Հ Տ Ա Ռ Ա Ջ >
(Ր– ես վերջին մաս)
Արշէսկունի
թ ա ղա ւո լւն ե ր ո լ. օլավ
Բ՛՛՛՛Լ ~
մաթէւ. նա թար աբա
Լլան աոՀմէւր
ղրաւ֊աձ–
էէն Վանա յ հովէն
սաՀմանա/լէւլ
եբէլէր ֊
Ներր
էւ. ահա թ՛ ղարու
սԼլէզրր,
Մեհ՜ եւ
Փոքր
Աւլբակ
ւլաւառնԼրկ
ն Աբհբունէ
է չ–
իաններ
եկան
Հասան
մէնչեւ Վանա
յ
հււ–
վր : Իրենւլ
Հովանաւորութեան
աակ
աո. -
նելով
Հ էն Հա յ՛՛ց նաթ աբա
բութ եանց ժա
ռանղո րդներր
, վե րականղնե
լ ո ւ վրա
յ կ էն
Հա յող
թա ղա
ւո ր
ո
լթ
է լն ր , էր Հէն կար ~
ղուսաբքով
:
Արհ՜բ ուն եանց
է չթ յոն/ւ ւթէ
ւնր
աոաւ
^ Վ^աս սլո լր ա Լլան է սլե ա ութէւն »
անունր
եւ անոր
ղլութէն
կանւլնեցաւ
ժեհ
էչթէսն
Աչոա
Արհբունէն
Այս
մեհ էչթանր
արղէն էսկ
Աբհբունէ
աոոՀմէն
էրեն
ենթակայ
էչթաններուն
Հեա,
ոբոնց վր՛" ք աւելցոլցահ
կբ
նաեւ
միւս Հւղատակ
իչԼոաննեբր,
ունէր
սաուա-
րաթիւ
բանակ
մր , լաւաղո
յնր Թ •
ղարու
Հա քաոաանին ;
՚քյաել
Տարօնի
ք՚աղրաաւււնի
էչթաեէն
Հեա
թնամ ութէւն
Հասաաաահ
բլլալով ,
ան ղբեթէ
տէրն էբ Հա րսսաանէ
Հաբա —
ւա յէն
սաՀմ աննե բուն եւ էբ ձ/ւււքն
ունէր
բանալէն
Հա յաստանէ
ղրան :
՛հէ ւղէ
Հ էւսիս
երթեւեկող
արաբական
բանակներր
սաիպու.ահ
էին նկատի
առնել
Վ^աս սլո լբա կանի
ուժր
Արհր ունե անց սլատմի
չբ կ՝րսէ թԿ "՚յԳ
բանակր
մ իա յն Արհր ունե անց տոՀմէհ
ու
նէբ տասնե լվեց
իչթաններ
, իւրաքան
չիւ–
բբ իր
գունգով։
Պաաժ իչր
1լր թ՛՛ւէ
մեհ՜ էչէւանէ Հրա -
մանէն տակ
կռուող
Հարկատուներր
(Վա–
ո՛ս
լ)
֊.
իսկական
ղէ ւցաէ^ե
ր ո ։. բանաԼլ ,
ամէե
մէԼլր Հէն էչթանական
տոՀմէ
շառաւիղ
—
ներ , իբենց
որդիներով
, Հաբաղատներով
,
եւ իւրաքանչիւրր
իր դունղով :
քքԼ
աՀա կռուի
նկաբաւլ
բութիւնր
— ֊ « փռղքն հնչէին եւ դրօշքն տարա -
ծանէին եւ նշանքն փողփողէին, վահանա–
1-որքն եւ նիղակաւորքն ղոչէին , այրու -
ձին այսր անդր վաղս ասնէին , եւ ախո -
յանքն յարձակէին, կապարճակիրքն աղե–
ղանցն յուրային • - •» :
Ո՛՛ր ժէ/լր
Վա""լուրակ"ւնցինե
բէն
սլիտի
չՀսլաբտանաբ
այս ղիլցա։լ1ւամաբւոով
: Ա–
նոնց իւրաքանչիւրր
կորիւններ
են եւ կր
կռուին
առիւհնեբու
նման, գարձեալ
թօս–
Քր տանք Արհրունեաց
պատմիչէն
.
— « Ահա յանկարծակի հասանէր քաջն
մեր Աշոտ (մեծ իշխան Վասսլուրականի)
հւ միախուոն յանդուղն յարձակւքամբ դի–
ւքեցին վերայ այլաղղեացն • - •
«Աշոտ • • ղոչեաց ասիւծաբար , յ արձա–
կեցաւ ի վերայ րնտիր
այրուձիոյն եւ
ղաջ շյ֊եւն բեկեալ ղծախոյ կողմամբ աբ -
կանէբ եւ սբոյ ճարակ ղամենեսեան տայբ
խիղախելով իբրեւ ղքաջ նահատակս , իբ
րեւ ղաբծուիս կանչելով . իբրեւ ղկորիւն
ասիւծուց ի վերայ որսոյ հասեալ բեկա
նէին ...»:
Այս
բանտկն էբ որ Հա րոստանէ
մէ^
յաղթանակէ
լաղթանակ
քլր սուրար : Ա -
նոր
գԼութր Աչոտ
մեհ՜ էշէւանբ
,
էլ՛ուղէ ,
Տարօնէ Ոագաբատէ
Հետ գա շնա
էլւլ ե լ՛՛վ
,
Հա յա"տանէ
պետաէլան
մ էութէւն
ր է րա
ղո րհե
լ
,
բա
յց էէալիֆան
էլ ր տէւսնէ
վ ր -
տանղր;
իններոբղ.
ղարու
կէսէն
, մեհ բա–
նակով
մր, էլր էլոտրէ Վասպուբա
էլան է եւ
Տարօնէ
թո էչբր , ՚սռաչվէբ
աոնե լ ո ւ Հա -
մ ար
Հ ա ւանա էլան
մ էութեան
մր , Հա յաո–
տանէ
ի չթանա ց իչթան
ութ իւնր
կուտա
ք
Աշոտ Ոաղբատու^ւիի
, ք՝ա։լ ա րանի
տիրո9
,
ապա թաղ էլբ ՚էբէլէ անոր , ոչ թէ
անոր
Համար որ ան ամէճէն ա րժանաւո
բն
է ,
I"
քԼ ւււնոբ Համար որ ամէ7ւէ7ւ
ւոէլարն է իշ—
իւսւնաէլան
տոՀմերոլ
մէչ֊.
Պաամ ութիւնր
սթալ
լուհումէմր
էլր
յանդէ
, ուժերու
Հաւա սա բութ է ւնր
կր
թաթտի։
Գէտենք
ււր Ոաւլրաա"
ւն ինե
բու
դե ր ի շթան ո ւթ է ւն ր Հա յաստանի
վրա
յ եր
կաբ չէ տեւեր եւ արղէն
տասնէտբոբղ դա–
բու
"կէ՚ԼՐր Վ^ա" ւղո լբա
էլան
էլանչաաոլէ
Րաղբատունեաց
թաղա
լոր ութենէն
, կր
ղառնա
յ էնքկէշթսւն
թա
ւլա լո ր ո ւթ է
ւ1ւ
, էր
Գաղ
էէլ Ա . Արհբունիով
;
Ա յն աշթարՀբ
, որ թալիֆա
յէն
Հրաժ ա–
նով
կորսուելու
ղատասլա րտուահ էբ ,
աՀա
նոբէն
ոտքի է էլանղնահ ; Վասպոլ -
բաէլանր
իր այս յտրութիւն
ր
էլբ պարտի
ղ արձեալ
խուժ ր մ ր քալել՛ու
,
որոնք ան
նման
ղ իւցաւլնի
մր
Հ բ ամանաւոա
բութեան
աաէլ կ՝ապ"տամրին,
էլր մաքրեն
եր1լիբբ
ԻՆԶՊԷՍ ՄՇււԿԵԷ
ՈԻՇԱԴՐՈԻԹԻԻՆԸ
(Օ
՚ասախօսութիւն՝ Համաղղային
Լսարանի, 7 Մայիս)
Նէւթր
մէայն
ուսոլցէշեեբր
չէ Հետա -
քրքրեր։
Մեղմէ
էլրաքանչէլբր
դաստէա–
բաէլն է հնահ
էլա^՝ հնե լէք ղաւակէ
մր ,
էլբտ"եր
քբո9 մր, եղբօր
մր եւ
դռրհակէ–
ցր
ղպրոցէն ;
Զեէլուցում
ր պէտէ
չանտեսէ
Հարցէն
տեսոլթէւնր
որ , անՀբաժեչտօբէն
, պէաէ
րնթանա
յ ղորհնականէն
Հետ ։
ինշպէ՞ս
բաժնել
ղանոնք
էբա
րմ է , յէանէ ււր անբա
ժան
են մտահում եւ ւլոբհողութէւն
։ Եթկ
^էչ՚ւ֊ կ թէ տեսաէլանր
էլր բթէ
էլոբհնաէլա–
նէն,
Հաբ/լ է րնղունէլ
նաեւ ոբ
ւթ,բչէն"
"՛Լ էէ՛ "՚-՚^՚Ը.
կ՝՚"ոնէ
է1էէւ
"ւ9էնէն
Ուո՚՚ւցմ
ան արւէւեոտբ
էլ ր էլա յանէս
յ , ւս–
ժ էն բանէ առաչ
, ռւշաղրութէւն
ր
արթն–
ցնէյլոլ եւ լքա րղե լէււ Ժկ9։
Զկայ
յէոռէոչղի–
ժ ութ իւն՝ առանց
ուշադրութեան
;
Ոչէնչ
կարելէ է անուշտգէբ
տղոցժով : Ա^ւ Հո -
՛լէն է մէոնկավարժութեսւն
I Արժատր
է -
ժէոց էէէ էլան ութ եան եւ էքէոժքին։
Զոպ՚՚՚նա
-
կր՝ ղաստիաբակ"ւթեան
; Ակղբունքր՝
յէ–
շուլութեէսն : կաէլան
սլայժանր
, որուն
շր՜
նռբՀէլ
էլր էլաղմուէն
սովռ բ ութէւննե
բ բ ։
Նէւրթրն էբ ղէւտր
էլր պարտէ
ուշաղրու
թեան։ Ըոտ Պերէլսոնէ՝
էմ ացա էչան"
ւթէւ–
նր ոլշաղրութէւն
էլր նշանաէչէ նաթ ե է. ա–
ռաչ։ Ու մտաւոբաէլան
ւլեբաէլա
յութէւնր
ուբէշ բան չէ , եթէ ոչ էլեդրոնացման
ժեհ
էլա րււ ւլ
՛է
ւթէւն
ժր։ Գարեր առաչ,
ստոյէէլ–
եաննեբբ
չաւագոյնս
րժ բռնահ էէն ուչա–
ղրութէ/ան
դերէն
էլա րեւո բ ութիւնր ; Ի
Հարկէ,
սւնսաՀժան չէ ուչաղբութեան
ղօ–
բութիւնր
: Ան ժ էւո^րէ յւս ւէւ լում չէ բնա -
էչրաւորական
վէճակր կր վերահէ
ղորհօ–
նէ; Պարզապէս
, ժ է տ ^Է՛՛Կ է ձւլտեալ :
Ուչադրութէւնր,
րստ Մէպ՚՚յէ
,
երէչու
ձեւ
ունէ , էնքնաբութ
էլաժ բնական
եւ
կան :
Անոր
ա ր ո ւ I, " ա ա 1/ ա
էւանէ ւրար
։
Ոչէնչ
ւււյնքան
դժուար է լողուն Հա -
մար,
որքան
ժտասեւեռուժր
"Ր՛՛չ
նէւթէ
մր
։ ՝ԲժւււՀաճ է ուչագբութէւնր
, որ
թոյս
կուտա չ է՛րր կր Հետապնդենք
, էլամ կր
ներկա յանա
յ երբ չենք սպասե ր
Ի՞նչ է
ուշադրութ-իւնը
կարելէ չէ
ճչղրտօրէն
պա՚ոասթանել
: Ընղ Հանրա -
ոչէս,
ոչէնչ
ղէտենք
մտա
յէն
ուժերուն
վրայ։
Զանոնք
էչբ ճանչնանք
էրենց աբ —
ղէւնքներովր
: Գժուա ր է անոնւլ ոաՀժա -
նումր :
Ուչաղբութէւնր
ղիտա կցութեան
ո՛ղ աս–
ման
վէձաէլն է պբ էչո ւահ՜ ւ ճէ՚Լ ժբ՝ որով
ղէտակցռւթէւնր
կր կեղրոն անա
չ «նէւթ»
է
մր վրսւյ,
ունչատ
ուրէշներէ : Ուժ
մ բ՝ որ
կամ ալոր կամ
ղարթնումր
ել ղաբգացումբ
կաթում ու -՝
նէն առարկա յական
ու ենթակա
յական
պայմաններէ
; Զանձբոյթր
կր հնէ
մէօբէ–
նակութենէն
; Աովորականացահ
զգայու -
թէւններր
աննշմար
կ՛ անցն էն : Աբաղու -
թեան
, սաոտկութեան
, աարահութեան
ե
տեւողութեան
վւոփոխութէւններբ
ուշա -
ղրռլթէւնր
կր իվժանեն :
Ուչագբութէւնր–
ֆէղէքական
փոփոխութէւններ
կր պատ -
ճառէ։
Ուրեմն, շատ էլարեւոր՝
առողչա -
էլան րնղՀանուբ
վէճակր : Անօթէն
ուշա -
գիր չէ : ժբաչան
մ ա ր " " ղո ւթ էւն ր կր
ղժոլարացնէ
ուշաղրութէւնր
: Ջլաթտա -
ւորր շէ կրնար
Հետեւէլ
թօո՚սկցութեան
:
Մելամաղձոտ
էն
ուշագր
ութէւնր
տկար
կ՝ՐԱայ : Մէտքր կր հէւրէ
սննգաղրէլոլ
-
մով : Ուչա՚էրո՚-թէ՚-նր
կր
տուժէ
եր^
թաթտի
գորհաբանական
Հաւաա"րակչ
է–
ռոլթէւնր։
Զ՚Լ"՛յ՛"Ր"՚նական
դոբհարան
-
ներուն
անեղհութէւնր
կարեւո ր է ; Որ ~
քան
ժ տաց էրնէ.–ր պէտէ դառնա
յէն
յան -
կարհ
ուշաղէր
աշակերտներ
, աբագ
քլն–
նութենէ
ժր ետք։
Տ՚Լ՚՚ւք
չեն էլրնար
ուչա–
՛էէբ
րււ"՛
Լ
"՚ղմոլէչէն
մէչ։
Մեղէ չեն
նմա
նէր : Ուչաղէր
նստսւահյ^ր
նպաոտաւոբ
է :
Շարժէլր՝
վնաս ա էչա ր
Ուշադբ
ութիւնր
ևր ղօրանայ
ղնղեբային
որոշ
չարժումնե–
րով :
Ուչագրութեան
ամենակարեւոր
պայ -
մաններր -- Հոգեբանական
էլր իստա -
նան
միաէլ
պայմանի
մր մէչ.
Հետա -
քրքրութիւն
:
Առանց
Հետաքրքբ
ութ եան՝ կաբելէ
չէ •
յղանալ
ուչաղրութիւնր
; Զօրաւոբ
յ ո ւ -
ղում մր կբ թանղա բէ : Շատ լացող,
չուտ
յոլզոլող
աղան միտքով
ուչ կ՚աճէ։
Քննէչ
մ ր ո շէնչ
էչր ստանա / յուղուահ
թեէչնա -
ձուէն :
Հետաքրքրութէւն
ր բանի
ժ՛ր
աուահ
Հաժն ու Հաճո յքն է ; Կ^րԼԼԱ՛յ ուղղակէ եւ
անուղղակէ : Առաչէն
ր կուղա
լ
նէւթեբէն
եւ առաչ կր բերէ բնական
ուշաղրութէւ
—
նր : իսկ երկբոբդր
ա բուեստաէլան
Տչր բթէ նէւթեբէն
գուբս
ժ էչռցներէ —•
պարսաւ
, գովեստ
, քա չա լե ր ո ւթ է ւն , րս–
պառնալիք
, վա ր ձա տ բ ո ւթ է ւն , պատիժ ,
քննութեանց
Հոգ, մրցակցութեան
ոգի ՝,
Համակրանք
ուսուցչի
, էււն . ; Գպբոց ր կր
էչիրաբկէ
բոլոր
ձեւերր :
Արուեստականր
մեհ
արժէք
ժր չունի ապագա
յի տեսա -
էլէտէն :
՜
էսբաբ
ւչ աղթ ականներ
էն ,
ոբոնք
եկահ
Հա՛ւտա""" ահ էին խալիֆայէ
Հրամանով։
՚Բաչանց քաչ Գուբղէն
Արհբունէ
Ապու–
պելւճն է այղ. էսկական
•հերոսր,
աւելէ
մեհ– քան Աքէլլէսնեբն
ու Հեկտոբնեբր
• - •
Տարօն ու Վասպուրական
, Հողէն ու սէր ~
արն են Հայութեան
:
Հա յէլ . •հէքեաթներու
ու
աւանղութեանց
Հարուստ
աչխարՀ,
մութ
քարանձաւներ
,
է՛որ ձորԼբ , ու անոնց մէչ սաւառնող
ղէ՛—
ղաղնեբ ; Աասունցէ
Գաւէթ
, ՄՀեբ, Ա -
պումկդէմ
, Գուբղէն
եւ մէւս
Գուբղէն
Արհրունէներ
• ՚ . Աւելցուցէք
ասոնց
վրայ
1890քյ՛
ասղէն
յեղափ "թութեան
այն ան -
նման
ղէնոլորնեբռլ
անուններ
ր եւ
էլունե-
նաք
" ՛ յ " երէլու. նաՀանղներուն
Հոյակապ
պ սւ տ էչ ե՜ր լ,
ԱՀ ա ւտ ս է էլ ա յն աչթարՀր
՛չ՛՛Լ՛ մ է չտե -
՛լէն վե չ՛ցնէէ լու
որււչում
տւււահ էչ՛
թուրք
էլաոավարււլթէւնր
; Ն"՛ է՛ա թնամ
ութ է ւն բ ,
ոբ անտարբեր
էր Հայոց
Հանղէպ
, ՚" յ "
անղամ
ղաբձաւ
աբղաբութեան
էչո ւլմ ր :
Վասպ"
լբա էչան է ժողո վուբդր որ գատա–
"չա րտուահ
է չ՛ չաւէտէէնաէլու%ւ
լռութեան
,
փլւէլուեւլալ ; Գա ո "ւ սլա բտե
լււվ
Հանգե
րձ
թուրքէն
ա չւա րքր , ժնալով
ժաբւլ , քաչ։ -
գել՚՚վ
" ՛ յ ն էնչ որ չէբ յ"՚բ՚չ1՚ր
թշնամ
էն
էրեն
Հանգէսլ
,
Վասպուրաէլսւն
վւրէլեց
մաբղուն
եւ աղգէ գաղափարր;
Ան Հաս —
ւոատեց թէ Խալէֆանեբու
եւ Թալէաթ
—
ներու
վճիռով աղգ մր չի քչռբսուէր : Փր
կուեցաւ
Վասպուրականի
ժուլովուրղր
,
անցաւ Այբարատեան
Դ"՚չար
,
միանալ"ւ
իր
եղրայրնելւու
ճաէլատադբին
:
Վա"պ"ւրաէչւ"նէ
պատ ուա էչան
ժողո -
վուրղ
, ա յ՚՚օբ
տօնելով
յէչատաէլր
1015/՛
գէւցաղնամ ա րտէն , կր Հաստատէք
թէ
արժան
ի ղաւաէ^երն
էք ձեր Հա յրենէքէն
։
Ա էրե ցէք
ձեբ
սւ չխարՀր
, պա չտեցկ ք ձեր
ՀեբոսՆեբր։
ժռգովռւրղ
մր որ Հերոսնե -
բու
պաշտամունքն
ունէ,
երբեք չէ մեռ -
նիր։
Վասպոլբաէլանբ
Հա յրենիքն է Հա յ ո ւ -
թ եան , Ան ու շ էչամ
/լան ուիլ ւղէտէ վ ե–բա֊
դառնայ
Հայութեան
կեցցեն Վաս -
պ ուրա էլանր
է,
ւ Վ^ասպսւրաէչանէ
քաչեր ր :
ՎԱՎԱՐՇ
ՄԵԼԻ՛ԲԵԱՆ
՜ԾԱՆՕԹ–
Ցատկանշական
է Հին Հա -
յոց Հասկացողութիւնր
ա շխա բ՛է ա կսւ լին եւ
«վասալ»ին
,նոլւ"ճողին
ե նուա^ւեալ
ցեղե
րու
վաԼոյաբաբերութեան
եւ պարտակա
—
նութեանց
մասին :
Թովմա՝
Արհրունեաց
պատմիչր
էչուտա
լ
մօտաւոր
Լւմաստր այն երկու
Հբովաբ
—
տաէլներուն
, ՛լոր Վասպուրաէչանէ
էչխա —
նր կ՚ուղարկէ
, էր դեսպանէն
ձեռքով ,
Լսալէֆտ
յէ պա չտօնատա
րնե ր ուն :
ԱՀա
թէ էնչպէ"
էլ՚րմրռնէ
Աչոտ
մեհ
էչխան
խալէֆա
չէն - նուաճողէ
սչա րտ ա
էչ
ան ո ւ -
թէւնր :
Ա՛ հրովարտակ
«Թ՛Ա
՛լ " ՛ լ " բ՛ոց " ՛ չ -
Լսաբ-^աէլալաց
օբէն^ջ են մեհ՚ւււ
Հողա —
բարձ ութեամբ
էւնամ տանէլ
ւԼտսն
շէնու
թեան
ու շվսա բՀ է եւ
թ ե թ ե ւա ց ո ւց անե
լ
ղլուհ
ր՛ճ ութ
էէ
ան հ՜ան բուկ
բեռանց
թու–
լաղ
ուց ան
էէ
լով
ղ սա ստկութ
էւն
Հ
ա
րէլ ասլա–
֊•անչ Լսոշտանղանաց
, ղէ մէ սւղսւո
սսչուռ
տապալեսցէ
ղօրութէւն
չէնուահոյ
"՚չ —
ԼսաբՀԷ, է բ ՚ " ց լ^էլնելռվ
ղհսւոա
յական
"չա
շտօնատա
ր ւււթ էւն
էլողժնա էչա լաւյ
... »
ք Թովմա Արծրունի .էջ 180)։
Բ . Հրովարտակ–—
Ելեր դու
յաշ -
խաբՀս
Հայռց
Հրամանաւ
աբքունէ առ —
նուլ
ղՀաբէչս
արքւււնէ
. մէթէ եւ Հ
րամ
ան
ունէ"
յաբքունռւստ
գեբէւլ
ւլերփել
յաւեր
դաբձուցանել
ղաչխարՀս
մեր :
Բայց
մեք քանղԼւ ոշ
եր
րեյ»
ս
՚Ոունղանե–
ցաք
Հրամ անի թագաւորին
( Լսա լիֆտ
յին )
եւ ոչ թափանիչ գտաք
Հւորէլաց արքունի
,
էբբեւ
ղապււտամբս եւ դանՀնտդսլնղս
ել
ղստա՚^ակս
Լ՛ հաոայութենէ
տեբանց
. . ,
(Համարէք) • ՚ • :
>
••• « Ար՛է
՛լու
յ"՚Ր"՚–ցեալ
^նասցես է՛
մէ՝
քաղ՚ոքացղ
Հայոց
,
ՈրԱլէս օրէն է աշ–
խարհակալաց
եւ մեք տտցուք
քեղ
զՀասս՛
Հարկացն եւ Հաճեսցռւք
ղմէտս քո ,
ե լ
մի
սւնԼսնա յ ասպա սէա էլե լով
յաւեր
դաբձոլ -
ցանես
ղերէլիբ
իմ»։
(Թոփքա , էջ 124)։
Ուրեմն
, ուչաղբութեան
թնդիրր
Հետա
քրքրութեան
խնղիրն է պարղապէս ; Ո՞ւր
է ան։ Նէւթէ՞ն
մէչթէ ենթաէլայէն. Ան֊
թսւէլայէն
մէչ։
Նէւթէ
մր Հետաքբքրոլ
-
թէւնր
էչաԼսում
ունէ մեր մտա
յէն
վէճա–
էլէն, մեր բնութէ.նէն,
մեր
դաստիարա
—
կութենէն : Մէկ բառով^ մեր
«հանօթ»
էն : Ուրեմն
, «անհանօթ»ր
պէտք է որ
«հանօթ»
մբ ղտնէ մեբ մէչ :
ԱնՀրաժէւչտ
պայման
,
ճանչնալ աբ -
գան։
Անոր մարմինր եւ միտքր։
Ի րնէ,
մտացիր է ան։ Հետաքբքբութիւնր
մա -
կերեսային
: Վասնղի
, «հանօթ»բ՝
ուղ -
քատ : Անէլաբող՝
երէչալւ ուչագրութեսւն
,
ինչպէս
երկար
անչարժռւթեան
:
կամաւոր
ոլչագբոլթիլնր
ուչ պէտի
ղա յ
յ
Մտացրութեան
բաղմաթԼւլ
պատճառ -
ներ
էլան։ ինքնամվափումր
կարելի է
կոյ–
բեբուն եւ խուլերովն
Համսւբ,
որոնք
ղո -
րաւոր
են ներքին
ուժեղ
էլեաՆքով
մր : իսկ
մտաղրութիւնր
թ^ամէն
է ղաստէարա
-
կութեան;
Յաճաէւ,
հուլութէլնր
ար -
գէւնք է Հեաաքրքբռւթեան
պակասէ :
Տղոց
ուչադրութէւնր
կր տարրերէ Հա
մաձայն
տարէքէ
, սեռէ , թառնուահքէ
,
առողչութեան
, չաբթուան
օրէն,
օրուան
ժամուն,
օղէն,
նէւթէն,
պաՀուն, եւն • ՝.
Մաացէբներոլ
Հաժեժատութէւնր
փովւո -
թաէչան է ղաստԼւաբակէ
դաստԼւաբակ
Տղոց
ղնդերայէն
, ժտտյէն եւ
չգ՚"յէ՛^
յ ողն ութե ան պարաղան
ղաս տէա բակու -
թեան
ամենամեհ
մէկ ղժուարութէէնր
էլր
կաղժ է : ճէղր
անՀրաժեչա
է ։ Բայց , ժան–.
կավարժութէւնր
պէտէ
ձղտէ ոչ թէ ՛ս -
ռաւե լաղո յնէն
, այլ լաւաղո
յնէն ;
Անոր
առսւչաղրութիւնր
պէտԼւ
չրԱայ
,-֊
—՚
աժ —
բարել
ամենաշատ
ղէտելէ^^ւեր՝
ամենա -
քէչ
ատենէն : Զժոռնալ
աշակերտ
ք՛՝
հբա–
գրէ եւ քննութեանց
Համար :
Ուոուցումր
• անէհք
մր չգառնայ։
ճէդերր
յարմարէն
կաբողութեանց
Կ Լ՛րար էչել (ք,Հ ետաքբ
քբ ութե ան
էլեղրոն -
նեբ»ու
ղբութէւնր–։
Տղան
ԲԼԼ՚"յ
Գ՛՛Ի ՜
հօն , ոչ թէ կրաւորական
; Ուսռւցէչր
չրէ–
լայ վաբղսւպետական
I Մտահ՜ել ոչ այն -
քան
նէւթէն
, որքան
ղայն տալու
եղանա
կէն
՛Լր՛"յ : Զչչանալ
բտղմաթԼււ
բաներ
ուսուցանելով
: Այլ դո^անալ
Հետաքբք -
բութէւններ
բ ղբւլռելով,
Հետեւարաբ
, ու~
շադրւււթէւններր
լաբելով
: կայհ
տալէ
Մէէչ էւօսքով, գասր
Հրասլռւրիչ
գարձնել։
Հարկ է Հետեւէլ
Վեռլէնէ
պատռւէրԼւն
•
«Բռնէ
Հռե տոր ութէւնր
եւ կտրէ
անոր
վէղր »:
Ուստէ ,ուսուցէչր
ոչ թէ թօսէ , այլ էւօ–
սաէչցէ , յէչելռվ
անրնդՀատ
Աոկրատր , -
ւոէսլսւր եւ անղուգական
գաստէարակ
:
Հարցնէ
, Հարցնել
գէտնա
յ , եւ ապա ,
Համբեբութեամբ
, լսէ սլատաս խաննե բ ր :
Անշուշտ
, ոչէնչ
Հասցնել
չափաղանցու–
թեսւն : Այլ,
մնալ Հաւատարէմ
շափաւո–
չւէն :
կտրելէ չէ չարունաէչ
տղոց
յեղյեղուկ
ճաշէսէլներոլն
, Հե աաքբքբ ո ւթե անց սայ -
լէն
լհուէլ։
Պէաք
չէ
մէայն եւ
մէայն
«Հետաքրքրութէւնր
» Հետապնդել
է
՚Լը–
նաս ողջամտութեան
:
Ուսաի , Հին եւ նոր գսլրոց
ի , աւանգա -
էչան եւ արդի
մանկավարժութեան
Հակա–
գրութիւններ
էչամ Լժնդիրներ
չյարուցա
-
նենք։
Զկայ
Հին մանէչավաբժութիւն
,
չկայ
նռբ մանէչավաբժութիւն
,
Լ՚նչոչէ"
չկ՛"յ
նոբ ղրաէչանութիւն
, չկայ
Հին գրա–
էչան"ւթիւն
: Ոչէնչ կայ ՀԷՆ կամ նոբ :
Վասնղէ
, չէլա
յ Հէն կամ նոբ մաբդէլււլ -
թէւն
, չէչան
ՀԼւն էլամ նոբ տղաք
Հեւոեւէնք
բոլոր
ժամանակներու
թելօք
էււ
էմ ա սա ուն դաստէա
րաէչնե բ սւն ; Հա -
մաէչրէնք
նորութեանց
: Ե՛– սաէլայն , մը -
նանք
մէչյ՚նէն
՛Լր՛"յ
Թ " յ լ "՛անք ոբ տղաք
էչւենք
համեն է
րենղ պատառր :
՜ճթչեբու
վսւրժութէւեր
չխնսՐյենք
անոնց : Թող
չւ՚սթէն
յա՚լթեչէ
ղժո լար ւււթե անց , Հարթելէ
էւո չլնղոտ
-
ներու , լուհե
լփ իւնղիրնե
րու
Գաստիա
չւա էչր սլիաի չանա
յ րլլալ Հե -
տաքրքէբ
միտք
մր, որսլէսղի
րլլայ
Հե -
տւս քր քրա
էլւսն
ուսուցի
չ
մ ր : Պէտէ
՛լէ՛ո -
նա I էլոտրէէ՜լ
կե՚լեւր
, է ^ ՚ ե լ
Լս՚՚բր
, յատա–
կբ : Այն աաեն , Հե տաքբքրութէւն
ր էնք
նարեբաբար
երեւան պէտԼ՛ ելլէ ;
Ամէն
ուսուցէչ էր արՀե՜ստբ
պիտի
՚ / ե –
բահէ արուեսաԼ՛ : Պէտէ ՀբաՀրէ
լաւսւղոյ–
նէն
կէրքո՚Լր
՚ Իր էլեանյւչէ սլէաէ
դարձնէ
յալէտենաէչան
պրպտում
մր ։ ԱնրնղՀատ
,
պէտէ
քննէ էր ղւսղափարնեբր
։
Ուրեմն
, սլէտէ
րլլայ
յաւէա
գժգոՀ աբ–
ուեսաագէտ
մր :
Որպէ
ս՛ւ է , Լ՚բ ուսուղում ր դառնայ
"՛ղ՜՜
րէւր
ռւչադրո
էթ ե ա ն :
0 ՜ , ՚ "
քն ատեն , յաչողութէւնր
պէտէ
ժպտէ ;
ԱՐՇԱԻԻՐ
ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
