€ (ք Ա
Ռ
»
(ԱՍԱՑՈԻԱԾ՚ք՚եԵՐ)
Հււ գին
շ ա ր ՚ ՚ ՚ ւ ն ա քլաձ– է մնալ
կանւլ ա ն
ւււ.
,
անխորաակ՝
ինէպկս
դ ՚ ւ ւ ն էնքգ :
Լ
//ւ.
Հ"՚յւչ,
մինչեւ
այսօր, որ Հորիղոն ~՛
լւ^^.՜
ներուն
ներքեւ
ե լ որ հաւլերուն
վրայ ալ
Փա՜ււք հ բարձու֊նս Մասէաց
^ ՚
՚ ՀՀ^ԳհՆ
վեյւյին մաս)
Այլ.,3^՝՚քյ^ն
, գունս եւս երրեմն
եղահ
ես անկարե
կիր՝
նո յնիսկ
անողոք
մ
եզ
Հանղկ
սլ
I
Ու քո՛– նե րքնա ի/ււով
րորրո -
քո ւմնե րուգ
լնթացքին
,
սլար րեր
արար
սասան ահ ու գղրգահ
ես ՝
ԴՂՐ Դ ՚" Ս՛^ ե լ " վ
ու
ԱՍ՛
սանեգնե
լո վ նաեւ մեղ, եւ
յեւլա -
կարհռրէն
" ւ
Հիմնայաաակ
կորհանելով
մեր
քագաքներլլ
, աւաններն
ու
չէ^երր
չկնչող
, ինչսլկս
ե լ նիւթե
ղկն արղաոիք -
ներր մեր Հողիին ու մ աքին
, ղարձեալ ո–
րոաումներոլ
թմալուր
սարսավւին,
րողե–
րոլ
քմ ույ ք է ն , ու հուխե
րու
թանձրու -
թեան
յանձնե
լով
մեղ :
թե րեւս փո րձահ ես ցեղր
մե՚րւ՛ Եւ– ո^–
ղահ ես յայանարերել
անոր՝
ղէսլի քեզ
նուիրումին
իսորութիւնն
ու ումղնութիւ
-
նչւ , ինչւղէ
ո եւ՝ թափր՝՝
իր՚անվՀաԽ
գո
յութեան
:
Ու
Հրճոլահ
ես , անչուչա
, աեսնելով
յ
որ,
լացի ու կոհի
աղաղակներէն
, եւ Հու
րի ու հութի
ղուլաներէն
վեր^, քու չ"ւր^
^Րհէն
Լ"եէի են եղահ
մ աճի ու սիրո
յ եր
գերր
մեր , երկնասլաց
րարձրացահ
են
իէնկահուիսե
րր մեր աղօթա
աեղինե րո ան ու
ոգ2ակէզերուն
, եւ
վերականղնահ
կրկին
մեր քաղաքներր,
աւաններր
եւ
չէներր,
ինչսլէս եւ մեր մեՀեաններն
–ու
էոաճարներր՝
աւելի
չքեղ ու աւելի
սլերճ
քան
ա
ռ
ա
9 :
Ու
ց ե ՚ լ ր
ն ո յ ն սիրով ու ն ո յ ն
նուիրու -
մով
չարունակահ
է փարիլ
քեղի։ Բեզ Հա~
յացնելէ եաք, գաքձուցահ
է է՛՛ւո
այլ թոր
աղա չաամ
ունքի
առարկ՚սյ
:
Աւանգական
սրբութիւն։
Գոյութեան
նեբչնչաբան
: Աւ
ամ էն Հա
յ , սերունգէ
ոերունղ
փո խանց -
եալ
անգիր ու անբարբառ
բա
յց
ինքնա -
Հաղորգ
աւանղութեամբ
մբ, իբ մկրաու -
թեան ու իր ան ո ւան ա կո չո ւմ ի ն Հեա, քեղ
իր կուբհքին
ներքեւ եւ Հողիին
խորբ կա-
ռուցահ
է, աեսողութեամբ
թէ
երեւակա–
յութեամբ
, բայց
միշտ
ն ո յ ն խոբ սլաչտա–
մունքով
եւ քռւբովանգակ
չքեղութեաՍր
•ու
վեՀութեամ
ր :
ւ ա <
ա ւ ւ ւ
,\^,՚ւ.-. ;–սււ .
նւ եթէ,
յաշոբղողբհլհբգաի՝^բօ.ւ^.1^՜
թացքին
, թ^ամի
նեար
, նիղակբ
,
սուբր
կամ
փամփուչտբ
եկահ բախ ահ են Հա -
քուն , եւ յաքողահ
են չնչասսլառ
փռել
գայն
գետին,
անոբ
ղիտասլաստ
Ու ղիակ–
նացահ
մարմնէն
ներս՝
անոբ
մասիսեաէ
բլլա
յ ,
"՚ն՚լ
՚՛ րրսւ թեան
իմ կ
փո թո ր կ՛ում ի
ւղաՀերու1ւ,
փարոսին
նայալ
նալսրւլի՚հ
նէէ–
ման,
ղկ.ղի քեղ կը Հայի ու քեզմէ կբ
Հայցէ :
Վտսն
ղի , ղուն
մեր
կաբ–Ողիկէքւ
ես նիւ–
թեղէն
մեբ Հողեւոր
կաթողիկէին
Հեա
՛էէմ առ ղէմ •
1յ(1աքւա/ւ
Դ՜ուն
հալաաամքն
ես մեր ղե բակր
օն
ղրուահ տառ առ ՛տառ, մրբիկնեբու
չ՚՚ւն–
չովն ու լաղ թանա կնե բու
իմէ
սլաբտու -
թեանց
արիւններովն
յարա^ոս ;
^
Գուն
ԱսաուածաշոՆՐւչն
ես մեր՝
եբկրա–
նիստ
բայց
երկնաՀուսլ
, Հսղեղէն
րայց
թերթե
լի , անգիր
բայց
լնթեռնելի,
մեր
Հին ու նոր «կտակարան^նեբով
եւ մեր
^՚էէՐՔ^Ր"՚ԼՌ*՝
«Թաղաւոբաց»
թէ « Անա–
ցռբղաց֊»
;
Ազատութեան
սիրոյն
զոՀուահ
մեր բ՛՝ -
լոր
Հերոսներուն
կմաիսացահ
բաղուկնե ՜
բովը վերամբարձեալ
ԱկլւհՕ.
ես
ղոլնԱստ–
ուաահմատո
յց , ու քու մէ^
սբբազնօրէն
կը յաւերժացնես
ճա կտտա ղբա տար
նեաբ
Հայկին, ել Հրճուանքի
աղաղակը
առաշփն
յաղթանակի՝
առաշփն
Հայկազանց : Գե -
ղակերտ
գիմասաուերբ
իւրայնասլաչտ ու
Շամիրամեբժ
Արային ; Աեբ
Հնագաբեան
ու
Հողամ ահ
երգիքներու
հխանի
հուխե–
րէն
սլարոյր մբ մանի չա կերանգ
: Աչխար–
Հակալ
բազուկն
Արաաչէսի
, ել Աաթենի–
կակալ
գօտին
անոր ; Գողթան
եբգերու
մ ա րգարաա
շաբն
սքտնչելաաիսլ
% Վ^աՀագ–
նի , ԱնաՀիաի ու Ասաղկայ
ոգինեքն Հե
թանոս
, բայց
քեզ ումեգ Հարաղաա : Ա -
սիանիստ
գաՀը Տիգրանի
, եւ անոր սլատ ~
մուճանբ
ոսկեճամուկ։
Աեբ
մեՀենական
պաշտամունքներէն
ասացուահք
մը Հա —
մե
րղքալ, որ
ո ր ո տ ա գ ո ռ
եւ գեւ
ւն -
գելի մեբ տաճարներուն
մէ^իոկ • Մ աչ -
աոցի Ա^բ արարչագորհ
, եւ առածին ու
սրրազնատիպ
Ա. ք՝ • Գ՛ր մ եր՝
իրմ է ձե -
ռագբեալ–
Աաղաւաբտբ
Վ^արգանի , եւ
ղեռ
աղւլալուր
Հրամանբ
Աւարայրի գր՜
րոՀին
I
Աչտանակի
պլպլուն
ցոլքը
հքորենի
կբկնատաղանղ
ալեփառին
, ոբ իր յեաա -
ղաբձ
•ու լուսավէժ
Հայետցքովք
ցեղին
անցեալը
չարժապաակեբեց
ապաղայ սե —
Հիացեալ
լեցձլին
վսեմութեան
Համաղրե–
լով քնարական
անգհ բաղանց ե լի սլերճան -
քշն իրՆարեկաշունչ։
կայհակնավաղ
\ը–
Ժոյղը
Աասոլնցի
Գաւիթին, ռւ ժայռա -
Հատ
սուբն անոր : Ու Համագրեալ
աճիւն
ները մեր մաքի ու Հ՚ողիի
տիտաններուն.
Գուն որոատլոլր
, անբեկանելի,
ղա -
բաՀոլով ոլ ղարակոբով
վէիււն
ես Հա -
յուն՝ իր անվՀատ ու անխափան
ղոյոլ -
թեան՝
կոթողուահ
մերիսկ Հողին
վրայ ,
ել կուաակեալ
ղարե բու
խորերէն
վերա -
սլաց՝
ոբպէս
աբձակուահ
նեա՝
անցեալի
աղեղէն
՚լէ՚ղի
ապաղայի
տնՀ ո լնո լթի, կ,ր .
Հայաստանեայց
աչիւաբՀի
արարչս, -
կերտ
բոլբգն
ես ղուն՝ մեր բոլոբ
մեոել
ներսւն
Հոգա ցեա
լ աճիւննե
րու1ւ
Համ տղ ֊
Ր"յԹ՚"Լ11
միախաոնուահ
ք ուքու անթա -
փանցե
լի կ՚ողերուգ. մէ^ անվթար ու ան֊
ձեռնմխելի
կր պաՀես
Ողին
Հայկական՝
զե րհ
ժամ անակի
քմ ա յքներէն ու մա
ր՚լոց
Հարուահներէն
: , -
Հայուն ագատատենչ
Հոգիին
անխոբտտ–
կելի ու վեՀագիբ
Գահն
ես ղուն՝
մեղ
հա
նօթ թէ անհանօթ եւ քեղ Հպանցիկ գա ֊
բերն
անտեսող
, եւ անոնց Հեա
կս/նղնող
ու տապալող
մեհ ու պղաիկ
բոլոր գաՀէէ՛ ֊
բուն
ժամ անա կաւո բութ իւնն ու նսեՏռւ ՜
թիւնր քու յա րագո յութեամ
բգ^ ու. վսեմու–
թեամբգ
յայտնաբեբող
՚. ^ ^^^^ "
ԵԼ մանաւանղ՝
Լ1ւււ՚11"1ցաւծ Հա;*յԹ •
ես
գուն՝
մարղկութեան
փեբ
յա յանո
ւթեան
Տապանն
ուսիգ,
միչա Հաբուահեալ,
րայց
միչտ սիգապանհ՝
քեզմէ
թեբթեալ
գաբե
րուն եւքեգմէ
աբՀամաբՀեալ
սւարերքնե–
բուն գէմ յանղիման–.\Հ.
^Հ^^^–^՜^՛;^^՝
Ու այժմ՝
ինձ նման կալանաւոր
թէեւ
,ակ
նարկներ ու ժպիտներ
կբփոխանակեսՎ^աս.
.պուբական^ ա չխա
րՀ ի ու Ի՝ւ^ւունեաց հո -
վուն , Բասենի ու Աեպ՚ուՀի
,
Ա՚եղբագեէ՜ոի
ու Աբահանիի Հետ, ուՀալատացահ
, խո
րապէս Հաւատացահ
եմ , որ մեղի վեբա -
պաՀահ ես օր մբ , օրմբյաղթանակի
ու
Հրճուանքի
, երբ .քեղի յատուկ
ամեՀի
ու
ան գիմ աղր
ելի թափով մր կր փչրես ՝ Լր
խորատկես
.քեզ ումեբ սբբաղան
Հ-ողերր
մեզմէ
բաժնող
չղթանեբն
անարգ՛
, ու մե
զի կ ^լնհա
յես
նո բ նուա ճումնեը եԼ՝
նո բ
փառքեր
...
՝- ՝
ւ^ւբեմն
, փառ^ եւ քեղի՝
՝ ոբպէս
ինքնա–
ղաՀ ու ինքնաթաղ
, անվախճան ուսպի ~
տակա վեղար
Վ^եՀ ապետին
Ամենա
յն Հա -
ՇԱԻԱՐՇ ԱԻՍԱՔԵԱ՚եԻ
ԳԵՐէՋէքԱՆհՆ ԱՈ-ՋԵհ
բոլնգնեբուն
առչեւ : Անիի
ղմրէթներոէն
յոց
ներքեւ
յահոգ
չունչբ
միւռռնաբոյք
• փե–
տբագրիչբ
եբ1լնաՀայեաց
Աոնաւ^ւին
, որ
իր հսվացեա/
սրաին
սէրը ^րվեժեղ աղօ -
թաձեւ՝
Ասասւահա
չունչի
մ եր
թսՀգձրք.^ -
՝Բեղի՜ , Մասթս :
Փա՛՛ռք,
փաՀռք^ի
բարձունս
. • •
7 Յունիս 1947
կ– Մ Ե Հ Ե պ
թաղար
մը ^աղիկ
՛լնել
Շ՚սւարշ Աի -
սաքեանի
թարմ
չիրիմնի
վբայ
, աՀա՛ թէ
ինչ էբ առաչին
վա՚վւաքս
, եբբ ոաք կոխե–
ցէ Փաբիղ :
ճիչգ
երկու
ամիս անցահ է այն օրէն ,
երբ Շաւարչ
փակեց էբ աչքերբ
յաւէա
%
Աղակէր
«Տառո՚չ»ր
ինհի ալ բեբահ էրւս
նոբ մաՀուան
ղո յժր ; Ոա լղ այնքան
յուղ
ուահ էի,
Որ
ձեռքս առաչ
չղնաց
գրելքյււ
ա յն ատեն
յ
. • . • • ՝ » ք
Շաւարշ Ա իսաքեան
Հայկական
մամուլի
պատմութեան
մէչ սլիտի
ունենայ
իր վ։ա-
ռալոր աեգր
. ան պիտի
յիչուի
Արհ
բու
նիի , Աբփիարեանի
, ^աբգարեանի
կար՜
գին,
որոնք
իբենց
գրչոէԼը
եեբհւնղնեբ
կերտեցին
։ Շաւարչ
իբ ղ֊բչով
կբց՚ու
ու ~
ղեցո յց
Հ անղի ս անա
լ 1քւրոսլայի ուղեկո -
բո յս գաղթական
Հայութեան։
՝՛
Բայց
միայն լալ խմրաղիր
/բ՝՝՝1^՝բ՝՝՝է1՝^–
. կարչ
. ան կեղբոնական
անձնաւորութիւեն
էր Եւրոպա
յի նոբա կազմ
ւլ աղութնհ
րսւՏէ
կեանքին
մէչ։
Շաւաբչի
կաբհիքբ
հանր
կչիո
ունէր
աղղային
բնգՀանուր
ղորհե -
բուն
՛քէչ : Անիկա
մէկն էր ա յն Հաղոլա՝
-
գիւտ
անձեբ
էն , որոնցմէ
անպաբաղբելի
Հմայք
մը, անտեսանելի
ճառագա
լթում
մ ը կըփ՛ոխանցուի էր չուբչէ
մարգոց եւ
գան գուա
հնե րռւն վրտյ
։ ք՛ն չքան անՀրա -
ժեչա էր ՛այղ անձնա
ւո րո լթ է լն ր մեբ Եւ ~
բոպայէ
գաղութնե
բուն
մէչ՛ Նախա խն՛ա -
մ ութեան
ձեռ^ն էբ ոբ փրկահ էր ղ։ս լն ,
որպէսգի
1914 -
Ղ.^էն մաաւո բական մեբ
հտնր կորուստէն
յետոյ,
չարունակուէր
ագգա
յէն
վերակաղմ
ութեան , ազղա
յին
վե բահն անղի
Հո լովմունքբ
; ^ ՚ " ՚
Շ՚ուաբչով
մեր ՚ ո զ ղ բ կորսքւցու^ ոչ մի–
ա յն
մ եհ
Հ րապա բակա գիր
մը, այլեւ
ւքհ ծ
Հայ
մը.՝
• – • ^ • ՚ ՚ ՚ Տ – ^ –
՝ • • • ^ • ՝ >
• • • • • ^ ՝ ^
յ –
–
կուսակցական
ւք՝^է ՝ \բ
նակց՛ութեան
Հաւատաւոբ
ղէնուոր
մ ր ,
բայց ՛ան կբ պատկանէր
ամբողչ
Հայու -
թեան
, էր սիրտր կր բաբախէր
Հայ աղ ~
ղէն ՀաւՒար ^^ւ իր Համակրանքը
ու պաչտ–
պանռւթիէնւր
կ ր տա բահէր
կուսակցակա
նէն , ոչ - կուսակցականէն
եւ
նոյնիսկ
Հա կառա կո՛ր ղէն
վբա
յ :
քցոբ է վէչաս ու թտխիհս՝ երբ
եկահ
եմ իսոնարՀիլ իր չէբէմին
առչեւ
իբրեւ
մէկբ
ղինքր յարղոգԴէերէն ու
սէրոգներէն։
Հճ՚^ք
՚Ս՛^ նկարագրին
եւ ղորհնական մտ–
«ՅԱՌԱՋ»/^
ՊԱՏՄՈԻԱԾԲՆԵՐք։
ՓեԼԱձԻԱՆ
(ԾԻՏ1ՎԼԻԻ
ԿԵԱՆԲԷՆ)
- եւ վեբջին մաս)
Լանկարհ
ղէպի
Հրապարակ
ուգգուճ՝՝
~
ցաւ
պարմանի
մը, յամր
^ եւ
՛սիգաճեմ
քալու՚սհքով;
ՆոճեՀասակՀ
սեւ եւ նուաղ
կոտ
աչքեբով եւ գեռաբոյս
պեիւեբով
,
գեղագէմ
«Փ ալի քարի ան»
Հրաշքի
պէս
բան
մբն էր։ Նչան
րբաւ
նսւաղահունե •
բուն
, ռր գագբեցնեն
«Բասապիքօ^ն
եւ
« Աիբթօ » մր ղաբնեն :
Ա՚լչիկնեբսլ
Հիասքանչ
ակնարկին աակ ,
եբիաասարգը
յառաչացալ
մեղմօրէն
,
հեքհեքոլն
ու ոստոսաուն
, գարձաւ
ինքն
իր ՛Լրա յ
ղարմանալի
վայելչասաՀու
-
թեամբ
մր, որ՝ խանղավառ
ա ՛լա ւլա
1լ1ւ
ե ր
խլեց
ժ ո ղո վո լր գէն
— էյա՚սոՆ,
Լէանղրօ
,
եա՜սու– . -
՚ \ Լեղպո սուՀիներո
լ տարմ ին
մ է չէն
, յան
կարհ
գուբս
խոյացաւ
թխազեգ
"՚գք,1՚Կ
մբ , կաբմրաթսւշ
, ա չքե ր լ կայէ) կլտ՚՚ւն
,
սաթս՚փայլ
համերր
պճնահ մեիսակով
մր։
Ենքն տլ միացաւ
պաբմանիին
,
միասին
կաքաւեցին
ղոլգապաբ
մբ, այնպիսի
շր–
նոբՀա
լի, ե Լ ՛ս նւ,տղ իւա
ն ե ր ւլ ա չ^, "՛կա. -
թեամր
մր, ոլ, թենթեցր^ւց
Հանղիսս՚կան -
Օա՜ԱՈԼ ,
ՓելաՀիա
, ապրի
այն
մայ–
րր^ որ քե
՛ւ
"՚չխարՀ
բերաւ
. . .
Երր նուագը
գաղրեցաւ
Հնչելէ,
Լէ -
անղրօն
մսլտեցալ ել
բուռ
մ ը
արհաթ
նետեց
ն,ււաղահունեբուն
;
Համսւկբելի
զոյգլլ
չնչակտուր
, այլ
զղլխիչ
երչան՝–
կութեամբ
մլ ղեգուն
, թողուց
Հբսւպարա–
կը եւ քաչուեցալ
տարբեր
ո ււլղո լթե ա մ բ
I
Փոթորկալից
կեւսնքիս
րնթացքին
, չատ
անգամ
ներքին
ոլաՀանչր
գղ ացահ եմ Հե -
ռան,սլ
ամբոխէն եւ գէմ ղիմաց
իմ եսին ,
փիլիսոէիայօբէն
խորՀրդահել
եղահին եւ
.^քա1"՚Լէքէ^
Վր՚"յ • •Ջֆրմ փափաքէ
Հ շ
մքղ–
Հձրւահ
, յուչիկ
մբ խուսափեցայ
մեհ
մօրս
Հսկս,լութ
ենէն եւ քա
յլե րս
անզգւո
լա բա ր
ու՚լղեցի
ղէպի
Րէրակը
է
- ՝ւ.
Ա
Ի՛՛՛ւ՛ւլփի
պայհառ
երկինքին
տակ , ուր
՚ բնո ւթ ի ւն բ իր Հրաչա
լէքները
կը ցսւցս, -
գրէ
վե՚էանձնօբէն
, անսաՀմ
ան
Հմ "՛յք
մ ը
ունէ
Պ իւթս՚՚լ
ո բ ՚ ւ ս ի վա բ ղա պե ա ,,I թ էւնր ;
Արե
լ ի ն ոսկի
ցո ւքե բուն աակ , .քեղս,
ներր
կը խայտան
եւ իբենց
զուարթ
Բ Ղ ՚ 1 1 " ՜ ^ Ր Կ՚1^
կոբսուի
Հ ովին
Հեհե
հանքն
եր ո լն
ւ1 էչ :
Նո՚իսչուն
թիթե,ւնէկնեբ
օրն ի րուն կբ
թռչկստէն
յասպիսներոլ
, լո բե լիաեե րւ<ւ ,
Հս։ բ սնուկներու
ել Հուսամներոլ
վ բ ո ՚ յ
ք
որոնց
բո
յրը կբ սլարուբէ
ռունղե
բ բ ա՛ս -
լ օրինակ
ղւլա յնութեամ
բ
յ
,
Գէմ
լանղիմ
ան ա յս եբվւներանգ
հաղիկ–
նեբուն,
մաահւււմբ
կր թռչի
ղէսլի
ո,բար–
- չաւլորհութիւն
, հանր ա րձագանւլի
մ
ր
1
-յէս կր վերագառնայ
եւ մարգոլս
չրթնե
բուն
հայրբ
կոււլայ սա
Հաբցւ,ւմր
" ւ
իք վ եմ ես, ի՛՛նչ եմ , ի՛՛նչպէս
եւլաւ որ
ինկայ
Եղ էականի
աէիերր
. . .» :
^՝ ճակատագրական
ե րեւո
յ թ
մ լ ն
է ր ,
սնչոլչա
, որ Վզանէն
եկահ
Համեաո խո •
Հաբար մբիր կեանքր
կապահ
է ր 1^ե։լ -
ւ։լոսուՀիի
մբՀետ, ,ւ ր
նս
յն
յարկին
աակ
կր հաոտյէբ
Պոլսոյ
մ է չ ։
Տ ՚ ՚ Հ մ ի կ գ/՚^Ր
խիսա
չե չտուահ
է վ^անեցիին
մ օո, , ,ս յ ն
քան որ մ իչտ կբ յ ա չ ո ՚ լ ի իր է •՛ւթ
ենէն
բան
մր ւէ,ւ,խանցել
իբ րնտւսնիքին
Տ՚ւլ""՜
կոյս
չկ՚՚՚յ
թէ
՛Ա
՛ելի
ւլիւրին է յոյն տղ–
չիկ
մ ր ՛էէմ ափոէւե
լ քանթէ
ճ ս ՚ վ ՚ ՚ ՚ ն ո ւ Հ Է
մբ, որ կբ սլաականէ
միւս,
երկրաւլունղին
եէ. Հ իմն ովին կր տարբերի
սսլիաակ
ցե -
,լէն՝ իր բարքերով
ու աւանգութիւննե
՜
րով : Երբ Վասպ
ուր ական
ցին
իբա,լ
,է
րհահ
է այգ Հրաչքբ,
չ"՛"՛ սէւեքի
Հեչտօրէն
պի–
՚՝՚՝)սքի կարենար
Հայլեգուն. Հայ երղեբր ու
Հայ
աղղային
ողին
նեբչնչել
իր
Հելլէն
կեանքի
բնկերուՀ
ի ի ն եւ իբ չորս
Ոէւ՚լաե -
արոէՏւՒԱ՝՝
>՝>՝՛–^^֊՝՝՛՝^՝
֊ւ–,.,,\\,\^,.,,,.,.\
՝՝ ՝՝ ԸնգՀ • ւղատեր՚Խղմ
ք Խաժեւնելի
պա
յ -
մ աննեբ
սաեղհահ էր ՚\ա^յգ^\՝–
րնւոանիքին
Համար
, բայց
աարիներու
երկունքը
ի
վք–,
ր չ ո
յ սլսակուահ
է բ յաչո
էլո
ւթ ե ա
մ
ր եւ
յս յսի
ղուռնե բ րացուահ
է ին
Հայ էւց ><// -
մաբ : Ա աքիավելական
ղէւանագէտ
էէ
-թիւ–
նը վեր ի վայր
չբչահ էր մեր եբյսէչնե ,• ր ,
երէկի պարս,եալբ
էլլուխ
ցցահ էր նորէն ,
յաէւաչացահ
մ ինչեւ նորագարթ
.Հ
յյ
յ։սւ։ -
տանի սիրտը եւ վերչապէս
Աե՛գւո.
\)էն
Փոքր Ասիա յէն
գուբս
քշահ
Կոստսւնւլինի
բանակներր
յ
Գա շնա
կ է
ցնե բու
ք թ է ն
ակ ,
թռւբքերբ
արձակ
Համարձակ
կը յաբձա -
կ է է ն
քրիստոնեանեբուն
վ բ ՚ " յ ,
՚ ՚ / ՚ ՚ Հ " "
յ
մէկ
հա յրէն
միլէէբ վար կը բերէին
ւէւնէէնց
ա՛ան եւիսանութին– ապակիները
,
կա
։ու
,,էլի
Հա յՀոլչեե
բո վ եւ մաՀասարսոլլլ
ս
պէԱէէ.1,էէ,
լիքնեբ՚՚վ
Հ
«Յառաչ
նաՀատակ»ի
ւի
,էէ
,ա -
րէն
Հայկական
նուաղա խում րե բ ը կբ
Հշն–
• չեցնէին
թբքական
քայլեբղբ եւ
բաբքարոս
խուժ
էէէն
ը կր սաիպէ ր
քքի սա ոնե
••ւ՛՛էէ,
ալն
՚ե^՝ «Եաշասըն
Աուսթաֆա
Բեմալ» ա,լա–
ղակեն ; Արտաղաէլթի
էլօբսէւոր
Հ,։սս։նք
մր
ստեւլհուահ
էր։ Տ ՚ ՚ յ ն ե ր ն ու Հայերր
ի։ե -
լայեղ կբ փ՚՚՚խչէին
3ունաստան
, Ո՛
՛Իէ,֊
նէա.
Պուլկարիս։
եւ յեաաւլային
3>բ
"՚նւ
։՚էւ։
Այս էէժոխա
յին
սլա յմ աններուն
մ էչ ,մեր
հնողքն ալ էւլարտք սեպահ էր
1922
Գեկ ՜
տեմբեր
2ին ղէս
ո ւ
կբէոսեր
եւլբայր;,
ճամբայ
Հանել գէպի
Մի
՚սէլլի,
էէ եհ
Հօրս
մօէո : Օ՜Հ , մինչեւ
չ
՚Արին
խաւիա՚նումր
«առժամ
եա
յ» կան խ ա ղգո լշո ւթիւն
մ բ . ւէբ
գժբախտաբար
վերահուահ
էբ մշաակա -
նի...
ճ՚լնաւոբին
այրի^ւ եաեւէն
փսփսուք
մր ,
յանկարհ
զիս սթափեցոլց
երազանյէէ
ս եւ
չունչս
րոնահ
ականչ
էոռլի
.
՝^)՛։^
Ո՜Հ, ՓելաՀիա,
Աֆրոտիթին
պէս
գեղեցիկ ես ,
էս
չքերէղ
սէր կք կաթի : Ե"
անէէլալմւ։։ն
պիտի տիրանամ
քեգի • • .
.™ Ոչ, Լէանգբոն
, այս իրիկուն
չրլ ՜
րոր է Այու
%ւիղորբ
մեւլի չինեբեր
, ես
չեմ
ուղեր
մեղքը
մանել է
տանի • • • : Վէսէլբ իրիկ՛ուն
կ՝Րէէա՞յ
, ես
ձեր տանր
աէլչեւ
կ՝ըլլէսմ
ժամր
. - .
՚՝^^^ Ջար սս,էո։սն։։է յ , ճիշղ. նո յն պաՀոլ՛;,
լր–
սեցի
մ օրաքո
յբ Փեբսէ ֆօնի
ձա
յնր , որ
սար ու ձոր կ, թնդացնէր
անունս
տալով։
Ա տէսհեր էր էէր կէէ րսուած
էի , իրար
ոէն -
ցահ
ասէլին
անւլին կր փնտռէբ
ղէս,
ճաշի
կանչելու
Հւսմալ, : կամաց մր վար սաՀե–
Յ՚^յ
ՐԷՐ՛" կէն , ո ւչա
ղ րո
լ թ ի ւն
չՀ բաւիբե -
լու Համար
վրէսս , եւոչ մէկուն բան բոի •
Պարմանին
։լոբհագրահ
էբ իր
հրաւլիբը
յո՚չորղ
՛լի չեր , որովՀեէոեւ
վաէլայաչ/ւբւլ
առտուն
«.Հաւար»ը
փբթւսհ էբ
Փլոմաբէո–
նի մէչ
—
Լէանդբոն փախցուցած է, <1»ե -
լահիան՚՝;՝1^՛՝^
ք ՚ " ՚ \ \ \ " ք . \ \
V\՝^^.\՝ւ•^.>.,'.
Ց՛ս յգ ե րւլնե բէ^
յամ եցահ
սիրաՀարնե
ր
էբենց
ճամրուն
վբայ
Հանգիւգահ
էէն վ։ա–
խս։ոական
՛լո յ՛էին ու պատմահ
իբենց հա
նօթնե րւէւն ել ամբէէէլչ
՚էիւ՚էբ
Հիմա
գիտէր
աո եւ՚սնղմ
,սն
մ էսնրամ ա սնո ւթի էննե րբ :
Ասաեղւէւղաբղ
երկինքին
էոակ ,
Լէանղբոն
եւ ՓելաՀիան
վէսյելահ
էին իբենց առա -
գս՚սաէ
առաչին
՚լէչեբբ
, ձիթաստանի
մը
Համեսա
ւղԱէճուճանքին
մէչ ...
;
Նոյն
իրէկունր,
է։լաաէ։ւՀանէէ։
նչմա
—:
րեցի
Լէանէէբոն
, ՛որ աւլչկան
Հօրր
Հեա ՚
վէճելէն
կ՝էսնցնէբ մեր ղբան
առչեւէն :
Մ էէէրէէ լ ճարաՀաէո
կ՝աո աչա րկէբ երիէոէէէ -
է,ս։րէլ ին է։բ ՓելաՀիան
ւ։։։էնէ , էլ ոնէ ան -
պ։ստ։։ւէ։։
թէւնը
ղարմ անելու
Համ ւէէ լ։ :
Ա ե րժէ, ւահ
։։ իր էէէ Հ՛ս րին
ոււլ ահն ալ ւսւս է ր
ա բէէէն , Հետեւաբար
յ՛՛՛ք "Ր՛է
կիրակին
Հարսնիքը
աեղի
ունեցաւ եւ մեգաւորու -
Հին կրցաւ
չուբին
երեսր
ելլել ;
. Շ՛ոտ
չանցէսհ
, երբ էքօրէսքբ՚ոչս
տեսու -
թեան եկաւ,
ժսլտաղին
Հարցուցի
իրեն .
- Ա՜Ւ՛^ չ՚^Ր^"ճճի
, եբչանթե ես գոնէ
Հիքա...^
V––,
, .. . ո , ՚ ՝ – \ . \ .՚,՝. ՝
ՓելաՀիան
եղնիկի
մր պէս խրտչեցալ ,
կէսմաց
մը խոնարՀեցուց
աչքերը եւ մեղ–
ԱՐԱԱ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
