I
6
Ա ո–
61 ^
էէնք, սր Երեւանէ
ՀայպեաՀրա–
ար
որոշա1Ւ
է Հրատարակել
Լեւոն Շան -
թէ
ամբողջական
էչսբձեբր։
Աւելորգ
է
րսել, թէ ազնուական
այս
գրագէաը
Լեւոն
Շանթ՝
կր պաականէ
Հա
յ մոգո ~
վուրղէն
:
Հա
յսլեաՀ բաաէ
որո շումր բնական
աբ–
աայտյաութէւնն
էր այն էբողութեան
, որ
Հայ
ղ ր տ գ է տ ր , էնէ կուսակղ
ութ եան "՛է
պատկանէ
, մէշա եւ ամէն
բանէ
աոաք
Հայ
գրագէտ
է :
Ուրաթ
էէնք
, ոբ ՀայպեաՀբաար
բմ -
րոնած՜ է այս էրոգոլթէւնր
: Ուրախ
էէնք
մանաւանգ
էբ
լա յնամ աութեան
Համ
ար ,
այսէնքն՝
այն բանէն
Համաբ,
որ
ղրողէն
մէք կր փնտռէ ոշ թէ , այսպէս
կոշուած
,
Հ կուսակցական
պատկանելփութէւն
ֆր ,
այլ
գրողէն
տ ա զ ա ն գ ր եւ էր զործէն
աբ—
մէքր :
Զէէնք
ս պ ա ս ե ր
եւ էրաւռւնք
շու -
նէէնք
սպասե
լու
որ
ՀայպեաՀ
րաաբ
Հրատարակէր
, օբէնակ,
ՎաՀան
՚քյաւա -
սարղեանէ
« Բոլշեւէղմբ
եւ Հ. Տ ՛
Ղ՚աշ–
նակղութէւնր
»:
Բայղ
ՎաՀան
՚Լյաւա ֊
սարղեան
- - Լեւոն
Շանթ չէ , եւ էր գոր–
ծր « Հէնաստուածներ
» չէ
Հ
Ափէւռքէ
մէք մենք
չմտածեղէնք
բնաւ,
ոբ
Եղէշէ
Ջաբենղ
Հ ա կ ա ղ ա
շնա կղա կան
էր , նոյնէսկ
ոխեբէմ
Հա կառա
կո րղնե
բէն
էբ մեբ կուսակցութեան
: Հ բ ա ա ա բակե ֊
քյէնք էր «Գէրք
ճանապարՀէն»՝
անոր մէք
աեսնե
լոփ ոչ թէ Հակագա
^ակցական
Զա–
րենցր
, այլ բանաստեղծ
Ջարենցբ
, ներ —
կա
յ
մամ
անակնեբու
տ ա զ ա ն գ ա ւ ո ր պռե -
ար ;
Հէմ ա էլէմանանք
,ոբ
Հա յպեաՀ
բատ
ր
մեբ այս Լայնամաութեան
Հակադրած
է
էր
նեղմտռւթէւնբ
;
«
՚ ^ " ՚ յ Ւ ր է
» 5
էբ
1959
Մայէս
Տ1Էթէ -
" ՛ Հ ՛
կբ գ բ է ՚
« Փակած
եմ յայանէ
գրռզներէն
մէ -
կուն
օձէքէն
ու կբ խօսէմ ճ ա ո մբ , մօ —
յ ո ւ / ՛ I
II րւս "II, II սա
է մ աս տոփ
•
« —- ՛Բանէ մբ տարէ
առաք
լուր տա -
րածեցէք
թէ այս տեգ կբ Հրաաաբակ
—
ուէն
Լեւոն
Շանթէ
ամրողքական
գոբծե ~
րր
Հ
Ես անձամբ
ստուգում
կատաբեցէ
Հա յաստան
այցե
լոզ երէաասարգ
գբագէ–
աէ
մ բ
մ օտ , եւ էր Հաւաստոլմէն
ետք՝
թէ ^էշգ է Է"՚–ԲԲ
,
էմ կաբղէս
արձաղանգ
եղայ
թեբթոփ^ : Տաբէներ
անցան
,
բ ա
յ ց
Շանթր
էոյս
չ տ ե ս ա ւ
I
Այգ տղան,
Գեղամ
Աեւանբ
, սո՞ւտ
բսաւ
ուրեմն
%
«
Ո՛չ , սուտ չէր , իրաւ էբ:
« -
Ուրե՞մն :
«
Այո , ճիշգ էր , ոբոշած
էէնք
Հրա–
աաբակել
Լեւոն
Շանթէ
տմբողքաէլան
գործր
, տասր
Հաաորնեբոփ
եւ քսանր
-
Հէնգ
Հազար
ապաքանակ՚ոփ
;
կազմուած
էր
յատուկ
խմ
բաղ
րական
մաբմէն
մր ^
աշխաաանք
աարռլած
, գասաւոբոլած
ել
մւսմ ուլէ պաաբասա
• • .
« - - Աե տո
I :
« /• պատասխան
Հարցումէս
, մ ե ղ ա գ -
րական
պռռթկում
մր>
€ - Ես
է՞նշ
ասեմ ձեր խելքէն :
Հէնց
այն
օրերին՝
երբ Լեւոն
Շանթբ
առօք
փ ա ռ օ ք
իջնելու
էր տպարան,
աբտասաՀ—
մանեան
թիրթեբից
մէկում
տպուե
լ էր
Շանթէ
, ինչ որ մէկ ճառի մէկ
Հաաուա–
^Ր,
ինչ իմանաս
ե՞րբ , ո՚^բտեգ
ել թնչ
աոիթոփ
ասուած
։ Հաղիւ կէս
սիլնակնոց
*"յգ
դրութեան
մէք Շանթբ
յարձակւում
էբ
ԽոբՀբգ.
Միութեան
փբաք։
Մի աբ -
թուն
բաբի - ծադիկ՝
թերթի
կտբօնր
սւղարկում
է կենտբոնական
կոմիտկին
,
եւ բնականաբար
, շանթի
արագոլթեամբ
իքնում կ արգելքր
Շանթի
վրա
յ » :
իրապկս
բաբացուցաէլան
է ա քո պատ -
մութիւնր
եւ ցոյց
կուաայ,
թէ
Երեւանի
ղրականադէաներր
ինչ կբ փնտռեն
գրողի
մր
անձին ու գործին
մէք։
ի/օսք մբ, բ ա ռ
մբ,
երրեմն
մինչեւ
իսկ
ակնարկութիձ
մր
իյոբՀբդային
Միութեան
դէմ՝ կբ
մր–
դեն ա յ գ երէլրի
էշխանութէլննեբբ
ան -
տեսե լու տագանգր
եւ տեսնե
լու
մէա
յն
պար աէա կանբ ;
Մեզ
յաճախ
էլբ մեւլադ
բեն այն
բանէն
Համաբ,
որ մենք
կը հրաաարսւկենք
Հայ
րենա բնակ
ղ բ ութերու
զ ործերր
եւ գ բ ա մ
կբ
շաՀէնք
: Մենք ալ աՀալասէէլ
կբ մե–
գ ա գ ր ե ն ք Հայրենաբնակ
գրոգներր,
որ
չեն.
հրատարակեր
տ ա զ ա ն գ ա ւ ո բ
Հայ
գրտգէ–
աէ մր ղործերր
այն միակ
պատճառով
,
՚ ^ յ Գ
ԴԲ՚"ԳԷ"՚Բ՝
^է^ւ "Ր ՚^^Կ
ճառի
մէք»
, աննպաստ
խօսք
րսած
է ԽորՀրղ
*
Մէութեան
մասէն։
Ըսա՞ծ
է է բ ա պ է ս թէ
րսահ
քէ • մենք
չենք
գ ի ա ե ր ։ Եւ կարե -
ւորր
ա յ գ չէ աբգէն
մեղի
Համար։
Հայ -
րենաբնակ
գբողներբ
ամէն օր մեղ կր
ներկայացնեն
էբրեւ
«էմպեբէալփզմ
է
զործակալ
» եւ « Հտյ մոզովբդի
ոխերիմ
թշնամինեէւ»
. սակայն
այս ձրի
վեբա ֊
գրումնեբր
պաաճաո
շենեդած
, ոբ
մենք
գ ա գ ր է ն ք
Հրատս՚բտէլելէ
, նոյնէսկ
կար -
գալէ ա յ գ գրոգներուն
գործեբբ
, ուրա ֊
նալու
ա ս ա է ճ ա ն անոնց
ա ա դ ա ն դ ն ալ , ար
մէ
քն ալ :
Այէնբ
այս շէ
սաէլտյն
, «
Նայէրէ»է
իէմրադիրր
էբ « ճամբու
նոթեբ»ուն
մէք
կր յէշատակէ
նոյնսլէս
այն
էբողութիլնբ,
թէ
ինշո՞ւ շէ Հբտտարաէլուած
նաել^Աու–
սա
Տաղի։
՚Բառասուն
Օբեբբ » •
«
Յ՚ոյանէ
դրոզներէն
մէէլր»
էլբսէ այս
մ ասէն
•
« Մուսա
Տա՛լէ
՚Բաոասռւն
Օրերր»
ար–
սլա
։լբուէ.
լու
էր , երբ նեբ։լա։լթած
մէ էլ
ճէ՚դէլ
մուսացէ
։լրաւոր
՚էեկոյց
է
տալիս,
թէ ա յ գ ՚ ի է ՚ ղ է
Հերոսր
որ էրոյ ,
Րա։լ -
րատեանբ
զա էնշ որ Ա
ո
։իսէս
անուն
մէ
մարզ֊ է
,
ձեղս՚նոլմ
պառլամենաէ
անւլամ :
իլի
աբ
՚լելք
: ԻՀարկէ
ստոլ
։լուեց
, թէ
ւիշեալ
անձբ
ոչ
մէ էլապ չի էլարող
ունե
նալ
էէէպում
՚լոր^ո
՚է
Հերոսէ Հետ , որով -
Հեաեւ ա յն ժամանաէլ
դ ե ռ անորոշ
մէ
պատանէ
էէ՛։
Բ՚ոյց
այլեւս
որէ՞ն
էլարսւլ
1,ս Հասէլացնել
%
«
Շշմ՚ոծ
մտէէլ
էլ՝րնեմ
,
կ՚՚ալելցնէ
Անգրանէկ
Ծառուկեան
,
չկրնալով
Հա
ւատալ, թէ այգքան
ւ
^գՏէէմ
պաաճառնե
-
է՛ո
՛է
ի՞"ն չպէ ս էլրնան
վի՛մ
ի լ ա յգքան
մեծ
՚լործեբ
» :
Երկու
ոիսերիմ
թշնամիներ՝
Խ՝ Միու -
թիւն եւ Միաց.
՛կաՀ անւլնե ր՝
մշակութա–
յ ի ն կապ կր պաՀեն
իրարու
Հետ։ Խ՛ Մի
ութեան
մէք կբ թարգմանուին
ու էլր Հբ—
բատաբակոլէն
։սմ երիկացի
գ բ ո է ^ ե
բու
գործերր^
էսկ Մէաց՛
ՆաՀանգնեբու
մէք՝
ԼՊԱՏՄՈԻԱԾ՝Բ
ԳՐԵԹկ
ԻՐԱԿԱՆ)
ոուս
։լրոդներոլ
ղոբ
&Եբ
:
Աւելորգ
է րսել, թէ ՛սյս
երէլու
ժողո
վուր
ւլ ՛ե երբ արէ ւնա կէց շեն :
Րա
յ ց աՀա լաս
էէլ
արէւնակից
ժ ո գ ո -՚
վռւրզ է
մ բ երկու
•%ատուածներբ
, Հա
յբե–
նէք եւ Ափէւռք
,ոբոնք « ճղճէմ
պատ -
ճառնեբով
» մեծ ղործ եր կբ վէւժեցնեն
%
Լեւոն
Շանթ
^էնշ ոբ մէկ ճառէ
մէք»
էնչ որ աէլնա րկութ էււն բրած
է1էԽ
ո լ՛՝՛ ր գ •
Մէութե։ոն
դէմ : «Բաբէ - ծադիէլ » մր
ա յ ս աէ^ւարկութիւնր
կբ տեղե
էլա։լ րէ
կենտբոնաէլան
կոմիտէէւն
։ Աւ այս «ճլոլ -
ճիէք պատճառով
»
Հա ր։լետ–։րատբ
էլր
մերժէ
Հբատաբաէլել
Շ՚ոնթի
երէլերբ :
Ուրէչ
«բարէ - ծա՚լէէթ
մր էլրաւոբ
էլե–
էլո յ ց կուտտլ
այն մասէն
, թէ «Մուսա չե
րան
քառէսսռւն
օրեբ»էւլ
•էերոսբ «որ
էլայ,
Րսէէլ րատեանբ
, է՛նչ որ Մ "՛էսէս
էսնւււն մէ
մաբւէ է »
I
Եւ գաբձեալ
,
"՚.1"
«ճէլճէէմ
էէլատճւէէռոէէ»
, Ֆրանց
Վեբֆելէ
ա յ գ
Հոյա–
էլաոլ ղ էւրծր չէ
Հ րէէէ ւէւսէրէէւ էլո
ւէէ ր :
ի՞՛հ շսլ էս էլրլլա
ք , "է՛ " չ - ա ր էէ ւն՛ա
էլ է։ ց
մ ոէլոէէուրդնե
ր , էէբարու
ոթերէմ
թշնամ
է
ազդեր
, մշակութա
յ է ն
ւլետնէ
էէյրա յ էլր
էլոբծաէլցէէն
էւրարոլ,
նէւ լնէէսէլ
էլր էլնէս -
՚Հէսւ։՝է՚ն
ղիբաբ
, ի՛՛էլ
մենք
,
էէէրէւնաէլէց
ժ ոէլուէէէլբւլէ
մբ երէլէււ
Հ ա տ էէլածնե
բ ր , էլր
էէ՛ե բժ ենք
մ եր
էլն էէէ Հ ա էէէ
Աէն
ք ր
«է՛նչ էէբ ։է
էէլ
ճէսռէ
»
ք/ւ «էնչ
էէր Մ "վ՛՛էս
անուն
մէէ
մէսբէլ»ոլ
սլատճառոէէ
;
Ըմրոնէ։ լէէ՞ է էսյս
էէէլրե րդ ռ ւթէէլ նր
յ
Ո՛չ,
էլրսենք
մենք,
բմրռնելէ
չէ :
Այո,
էլրսեն
«րարէ
–ծաւլիկ»նե
ր բ •
րմբոնելէ
է : Եւ 1լսէէ ելցնեն
—-
Աղղէն
շաՀր
էլբ պաՀ էէէն քէ ,
էւր
աբէւնէսէլից
մուլո–
էէռլբղէ մբայս երկէէւ
Հաաուածներր
այս–
ոլէ"
բլլան
• . .
Ա՚է՚էին
շաՀր
էլբ
պաՀանքէ
, որ
Աեբօ
Խանղատեաննեբր
անպատիժ
կեբպուէ
յայ–
էոաբարեն.
«ինչո՞ւ
էւլ սբէւէլալ
դաշնէէէէլ -
նեբբ
էլաւում
են մեր Հայբենէքէն
զէմ »:
Գոէբձեալ
, ազւլէւն
շաՀր կր պաՀէսնքկ
,
որ կդ
. Թուէէչեէոններբ
կ՚բոէլներու
Մէ՛՛ւ -
թեան
Հւէէմադումէւէրէ,ն
՛էէք
Հպարտսէնքուէ
էլբէլհեն
, թէ
«մ ամ ոա
էլա լած
տապանա
-
՚լրեր » մէայն
կբ աեսնեն
աքսպէս
կոչ ~
ուէէէծ
էլսւշնակ
ւլ րէէէ էլէէէնո լթէ, ան
մէ9 :
Եւ
էլեո կան բաբէ,մէէէո
մաբէլիէլ,
էւրոնք
« մէէէշէսծ
օրօր » էլբ տես՛նեն
մէ,ր սա
յ ՚ " , ք ՜
աէէէրարէււթեան
մէք թէ մենք գէմ է^նք
Հա
լ րենէ քէւն
րայց
էլ էմ ենք էէա ր շաձէ, էին :
ինչո՛ւ
«մաշած
օրօր»
շեն աեսներ
Է՛՛՛Է՛՛Ր
այն
խեզճ ու Հաշմէէւնէլամ
րառերռւն
մէք,
որոնք
ամ է ն օր , թէ ներսր
, թէ– դ ու րսր է
կ՝ուդգուէն
մ եւլէւ եւ
որւէնց
Համ
աձա
յն
մենք
էմսլերէալէղմ
է էլործակալ
ենք ,
Հա
յ ժոգոէէ ուրդ էէ ոխերիմ
թ ^ ա մ
է ենք ^
« գալէէւմ ենք » Հայբենէքէն
գէմ
ե ւ ՛ ՛ ՛
թուրքէն
եոլտաշն
ենք
%
Հա
յ րենա
բնա
էլ
՚ չ բ " ՚ ղ է տնե
րէն
Ա էոե ւէւ ան
կոլբաէկեան
ասկէ
երկու
տարի
առաք կր
յա յս-արաբէ
բ .-- Պար ոնա
յ ք
գ ա ւ ա կ ն ե ր բ
ծե.
Այգ
էրէկ՚՚ւնն
էսէլ,
ճաշէն
յետոյ,
Մ "՛քրէ՛
էէ Տ ՚՚ւտէէւն
Պարւլ
եւին ճ ա էլատբ
շէէ–
յել՚էէէ
, էլսէւէ,աէբ
,
Շաբաթ
մբ առխք,
քաւլաքէէէէ
մեծաւլոյն
Հարուստ
վաճառէս
—
էլան Ա էէ էլււմ
էէն
Ա՛լա
յէ՛ն
Հանւլ էւզեցա
յ ,
էոասբ աարէ
սւռաք
,
՚ի"քրէկ
Հաստէլին
մէք
մեռած
աւլքէլան
տապանւսքարին
առ -
քեւ
% Ըսաւ
յ
վստաՀելի
եւ
էսշխաէռասէբ
էէբիաէսսար,լի
մբ պէաք
ուն
էէմ
ինծի օդ ֊
՛հական
ՐԱա՛լու
՚. Մ՚"քրէ^կ
Հանրմ
տգռւգ
՚հէէւիրումբ
իր աշխաաէէէնքին
եւ պարէոա -
էլանութեան
Հ ա ն գ է պ ՝
ւլբաւեց
ոլշէԱէլբու–
թիլնս
, ոբոշեցէէ
ուբեմն
առնել
դա
յն ղ"բ–
ծէո
մէք։
՛Լաճ առատ
է ւ ւ ն էէս
պւսՀ
ասլանբ
ծ ե ր ա ց ա ծ է , երկու
շաբաթէն
կնոքբ
Հեէո
կր էեոանան
•> եո
էսւոբ
քաէլաք մբ իր աէլ -
քբէլէէէ՚ե
քուի
էՍէւլբելոլ
Համ՛ար։
Ձեր արա ֊
մա՚լրռւթեան
տաէլ են անոնց
լէէէաէլաց -
ուած
երէլու
իսոշէէր
սենեաէլեե
ր բ՝,
խոՀա -
նոց
մր
եւ ոլաւլաէոու
հառեբով
պարտէդր։
^1՝՚"՚ղրիք^
Հոն թազաէլօրէն
։ Հոգ մի րներ
էո յլեւս
տւլուէլ
էսէւլէսւլա
յ ի ն
մւսսէէն...։ Ան
՛Լ՛՛՛՛ւն Է"Կ կրնայ
էէորհին
ւլլոլէսր
անցնիլ։
Պար՚լեւ
, էլտբծես
թէ չէր լսած
էէ՚օրր
Հաւլորէլւսծ
ուրա իսա լից եւ անե բ ե ւա էլւս ֊
յ ե լ ի
լուրր
,
անտարբեբօրէն
կր
իէւաէլաբ
էւլաէոառէսքւսէլխ՚ե
կետ,
աչքեբբ
մութ ան ֊
էլէւն մր սեւեռ
ւււ աէլանքէն
մէք
ներէլայ՝
ւլուրսր
յ ո բձան
ուա
էսռոլէն
իսռաի ա
լից
ձտ յ ն բ
է
ին
չււ՞ւ րան մր չես րսեր
, աղա՛
յ
յ
Կր
էք
տածէ
ի
էն չպէ՞ ս պէտէ
էլրնա -
յէնք
երեսէ
վրայ
թողուլ
եկեւլեցէն
էէւ
՚ ւ ՚ գ բ ՚ ՚ ց բ –
-
կարեւորբ
մեբ ա պ ա ղ ա ն է • քէէ՛ւ ա–
էգւսզագ
% Րաւաէրսն
չէ՞ որքան որ տառա
պեցանք : Մէնչեւ
որ տեղ ՚ " յ գ
Հասակէւլ
Հասցռլցէ
, էնչեր
քաշեցէ
: Տեղեա՞կ
ես։
Եկեղեցէէն
ամ
էն
մէք՛՛ց
"՚-նէ
էնքղէնքէն
Հալ
էոէս՚նելէէւ : Այգ Հ՛՛՛ԷՐ
այլեւս
շպատ -
էլանէ
ր մեղէ :
- -
Հաոլա
կո^ա՞կբ
. . . :
Այ՛է "՛Լ մ տածե
լու
թնդէ՞ր
է : Եր -
էլաթ է էլտ որէ մր ձա
յն
Հ անե
լ տալ ՛է բմ -
էէ Լէէէ՞բ է : Զարկ ու ղարկ
, լմնցէսլ
էլնաց :
Տուր
թաէլեբէլ
ոեւէ
մէէլւէէն,
ուրէշ
բան
մբ
սպասելոլ
կէսմ
ոլաՀանքելու
ալ
Հարէլ
լ կ ՚ " յ •
- - Գե րեղմ անո՞ ց
ր
,
աասլանաքա՞
րեբր
Հ
՝^ ուլոէ
էլէէ՞
յտ՛ե ե ր լ,
.
. . է
Մաքրիէլ
Տ՚՚ւաուն
ււէոքի
ելաւ
,
քէլանց–
քին
աաէլ
դէդուած
ոս էլէէ
՚հե
բուն
Հմ՛ա
յ է չ
Հնչէէէնբ
րաւական
Լլարծեց
էրրեւ
փաստ
,
աւելցնելով
յ
՚ ՝՜ Ալ
անոնցմ
Ոէէ գբագելէէլ
ւդէտք չու -
նէէնք։ Այս շաբւսթէն
յետո
լ
պէաէւ մոռ -
ն
էէէնք
ամէն
է՚եշ եւ պէաէւ
ւլբաէլէնք
մ էմ
էէ–
այ՛ե
մեդմ աէ : Ալ թուլ
՚իերք
՛լանէ
Հօրմէգ
ձւլուած
ագքաաութեէսն
ժէսռւսնւլր
. . . :
Պս՚ր՚լեւ
րան մբ չունէր
ւսւելցնելի
ք ։
էռլթեամր
ցնցուած՝
դլուխբ
կբ թնւլաբ ,
ճ ա կաար
էլր տոչէւբէր
: կւսբծես
կր սեգ -
մէին
կ՚՚կոր՚ԷԲ
• Գուււր
բացաւ
,
աչքեբբ
թաղեց
տաԼլտլ
թանձբւսցոզ
մութին
՚ ^ է ք
ու
սէլսաւ
երկա՛
ր ե րկա՛
ր
շուն
շ առնե
լ ,
գ ս ւիա էլն էէ լո լ
Համ
ար իր էէիբաւէառ
եւ բո ֊
ցաւեր
սիրտն ու Հողին
. . • :
Անցան
^րեբբ եւ առաւօտ
մր
էլո^ակէն
ձայնբ
Հէլանդկսէէս
կան
շէ
նման տարած
—
էէւեցաէ. թադերռւն
՛էէ՛ա
յ մաբմբուն ելե—
լէքնեբով
է
Ա յ գ
օրէն կո^ակր
փոթանցուաՆ
էբ ու—
բէշէ՛ մբ ձեռքեբուն
• • • :
X
Աէլաւնէն՝
անաեէլեակ
անց ու
դարձէն,
էս էէ լ ժ էէէլ մթաստուե
ր
ենթ
ագբ
ութի
ւննե
րռ
լ
աաէլ
շէէւաբ
, ի ղ ՚ ՚ ւ բ սպասեց
էսւբի մր որ
էսա
ւլւո ւլէէ ւթ
էւն
բերէ ր է՛բ Հ ալե կան տագ -
նէէէէւլէէն : Հարցուէէներ
"ւ՛է՛էել
"եւէ մէ
կուն
էւլէէաէէ
մեբէլացնէ
ր
սրաէն
ուխէոեալ
ւլւս լլան էէքր : Աէէլաւ է՛նէ, լ ծն ուլական
մեէլ -
նէէւթէէւննեբուն
, Հ աէ.անա էլան խոստւէվա
-
նութեան
մբ դուո
սլէտի
բանար :
Զեոքե–
բր
սրէոէն
էէրա
լ էսա շէէէձ է, լո ւե ց ան ւլայն
մօ
տէ, ցուլ
վտանւլ
էն
սլա
շւո ււլէսնե լււ ւ
Համար
կարծես
I
Ինքւլինքր
աոանձնռւ-թեան
թե -
ւերուն
յանձնեց
ք կասկածանքէ
զերծ մր -
նալու.
մտաՀոդռւթեամբ
ք ու
ս պ ա ս ե ց
բանտարէլեալի
նման
անզոբրիչ
չչ"՚^ք1՛
մ ր
.
* * Հ
Աղաւնիին
Համաբ
«աունի
աւլքիկ
է »
կ^րոէին
գրացէէներր
է
Յաճաէս
դուրս
ելլե–
լէէ
լ
ս էէէէո բէէ ւթի
էնւ
չունէ
ր : ք՛սէէ
Հ իմ ա
բ ո –
լէէբովէն
է ՚ ն ք ՚ լ է ՚ ն ք
կւլդէէացէէւց
արէոաքին
աչխարՀին
Հ ա ն գ է պ
է
Արտի՚ե
էլաւլանիքր
չկարենալ
պտ՝, ե լէէւ
յա ւանէս էլ ան
է1
լ թի ւ ն բ
ել. վ ա խ ր
միաքբ
կբ չարչսւրէին
անւլէս
-
գաբ
:
իբենց
էլե էլեց էէէլ պարտէւլր
օւլնութեան
կուէլար
. սէյւլ
ւոաոէսէդանքբ
մասէււմբ
մեդ -
էէ
էէէ
ցնէ,
լէէւ \ Աէէ
էն
առաւօէո
էսր
շւսլո
լսէ ն ա–
Ոէէէք,
նէոէս
աէէուն
կբ էսօսէէցնէր
,
բանալոէէ
իբենց
թէէւմբբ։
Ածունեբբ,
ծառեբն
ու
ծաէլէէլնեբր
, Լէսւնան
շութ էւն
բ
Հ ա մ ա է ո ա -
ր ա ծ , Հ՛՛՛ԷՐ
էէանկան
պ է ս ծարաք.
մօրր
կանթարէէւխ
ծէծերուն
, կր բ ա ն ա
յէն է —
րենց
լե ւլէէ ւնե բր տարփ
անքէէէէ
Լլառչելու
Համաբ
քէէլբերոլ
խոյանքէն։
Զրաւււքէ
օրՀնեէսլ
պաՀն
էր : Ծառէ
ծ ա ռ թռչուն
-
նեբբ
էրենց
քէէէ
էլց
բաՀ
ունչ
ձսւ
յնէ, ր ուէ էլր
մ էէոնէս
յէ՛ն
էլէս րթ
ւււմէ
Հ
րճէէլէԱ
լէւց
Համ
էէբ–
՛էէն : Այսպէս
օրէ օր, պ ա ր տ է դ ր
էլբ
էլառ–
նար
էլբաէստ
մ բ ւլե դ ե ց կո ւթ ե անց : Աւլալ
-
նէ՛ն
էնքն ալ քնքուշ
ե լ ղեղեցէէլ
,
րաՀր
ձեո
քէւն , ր ՚ ՚ պ է է լ
ո տ ք ե ր բ
՛էէա վէտ
ք՛ււ -
րեբու
՛չո՛է ւս ցուց
է չ
չո յանքէն
տ ո ւ ա ծ ,
Լլանց՚հէ
ր ւսծ ուէ
ածու
, ղդուե
լուէ^
ամէն
էնչ որ է՛է՛ անցքէն
կբ ս պ ա ս է ր
էրո բօէոուէ :
Արեւէւն
ա ռ ա ք է ն
շոէլերոլն
աաէլ
,
՚ " յ Գ
՚ " ՚ ն ց ք ր կր դ ա ռ ն ա ր
թավւօբ
մր
կենսայււրգ
՛լ եւլե ցկութ
եան
, քանէլէ
սիրուն
էր Աէլա
լ–
նին : քէառերր
կր վ Հ ա տ է ն
գայն
նկարա
-
դբելու
անԼլարոէլոլթեան
առքեւ։
Ան
ծնած
էէ՛
Ասա
էլէ
Լլէն
էէէցա
յէն
զեւլե ցկու
թէւնր
քրելու.
. . ԱսաուածուՀԷԷ
ւլաՀէն
զայն
աապալելռլ
• • • :
Այսպէս
, օրնէ բուն
անիէլա
էլ^ապրէր^^
պաբաէզէն
մէք :
\
Երբ
Ր՚"՚էնէք
երթար,
Հէէւրէէէ
նմւսն
ան \
կ՚անցնէր
՝,իացոլմաէ
աւլմկալ
ք բ ա ն ո տ \
ու
նուէէէւլէււն
րաէլմ
ութիէննե
ր
էէ լ
մէքէն
է\
ԼԼռանց
Հ պ ա ր տ ո ւ թ ե ա ն
, ա ռ ա ն ց
լռւզումի
:
Լլր ժ պ տ է ր
ամէնուն
; ^Ր
՝էէււմ
բուրէ
ի ն
՚՝
դ՛ոյն,
նոյնիսկ
էլաւլանքոէէ
էլր ՚լրէլէէ^՛
, է~
րեԿ՚ց
աբէլ
ւսնդնեբուն
արւլասէէքր
նո լն էլե —
ւլէ.ցկութեէսմբ
ծաղկեցնելու
բւլձէսնքէէէէ.
.
է
կէսօր
՛էբ, երբ ճաշելու
Համաբ
աէլա
—
մայ
կբ բաժնուէր
պ տ բ տ է դ է ն ,
ւլէսբման
—
քո՛է
նշէէաբեց
էՀոէս
սեւլա՚հ
մբ :
Ա՚էէէԿ" ՝ Ր"աւ
մայրբ,
ւ լ ա յ ն սէրա ~
ղե՛լ
՚ լ ր կ ե լ ՚ ՚ վ
, այսօբ
աասնբւէեց
տարե
-
կան ես , Աէէաւէւած
օրՀնէ
եւ
պաշտպանէ
քեւլ
Հ
Երէլա՛
բ աաբէւնեբէէւ
քնքւււշ
էլաւակս
յ.
ե ր կ ա ՛ բ
աէէւրէնեբոլ
• . . ;
Հայրբ,
իր ձաէս
թեւէէէէ
Աւլալնէէէէն
՚ է ք ՚ ղ ր
պա
րոլբւսծ
, րսաւ ,
Ր Ր "է՛է՛՛՛էԿ
ԷԷԲ •
խնզբեցէր
էւնձմ՛է
ոբպէսզէւ
, քեւլէէ
՜էէսմաբ
սէրուն
տուն
մր շփնեմ : Հ ա ւ ա տ ա ,
երկու
տ ա բ է է ն ՛ոՐէ րաւլձանքգ
պէէտէէ
էւբաէլանա–
նայ
;
Անէ՚էքս՛
ոլէւաէւ
բէէայ
ւլ
եւլեցկաէլոյնր
րոլէէր տ
էէ
ւնե րէււն
մ՛էք : Հոն սլ էւէէէէ
ասլբիւ*
երքս՚նէ՚էլ
օբեէէ
սէբէսծէւլ
՝,եէո։
քԼւէաուած՜
տ ա յ ոբ Հա ն դ է պէս
անոր
• • •
: Կր մաղ -
թեմ
ռր ա ր լ օրր չուշանա
յ : Ա ւ ե լցնե
լով
տես , մ՚այրէէլգ
էնշ դ ա ն ա դ ա ն ՝էաէէ եւլ ււլ -
տե
լէքնե
ր ե լ անուշեգէննե
ր սլատ
րաստած՜
է , սկսէնք
...;
թ ա ն գ
ելաւ
Աւլալնիէւն
սիրաբ
;
Մ ա ր -
մրէէւն
յ էղէէ տէէ էէ որոնեց
մօբբ
աշքերր,
Հօ–
րբ վե րքէ՛ն
ր ա ռ երէն
շուա
ր է մ ա տ ն ո ւ ա ծ
ք
խորՀելով
թէ էր գ ա զ տ ն է ք ր
մ ե բ կ ա ց ա ծ
Բէէար
, յանցալոբէ
պ է ս ԳԼուէսր
խոնար
-
Հած
սկսաւ
ա ր տ ա ս ո ւ ե լ : Հուսկ
յետո
յ ,
կ ա ր ծ ե ս թէ
ամ
էն էնշ մ ոռցռւած
է՛էէաբ ,
խօսակցութէւնբ
ւլարձուց
պարտէդփ
աշ —
է ս ա ա ա ն ք ն ե բու
մ ւսս է՛ե
:
Ալշացած
րլլալու
աճաւդէս
ր ա ն ք ա է ո տ ք է
ելաւ
ու ա ռ ա ն ց ե—
էոէն
նէս քե լու
զ է ՚ ՚ է է պա րտէւլ
խո
յացաւ
սլարէէէլէւ
ւէբ ցնծուն
ոս ա ո
սէո
ււ լէէ՚հե ր ոէէ :
Նայէէլածքներէ
֊,եռոլ
, նստեցաւ
ս տ ո ւ ե –
բււա
ծաոէէ մբ տ ա կ ։
Գլուխր
կոթնցուցած
անոր
էլռճէլէն
, յալնարեկ
մաքէ
մբ յ ո ւ —
սաՀ ատ
էէ
ւթեամ
ր
բնկճուած
ու
ւլէսռնաւլէն
փւլձկէէլմով
, աշյէեբբ
թաղեց
էէէոշէէբէէւն
էո—
լիերուն
մէք .....
^ ^ ^ ^ ...^ ^
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ
(4 Շար–)
էէ՚սչւ^ւ են վախենռւմ
կուլտոլրական
կա -
պէ՛՛ւ ՛՛էաք րենիքին
Հետ :
Հէ՛մ ա
այլեւս
պարզ կ , թէ «ո՞վ
ում–
նից
է էէաէսենում
» :
Վկայ
Լեւոն
Շանթբ
եւ
«Մուսա
Տաղէւ
՛Րաո ասուն
Օրերր»
• • •
Խմբագրական ՅՈԻՍԱԲԵՐի
Աղաղակեցի
Կեանքը
դժււՆար է :
Արձացանցն
րսաՆ
Վարէ՛ :
ՊՈԲ-ՐկԼ
ԲարեկաւքոՆթ֊եան բաժա կը ւքի՛
լ ռ ւ ա բ
քացախով :
ԱՐԵԻԵԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
