եՐԲ ԿՈԻԳԱ8 ԱՊՐԻԼԸ..–
ԱԽւաթՒ
գիւղԱքՈէ, ջաէդը
Հեքէթ
պս»»աոսդո
Երբ
կուգայ
Ա՛՛ւր քլ ամիսր
մեր սիրտերր \
կսկիձ– է պատում ••• մանալա՚եգ
որ, յ"՚ք"ՐԳ
՚"մէ^
յ
աւր Աայիսն է, ամէ՛նէն
գեգեցիկր
ամիսներէ, որ ՚\
մենք պիտի
չտեսնէինք
խագագութեամր
եւ յոյ - ւ
սուի Հ
Ղ՛արերէ ի ւիեբ տարուան
ամէն
մի ամիսբ
թո.
գել է մեր ՛իրս՛ յ տխուբ
, արիւնոտ
, ոգբերգական
;
մի
գբոշմ
, Բ"՛ յց՝
1915/՛
Ա՚՚ւրԻլՐէ
իր տհաւորոլ ^ .
թեամբ,
Բ"լ"ՐԲ գլել
անցել է։ Այս անգամ
թէ
տաո-ապանքն ելթէ մա Հ բ աղգ ո վին էր եւ մի ան.
յ
գամ բնգ մէշտ։
Զեմ կաբձ-սւմ որ, Հայրենիքէն
մէ |
մաս
մնացահ՜
լինի անաւեր եւ անարիւն : Րայց՝ ^
Հալահական
մո
ւլո վ բղէն
եղան
մնացորղներ
վիրա–
լոր,
սղաւոբ
ե՜լ թափառական
՝,
ԱՀա, ես էլ՝ մէկբ
վեբապրողնեբէն՝
այսե - -
րեկո
յ վւակո ւմ եմաչքերս ու մտահում
մեր ան -
Հ
ցահ
ճամբոլ
վրայ, որյար եւ նման է Հաւանա
. \
բաբ գա բերէ ի վեր մեր
նա խո բգնեբ
ի
անցահ |
ճամ բուն : Ու, ս" բ ՚^էկր
լ՛՛՛լ
հ ՚" յ Ր են ի՛" քն աւեր |
թէ մոգով ուրգբ ն՚աՀատա
կ ... Առանց
մէկփ
միւ– ՜Հ
սր գո ւո լթիւն չէբ ունենա
յ , ուստի՝ պէտք է լալ \
երկուսն էլ ...
* կա րհեց ինք թէ շինա րա ր ո ւթ ի լն բ
մ եհ
առա
քիւ,
.
նութիւն է բոլորէն
յարգուահ
: Սխալեցանւք : Որ– ՝•
քան շատ շինեցինք,
այնքան
աւեբահութքււնէբ
մեհ
յ
եղ՛աւ։
՛իէմ առ ղէմ գտնուեցանք
միշտ
կոբհտնիչ
1
մի
ումի Հետ; Ղ,ոբէն՛ շինւեցինք , նւոբէն
քանւգեցին՚Հ
Անտառ
տնկեց ինւք մեբ լեռնւե բ բ
ղարգարե
՜/ոլ
^
Համար
,նւրանք այգ անտառէ
հառեբէնմէայն
ղէտ– ;
ցան կախաղան
շինել
մեղի
Համար
ւ
\
ճամ բանւեր
շինեցինք
եբկ
բի
չորս
կողմ բ եւ ^
ա քղ ճամրաներով
քալեցինք
էբրեւ
մաՀապարտ -
ներ :
՜
՝
՚.|
Եկեղեցէնւեր
շինեցինք
գարեր
ղիմանւալու չափ \
ու
մեղի Համար
իբրեւ
բանտ
հառայեցին
:
–յ
Ըմբոստ
, յորղաՀոս
ղետերի
վբայ
կամուրք - >
ներ
նւետեցինք ու նոյն
կամուրքնեբէն
մեղ վար ՝•
գլորեցին։
I
Նո յնիսկ
Թուրքի՛
Համ ար
մ ղկիթներ
շինեցինք
^
՛ո րպէսղի
աղօթեն ել նրանք փոխանակ
աղօթեքու
, ՚՚,
Հոն
մաՀուան
վճիռ
արձակեցին
ու գուբս
եկանՀ
մեղ քարդե
լու
Համ աբ :
^
ՋրՀոր
վւոբեպի/նք
իրենց էսկ ստեղհահ
անա. ^
պատների
մ էք անցնւող կարաւաններէ
Համ աբ
Հեւ
այղ
քրՀորներր
մեր ղ էակներով
լեցուցփն
:
. • ՝^
Տորենւէ
Համար պա րկեբ
կարեցէնք,
այգ ՝•
պարկեբի
՛քէք մեղ ղրէնէ ու ողք ող^ ^"՚/Բ նետեցէն
։ ^
Ու ցո րենբ մնաց՜ ղաշտում
՚,
^
Տան/ուտէր
էէնք
, պանգուխտ
գարձանք ու մեբ
՝.
կարօէոի
գէրր
երբեք տեղ չՀ ասաւ
Հ
՚
յյ է րում
էինք
երղել
ղաշտեբբ
կանաչ , արտե. ^
րբ
բերրի , մեբ եղնեէէր պարարտ ,
բնչաղոլբկ
՚
գարձանք
, քա՛շուեցանք
վանքեր ու ողբ երգեցինք՝.
֊Լ
Հողերէն
վաղամամ
մերճակատներբ
կնճռո - ՚
տեցան՝
ինւչպէս ակօսներբ մեր արտերէ
, կնճիւռ - ^
ների
մէք մեր քբտինքբ
վաղեց , իսկ ակօսներէ
մէք ^
մեր
.ա րիւն բ ;
^
Տանուն
գեղեցիկի
գրիչ
շարմեցինք մեբ մատե–
րբ
մոմի
ոլէս վառելով,
մինչղեռ
յանուն
ոճիրէ՝
իրենք
մեր ղլխերի
վրայ Հատու
սոլրեր
ճօճեցին
։
Ա՛եբ ամբողք
կեանքն
անցաւ մեր փ լահ
բոյ ^
նեբբ
նորոգելով
,
մ ինչգեռ
իրենք
սիրեցին աւե - \
բակն
ու
.ան՚ապատբ
I
՜ ՚՛^
Երկնքի
թռչուն/1։եբին
անգամ քաբ նետեցէն.* ՚–^
ինւչ որ մնացել է մեղմէ ետք՝
արմանի չէ Հայրե.–՝
նէք
կո չուելու
, այլ՝
լքումէ
ու
՛աւերում է ամա
յութիլնն
է որմէ կեանքր,
յոյսր,
երաղբ
փախել\
են ք^ւգմէշտ :
՜\
Եթէ
Թ"ւրքբ այգ Հողերբ նկատէր իր սեփա –;
կանոլթէլնբ
, պէտք է որ խենթ
լէնէր
աւերելու
,1
ամ ա յացնե
լու Համաբ : Նտ աւ եր ում է ո րովՀետեւ
-
գէտէ որ ուրէշէ սեփա կանո
լ թ
էւնն է։ Նա տպրելէ
է մէշտ
իբրել
մակաբոյհ։
Նա ոչէնւչ չէ
Հնարելէ
մէնչեւ
Հէմա։
Ասեղէն
մէնչեւ
թելբ
ոլբէշն է տբ––
ւել
էրեն : Ղ՛րա Համաբ
է լ՝ բոՈ։ է ումով,
կողո –\
պուտով , սպաննելով
էլրացնել
ո՚֊րէչի
քրաին՚քէ՝.
արգիւնքր՝
եղել է էր մէակ
առաքինո
ւթէւն բ % \
ԵԼ
երբ էլչիմնացել ոչ ռսւյա , ոչ՝ հառայ ,\
՝ո չ մշակ , ոչ ղորհալոր
, լնկել է
թ շուառո
ւթե սւԽ,
մէք։ Ն
՛Ա
երբեք չէ իմացեք
բնութեան
գեղեցկու
–Հ
թի՚նր
,
ղոր միշտ
աւե րեք է
ոչ է լ
ստեւլհւԱք,
դորհութեան
ղեղեցկութիէնբ
, ղոբ
ք՚"Ր^ել է^
պարթերաբար : • . .
Ա է օր է լ
III
քղ ռ՛ա քա քի Համբերոլթիւնր
Հ ատ Հ,
նում է ու գառնոլմ
յեղափոխական
: Եւ սկսւում
է՚\
կաաաղի
մի պայքար
երկու
կողմերի
միքեւ։
է^՛ չ^
էլ. եղահ
լէնի
Հետել՚ան/քբ,
յանցանքբ
մերր չէ ոլ^
.սկսանք , ոչ էք՝ եթէ սքարտուեցանւք
:
Տանցանք.
պիտի
քինէբ եթէ չսկսէինք։
Արգէնւ մէկ
դարով
յեւո
էին՛ք
միւս ադտտագրուահ
մողովրդների
վրվ
բ ՚ " յ •
.
յ
Թոլրքբ
վ երահեց
երկիբբ
Հսկա
յ մի գերեդ -;
մաննւոցի,
ոք
միայն մեդ, այլ եւ իրեն Համար
ելէ
գիշե
ր
ցեբեկ
ուրո
լա–
կաննե
րի սարսափբ
մեհ
ո։յնտեղ
ապրողների
Համաբ ;
Հայրենիքի
ղաղափա
ր բ
իր
իմաստբ կբ կորսրն^^
Ախլաթի
շրքս/նին
գիլղերր
չտաբագրուեցան,
միւս
շրքաններուն
Հա յութեան
նմ ան , բա յց
իբենց
ճակատագիրբ
աւելի
գաման ե կորստաբեր
եղալ:
թո
լո ր ղիւղեբ
էն
\
8^—50
տա րեկան
տղամ ա ր ֊
գիկր
ամիսներ
առաք
, իբրել
ղինոլո բ
Հ աւա
քահ
տա բահ
է ի՛ն Աղերգ ելքարղահ՝
Համ աձա
յն
մ աս
նաւոր
հրաղրի
մբ :
իսկ ա յն պատան
ինե
բբ ել հե րե ր բ ո րոնք ղեռ
ղ իւղերուն
մ էք կբ ղտն
ուէին եւ
ղինուոբական
տարիք
չունէին
, իբրեւ
շալակաւոբ
պարէն կամ
ռաղմամթերք
կբ կրէին՛ ք՝աղէշէն կոփ ^ Աանաղ -
կերտ ել երբեմն ալ մինչեւ
Գոլթաղ;
Ալելորդ է
ըսել թէ շատ քիչեբր կր վեքւադառնային
:
Օր
մ լ ն ալ թուրք
ոստիկաններ
սկսան
ղէն -
քերբ
Հաւաքել
, բսելռւէ
,
Արդէն
ձեր տղամաբ -
գիկ
ղինուոբ
են , իսկ պետոլթիւնւբ
ս/էւոք
ունի
ձեբ դէն քե ր՛ո ւն : Պէտք է անյապաղ
յանձնէք ձեբ
ունեցահներբ
, ինչ տեսա՛կ ալ րլլան :
Շն՛ո րՀ իլ
Հայ թոլլբե
րան վախկոտներուն
եւ
մ անաւանղ
մ ատնի ^երու
, բո
լո բ ղիւղե
բո
ւնւ
մ էք
եղս՚հ
ղէնքեր բ
ցո
լց ա կաղբո
ւե ցան
ի րենց
ունեցահ
վւամ փուշտնե բով : Վա
յ անոր , որ դէնւք ունենա
լբ
կ՛՛ուրանա ր կամ կբ մերմէր տալ : Ա՚եռնե
լու տս ֊
տիճան կր հեհէին,
8 10
ոստիկաններով
, մ
ին
չեւ որխոստանա
ր
բերել
յանձնել
ղէնքբ ;
Ո–ուսական
բանակբ
, աբղէն
տուն աեղ եդահ
էր Ար^րկէ - կոփ
յք անաղկեբտ
դհին
վբայ :
Ամիսնեբով
քայլ մբ յառաք
չեկաւ
, Հակառակ ա֊
նոբ որ իւր ենւ ց գիմ ադբ
չկայ
ինւ
կաղմ՛ակե
րպուահ
թրքտկանւ
ումեբ : կա րհես
գիտմւսմ
բ 1^լնէին
, ո ր^
պէսդի
, իրենց
գիհերէն
մինչեւ
Բաւքէշ Հայկ.
գի՛ւ՜
գերու
բնակչութեան
բնտքնքումբ
վեբքանէայ :
՛Ջա րդե
ր՛բ աՀռելի
Հ րգե
Հի մբ ն՛քան՛ ւոա րահ՛ո ւե–
լով գաւառէ գաւառ եւ գիւղէ
գիւղ , եկահ
Հասահ
էին
մեզի :
քիո ւսա կան
բանակի
լաաքխաղացոլմէն
իսու -
ճ՛ա սլաՀւս ր փտխչող
քիւրտ
ղտզթականնե
ր բ թա -
փեցան
մեբ շրքանի
զ իւղերու
վրա՛ք, եւ սկսան
ան
խնայ
կոտորել մեր անզէնւ եւ ան պա շտպան
մոզո
-
վ ուրգբ :
Շ՚ստ
մ բ դփւդեր
իրենց
մնացահ
աննշան
ղէն–
քերով
ինքնապա շտպանութեան
դիմեցին
,
բայց
շուտով
ինկան
՚Րիլրտերոլ
ղեբտզանց
ումերուն
՛առքեւ։
Ա՚իաքն
Նեմ բութի
վրայ
գտնուող
տդ՚ա ֊
մաբգիկ,
քանի մբ մօսինւուի
կրցան
գիման՚ս
-՜ք
եր֊
կար
մաման՛ակ
, տոկալով
լյոլրտին եւ անաթու -»
թեան : Ողք մնացոզնւեբր
ադատեցան
շնոբՀ իւ Հին ՚
ֆետւսքի
կհուակցի
Աքվադ
Ղ՚էոբդեանւի եւ Շամիր–
մեցի Աօդո քի եզրօրբ :
Աօտ մէկ ամիս տեւեց
քաբգբ
Ախլաթի գիւ -
զերուն
մէք։
Առս՚ք կբ սպաննէին
միայն
տզա -
մ արգիկ
, բա քց քանի
մ բ օր վեբք սկսան ոչ ոքի
խնա
յել : Կբ կոտորէին ոչ թէ գնդակով կամ
սոլ–
բով
, ա քք կ՛ա ց իննե ր ո վ , քա րե բով
,
վ ե րքե բն. ալ
Վանա
ք հով
ը լեցնե
լով ;
իսկ
անոնք
Որ
Հրաշքով
, աքգ մէկ
ամսուան
րնթացքին
, պաՀոլահ
ազատահ
էին ,
կուգային
Աիսլաթ,
գտյմազամին
յտնձնուելու,
չկրնա
քով
գիմ ան՛ա լ անօթութեանւ : Ղեռ շատեր կբ կա
րհէ
ին
թէ մեզ քարդոդր
միայէւ
փիլրտնւ է, եւ ոչ Թուր–
քբ
՚. Ասոն՛ց ճակա տաղ իրն ՛ալ տարրեր
չեղաւ ան
մեղ
՛ազգի
ղոՀերէն ;
Ամէ
^լ
եբեկո
յ , անձնատուր
եզահ
մաբզիկբ ,
գայմաքամին
Հրամանով կբ տանէին
Ախլաթի
Ղդբլ Տէբէ
կոչուահ
ձորբ, եւ կբ սպաննէին։
Ղզբլ
Տէրէ
ձորբ
լեցուահ էբ
սպաննուահ
Հայերու
զիակնւերով
։ Աբիւնբ եւ արեւէն
Հալահ
մարգկա
յին ճարպբ
իրար խառնուելով
Հասահ
է
ինւ
մինչեւ
Վանայ
հովբ,
որ
2
3
քէւո՚քեթբ
Հեոռւ էր :
Ջորբ
բերնէ
բեբանւ եւմէկ քիքոմեթր տարա–
հոլթեան
վրայ
լեցուահ
էր
զիակներով : Ամէն
օր
Հարիւրներ
կուգային կբ թափուէին
սսլաննռլտհ–
նեբունւ
՛ք րա
ք ՚,
Երկու անգամ
տաբուահ եմԳպբլ Տէբէ
ձորբ ,
ցնէ ապաղա
յին թէ ոչ՝ չզիտեմ
: Հքիայն՝
ինձ Հա-Հ
մար
"ք՚ոբզ է որքանի այգ գաղափար
բ մի
աբմէք՛
է նեբկա քացնում
, քււ/նի ղեո արտա սաՀմ
անում
չենք
Հ բամա
րել
մի օբ ազգ կագմելու
գաղափա -
բէն,
պէտք է րնպռւնել որմեր դատն արղար է ,
ինչպէս մեբ շարմ ումն ունաՀատակների
արիւնն
է եղե
լ աբգար :
Հա քբենէիքի դգացումր
մ եր
ս րտերռւմ
միշտ
պիտի
մնաք վառ : ԵԹԷ "՚ յս
զզացոլմնւ
է ք մարէ ,
գուբս
պիտէ գան .անՀ ա տնե ր որոնք պիտէ գատա պար ^
տեն ա քգ շարմումր
, նո յէւիւսկ պէտի
արդարացնեն
մեր
թ^ն՚ամոլ
Հրէշա
յէն
բնւթացքբ։
Եթէ
գտնուեն։
նւմ ան « անւաչսւռ պատմադիբ -
նեբ՝^ , այն ատեն/ պէաք է խ՚"ք Ք՛" չե լ ^այ մոգո -
վբգի
վբայ եւ գնալ
Համբուրել
մեզ քաբգոզ
ձեռ,
Ափիւռքր
, ղմբախտաբաբ
, աքդ. ճ սնասք՜ա բՀնւ
է ցոյց տալիս
յանձին
մի .թանի «իմա ստո ւն^նե րի...
՜ ՏՕ՝ԲԹ– 3֊
ԿԻԼԻԿԵՑԻ
36
տարի
է
գլորեր
֊ Ղեռ ձայն կուգայ
սէկան .
Եթէ չեմ սխալիր,
Զատկի
առթիւ էբ > Աեհ
եղբայրս
իմացեր էր որմեր
ղի՚՚֊ղին
քաՀանան ալ
Հիւանդացեր
է,
ուստի
քաՀս/նային
վրռնր
ղնաց
ոբպիսութիւնբ
Հարցնելու
: Բաւական
խօսելէ
ետք, տէր Հայրբ
Կ՝րոէբ
եղբօրս •
-
ԱբրաՀամ,
զաւակս, եթէ
կ
՝ոլզես սա բա.
ցօթեայ
տեզբ Զաակի
Համար
արարոզոլթէլն
մր
կատարենք։
ԱՀա Զատէկ
է
այսօր ,
Ոտնալուայ
ենք
, ելռեռ
Հ
ոս կբ տաոապէնք
, մինչղեռ. երբ
գիւղէն
ելանք,
մեզի
կ
՝բսէի՚ե թէ Ր"1"Ր
Հ ՚ " յ ե բ ր
«էրմէնիստան»
պիտի
երթան
... Զաւակս,
ղուն
առոզք ես,
կր
յուսամ թէ այս ղոբհր
կբնս.ս
դլոլխ.
Հանել։
ինչ կ՝րլլայ
չրԱար , կարելի
է
կբ
մեռնիմ,
ղոնէ սա բացօթեայ
՚ոեզբ
վեբքին
սնզամ
ՕրՀնւէնք
մր
րնեմ մողովոլրդիօ
Հ
Կդբայբս
անմիքապէս
գորհի
ձեռնւա ըկեց
յ
Մաս
շինելու
Համար
քիչ մը ալիւր
գնեց
կաշաո^
քո՚Լ եւ իսմորը պատրւսս՚ոեց
ւ Յ՚ոքորգ
օրբ ՚ոէբ
Հօբ
վրսնր
տարաւ։
Ալիւրր
տեսնելով ,
քաՀանայիՆ
վրաք ում եկաւ։
Յետոյ
մեհ եդբւսյրս
աղղ մբ դր–
բեց եւմէկ զրուչ ալթմբկաՀարին
տուաւ,
որպէս
զի հանօթացնէ
մոդռվուբղին։
Վ^րաննւեբո ւնւ մէք
բազմռլթիւն՚բ
այն չափ շատ էր ոը, կ՛ս րհես նար
քաղաք մբ ղարձահ էո
Րէս
ի.ւլ Այնբ :
• Ա քդ
՛լ Լ՛շե ը
տնկոզնւիո
մէքպառ կահ
մ ՛ոքէս
կ
՝երգէի
եկեղեցական
ա րա բոգ
ութ
իւններ բ ,
«Գետ
մի գտրՀոլբիր՝»
, յեաոյ
«Խաչի
քռ
յ փբիս .
տոս՚^բ
եւայլն
՚.
ԱՀաւասիկ
լուսցաւ,
ամէն բան
սլատրաաստեց
եգբալրս
, իսկ իրրեւ դանգակ
խոշոբ վւա քտի մբ
վ բս. ք կաթսայ
մբ կապեց եւ սկ սաւ
Հնչեցնել
կոչ
նակբ : Հադիւ
սկսահ
է
ր զա րնել
զանղա կբ՝
.աբղէն–
բադմ ութի՛ւնբ
լեց ո ւահ
֊ էբ
է
Տէր
^՚ոյյ՚Ր
չո՚բքառբ
վրան՛ առահ, ու խաչբ–
ձեռին
սկսաւ
մեղմ
շրթներբ
րսնա՚լ ; Հազիւ
թէ ^
Կ՝ Ր՛՛էր
«Տէր ••- եթէ... ղշրթունս
իմ,
չբանաս.՝։
րերանս
իմ երզեսցէ
ղօրՀնաւթիւն
ի։մ
՚^ր
, Հաւէսք –»՚|
աացեալներբ
ո
լ րա խո լթեան։
Հեհկլ՚ոոլքի
աբ.
ցունքներբ կբ թափէին։
Ուրաի։ էբ մողովուբղբ
Հ
Հիւանգ
հնոզնեբ
կային։
որոնւք իրենդ \\
—
12՛
տարեկան
զաւակներր
ղրկահ՝ կբ ՀետեւէԼն
արա.
բոզութեան
:
Պատաբազէ
ւքերք եբբ ՏէրՀտյբբ
սկիՀբ
բարձ^
խէՏ^նելով
կ՚րսկ
. «Առէ՜ք
... կեր^ք^.. ալս
է
մաբմինս
իմ^^բ^ րձ՚դմւ1էթք՜ձ^էաքներբ
՜կկք՚էՀո
բարձրտնային։
Այ՜ենակաք
Առոուահբ
ում էր տբ1
ւահ
րո լորիս , նաեւ
.սէր Հօ^
Հիլանդի
անկոզ–
նէն
ելահ,
Հ
։ողիլ
ձեռ
քեր բ
՝կ
բն։ա բ չաբմել
օղին
՚^էք^ երբԿ՝րսէր.
Խտղազո,
թիւն
ամենեդունՖբ
՚.
Ի վերքոյ տէր
Հ.Ո
յրբ
բադւՐոլթեան
ղառնալով
ու իսաչ։սկնքելով
կկ.սէբ
«Երթա
լք ի խաղա -
ղութիւն՛^ : Րադմռւթիլնբ
չէբ կրնար
րամնուիլ
՚ ^ յ Գ
Վ՚".(ՐԷ^ : Տէր Հայրբ
դուշակահ էր իր վաքս,
ճանբ։
Երեք օր վեբքբ
մեռաւ։
մ Ի յ ՚ – ՚ 7 ^ ՚ ս
՚ " ՚ " ՚ է ^ ^ ՚ ՛ ^ ^
՚՚՚՚ք՛^–^՛՛՛
"է՛""^^
մէՐ
անուշիկ,^
«Ցառս։ք>վն՝
կԴմանամ որ Հաք
"՚րի՚նեբ,
սկաոլւռներ,
Հ.Մ. Ը. Աներ կոն ու կր
մնան
Բէ՚՚իԱյնի
մէք, եկեդեդի , զԼ^ռզ
ունին.,
կը
յիշեմ թէ
12
Թաղարէն
աւելի
էինաքսորակ։..ն–
ներբ,
բտյց
միայն
իրենց
բեկորներբ
մնտդահ
էի^՛
• • - (16
Ապրիլ
1916)։
ՏԱՃԱՏ
եւ սեւիական
աչքերով
տեսահ այս բո/որբ։ Ան ֊
զամ
մը ազատեցայ
վասնզէ տարիքս
ւիոքր էր
(11
տարեկան։)։
Գտյմաքամբ
մեր տարեկ
իցնեբուն
ձեռքերը
քակելով ադատ կբ ձղէ բ , եւ.
սսլանւնեէ
կուտար
12
տարեկանէն
վեր արոլներբ
միայն է
Նոյնիսկ
ղադթականներռւն
Համար
պարէն կք*
ստանա ր :
Աիւլաթի
Թոլրքերբ
շատոն։ց գադթահ
էէն։
Բ՛ո
ցի գայմաքամէն
ել Հետեւորդներէն
,
Հ։սդուս։գէպ
էբ
ս՛րիչ
Թո։ րրե րոլ
Հան։գի,զիլ
քադաքքն մէք :
Օբ մբն ալ իմացանք թէ սեւաօ\փաՀներ ե -
կահ են\ Մեհիրարանւցում
տեղի
ոլն։հցաւ։
Եկող–
նեբր Խաղախնեբ էէն :
Այդ օրր ով որմօրս ել Նուշօ անաւն։ կնւոք մբ֊ ք
տէկ
բնելով
ղուրս
եկաւ
Աքսլաթէն
Աբհբկէ եբ ,՛
թալու
Համար,
ոչինչ
դոՀողոլթեամբ
ադատեզաւէ
իսկ
սնոնւք որ չուղեցին
դուրս
ելլել , միւս օրը
քրտական։
գունգի մբ կոդմէ
Հալւսքուելով
վ^անաք
հովբ
նեսէուեցանւ եւ խեդգոլ
եցան –.՛Բանի մբ Հա -
ղարնաց
Ա
՛յղ բադմութենւէն
ո* ոք ադատեցալ
,բա–
քքի քանի մբ ադքիկնւեբէ եւ կիներէ
ոբոնք
մինչեւ
Մուսուլ եւ Պաղտատ
փոխադբու
ս՜հ էէն
՚Բիլբտե–
բու
կոդմէ։
Այսւղէս
ոեւէ տդամաբդ
*ադս,։ոեդալ
,
բացի
քանի
մբ մանուկներէ ելադքիկներէ
, իսկ շատ մր
գիւղերու
մէք ոչ մէկ շունչ
ւՈ։ս՚ց :
ԱՐՄԵՆԱԿ
ՅԱԿՈԲԵԱՆ
ԿՈՐԳԱՑհ՝Բ
ԻԻ
աՐԱհԵՑհ՚ք՛
€6 Ա Ռ Ա Ջ ւ > Ը
Fonds A.R.A.M
