ՍԻՐԵԼԻ
ՅԱԿՈՐԻՆ
ՀԱ ՑՐ ԵՆԱ Կ Ց Ա ա
՚Ս
Կ– ՄՈՄՃԵԱՆԻ
ՆԿԱՐԱՀԱՆԳԷՍԸ
Շս՚բաթ
, 9
փետրուար
« Յտռտք »/ մէք
կարգածի
Յակոր
քք ենԼնտեանի
ԼԱամսոնցի)
մ ա–
Հր։
Անունը
իՕէէ տնհտնօթ էր, բայց երբ Րչ. օր
ստացայ
կէրակի
օրուան
Յ՜Աւււաջ^ ,
անունին քոփ
«Թո րոսեան»ը
՛լիս չշմեցուց
։ Եւ արգէն
թ֊աղուաձ՜
էր իսեգճը :
Աամսոնի
ղպրոցական
տղոցմէն
ո՛^փ չ ի ճանչ––
նար Յակորիկ
Թոբոսեանը,
մանաւանգ
ես՝ իր
աարեկիցբ։
Աանկապաբտէղէն
մինչեւ
1րգ գասա–
րան միչտ
միեւնոյն
ղրասեղանին
փյւայ,
^էչղ էր
քոփբ–, անկէ ալ Աալաթիա
եւ փեբքապէս
Փաբիղ։
Գպբոցի
յառաքաղէմ
տղոցմէն էբ ,բայց
ղհա–
դրութեան
ղ ա՜սը չէ ր սիրե ր . անո բ
Համ աբ
մ իչա
զհ-աղըո ւթեան
տեա բակը
դիտմ ամ բ
տունբ կբ
մ ոռնա բ , ո րսլէսւլփ
մեր տա յքա բա խտ
ուսուցիչը
ԼԳափտտնեսէն՝)
տուն
ղրկէր
բերելու
; Իր
տունբ
քառորդ
մամուան
ճամբայ
էր, որոաի պէաք էրփա–
դէր » երթաք
գալու
Համար : քՍեղճը իր
ղեղեցիկ
գէմքը
քրաինքներոլ
մէք
ղասաբան
կը մտնէր,
մ իչտ
՛ուրաիս , ոբուէՀետել
քառորդ
մր խլահ էր
գասէն : ՛Րանի
մ ր անւլ ամ ա յսպէս
շաբոլնակե
լէ
փերք, Պ– Գափւտանեան
միայւբ Հասկնտլոփ,
ուրիշ
կարգադրութիւնւ
մբ րբալ, ու անւկէ փերք
բնաւ
չմոոցալ
իր տետրակբ
:
Տնօրէնէնւ
մինչե
փերքին
ուսուցիչը կը սիրէին
ղի^ՔՐ
•
մ անւաւտնպ. , ողբացեալ
Արմ ենա կ Րաբսեղ––
սան , իյ՚ւնէտանեան
եւ ՎաՀան
Մինաիար
եան ,
ռ –
րոփՀետել
ուշիմ
էր , խանւդափառ
, ա ր աղա շա րմ
եւ
քիչ
մըն տլ չարաճճի
:
^նահ
էր Ս՚՚-մսոն,
կրտսեր
եղբայր
մբ
ունէր.
Գառնիկ
: Աքս ո ր ին կոր սնւ ցուց
իր հնւողքն ու եգ–՛
րայրբ :
Ա՛ ինախորեանւի
կաղմ ակե
ր պահ՜
Հ անգէ սնե—
բոլն , փաղք , մ ա րղանք , դիլդա
ղն/ա
ցո ւթ ի ւն , Հա–
կաո՚ակ
իբ փոքր տա ր իքին , կբ մ ասնակցէր
յաքո–
ղապէս :
Գասարանին
մէք երբ Պ՛ Արայ
Մամիկոնեան
Լտնօրէն)
դրականութեան
ղասի
մամանակ
Յոփ–
Հաննէս
Թումանեանի
«Ա ասունցի
Գաւ
ի թ՝»էն
կտոր՛
ներ կը կարդար
, Տակոբիկբ
կբ
իսանւգափառուէր
ու պաՀ մր մոււնւալոփ գասարանւը
իր «կեցցէ»ն կը
Հնչեցնէր
այն։ չա՛՛փ
գեղեցիկ՝
տն։օրէնն
անգամ
խնգտցնւելոփ
;
Շատ
յիշատտկներ
ունիմ
իրմէ;
Հա յաստտնւի
նե րկա
յ ուսուցի
չնե
րէն Պ •
Խոբէն
կ ի ւլպէն կե ան ի Հետ մի շտ կբ կռուէր
, երբ
1 0 – յ՛շ
տարեկան էր՛ թէեւ
գիմացին։բ^
թիկնեդ էբ ,
բայց
ի ր ճտրւղիկ։։
ւթեամր շատ լալ ալ կբ դիմ աղբէր
;
Ս ա լաթիս
յ մէք բոլոբոփին
մինակ , քերմ է եւ
առանձնութեն.է
կր տառապէ ր իսեղճ
Յակոբիկբ
;
Ա՜ւկէ ասղին
շ։ստ
բ։սն
կորսնցուցահ
էր իր նախ
կին
եռանդէն։
:
Ներէ,
սիրելի
Ցտկոբիկ,
եթէ սնարիդ
քոփբ
չեկայ,
չէի ։լիտեր
Հիւանգ
բԱԱ՚լղ
. /՚"՛/
թաղումիդ
օրբ
ուչ իմացայ
;
Աոյն Համեստ
ղ բութիւնս
Իբրեւ փաւնք մբ հա–
ղիկ քու անւմոոանալի
յիշատակիգ։
Հողը
թեթեւ
ղաք փյւագ , իմ ամենասիրելի
րնհերս :
ԱՐՄ–
հէՐԻՄԵԱՆ
X
ՎԱԱՊԻ)ՒՐԱԿԱՆԻ
Ր՛ ԸՆԳՀ՛
ԺՈՀՈՎԸ
Վ՛ասպուրականի
Հա յր . Մ իութեան Ր ՚ լնգՀ •
մողոփբ
տեղի
ունեցաւ
փետր • Տին , ՚Րատէ
սրճա
րանին
փերնայարկբ
է
Պ • Զիթունի
մողոփը
բանալոփ
, կարդաց
յատ
կապէս
Միութեան
հբադբէն
երեք
յօդոլահներ
բնգՀ - մո ղո փ ի մասին , ապա առաքարկեց
Որ Պ ՚
Ղ,ելոԿ։դ
Մ ելո յեան
։էաբէ
մողոփը։
Ներկայ
էին
բաղմաթիւ
Վասպուրականց
ինե
ր :
Պ՛
Մ ելո յեան
մողոփբ բացաւ,
թուեց կատար
ու՛ահ
նաւաճոլմնեբը
, յո յս
յա յտնեց թէ նոր
յա
քո դո ւթիւննե
բ սլիտ ի բեղնաւո
բեն
Մ իութեան ա–
պաղա
յ դո րհո
լնէ ո ւթ իւն ը : Վար
չութեան
կողմ է
լ^։դՀ
. քարտուլար Պ • Վ՛ կաքաւեան
ներկա
յաց։։ւց
Մ իութե՛ան
ղորհունէութեան
բարո յական
Հա
շ–
ուեկշիոբ,կարդաց
Հտմակբտկան
նամակներ
, քա–
ղաքամիքի
ինքնա պա շտս^ո
լթե ան ղեկափար
Հա
յ–
կտկ
կոսոյեան։է,
Ա։քեբիկայի
Համափասպուրական
եւ Վասպուրականի
Հա յր . Մ իո ւթեանց
կողմէ :
Յոյս
յայտնեց թէ մօտ ատենէն
Միութիւնր
ել ու
նենայ
4 0 0
դորհօն։ անդամ
; Այս առթիւ
Հաղորդեց
նէաեւ կա
ղմո լ թ ի ւն բ Վասպուրականի
Ե րիտա սար
գական
Մ իութեան։
:
ԳանձապաՀ
Պ • Նե րկա րա րեան
նե րկա
յացուց
Մ իութեան
ելմ տական
Հաշուեկշիռբ : Ապա
խօսք
ա՛ռին։ կարդ
մր
Հայրենակիցներ
:
կատարուեցան
երկ՛ու
ն։որ Հիմնաղիր ել երեք փյորչական։
անգամ–
նեբու
ընտրութիւնները
:
Մ եհ
իս ան ղափառո
ւթիւն
պատճառեցին
Մ իու
թեան ապտդայ ա ռաքադր ո ւթի ւննե ր բ ։ւրոն։ց կ՛ար–՛
դին։
Հե ր ոսամ ա րտ ի տօնա ի։մ բո ւթիւն։ բ
մալիսին։
յ՚ողոփ ա կաննե ր բ ։քե1թէեցան
արղիւն։աւոր
աշ—
իսատանք
մր կատարելոլ
ալիտակցոլթեամբ
:
Ա– Ա– Ա–
ՊԻ1ՄՏ0—
Սիրելի
«Յաոաք»,
եթէ
յիշողու–
թիւնս
չի իսաբեր , մեր սիրելի
Յակ՚՚բբ
Հ ՛ Յ Գ՛
մեհ
բնտանիքին
մէք մտաւ
1927-28/5^,
Աէ1–Շա -
մ ոն, երբ բնկեր Ս • Վրացեան՛
կ՛՛ա քցե լէր մեր
շրքանր
X Այն ատեն
Յակոբն ալ ուրիշ
քառասուն
երիտասււ. բդն^ե րոլ. Հետ իր ա
լ
ա՛ն գ՛ա կան
երգոււքբ
կատարեց
մեր ղինանշանին
եւ դրօշակքւն։
փրայ
է
Երգումբ
կատարուեցաւ
ի ներկայո։–թեան
Ա–
Վբացեանի
, եւ իր իսկ կնքաՀայրռլթեամբ
: Այգ
օրէն սկսեալ
Յակոբբ
ղս։րձաւ
մեր եռանգունւ
րն–
կերներէն։
մէկր • կաբգասլաՀ եւ Հնաղանգ
\
կոմի
տէի
բո լո ր
Հ րաՀւանդները
կը կատ-աբկ ր
բաբե–
խղճօբէն
: ԱնւփՀատ
կ բ քա լէ ր
մ ի՛շտ ղէպի
յ՛առաք՝
բոլորին
առքեւ
բարձր
բռնահ՜
մեր սլաչտելի
գրօ—
չակը։
Հանգիստ
ոսկորներուդ,
սիրելի
Յակ՛ո՛բ
է
ԱՐԱՄ
ՄԻք՚ԱՅԷԼԵԱՆ
՚0ԱՌԱԶ
Ձ.ԵԶԻ ՀԱՄԱՐ
ՕՐԻէԻԱՆ ԳԷՊՐԵՐԸ ՕՐԸ
ՕՐԻՆ ԿՊ.ՄՓՈՓԷ
ԳԷԶ ՄԸ
ԹԵՐԹԵՐԷ
Նկաըիչ կարապետ
Մոմճեան
, որ անցեալ տա
րի
ն երկա յացահ
է ր
ե բկու
ցուցաՀանդէսներոփ
,
1 9 5 2 /
ո կիղբէն։ աՀա նորէն
կ՝ երեւի
«կ ա լբր ի տբ
լա Աիթէ՝»ի
մէք։
^րաքան։
տղայ
մբն է, երբեք
չ ի
սիրեր
սլարասլ
նստիլ
ել գիտէ
լաւաւլոյն
կերպոփ
օգաագորհել
իր ՛աղատ
մամերբ։
Իր փերքին կտաւ–
ներբ պերճախօս մէկ փկա
յութիւնբ
կը կաղմեն
իբ
ղռրհունէութեան
, Աէնի
ափերուն,
գաշտե–
րո ւն ել պա
ր տ է ղն։ ե ր ո լն ,
մ ա՚նաւանւլ
Ա պան
ի ո յ
մօտակայ
հաիեղե ր^ե
րոլն
փրայ։
Մ ոմ ճեան
լտ յն ճամ բա
յ կտրահ է >ա յս
փերքին
2
տարուան
լնթացքին : Մշսէամսլիտ
եւ կայտառ
ա յ դ աղուն
ղ։։ րհե
րէն
ղո լա բ թ բանաստե
ղհ՜ո ւթ
իւն
մը կ՝ ա րտ–ահ՝ո բ ի %
Թախհոտ է իր Ա
Միչելի քարափբ,
իրիկնա–
յին ՕրՀասական
լոյսերոլն
տակ,
րայց
մտերիմ
շբքանակբ կբ մնւա յ ղուարթ կամ յուսա Հ՛ոտ ու–
ոանողներոլն
:
Մ ոմ ճեան
յ՛ս քո՛ւահ է աշնան տե
րեւաթափէն
տբտմաղղ
ահ՝ Ա .
(/ձ
րփէի
քա րա ։ի ին։ ղո ւա բ թ նօթ
մ բ տալ , պա յհառ
երկնքի
մ բ տակ , հիհղուն
գբօ—
սանաւերոփ։
^
Գա շտա
յին
տօն. բ , ա յս անգամ
տ ի՛ւանդո
ր ր ի
լո յսին տ՛ա կ նե րկա յացուահ է ՛լոց տաւլաւա
բի
մ ը
կապտալուն
հփանքռփբ
;
Շատ
սի՛րեցի իր Թբին՚իթէի
Համբաւաւոր
՚
պարտէղբ։
Եկե՚լեցիի
մոլտքին
, առաքին
սլաՀէն կր •
զղանք
Հմայքը
կանանչութեան,
՛որուն
չ ո ՚ ֊ բ ք
յ"յե^
կամ
^արմուն
աշիսարՀի
մը կեանւքը կբ բաբախէ
X ՚,
Գո թականւ քա զաքի մբ Հ րասլո յրբ
ունի
իբ ՚
«Լա
Կլիւզտզ՜^բ
, ։լեղահիհաղ
բլռւրնեբու
Հոփիտին
•
մ էք փռուահ ա յգ. տւանւբ , ո յ՛՛՛ւն
։լ ե ւլքկական
տ՛ո
լ – յ
ներուն
մ է քէն
նոճ ես լաց կր բարձր անյա յ
զանղա– \
կատոլնբ
իր Հո ք՚ակել՚տ
եկեղեցիին։
Մ ոմ ճե՚ա ն։ ե րկա
ր թա վւա ռահ է ՛էե րին եւ ստո–
րին
Պ ի բէնետնն՚ե
բու
ափերուն։
՛էր"՛ յ ՝• Ա ՚ Ժան տբ
Լիւզբ բանաստեղհա
կան պատկեր
մբ կր պարզէ էր
կանանչ եւ ւէարդաւլոյն
ե բ ան։ դնե ր ո ։էր :
Պասքեան
ափւերուն
փրա
յ , աւե լէ
յաճախակի
Կբ. *՛ "՚նդի՚ոլի՚նւր
։լ ։։ւն։ա՚լեզ
Հ՛ոփա նոցներոլ եւ
Հու–
րէ՛նե բու
լո՚լա
։լ։լ.ե ստն. ե ր ո լ :
Պայհառ
երկնքէ
մբ տակ , մերթ
։է։արոսն է որ
կբ բարձ րան։ ։ս լ թւս\ ձբախէտ
կանանչութեան
մ ր
մ էք, ու մերթ
հոփն է ռ ր կր փւռոլէ
մեր
առքեւ
,
լուրթ
, ։էաբւլադոյն
՜կամ լե/ակէ
ցոլքերուն
կա–
խարփանքոփբ
;
Մ ոմճեանի
հ՜ոփանկաբէչի
խմոբբ
տմ էնէն ա–
ւելէ երեւան
կ՚ելլէ էր «կոՀակներբֆ
եւ
«Պասքեան
ափեբր՚ֆ
կտալնե
քւուն
մ էքէնւ : Րնւու թեանւ
մ ոլե
գէն
պոռթկոււքնէ է, ։։բուն
կարհես
տե–։։։։։կ
՛քբ սարսա–
փոփ
ակա՚նւ՚ոտես
էլ՝րլլա
լ ցտմաքէ՛ն։
՚էքքս՛ ք
կհկտահ
փ աղեմ է
զ զեւսկբ : Մ Րրկայո
յղ
կոՀւսկներ
,
փրր՜
փ։րա հ , փ ի թէսար է ղեւերոլ
պէս էրաբու
ղէմ կբ
ճակատէն
:
Երէտ՚սսարգ
նկարիչէն
ճէդն ու
յառաքդիմոլ–
թիւնբ
թանձ բացեալ
դրա լական բ կր կազմեն իր
տաղանդէն
՚.
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
^^^^^^
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
22
ԿՐԱԿէ ԳԻԾԵՐՈԻ ՎՐԱ8
Ժամեր առաք
ոտքի
փրայ էէ։
Միք՚սնցքէն\
մէք
կբախէերէէ
:
է է ՜ ,
ինչ երկայն են սա սպա
սումէէ^-ամ
երը , մ ւԼնտւանւլ. փեր քէն
էէամ երը :
Աճապարանքոփ
փար կը ցատկեմ
,
կայարանէն
մ էք խռնուահ՜
բագմ ոլթէլէւբ
Հ րմ չակե լոփ ճ՛ամբա
յ
կբ բանամ
: Եւ տունէ՛ն ճամբան
կը բռնեմ
ւԳեբմա–
ն էա յէն
մ էն չեւ ա յս ք"՚զա^
քբ
Հեռու
է ր , թէ՝^
այս
կա
յա բանէն
տունս • ՚ •
Կ՝ իքնեմ
հանօթ
Հ բապա՛բակ
մը ուրկէ
անղին
Հետիոտն
պէտք է կտրեմ
ճամբաս : Զես
ղէտեր
էն չոլ
չեմ
ոլւլեբ որ հ անօ թն ե ր ս լ ել
բաբեկամնե–
բու
Հանդէւպէմ
: Պատերուն
տակէն կբ քալեմ
Հապ֊
ճեպ
ա՛ռանց
չուըքս
նա յե լոլ %
Ժամր
ճէւշտ տասն է երբ ս անգո լղնե րէն փեր
կբ բարձրանամ
, զղոյչ
Ք"՛յլերոփ
կբ
մօտենամ
մուտքէ։
դրան
։ կէսաբաց է ։կէնս
զբաւլա՛հ՛ է մ՛աք–
րութեամր,
ղետէնր,
փոքրիկ
գորգի
մբ փյւայ խե–
էքքէկ
մր նստեր է մանչուկս
, մեհ մայբս
հռահ
անոր
փրայ , կբ Հսկէ որ չզլտոբի ; \)ս կը մնամ
դր՛ան փրա
յ կանդնահ : Ոտքերս կբ բռնռւին,
սիր–
աըս կբ կապուի
, լեղոլս
քիմքերուս
կբ փակի ;
Գիմացի
Հայելիին
մէք կԳբեւի
գէմքս
՚. Գեփ–
գ եղին , կիտրոնի
գո յն
I
Յանկարհ
կինս կը ճչայ ու գէպի
գուռը
կը վա
զէ ՚ Րազուկներուս
մէք կ՚առնեմ Հէգ մեհ
մայրս,
մ ան չուկս եւ կեանքիս
րնկերբ
: Այմմ
մեր
տանբ
մէք
լոյսերբ կբ վառին
, ու անոնց
չ" գե ր ը
՜էլ՝ռղո–
ւլեն
բո լո ր անկիւնները,
բոլոր
մութ ել կորահ՜
ւանկիւններբ։
Լոյս կայ նաեւ
իմ Հողիիս
մ՛էք։
Ու
Հիմ ա , ա յս աղա տո ւթե՛ան
ս
մ էք ,
ցորեկ–
ներբ գեգե բումնե բուս պաՀուն՝
եբեկոնե
րն ու գի–
շերներբ
տաքոլկ
,
լուսաւոր
յա ր կա բամն՚ի
ս
մ էք
նստահ
յաճախ կբ մ տահեմ
անոն ց մ ասին , ոբ օր
մբ
Հոն տարուեցան
ու Հ։ն ալ մնաց ին : Րա խտ
ը
օդնեց
մէկուն՝
մլատ
. գտնուեցաւ
միւսին
Հան–
ԱրՀալիրքը
տեւեց շատ երկար : Այղ
աննախ–
րւ՚թ՚սց
արՀ ալի
րքին մէք փո շփա֊ցանւ
մ ի լիոնն՚ե՛՛
ր ,
բազմաթիւ
միլիոննե՛՛ր։
«կրակէ
դիհեր»
էին ամ
բոզք անցքերն՛ ու ճամբանեբբ •• • ՚Րանինե՞ր
կրցան
•անցնիլ
՛այդ «կրակէ
գիհերէն։»...
Ազատութիւնը
եգա
լ այգ ։Տ իլիոնն.ե րուն
սոլրբ
բաղձան քր եւ սր՛
բաղան
երազը։ Այդ սրբազան
երազին
արմանա–
ց-ողներ ել չարմանացռղներ
եղան :
Ազատութիւնբ
եկաւ
բա յց շա՛՛տ ուշ : Ազատու
թիւնբ
շատերուն
Համար
«փտ յտէ խաչ^ մ բ եւ
«փունք
մբ Նաղփկ՝»
միայն
բերաւ.
..է
գէպ։
.
ՆԻա%
ՍՊԱՍՈՒՀԻՆ -
Պաբոն,
մէկր
եկեր է, իբ
պարտքբ
ւէճաբել
կ՝ոլզէ :
է
ԱԳԱՀԸ
Ուչադրռւթէւն
բրէ, երբ մէկը
կուգայ
գբամ
փճա րելու , \ալ «մէկր» չէ , այլ պա–
(Վերք)
ՄԻՍԱ՚Բ
ՄԻՐԶԷ
ԿԱՐԳԱՏԷք՛
ԵՒ
ՏԱՐԱ։ԾԵ8Է–Բ
։ն..
X
ՎԱՐԺՈՒՀԻՆ
ԼԳող բառբ կըբացատրէ)
.
Եթէ
մէկուն
գրպանէն
դրամ առնեմ,
է^^չ
եզահ
կ՝բլլամ
:
ԱՇԱԿԵՐՏԸ
Ւր կինբ. .
X
ԿԻՆԸ
Շուտ,
արթնցիր
, կարհեմ գոդ
մ ր–
տահ է տունը :
ԱՅՐԸ
Գուն
նայէ . թերեւս
կին մըն է . .
X
Ա— Ես՝
ինհի
ըսոլահին
Հազիւ
կէսին կը
Հաւատամ;
Ր
Ես՝
ընդՀակառակն
,
ինհի
բսաւահին
կրկինին կբ Հ՛աւատամ
•
եկամ՛ուտի
տուրք աբ–
ձանւէ ՛գրող
ող
եմ..՚:
X
ՊԱՇՏՕՆԵԱՆ
ԵԱ
յաւելում
կը պաՀանքեմ,
որովՀետեւ
երեք
մարդոլ
դորհ կբ տեսնեմ:
ԳՈՐՆԱՏԷՐԸ
Յաւելում
չեմ կրնար
ընել.
րայց
ըսէ ան ունները ա յն երկու
մա րգոց
ոբոնք
չեն ւաշխատիր
,
•Ոբպէսղի
իսկո
յն գադրեցնեմ
. . . :
Fonds A.R.A.M
