ՋԱ8ՆԵՐ
ԳԱԻԱՌհՆ
ԿԵԱՆ՚ԲԸ
ՎԻկՆԻ
ՄԷՋ
ՎԻԷՆ,
(Յառաջ)
կ՝արժէ
թեամբ
աբձանագրձլ^
ր նախորգ
թգթակցոլ
-
թիւննեբովս
մաանանչաէէ
վաբակիչ
թմբէրբ փա .
րա՚ոե/ու
վբայ
է ։ ԱՀա, գ ե ռ բնթացիկ
ամիսբ
չյբաւք՚սհ
, եբեք
յաքող
ձեոնաբկներ
կուգան
կ՝.ա ֊
ւեաեն
գաղութին
ւք Լ րսւդա ր թնո
ւմ բ ;
Հ. •
Մ • Ը • Մ •
Զաակի
առթիլ
,
շաա
ւյեւյե–
ցիկ
« 7 ՞ ^ ՛
Հ– Մ. Ը. Մի աղաքբ,
Տէսինի
մէք
ունհւյան
բաբեկամական
Հանղիպում
մբ մեբ
ք"յբ
միութեան
Լ բկու
խում բերուն Հեա : Նս^խ
, կրա -
սեբնեբբ
ճակաաեցան
իրարու
ղէմ,եւ
յաղթական
Լիոն -
Տէոինի
տղաքբ,
իրենղ
ճկուն եւ նոյն
քան վաբսքետ
խաղաբկութեամբ ;
Ապա մաբղաղաշտ
մտան
երկու
մեհ՛ խում
բե
րբ
իրենւյ կարղ
քւն
մբւյհլոլ
Համաբ;
Հասաբակու -
թիւ՛ւ՛ր սրտատրոփ
սկսալ
Հետեւիլ
յարա շարմ՛
ղնւգակի^՛ ՚ Լս՚գԼ"֊ թէ քանքւ մբ վայրկեան
անղտձ–
էբ երբ Տէսինցիներբ
յաքոդ «փաստերով
մօտեցան
մեր
բե րգա
սլա Հքն եւ բերդէն
ներս
սա՛Հ եց ո լդ ին ՝
դաււոդք՚ր
Գ^՚Գ՚"կր։
Աւս
առաքին
նշանակէտբ
/ա բոնա պէս
էք ստաՀոլթիւէէ
ներն
շեղ
Լիոն
Տէոինի
Հ, Մ՛ Ը՛ Մ՛ի մա րղիկնե րուն : Բայց, շաա
էան^
ցէսհ՜ Վի^նց քէներն ալ կրյան
սլւս տաս խան
ել
ն շանէս–
կէտոէք
մ ր ել էս քսպէս
որոշ մամանակ
էք բ
խաղբ
քէ֊ւսն քէ՛ա ցէսլ , ումե րոլ
Հ ա ւ ւո ս ա բ ո ւթե ան
ն շաննե բ
ց"ւցնե լուի ;
Բա քց , Տէսքնցիներբ
նորէն
օդտուելով
մեր
մէէւրդեկներոլ
տկար մկկ էւլաՀէն , եւ ղեռ առաքին
կիսա խաղբ
չլբացահ
, երկու
յաքո րղա
կսն
կէտեբ
նշանակեցին
^Ր"Վ
կիսախաղին,
Տէսինցիներբ
3 -
1"՛/
յսւդթտնակր
աէւրսՀովահ
կբ կաբՆէքն
Հ
Երկբոբգ
կիսախաղին
,
Վիէնի
մարդիկներոլ
կոդմր
որՈշ վճռակ անութ քէւն կբ տեսնուէր,
կ " ՚ մ
ՀաւասէՈբիլ
եւ կամ •
• .
յ ւ ս ղ թ ե լ
:
Այսպէս աք ե ՝ -
դաւ , դ՚սւ Րէք տնալի կերպով
, ո րովՀետեւ
, ո < ւք իա
յն
Հաւաէէսւբեցւսն
, տյլել չորրոբգ եւ էիեբքքն
նշա–
նակէտոէք
մբ քւոդթական
գուբս
ելան գաշտէն
է
ԿԱՊՈՏՏ
ԽԱԶ–֊
կաէ1ք– յւքաչքյ օրբ, աքս տաբի
էոօնուեցւոէ
Հանլյ.էս
ինքս ւ,րով
մ ր , «Հ • ՕՀանքան
եան»
՚ակոււքբին
մէք, շաբաթ
իրիկուն։
ՏԻկին
ԱրշէքքՈ յս
Մաղայւեսէն
բացում բ կատարեց Հան ^՝
գէսին
, տաք ով Հակ
ի րճ տ ե ղ ե կո ւ թ ի ւնն ե ր
իրենց
գո բհ՜ ո էնւ է ո I թ ե՛ան եւ կապ– քէքւսչի նսլաէոտ/լնե
րու
մ՛ասին : յԼքս էսռքմք։ւ
քոլդումով
քքւ^եւք
մերմէ
սնգսքրձ
մեհն ուին եր էն վերքինր՝
9՛ •
Իւիէկեան
բ եւ
Հրաւի րեց նե րկանե
րբ
քո անկ՛ա յս յարգել
իր
յ ի շ ^ ^
տա՛կ ր ;
կապ . քՍաչի գպրոցներու
աշակերտներբ
յա ֊
քոդաոլէէէ
նւերեա քաւյռ։ ցին առաքին
ւսնւղսէէք բլլ՛ս ՜
լՈէք ,
«
Կհ՜հ՛ի ՀօրեդբէԱ քրՐ»
էքէ/լ արարնոց
էլէււէոա ֊
կե ՐՈ Ոէ թիւնէբ
, առնւուսւհ՝
Պ ՛՛լսո է
«
Պ՛արտէղ » ՝ամ–
ստթերթէնէ : Եւ ւէէէԱէք , սկէլսէւ
խնքո / բ ի բամինր ,
սեդանէաս/եէոոլթեամբ
Մ • Մուքւտտեանի :
Ոմանք
արտաււսնեւյին
եւ ոմ անւք ւքեներդեգինէ
, ք՛՛՛կ
Ի՚րմ -
բեբղնեբր
իրէոբ կքէ Հրմշտկէին
, ղուաբթ
մթնռ -
լորտի
ւքբ էքէք
՝.
• .
Հէոնգէս
խնքո յքն
ալքի
փայլ եւ աշխումռւ
.
թիլն
սէոացաւ
շնորՀիւ
երկու
Հիւրերու,
Պ՛ Պ՛
ԺԻբա քր Փաքէէէմոլտեանէի եւ Սերովբէ
Մո՚նուիետ^
նէի որոնէք
ւք։՚ոիէն ի փոիէ
ւս րտա սանեց քէնէ ,
եբգեցին
ել խրախուսիչ
խօսքերով
խանգավաո
ե ց ինէ կա ֊
պոյտ
Իլաչի անխոնք
անղամ ո լՀ ինե
ր
բ :
Ուչ ատեն,
երբ
Հպիւֆէ»ն
արղէն
թեթեւցահ
էր իր անոյշ
բեռնեբէնւ
, խնքոյքն ալ վերքացաւ
:
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ
ՍԳԱՏՕՆԸ
֊ Մեհ
^Եղեոնի
՚^՝2բգ տարեղ արձբ ւղաէռշաճ
Հանղիսութեամբ
տե
ղի ունեցաւ այս կիրակի
, կէսօրէ
վերք,
նո
յնպէս
Հ–
ՕՀտնէքանեան
սրաՀին
մէք,
նախաձեռնռւթեաէքբ
Վիէնի
Հա յ կաւք աւէւ րնե րոլ եւ Մ արտիկներու.
Մ ի–
ութեան եւ մասնակցութեամբ
Հ. 3– Գ՝ Կոմի -
տէին. Նոր Աեբռլնղին,
Հ. Ա– Ը. Մփ,
կապոյտ
Խաչի ել Վասպուրա
կան
ի
միութեան
Պարտաճանաչ
բաղմ ութիւն
մբ
փոլթացահ՛
է ր սրաՀբ
իր քա րգանէքբ
մ ս– տ ուց ան Իյլու
Համար
մեր
նւաՀսէԱէէէւկնե րէէւ տնէքէսՀ յիշատակին
:
Բեմ բ
իսոբանի
կերէէլարանք
ւքէքեցահ էր, Հովանաւորոլ
-
թե՛ամբ
ֆրանսականէ եւ Հա քկական
գրօշեերու
:
Հ • 3 - Վ • Լեւոնեան
, իր րացմ ան
խօսքե
րբ
աբտասսւնէելէ
վերք. Հրաւիրեց
«Արաքս»
երւլչա -
խում
բի
օրիո րղնեբբ
երգելոլ
«Տէր
Ողորմեա»ն ,
որ ունկնգրո
ւեցաւ
յոտնկա
քս
ե լ
ե բ կ իւղքսհօբէն ։
Գե ղարուեստական
բամինին
իբենց
մասնակ ֊
ղութ իւնբ
բե րին տիկիննե ր՝ Ովսաննա
էօ
քէէ
ի ււլե ան
ե ւ
Ա. թաղէոսեան,
0 ր ՛Օ բ ՝ Անմէ ք Ուգունեւսն եւ
Արաքսի
Մուրատեան
, Պ ՛Յ՛ Մաթոսես-ն
ե լ
ււք ա -
տանի
Յ՚՚՚Լ^ • էօքսիւղեանէ
, քնչպէս
նաեւ
«Արտքս»
եբգչախոլմբի
օրիոբդներբ
Հ՛ 3 • Գ • Վիէնւի կոմիտէի
կողլքէ քսօսք
առաւ
Ա - Գալուստեան
էէ
ր եր1լէսրօրէն բացատրեց
Ա պ ան
գին
՚աՀոէլորութիլնւբ
եւ անոր Հետ կապոլահ
քսւ -
էչաքակ՚անւ
անցոլգարձբ
ւքեբ Հաւաքական
կեանւքին
վբայ X
Օրուան
բանա խօս բ , կ . Տէ րմ ո յեան ,
յի
շեց
անՀեբքելի
վւաստեր,
ա-պաց ո ւցանե լո
ւ
Համաբ
կանէքս՚ոէմտահռւթ
իւ1։բ գ ո բհ՜ոլահ–
Ոճիրինւ
։ Պ • Թ •
Այվաւլեոէնէ
(Լիոնէն) եւս քսօսք առնե լուԼ
ի ր
խոբ
վ րգ էէւիէէւմ բ. յա քտնեց
20րղ– ղտրոլ
գէէձՀիճնե բունէ
Հսնղ.էսլ , եւ Հ . 3 • Լեւոնիի
-Աէնէի
վւտկւք անէ իէօսքե–
բհն
սէնէէքիքապէս ետք, ներկանւեբբ
քոտնկաքս
եւ
միաբերէէէն
կրկնեւյքէն
Հեւոեւեւս/
օրՀն.երէքբ .
« Օրհնեալ յււ1այ Յիշաաակը. ԱէցբիւեաՏ 6ւււև
նաաւա1|նհրու(ւ: ԱնռւՕց փւաւռա՜ւոՈ եւ
Յաղ՜թ՚աււան
հււգի(ւեյւ՚ուն ա ժբ եւ քաջու՜թ–հ1–(1ը մնա՚ւ ^^ե^ի հետ
եւ աւքբոււջ հաւ՜ւ ժռդովորդ՚ին հետ,
ւաւււտեաւյս ,
յաւիտեւնւքւց, աւքէն »=
Ա. կ.
ք^ԻԻՋԱՆԳԱՑԻ
ՄԵՐ
ԱԻԵՏԻՍԸ
ԼԻՈՆ •
Անցեալ
շաբթու
ւլոլրտ
Հող
քւն (անւձ–
նեցինք
մեր ամէնուս
սիրելի
Աւեւռիսբ,.
Ապրիլեան
արՀսէ լիրքէն
մ աղա պու
բհ՛ աղա առ ւահ
շատե բուն
նմանէ , գառնութեան
բսւմա՚կբ
էքմրուր քամահ՜
՝.
Վե րք ինւ ա բ տ՛ա՛ղ ա էքթ քէնէ եկահ՜ էր Ֆ Ր՛՛ն սա
Ի Ր
բնտսնեկէսն
Հ՛ամեստ
բոյնուք
։Ո՚°էԼ չէր ճտնւչն՚սլ
բն
կեբ Աւեէոիսր
, րնկերա՚սէր
եւ աղնիւ
մէնչեւ
վեբ
քբ
Հաւա տ՛ա րիմ
Հա յրե
իքի
աղատաղբ
ութե
ան
գտղսէվւար
քն , հառա քեց իր ումե րուն– ներահ չա ֊
փուիբ , իբ այնքան
սիրսէհ
կացմակե
րսլու թեան
,
չուո. ու
՛անւ տ րտո
ւնք
է
Ե՛լաւ
օրինւաեեքի
բնէ կեր
մր
ել
Հ՚սյր
մբ էքիէտ բարի եւ ներողէ
Անբամէէն
էբ
մեր
քէնւկհ րակ էէէն ե՛– քնտանէե1քան
խնւքոյքք;երէնէ, ա–
ւքէն կոէրքէ
ւինւտուահ , քւր ուբէոխ ու չէն բ^ւ
-Աքլո -
բոլթեէէէմբ : Այո , էէիրեքքէ Աւետիս
, երբ այս
երկու
տող գ իրբ քու ա քնքան
սիրահ
«Յառաք
»իգ
կ բ
յանձնւեէք
որուն
ամէն
օբ սնՀամբեր
սպասոգնւ
էիր,
գրիչր
ձեռքե բուս
մէք էլբ ղոդա՚յ
, եւ
ւսրց
ունքի
կաթքէ քնէե ր կ բ գքորռւինէ , եւ չենք կրնար
Հա
զտուիլ
թէ
էքեղմէ
րւէւիտեն.աէղէս
րամն ուեր ես ։ Ին չ
ե -
րաւ^եր
ունէիր
որոնք անկատար
էէնացին , ու երբ
ամէն
անղամ
խօսք կ^բլլար , 1^բսէ իբ.
Մ եր
Հայ–
րենէիքբ Աւլատ Անկս–քո պիտի բԱայ,
սլէտք չէ
յու–
սա֊,ատիլ։
Րայց
անալոք
մաՀր
վալլամամօբէն
խլեց
քեղ , անմ խի թաբ
թողելով
կեանքիղ
լնկե րր
չորս ձագոլկներոէքգ
մ իասին , եւ
Հեռաւոր
Նե էէ
ոսի
ափե բուն
վբա
լ Հաստատուահ
երկու
եղբա յրն
եբգ
ո րոնց տեսոէ.թեան
կա րօտ ովբ փսւկեցիր ա չքերգ :
Հողբ
թեթեւ
՛լայ վրաղ
սիրելիէ Աւետիս
, էիունք
մր
Հի՚-սէյնիկի
անուշաՀոտ
հաղիկներկն
, ել պրտ–
ղռւնց
մ բ խոլնկ
ան թաոամ
յ ի շա տ ա կի ղ. Հա յրե .
ն՛իքի Ա՛ Վ առվառ
եկեւլեց
ք։էն %
ԿԱՐԱՊԵՏ
ՅՈՎԱԿԻՄԵԱՆ
ԸԱՈԻԵԼԻ՝Ր
ԽՕԱ՝ՐԵՐ
ՄԱՐԱԷՅԼ
•
իք ում բ մբ սրտցաւ
Հա յ րենա
կից-
ներէ կաղմ ուտհ
յանւձնւտխոլմ
բ
մ բ , ձե
էէն
ա րկահ է
մեհ՛արելու
^տյ մ շակո յ թ ի սեւ ա շԼսատա ւո բ
մ բ,
եբամքւշտ
ուսուցիչ Պ՛ Լեւոն
ճէրաՀեանբ
յ
3 ՚՛ բե լեանէնէե ր շատ ենք
ունեց
։է
^հ , նուի րո
ւահ
՚լրական ել քաէլարակէսն
մեհ ղէմքեյտու
, որոնք
ի–
րենք
ղիբ ենւք պա րտաղ բահ են մեղ իրենց
մ եհոլ -
թեամր։
Րայց
չենք մտահահ
այն Հտմեէէտ
ումե ֊
րու
մասին
որոնք
նոյնպէս
Հանրօղուտ
գեր մբ կա
տարահ
են ; կբ Հ
էէլա
ր տան ան ք որ քառ
էոքաէք
էմ մո
ղովուբգ
ենւք եւլս-հ՜։
Րայց
այսօր իսկ
կ^ոլղենք
անտեսել դ ա րա շրքանբ եւ .քս՛լե լ
Հ
ին՛
Հոգե
բանռԼ–
թեա՚մբ
։ ՜Յ՚սրղ ենէք մեհոլթիլննեբբ
, բայց
անոնց
կարգին
վէէէ
րմուինք
ղնաՀա տել
Հ ա մ ե ս ւոնե բ բ
« Յ՛առաք
»
բ
բլլալով
կաւլմ ակե րսլութեան
մր
բեբանբ, որ տ՛ուահ է աւելի շատ քսոնտրՀ
Հերոս–
նէեբ , կբ մնէէս ք
՛սւ
րտա
քա քտ
ի չբ մեր
մոէքովոլրգի
Համեստ
իւաւե բունէ : Եւ Հոգ է իր մեհո՚֊թիւնբ
:
Ո՚^վ է Լեւոն
ճէրաՀեանբ։
Րմշկակահ
Համա
լս՛ա րան Լէ
ուսսէնէՈէլ
Հ
Կ բ ձերբակալուի
եւ կ ր բան
տարկուի
Եբւ՚ոբւլք։
մաՀսէփռբձին
աոթիւ, եւ իլ^ար–
էոաքսուքէ
Հսէմա
լէէէս
րտնէն
իբրեւ
անբէսղձալի :
Րաքց
քիսու11լ
էոէէւրի
աչքի
լոյս
սռլա՚ւահ
եէ.
այսօր
լո
քս
ի կաբՕէո
իր տկա բաց ահ աչքերով կբ հ՜առա ֊
յէ Հ
՛ա ք
.
Եկեղեցւո
ք իբբեւ
ղպր ա՛պետ եւ Հ այ
մ շա
կո յ թ ի ն ,
քէբրեւ
ուսուց
իչ , ունենալով
բսէղէք
աթիւ
վկա– էականներ
;
Աիրելի
«.Յաոաք»
ինչպէս
եւլահ
ւ^ էք
միշտ,
այսուՀեէոել
ալ եղէք
այսպիսիներոլ
՚սլաշապսնբ,
մանաւանէղ
ն
՚երկաքքւս
ուր
Հռւնձքր
սւոէէւտ
է, բայց
մշակնեբր
սւէէ
կ 1էւ
ւա
թի
ւ
ենէ
։3 ո
ք
սնւե բ շն չ ենք
աքս
մո
ղո վո ւրգի
սեւ
է էէէ ւոա
լ ո րնեբ,
էիէէ
չէ որ կբ՛ փնտռեն
, աքլՀոդեկան բա
Լէս
բա բ ո
լթիլէւ
մբ։
Առաքին
Համա շխա
բՀ ա յ ին պտտերադմին
շաա
մբ
Հայոոդիներ
ձգելով
իրենւց
սէ
>խաւոււնյն
ու
Հանգիստ
1/եանքբ , կաւք ա
՛ւո
ր
էո
բձանէսռ րուեցան ,
եւ
Կ ո
էի
կւս սե ա
՛քէ
ճակա՛տ բ
կսէէք
Կ
իէ
լիկ իա ,
Աւո անս։
գո՛ց
ք
՛ն : ^ատերր
քէնկսն ,
ք
՚սկ մնացեա՚լնե
ր բ
ամէն
օր կր լսեն Հեգնական
«կաւքաւոր-^բ
. . . Մշակո քթի
ճակատի
վր՚ա
յ եւս կան րաղմ
աթիլ
կամաւո
բնւե բ •
որէնք սակարկեք
չեն։ ղԻտցահ։
Վենետիկի
Մ Լոք՛ -
թա րեան
Հայբերբ
՚2
,^աւքեա ք քՈ
բե
լեանէՈէք
էք
բ պա՚տ–
, ուեցինէ իրենց
էոսլւսբանի
գբա շա ր բ՛. Մենւք
ինչո՛՛՛ւ
պիտի
ղլէէնանք
քԱւ
րւլանքի
օր
մ բ ՏՕ՚ււմ ե
ւս՛ ք
ուսու–
գիչ
եբամշտապետի
մր որ իր աչքին
լոքսբ
տոլահ
է շէն պաՀեքու
Համար
Հաք՛
եկեղեցինւ՛ ել Հասցու
ցահ է աշսէկե բտնե ր որոնէք
կ ր սպա
սա րե ենւ
Հէէէ
քկ .
՛մշակոյթին
:
ՅՈՎՀ–
ՏԷՕՐՄԷՃԵԱՆ
Հ<ՅԱՈԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(60)
(ՎԷՊ ՎԵՐՋԻՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԷՆ)
Արգարեւ
, մեր Հաւաքռ
յթէն
Հաճելի
մթնո
.
լորտ
մր էէէոեղհուեցաւ եւ ես Միլբրբ
լո՛ւ մբ քննե
լու
III
ոիթբ
ունեցա
ք : Գարլբթբն
սկսալ
ղուաբթ
՚գէ՚տմութիւննւե
ր պատմել,
ղւէւաճա ցնե լով
ֆօն -
թիլին : իր արեւելեան
ւգատմ ո ւթ քււննե րբ Հաւա -
նաբռլբ
գայթակդելի
թուէին Օր՛
Լօրինկթրնի
.
բայց
անոնէէքմէ մէկ քանին
միտքս
պաՀեցի Անօ -
րԼ՚նի պատմելո՛ւ
Համ ար ;
Խօսեցանք
նաեւ լրտեսներու
մասին ել Գարբլ -
թլ՚ն
էէլսէտւքեց թէ ինչպէս
ադնէուական
3)բանսոլՀի
մբ սիսա լմտմբ դէչ տպուահ
լբադրի
մ բ վբայ
նբս^
աահ
էէւ
աքէէ
պւէւտճառուի
իրբ լրտես
ձեբբտկալ -
Ուահ էբ։ Միլրբ
ՔՐքքալիր կբ խնգա-ր .ես ալ առի
թէն
օւրտուելով
1լ ուսումնասիրէի
իր ամէն մէկ
չսէբմոլձեւբ
:
Ժամբ
տասնրմէկին
Միլրբ
յսնկ՚աբհ
լբքացէէէլ
ել
յայտնեց թէ պարտաւոր
է մեկնիլ,
.էաքոբգ
շա՚բթռլ
մեղ ճաշի
ՀրաւիբելոէԼ։
Գարլթբն
եւս
մեքլնեցալ
քանի
մր վայրկեան
վերք :
Ուրեէքն
ՄիլրՐ դարձեալ
ՄոխրոլՀիին
նր֊
մէէէն կէս էքք։շերէն տռաք կ^ուդէ էոունբ
դտնէուիլ
Հ
Կրնա՞մ\ո՛
շակել թէ ի՞նչ է իր
մեքքնումին
պատճսւոբ։
Պ՛ Պ՝ ՛Ր՛ի մօտ աշխատող
բնկերս ր -
սաւ թէ մեր Հարցուցահ
ալիքի երկա
բո ւթեանւ էէր–
բա
յ Հաստատո
լահ է գեբմ անա կ՛սն
ռատիօկէս
յան
մբ, որ կբ գորհէ
Վաբշաւայի
մէք :
Վ արշաւ ա լի" մ էք ;
Այո • Աքգ կայանէն
մասնաւոր
յայտագբեբ
կբ Հրէստւււբակո
լին արեւելեան
ճակ՛ատի
ւյփնուոր–
նեբունէ Համաբ ;
ինչ որ ցոյց կուտայ թէ Անգլիացիի
մբ
Հ ա.
մ ար
ոչինչ
չկա
յ Հետսւքրքրականւ
այգ
յա յտա -
գրին
մէք։
ԵԼ
սակա յնէ Միքբր կբ Հեէոեւի •••
Մենք այդպէս
կ^ենթադրենք
՚,
//^ , իրուլսւ
թքււն մբն է այգ։
Օնօրինի պատ
ոլ քւ րահ էի ստո
ււլ ել թէ ուր կբ ւլ տնուի ռա՛տիո
յի
սլաքբ՛
բսաւ թէ միշտ
նո յնւ տեղբ կբ
մնայ
Ուրեմն
մենք
ալ մտիկ
լնենք,
բսի եւ ղաբ -
^ուցի
գորհիքին
կոճակբ :
՝Ր"*յլերղի
մբ Հնէչիւններբ
լսուեցան
Հ
-
Թ ռւդթ
ե լ
մ՚էւտիտ
պաէորաստեցէք
,
բսալ
Փօնէթիլի
,ւղէտք է որ մինչեւ կէս գի՛չեր
Աէղասենք;
Ա.րղի.՚նքբ յուսախաբռլթեանէ
ւքատնեց ՚^եդ
է
ճիշգ կէս դի շերին
իէօսնակր
յայէոարարեց
թէ օ–
փեբայի
կտորներ
պիտի
նուագուին
։ Կէս մամ եւս
ւսնցսււ այս կերպով : Մի ա՛ւ մի նշանակեց
ի նբ .
ուագոլ՚ահ
կտորներուն
անէ ո ւնւն՛ե րր : ^ամբ
կէսին
նոբ
յսէյտագիր
մբ ս1լսաւ։
Խոէէնւակր բէէաւ՛
Հիմա
էղիտի քսէք դինոլո
ոներոլ
յատուկ
մեր
էքե
բեկ
ուան
քա քտա/յ րին կրքքնու թիւնր : Ա իբեւի
դին
ու որն եբ , ԱքՀ աւաս իկ
ձեր
էսղ էրա՚կ անէնե ր ր ո րոնք
պիտի
խօսին
ձեէյի
Հեէո
I
Նախ Տի՚կԻն
Վիլլս՛
պիւոի
խօսի
ի
ր.^ ամուս
ք/1ւքն :
ՊաՀ
մբ լռութիւն
տիրեց , յեէոոյ
լսուեցալ
կբ–
նոք
մ՝ր ձայնբ .
Բաբեւ
սիրելի
էբնսթ։
ինէչււլէ^էէ ես :
Ե"
մ իչտ քու մ աս իգ կբ խո՚բՀ իմ եւ կր սիրեմ
քեղ :
Կ՚՚աղօթեմ
որպէսդի
շուտով
ւիերադաոնաս
Հ Փոք
բիկ
Ր
ք՛
թան ալ ամէն
գիչեր
էլ աղօթէ
իր
սիրելի
Հայրիկին
Համար : քքատ Հպարտ է քեղմով ել ա ֊
մէն
սնգամ
ղպր
՚ոց
կբ տանի նամակներդ
եւ սլ
սո
ւց չին
ցոյց
կուտայ
՚. Մնաս բարով
, սիրելի
էք–
նսթ,
առողք Ոէ թեանղ Հոգ տար :
Հտյլ ՀԵթ1էր ՜
իսկ
Հիմա,
շաբունակեց
խօսնակբ,
պիտի
խօսի
Տիկին
Աննա Րոսթոք
իր ղւսւկին՝ տասնա ֊
ռլեէո էրնէէթ
Ր ոսթոքի \
ԵԼ
՛ա յսպէս
շար ո՛ւնակո ւեցալ
քա լտս-՜ղիրբ :
Բաո. առ բտռ ա րձանաղրահ
էի իւրա քան չի ւրին ր–
էէ^-ս՚հնե բ բ I
տ
Ժամբ
մէկին
քայտագիրբ
վերքացաւ
ղեբմոէ–
նւականէ աղգ՛
քաք լերդով։
Խօսնւակբ
ք.ա՛ լտա բաբե է;
թէ կայանբ
կ բ փակռւի
մինչեւ
աէւա ւօտ եան
մամ ր
եօթբ Հ
Հյարոլնակեցքէնք
մտիկ
րնել ,
որՈէք
Հետեւ եո
խորՀէինք թէ կրնային
քիչ մբ էիերք որեւէ
ձելոմ
Հ բաՀ անգ մ բ
Հ բատա րակե
լ ։ Բայց ի դուր սպասե–
ցինք :
•—՝ Գոցեցէք
, բսալ
Փօնթիւի
, կէո մամ վերք :
Այս
՚ք֊իշեբուան
քա քտագիբբ
մե բ
քացաւ
։ Այսու .
Հանէիեբձ
այնպէս կբ կարհեմ թէ աքս , կա քան՜
կեղհ է
ա յս վերքքէնէ
յայտաէքի
ր •<
.քՈ ,
ւքանւաւանդ
հայրէ
հւս
քր շինհու էր
֊ – Վստա՛՛Հ
էք ;
Fonds A.R.A.M
