2
Ց
Ա ո֊ Ա ^
ՄԱՆՈհԿ ԱԲԵՂԵԱՆ
( Մ Ա Հ ՕԻԱ - ե 1 5 ԱՄԵ Ա ԿԻ Ա Ռ Թ Ի Ի )
ՏարինձրԸ
շԼ% ազօէոոլմ
Լւ չԼն էլ 1լ***–
ք " ՚ լ սւզօսէել
մեձ ալիաոնսւկանի յէչաէոակւ՛
,
էէբուէՀԼսէԼւ. այգ յէչաաակԸ
կապուած
է
նրա թոգած
ծանրակչիււ
գիաական մա -
ոանգոէ-թեան
Հեա,
մի
մառանգոլթ
իւն ,
որն
այնքան չատ րան
ուեի
ուսանելի
եւ
օգտակար
Ա՚անոէկ
ԱքքԼգԼանի
անունր
ամէնից ա–
ոաք
անխղԼլիօրկն
կապուած է Հայ մո ֊
զսվրդի
ազգային
մեծ
գիւզազնավէպին
Հեա։
իր աչխաաանքն այգ
ուզզութԼամր
սկսելով
զԼո
188(»
թուականին՝
«Vա ֊
սունցի
Գաւթի »
պաաումներից
մէկի
գրաւումով
, ա յնուՀետեւ նա մինչեւ իր
կեանքի
վերքին
տարիներր
րազմիցս
ան–
ղրազարձել
է նոյն
թեմային
, մեծ գործ
կատարելով
թէ՛ գիւցազնավէպի
պա ֊
աումնԼրի
խմբազրմ
ան եւթէ՛
մ անա -
լյաւնգ նրա
ոլսումնաս
ի րութեան
բնազա
— \
լյսռւււմ : ՏիշԼնք յատկապէս « Աասնայ
\
ծոեր»ի
Հոյակապ
Հատոբնեբր
, «.Ագգա - ՝)
յին վէպՖ Լւ « Հայ մռզսվրգական
վէպը՛» ՚
աս չիւաաոլթ
իւններր
:
յ
ԱբԼղԼանր
եզել եւ մնում՛ է մեր
վէպի՚է
ամ՚ենաՀմսլա
ՀԼւոագօտոզր
: ճիչգ
է ,
I
նբա
ՀԼտ
միասին
, նբանից աոաք
ու
յե
աոյ
«Աասունցի
Գաւթի » մասին
զրել
են
ել
սւրիչնԼբր
, սակայն ոչ մէկր
նրա
նը–
ման մանրամասն
, բազմակողմանի
ու
խոր
չի ուսումնասիրել
վէպր
Ա անուկ
Արեզեանր
Հայկական
աոաս–
պեիների
լաւագոյն
գիտակդ
էր : իր
«.Հայ
մուլովբզական
աոասպելներր
Ա, ք(քորե -
նացոլ
Հայոց
Պատմութեան
մէք»
խորա–
ԴէՐԸ
հւ՚՚՚Դ
բանավէճային
բնոյթի
վ՛այ ֊
լուն աչխատութեան
մէք նա ճչգեց
ու
՛մարզեց
Հայոց աոասպեԱերի
բանւսՀիւ–
սական - մսզովրգական
էութիլնր
, Հաս–
ւելով
1ւ/ոբենացւ
« Պատմութեան
»
բանաւոր
աւլրիւբնե
բ ի վա ւե բականու
թիւ–
նր , վեբականգնեղ
այգ «Պատմութեան
»
Հեզինակութ իւնր :
Բանագիտակւսն
- բանաս
ի բա կան
մ ե -
ծ՚աբմէք
զոբծելւ
են նաեւ Աբեղեանի
«Հին
գուսանական ~ մոզովրգական
եբդեբ » ,
Հ, Գուսանական - մ–ո ւլո վ ր դա կան տաղե բ% ,
« Ժոդովրղ ական խադիկներ
»
վերնա
— ՚
գբերով
ստուար
Հատոբնեբր
, որոն ք
Հե–
ւլինա կի
կոդմ
իղ ձեոտդ րական եւ այլ
աղբիւրներում
կատաբած
եբկաբ տարի -
ների յամառ
ու տքնաքան
Հ
Լտաւլօաական
աչխատանքի
արդիւնք
Լն •
Մեծ է ԱբԼդեանի
գերբ
Հայող
Հին ու
նոբ
լեդունեբի
ուսումնասիրութեան
բ ր -
նադաւառում
:
Տդ՚բիների
րնթաղքում
նա
ա յս ուդդո
լ թեամբ ղրել եւ Հ րւստարակե
լ
է տասնեակ
դոբծեր
, որոնց մի
դդալի
մասր եբկար
մամ անակ
անփ ո խա ր ին ե լի
ձեռնարկներ
Լն եդե
լ
միքնակարզ.
եւ
բարձբադ
ո յն դ ւդրողնե
բի
աչակե բաո
ւ -
թեան
, ուսսւնողնեբի
, լլւսուղչութեան
ու
գասաիւօսնԼբի
Համար :
՚Լբեդեանի
քերականադիտական
աչ -
խաաու թիւննեբից
յատկապկ
ս արմ կքա -
լոր
են նրա «ԱչխաբՀաբաբի
չարաՀիւ -
սութ իւնր Ֆ Լւ « Հայոց
լեղուի
տեսու -
թիւնբ՛»,
որոնց
մկք խաացուած
ու
րնղ–
Հանբաղուած
են այղ ուղլլութեամբ
ղիա–
նականի կաաաբած
երկարամեայ
Հետա -
զօաութիւնների
արգիւնքներր
,
դբսեւոբ–
ուած է լեղուի
երեւո յթնե
բն
իրենղ պատ–
մ ակա՛ս զարղաղման
րնթաղքի
մէք
ղիտե–
լու
նրա
անմխաելի
կաբողոլթիւնր
ԼԼզուի Հետ
սերտօբէն
կապուած ,
•՛րայց
իր
բնոյթով
զբականազիտական
գոբծ է Աբեւլեանի « Հայոց
լեղուի տա -
ւլաչավւութիւնբ
» , սրում
ՀանդամանօբՀն
ՀԼտսւզօտսւած
են Հայոց
լեզուի բառա -
յին ուխօսքի
չեչտր. Հայկական ոտա -
նաւոբի
\ՈՀօկ\Տ\երն
ու յանզԼրի
տԼսա1Աե–
ԲՐ , տրուած է բաղմադաբեան
Հայ բա -
նա ս ա ե ղծ ո լթ
Լ ան չափեբի
դ իտական
բր -
նութ աղ իրր
(իոդովբդւսկան
բանաՀիւսութեան
եւ
լեղուի Հեա մ իասին
, Մ անուկ
Աբեդեանր
ղբա
զո ւե լ է նաե լ Հա յող
Հ ին ել միքնա -
ղ աբեան
զ բականու
թեան
ու սումնասի
բու
թեամբ : Բաղմ աթիւ
քՕգուածնեբով
ու
գբքերով նա լոյս է սփռել
վեբքինիս
մի
չաբք
չլուսաբանուած
կամ սխալ
մեկնա—
բանուած
Հարղերի
վրայ
, լուծել է բա -
նէսսիրական
կնճռոտ
խնգիբներ
, մեծա -
պէս
նպա սւո Լ լ ա յգ
ղ բականութեան
լա -
լ ադո
յն
յուչա բձաննե
րի
արմ է քաւ
որմ
ան
ու բնգՀանբացման
ղոբծին
։
. « Հայող
Հին դրականութեան
պատ -
մութեա՛ն ^ երկու
ՀատոբնԼրի
մէք Աբեդ
եանր Հանրադ
ում արի
բերեց
մ՛օա
յիսուՅւ
աաբուա
յ րեթաղքուձ՛
իր կաաարծ
Հեաա–
ղօտոլթիւննեբի
աբդիւնքնԼրբ
:
• Ա անուկ
ԱբեղԼանի
Հայ մողովբդա -
կան
բանաՀիւսութեան
, Հայոց
լեղուի.
ու
դրականութեան
Հարցերի
նուիբուած աչ–
/սատռւթ^ւննեբը^
անկախ
նբւււնց մէք^ յե ^
րեկան
Հասակում
: %րա
մաՀուան
աոթիւ
Հայաստանի
կաոավարութեան
յաաուկ
ոբոչումով
էքրԼւանի
միքնակաբղ.
գպրոց–
նե րից
մ է կլւ Լ լ Հա յաստանի
Գիտութի։
ն–
նԼրի ակաղ
Լձ՛ իայի
Գրականութեան
Հաս
տատութ
իւ նբ կո չուեցին Ա <
ԱբեղԼանի
անունով ;
ՀասաատոլթԼան
վրայ
յատուկ պար -
տականոլթիւն
է դրուած
Հիձ՚նաւոբ
կԼր
պով
ուսումնասի
րել
Աբե զե անի
ղ իտական
Հարուստ
մաո անգութ
իւնր , տալ վեբքի՜–
ԱԶԳԱՊԱձՊԱՆՈՒՍ՛
նի.
ւնի ղն
սէ
-1
ատակա
կանր
ճ՚1
ւպւ
այդ
մաոանգութեան
քենագատական
իւ–
բացմանն
ու տարածձ
անր : Արդկն
զզալի
աչխատանք է կատարուած
այդ
ոււլզու—
թեամբ : Աբեղեանի
մաՀից
քԼտո
ք
Հ բտ–
աարակուել է նբա
«Հայոց
Հին ղբակա -
նութԼակ, պատմ ութեան
.» ..Բ •
Հաաորր ,
թարւչ
ձ ան ուե լ ել ոուսեբէն
լո յս է տեսել
նո
յն պատմ ութեան Ա • Հատորբ
, տպա -
. զբուեչ է նրա աչիւատանքնեբի
լրիւ
ցան–
կբ : կաղձ՚ակԼ
րււչուԼլ
են յաաու կ ղ իաա -
կան
ձ ողոէինե ր , որա
եւլ ղեկո
լցո
ւմն
Լ ր են
կարդաց
ուե
լ Աբեղեանի
. մաոսւնղ
ութեան
տարբեր
բնազաւաոնեբի
մասին՜ այղ ղե —
կուցս ւձների
մի մասբ
լո յս է.
աեսել
ՀասասւտութԼան
Հ բաքոճւբա կած « Գրա —
կան - բանասիրական
Հ ե տա
խոլղո ւմնե բ »
մ ողով ածս
լի Ա • Հաաո րում , որբ
նուիբ֊
ուած է վաստակաւոր,
զի տնականի
յիչա
տակին
: • Հրատաբակ,։ւթԼան
է պաաբա.Ա -
տոլ ել ԱբեղԼանի՝
ւղա ր րե րա կան
ձ՛ա ձ՛ու
լում տպաղ րուած
դբա
կուն
—բանաս իրա–~
կան
յօղ ուածնե
րի
ու
ղ րախօսութիւննե
-
րի՝ ստուար
Հատորը
է Մ օտ ապագա
յի օ —
բակարղ
ի Հաբղ է նրա եբկերի
լիակատար
մ ողով ած
ուի
է բատւ^ րակութ
իւնբ ; Ակա—
նաւոր
Հայագէտի
մ եծ՜ վաստակր
զնա -
Հաաելոլ
եւ նրա յիչատակր
յաւե
բմ ացնե—
լւււ խրուխուսելի
մի միքոցառոլմ
է նաեւ
Հաստատութեան
կոզմից
կաղմակե բ -
պուած
ղ իաակա՚ն
մ ալով ր X
ղած
ոբոչ
վիճելի
կէտերիղ
կաբեւոբ
Ա,,.կ,,,Ա խնղիբր
միայն
Աբեղեանի
թո–
ներգր ումնեբ
են Հա յա գիտութեան
աս -
պա բէղում : Այգ աչխատութ
իւննե բ ի
մէք
գբսեւորուել
են մեծ գիտնականի
Հետա -
դօւոող
խոբ
միտքր,
ումեղ
տրաբամանոլ—
թ իւնր , նբա
րուռն
սէր
ու անկա չառ
նր–
լի բուած
ութ
իւնբ
իբ Հայրենիքին
ու Հա–
բադատ
մռղովբգին
յ
-
Աբեդե անր
անղն սւ ՝> ա ա ելի
՛լե ր է կա -՝|
բականութեան
ել.
բանաՀ
իւսութեան
դարձակ
ղբելր :
Մինչ
.
աարել
Հայ մոդախղի
բադմադւոբեան
•էԱւ–
բուստ
ձ՛չակոյթի
ուսումնասիրութեան
ու
բնգՀ ան րաղմ՛ ան
դ ոբծ
ում
Նբա ԳՐքերը
երկար
ժամանսւկ
՚էանդիսացԼլ
են եւ դեռ
կր
՝, անդ իսանան
ւս քն Հիմնական
ագրէ՚՜Ր—
նեբր , որտեդիզ աոատ
ղիտելիքներ
ու
վւա ստե ր են քա՛լել
Լ ւ. ւղիտի քաղեն չաա–
չատերբ ;
1935
թուականի
Աբ
Լ ւլե անին
չնոբՀ
ուեղ
ղիաութԼան
վաստակտւոբ
՚է՚՚րծչի
կո—
չում , իսկ
1943
թու՚սկանին նա Հաստատ–
սւեց
Հա յաս աանի
Գիւոութ
իւ ննե րի ակա
դեմիայի
իսկակւււն
անդ ամ :
Ա անու կ (Լլ՛ե ղ եանբ
վախճան
ու եց
1 944
րովանդ ակութ
եան
թուականի
Աեւդտեմրեբի
՚2օին ,
79
աա - կան
վերլուծումդ
գած
մառանղ
ութեան
ո ւս ո ւմնա
ս ի ր ո
ւմն
ու գնաՀատումր
չէ է
Հաստատութ
իւնր
կո չուած է զարկ տալու
Հա յադիտու -
թեան
X
իսկ խնչ
անելիքնեբ կան այս
սււրլու —
թեամբ
X
*՛
Հասաատու
թեան
Համ
տպատ՚սսխ՚սն
բամիննԼբի
՝։ եո անկարային
ծրագիբն
է
լինե լու
Հայ,։ղ
Հ ին ու
մ իքնա գաբ
եան
՚լր՜
Հա յ
մողո՚իր՚լ
ական
բաւլմ
ու կալմ անի
րն -
ւմրալ^ական
սլաամ
ութիւն
՛յ՛է ,
անՀ րամե չտ է Դրադւ
Փարիզի
եկեղեցւոյ
Կրթ՛
Աանձնա -
խումբէն՝
յարղելի Պ– Պարսամեանի
ձե
ղի վաղսլց
ծանօթ
իր
Լր՚յթր՝
«
Գ՚՚՚՚՚ն
ճ չմարտոլթիւննե
ր
»
խորաղլւով,
( Ց ա
- ,
Ո ա յ
. 25
ԱԼպաեմրԼբ)
աւելի կրպայծտ -
ոացնէ
մ թնոլոբտր
, մ՛ իանղամ
այն
Հրա -
՚ղարակ
կուդայ
անկեգծ եւ
անչաՀս՚խլ՚ն~
՛լիր
՝է
րապա րակադի
բ - ուսուղիչր
, իր
այնքան
պարդ խոստովանութիւննե ր՛՛վ »
ոբ կբ ձղտի
մեղ Հեռու
պաՀել
ինքնախ՛"–
բկոլթենէ,
քօղ՚սղե
բծելո՛ւ
Հինղչարթիի
դասա բաննԼ բու աԿւմխիթար եւ ան՛իա -
ս "լԿոսկ
կուլմ երբ
^ չԴ"՛– թեամբ եւ ձւ՚ւմ -
կւս լութեան
բ ;
Աբղարեւ
ոլսումնասիբոլւսծ
աԼս՚՚ւ -
թիլԿւԿւեբր
ել դ ոբծնակաԿւ
դե՚ոԿ՚ի
՚ / ր ա յ
ա՛ս բուած
ա չի՚՚ոտո
ւ թիւննե
բբ ,
չտուին
սպ՚սսուած
յաո աքդ
իմ
Ութ
իւԿւք եւ ակլն -
կալուած
աբ՛լ ի՚նւքր ՚,
Ամկնէն
ալե
լիւ խանդավաո
ուած
^/՚^"՛
՚~
նին
,որ կարծեմ կր սկսէր
1945
թի*–ին *
ձԼռնէաս
տնէւււտներ եւ աղւլ • մար՛ք
իններ
ուսումնասիրեցին
Հ ա յ ը Հ ա յ
պ ա հ հ լ ո ւ
միքոցնեբր
, իրենց տեսսւթ
իլկւնե բբ
սլար–
ղեցին ելկր սլւս րղեն
տա էլա լին
ք,բքլաբ
յօղ
լ՛ լած ա չաբքե բուէ՛, Ա ին չեւ
Աուրիա
/. ւ
Ամ ե բէ՛ էլս,
ալւձսւղանգեց
օրուան
խ՚*սքբ
է
՚քղուձ աալ աղւլա ւդւսՀ սլանմ ակլ էաքլ՚սԿ՛ է՛ւ
կէէն սո՛ քլան. Հար՚յին
՚՛
. Գձբախտաբար
ղ ոլ՚ծնական
Հ՛՛՛Ա՛
՚էրայ
«
ղ առն
ճչմ արաս
ւթի
ւնն ե ր » ս քչս ան
՛քեզ
յոլ Աալքել
Է՛բեԿւց բա ց ա ս ա քլաԿւ արդէււնք -
ներաէ , երբ
ձ՛եր աչքերուԿւ
առքեւ
ցցսւե -
ցաւ, վ՚որձաո
ութեան պակաս բ
;
ԼեՀաս -
տանի
լք, յմմ "Լ
Լէմպէրքչ
քաղաքին
16/"/–
դ տրու
Հա յքչաքչան կաբեւոբ
ա յ՛է դազոլ -
թին
մէք,վստւսՀօբէն
պատաՀեցալ
սւյՆ
է՛նչ ոբ կր տԼսԿւքէնք այսօր
ձ՛եր ա չքե բով ,
^բանսսլ
յի
՚քկք,
"՛՛չ՛չ ապաՀ ււլաԿւմակ, աե -
սւսքչկաով։
թկԼւ
Լեմպկրկի
թեմին
աոաք–
Կււ՚բգբ
Հայ Լպիսքչոպոս
մբ եղած է, եւ
ղաղթաքլաԿւութէէւԿւբ
միասնարաբ
՛՛չ՛՛՛յ -
քարած է տաչ՚ինեբուէ թկ "՛՛չ՛չ ՚
մալ՚միԿւ–
նւ բուէ եւթէ ւլանտդան
քլաւչմաէլե բսչոլ —
թիւննեբով
, ւ՚աքչայն
մե^ծ
ւչմ՝բւս էսւոոլ -
թէ՛ւն,
՚չա՚չոլթչւ
ամբո՚լքւ՚՚էէ՚ն
լեՀւսղւսծ– է
եւ
եքչե՚չեցին
՛սլ եչ՚եսէւ
՛քլ"" /
՚քկւա՚լսւծ
է՛բբեւ
լքեաչ
դոյք ,
ԼյքչատԼ լ որ
չ ՚ ՚ բ " գարեր
են
աԿւցեբ ,
քաւլաքակբթու
թիէնր
աւեչփ
եւս յառաք -
դի՛ք ք, լ՛ , դ էւտութ էւլկ՚բ միԿւչք.ւ. լուսէ՛ն
ս՚է՚ե–
՚ք.^՚ՐԲ1՛՛՛՛ ՚չս՚ւչաԿ՚իբնԼբբ
քչր քօ՚չադեբծ
կ իր
արտա քչա րդ արչաւա
նքնե բուն
չն որՀիլ :
քք լ չ՛ո ՛դա քչակլ Կւոչւու թ իւննք. բու.
ա յ՛ւ ոս -
՛Ա
՛՛՛Կ՛Է՛Կ՛ մկք,
Հրւսչքնեբոլ էէ ՛՛բ
1լյ՛ սոյպ -
բնաղբերի ու մ ենաղ րոլթիւՍնԼրի
Հչ՚ա -
աարակսլթեամբ
:
Պէաք է ՀետւսէսուզԼլ
,
Ի
յ՚"յ՛
բԼրԼլ ե լ ւաււս.
պաղ
րել
ձ Լ Ոա
ղ.ր ա
քլան
ու
"՛յլ "ւդրիւբնԼրում
ցրուած
նուաղ
յ,ոյտԿ։ի
քլամ անյայտ
՚չրուկան
, բանւսՀիւ—
սական
աբմկքաւոբ
րնաւչբԼրբ
, յ ատոււ
մԼնաղբոլթիւններո՚է
աալ տ յդ
բնս՚դրեբի
է չլ
մաԿւ ու
՛չո յութեան
Հ անդամանքն
ե րր :
Վերքին
տաբիներին
լոյս
չ՚նծ՚սյուած
՚էՐքերր
ցոյց
են տալիս
որ
Հ ա ա ո ա տ ո լ
-
թիւնբ
քչաբեւոր
ո ւ օ՚լտաէչւսր
աչէսատանք
ու
ա ր ո ւ ե ս տ
ի քնԿւս, -
ւստաբուս
լաո ու՛ք :
բ
,
որ՛ ՝ել
նբ՛
էեււծ—
՚՚այաղիտոլթեակ,
բկ,ւալ,,, ^
Ա՚ՂԱՆԱԼԱՆԵԱՆ
Ա՛
իսկ
քննութեան մեծ սրաՀին
մկք
է՚ր՝.^
պատկե րնե բն
կ է՛ն , հր ամկ նէն աւելի
ու–
չադբոլթիւն
քչր ղրաւէին
, ՐԱայ
իբենց
դո յնե րւււ
յսւԿււլու՚լն
սչէս պիս
ութ եամր ,
թարմոլթեամր,
րԱայ
քռւք՜վաղիսիոննձ– -
ր"ւ
զարմանալի
ճոխոլթիւնովր
%
իրաւամբ "՚"չչեց"ւցիչ
աղայ էր Տաճատ
Ջաբչ՚քեան
, կարծես թէ չատ
Հաճոյակա
տար
պսւրէւէլկւե բ իր
մ ա անեբր օժտած
կէ՛ն
մասնաւոր
թեթեւութիւնով
մր եւ կաբո–
դսւթէ՚ւնո՚է
մբ. Տաճատ
եբէչու
մ՛ատիտի
Հարուածուէ
ււչս"ո1չք,ր մր էչբ չէ՚նէբ
: ինչ -
՚ զ է ս իբ ե րեւ աէչ՛ս յու թես՚Կ՚ր
թո֊իչք
Կ"՛– ~
ա՛ս
յին
ու ակաԿ,քիկ, կրմբմնքէին
այն սէ՛–
բուն
երզերր
, որոԿւք
քչչւ քլաղմէբ Տա՜^ատ
գաԱտէլին
աոաքքր
անցած
իր
թա՚իառոգ
մատներուն
քմաՀաճոյքաէր
:
ք՛ր քչարո -
դո՚֊թիւնբ
այԿւքաԿ, անկասքչածելի էր է՛բեն
եւ
ուբէւշ տղոց
Հւսմաբ , որ Զաբրքեան
իր
բեբ՚սեաբաց
մԿւացած
րԿւէչԼ րնե բուն
նԼր -
կայլ,լթեանբ՝
մէկ կոդմէն կր խօսէր եւ
մ իլ ,, կողմէ մատԿւԼբչ, էչր
պտրտցնէբ
^^անակին
ւէրայ
ու ւլուած
նռթր փնտռե -
չով
ել ամբողք
երղեբ
յօրինելով
, զորս
՚։ր1– աոնելո,. իսէլ փու թկոտու
թ իւն
չոլ -
ԿՎ քք
՛ո քնքան վստաՀ էբ թէ երր որ ու
զէր
աւելի
ղեւյեցիէչեել՛ր
քլրնաբ
յ*>չ՚է՚նԼլ :
Ն՚սէս եւ աո՚սք
իր կա րո՚լււլթ
իլննԼ բ բ
է.—
րեւ ան եկած
էին աձ՜ էն
ճէււ՚լե
բու
մէք •
յԼտ՚ւյ
կամաց կամաց էեոացած էբ այն
ւչ.սսեչւէն,
որոնք
ուչաւլրութեան
եւ յա—
րատել
աչխատութեան
քչա րօտ
ԷիԿ՛ ,
՚չբլ–
խաւո րապէս
թ լ՛ լա բանո ւթիւնր
գւրտա -
պաբտուեղալ
իրձ՚է
. ձ՛էկ
երէլու
ա՛լաք ,
ոբոնք
Հա չուե
լու
րնդունաքլսւթէ՚ւն
ունկ
—
ին , չարաչար
արՀամաբՀուեղան
, ա լն -
պէս
որ աաեն
մր եղաւ,
որ Տաճատ
Զա -
բչ՚քեանի
չսէ՚չ՚սւծ
գասԼրուն
՚լէրօ
առնելր
ոչաաուոյ
տի՚ուլոսի պկս չ՛՛՛՛կ, ձ՛բն էչ՛՛ ու—
սւււղիչներր , դիտնալով
Ջարրքեանի կա–
չւ ողո լթէ՛ ւնր
գեւլա բուե սա է՛ ուրիչ
ճիլ ՛չէւ -
բու
մկք, աչք կր դ ողէիԿւ
ի բ ե .՝.• ե ւ բացսւ–
ււ լ՛լթ
իւն
մր 1լրեւէոլնէին
՛լա յ։։ , ուրիշ -
նքլրր յանգէ՚մանած
կամյորգւ՚րած
ա՚ոեե~
Կւէն
, աճաէս
կը
զղա
ցնկ է՛կ, ա յւյ բացատ -
ր".լ.Ծրւնր
է
-- Պկաք կ էաչսլել
զիտն՚սլ
ամէն
բանէ
աո ՛սք , կր Հ ա ս էչեա՞ ք ,
էլԼսւԿւք; ՚
ծա
յբէ
ծայչ՛
Հ՛աշիւ է ,
Լ րե ւս՛ էչա րւ լթ իւնաէ • ^
բանաստեղծութիւնո՚է
բան
չրչչաբ
՚ Տա - ^
ճատր
օրինա
քչ պիտի տաք նկ , Տաճատը
^
ուրիշ,
անոր պկս տա՚լաԿւգ
ունեցկք
, ^
Հանճար
ոլնԼցկք,
ինչ կ՝ուդէք
նէ բրէք
, 1
ս՛նանկ
մարղ իկբ բացաււու
թիւն
են , աղ՚լ
ի
մ չ՛ մէք եբկու Հատ կ՝չլչչա
յ կամ չբչչար
է
Պղաիկ
Հանճարեղ
տգան
իր գմբեթա -
ձեւ ճակաար
էչբ ցցէր -^ չարժ ում մբ որ
պիտի
մնար^ իբ ՚Լբայ - եւ ւէեյւէն
կը
նա–
յէր
իր ընքչԼչ՚նԼրուն
, իր
ուսուղիչէ՚ն ,
տմբողք
մարդ էչոլթԼաԿ, ,
այ՛է
օբԼրէն՝
ղ Լո
Հողի ո՛է ձ՛ա քուբ
ե լ աւլա յ , տար ֊
տամօրէն
՚Լ՚չո՚Ս թէ ինքր այԿւ առանձԿւ՚ւլ —
չնւ՚յ՚էԼալ
ձ՚աչ՚դեբկն
մէկն է , որ ՛չեբ
մբ
ուԿ՚իկյ էլատսւ րե լէւք աչէսւսրէիս
մէք. թէ
(/ /I
Հսւնճարբ
նուէ՛ րւս կան աւաԿ՚գ
մ լն
է ,
՛է՛՛է՛
՛՛լ՛ս՝՛ ՛՛լ՛ոկ՛ ե լու
էէԼ
որուկլ
յաւլթանաէչել
աալու պաբտաէչան է է՛նչ
դնււ՚է ոք ՐԱայ
-
ան յ ատեն
ատսնԼրէչոլ
ւուսբէ,էչան կր, ք՛ւ
արդկն
իրեն
֊էԱւմաբ
սկսած էր ոլրի^՚Լ
—
բու
Կւ չաՀե
բր , Հաճս յքներր
, Կւա էս ա ս է՛
լ " " . –
թիւ՚եներր
, Կւ"յնէւսէլ էչեաԿւքբ յարաբեբա -
/ր՛էն
՛որմէք
մր ստաԿւալ :
Սան ւքորալ/»
ԱչաէչասութեաԿւ
յատկաԿ՚բ–
չո՛ •չս՛՛։, երԼւո յթկւերէկ,
մ է
քլն
է քքսէ՚Կւ եւ
ու.չ՛է՛ շկ՛ է՛ր
լ՛ լկէ ձէք Լ՚լած
րնկԼբքլա;
֊.աէսւ —
սււ՛բա1չշէւութեան
մր խանղաբսւմր •
ա յղ.
առու քիկ, էսսլԿ՚դ ա րու՛է ր է՚լրամ աա
մ չ՛ չ՛ա ~
ղ՚ւ՚ծ
ք, լ՛
ար՛ւ կ Կւ իր
է, լ
՜
ուր ի
՛նք.
րուն
մի - |
քեւ. , իր երթալո՛է
պիտի
լա յԿւնաբ ,
մ
իեւ– \
նո
յն ատ էւկ, ՚քինքր
նէէ
բքին աո անձնու թեան
^
ձ՛ր ղատ՚սսչաչւտԼլով
, որ ո1լիւլրբ
սլիտէւ
՚
րլչար
է
՛բ
ւ՛սբ տարաոչայման
էչերպաէ
մեծ
տե ււԿ՚ելու ն •
Եթկ
Տ ՚ ս ^ ՚ ո ՚ ո
Ջ՚սբրքԼան
՚էաաոյմ տր -
՛լայ
՛քբ
բլլար,
պի՚ոէւ
ճնշուէր
էւլւ
դլխոլԿւ
ծ աԿ՛ րութե
՛սկ՛
տաէլ եւ անշշուկ
պէ՛աի
աԿւղնէ ր աշէսարՀիս
՛էրա յէն , բա
յղ
անռր
Հանճաբեգ
զ է ՚ ՚ ւ խ բ
տեւլաւոբու ած էր
թիէլեԼ ղ եւ Հաստատուն
մարմ ինի
մ ր
՚էր–
րայ
, առողք եւ ասչբեվոլ
րնզունակ ,
ւքէ՚աէլ աէլա լ՛ութ է՛ւն ունԼԿւալով
էւբ ձա
յնր
"Բ է" Լ ՛է՛է"՛–" ՛է
»
Ւ՛՛՛Լ եւ
անՀան՚լստացԿ՚ո՚լ
բան
մր ունէր
է՛ւ չ՚սվէաւլւսնց
յաչնութիւ1՛
էլ րսչատճառէր
*> ինդ վա
յբ էլե ան է
աւե
չէւ
ղէ՚նքր
մտիկ
չւԿւէչո ղկւ Լ ր ո լԿ՛ , իր ձայԿւիԿւ
Ա՛ք՛ւ աւղիէչարութիւնր
նԼբքին եւ
մ եծ՝
ւյ՚սւէ՛բէն
մէէլԿ՛ կր : Իր էլանէսաՀաս
միտ -
քաէ եւ ուրիշԿւերու
վբայ
՚սղ՚լԼ
ղ ո լ թ
իւն
ունէւԿւաչոլ
աԿւյա՚լ
ծա բաւին
բնադւլով
ր ,
Հասէչց՚սծ էրթէ ձայնր
մեծ
բան
եւ յա -
ճախ
ամկԿւ չ՛ան է. մի՛ս էչոդմաԿւէ,
ստէ՚պ–
՛՛լած՝
է՚նք՚լէ՚նքչ՛
ծէ՚ծւսկեչի
քլացւ՚լթեաԿւ
մչ՛ մէք չդնելու
եւ էւբ Հանճարէ՛ն
պա՛ո -
էէսճ ղէ՚ՐՔ՚՚՚Լ
՚^Բ նԼրէչույանւսչոլ
ամէնուԿ՛ ,
Կայն
է՛՛՛կ
ա՚քէնկն
մ տէ՛ բ էւմԿւԼրան
, աւչնր–
՚ւոկան
լռ"ւթէ.ս՚ն
մր ՚լատա՚ւլարտեց
էւնք–։Հ
՚լինքր
Հեա՚լՀե՚ոէ
այնքան
էսօսե լո՛է
որքան՛
աԿ՚ՀրսւմԼչտ
էբ , որ անմիքապկս
երեք
արուԼստԿւեբուԿւ
մկքկ-ւ, ոբոԿւք Հաւասա -
բա՚՚լկս կր մսլտէին
իրեն , Կւկս՚րչա
թիլկ՚ր
չ՛կ՛՛րեց :
Ալն
սւաԼն իր աա սնե ւ չո ր րո րդ
տարիքին
՚^էէ
^1՛ ^՚՜ չՐ^անաւար՚ո
՚ղիւոի
բլլար թա–
՚լս՚յիկ՛
՛է ո՛րձ ՛որ ՛սն
կն :
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱՅԵԱՆ
(2
Շար.)
Կ Ա Ր Գ Ա ՑԷ՝ ^ Տ Ա Ր Ա է ք Ս ՑԷՔ « Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ը
Fonds A.R.A.M
