ՀԱՑՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
^;։։։։։։։>։։։;;;։;։։։։։։;։։։։։։։;։։։։։։։։։։։։։;։։։;։։։։։;։>։։։։։։։։։։>;։^
ՏԱՐՕՆ -
ՏՈՒՐՈԻՐեՐԱՆ
Տէ"ինի
մէշ Ա էութեան
քաոասնամե
ոյ
գո րե ունէ ութե ան
յո րե լենա կան ՀանղՀ
ււին
առթիլ
էռեղլոյն
Հա յրենակիցնե
րէ՛՛ւ ղաս,
Տէսին
Հաւաքուահ
էին Հեաեւեալ
Հրքան ~
ներէն , մասնաճիւղե
րոլ
նե րկա
յաղոււյ
ի չ–
ներ
Աէնթ
էթիէն,
Աէն Շամոն,
քհր -
նամ,
Վիէն եւ
Փարիղ։
Շարաթ
ղիչերոււան շաա յաշող
՝,անղի -
սութենէն
իերշ,
յաշորղ օր, կիրակի կէս
օրէն վերք աեւլի ունեցաւ
մողով
մր մաս–
նակցութեամր
մասնաճիւ
ղերու
ներկայս՛ -
ցու ցիչներուԿ
X Կր նախաւք աՀէր երիաա ֊
ոսրղ
Հայրենակից
Ա
. Ա անուկեան
. իսէ
քո;րաոււլարն
էր Լ՛
Տօնիկեան
Օրակարգի
Հարցն էր Պաաղմ
.
ժողովէ
մ ր ղ ում արումր ել Տէրան՚ւա
յի Համ ա ււ շր–
շանա յին
վարչութիւն
մր րնա րելու
,ղ՚ս~
րաւլ ան
(հողովը
րննեց նաեւ երեք
ուրիշ կարե -
մակերպիչներւ,
նոր ղաղափար
մը
յղ՚ոք/՚ոհ
էին
1 կր մա,լթԼնք որ ոլրի^ւերուն
օրինակ
գաոնա
յ :
Փոխանակ
մեհ՜ աեղ աալ,,ւ
ճաոեքւուն^
Զաւարեան
կոմիաէն
նախրնարահ
էր Հայ
երաժ՚շաոլթիւնր
ներկա
լացնել մեր ժողո
վուրղին եւ օաար բարեկամներուն
:
Աովորական
Համերգ մր չէր ղոր մենք
ունկնղրեցինք
քանի մբ երղէչ - երղչու -
Հինեըսվ , այլ Փարէղէ Աէփան - կոմէտա–
ՈՐ՝ ղեկավարութեամբ
Պ֊ Կ–
Ափբէկեանի
.որուն մասին
այլեւս
ղովեստները
կրկնո*—
թիւն
սլիաէ րԱային :
Պ • Ափրիկեան
աաղանղաւոր
վարսլետ է
աբգէն
, վարպետ
մ ը անժխտելի՝
որուն
ճպոաէն
աղղե ւյո ւթեան ,ոտկ
մ եր
ղե՚լշ՚՚ւկ
երգերր
կեանք
կ՚առնեն
:
Մեբ օաար րարեկաւքնեբուն
Համաբ
ր*եչ
Հա լ եբաժշտոլթիէնբ
ա յգպէս կատարե
լա–
ղորհուահ
իսկասլէս
լայտնութէւն
ւքբ ե -
ղաւ ;
Հէտնալէ էէն մենե բգուլնե ր Է՝
Տէկէն
Մարէ կառվարենց
, Օր– Ա՛ ՛Բէօսէեան ^
Պ ՛ Պ ՛ Պօղոսեան ել ՛Բիւփէլեան
,
որոնք
բուռն
հափեր
խ/եցէն
նեբկաներէն
: Շաա
յաշող էր նաեւ ւէարէղեան
նուագախում
-
ԲՐ ՝ "/՚ այնքան
Հարաղաաօրէն
կը նու^տւէէ
մեր
Հայկական
կաո րները :
ՇնոբՀաւո
բութեան
արժանէ է ման,։, -
ւանգ
երգչախում
րբ - Ր ս կսւ պէ ս ղնաՀա -
աելի են երգչախումբի
անղամները
տա -
րեց թէ երէաասաբգ՝
որոնք
սէրա յՀէժար
ամէն
ղոՀոգռլթէւն
կ՚րնեն, մէկ կողւք ձր -
գահ
իրենց անձնական
Հո,լ երը :
Մ եր մեհեբր
Հպարտ
կբնան
րքք՚Ոք որ
ս՚աբէներու
էբենց աչխաաանքբ
ի ղուր չէ
անցահ;
՛Բանի որ նոր սերունգր
Հայերէն
կ՝երղէ , Հտյ երգր կր սէրէ ու կբ վ՛ա -
ռաբանէ
նուաղ վտանւլ կայ այլաոեքմաե
:
Անէկա
Հայ է եւ երբ առէթբ
ներկա լանա
յ
Հպարտ է ապացուցանելու
թէ լալ Հայ է։
ՀՐԱՆՈՏՇ
լլ՛ր Հաբցեք ;
Աոաշին
Պաաղմ. ժողովէն
առա9
իոկ
ամ,;,սվճարներբ
գարձնել
մէօբէնակ
, տյ -
•Վ՚նքն
այսոլՀեաել
ամսա կանբ նուաղա -
՛ւ՛՛յն սակբ պէտք է ըլլայ
Հարէւր
ֆրանք
• " ֊ Բ՛՛Լ՛՛ր
մ ա ւ,նաճէւլւչե բու
Համար
պարա՚ո–
՚ոբիչ;
/• -
Ամէն տարի Վաբգավա՚ւին
, աւէէն
Տարօնցի
Հա յրենաէլից
նուազաղռյնր
էտ -
՛Լար ֆրանքի
նուէր
մը պիաի
ընէ մէու -
թեան
էբրեւ
ն աՀա ատ էլաց
րաժէն
էլ ս՛մ
մատաղցոլ,
էնչպէս
կ՝ րլլար
Հայրենէքէն
՚^Հք
՛քեբ ,իանքեբը
ուխաի
ղացահ
ժամա -
նտկ
. Այս ղումարներբ
պիաի
հա՛ւա
յ ե ն
մէէլ կւսմ երկո,
,,ւսանո,լ աւելէ
որգեգրե–
լ ո լ :
V՝ •
Մարսէլէո
ք մասնաճէււլին
վերա -
կաւբքութիւնը,
ել
առժամեայ
վ՚ոբէէ
մարմնի
մր բնաբութէւնր
;
Ժո՚լովը
որոչեց
Փարէւլի
մասնաճիէ
՛լէ
վարչոլթիլնբ
նկատել
որպէ ս
առժամեայ
չրքանայէն
մարմին
, ,սնոր
ձգելով
թէ
Մ աբսիլիո
յ ,էե բակաւլմ
ութիւն
բ թէ մաս–
նաճիլղեբու
միշեւ կապ պաՀե լու պարա -
գան :
Բոլոր
նեբկայացոլցի^երբ
ցոյց
տուին,
փոխէսգաբձ
Հասկացողութեան
ողի էւԼ ժո–
՚լովր
՚իակսւեցալ
այս շերմ
մթնոլոբտէն
մէշ
։
Արղ,
ոէլւելի
Հայրենակիցներ
,
սկւլբնա–
կան
չրքանին
Ֆրանսայէ
մէշ սունկի
նման
բռւսնիլ
սկսան,
նոյնէսկ
ղէլղերոլ
ա -
նուննեբով
Հայկ
. մէութիւննեբ
, իսճողե ֊
լով Հրապաբաէլը • Այժմ բաւական
պաբ -
ղուահ է մթնո լորտը եւ մ անր
մնուբ
մի–
ութ իւննեբր
ձո ւլո ւե լո վ սկսան
ձեւաւոր -
ուէլ։ Վեց նաՀանղներ
եւ Կէլէկէա
, սլէաէ
ըսենք
մ են ք ալ • Այս ձեւը
աւելի
արգիւ -
նաւոր է , որ ճամրա
յ պիաի բանա
յ յա -
ռաշիկային
Աղ՛է՛ բնգ^ •
մ իոլթեան
մր
ներկա յացուց չական
ձեւով :
Մենք,
Տարօնցիներս
ապացոյց
,ոսւահ
ենք այգ ուղղութեամբ
, կաղմ ելով
մէկ
Հաաիկ
միութիւն
, ամրողշ
Տուրոէբէ.ր՛ոն
նաՀանւէին
Համար , որ կ՛ք^ղ՚էրկէ
Տարօ ~
նը, Աասոլնր,
քցնուսր,
Պուլանուխը
յ
Վարգովը
, ճա՚գագշուրը
, Կենքը , եւ Ախ •
լաթ , իրենց
Հարիւրաւոր
ղէւգեր՛՛էէ
ու ա–
ւաններովբ
•
*
Այս
առթէւ
աւելոբղ
չենք նկաաե բ
էլո չ
բնել, մեր այն Հայրենակիցներուն
էէբոնք
բտրեէքեցիէլ
վիճակ մբ ունին,
րայց
մոէէ֊՚ս–
ցութեէսՆ եՆ աոլահ– ամէՆ
ր,ււ՚ե \
իրենցմէ
կր խնղրենք
էէր անգբաղառնտն
իրէէնց ան
տա ր բե բութ ք,ան : Վ՚ողը
աբգէն,
էր^՚նց
ղաւաէլները
էրենց
լեէլոլէն
, էբենց
Հոգէէն
"էԻ՚եչ պիաէ
Հաս1լնան : Աւելէ քան ժամէս–
նաէքն է որ բոլորոլէէն մեր մէութեան,
ի -
բենց ա յգ մեհընտանէքէն
չուրշ
թեւ -
թէկունք
ըլլան անոբ,
բաղմապէսսէ1լե՜լու
Համ ար
մ եր ուսանողներու
թիւը ,
էողգ •
վարժա րաննե բուն
մէշ ;
Զմոռնանք
մեբ մեսրոպեան
ոսկեղէն
լեղուն մեբ րարո յական
ու
բնաանեկան
աննմ ան աւանղութէւններր
:
Եբկրոբղ
էլոչ մբն ալ Տարօնէ պաամու -
թեան պաբա,լան : Մեր կեգրոնական
էէար–
ՋԱՅՆԵՐՅ
ՀՐԱՊԱՐԱԿԱՑՒՆ
ԲԱՆԱԽՕԱ ՈՒ
ՒՒՒՆ
•
ՄԱՐԱԷՑԼ,
( Յ ա ւ ւ ա ջ ) –
Հէնգչաբթէ
,
Աայէս
՚ձՕին , էլէսօբէն
վերշ, Աալ Մ՛ոգը ֊
նո յէւ մէ՜շ , տեւլէ ունեցաւ՝
Հ՛Ց–
Գ ՚
Մս՛ րոէ յլէ
Շրշ • էլոմ էաէ է էլաղմակե
րսլէէէհ
Հ րապա րւէէ կւս յէն բանախօս
ո ւթի
ւձՀ ;
Նիւթն
էր՝
« ւ ՚ ն չ ո ՞ ւ հւ. իԹչպէ՞ս կա;(լքա–
կեբպու–հցալ դաՆը՝ Կ ի լ ի կ խ ՚ յ կա.թ–ու||ւկււ–
ւաւ-թ-հան դէւք» ւ
՚իերաէլատաբ
եկեղեցականներու
.վար -
կ՚՚՚բեկէչ
ւլո րհո
ւնէ էէ ւթե ան բոլոբ
նեբքէն
փոլլեբբ
պաբղեց եւ եղբակս՚ցուց
թէ ար
տասաՀմանէ, ե կե էէե ցէս էլան ութէ
ւնր , պէաք
է գէէրհէբ
Համաէլւլէսյին
մեր չաՀերէււն եւ
Հայ եկեգեցէէի պատմական
իրաււււնքնե -
բ,,ւ ճամրով •
Գիտել տուաւ., թէ Հայ ե կեւլե ցա կանու
թեան
մէշ գժբախտաբար
աեգ ղտահ
են
էիառասիբութիլնր
, ւ^ւչաքազցութիւնը
եւ
պատեՀաւղաչտութիւնր
, իսկ էլիլիէլեան Ա–
թոռին
Հա կադրուահ
աարրերր
Գաչնակ–
Օրուան
նաիսաղաՀ
րնկեո 3– Պաահե
-
^ " ՚ ՜ ^ ե ՚ ^ ե ^ գգետնելոլ
իբենց
ունայն
Հ
՚ ... ո
, *
էւ լ
տուԹեէսՆ
ճ։,,,Ր.,ռ.1 է–
- ^ է, ո
եանբ
Հալաքոյթբ
բանալով,
պաւոմ աէլան
աեգեէլութիւններ
տուաւ
Աիսի կաթողէ -
էլոսութեան
չուբշ,
հանբանալով
էքալ^նւէէ -
ւորաբար
ԱաՀակ
կաթողէկոսէն
վրայ։
Ա՜
ւգա բացատրեց
կաթող է էլո սութեան
Ան -
թէլէաս
փոխաղրուելռլ
պարա,լ.ան եւ խօս
քը աւււաէւ օրուան րանաէէօս՝
Մէնաս
Ր՝էօ–
լէօլեանէն
Բանախօսը
պաբղեց
, թէ՝
վախճանեալ՜
Գարեգէն
կաթողէկոս
է Հանղէպ
Լէ բանա
նէ եւ Աուբէէէյ
աղղ– էշէսանութեանց
վճ -
ոական
կեցուահքը
թելագրուահ
էբ Գա -
րեգէն
Հա յ բապեաէ
Հակա սաՀ ման աւէրա -
կան
այն աբամագրութենէն,
որով
ան
կ*առաշարկէր
վհթ-Ո^^
էբալունք
տա, էլա–
թողէկոսէն
•
Այս
առթէւ
, լրէւ
վերլուհեց
սԱէՀմէսնա–
գրական մեր րմ բռնումնե բ ը , ժողովրգսւ
-
վարական
ձղտոււքներբ
եւ Հայ
եկեղեցիէ
աղգա քէւն նկարաղէբը
:
՚Բայլ առ քայլ, ու
էլէլէէլեան
Աթոռի
չուբշ
սաեղհուահ
ոլայքաբէ
ղարղացման
էիուլեբբ
ներկա յացուց
փաստելռւ
էո յ ՜
սին տակ ;
Անղր աղա րձա
լ Հալէ ւղէ Ա՛լղ ՝ գաւառա
կան
ժուլով
ի ղէմ բացոլահ
պայքարէն
ու
ա յւլ պա յքաբի
քաղաքա
կ ան
աղգաէլներբ
ներէլա յացուց
ժամ անա կաղբ ա կանօրէն
,
մինչեւ
1956
թուաէլանբ։
տ թեան
ամբով է , որ
կաթողէկոս
րնտրութեան
ել ւայժմ , անէլախ
Աթոոէն
դէմ ճակաա
յարղարահ
են :
Յարղելէ
րանախօսբ մօա երկու
ժամ
իսօսեցաւ
Հայրապե էոական
ղո յղ աթ լւոնե -
բու
կարեւորութեան
մասին,
ԵՐԿՈՒ
/^ԵՒ՝
ԲԱՑՅ Մէկ ԵԿԵՀԵՑՒ։
Գիտել տբ -
Լալ , է,ր մ եբ
ւսմ ր՚՚ղք պատմ ութեան
բն -
թաց
քէն , Հաւասաբաէլշռութեան
օրէն ֊
քով
մը. կշմէահն՚սյ
եւ Կիլիկեան
Աթռռ–
ներք
էլրցահ են ապաՀովել
Հայ եկեղեց -
ւ ո յ ապաՀով
ւլոյատեւումր
, եւ թէ՝ տյ -
սօր ալ աւելփ քան երբեք
անՀբաժե
շւո ու
էլենսական է վա բ չւսկանօբէն
անէլախպաՀել
ղո յգ
Հա յրապետոէ
թիւններբ :
«Կէլէ՚կեան
Աթոռէ
տնկախութէլնր
, շեշտեց
բնկեբ
Թէօլէօլեան,
կենսէսէլան է նռյնէւնքն էք -
մէահնայ
ապաՀովութեան
եւ
ղոյաաեւու–
թեան
Համար , ւ,լ էլրնանք վսաաՀ
բլլալ
թէ այս ճշմաբտոլթէւնր
Հաւատք է նաեւ
էշմէահնա
յ , է լ Հա յրեն էքէ Հայ ժողո -
վուրղէն
Համար։
Հաւատք է նաեւ աքաա–
սաՀմ անէ մեր Հա էլառա կորդն երուն
Հա -
մ ար , ոբոնք
, սակա
յն , դիաակցօբէն
" ՚ յ գ
Հաւատքին
դէմ կբ ղորհեն
,
որովՀետեւ
կ՛ուղեն այս խնղբով
պառակտահ
պաՀել
Հայութիւնը
եւ Հարուահել
Գա
շնա կցո
լ -
թիւնբ ;» Եղրա էլա ցնելով^
Հրաւէբեց
Հա -
յութիւնբ
ա չա լուրշ
ըլլալ ,
ոբովՀետեւ
դալադիբները
էլբ չարունակեն
գորհել :
Ընկեր
Թէօլէօլեան
մանրամասնօբէն
^՚^Բղետ
Կէլի1լեան
Աթոռի
առառե
վերլուհեց
, ապա
,
1955
Հոէլտեմբերէն
մինչեւ
Աոլրիլ
1956,
Կիլիկեան
կաթողիէ -
կոսութեան
եւ էլաթ, րնտրութեան
չուբք
սաեղհուահ
արուեստական
փոթորիկի
բնոյթը
:
չութիւնր
հախսեչռվ
քանի
մը Հազար տո
լար , մէշտեղ
բերահ
է
Տայբօն.աշուԸչ
պաակաււելի գոբծ ւքը,
որու Համար
չորս
տարի աչիսաաեցան
Ամերիկայէն
Հայբե -
նաէլիցնե ր Պ ՚ Ամ բատ
Շ աՀնազա րե ան եւ
Տօքթ
• Ալէւխանեան
, ւլլէսաւոբ
էսմբէէէդբոլ–
թեամբ
Պէյրութէն
կաբօ Աասունիի : Պաա
նէ չ մր, Ասասւահա
չուն չ մբ, օտէսբացւէան
վտանգին գէմ :
Ամէն Հայ, Տարօնցի
կամ ՜ոչ, սլէաք է
ունենա
ք ,լա յն , ե թէ գրասէր
մ ր էււ Հւս յււ
ւ
պէս
մ աահոգ
Հ ա յո րգի
մբն է ;
Առժամեայ Շրջ– վաւբչու.թ–իւն, ՚|էարիդ
քեր
թէււնբ եւ նեբկա յացուց
ԶարեՀ
Հա յրա -•
պետի
իբրեւ
եկեղե ցա էլանի եւ
մ արւլու
անկա շառ
նկա բաղի
բբ , աղղային
առողշ
Հա յեց
ոզո ւթիւննեբբ
եւ փրկարար առա ՜
շաղբանքներր
;
Բանա խօս ութ էււնբ վեբք
ղտաւ
րնգՀ •
էս ան ղավա Ոէէ ւթե ան մէշ եւ ներկա
յ
խոլռ–
նե բամ
րագմ ութէւնբ
չ ո ւս ա բան^ ւե ց ա
ւ
րագմաթէւ
կէտերու
չուրշ ;
ԹՀԹԱԿԻՑ
ԵՐԿՈՒ ԲԱՐԵԿԱՄՆԵՐՈՒ
մէշեւ
.
-
Ամէն
անւլ ամ որ հովե ղերք
ւլ ամ եւ
ղիմ ացս
անհ՚ս
լ բահ իր հուէր տեսն եւէ , ։, ^՚–
չոլթէււէէ
մ լ ԸԼրոլս էլը Հասկնամ
, էլրսէ ա–
ռաշփնբ :
-
Ան "ք՛ս յմ
Ա
՛ն հ։,ւէէւ զե^ րք
ւլ ալու
ես Ո–
չլնչութէ,ւն,լ
Հասէլնալէէէ.. Հւէէմւոբ , կր Հար–
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(60)
Գ/^ՈՒԽ ԺԳ.
ՀՐԷ՚Ժ
Մո՚-չեղի
կասլերբ
քակեցին
եւ , որով -
՜ՀետԼւ չէր էլրնաբ
ք ՚ ո յ ք ե լ
էէասլեբէն
՛՛ւ
ցուրտէն
ոտքերր
բոնէէւահ
լինե լուն , գ ր լլ
կեցին
ղփնքր էւլ բերին
՚լե՚լեցիկ
ճարճա -
՛ո՛՛՛ւ կրակէն
Հեռու
նստեցուցին
: Ամօթա
պարտ
Հայը
Աուբբն էլ քա ւլա քավա բա բա ր
հքեցոէ-ցին
քռրիէն
եէ. առաշնորգեցէէն
ն,ւյն
յւենե,սքլլ որ ւէ,աո ալէէ ր էր աէսքո լթե ա,>՝բ ել
խոտէ նսաա բաննե բով ; Բերին աո.ա,ոու -
թեւէէէէբ
իրենց
լեռներուն
էլարւռյ
Հացը ,
իրենց քարէ պէս պանէրբ
, իրենց
սլ՚Ուո -
Ոէձաէլան մեէլրր եւ
Մեւլբաւլեաէ
պաղ
քոլրբ
յ
ԵԼ Յովնան
ղ աոնա լւէվ է՛ւր ե րէլու
Հիւրերուն
, «լեռնցւոյ
Հէւրասէ,րութէւլնբ
,
թէսլէէո
Մամէկոնեան
քաշ էչխւսնաց սլա -
յատէն
մէշ, ւսյսչաւէ, կրնայ
էէնէւլ– մէ նա
յէք մեր աղքատէն
էլե րա կուրնե
բուն , ա
յլ
Հաշու է.ւլէք որ ոչ մ եր յաւե լսւէսհէն
, այլ
բո լ՛ւր ո ւն ե ցահ էն ձեզ էլը մեհա րենք» կ*Ր~
"էր
։
Ւսկ
Հայր
Աոլբբբ
ախռւր , բայց
տեսնե–
քով թէ գօբաւոր
մա,էէլնեբու
մէշ էբ եւ
աւլատում չկար, աէլամայ
պալւ.աաւորեց՚՚ււՀ
՚լէ՚նքբ
ւլուէսբթ
ցոյց
աալու։
էմ՝ չո լա ռա էլան
իչիսան լ միայն
խոժսոաւէէմ
, տէսուր
կ բ
մտէէէհէր. այս ՝,անելուկր
որ է՛ւր
գլի՚ուն
՛էբա
յ էլը սլտսւէ բ , չէ լ, կո՚րոէլ
էլատարեալ
մեկնել,
միայն երր
էւտքերէ,ւն
կապահ
տեղուանքբ
կը չօ չւս ՛էւէր և լււււե ցքնե քբ կը
զւլար , էէիաքբ կ,,լ,լար թէ Աշոտ
Արհրու -
նէէն էւր է՛նք մատներ էբ, նոյնսլէս
ոէոքեբո
ձեռքե
լ,ր շւլթսւնեբւ/վ
տեսել էբ ււր րնտւ՚ւն–
եօք այնպէս
կապահ
ոււլտեբու
վրայ
բար–
ձահ
տարէւն֊ 1՝էսէլգաա ; Այն
մքւշէւցէւս
էալճմտանքբ
զէ՚նքր
էլը զ ր ՚ լ է բ ,
րայղ
՛է՛ո յբէլեան
է,ն մէկգի կք վարէր այդ մատ–
հութ իւնը :
Աէլամ ա յ էլը նա յէր
ւս յ՛լ սենե էլին առաս–
,ոսէ,լներէէւն , I,ր աՀազին
ւլերաններ իբա -
լ՛ու յեց է.–ալ լւււսամ էււա էին կաւլմ ել , կր
նայէր այդ եգէւլնեբով
բորրոքեալ
ճաբճ՚ս–,
ասղ վառարանին
ել բոցոյն որ
ւլանազան
ձեւ ու ։լ,է յն
կ՚առնոլր
, ոբ եր էլա յն ժա -
մանաէլ
.ամէնլլւն
աչքբ եւ ուչաւլ բո ւթ էււն
էլր ղրաւէր
, էէւչաէչբռլ
թէ՛ւն ւսնՀաստատ եւ
անէլա յուն
. ւէէսսնւլէ, էլա յուն
։է՚է։։սյն
է՛ւբ
մաքին
մէշ իւբ վիճէսէլին
դառն
փոփո ~
էսութիէնն
էր. էլեբեւակայէբ
թէ
նոյն
՛քէ՛չերր
էււր
էլինն ու ւլաւս՚էլնեբր
է՛նչ
մ ր–
ւոատանշու.թեէէէն
մէշ էին եւ, յանէլարհ ,
մէ՚աքքէ
քլոււլար
Աբհբէււնեաց
մեհ
Տիկինք–
Հռիփսիմէն՝
այղ հանբաղչուխ
եւ
վսեմ
Կինբ իբրեւ թէ յիմարացեաւ
,
մազերր
փետտելով,
աէւանց վերարէլուէւ,
առտնց
քօղի,
իւբ երէլու
ւլաւձաէլն ե բո ւն
ետեւէն
է՛ւր կամօք
զ իմ է։ լով աքսո ր եւ ի բանա
յ
Բայց
ձեոքբ
ճաէլտին եւ աչքերուն
աա -
նելոէէ^
մ էկղի
վարեց
տ յս
մ
աահութէււնն
էլ,
չ՚՚՚-րքր
՚"Հ.ՔՐ պատցնելով
տեսաւ Ցով–
նէսնոլ
ե բէլէէ լ սա քրասուլ, ա չքե րն " ր
իրեն
էլր նայէին եւ կչո ե լով թէ այդ
մարգէն
կաէսոլահ
էր էւբեն րախար,
վասն
զի ա -
ւազակները
իր բերնին
էլր
նայէին՝
-
Մ արզ , ո՚^վ ես ղու , րսաւ ոչ իչխա–
նաբաբ , այլ յուսաՀատաբար
:
Գ՛ււ ոբ ւլիաէէս,
ինչո՞ւ կր Հարցնես
,
՛լու
չէէ՚՚^բ որ քիչ
առաշ
աւադակ . գռե -
հիկ , սինլքոր
էլ՝սւնուանէիր
ղիս։ ԱՀա է՛ս
այդ
երեքն
է լ եմ , եթէ Հաճիս .
Այո
, ես այէէ իւօս քե քէս
րառ.
մ ր եա
չեմ
առնուր
, մէւայն
այղ կր Հս^քւցնէւմ
քե՛լ
թէ գոլ կին , էլաւէէէէլ ունեցե՞բ ես • եթէ
ունեցեր ես, միսէք,լ բեր թէ այս
՚ք/՚լեր
էէմ
էլէւնս , էւմ ղաւսէ1լներս
, էւմ տունս
ինչ
վ իճաէլ ի մ
էշ
են– է՛նչ
ուլ րաց եւ արատս -
ւււաց տուն
բրէ՛ր
ղ՛՛ւ,
ղու, է՛մ տունս, ա–
նօրէն
անասաուահ
ԵԼ
՛էէ յս էսօսքե ր բ ղր" ւղե լով
ա չքե
րէն
Հ է^էլեէք է. Աքէս ա քր՛՛՛ք արտասուք
էլր վ աղէ -
էւն– Վսէրգապետր
է,ւ բոչււր Խութեցիք մէկ
մբ
Ցովնանոլ
, մէկ մր այս մարգուն
կր
նայէին, ել եբիէոաուսրգ
լեոնցիք
որոնց
սիրտբ
իրենց
Ժայոերուն
խստոլթիւնր
չունէր,
ղլուխնին
մէկղի կը ղարձնէխն ,
էբբեւ
թէ
Ա ոլչեղի տան տեսարանր
տե -
սահ
լէնէին;
իսկ Յովնան
աս
խօսքերէն
իրրե լ
թէ ցնց
ուահ
ե
րկու
հ
Ունկէ
վբ"* է
էլալէէէթ
լնքոլէները
ցցուահ
,
աչհլչներր
սոսէլալէ
վւալլ
մը
աււահ՝
Ա
ուչեւլ
, Մ
ուչեգ
,
ւլ ոււաց
, ես
քու
տանգ վփճակը
սչ այսօր,
ոչ երէկ, ոչ
ա֊
միս
մր
առաշ
ա յ լ
վէ՚ց
ամիս
առաշ երե -
ւաէլալեցէ եւ ողբացի ; Րայց
ղեո.
ինչեր
տեսայ,
ինչ անմեւլ
էլանայք ,
էնչ
անմեղ
տղաք աեսայ ոբ ոչ միայն
իբենց
կորուս -
ար
կ՚ողբային
,
՚ոյլ
ղազանաբարոյ
Արա–
րացւոց
սէէւբեբոլ
եւ.
չղթէէէնեբու
աակ կր
Հեհէ էւն • էէմ ոտքեբս
թէէէվւոլահ
անմեղ
ա րեանց
վբա
յ
լոլէ՚բհ
սաՀեցան
. քաղաք -
նեբ , աւաններ
, ւլէւգեր
որ չէն
եւ ուրախ
տեսեր
էէ՛,
ալքռաւներու
, բուերու եւ
ղէ -
շԱքկեր
ւչազանաց
րնաէքարան տեսա
ք ; Հաբ–
ցուր քու խւլճմաանքիգ
, միթէ քու
՚ոյգ
ձեռքգ
մտքո
՛՛՛ւր է
այզ արիւններէն
, քու
մէււոքդ
մասնաէլիւլ եւ պաաճառ
եգահ
չէ^
էլւսնանց եւ ոքգւոց
ղէււռն
էււբտասուաց
յ
Րայց
էլւււղես
իմ
անա ք
թէ
ո՞վ
եմ
. իմա -
ցիր
.
ես
եւ
իմ
բնէլե րնե րս
Ա
ասոլնցիք
եմք. Խութեցի
Յովնան
էք
՝րսեն
ինձ ;
^– Աաէլաքն
ինձմէ
ինչ
կ
՚Ուղես
ղու,
մարգ
, ես է՛՞նչ
րրահ
եմ
քեզ, ես ինչ րր՛"^
եմ
քու Խ
՚՚ւթեցւոցգ
, ինչ
է ոբ
զաւոաս -
տան
ունէմ
կ՚բսես
ԾԵՐԵՆՈ
(Շւ^Ր՛)
Fonds A.R.A.M
