ ղ երամշտու
թ իւնր
վե բ է ր ^ա ––\
նում
մեհ
ղի տնւս էլանի խե լքով^ ,
բարԼէս՚լ—.
ճութեամբ
; Բա լց իր անՀ ուն սիրոյ
^
ԷՆ\^
զէ"քէ՛ է՛ր ժուլովուբղր
, նա մոոանում էր, Հ
չէր
նէլատում
, սր այ՛լ
լուսաւոր
է՛՛եէքէ՛՝
՝
մէք
աւելի
լուսաւոր
վւ տ
լլա տ ա էլո ւ՛է
յ
ճառաւլաքթում
էր էւր մեհ ու. ստեւլհա -
գ ոբհ
ս իբաբ : Ն ա
լս ում էր իր
ժ ուլո ՛էր ղ ի
երդ եբբ, նբա մէք տեսնում
այղ. մողո -
՚Է.ՐՐ՚1Ւ "Դ^ էլեանքր : Նա իր ղղա լուն ՈԼ
էո ոբա թափանց
սրտով
ւէե րապբում էր մո–
՛լով րդի
կեանքբ
, կենցաւլր
, դիւցաղնա
-
էլան պատմ ո ւթ էււնբ , աչէսատ՚սնքր
, է"" է՛—
քէաք՛բ ու ապա
բիլբԼղացնում
,
վ Լ րսաին
սաԼդհում
իբ մողով
րդի
երղբ՝ է՛բ եբ -
՛լբ •
Մէ՛այն
մեհ ստեղհաղ
ոբհոդ
Հա քբենա -
սէբի
Հոդու
ցոլացումբ
պիտի
տեսնել
ստեղհադո
րհական
մեհ աշխտ
տանքի
տակ
ղրուահ շատ Համեստ
ստոբտւլբու
-
թեան
մէք՝ « Ներղ ա չնա կեց
կոմիտաս
վարդապետ
»
Հ
Որքա՚՚ճ
թիւրէւմացութիլննեբի
առիթ
եղաւ ա յ դ աբաա
յա յտութիւնբ
Որքանն
անբարե խիղճ ու էլաբճատես
դ
տնուեցին
շաաերբ
, երբ ա յգ
սառրագբութեան
մէք
տեսան
4(ճչմարտութիւնր
» -
կոմիաառբ
« մչակող », €յղէլռւր> , « Հաբստացնուլ
»
է , չտեսան նրա մէք այնքան
տեսանելի
մեհ ստեգհադ
ոբհ
ողբ :
ինչսլէ՞ս է , որ չենք
ՀարցրԼլ
մենք
մեդ, թէ այգ ո՞ր (ամչտկոգն» է, ոբ Հան
ճար
Լ ղ է Համ արռւԼլ
, այդ ո՞ լ՛ «քդ էլողն»
է , որ մեհ
ք ո ն վ ւ ա (ի տ է օը
է Հռչակուել
,
այ՛լ "՞րՀձՀալ՚ստացնողն
» է , որբ մէւ ամ–
բւ՚ք՚ւք մ ողով բղ ի
1իըոփե
«իոնէլ
եբ՚ոմ
էէոու-
թէ.էսն Հէ՚մնսէդ իրն է ե՛լէէլ :
ւլ րա ս էւնԼա էլնԼ լ՛ , որոնք
սլատէլառելէւ
է՛ս—
ոո քթ ՛էր սլէ՛աէւ ասլաՀ ով
է.ն ի նսլաս տ սչ
մ իա
լն Բեր այէւ , այլ եւ ուրիշ
ա դքաա
թադԼբու
լո՛ւ՛լ • Հաստատու
թեանց :
Գալաէ
մէււս թւսդԼրու
խորՀ ուրդնե
—
բուն , մեհամ ասնա րար
՚լրԼթէ
էւն քնու բաւ
են ,
մ իա
լն բնաէլչոլ
թԼամ ր
նուաղահ ,
դադթաէլան
եւ բանուորական
ք՚՚՚նէւ մբ
հ՚սյլ՚՚սթաւլեր
էւբենց Համեստ
էլարէւքնե -
բուն
Համար
ուրիշ
թաղերու
էլամ Կեղր •
՚/ արչութեան
օմ անղ ս՚էլութեան
կր էլարօ
ւո էւն :
ԱՆՏՐԷ
ՏԷՐ-ԱՆԳՐԷԱԱԵԱՆ
(Շ ա ր.)
շփացաւ
էւր ճամբու
բնէչերնեբէն
,
էւնչպէս
մամանաէլալ
ե՛լահ էբ ՚լպրռցին
մէք :
Բարսե՛լ
նաէս
թեթեւ
տէսրութէււն
մբ
ղղաց,
րայց Տաճատէ։
յաքալութէւլնր
՛լին–
քռ
է՚էյ՚ր՚"՚–՚՚ր^9
՚
^է""յ^
թէ ձաշի
միքո
ցին
, շուաբահ
ե ւ շլացահ ա յեչավ,
լո
յսե–
բէն,
աղմուէլներէն
Լւ Հեւ ի Հեւ
Հեաեւե–
Լ՛՛՛է Ֆրան
ս ա ց ին ե բ ո լ
ս րամիա եւ աբագ
խօսակցոլթեան
, էուռ եւ միայնաէլ
մնաց
անէլիւն
մբ •
Եւ Լբբ ամէնքր
՚իրԼնւյ
էսցիկբ
պիաի
երի/ "յէ՛ն պառկելու
էաւէաբ , ՚էբեթէ
էլո -
պէւտ շաբմ ումով
մբ
Տա1\ատէւն
թեւէն
բռնեց
, էլԼցուց
դինքր
Լւ թեթեւ
մր էլաբ–
մբրէւլով
րսաւ Հաւատքով,
կր տես -
նե"ս,
եղբայբ,
այգպէս
դրչի
Հարուահ
-
ներաէ
հա՚լիէլեէձր
չէւնԼլր փուճ բան է , ես
անկարոդ եմ ա՛ա՛բ
բոլորովին
, –^
ձճ.
չր–
լ էսբահ Տաճա տին
երկնցնելով
բռանղքբ՝
թեղտնիքներր
սոթթ1,ց ել ձդտուահ
մկա–
նունյւնԼբաէ
ումեդ
րադուէլր
ցոյց
տուաւ։
Միմիայն
բնութիւնբ,
կր տեսնե՛լս ,
իր
բոլռր
երեււ՚յթնԼ
րուն մէքաոՀասա -
բակ՛ Լս Լ ր էլար մտահ
Լ ցէ՛ քու նէլա րե
լու
գիւրութեանդ
՚էբայ եւ Հաոկրցայ
, որ ա–
նոր
Համ աբ դ ռւն էլրցար ա յն
հ ա դ ի էլնե ր բ
շինել
ե ր էլվ
այր կետն
էւ մբ մէք,
որովՀե -
տեւ
այգոլէ՚սի
հաղէ՚էլնԼր
ձշղիլ
չկան ոչ
մէկ
կէէ՛մ այէւ տակ
Լ լ դուն
ւլանոնք աե -
սահ չես կրնար
բլլալ ;
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱԱԵԱՆ
( 1 1
Շա;ր.)
Fonds A.R.A.M
