Մինչեւ. որ եկար
Հոգիս բերածս
եկ ալ. )
վասեդի
անպայման
1լ
"1–զէի
աեսնել
քեղ։
Անձիս
Համաբ
չէ
ք
Հաւաաա^
I
ու֊նչ աէա,
պաՀ
մբ ել. լսէ՛ հ
Շ"՚"՛
աաբինեբ
անց/էւցի առանց
1"^՚ւ1
՚ՐՔ
րնելոլ.
Ուրիշներու
պէս ամէն
Հեղ
օձիկգ
ԼԲ"–նեցի
^ ոչ մէկ աղերս աակաւին
ււ^Հաա
Հոգիին
Համար ; ԱյսուՀանգերձ
, աառա–
պած
ցեւլԼւ մբ աարաՀալաՆ
ու ասաան -
գական
գաւակներէն
մէկն ալ ես էի, Լւ
եմ : Ապրեցանք ու զէչերեցինք
Հոն ուր
աբեւբ
մարր մտաւ,
ամէն
անգէ
մեր
էոլ
.թ իւնբ քիչ մր քա յքս՛
Լ"՚է
•
Տեսանք
անապա՜տ
, քագաքնե՜ր
:
ք1ք
ո
ղխոգուեցտնք
կիրճերու
մէջթէ ճամրաներու
՚Լրայ :
*հետեբր
է ր
^ ՚ ^ Յ
^ ունէն
գուրս
Հ ոսեցան
՚
մեբ
ղիակնե^րոլն
վբայէն
:
ք^այց
ո
՚^վ ես
գու1ն •
Հ՚սյ երիաասարգ
մր :
—
Հ " ՛ ՜ /
երի
ր գ մր • Լասչուչ աչ -
. քեբով
, չրթներր
իւածահ՜ ու մօրուքբ Լ"–
յելով)
ուրկէ
ուր :
Այ"
է
տեսանք
չտեսնուան՜բ
:
Հացի
տեղ խոտ ճաշակեցինք
• ^իշեբներ
ան ՜
, քուն
անցուցինք՝
եաթաղանին
սարսափր
մ եր սրաին
մ էջ
Հ հւ որխ՚՚րատ
ձորերոլ ,
քարայրներու
ել անտառներու
մէջ ա -
պա ստանա բան փնառե ց ինք՝
ղ իշակեր ՈԼ՛–
բուրնե
րու
ճիրաններէն
Հաղիւ
մ աղա ~
պուրհ՝ , որջերուն մօտ փ՚սյբի
գաղաննե -
րու
, որոնք
նուաղ դէչաաիչ
է ին • • •
Հ՛"
՚
Լ՚՚^Ր
^՚^՛ ասանկ բան մը , աղօտ
կերպով կը յիշեմ : Բայց
ի՞նչ
Հարկ վեր -
Յետոյ
, յետոյ
• ցանեցինք
մեր
մ ե–
ռեքնեբբ
եբկրի
երեսին
, անթագ • Վիրա–
• Լոր կո ունկին պէս՝
՚ ^ 1
" " ^ 1
՛Ս՛Ր
""1՝՚"՚Ղ1՛
է ՚ " ~
րան շարան
երամներէն
, տարագնաց՝
ին
կանք աչխարՀԷ
աշխաբՀ
, մեր
չոբցահ՜
կմախքին տակ պաՀելով
մե.ր
ող եվաբք
Հոգին;
Տեսանք եւ քքլրուգան^
իր շքեղա -
՚ շուք քագաքներով
։Ամ անորբ
մ ո ւբ ա ղա կա~
սւար Օր մքՐւ է; ԱՀա թէ ինչու մեբ սբր՜
տաբոլ խ
մ աղթանքներ
բ կբ բտնաձե
ւենք
իրարու
ամէն տարուան այս օրբ , առանց
նպասաալոր
Հետեւանքի
, գմ-բախտաբաբ
:
Կր մ^ւանք միշտ
նոյն օտարութեան
մէջ ,
այնքան
աառապաէնքներէ
ետք •
"հուն իսկ չես լսեր մեր ձայեր •.
Մենք–^
որ
...
^
^
Ամանոբեան
՚սյս
^ՐՐ
ես
^ 1 ՚ " յ Յ ^ Լ ^ ՛ ^ ՚
ամէն
անոնց
որոնց գուոր բաց է առջեւս ^
Ե
լ Հոն ուր մտաքէ եմ , բերկրանք եւ եր - ՚
ջանկութիւն
ձգած՜ ե Լած եմ ...
ՏԼագացքէ՞ն
կոլգաս
, անմեղ
մի՛ ձե^
ւանաբ
Տ ո՛^ ւն
մնաց
ձեռքերնիսէ
.Ունենայինք
մեր
Հայրենի
օճախը՝ պա
պենական
ք՚ողցր
Հողին
վրա
յ ,
տեսնէիր
թէ նաւասարգեան
ինչ տօ՜ն ու խնղոլ
—
թիւ\1է կը ստեղծէինք
, առանց
քեղ
ալ :
յյ՚եղրածոր
կեանք
մը կբ յոբգէր
ամէն
տունէ;
Հայրենի
Հրաչաբոյբ
բնութիւնբ,
Հաբաղատ
մօր
մ բ գուրգուրանքով
, իր
կենսածին
ղէբ^Բ
Լ՛"/^ բացած կր մբպ -
՜տէր
իլ - ^ է լ հ՜աղկած
,
Համատարած
կան ան.չէութեան
՚^՚ֆ^
՝•
Ե
բ կո ւո ր եա՚կ
յղ՚՚ւ
՜՜
•Հոսէր
բիւրեղէ
ջուրի
մբ պէս այգ
խաչին
.վրայէն I
Փրկիչ
մը ծնած է -. Մ արգացած
Աստ -
ուածն է այգ վ՚բկէչր,
եկած է
աշխար՝,
մարգոց
ւիրկութեան
Համար
հ \քնած
է
մսուրի
մը մէջ֊. Պիտի
մեծնայ,
պիտի
տառապի
մարգոց պէս , պիտի
խաչուի ;
Տարութիլ\ն
պիաի առնէ :
Փրկիչ
մը՝ ոբ գոՀացդւմ
կուտա
յ
մ աբ–
ղոց
բռլոր
կարօտներուն
եւ պաՀանջնե -
րոլե
^ կր գրէ այն իսկ ոբ
երեւակայական
էակի
մը կ՛՛ուղէ վերածել
ղա յն (*) : Խո -
%տբՀ է ան եւ Հեգ : Աղքա ան ե բ ո ււն՛ Հ ե ա է
ան եւ գէմ՝
Փարիսեցիներուն
: Ան
՚սնոնց
Հետ է որ կբ տուայտին
մենութեան
մէջ՝.
Հրաշսյգոբծ
էր ան
յ
Լո
յս կուտա ր կոյ-
բեբուն
^ մեռել^ւեր
կեանքի կը բերէր; Եր
իւօսքերը
իմաստռւթիւն
են ; I՛ր
յարու -
թեամբ՝
յաղթանակ
մ բ կբ տանէր
ան
մաՀուան
վյյայ; Եւ մսւրգկային
ակաբու -
.թե ան վրս՛ յ կ՝ե ք՚կարէր
իր
ղ ե ր բնական
^եռքերը՝
որոնց
վյրայ , կարմիր
, կ^եբե ՜
*.ային,
բեւեռնեււուն
Հետքերբ ;
Եթէ
երեւակայութիւն
ի"կ /՚//՛"/
՚ գե–
ղեցիկ է ; Կը նշանակէ թէ
աստոլածային
բան
մր կո՛յ մարգոց մէջ ֊
Անշուշտ կա՛ տարբեր
վ՚րկէ^՚ք՚բ
Աքէ ,
թեամ բ օժտուած
կնոջ պէս
ծանրաբեռն
արտերուն
ցորենի
ծովը՝ ատոք Հասկե ՜՜
րռվ , ալիք
Ա՛լիք կբ ծփար , կը ծփծվւար
,
ա՝եուշ ու մեղմ Հովէ
մբ,
պեբճաՀասակ
ՀսՀրսի նաղանքով ; Գաշտերբ կը
ցնծային
ղեղուն
կեանքով
• ^ուբակնեբ
, անաառ -
ներ
թռչուններու
երգերով
յագեցած
Հա -
մերգ
մը կը կագմէին
իրենց
ծոցէն
Ն՝նոգ
զուաբթաՀոս
առուին
ջուրին
կարկաչին
Հետ , ուր կոււլար
իր տենգաՀար
սիրտբ
զովացնելու
ել ապաստան
գտնելու Հա ՜
լած^ուած
եգջերուն : Այսպէս
չէ՞ ր , միթէ ,
էր
երբեմն
Զէ՛
, չէ՛, սուտ
խուլ
մի՛ րլլաբ;
Զե՞ս
գիտեր
, միթէ, որ քաբուքանգ
եղանք ;
Տուն՛էն
տուն
չմնաց , Հողէն
Հող ; Տա
րաբախտ
Հայրեր, անգաբձ
գացին,
կարա–
կար
լ
գէպի
.փ–
նատ՝
իրենց
կր^քէն տակ բողբոջած՜
մըս–
կոտ
ե րաւ^էեբ
ը փա յփա
յե լով
Տ ունէն ի
զուր
սոլզի մտան; Եւ աՀա մայրեր ու Լ–
բախաներ
, նո
յն ճամբան
բռնեցին :
(/^ոլրք աղա
մ ը ունէի
, ոբ ջաղացք
մ ը
ունէր
քանի
քանի
թուրք
աղաներ ու -
նեցայ : Օր մբ ,երբ ջաղացքն
է Բ ք ,
Բ
"Բ
թէ ՊուրՀանի
կիներուն եւ
մանուկներուն
կարաւան՛ը
բերած
ք"վ Ք"վէ
ձոբի մէջ
ջարգած
են ^ օր մը առաջՀ
՚քյերսս
սար -
սուռ
մբ բոյն գրաւ եւ իրեն
Հետ ^ յ ղ
գժբախաներու
ձո)րբ տեսնելու
անզուսպ
վւավւաք
մբ : կ՚ուզէի
գազտագոզի
սպբդէլ
ծառեբոլ
մէջէն եւ երթալ
տեսնել այգ ան–
թագ
գիակներր,
Արգեօք
^է՞՝ԼԳ
կ՚ըսէին
՚.
ւ/ակայ՚ե
^ կր վախնայի
առանձին
Ազաս
քանի
մը այծ ու ոչխար
ունէր
Հոն : ՛Բչեցի
զանոնք գէպի
ձոբր ;
Մաայ
ջաղացք : Ըսի թէ մինակս
^որր
երթալ կբ
վախնամ
, կենգանինե-րբ
բերելու;
Լացինք
ազայիս Հետ
միասին;
8ՈՎՀ-
ՄԱՀՏԵՍԵԱՆ
(Մ6սւց1յալը յսւջ ոբ դ ռ վ )
։
ՆԱՄԱԿ
աԲԱԳՐՈԻՒԵԱՆ
ԼԵՋՈՒԱԿԱՆ
ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐ
<Տ.Տառա՝ջ^ , լեղուի
իր գասեբով
, կարծես
ուսուցիչ
մլ^ւ է որ աչակեբտ կը փ՚եառէ %
Ես աշակերտն
եմ , որ ուսուցիչ կը փրն -
տռէ Սա քանի
մը Հարցումներով
;
1
ԿիբսւկՕօրեայ
բառր,
կիրակի եւ օր
բառերոլ
բարզոլթ
ե ամ բ կազմ ուած , ին
չո՛՛՛ւ Ն կ՚առնէ
երկու
բառերուն
միացման
ժամանակ ;
՛շ •
Ս՚լւյւ|ւ՚Լքւ
բառը , ածանցում
ի կամ
բաբգութեան
ժամանակ
, ինչո՞ւ
ւքլւյնա -
յիւքււ
կամ
ւքլւջնաբոյՐլ
կ՚՚րլլսւյ,
երբ
նոյն)
վերջաւորութեամր՝
ալՓւ–1ւ
րառէն կը շի՜–՝
5ձենք
սլբիւքւայիււ
կամ
արե՚Թակից ;
3
էյՈլւավէպ
բառր եթէ ճիշգ է քե ֊
բականօրէն
, ճի՞շգ է իմաստի աեսակէ
—
տով
իբրեւ բարգ բառ ;
ԸՆԹԵՐՑՈՂ.
Ն Ո Ր Տ Ա Ր Ո Ւ Ա Ն
Ս ե Մ հ Ն
՚ԱււՆէր՝ բո-լսր մհււած հ ա յ գինղերուն
•
կէս
զիշեբը
կը մօտենար
:
Միս
մինակ, նստած
սեղանիս
առջեւ
կ^երաղեմ
Նոր
Տարուան
յաւլթական
մուտքն
ի լռյս ;
Հինբ , արգէն
ծերացած
, կարծէք
կր
գողայ
նորին
յառաջացումէն
:
\^ունկերը
կը
կթոտին ու շունչը
, ձգախէժի
մը պէս
•կ^երկննայ ու կը կարճնայ ;
Կը նայիմ
գուրս ; Պատուհաններուն
ա՜
պակիները
ռղոգուած
ենլոյսերով ; Ա
աբ–
ղի^լ
է
մեծ թէ պզաիկ ,ոլրախութեան
կան–
լեր
կ՚արձակեն
, միշտ
այն
յոյսով,
Բէ
նոբը
իրենց
Համ ար պիտի
ր//ա
յ բախտա–
լո բ տարի
մր
Յանկարծ
կնոջ
ձայն
մը երերալով կու
գայ ու կբ փշրուի
երկրորգ
յարկի
ասսէի–
ճաննեբուն
վյւա յ ;
^Ղ
^ւ՛^
»
ո՞ւր
կ՚երթաս
գիշեր աաե -
նով ; Հիլր
ունինք
. Նոր Տարին
պիտի տօ–
նենք :
^ը նեբես
, մեծ մայր ; Արգէն
ուշա -
ցեր եմ
Հ Ընւկերնեբս կբ սպասեն պարտ —
սրաՀին
գուռը
:
^Գ^^
է
^՚" ղարձիր
կ՚ըսեմ :
՚Բեգի
պէո
Հասուն
աղջկան
մ ը չի վա յելե բ ա
յս
ժամուն
գուբսերը
պտտիլ ; Ամօթ է • • •
Բայց
Օրիորգր
չլսեց
յ
Արագ արագ
իջաւ
սանգոլզէն
^
մ տալ
ստորերկրեա
յ կառա -
չարբ ու կորսուեցաւ
;
Հիմա , մոռցած՝
փարիզեան
պողոտանե՜
լաւն այս տխուր պատկեր բ , ալ աւելի կը
խորասոււլոլիմ
մտածումներուս
մէջ՛. կամ
ու չէլամ ; Ու մէկէն
ինքզինքս
կբ գտնեմ
\^ոփաց
աշխաբՀի
բարճբաւանզ
ակին վբ–
բայ,
ուր ատեն
մբ շէն էին մեր
բոյներր;
Հքուտով
աչքիս կը պարղուին
Հարիւբա–
լոր
Հայ գիւղեր,
որոնք
ձեռք
ձեռքի ,
գարեր
շարունակ
ապրեր ու ծառայեր
էին
•մ արգկոլթեան
:
կ ր
մ տնեմ
գիւղ
՚քր,
յ ^ ՚ " " յ աուն
մ բ
՛Ամ էն
էն առաջ ակնարկ
մը կբ
պտտցնեմ
Հ/՚*–բ2ք^ • Թոնրատան
առիքն ու
սլատերը
սեւցեր են ծուխէն ; Սիւնին
վրա
յ , կաւէ
ճրագ մը կը պլպլայ; կր տեսնեմ վեց Հո
գի, որ այգ ժամուն
^ ջերմեռանգ
Հաւատ
քով
մը կը սպասեն
Ն՚՚բ
Տարուան
Տունին
սլապիկր
, որ իմ Հայրիկս է , ք
ժոլտի
իր թաւ պեխեբուՍ
տակէն ; Մ ամ ի—
կր, որ իմ մայրիկս է, գորովալի
աչքե -
բով կբ նայի ու կ՚ուրախանայ
;
Տետոյ
՛կան մեծ եղբայրս
, որգին
Լւ
կին ր նոբ
Հարսի
քողը
գէմքէն կախ; Այս
ամէնքն
ալ, Ամանորի
խոբՀուրգը
իրենց
սրտին,
1լ
ապրին
եբջանիկ պաՀ մը :
Կէս
զիչեր : Աբէորբ
^լբ կանգնի
թառին
վրայ, կր թավւաՀաբէ
թեւերբ եւ
կ՚եբղէ՛
կուկուլիկո՜ւ
Հա յրիկս
, աւլօթքի թել մ ր
չրթներուն՝
կբ բանայ
մայր
գուռբ ;
Մո՚յ^՚իկո
եւ
Հարսնուկր
, կ՚առնեն մէկ մէկ կուժ ու
^ ^ լ լ ^ ^ ք
գուրս
Փողոցը
, երեք թիզ ձիւն ; Կը
տեսնենք
ՀԱ6ԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
.•^.•.V,V-.•.•.%\-.•.•.%%•.•,%•.V.•.•.•.%•.•.%%%•;ՀՀ.:•;Հ•լ.;.^.;5յ;;^^շշ^^
Ախ , ո ՞ ր մ ա յ ր ը ուքնի քեց պէս
Աչեր, ծո վ ա կ դ ի մ Սեղանի
Թուլ ափերիդ քարանամ ես՝
Լե ոներիդ պէս այս գեղանի ,
Որ յա ւիտ ե ան լ ո ւ ռ ն ա յ ե մ քեգ ,
Դ ո ւ ա չք ի մ մ ա յ ր Հայա ս տ անի - • •
ի ա յ ց գլոսխը՛ Զանգուքւ , գալիս ,
՚ւ^արէ քար է |սելաււ .գարկու–մ
Զա ր կ օ ւմ , լա^լի" յ
Զայն է աալիս ,
Թէ մօր ծ ո վ աչքն է ցամաք ում
• • •
Ի՜նչ իմանայ ի ե ն թ ը վարար ,
Որ միշա այսպ է ս այս աշխաբհոՆմ
Կուչ է գալիս ամէն մի մ ա յր ՝
Հսկաներ է երբ որ ծ ն ո ւմ • • •
ՅՈՎՀ.
ՇԻՐԱԶ
քիչ
մբ ամէն
կողմ ստուերներ
, որ կը
քալեն : Կը Հասնինք Վ^արգապետենց ազ -
բի՚-բբ; Այս ամէնքն ալ, իրեեց
շրթներուն
վրայ
ունին
օրուան
յանկերգը
•
7յթնորՀաւոր
Նոր Տարի
. . .
Մայրիկս
, Բ"լո.ր մ ա յրեբոլն պէս
կ՚ար
տասանէ
աղօթք
մը; Տետոյ կբ
խաչակնքէ
երեք անգամ
ե՜ւ, կր լուայ
երեսս
ազբիլ -
րին
ջուրռվյ, •
Բիչ
անգին
, կը տեսնենք
տղեկ
մը , որ
թթենիին
վրայէն
կը խօսի
մօրը
.
ա
Թութ թափեմ
, կ ՛ուտե՛լս -
Ըս
ձմ բան
թո՚^ւթ
1
լ ԲԱխ :
-
ինչու գոզ կ՚ըլլի
թութ
չբլչիբ
֊.
Ու ոտքովը կըզարնէր
ճիւզին
այն Հա
ւատքով
, թէ ^ք՚բ՚^բ
պիաի
Հեռանար
իր–
մէ ։
Վ^եբագարձանք
տուն
, նոր տարուան
ոս
կի թուրովը
մեբ կուժերր
լեցուցած
;
Հայրիկս
իբ սովորական
տեզը , կբռ–
նակը
բարձին
; Նսաաւ
մ ա յրիկս ալ; Ու
մենք կաբգով
մօտեցանք
եւ
յս՚յանեցինք
մեր
յարգանքը
; Անոնք
օրՀնեցին
մե՜ղ
շատ
տարիներու
Հ՛ամար :
Հարսը
փռեց
Հացլաթր ու
մա յրիկս ,
քաղցբեղէննեբը
շարեց
պնա1լներուն
մ էջ
գթնիին
փարչը
մօտը :
Այս
պաՀուն
, Հա յրիկս
սկսաւ
Հէքեաթ
մր : Ու մենք
ուշագրութեամբ
Հետեւե -
ցանք
այն առասպելական
Հերոսին՛՝
ոբ
սլայքարի
գրոշը
ձեռքը,
կ՚երթար
յագ -
թանաէլէ
յաղթանակ
•
Այս
սովորութիւնը
ամէն
զ ի ւ զ ի ,
ս՚մէն
տունի մէջ :
Ու
Հիմա , այս
երկինքին
տակ
տա բագի բ , զրկուած
բոլորէի՛՝
կուլամ
յ
անմխիթար
Բայց
մինչեւ
ե՞րբ
Ամանոր,
մինչեւ
ե՞ բբ ...
աՏՈՒՐ
ՊկՐՊկՐԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑկԲ
ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ-Բ
«էՅԱՌԱԶ^Ը
Իէ.
Ո..
ք. բ1. 312. ք». Լ.
Օօսշհօճ
տարբեր
ձայներ
, տարբեր
ոիլն՚եբ եւ կա -
մարներ : ԱնսաՀման է մարգկային
ծովր
՜,
ԱնսաՀման՝
պաՀանջնե
բը ; Բա
յց
՚/՛ 1՚^ւ1՛ հ
Բ
որ խաչուեցալ
կը մնա յ վե ր ա յգ
բո լո -
րէն։
Անշուշտ
խոտոր կը Համ եմ ատին
գե ր -
էականն
ու առօրեա
յ
իբականութիւնը
յ
Ե
լ
մ արգիկ չեն կրնար
ասլլւ իլ
ի ր ա կան
Հաւատքով ; Կը սաՀին
միշտ
զէոլի ՝ վար ,
Հացին , փառքին եւ վա յելքնե րան
Հա
մար
յ
Եւ Լութեր
մէկն։ էր անոնցմէ որ այո
սաՀողներուն
Հետ էր։ Կա.րեւորբ այգ ա
շ–
խարՀիկն է անշուշտ ; Բա
յց
անասնա
յին
կ՚երե ւա յ նաեւ այգ
կ արեւոր ր : Ու մաբ -
Վ
^ բ ՛լալու կարօա
մ բ ունին
մ ի շտ Հ
իրական
մարղկութեան
պաՀանջ մբ կայ
միշտ– Եւ գերբ^ւականբ,
անտեսանելի
ի -
րականոլթիւնբ
ալելփ մեծ կ՚երեւայ
, այն
որուն
Հասնիլ
կ՚ուզեն
մարղիկ
Բազմութիլւն
մբն էբ ^ " կ " ՚ յ 1""՚էէ
"1է՚* •
Եւ ս՛ յգ խաչէն
կուզ աբ կարծէք
բաբի
ե՜ -
րաժշա
ութիւն
ր
յ
Թշուս՚ռութիւններէ
1՛
վեր
եկոզ
գեզեցկոլթիւն
մ րն
էր
:
Բագ -
մութի
ւն
մ բն է ր որ կ ր սպաս է ր
կիսամութին
մէջ կ՚երեւային
սուրբե -
բու
արձաններ;
կաւի
գոյն նկար
մը կը
փայլէր
խորշի
՚՛ մէջ,
մոմի
մր առջեւ
I
Երկաբ
նրբանցք
մը կար կարծէք
վեբր
սիւներուն
Լտին՝
որոնց
վրայ
քանի մբ
լոյսեր կը վառէինք
երկար
նրբանցք մը
պատշգամի
պէս՝
կիսամութին
մէջ֊. Կը
նա յ է ի : Կբ յի չէ ի ^ա յնբ՝
ղոբ լսս՚ծ էի օր
մբ
Հոնկէ : Աուղի
օր մըՆ էբ մեղի
Հա -
մար : Հսկայ
խաշը օտարութեան
մէջ
ին
կած
մեր ժոգովուրգն
էր այ՛լ
^ՐՐ
• Հ ՛ " յ
քաՀանաներ
եւ վա րգապետնե
բ էին
խո —
րանին առջեւ
: Արտակարգ
շքեւլ՚ււթիւն
էր : Ոսկի
շուրջառներ
,ոսկի , գո՚Կ ա ր ա
գարգ թագեր ; Մեծ շքեզոլթիւն
էր եւ կու
գար այգ ձայնր
վեոէն^
Հրեշտակային
ձայն
՛մը՝ որ կ՚ողողէր
եկեւլեցին
, կ՛ար -
ձագանւլէբ
խորանին
ետին
հ Ջա^նմը՝ ոբ
կ՚երգէր
Հայերէն։
Կր յէ չէ է ՝ Հբե
չ՚ոակ
մը
կարծէք կբ քալէր այգ պատշգամէն
^ կի
սամութին
մէջէն,
1չառաջանար
՚էէպի
խո
րանը,
կը քալէր
երզ ել0ւ
։ Ու
տառապելով
կր քալէր; կոտրած
կին կարծէք
իր
թեւե–
ԲԲ : էՍ/՚ս^՝ էին կարծէք
իր
ուրախ
։ւթիւ -
նր : Աչքերէն
բիւրեղներ
կ՚իյ՛նային
կար -
ծէք ; Կր
Ք
՚՚՚ւէբ
^՚– ^՚"յ
՜^՚Ր
ց ՚ ՚ ՚ ւ ո վ
կ՚արձա
կի բ ; ՚Լիբալո
ք, քովազի
մը պէս
^1՝
անցնէր
սիւներուն
ետեւէն : կ ւ, բարձրանա
ր ; Մեր
աւերակներուտն
մէջե՚հ կբ քալէր
կարծէք
եւ
կ՝ ե ւ։ղ էր կե ՜եսած ,ս րաւ
մե ր ժ ո գով
ուր–
գին
ձայնով ; Տաո ապա եք ^ ցաւ , բոզոք ,
ընգվզոլմ
էր այգ ձայնր, եւ քագցր էր ^
րսւրի : Կր բարձրանաւք։
, կբ գալ/եուէր
սիւ
ներուն ու կամարներուն
^ Արարիչին
Հաս
նիլ
կ
՚ո
՚-՚ւէԲ
• Եւ լոյււի , յ ո յ ս ի ,
ուրախու–
թեսքե երզ
մ րն էր :
Մ արգիկ
կուլա
յին վարր ; Գեգեցիկ չաց
մթն էբ։ Մարզիկ կըզգային այգ
յ՚^յ՚/ր ,
Լ"յ
"11
՚
՚ " յ Գ
ոլրախութիւնբ՝
ցաւերուն
մէջէն։
Գեգեցիկ
յոյս
մը, ղեգեցիկ
լոր՛
մը,
գեղեցիկ
ուրախութիւն
մը,
մխրթա՛–
րոլթիլ՜Ա
մը օտարութեան
մՏ^^ %
Ղ՚իշեր էր, ձմրան
անձրեւոտ
՚ւ1՚չ
^՚Ր ՚
Ջուր կբ ժայթքէր
Ն՚՚թր - Տ՚սմի
մ՚լձա -
լանջներուն
երախաներէն
Ջուր կր Հո-
ոէ ր սուրբե
րու
արձաններուն
ափե ո էն :
Ցուրտ էր ՚եերսր , պագ : կր մսէին մար -
դիկ; Կր "Ր՚"լք,ր
^ԼՈ
՚Ր
^էք
ե րաժ–շտո
՚ - թ ի ւ ն ն
իսկ։
Կ՚որոտար
կա\ոծէք
սաոոյցի
պէ"՝
կամ արին
ալիքներուն
զարնուելով
;
Ցուրտ եւ մութ։
Ելեկտրական
քանի մը
ճրագն՛եր
Հազիւ կը լուսաւորէին
մեծ ե -
կեղեցին : Ոչ խունկ, ոչ ղանւլ. %
Բայց
Ծնոլնզի
գիշեր էր :
Ու կր սպ ուսէին
մարգի կ
Հ ա զ ա ր աւոր
"՚էՔ^Ր
կբ ՚Ի՚՚՚յւԱ՛^–
Աչքեր որ րան մր կբ
փնտռեն : Մանկութեան
օրեր՝
թերեւս որ
չկան
այլեւս
։հ)ռովք
մբ,
յոււլ՚ււմ
մր կը
փայլէր
ոմանց աչքեբուս
մէջ;Բայց
աչքե–
րբ՝ օրերու
այ՛լ աւերակներէն
վեր կբնա
յ է ի ն ։ Բանի
մր կր սպասէին
•• Վերէն կբ
սպասէին
Գ՚սյն ;
Ու դար կամ չզար , գեզեցկութիւն
մբն
էր ա յգ սպասումը
յ
Ն • ՍԱՐԱՖԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
