Տ ծ Ս Ս կ է Տ
Մ Ը
ԱՐԴՒ ԳՐԱ Կ ԱւՈհ^եԱ է ՍԱՍՒՆ
Լէրանանլ.
մել,
քքնկերնեբէն
Զ՚՚՚ւ՚եՀ
Զար-լուն
, ուսուցիչ,
որ այժմ
Հիւո
՚ Ա -
մերիէչւս
կր զանուի,
վերքերս
զրոյց
մր
ոմե ե ցած
էր ծանօթ
րմիշկ
Համբարձում
՚Բէքլիկեանի
Հե ա
ինչպէս
գրած
ենք մամանակին
,
բմիչկր
իր
ազասւ
ժամերուն
կբ
զր"՚գի
գրակա
-
նութեամբ
: « կր սիրեմ վէպր
եւ նորա
-
վէպբ՛
վէպ
կբ գրեմ
անղլե բէն,
ւնորա -
վէպ
Հայերէն»;
Տ եսակցութես^ն
աաեն
,
սւբաիսոլթեամբ
յայաներ
է թէ ամեբիկ
-
եան Հրաաարակչական
աուն
մբ յանձն
ա–
ոած
է ապել
իր երկարաշունչ
մէկ
վէպբ։
Ապա
Հեաեւեալ
ղրո
յցր
աեղի ունեցած
է •
—
ի՞ն-չ կը պակսի գաղթաշխալւհի Րար
սերունդին :
յ,աիս չունիւն
յանգւլն
ութի
ւնբ
իրենց
մի քավայրին
բարքեր՛ն
ու
մաա
յնութ
իւնը
քննաղաաելու,
ինչպէս
կ՝րնէր
Զ ՚ * ^ Ր ՚ " պ
•
Հակակշիռ
ունին , կարծէք,
իրենց
վրայ։
Հայ
Ավւիւռքբ
պէաք
ունի
հոդեփոիյու -
թհ ա ն յ
ու ւլբագէաբ
միակ մարգն
է,նման
առաքելութեան
մ ր ղլութն
անցնե
լու
• • •
Այս սերունգր
կբ աառապի
նաեւ
գրական
լա յն պալարի
պակասէն
, ու
մւմնաւանգ
ա՝նկաբող
է իւրացնելու
ղրական
աբղի
Հո~
ս ուն քնե րը
յ
— Աաե՛նէ լքը ի վեր,
շարունակ
կր
լքատնա՚նշուի Գրական Տա^|ն^ապ էքր
ւէեր
մ օ ա ։ Կր նշմա ր է ՞ ք նման կ ա ց ո ւթիւն մր
այլ ա յ ց ե ր ո ւ գրակսմւռւթ-եան մէջ , եւ րսա
ձե<քի, ի՚՚՚Թչ եւն էական պատնսսւքււերր այ դ
աա(|նապիԸ :
Այո, գժրաիսաաբաբ
, այգ
տաղֆապր
նչմաբելի
է ոէ միայն
մեր,
այլ
ղրեթէ
բոլււբ
մեբ
ժուլովուրղներու
գրականոլ
-
թեո^ւ
մէք։
քյղսւհ– են միշա Հակամաաւո
-
։տութեան
ուլբասացբ
յ
Ա՛կ չէր աեսներ
ա -
նոբ մէք բողոքի
, պայքարի
, կաաարե
-
լութեան
ձգտողի
, բնսւթեա՚ե
եւ մարգկա
յին
գեղեցկութեան՛
գովերգոլ
բանաս
-
.աեգծ : է՛՛գէ
լս
կբ
պնղ է թէ աւաւոապե
-
աութե
ա՛ս գէմ
մ գուած
շարժ
ում ր կր սկր–
֊սէր
միստիկով
ԱՀա
այս միսաիկն
է ււր Ա՛ • Ա՚կբեան
կը
գալւձհէ
կռա
ան Ն՛սբե
կ՚՚՚ցիի
ինքնւււ
թիւնը
՜՛՛ւ՛՛՛լ՛՛՛Լ
՚ ^ԷԼ՚Է
"՛կառակ
ա յն տես ս՛կէ տիւն
թ է ա՛–՝՛ որ
միս տիկին
մէք
պէ տք
է տե ո ն
ել
զւլքռլմ
, ապաշիսաբում
, ոբ 1լլՐւէ ճգնա
-
ւոր
մբ յուսաՀաա
ոգբասս՚ցութեամբ
;
Ա իսաիկութեան
Լլ
ղիւղացիական
•էրժ-ումեելւու1ւ
մէք մեծ կասլ կաբ։
Այս -
(քէեւլէն կարելի
է Հետեւցնել
որ Ն"՚րեկա
-
ցիի
մ իսաիկր
ռշ մէկ
Հ ա ս աա ա ո սն
Հ ի՛մ ք
շոէ1եի նախ
ղա յն գնե լու
պա շաօնական
ե–
կեգեցականութեան
գիրքերսւն
մէք րնգ
-
գէմ
• ՚ • կե՚լեքուած
գիւղացիութեան
եւ
քաղաքի
լնչ՚սղուրկնեբու
:
Գ •
ԳԵՄԻՐՃԵԱՆ
(էքնսւցեալր յա ջ որ դ ո վ )
րական
շարժումներ
, միտումնԼբ
,
ր՛"յ^
ոչ
մէկ աաեն
գբականութիւնր
չէր մատ
նուած
թե թ ե ւսո
լի կո
լ թ
Լ ան , ԷԱ՚՚ե էոլ Հա -
մար
տմլո
ւթ ե ան եւ ամա
յութեան՝՛
քո՛^՛
ներկայիս
: Առէք
մեծ
երկիրները
եւ ա
-
նոնց
աբղի
ղրականոլթիլնբ
; Կա՞յ
(իու -
" է ՛ ՛ յ
՚քէԼ Թոլսթոյ
մր կամ
թ՝ոլրկէնիել
մբ
Հիւ1ա
:
թոմսւս
Ա ան , գերմաՍ
ղլւականու
-
թեան
՚էերքին
աիտանր
եւլաւ :
Աեռալ
՝:
անցեալ
աարի , բա
յց քսան աարիէ
ի վեբ
՝
արժէքաւսբ
եբկ
մը լոյս
չէբ
րնծա
յեր
: I
Փր
ոլստ
կէ"
Հրեայ
մը - ֆրանսական
՚
՚լրականութես/ն
վԼբքակէտր
գրաւ
կար
-
ծես
: ճէյմս
ճոյս
իրլանաացի
մր —- :
ա՛՛լէ– ՛լր՛" կո՛ն
ութ
եան
՛իի րքի՚^ւ ւլլուխ
ւլոբ– \
^ոցը
Ո՛լե սեւս
ասլաւլ բութէ
ան
յանձնեց
1932/^1;
ճ՚՚յսի
ամերիկացի
Հ Լ աե
ւո բգն ե բ–
Ը Ը
Ֆոքնըր
, Հեմինկոլէյ
, թամս
Վոլֆ
եւ
Տօս Փասոս,
ծաւլկեցան
քսանական
թուա
կաններուն
, ու Հիմա
կամ
մԼռած
կամ
թառամելու
վբայ
են կարծես
:
Գրակա՛ն
ներկայ
մթնոլորաը
Համակերպուլ
է,
պա–
տեՀասլաչւո
ձգաումնեբսվ
, ղուբկ՝
քննա
-
գաաական
ո՚լի՚է : Ու կ՛ս րելի
չէ
մ եծ գրա
կանութիւն
արտագրել
առանց
էէ՛՛՛լվ՚էու
-
մի,
մեծ
կիրքիդ
աառասլանքի
եւ խռովք
-
ներոլ
:
Մենք՝
թէեւ
փոքրիկ
ա՛լ՛ւ , ունինք
սա
-
կա
յն ճոիւ ղբակսՀեութիւ՚շյ
մ բ ։
Ունեցած
ենք
մեծ Հաւատք
մեր մտաւոբականու
-
թեան
Հանգէպ՛
այգ Հաւատքր
կբ
մնայ
անխաիստ
այսօր
ալ , մ ինչղե ռ Ամերիկա
յի
մ էք , մ տա
ւոբ ա կան
ը Հեռու
է
՛ւ՛ոյն Հա -
ւաաքը
վա
յե
լե լէ կառավարական
շլ՚քա
-
նակնե
բու
մէք եւ գործ
չու1ւ ի կառավա
-
րութեան
մէք ։
-
Կ՚ընդու^ւի՞ք թ է գրա գ էաը ծնունդւն է
իր հարազաա հ ողին , հեաե ւարար, անոր
գ ործ երր պէտք է կրեն, կնիքր
հայր ենի
հոդին, ջուրին, աւիշին մէկ յսօոքով ;
,
Պա
յմ ան
չէ • Հարազատ
ղք ա կան ո լ -
թիէն
կարելի
է մչակել, ապբե լուի
Հայրե
նիքէն
ալ Հեռու,
շատ
են օրինակնեբբ
•
ճո
յս
իբլւս՚նտա
յէն
գուբս
,սպրեցալ
,
Տ "սաո
յեւսքի
եւ թուրկէնիԼ
ւ աարինե
բով
Հեռու
ապրեցան
իրենց
Հա յրեն իքէն
եւ
գլուխ
գո րծոցնե ր արաագրեցին
;
Հեմ
ին
-
կուէյ
իբ լաւագոյն
գործեբբ
գրեց
Ամե
-
րիկսւյէն
գուբս
: Աւելի
լաւ
է,
կբ իսոբ -
Հիմ,
մեկուսանալ
միքավայրէն
,
կեանքն
ու
իրողութիւննելւր
ղիաել
Հեռուէն
, մեր–
կա,յսւծ
բււլոր նկատումներէ
, եւ Հաբա
-
էլուուութեսէն
պաամուճան
Հա՚լցնեՀ
՚ոնոնց
:
ԱՐԳԻ
ՎԷՊԸ
Գրավաճառներու
վերքին
Համ ագում ա -
րին
մէք ^եռառ
Ա^ուրկ Հետեւեալ
տեսու–
թիւններ
ր սլար ղեց արգի վէպի
մ ասին
•
-—- Շաա
րարձր
կբ
ղ ասեմ ղրավաճա
-
ոին
ղեբբ
իրբեւ
ուղեցոյց,
տ՛ոլով
անոբ
ստե
՛լ ծս՛
ղ ործ՜ ո ղի աստիճան
:
Ոշ միայն
սաեղծագործո
՛ւ
է ւսն
ււբ
ղիրք
մբ կր ՛լրէ,
այլեւ
ան
որ կը
նուիբ–
ոլի
անձի
մբ կամ աշակերտի
մբ նկարա
-
գբին
կաղմութեան
; ՈրովՀեաեւ
նիւթա
կան
ստե
ւլծ աղո րծո ւթենէն
անգին
^
Կ՚"յ
ճսւռագսւ
լթում բ որ մեծ
նշանակութիւն
ունի
.
Գրավաճաոր
ՀԼաԼւելով
իր
մշակութա–
յին
ղանաղան
կսւ րելի ութե անց , պէտք
է
սբ առաք)ւորգուլի
՚էԼրը
ունենա
յ :
Ասոբ
Համար
անՀրաժեշտ
է որ յսն
խոբապէս
թավւ անց է գրքի՛ն
Լ լ յաճա խորգին
•
Աւ՚՚ումնասիրելով
Ա
՛յն քսան վէպերը
,
որ մեբ ,^ւնսւթեան
յանձնուեցան
, սսւ եզ -
րակացութեան
ե կ՛" յ թէ
կը կո րս ուի
վի -
սլ ա յի
՝1ւ սե ռր ;
Գր ո ւլնե ր ո
լ
ել։ ե ք չոր ր որ գը
Բ՛"
է՛ ՛՛յ"՛ ՜
իսօսնե ր են , ա յսինքն
անոնց
գս րծե
բուն
մկք աւելի
շաա
նկաաի
առնուած
են
՛լ ւս -
ղափա րնե ր ը քան
անձեր բ , առարկաները
,
եւ
՚իյսյլ՚եբր։
Մեռած
են այն
՚է՜իլ՚քերբ
ո–
բո՚նք
մեր
մէք
կ՝աբթնցնէին
գիլթանք
եւ
յոււլո
ւմ .՚
Ուրիշ նկաաելի
կէա
մբն է արգի
վէպի՛ն
մէք
«Հիւմբր»ր
ւիոխել
Հե։լնանքի՚,
«Հիւ
-
՛է ըր^լ՛
ծիծաւլ
մբն է առանց
շա րամ տոլ
-
թեա՛հ։ Ասիկա ՀեագՀեաէ
կ՝ ա յ լաւիո խուի ,
վեբածուելով
գառ՛նութեան
:
Հեւլինակնե–
ԲԸ
է^է
"էէ
՚"Ք
՚՚ւնին
իսածնելոլ
եւ բգկաե
-
լու
ի՛նշ ոբ
կ՝իյնայ
իրենց
ձեռքը
մէքն
ՌԱ"՚Լ"Վ
իրենք
եւս : Պլոնաէն
ամէնէն
յատկանշական
պաշտպա՛նն
է ՀՀիւմրր»ի
:
Կր թուի
թէ
քնքոյշ
սրտի
մր սլաոլւլն
է ,
գէմ
յանգիմ
ան
անլլութ
•
իբականութեան
մը;
Պեոնառ
Ֆրսք՚՚քի
Հեգնանքը
պտոււլն
է
քննական
իմա ցա կանո ւթե ան
յ
ՀԱՅԿԱԿԱՆ է;ՐԳԸ ԱՈԱԿՈՏԱՅհ
մ է Ջ
•
Տունիս
մէկին
էքբեւանէն
՚էէպի
Ա՛՛ս -
կուա
ճամբայ
ելաւ
Հ ա յ կա կան
ել։։լ շա -
խումբր
, ւլեկավարութեամբ
Արամ Տէէ՛ ~
Տ՚՚վՀաննէսե՚սնի
, մասնակցելու
Համար
Հայկական
արուեսաի
եւ
ւլբականութեան
Տասնօրեակին
;
քք բ՛է չա իսումբր
կր բա՛լ
֊
կանա
յ ութսուն
անւլամնԼրէ
;
^
էքրեւանի
թերթերբ
կր ւլբեն
թկ
Աբ՚սմ\
Տէր
ՏովՀան՚եկ
սԼան
մեծ վարպետ
մըն է ,^
իբրԼւ
ղեկավար
• Ունի Պաիսի , կոմիաա
–՝ւ
"Ի > Վերաիի
եւ Գլինկայի
։սբուեսաի
՜՛՛Հ"/՛
Հ Ո է ^ չ ը
I
ե*քբեբգԱ
սորվեցնելէ
առաք,
գ
կավաբ ր
մ ան րամ ասնօրէն
կը բա ցաարէ
ե ր՛լին
իմ աստը , անոր
պարունակութեան
ւլանաւլան արամ ւսւլրսւթիւննԼ
ր ր Լ լ րաւլ -
մաթիւ արաա
յա
յաութես՚՚ն
ն ր բե բանւլնե ր ը
Լւա
յլ՜ն
:
1յ
լւ ւլչա խ ո ւմբբ պիտի
մասնակց
ի
ծ ՚ " " -
նօրեակին
կոմիտասի
, կարա
-
Մ"՚֊ՐԳ՛"յէ
ինչպէս
եւ ււուս եւ իսոբՀբւլւսյին
եբաժ շ -
աաւլէաներու
կարղ
մբ
իւմ բե րգնե
բով
կոմիտասի
«Աիվւանայ
քաքեր»
,
«1ցոլ
-
մար Պառկէ»
, «Աաբերի
վր՚՚վ
՚լ՚նաց
» ,
« Փեսին
՚լովքր
», « կուժն առու » ,
եւ
« Գութանի
երգբ
»,
կարա
Ա՝ւււր։լայի
« Գացէք, տեսէք»,
« Զիմ
վ՚լի
վզնոց
կի -
։ու"մ» :• Ուշա։լբաւ
է « Գութանի
եր՚լբ
» ,
ուր
կէ
։միա։ււս
մի՚սցոլցած՜
է բոլոբ
շինա
կաններու
սրւոի թբթիոներբ
; Նոր
իսորՀլւ
՛լ ային
ե ր աժ
ի շա՛՛ն ե ր ո լ
ւլււ րծե
բէն
Տ՛ոլ"*
Ա ա Լ ։ի ա նեանի
<^Լուսնակն
Ան ո լշ»
ւլ ո ւլ -
"՛րի՛կ
իսմ բԼ բ՛լլ՛ , Ալե քս ան ա ր Տա
րւււթիւն–
եանի
«Հնձի
երգը»
ել Աբամ
՚Բոշարե՚սնի
«Գարուն
եկաւ»
իւմբԼբւչնեբր
, Եգ՛
Տ՛՛վ
-
ՀԱՏԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻԻՆ
»
ց է ա ։ ւ յ – . ՚ ւ ՚ . ՚ լ յ . – . ՚ ւ ֊ ւ ՚ . – ւ – ւ – . Հ ^ ւ – ;
է 1 ՚ > . – . – ։ > ր ։ ^ ։ ^ ^
Աէ;Ւ՚ԱՏԱ»^ՈՐՒՆ
Ջեմ սիր ո ւմ ւնլւան, ով իր կեանքուԱ՛
Ո՛չ երագել է, ո՛չ ասսւապել ,
Ով չի մսարել գիշելւ1ն անքուն
Ու կեանքին հաւաան իր չ ի կապել :
Չեմ սիր ո ւմ նրան, ով հեշ տ ո ւթհամր
կ ե անքում վ արդեր է մի ա յն քաղել ,
Ո՝–մ գ լխի վրւ՚ւյ երկինքն անամպ ,
Ոաքի տակ
հռղ;ը հալւթ է եղել :
Ես քե՛գ ե մ ս իր ո ւմ , տքնաջա՚ն մարդ ,
Որ միշտ քայլել ես ասպետարար,
Որ րախաից աոաջ քո լուսսսրոլլդ
Գ ո ւ թ հս պահպատնել ա յլ ո ց համար ;
Որ
ք արը փշրել , արել ես հ ո զ ,
Ե Լ հււդից քամել մետաքս ո ւ հաց ,
Ետ տուել կրծքո վ լքրրիկ ու հ ո զ մ ,
Հսկել անդորրր մինչ լուսաբաց :
Որ տատասկներ ես Ց ամբիդ պոկել ,
Արիւնոտելով դաստակ ու մատ
,
Ու ճ ամբի կէսին չես էլ չոքել ,
Թէպէ տ ե ր բ եմն յոգնւել ես շատ
:
Որ մահ ես տեսել , յ ա զթ ե լ ՚նւբաւ|յ1,
Շ՚նչ ո վ դ շոյել շիւղը կեա1նքի ,
Ու մ ե ր թ ժպտացել աստղի նման
Ալքպերի աակից տաոապսմւքի :
Ես հ ա մբ ո ւ ր ո ւմ ե մ ճակատդ պ եբն,
Որ դժուարինն, ես կեաքւքում րնարհլ
ԵԼ բոյնցքաչափ քո սրտի մէ ջ
Ողջ ժոզո վ ր դ ի բախտւն ես կրել ;
ՀՐԱԶԵԱ8
ՅՈՎՀԱՆՆԻԱԵԱՆ
Հան՛ն էս եա՛նի «Երկու ավ՛»
բ։ոն ,Ա ս ա ե գծ ո
ւ–
թենէն
, կ. Զաքարեանի
«Հ՛"
յ բե՛ն իքբ» , Ա՝ .
Ա։սղմս՚նեանի
«Ա՚՚։սկուան»
, Վ
. Արարաա–
եանի
«Աբցութիւնը»
: ճաշակով
րնտր
-
ուած
են ռուսակա՛ն
երւլեբր
—-
կալինկովէ
«կոնղոբբ»
, «Գորան
ու եզր» կաաակԼր
-
՛լբ,
գրուած
Կռիլովէ
Համանուն
առակի
վրայ, երաժշտական
նր բե բաղնե բ ով , ձայ–
նաէւաղեբով
(լուտայ
առակին
ամբողք
ի–
մասաբ
: «կաւԼնւլլ տակից»
ռ ուսական
ժո–
ւլովբղական
երղբ
եւ «Շշե՚լրիկ»
; Շ"ւ՛
-
՛ոա կովի
շի
«Ա աՀա
սլա ուժի ենթարկուած
-
ներին»
խմբերգային
քերթուածր
է՛է՝
Բաղղասարեանի
եւ Ա
. Ջրբ՚սշեանի
« 1 ^ 0 5
թուականբ»;
Եր՚լշախումբի
սաեղծագոր
-
ծուկան
ծբաղիրներո՚ն
մէք կան
նաեւ
կո -
միաուսի ցարգ
շկւսաւսրոլած
խմբերզնե
-
րը,
Վերաիի
«ՀոգեՀանգիսա»բ
:
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
ԼՒԲԱեԱՀԱՏ
աաղանղաւ՚ւր
նկարիշ
Ա -
չ՛՛ա Զորեան
մս՚սհակցելսվ
ԳաՀիբէ ի լի՛ր •
սալոնին
առաքին
մրցանակ
շաՀած
է
(50
եգիսլ՚ո
. ոսկի)
«թ՚ււ՚լԼբ»
ղսրծին
֊,ամար ;
Մ
օտ
յիսուն
նկս՚բիքներ
ւլանաւլան
աւլ՚լե–
րէ մասնակցած
է ի՛ն արժէքաւսբ
՛լ ործե
-
բով
;
«ՏԱՈ՚ԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(61)
(ՊԱՏՄԱԿԱ՚հ ՎԷՊ, 364 ֊ 400)
14
՚հՈՐ ՏԵ՚ԼԵԿՈԻԹԻՒ՚Ն՚եԵՐ
Կը նեբես
իմ միամտութեանբ,
Աա
-
• մուէլ^
եւ կը Հաւատաս
իմ անմեգութեւս
-
նր, ասաց
նա արաասուախաււն
Հեկեկան–
վէով, ոբ ա յգքան
աարի
է,
"՛յւլ
անպիտա
նը ծառա
յում
է ինձ մօտ,
ոբսլէս
նեբքի
-
^՚Լ՛
է
բ՛" յ՛յ ե ս ՛լեււ
մ ին
շԼ լ
այսօբ
ԼԷ
Ի
•^ասկացել
Արա իսկա կա՛հ պա շաօն
ր
Ես
միայհ
նկաասւմ
էի՛ ,"ր նբա
յ օա
անծա՛նօթ
մարգիկ
են գալվւս , գնում՛
նկատում
էի՛,
որ նամակներ
է սաանում
,
պաաասիսան
գրում
, եւ այգ
բոլորը
շաա
սուիորական
էի
Համարում
, "րովՀեւոեւ
ղիաէի
,
որ
•Տիզբսնում,
մանաւանգ
իմ եւլբօբ
աբքու–
նէքում,
մեծ՜ կաոլեբ
եւ
ծ՚ոնօթութիւն
-
ներ
ունի։
ի^այց այսօր
ես
քննեցի
նրա
թ ՚ ւ թ ե լ ՚ բ , բանից
զուրս եկաւ,
որ
՚"յ՚է>
•մարգբ
այսաեւլ
եւս մեծ՝ կապեր
է ունե
-
ցել։
Նրա
ձեոքի
աակ
եղել
են չւսա
մար–
գիկ
, մինշեւ անգամ
Հ"՚յել՚ից
, որոնք
Հա
յոց
երկրի
ամէն
կոզմելւից
ւոեզեկութիւն–
Յ՚եբ
Լն Հաւլոբգել
նրան,
թէ
ո՛բաեւլ
ի՛՛նշ
է կաաարւում
, կամ
ոբաեղ
ինչ է պատ
-
րաստւում
; Եւ այգ
լուլւերի
Համար
աււատ
վճաբել
է : իլր Հաւաքած
աեւլեկութիւն
-
նեբր
նա
միշա ծածուկ
ուղարկել
է
Տի՚լ–
բոն
, եւ այնաեգից
նոր
ՀբաՀանգնեբ
է
սաացել
:
-
Ուրեմն
՛նա
մի ծպաեալ
Աւաե՞ս
է
ե֊
՛լել մեր աան
՛էէք նԼբքինապետէ
պաշտօ
-
նով,
Հաբցրեց
Աամուէլ,
աւելիւ
վր՚լ՚՚՚ի
-
ուելով
;
Այ՚լ֊պէ"
է
է,րեւում
: Նրան
պաա
-
ոլիբուած
է եղել
ամէ՝1ք իսշ
Հաւլո րգե
լ
Տի՚լբոն,
կրկ՚՚եց
աիէլինր
ցած
ձայնով
:
« Թ շնամոլ
գո րծ ա
էլա
տ ա բ բ
մ եբ
աան
մէք է եգե
լ եւ մենք
ա յգքան
ժամ անակ
Լե՝"եք Հաստլացել»
• . . ստս՚ծեց
Աամուէլը
մի
առան՚օին
ինքեա
֊ անբաւականոլ
-
թեամբ
«Հ>ւ
մԼյ
՚ք
՛լե՛ւ֊ եւս
էլա
՚նղաաւում
ենք , ս բ սեր
ղո բծեր ր
վաա
են գեում
՚ • •
Մ
ե
ր
աանր
Հարս
են ս ււլա լ։
կո
ւմ ,
֊.սւրսքւ
Հեա
Հսւրւււսա
օժիտ
ե՛ե գհսւմ
, 1
,ւ
նո
յե՛
օժ իս՛ է
թւում
ո
ււլա
րկոՆմ
են
մ ե՛լ
ի
րանց
լբաեսբ,
բաւլմաթիւ
ա՚լաիսիննեբի
եւ բս -
պասալորնեբի
Հէւա՛՛՛
ի՛նշ լ՛ու
խնամ
ու
-
թիւն
է ՚ ՚ • Պ
՚ ՚ ՚ ր ս ի ց
թագաւորի
նենգաւոր
իմՍամո։
թիւն
»
Ն
՛Ա
՛լ՛ս
րձաւ
՛էէոլի
՚ոիկինր
՚
Գու,
Ո րմ իգղուիւա
,
այնքան
բարե
֊
ոիբւո
Լս ,
որ
ես չէի Համաբձաէլուել
մի
ամ ենա վւո քբ
էլա
ս կած
ւ՛՛է
անղւսմ
վիլ
՚ալո
-
րէէլ
բո
Հրեշաակային
անմ ե՛լւ՛ ւթի՛
էն
ր ;
Բ՚սյց
՛լու
մաածէէ
՞ւմ
ես,
թէ որքան
վաէււ
է ուրիշի
էԱէէէն
ղործերբ
լբաԼսել
;
Մյ՛ւ
ե ս
էէի
տ էւմ՛ , էէլա աա
ս իսա՛ն Լ ց
նւս
մի
ա յ՚նպիս
ի
ձա
յնով
,
"ր է
մ էք
լսւում
էլ՛
սրտի
խորէն
բար1լութիւ1ւր
լի էսնմիսի
-
թար ւյա
լտ
էլց ութե
սււք ր
•
Այ
՛է
ես
ւլիսւէէմ
եւ
ւլառ
՚ձ.
Հ
ե ա ե ւէոնքնԼ
ր բ աեսնում
եմ :
ի ն ձ
Համար
շատ
սոսկալէ
է; Երբ
մէսրղկանց
արէւն
է թափլում
, ե ր բ
Հէււ
յբ
եւ
ւք ւս
յբ
մ ա շւո
ււէ
ք։ ե
բան
ւոե
ր ր մէք , ի՛սկ
՛լա
ււս
էլնե-
բլլ
,
"ՐԲ
եւ անտէր
, մնոլյէ՛
եե
ւլաՀիճնե–
րի
ձեւէ քում՛ :
Եււ
շեւք
էլէէլրոէլ
ւոանել
այլլ–
էւլի
ս
ի
ստ
ե էլթ
ւււ թի
լ
-նե
ր ;
^՛՛՛՛յ՛յ
՚ " յ Գ ք՛՛
ւ ՛ լ բ օ ր
ց
էմն
էլո
ւ թ ի ւ ն ն
կ , ՚նկէսէոէւց
Ասէմէէւէլբ։
—-
Ա ի նաիսաաիր
ինձ , Աէսմէււէլ
,
Լւլբօ–
ր ըս
էէլա ա ճ
էէ։
ռււ վ ; Պս՚լ՚սից
թ
աւէԱէԼէէ
ր-՚ե
ր
բ
սէրա
շէււե՜եե : Ա ա բւլէլսէնց
ւլիէէէէչնեբի
վրայ
էւ
՛ն
՝։աւէւէէսւտւէւմ
նբանք
իրանց
էլււէէի
էւլսււո–
ււլա՚նէլէս՛..
բ , այղսլէս
ասէէլ
է էէ Լ բ
իմասսէէէլ–
սէրնԼրից
մէէլբ
:
Ա ամ
էէւկ
լբ մէոած
ութէ,
էս
՚ն ւէէ ք
ր՛՛ էլալ
^ Լ՚Կէ^քձ
ք^Ղ ՜՛ս՛՛՛՛ե ց
եր
էէէ
լւււ,
ւթ
իլն
ր
,
սէ -
սէէ լււվ
•
֊ - Ս՛ի
՚որտմիբ
, Ասէմուէլ,
իմ
Ի"Իգ^Ր
֊• էէէ՛նէէԱտ
աց՛նե
լ ո ւ
Հսէմար՝
ես
՚ ^ կ
^ ց
՛սյս
ա–
էւէսւօա
էլբ Հբամ
էս
յէ։մ
սլէսարաստԼ
լ
ի՛է
ա՛հ ա սլսւ ր Հււ լ, էլո ւթէ. ա
՛ն
կարէսւանյչ
,
կբ
ւլնամ
Տի՚լբ"՛՛–
, էլրնքլնեմ
իմ եէլբօր
գաՀի
առքէ, I 1,ւ իմ արաս՚սէււքով
էլււէմոքէւմ
նբա
բաբ
էլււ
լ
թ իւնր
;
Եւ է՛ թէ
նա
ւսնւլ
էչ էէէ
յ էլբ լիւ
նի
՛լէ՛՛լի
քրոք
արտասուքը,
նոյն
գաՀիւ
աւլա
էէէւււ"^
••՛լ ան՛բ
ա ր ա
տ
ա ւււ ր ո ւէււծ
էլ լ,
աէ
։ււ֊
նի իւր Հաբաւչաաի
արէւնով
՚ • ՚
ծս
^սւ ւաա
էււմ
Լէք
քո
ւս՚նձնաէլո
Հ ու -
թեէմնբ
, Ալրմիէլւլէէւիէէւէ , պէէէէոասիւանԼց
ք,–
բիւտսւսարգը
, էլւււ էէււելի քան
այ՛լ րաբե
-
գութ
ես;
Բայց
ւսյժմ արգէն
՛՛ւշ
է ՚ ՚ ՚
Գէւբծերբ
այն՚քա
՜ե
բաբէլէէւած
են , Հանէլա
֊
մանքնեբր
այնքան
ւււն ււ աոն
ււէ
լի ձեւ են րւէ -
ւոէէւցել, որ
յււ, բաբեիսօէւէւլթիլեր
Հաղիւ
թէ
1լսէբոէլ կր
րէ
՚՚էւիա՝..
I, լ էլսւ աա րէէ I ո ւլ շա բ ի -
ՔԸ
–"^
ի՛այց
քո էչեէէէեքբ վէոսւնւչի
մէք
է ,
Ս ամուկ լ
;
Ե"
շեմ ա ա լ, ա էլււ
ւէւ ււ
ւմ , որ
ներ
քինասլեէո
ր , կամ
ոբսլէս
ւլէէ
լ
ան ուանե
֊
ցիր
,
՚սյ՚է
ց"՚ե. լր՚ոէւ՚՚բ
, քէէ էէէնուն՚Լ
էւէ
«էէէ՛
՚՛ բա ր Լ մի աների–^ ցա ցաէլի
ւէէք ան ց էլ
էս -
ցր՚"ծ
շլի՛նի
՚ ՚ •
-—
Ես
ն" յ^՚պէ " շե մ տար
էււ
կուս էէւմ , ա -
"՚սց
Սամւէլէլբ՛,
ե
ւէ
այգ
Հէււլսբ Ասէուէւ ~
ծ ո յ
վրէէէյ
է,մ թւււլԱւււէէ
• ՚ ՚
Ն՛" էէՍ՚բձեալ
մ՚աաՀւււլէէլթեէէէն
ւէէք րնէլսէէ ,
ել րոպէսւէլէսն
լռութիւ՚նից
լէւէէէէէ լ
էոսււէց
Հեգնաբար
՚
՛իու
մէւռա1–էււմ
է.
էէ ,
ք1
բմիէլւլ էււվէւտ .
էէբ
իմ
֊էայբր
էէւ իմ քԼռին
աււէս ք եէէ ր ւլււ ւմ
է՛ն էէլարսից
,լօբքք՚րին
. նրանք
ւլէէնէ ի՛եձ
իէէնէէէյե
՚ե • ՚ •
ՐԱՖՖԻ
՛Ր՛
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ
ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷք՛
«ՏԱՌԱՋ»Ը
Fonds A.R.A.M
