HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1956 - page 514

€6
Ա Ռ Ա Զ »
3
" ՚ – " ՚ ՚ ՚ , է ս ա բ
է րենց
րոԼոր
ս ա գր անքն ե -
բուն
արդիլնքէ՜յ,
, Հա կառա կո րգնե ր ր
սկսան
ուրիշ ե բ գ մր երգել թէ՝
Անթի -
լիւասր
կո բ հ անե լու , քանգուելոլ
վաանգէ%
սւռքելն
է. Հայ. Եկեղեցին
Հասած է կամ
Հաս1՚ելու
վյւայ է անգունղին
եղերքբ
թ ա
լլո ւե լո
լ
,
քա
յքա
յուե
լու
սսլաոնա
լիքէն
առթէ լ
է գա րաւո
ր կաթո
ւլվէ
կէէ
սութիւ–նր
,
1յէ–1–
, էիեռ
աւելին
, Հայասաանեայց
սո՛ւբբ
եկեէէեցէն
...
ինշ
ու
սակայն
այս ամէնբ,
էնշւէւ
այււ
Հաւարր՝
Հասաաաէււթեան
մրմասէն
, որ
աւլաա
երկրի մէքէ , էղարկեշա
ու բարե -
կամ,
Հայ
մոէլովոլրգէն
եւ էր
կրթէսկէսն
ու
մ շակութա
յին
Հաստաաէէւթեանց
Հան -
գէսլ
րարի
ս լ
րա րե ացակամ
կառավարէէւ
-
թեան
յ՛բ Հովանիէն
, սէնէւր էգաշապանու
-
թեան
աակն է : Անէէր
Համաբ այս րոլ"ՐՐ
է
էւր
կա թէէ
ւլվէ
կոսէէւ կա՛հ
թ ե կ^ւ ած
էւ
լն , նաեւ
,
քաւլաքական
յլո ւս ա կց
էէ
ւթ ե ան
ւք բ , Գաշ -
%ակցէււթեան՝
թե
քլ1ւսէծւէւն
է եւլեր.
Հեաե–
ւարար,
Անթիլիասբ
կրնայ
եե
թէս
րէլէէւիլ
կուսակցութեան
ք ա գ ա ք ա կ ա ն
՚եւղաաակ
-
ներուն
...
Այո
Հաւարր
փրցնուլներր
նէէյն
աարբերն
են,
ռամկավար,
Հնշակ - Համայնավար
եւ
թայտաբւլէսէ
քաեի մբ այլ ամբէէիւավար
-
ներ
, որոնք
սէէւա
արցունք
կր թավւեն ,
կբ
սրբացնեն
Ամ ենա
յն
Հա
յոց
կաթոէլիկո–
*ւի կամքբ,
գիաակցաբար
անաեսելով
այե
անՀերքելի
իրողութիւնլլ
թէ
յանձին
Վաղգէն
Ա՛ի, Ամենայն
Հայոց
Հայրապե–
Հ.Է "Ր Կր իոօոի • • ։ Մուքոէէ
կոյր
ւգէաք
է բլէալ
, այս իրողոլթիւնբ
շտեսնելու
•Հ ամար ;
Առանձին
շեն այս աաբրերր
, եւ
անոնց
մ է ա ց ա ծ եննւսեւ
քանէ մբ էէառաաենշ
ու
սնա
էէ
առ ե սլէ ս
կո
պո սն ե ր
•ւււ
արքեպիսքլս
-
պոսներ ալ, գլխա
ւո
ր ութեամ ր ոթաէլալ
ււլ
մեղկ
Պաարիւսրքի
մր, որ գ ե ռ քանէ մբ
ւոարի
առաք
Հա էլաէ քմ ի ածն աքլան էր «բա–
ն ի լ եւ գործով»
, եւ ա յսօր
ղարձե
ր է էք–
միածնաքլւսն
, ուրանալով
իր անցեա
լ ր եւ
իր մեծ Աւսոլցիշնեբր
....
Այս
մ ա րգիկբ
, ա շիսա րՀական
թէ 1լրօ -
նական , շեն Հարցուցած՛
եւ շեն Հարցներ
,
թէ
Հա յասաանեա
յց Եկեղեցին
ինշ վվւճա -
՝յլի
մ աանէէւած
է ԽորՀրգա
յին
քլարգերուն
աաէլ
. ուր Հասած է , աւելէ քան
երեսուէ՛
աաբէէ ի էէեր ;
Աաէէնք , րոլորր
, լաւ ւլիաեն
, թէ
^արեՀ
եպէւոկոպոս
Հա յաստսւնեա
յց
Եկեղեցւո
յ
պարկեշա
, անբասիր
եւ գործունեայ
ե ~
պիսքլոպոսներէն
է. գէաեն թէ Հեռու
մնա­
ցած է քաղաքական
ու
կուսա կցա քչան
գործունէութենէ
; Գէաեն
նաեւ
,
Վաւլւլէն
քլաթոգիկոսն
ալ ՚մէքր
Հաշուելով,
թէ րն՜
գունե
չի
սլէէոէ
ր/քար ան , եթէ կարգ մբ
«իմե ր ո ւթէւննե
սրբագբէր
, վա
ր էչա բե -
Կէշ եւ ա ն ա ր գ «.Ալխաագէր^բ
ս ա ո բ ա գ ր ե -
Ու ,գէւաեն
նաեւ թէ
կաթողէկոս
ական
բնտբութեան
մօւո
յիսուն
պաաղամաւոբ
-
նեբուն
մէք
Հաւլիւ
աասնեակ
մբԳաշնակ -
ցականներ
կան; Գիէոեն այս աւքէնր
, սա -
կայն
քլաղմկեն
, որովՀետեւ
սլարաուած
են շարա չաբ , շրսելու
Համար
խայաա
- ֊
ռակոլած
. եւ ո րովՀեաեւ
էս յս
սլարաււլ -
թեամ
բ , վյւիպած
Կ՝ՐլԼ"՛
յ
Ան՛՛թիլիասբ
ձեռք
ւսնցրԿւելէէւ
, Անթիչիասր
էքմիածնայ
թեմ
ւլաբձնելւէւ
Հակաէլւլային
ծբէսղիրբ
:
Գաշնա
կցո լթե ան ւլէէ բծ
ւն է ո ւթի ւնբ Հ բ ֊
բւսէգաբւսկի
վրայ է : Ան ոշմէկ աաեն
մէ–
քամաած
է որեւէ
վանքի կամ եկեւլեցա
-
կան
իչվսանութեանց
գործերուն
, ոշ մէկ
աեւլ եւ ււշ մէկ ատեն փ ււբ ձած է իր <ձիչ–
էս ան ութի
էնէ բ» Հասաաաելու
, եթէ անոնք ,
վան քե րն ու ՝ե քլե ղեց • ի չիս ան ութի
լններ
Ը
չեւլած
շեն իրենց
օրինական
ւչ ււ բ ծ ււ ւն
էու–
թենէն ; Հաւատարիմ
մնացած
են
իրենց
կո շում ի՛ե ու ա ռաքէ՛ լութեան
:
Գա էակցութիւն
ր շաբոլնաէլ
եւլած է Աղ­
ղա
յին
ԱաՀմ անա
ւլր
ութ
եան Հեա եւ , եթէ
սլայքարած
է աղւլային
- եկեղեցաէլւսն
այս
կամ
այն
էւ շէս ան
ո ւթ ե ան գէմ ,
սլայքարած
է .պարւլ այն պատճառով,
որ ւլործտգրբ
-
ուէն
սլաբկե
շաօբէն
Ա աՀմ
անա գր ո ւթ է ւն՛ե
ու
օրէնքբ
• Նոյնն է այսօբ իր
՚էէրքր ՝•
Կբ մասնաէլցի
պա
յքա
բի՛ե՝
Կ է քի կի՛ ո յ Կա -
թ
ոգի
էլււ էէ ութ
եան
շուրք
յար
ուց ուած վէ -
ճին
մէք, պ ա ա մ ա կ ա ն այգ Աթոռին
անկա­
իս էէ լթի ւնբ , էոգաւո
ւլ էւ րծո
լնէ ութի
ւնր ա -
պաՀովեչու
Համաբ ;
Որպէսղի
քաէլաքաէլան
ղ ա յլերուն
կեր
չգառնա
յ Ավւիւււքի
Հսւյոլթեա՚ե
այս սլաա­
մական
Հաստաաոլթիւնր
Որպէսղի
ա՛ե էլախ
մնա
յ , անսասան
ու
անխախտ
սաՀմ ան աղբ աէլան իբ
կւս բգին •
մ էք , չար ոլ՛ե ակե
լու
Համ
աբ իր աէլւլային
,
եկեղեցական
, կրթական
ու մ չակութա
-
յին
առա
քե լււ ւթ ի ւե
բ , աղաա
ուլէւէէէ
Որպէսւլէ
Համ
ա յնավար
խաէլերոլ
էլաս -
կածե
լի որքշղառ՚եա
յ ^ վաանգելով
էր
ղործ
ուն է ւււթ է ւ ն ն ու ւլո յութիւնր
եւ վբ -
տան
ւլե
լով
նաեւ իր չ՛՛ւր ք
Համ
ախմ բււ ւած ՝
Հա յութեան
էլո յ ւ լ լ թ ի ւ ն ն ու սէէէլաՀովււլ ֊
թէւնբ :
Եւ
որպէսէլէ
էքմէւածնի
էսնունէէէէ , Հա -
մայնավար
Գէէ րծ՛ո կ՛ս լութ
եա՛ն մր
չվեբած–
ուի
Անթիլիաս
ր , աՀա
Գա
շն ա էչց ութե
ւս ն
« քէսւլէսքական
» նսլաաւս
էլնե բ ր ;
Գէո ^ աէլց ութի
ւնէ բ մասնակցութիւն
ու5ւի
միա
յ ե
Համ
ամ-էլղո վրլէական
պա
յքար
ի
մ
ր
լքէք, եւ ոչ աւելին;
՛Աակայն, պաՀ մ՛ր են–
թաղրենք
, ոբ ամէն բան անցնի
Գաչնակ -
ցութեան
ձեռքբ
, Աթոռէն
ու Աթււռակա
- ։\
լ է ն էէկսած
, մինչեւ
կա
թււղի էլո սա՛ր անի բա­
նա լինե
բ՛ե ու բանկալներր
, մէե
չեւ ժամ -
կոչներր։
ինչ
կրնայ
պաաւոՀէլ
:
Համա
յնա վէէէԲր
իրաւունք
ուն՛ի եւ
էրբեւ
« աղւլ » կրնայ աէր դառնալ,
ռամէլավաբն
ու
հնչակը
իրաւունք
ոլնին
եւ
էբբեւ
« աղղ չկրնան
ձեռք
անցրնել
էւշխանոլ -
թէււնր
, Գա
^1 աէլց ութի
լէէ բ շթ՝
էլբ՚ե՚ար
. ան
ալ Հայ չէ՛՛ , ան ալ մաս շի՞
կաւլմեր
« Աղղ »ին • • .
Հակաււա
էչււրղնե
բու
էսսւռնէւճաէլանճբ
,
որ իր Հեա ուեի
քանի
մ՛բ
բախտախնգիր
եպի ս կէէ պէէ սն ե ր ալ , շվէ՞ տեսներ
, թէ ամ -
րողք
ժէէւլււվուբգ
մբ ոտքի
ելած է Լիբա -
նանի ու Աուրիոյ
մէք՝ եւ կր
պաշտպանէ
իր
կաթողիկէէսն
ւււ
կա
թո
ղէւէչոսա
րան
բ :
Զ,արեՀ
էչա
թէէ
ւլթ կոսի
պաաա
ր աէլնե
բ ուն ,
աօնւս\կան
Հանգիսոլթիլնեեբւէւն
, քաբող -
ներուն
Հաէլարաւււր
Հայեր
նքէրկայ կր գա՛­
նուին եւ էսանղավաււ
ցոյցերււվ
էլ լ^ւչու ֊
նին
նէէ
ր բեաի
ր ու չէ՛ո բՀաւլա
բ գ կաթողի -
կոսբ,
ինչպէս
նաեւ
տեղապաՀ
էՍոբէն ե -
լգի ս
կէւ
պո ս ր եւ մէւււ
ուխաապաՀ
եկեգե­
ցա կաններբ ; Բանէ մբ աասնեակ
֊։ աղար
է
քլբ
Հասնէն այս բագմ
ութէւննե
բ բ : Աբգ ,
Գաչնակցաէլա՞ն
են այս տասբ,
քսա
՚ե
, ե–
րեսուն
եւ էուելէ
Հաղաբէ
Հասնող
ղան -
ղուածնեբբ
;
ԱյԳ՚էէ՛՛
Ա
սա՛էլայն..
Գա ^ա կցութէ ւնբ
չււ
լեի ււէ
յղքան
էլ՛՛՛՛լ -
մ ա կե բ պո ւած անղամներ
;
Անոնք
Հայեր են պարղապէս
, պար -
կե չտ , եկեղեցասէր,
աղգայէն
ո գ է ո վ
աո -
ղո բուած
Հայ բաղմոլթէլենեբ
:
Անէէնց
ա՚ղատատենչ
Հայեր
ե
՛ե,
սրտէւվ
ու
֊.ււէլիէէվ
բաբձր
, նա խանձա
խնէլի
ր՝ կէ -
էէԿէ՛"
յ
էլ՛ո
թո
ւլվէ
կլլ սւէ էձթ
եա՛ն
անկախու
-
թեան ու սչաէոմ աքչա՚ե
ի բ ա
ւււ
լե
քնե
ր ո ւն •
Գաչեակցէէւթէւեր
այս Հայերուն
,
Հայ–
կսւ քչա՛ն այս ՛լան
ւլ ո
լսւ
ծն ե բ ււ ւ ն Հեա է , ա -
՚եէւեց
կողքէն
,
ո ր
ււ
վՀ ե ա ե ւ ան ո՛եք Հարա -
ղաա են
Հա
յոց
պատմութեան
, աււոէչք
են
Հոգիով ե ղղացոլյքնելէքւվ
դեբագանց
Հայ։
Անոնք
Հայ ժէէգովուբէէբ
կր նե
ր կսւ յացնեն
%
Այս
Հ՛՛՛յ
Գ՚ոնգ, ո ւա ծնե
բ՛ե են՝ որ
ի
րենց
ագ՚լու
յէ՛ն
Ոէէիէէվ , Հա
յ ո ւ սրտով եւ աղա -
աատենչ
Համ
ոգո ւմներով
ու է ա ւ ա տ ք ո վ ,
պաւոնէչ
էլեցած՜ ե՛ե ա ն ա ր գ եւ անՀա րա -
ղաա
վէՍ
րւլա սլե աութե
ա՛ն
մր էէւ
աեոր
երէլ
ր էղէսգո ւն եր ո ւն գէ մ :
՛Բանի կայ Համ
ամո գւէ էէր
ւլա էչա՛ն այս
ւէւ–
յԲ
,ոբքան
աաեն որ գոյութիւն
ունէ չօ -
չաւէելի, այս սչաա՚նէշր
, Անթէլէաս
բ կբ
մ՛նայ անէէաէսա ու
ապաՀով
Եւ կբ փ չր ո ւէն բոլոբ
բախտա
էսնգր ո
լ -
թէւններբ
-
,
Եւ
րոլոր
Հաքլագղայէն
աբշաւներբ,
էնչ
գոյն ալ առնեն
էրենց
վբայ եւ էնչ նշա -
նա էոօս քերով ալ Հրապարա
քլ
էքնեն ա -
նոնք*
որ չաւէ ալ Հառաչեն
։
Անթիլիասբ
պէաէ
մ^ւայ
Հա յասաան -
եայց
Եկեւլեցւոյ
ագատ ու անկաէւ գոր -
ծունէոլթեան
խորՀրղանշանբ
.
Հայ
ժողովուբգէ
Հաւատքէն
Հաբաղաա
ու անսասասն
Հսէստւռաութէւնբ
:
(Խմբագրական ՀԱՅՐԵ՚եԻ՝|4ի)
ՀԱՅԵՐԷՆԸ
Պուքրէչէ
Համալսարանէն
մ էք •
Ո՛ում անէո
յ Ակաղեմ է ա
յէ նաէսա -
դա
Հէէ ւթէէ լնբ ոբէէշեց
Հիմ՛նէ,
լ
աբեւե
լե ան
ուէւէէւմնէսսէւրէււթքէաէւց
բաժ էէե , ուր Հետէս–
ւլօտութիւններ
սլէւտէ
կւստարուէն
աբեւե -
ւելեէսն
Հէն ե նււր լեղունեբէէւ,
նաեւ
արե­
ւելեա՛ե
ժողովւււրւլնէեբու
սլաամ
ութե
էււն էէլ
մշակէ՛
յ թ ի
մաււէն
• Գասաէլան՛
լեգւււնէէ
բւււ
էլաբւլէն
պէաէ
բչլա
յ
հ ա յ է ր է ն գրաբար
լ ե գ ո ւի ոււաւլքնասիրուր-իւնն
ալ, նոբ լե -
ղռլներոլ
կաբղի՚ե
նէւբ
Հայերէնր
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
ՍԹՍԼԻՆԱՍ՚ւԼՐՏԸ
ԳՐԱԿԱ1ւՈհ
^ա մէՋ
/ցԱիէ.— Լր Ա՚ոնտ^
ւնձւսագէա աշխա–
աակիցր՝ Անտրէ Փի է ո կւ պարգէ սթալի–
ւքւոսԱաբտին ս11ւգբադարծս–մ1ււերը ի)ոբեր -
գ ա յին գրողներու վ րայ —
Ա թալէնէ
անձէն
պա շսա
մ ո ւԽքէ
ղատա–
պաբտութէւնր
ոշ մէայն սոր
էրէսրա՚եցում
յառաք
բերալ
Համայնավար
կուսակցու
-
թեա՛ե,
այլ եւ մւոաւորաէան
Աէքանաէլնե -
բու
մէք։ Այս առթէւ
էլո ւսա էլց ութե
ան
պա շաօնա
թեբթ
ր՝
«Փ րաւոա»
ուժղնօբէՆ
րռլսքեց
«ւէոքր–քաղքենէ>
յայաաբարու
-
թեանց գէմ :
կուսաէչցութեան
պաշտգնաէլան
օրկանբ
կբ
յիշեցնէր
թէ ^ ՚ ե ագաա
էէ
ւթե ան աղա -
աութէւն՚ե
ալ սաՀմաննել
ունէ եւ
այլեւս
Հէսնդուբժելէ
չէ յարձակււմներր
կու -
սակցութեան
Հ՚ուաքաէլա։
ղեկավաբու
-
թեան
ղէմ , ոչ ալ մաբքւեան
-
լենէնեա
՚Ս
վարղապետութեա՚ե
՛էէ՛է ;
Ներկայէս
ալ գրական
չրքանաէլեերբ
խոբապէս
աղգուած՜ են ապաս թա
լէ՚եեան
աբչալէն
, որ յանէլաբծ
էոսէլնուվրայ
բրաւ
ւլա
ւլա փ ա բ ա էլան
բոլոր
ալժէքեեբբ
;
Ա՝
եծ՜
շփոթ
մ
բ էլբ տէրկ
ւլրաղէանե
-
բւււ՛ե
էք
՛էք
բա՛նասաեղծ,
էէէսչասան ,
թաէոերաղէր
ււբոնց
գւբծեբբ
էչբ գա -
տաւգաբ
տոլէն
էբրեւ
էէն
ս սա կար եւ ան -
յաբմար
լ
կէյ բ
ւէա բաէլան
(ւր աէչան
ութ
եա
՛ն ,
էէործ
՚եբ
ոբոնք
սթալէնեակ
մցանակէն
ար­
ժանացած
էին
է
« Լէ ա
էէ
րւս
թէէ
լր՛ն ա յա
կսղետա»ն
եր
էլաբ
էսմրաղբականով
մբ ,
կ
՝^գՈէՖի
թէ 2^բգ
Համագումարէն
էւ վեր ւլււնաղան
ձգաում -
ներ
կր
յէո
յտն
ուէ՛ե
ւլր
սւ գէ տն
ե բ
էււն մօտ ,
որոնք
ի
վերքոյ
շուարէւլւէլ
մտտեոլած
են
եւ չեն լլէաեր թէ
ի
՛եչ էլոպ^
իրենցմէ Հա–
մ ա յ՛եավաբ
էլուսակց
ութին
ր , ա յն
թոլա–
քլանէ
՚ն ի
վեր որ ղաղբեցոլ
Ժգանովի
Հր–
՚նաբած
սթալէնեսւն
ուղւլւս փառո
ւթի ւնբ ;
Այսօր,
այնպիսի
մարգիկ
կան, որ էլբ
մոռնան
՛՛ԷՐաէլան
ութ
եան
կուսակցական
՚նկաբէՈէէիրր
ել բնղՀանուլ
ներում
էլառա–
քքսբկեն
յանուն
սաեղծ՚ո
՛լււ րծո
ւթեա
՛ն :
կաե
նաեւ
ա
յ՚եպիսիներ
ոլոնք
կ
\ւլղեն
վե­
բա
գււէ
ււն
էււ լ
քսան աէլան
թ ուա կան՛ե
ե
բուն
բս–
ԿԻ՚լՐ
^երր
եւ էլէսերր,
Հաւօոէսաելոէէ
թէ
այն
ատե՛ե
ամէն
բան
սւելի
լաւ էր
յ
Կ՝՝ակնարկեն
այն
շրքանէւ
՚է
եբր
գրական
մեն– եռուղեռ
կար
^ ո ւ ր մէանգամայն
գո­
յութիւն
ունէին
բաւլմ
աղսն
ւլպբ
ո ցներ եւ
գեղեցէլա
էէի
աութ իւնն
եր
,
անիշխանական
շբք՚՚՚ն
մր,
որուն
վերք
ղլալ
խորՀբւլայէն
գբուլնե
բու
ւոռաքվ՚ն
Համ
սղում
արր
,
եա–
իւաղաՀ
ութեամ
բ
Ա՚աքսիմ
Կոբքիի
; Այն
ատեն
քլբ սաՀմանէէն
լ^կԼրվաբութեան
օ–
բէնքնեբբ
, որոնց պէտք է յաբմաբէէն
Մի.
ութեա՛ն
բոլէւր
անղամնե բ լ
Վիաեբաթոլրնայա
Կաւետա»ն
կր
գրէ
թէ
ւսբէււեսասէէէէտներււլ
քլ
էէբագէտնեբու
մ
ողովներուն
մէք կարգ
քր
ճառախօսնեբ
այնքսէն
յառաք
՛լացին որ, մ ին
շե
անգամ
Ե րեւանի
Հիւս
էււ աբեւե
լքբ կր
վէա
յլա -
տաէլէ
լնգա
բձա
էլ ւււ էլապո
յտ
րոցբ Աե -
է-անայ
լճէն • Ասիկա
սիրուն
ալսլեւէւն ծով
մրն է, որ ամէնէն
բաբձր
էէճն է Ե՛ր" -
պայի
մէք։
Անոր
ք՛՛ւր
բ անուշ է, իսկ
ձու­
կր շատ
Համ
եղ : Անի՛կա
ե լե
էլա
ր
ա
կան
ուժ կբ Հա
յթա
յթէ
Հ՛"
յ՚սսաանի
ճարտա ֊
բաբռւեսանեբուն
: Ըսա եւչւոպաքլան
եւ ա–
մերիկեան
մամուլփն՝
քիուսերբ
Հոն
շինած
են
ի՛րենց
Հէէ ւլէ աէլան
ւլո րծա
րան
ր ;
Ջենք
կրնար
Հասաաաել
այս լուբբ
:
Ջ,մ եււբ , ձիւնն ու սառնամ
ան էւքր
կբ
ձած
կեն
Աեւանբ
օղա
էլո ղ լեռնե
բու՛ե
՛է՛" ՜
գաթներ
բ ; Երբեք
պէէաէէ
շմ ոռնամ
ա
յն օ–
բբ, երբ ձիւնամրրիկի
բռնռւեցայ
անոբ
ափերուն
քով •
Ե՛է՛ոն
սայլի մբ եաեւէն
կբ
էսաբէսափէի
կուրօրէն։
Արտաշնշումս
կբ սաոէբ
գւ
՝^էէԼ Կ՚է"էէ է՛ չ ր թ ՚ ՚ ւ ^ ք ՚ ^ ՚ ե ր ս : Արարատի
կււ
ղե­
րէն
՛է չուլ
«վէւչասլաձ՚ս
յ ն »
^ովեբբ
անողօ–
քօբէն կբ մարակէէէն
ղէս։
Վերք՚**պէ**
տ
փոթոբիկբ
ղաղբեցաւ
, ԼՀաւաաացէք,
ոբ
Տէէգօթեցէ)
: Եւ , ճերմաէլ
գէչեր
էն
մէք, ես
աեսայ
պաՀուբաէչբ
գայլերու
ել
աղուէս–
նեբու,
որոնց
՚^Լքերր
կր
բոցավառէին
^բաի
էէլէս : Այս երկէրր
Հարուստ
է
մուշ­
տակէ
կենղան
էւնե րով
.
ւրրմ՚ին
(կնղմենի).
բաււ ս կբ սերի
Արմինիըն45/տ
Հւս յաստանի
Հանրապետութեան
րնակ -
չութէււնբ
մօա է եբքլու
մէլէռնէ։
Մէէէոն
մբ
Հա
յեր ալ կբ բեա էլէն
սաՀմ
անաէլէց
Վրաստանէ
եւ Աաբպէյճանէ։
մէք։
Աոէէեա
Մ էութեան
տասնբւէեց
Հանրա -
ոլեաւււթէւննեբուն
մէք՝
Հայասէոանբ
ա -
մէնէն
սլգտէկ՚ե
է % Եւ
այդքանն
է , որ
սւյժմ կր մնա
յ էբրեւ
քաղաքական
ւէո
յա–
ցութէւն
:
Մօաաւոբապէս
մէլէոն
մր Հայեր ալ կբ
բնաքլէն
իրանի,
թուրքիոյ,
Աուրիոյ
, Լէ­
բանանէ
ի , Եէէէ՚ոլաոսէէ
, Յունասաանի
, 3)ր—
րանսա
յի , Պ ուլէլաք
իո
յ , քհո ւմ անիո
յ ,Հա­
բաւային
Ամերէէէլայէ
եւ Միացեալ
Նա -
Հանգներուն
մէք։
Երեւանէն
քանէ մբ մղոն
Հեռւէլ
կը
գանուէ
Հա յասաանէ
ամ էնէն
Հ էւն
ւէանքը
էքմիածինբ,
ուր էլր րնաէլէ
Ամենայն Հա­
յոց
Հքա յրագո
յն
Պաա
րէա
բքն ու
կաթուլէ–
կոսը :
Ըսա մեբ աւանդութեան
,
Հայասաան–
եայց
Առաքելաէլան
Եկեղեցէն
Հէլէքնուած
է Բաբթոէլէէմէոս
եւ թաղէոս
առաքեալ
-
ներուն
կողմէ : Մեր եկեղեցէն
անկաէէլ է
յ ո յ ն ուղղափառ
եւ Հռովմ էական
կաթո–
ղէկէ
եկեղեցէներէն
:
Զարմիկս՝
Գաբ ե գէն ,
սէրաՀաբեցաւ
Աոթէբէա
անունով
յ ո յ ն
աղքկան
մր ,
որ
նրբակաւբք
ւււ Հ՚պաք տ
գեւլուՀԷ
մ լ ^
էբ՛. Ա^ Հէն ու խսէրխլած
աան մը մէք կր
բնակէր էր մօրը Հետ, որ կուղ
այրէ
մրն
էր–
3
ոյն
պառաւբ
է՚նքգփնք
քլբ
խաչաէլնքէբ
երեք
մաաներով,
եւ կուլար ու կբ պաղա­
տէր
երէչ նքէ
՛ե
էէր էր ա ՚լքէ՚էլ
բ
Հայուն Հեա
չամուսնանայ
: ՈրովՀե՜աեւ
էրենք
սլէաէ
ան էծ
էէ
ւէ
էն
յաւէաեան
, քանէ ոբ Հա
յը կը
խ ա
չւս է^ քէ ր
Հէնէէ
մ ատներով
;
Գէչեր
մը , ուչ ատեն
զարմ էկս էբ Հեա
առաւ
քանէ
մը սւնվաէււ ել էււմեգ
րէսրե - .
կամներ
, որււնք
սչաա րաստ էէն
նււ
յնէսկ
զէնքով
պաչտսչանելու
մեր
եկեւլեցէն
;
Գարե
՛էէ՛ն
անո՚եց Հետ մտաւ
յ ո յն
Կ^եոք
աունը
, ցո
յց աուաւ
էստլէճանաէլր
ք. լ յա
յ–
աաբաբեց
-
^ է ՚ լ Գ
՚ ^ է ՛ ^ " ՛
՚
Աոթէրէան
ինծէ
Հեա
ոլիտէ գայ • քւո Հ անա
յ մբ պիէոի պբ–
սաէլէ
մեղ :
Մ ինչ
ե ր ի ա ա ս ա բգն
ե ր բ
էէէէորճանաէլներր
հ.քԼ Կ՚ք^"*Կէէն
տանը
չորս
կողմր,
պառաւը
վաիսէն
էլծէլուեցալ
անկիւն
մը,
Է^Քքէ^Ք
խաչակնքեց
երեք
մաաներէւվ
ւււ մբւքնքեց
.
Աո՚ւբբ
Աստուածամայր
:
Գէսրեդէն
աղքիկը
գրկեց
մէքքէն ու աա­
րաւ։
Աոթիրիա
շաա եբքէսնիէլ էր որ
զէն­
քի
ուժով
կ՚ամուսնանար
:
Յեաոյ,
պառաւբ
Համռղեցէն
որ
Հայերն
ալ
երեք
մաաներով
կբ
խաչակնքէէն,^
մէայն
անփոյթ
ւիռքբամ
սսնոլթէւն
մը
Հինգ
մաաներոէէ
էչբ խաԼակնքէբ
:
Յ ո յ ն
կէնր
Հաշտուեցաւ,
այնոլՀեաել
բոլոբն
ալ
իսաւլագՕվէէն
ապրեցան
միասին
:
ինծի կր թուի
, որ
աաենօք
մենք
Փռիւգիացիներ
էէնք,
թողա,որ
Միզ՛ս -
սի եւ իր ոսկիի
ցեղէն։
էոյն
պաամիչնե–
Րէ1*
Հերոգոտոսէն
սէչսեալ,
մեր
բուն
բնակավայրը
թբակիան
կչ Համարեն,
որ–
պէս
սէլզրեական
՚ Է Ր ՚ ^ ՚ ց ի ն ե չ ր Մակեգոնա
-
ցիներուն
;
Թուրքերէնէ
, արաբե՜րէ՚ւէ
եւ
ւէբացերէ–
նէ տարբեր, է մեր լեզուն։
Մենք կբ էսօ -
սէ՛նք
Հնգեւբոպական
էեզո՛– մը , որ ազգա–
հէտ ^ յունարէնէ
եւ անգ^երէնի
յ
Երբ
Աբմէնօ-Փ՚ւէւգէո՚ցհներբ
Փոքբ Ա–
սիա
ղաւլթեցէն
, ճամբու
լնթացքէն
է -
րենց Հեա աււէէն
Հէթէթսւէքսն
քիթր՝ Աա -
կայն,
աբծուաքէթ
Հայելբ
մեծամասնու­
թիւն չենամէն
աե՛լ է
\քագումով
արեւմուտքւփ
եւ բնաէլու -
թեամբ
արեւելքցէ՝
Հայրէր
՛քէք կը
մսւգբէ
՚ ո յ գ
երկուքբ։
Ի՛՛կ այգ
միացած
եբէլուութիւնբ
պ ա ա ճ ա ո ն է մեր ժողո ֊
վուրգին
բ ա ր գ ու շփոթելնուլ
բնե
րեւո
յ -
թ ի ն ։
(8)
ԼԵՒՈՆ
ԱՒՒՐՄԷԼԵԱՆ
ՀՇաբ.)
Fonds A.R.A.M
1...,504,505,506,507,508,509,510,511,512,513 515,516,517,518,519,520,521,522,523,524,...600
Powered by FlippingBook