^ 6 ԱէՒ *
ք*ԱՐեԳՈՐԾԱԿԱնհ
ՅՒՍնԱմեԱԿԸ
Կիբակի
, 11
–ՕոյեմբԼբ
,
Սալ
Փլկէլի
ժէք
կասւաբուԼւյալ.
Հանւլիսաւոբ
աօնա -
կաաաբոլթիլնբ
Հ.
Բ. Ը. Ս՝ի՚"–թեան
յիս
նամեայ
յոբելեանին
, ի
նեբկայութեան
Հոծ
բաղմսլթեան
մբ; էբեկսյթին
բաԱու֊
մշ կատարեց
Սիփան ֊ կոմիտաս
երգչա–
խումրր
Ժքարսէյեէղ»ով
;
Յորելենական
յանձնաժողովի
նախա -
գահր
՚/յ| .
ՎաՀԷ
ձբէնկեան
ֆրանսեբէն
գրաւոբ
ճաոով
մբ
չնո բՀակա
լութ
իւն
յայանեց
Հանբասլետութեան
նախոբգ նա
խաւլ աՀ
Պ– Վէնսան
Օբիոլի ոբ
Փարիղէն
Հեռոլ ԲԱալոփ չէր կրցած
ներկայ
ոլլալ,
^
օտա բ
Հ իւր եբուն եւ բոլո բ անոնց
ոբոնք
|
փբենց
մասնակցութիւնբ
բերած
էին
Հան–\
դէսին
ղե ղա բ ո ւե ս տ ա կան
բամնին եւ յո– \
բելենական
յանձնախում՛ րի հանքերու։ Ա–\
ռաշին
խօսքր
արուեցաւ
՚ կաթող
• սլաա - Հ
ուիրակ
Սերովբէ
եսլիսկ
•
Մ անուկեանի որ
արտա
յա յտեց
Հա յ
մ ո գո վո ւր գին
երախ -
աագիաական
ղղւսցումնեբր
Հ ՛
Բ • Ը– Մի~
ութեան
Հանգէպ ։Ըսաւ թէ 1^0&ին Հա -
ղիւ
Հիմնուած
, Ս՛իութիւնբ
ունեցաւ իր
առաքին
նախախնամ ական
գերբ
^էլէկ,է"յ
աղէտէն
մինչեւ
1915-1920,
օղնութեան
Հասնե
լսվ աասնեակ
Հաղարաւոր
Հա
յ
որ
-
րեբուն եւգա ղթ ականնե
լւո էձւ
՚. Յաքսբղա–
րար ի
ա,,
Խ օ ս ռ առ
ին Հ. ՛յր
լ րապետ Ծ– Վ
Ամ ատոլնի
, յանուն
կաթո
լիկ
Համ ա յն -
քին եւ Փարիգի
Ար քեպի
ս կո պո սկ ա բ գինա
լ
Յէէլթենի
, պաա •
9՛ •
Ս իս լեան
Հա
յ բողո
քա կաննե բու
կողմ է ,
որոն ք
չեշտեւլ
ին
Բաբեղ ո բծականին
սաՀմ անուա՛ծ
րաղմ ա–
կողմանի
ղերբ,
լայնամիտ ել
իրական
բա րեղո րծութե
ան
մ բ սաՀմ աննե բուէ։
մ էք
որոնց
այնքան պէտք
ունի այսօբ
Ղ՚"Գ ՜
թաշխւսբՀ
բ
յ
Ա՛ աղթեցին որ Ա՝
իութիւնն
։Ըլլա
յ յաւիտենական
, Հա
յ
մողովուրգին
պէս :
կոմ ս Յէիլիպ ա՝Արսքոթ
, Պօղոս
Նուպա–
րի թոռբ,
խնամուած ճառ մբ կարգաց ,
պատկերացնելով
՚էքՈւպարեան
ղերղաս -
տանին
Հանբային
գոբծունէ
ո ւթիւնբ , էբ~
րել
պետական
մաբղիկ , իբրեւ
րաղմ ա -
ղան
աղղօգուտ
ձեոևար է
^ե
ր ո
ւ
Հիմնա -
գիր
է
եւ իբբեւ
Հայկական գատէ Հետա -
պնղման
ոաՀվիրանեբ
-. Յիշեց
մասնաւո–
րաբաբ իբ մեծ Հօր՝
Պօղոս վւաչա
յի
Հիմ -
նաբկութիւններբ
, րոլորն ալ կենգանի վբ–
կաներ՝ իր գիաական եւ
մ չակոլթա
յին
բաբձր գա ս տ ի ա ր
ա
կո
լթ ե
ան եւՀամ
ողո ւմ
նե
րուն , ինչպէս
Ա՛արի
-
՚քյւ
՚ւպար
Ուսա -
նողական
տունբ
, բացառիկ
Հասաաաու -
թիւն
մբ Փարիղի
Ուսանողական
Ոսաանին
մ էք , անՀատական
նա խաձեռնութեամբ
,
երբ
էէ իւս բոլորբ
Հիմնուած
են մի մ իտ
յն
իբենց
էէլետութիւննեբուն
կողմէ,
՚ն11Ն -
պսւրեա(լ Ագգ • ւՐաաենսւդսւյւաԹը,, Ուսա -
Սողական ֆոնտւը,
Երեւանի
Ակ&այւռւժա -
րանլլ ել Հ - ր. - -
Միւււթ–իւ–0||ւ :
Զար -
մէսնք յայտնեց ոբՆուպաբ
փւսչայի
Հայ
րբ , Ո՛ էլրտիչ
Ն ո ւէէլա ր
ե
ան , ծնած
Եղմիր ,
գէպի
՛Աբեւմ ուտք
նա յած է աւելի քան
Հաբիւբ
տարի առաք եւիբ ղաւակո՝
ղԲԲ՜
կած է Զուիցե րիա , իւրացնելու
եւբոպա–
էլան մշակո
յթբ :
Սէնի
նաՀէսնղին
ծե րա էլուէսա կան բ , Պ–
Հանրի Պառէ շատ ղեղեցիէլ
բանախօսու -
թեամր մբ պատկերացուց
Հայ
մողովոլր
ղին
մ արգէլա
յին բա րձբ
էսրմանիքնեբ
ր ,
շեշաելով
ււբ Հա
յ
ո էլբ պաէո կո՛նի քաղա ՜
քակբթուած
այն
աղգերուն
, որոնք
Հաղ -
ուաղ իւտ
օրինաէլներ
կրնան
Հէսնղիսանա
լ
ա
յսօրուան
ապականած
մա րղկութեան ,
ասլաէլանած՝
իրենց
քաղաքաէլան
բմ բռ ՝
նումնեբսվ
, ղո րծե լա կե րպե րով եւ ան -
Հատ ական
շաՀերու
Հ
ե
ա
ա
պն ղո ւմն
ե
լ։ ո վ
1
Պ– ԶաբեՀ
Նուպաբի
ուէլերձբ
էլէսրղաց
Բաբե., ո բծականէ ի Փարիղի
մ ա սնաճ
իւղին
նախագաՀբ,
Տ ՚ ՚ ք թ –
Պէօյիւքեան։
Պօղոս
փտշայի
որգին, իր խօսքին մէք
էլ՚ուզէբ
ցոյց տալ թէ Հայ մողովուրգին
մէք իր
Հօրմէն ղատ կէսն ուրիշ
յայտնի
բաբե -
Դրան մօա (Պապբ
ԱԱէ)՝»–.
(«թալէաթ
փտշայի
յիշատա կներբ»
, էք՝
75-779);
« Հոս կ՝էսէ Հասան
Ամճա ,
թալէաթ
փա շա պա շա պան ո ղա կան ի իր ճիգին մէք
անկարող
կ՝բլլա
յ նկատել ա յն
խոստովսւ–
նութիւնր
, թէ ա յղ
շրքանին
իր կառավա
րութիւն,, եւ երկիրբ կբ վարուէ
ին գեր -
ման
սլե տութ եան
կո,լմ է իսկական գաղ-
թավա
յբի
մբ նման :
^Եբբ
Օսմ անեան պետութեան
մ եծ յե -
քլափոխականբ
այսէւլէս կր խօսէր,
տեսէք
թէ
ի՞նչ
կ*բսէր
Հալէպի
ղեբմ անա
կան
վարմէո րանին
տնօրէնթ՝
Աայն
Փիանքէ ,
իբ մէկ ղբքոյկին
մէչ .-
« Երբ
Հա
յ կա կան
կէսրաւաններբ
կ՚անցնէին
քաղա
քնե
բու
փողոցներէն
, բղ–
գայուն
թուրք ել արաբ մաՀմեաական -
ներն
անղամ
չէին
էլրնար ղսպել
իբենց
ա ր ց ո ւնքն ե ր բ տեսնելով
Հա յոց
ո ղրե րգա–
կան վիճակբ
. Աղկիթներու
մէք Հ օճէս -
ներր
էլբ քարողէին ու էլրսէին •
«Հա
յերու գէմի ղոբծ
ղրուած այս խմւլմու -
թիւննե
բբ
գերմ ան սպաներու
Հ բտմ անով
են եւոչթէ Բարձրաղո
յն ՛իրան » :
« Այն գէպքե բբ.
լ
րոնց
ւկան
ա կ ա
ս
ա տ ս
ս
կ՝ րլլան ք ամիէէնեբէ իվեր արեան
էոբատի
մր
նմ ան
յա
լի
տեան
էէ
սլիաի
մնան
գերմա–
նաէչան
ղինանշանին
վրա
յ » ;
Ու
էլւ։ շարունակէ
Աայն
Փիանքէ իբ
յա յէոութիւննե
ր բ •
՛ ֊ « Եթէ Գերմանիա
փափաքէր
, կրնար
արգիլել ա յս ոճիրնեբբ
: Հրէշա
յին
ա յս
գոբծին
մ էք ան կամմաա ունէր եւ կամ
անիծեալ
տկարութիւն
մր։ Շատ քէէ
տարբերութիւն
կայ ոճրա,լ.ործ՜ի մք եւ ա–
նոբ
գո րծե լիք
ոճիր/1
արգիլելու
էլաբող
մէէլուն
միքեւ, եբբ այս վերքինր կբ մնայ
լուռ ու գիտող » -
Այս
Հ բա աարա կութե անց
Հեղինա կք ոչ
Թոա֊րք
մ րն է եւոչ ալթրքասէ
ր Գերմ ա–
նացի
մր , այլ
,ղարղ ու Հաէւաբաէլ Գեբ -
մանացի
մբ , եւ ,ո՞վ ւլիտէ , թեբեւս ալ
թրքաէոեաց
Գերմ անացի
մ ր
է
,լործ
ղէմքեր ել րնտանիքներ
,
ինչպէ–
Կիլլպէն
էլե աններբ
,
էլառուն
գէմքբ.
Գալուստ
կիւլպէնկեան
իբ բացէսռիէլ
ղործի
մաբղու
խելքով եւ
նիւթէսկան
նուաճումներով
էլաբձաւ
մի ~
քաւրլային
բէսբերէսբ
ւէ՛բ Համայն
մարգ -
էլութեան,
ինչպէ,. Րոքֆէլլրր
մր, Նոպէլ
մ ո , Ռոչիլտ
մր ;
Ներէրսյ
Հիլրեբէն
,լօր– Տիւֆիէօ,
եւ
Աղ՚լ • մողովի
անւլամ
Տ րնէ եւս խօսք ա–
ռ ին : Ա ռաքինբ
յիչեց որիբ ծանօ թո
ւ ~
թիւնր
Հայերու Հետ կուղայ
ԿիլԻԿԻ"յ
գբաւման
օրերէն, երբՀիացում
միայն
ունեցաւ
այւլ կււտո րակո ւած
մո,լովուր -
,լին
Հանւլէսլ, երբան ոտքի
էլանւլնելու
տնէւաբուլ,
րնէլ ւսռւսք էլ՝երթար
Տիկին
ւլօ–
րավէսբ
Պրեմէէնի Հաստատած
ձեռնաբ
~
կին,
օ։լնելոլ
Հէսմար Հաղարաւոր
ոբբե -
բու,
այրիներու ;
իսկ Պ– եբեսփոխանո
յիշէ.ց,
Հունղա -
րէսկւսն
մուլ
,է
վուր,լին
,ո յսօրուան
էքար -
աիրոսութեան
առնչութեամբ
, Հա յ մո -
ղովուրղին
մաբտիբոսութիլնր
;
Ինք •,
խոբասլէս
։ւլղգուած
ե ր ի տ ա ս ա րգ ւււթե ան
օրե րէ ն , մ ին չե
լ
այսօր
էսլ էլր պաՀԷ իր
"ԷՐէւ^
Հիացումր
ւոասն անգամ
ինէլած եւ
էսասն սէնգաէք ալ ոէոքի կանէլնած
Հայ մո՛
ղո վո ւլ՛ ղ ին Հ ան էլէպ
յ
Վեբքին
խօսքր
վե բ ա էէլս, Հ ուած էր Պ–
Նուլւ^ան
Ֆլ՚էնկեանի
, որիբրեւ
ատենա–
սլէւ,ոբ Եւրոսլայի
կեգր. յանձնամո,լէ,վին
,
աե ւլէւ էլո ւթի ւննե լ, Հա,լ,ւլէ,լեց
Բարեւչոբ -
ծաէլանին
լնւլ
֊է
•
ղո րծունէ
՛է
ւթե ան մա
սին , շ/՛ շէո ե լ ո վ թէ յիսուն
տարուան
բն -
թացքին ութ մ իլիառ
ֆրանք
բաշխած է
իբբեւ
օւլնութիւն : Նէլարա՚լբեց
1900
ասչ–
լ՛իլ
15/՚5#
ԳաՀիրէ
ի մէք ։լ,ււմարած
Հիմնա–
գիբ
մողովբ
, ուր
յ
^աբէէւած էր
10
Հո -
՚լինոց
մ արմ ին
ւքլ։ էլլխէսւո
րո ւթեամ բ Պօ–
ղոս փաշա
Ն՚՚ւպաբ
ի , մ էսսնէոէլցութեամ
բ
Եաղուսլ
Աբթին
փաշայի
, Աւլաթօն
պէյի ,
Առաքել պէյ Նուսլարի
, Ա էլրտիչ
Անգրա–
նիկեանի
, Ա էսր էլլլ էէէւ անի , Տոքթ ՛Ն՛ Տա -
ղաւա րեանի
եւ
ուրիշներու
; Հր~
րաւիրե ց
մ,, ղո վո ւր գո
տնղամ
աղրուիլ
Միութեան եւիր լայն
աքակցութիւնբ
բե
րել
յլլբլենաէլան
նուէ բնեբու
է
Հանւլ էսին առածին
մասբ էիակո,.ած րլ
լալով
աեւլի
ունեցաւ
ղեղաբուես
աական
խնամուած
րամին
էքր։ Ա
իէի
ւսն - կոմիտաս
եր՚ք
–ախէւլ,ք
բր
յա քո՛ւ ութեամ
բ եբ՚լ1։ց Ա •
Պատմէսէլրե անի
«Հա րալէ»ն եւ կանա չեա
նի «Շուշօ»ն ; Պ՛ Ա ՚ Պօղոսեան
(Աաբ ~
"էյլէն)
յայ՚ոնոէթիւն
մբ Փ՚սբիղցինե ֊
բուս
իր Համով - Հոտով
ա ր տա ս ան ռ
լ -
թիւններով,
իյ . Աբովեանէ
«Լեղուն»
, եւ
Աշոլւլական
յւերթուած
մ ս՝
«էքմիտծին»։
Աբտսւսէսնեցին
նաեւ Օք՛– Ա՛ Աաբ՚լ
իսետն
(Մարսէյլ)
, էամոն
Ո՚ոսթանէն եւ Ա*
Գմբէթեան 3– Թումանեանէ եւ Աիաման–
թոյէն : Եբղեցին Օր– ԱաՀաթճեան
ֆր ֊
բանսերէն
(Տոնիցեթթի
եւԲրօշ) եւ Օր–
Ի . Պիւլ՚ղիւլեան
ԱլէմշէսՀի
«իմ երւլր » եւ
Հ
. Աէոե՚իանեէսնի « Երեէլոյեան
ծէսղկած
Մարեր» եւԱ. Պաբթեւեւոնէն
,0ր՛ Գ Հա–
ղաբոսեան
նուաղեց
Հյոէիէնի
«
Փոլոնեղ
Ց Ս ՅՆ Ե Ր < ^
ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ
ՕՐԸ
•
ՎԻԷՆ,
8
Ն՛՛յ՛
Գա ^ւաէլցո
ւթե ան Օրբ
տօնեց ինք
Նո յեմ բեր
չ՚՚րոի
էլիրաէլի կէս-
օրէն վերք
մէսմբ
՚ձ-՚ձ^ին,
քաւլաքապետա–
րանի
թատրոնին
մէքէ ժամր
չորսին
բն -
կեր Ա • Գալուսաեան
Հանղէսին
բացումբ
կատարեց : Նոր Աերունղին
անէէէսմներբ
երգեցին
«Մշակ
բանուոբ»բ։
Օրուան
նախաւլւսՀբ
, րնէլ . Ա .
Ընտբիէլ–
եան
իր րացմ ան ճառին
մ էք սլաբ,լեց
էլու
սաէլցո ւթե ան մեծ ղէմքեբու
ա շվսաաանքր
ամէն ճաէլատի
վրա
յ
Բացատրեց թէ
անոնք
իրենց
էլեանքբ
էլոՀեցին,
որպէէւղի
յէոքորղ
սերունգներր
ապրին : Մենք
սլատբաէւտ ենք մառանգութիւն
մ ը
ձգեէ
մեր
յաքո բղնե բուն :
Ընկեր
Հ • Զաքաբեանի
երեք
վ ՚ ՚ ՚ ք ր է կ ՜
ներբ միատեղ
երւլեցին
<(.Ով սեւաշեայ» :
Օր՛ Ա՛ Ու՚լունեան եւԱ. Բղե լեան միա -
աեղ
եբղեցին
«Գնա
րլբուլ»
, Օր՛ Պալ -
ճեան
(Ժիվորէն)
, ղաշ^ւաէլի
՛Լրա լ նուա
ղեց ֆբանսե
րէն
երկու
էլտորներ : Գեղար–
ուեստաէլան
բամինր
վերքացալ
Օր • Ա ՜~
ճէմեանի
մեներէլէէվ
Բոլորն
րւԼ արմանա–
ցան
քերմ ծափերու ;
Օրուան
բանախօսո
, լնկեր
1ւյ •
Մկրաիչ–
եան
պւս բղե ց Գւս
շնա կց ւււթեան
66
տար -
ոլան
ղէէ րծունէութիլնր
, ռաղմա կան
, քա
ղաքական եւ
մշակութային
:
Յետոյ
անէէբաղառնէո
լով
ռբռլսւն
ւլէպքերուն ,
ձաղկե ց րռն
էււ
էլա լ
՛է
ւթի
ւնո , եւ եղր ակա -
ցուց թէ բռնութեան
վրայ
Հիմնուած
իչ–
խանս ւթիւննե
Րր
ղա տապա բաո ւած են
կործանելու
;
Ներ կանե բուն
մ էք կր ղանո ւէին վար՜
չաէլան
պաշւռօնեաներ
, «Տոֆինէ
Լիպէ ՜
ոէ»ի
թւլ թաէլ ից ր եւուրիշ
Հիւբեր : Հան -
ղէսէն
վերք,
կոմ իտէն
պատուասիրեց
Հիւրեբ,ր :
Ո* *
ԲԱՆԻ
մր այր մաբղիկ կբ խօսին
կինե–
լ՛ու
մ ասին
֊
կինր
թերթի
էլո նմանի , 1լ՝րսէ մէ
էլբ :
Բոլորբ
ղարէքէսցած՛ անոր
էլր նային :
•
Ոլ՚սվՀետե
լ
, ամէն
մէսրղ ,
ձեռքր
թեբթ
մր ունենալով
Հան՚լեբձ
, կր ղառ–
նէււ լ եւ աէլնաբէլ մբ էլբ նետէ
քովինին
թեբթին
՚Լրայ : Այսինքն
, տմէն
մարղ,
նոյնիսկ
ամոլ.սնացած
, կր նայի
քովինին
կնոք
յ
Պրիյ
՚ոնթ
ա ն մ ի էէւէմոլ»ր.
Օր՛ Պէրպէր ֊
ե ա ն
է
.ւ
Օր– Բէօշէլէբեան
ոլէսբեցին
Ա ր ա մ
ք ց ա չ է Ս է ո ո լ բ ե ա ն ի
«Գայիանէ»ԷԿէ
է,
ւ « Ա ո ւ -
րեբէէւ պարբ»
, իսէլ Օր՛
Լ՛ Ա ւ ե ա ի ս ե ա ն
եւ
Պ՛
Ա բ բ ա Հ ս է մ ե ա ն
« Լ ե ՚ լ կ ի ն ք ա »
֊. Բոլորն
ա լ
9երմաւղէս
ծ ա ւ ի ա ՝ > ա ր ւ , ւ ե ց ա ն
Երեկոյթբ
վ ե բ ք է ս ց ա ւ
կէս ղի
շե
ր
ին :
ՇՐՋՈԻՆ
ԹՎԹԱԿԻՑ
«ՅԱՌԱ^»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(190)
( ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՛Լէ
՛՛ւ
. 364 - 400
/.՝. ԳԻՐԲ
1 0 – ՄՈՒՇԵ՚Լ «ԽՈՏՈՐՆԱԿԻՆ
ԽՈՏՈՐՆԱԿ »
իբբէէւ
էէ պէււ
բա սլէ,
էո
, իբրե
ւ ե րկր ի ապա
Հո
Վ՛էւ
թ է, ան
Հ
լ
՛՛լա րա բ ձ ո
լ , ես
լիլ։ ուած էր
նա
Հայոց
աշխարՀի
իւբ Հողու
բո լոր ղօ–
րւււթ է,ամ բ : Բայց
։քիե ւն։։
յն
մամ անաէլ ,
նա բհէոանիքի
խիսէո
։լ թաէւ
։սէո
Հ ա յլ, է ր :
Աբտէսղերս
ամրսցսւմն
էին նրա
"է
՚րելի
գա
է
.ա էլէւ է։բ ր ել նրա ոիբելվ,
էլինբ : Ո՛^ ւմ
ր
կար
Ոէլ
է ր յանձնե
լ նրանց
մի ա
յնէղիսի
խւռովալի
մամանաէլում
, երբ
Արաաղերսբ
գրած էքմի ,1
Ոէէ
էլա լի
Հ րարէէ
է
խի վ լ՛ա
յ որ
աւքէն բէէէէլէ էլէէէրոէլ էբ բոլ,րոք,,ւիլ։
Այգ
բե րւլ ին է ին ասլաւինւսծ
է՛ւ
Հարիւրաւոր
իշխանէսւլն
բնտէսնիքնէ
.լէ
: Այ՛լ
բերւլին էր
ասլտէ-ինէսծ
է,
լ
ինքր՝
Հա յոց
թ։սւլ ուՀին •
Ասլէս։լ ան նրէէէն խ
իէէ էէէ
մ թին
։լ ։։ լնե բով^ էբ
երեւում,
ք^լ.
նրա ։լ։լէէւլէ։ւն
էւիրւոր ալե -
կոծւում էրն՛։ լնպէս
մթին
տաբակոլ -
սան յնե բով : Այւլ
մ
տատան
քու
թիւնների
մէք
Հասաւ նա իւբ բնաէլաբտնբ
, ցած ի–
քաւ
ձիուց
է՛ւ նեբս ւքտաւ ; Նբան
Հանգի.
"1^'՚յ
՛լե՛ւ չքնած
կինբ, որէսնՀւ-ւմրեբու -
թէէամ բ սւգասում՝
է ր ամուսնին ;
ինչո՞ւ
այէլքան
ուշացար
,
Հաբցբեց
նա , ուրախութեամբ
լնղառաք
վաւլելով
:
Գոլ
գիտես
, սիբեչվէս , երբ
մարգ
Փառանձեմի
ձեռքն է բնկնում
, Հեշւոոլ -
թե ամբ չէ կար
էէղ աւլատ ուե
լ , պատաս -
խանէ.ց
էէ
էէլաբա էղե տբ
՚լբկեէով
նբան
յ
Տիէլինր մպտաց •
Երէլու
օրից
յետոյ
, սպարապետ բ վւա-
ռաւոք
էէրստ բա
սէոէ։ւ
թ իւէւնե րով ելբստ -
ուար ,
ա,
լաաա ւլո էնւլ
֊է
ամՀա բղե ե ր ւ։
էէ
ճա -
նէոէղարՀ լՈւկալ
գէէւլի Բիլգանգիա
•
Նա
բն
էէս
ւնէ, ց թաւլ
էւլՀոլ
առաքաբէլւլլ -
թիէն
I
եւ ւլնաց ; Բ։սյց
թ
ա
։լո
լՀ
ին
ւոէւլ -
մեց
...
1 2 –
ՀԱՅՐ ՄԱՐԴՊԵՏԸ
Մ ուշեղ
Մ ամիէլ։։նեանի
Բիււլանէլիէո
ղր–
նալէէւց
յետոյ,
թա։լ
"է
՝>ի՚ե
կարւլէս՚լրեց ,
Ո
ր իպ՛մօս ւլանուած
ի շխաննե րից նր -
րանք,
որ
ւլւսլէսո
աէոէ
րներ եւ
բերւլաէսէլէ–
ներ
էին,
՛չնային
իրանց
երէլիբր
սրսՀէղէո–
նելու,
իսէլ ի՚-ր մօէո թողեց
միայն
արքու–
նսէէլէսն
ա
։լաէոա,լո,ն։լ
՚լօբքեբին եւ իւլ,
էէ էւ ա ա
նիէլնեբին։
Մեէլնեցան
բեբ՚լից Ա
էս -
Հէսկ
Պ՚որթեւլ՛
, Մեսրոպ
Տ՚սրօնցո, Հեա,
մեէլնե՚րու եւՈ-շէոանե՚սց
օբիորւլր, Աշ
խէնր, իէրՀեա ասէնելով
իւր քաք լեռնա–
կէսններին ; Իսկ սպէսրէս՚ղետր
իւր ոնտւո -
նիքր
՚ոեղավ՚ոխեց
Մ՚սմ իկ՛՛նե աննե րի սե–
վլական
րերգբ
Ե բա խանի , ոբ
գանւում
է լ, Տա յոց
երէլրի
ան
էո
առա պատ
լեռնե
րի
մէք
..
Ա սլա րապետ
ի նախաէլ,, ւշա
էլո ւթի ւննե -
րբ էլատարուեցան : Շատ չանցաւ,
Մերու
ման
Արծր՚ււնին
պա ր ս էլա էլան
ւլօ բ քե ր
ւէ
վ ե–
կալ
եւպաշարեց
Արաա՚լել՚ս
/ւ
:
Թագէէլ -
Հ ին ա յն ասաիճան ար ^ էսմ աչ՛ Հ անքււվ նա
յում էր
ա
յգ պա շարմ ան վրա
յ , որամ
էն
ան՚լտմ
, երբ Մերումանի
պատ՚լամ
աւո բ -
նե չ՛ր ներկա յանւ,ւէք է ին ն բան , առաքար -
կելով , թէ Մ երումանբ
ամ ենա
յն
յօմա -
րութեամբ
պաարաստ
էլր
լէն ի
թէէւլնել
սլա շւսլէում ր ելՀեռանա
լ , եթէ
Որմ իւլ -
ղւ,ւխտին
նրան
էլ,,յանձնեն
,
րա
յց
պատէլամ ա ւււ րնեբբ
մ իշա
աանում
է
թագէււՀու
խիսէո
էղէո ,ոա ս խ,սննէւ ր ր ; կա -
աէէէէլած
Մ եբումանլ։
աւե
լի եւս սասակա -
ցնում էր պաշարում
ր , կտրելով
բերգի
Հա,լո լէւլ
.էւ
։էլ։յ ւււթի
էնւ ,1 աւքէն
էլէէ։,մից , եւ
ա շվսա ՛ոե լով եթէ ղէնքի
ումով
անՀնար կբ
լի
՛՛լի
լլբաւել,
էլոնէ էէով։։վ ստիպէ
նրանց
անձնէէէտռւբ
լինելու ;
Բէոյց բերգբ
յամառութեամր
կանղնած
է ր իւր անսասան
ապառաժնէէ
ր ի վր՛ս
յ , եւ
առ
ոչինչ էր Համ արում
թշն,սմ
ու սպառ
նա լիքնե
ր ր
Եբր
Մ երումանբ
օր
յւստ
օրէ
ւսմ րա -
ցն էէււք է բ սլա շար ում բ , մի եւ ՛եո լե մա -
մանաէլ , Վ^^աՀան Մ էոմիկւէնեանր
իւր
Հ բա
էք
անի
ներ^ո
յ եկած
պարսկաէլան
մ
իւս
ղօրքերով
փակեք էր բոլււր ՃանապաբՀ
—
ներլ,
ոբպէս
ւլի թ ո յ լ
չ՚ոայ
, որ
Հայոց
նէէէ
խսէ
բէո րնէ, ր,;ւ
,,լ
։ս
շա
լ։ է, ։սլնէ^ րին
օւլն ու -
թեան
Հասնեն ել Ա երումանի
՚լօրքէ, ր բ ցբ–
ուէէն
բեբղի
շբքաէլայքից ..
Բայց
թաւլէէւ՝>ին
ւլբէէից
օ։լն,,ւ թիւ՛ե ան —
՛լամ՛ չէբ սսլասում : Նա սպասում էբ մի
այն
իւր որղուն
-—• Պ՚՚՚սլին
-. Ս
ի
ամիս
էճ
լս
, է,րէլէէւ ամիս եւս, եւղուցէ
շէստ ա–
միսներ ՛եա էլարուլ էր բեւլէլիմանալ ,
մինչեւ կր յայտնուէր
րղձալփ
ոբղին եւ
իւբ Հետ կո բերէր
Հռէ։վմէա1լան
լեղէոն -
ներբ
... ՚՜
Բայց Բիլէլէսնղ
իէէէյ ուէք
ղէէ
րծ երբ
ղ
եռ
յապաւլման
մէ^ էին։
Հէէէյււց
էղա
՚ուլ
՛ոմ
՚ ս –
ւոբներլ
, մէսմանելով
այնաեւլ,
նորբնտիբ
էլայսրին
իւչ։
մ ա յրէս քսււլաքսււք
չւլէոան
^/սւ ւլրէէէէ/ուաք) է լ, Գէէթէսց սլատե
րա։լմնե–
ւ՛ւ՛վ : Այ՛լ սլաաե րաղմնե րո , իբրեւ
մի ա–
ղէաալի
ժառանղո
ւթ իւն , մնացել
էին նրա
նախոբղից,
Վաղէսից ;
|
Վ՛ս՛ւ է
ս ի
՛ ւ յ ,
րքին օրէ,
բ
՚1է
.մ՝
,
ւլ
էՈէլանսւ
րա - ՚
բլ,
յ
Գ"թե ր
լ։ ,
էս՚էէուլին
բաւլմ
ութեամր
ւլ ուբէէ
ղ ալ էէւէ
իրէոնց
մ թին
լեոնէ, բից ,
Հե ղե էլէ, ց ին էլէէէ
յէւ
ր ւււթե էէէն րնւլ էսր ձաէլ ւլա–
լէսռնե
րբ եւ Հասան
մ ինչեւ
Բիւղանղ
իայի
"լ՚՚՚րի
՚՚՚՚լներ
I
: Վսւղէսք, էլռէէէեց քէսքու -
թեամր եւ րնկալ քաշոէ թեաւք ր ֊, Պ
՚ս
՚ոե -
բէո՚լմի
ղաշտից
նրան վիբաւոբուած
լո
՛ս -
րան մի
ղ
իէ ղաէլան
խրճիթ
թ՜շնամին
այրեց
խբճիթր,
նրւս մէք ա յրո ւեցէսլ եւ
ղմբախտ
կայսրբ •
ՐԱՖՖԻ՛
Fonds A.R.A.M
