^ԱՅ եՐԻՏՍՍՍՐԴ և՚Ը
ԿԸ ՅԵՂԱօՐ^Է ԵԻՐՈՊԱԿԱ՚Ս ՄԻՏ՝քԸ
300 ՏԱՐԻ ԱՌԱՋ
Նախ՝
ամէնէն
անմեղ
քննագաաութիւնԸ
, զոր
կը կատարէ
Տ"քթ–
Հէ՚^ֆէր՝
քՒէ ՚^Ը Հեգնանքով
և
քիչ
մը ցաւով՛
«Իր երիտասարգ
տարիքին
մէք
մեռաւ
այն որ կր յաւակնէր
թէ գտած– է
միշոցր
մարգկային
կեանքր
երկարելու
աւելի
քան
Հարիւր
տարի
» :
Այստեզ
Հեգնանքր
ճակատագրասլա
շտո ւթ
իլն
կը մատնէ,
այլ մանաւանգ
Հաւատք
մր թէ կա
-
րելի
չէ փոխել
բնութեան
օրէնքները։
իսկ
ցաւը
կը բխի Համակրանքէն
, տաղանգաւոր
երիտասար
գին
մաՀուան
գէմ
րնգվզումով
մը զօրացահ֊ :
Բայց
եւ այնպէս
, պէտք
է կատարել
ճչգոլմ
մը։
Գէորգ
Հայկազն
գեզագրի
մարգ
չէր,
ես
պիտի
չզբաղէի
իրմով,
ոչ ալ պիաի
պաբհենայի
իր անունով,
եթէ գեզագրի
մաբգ ըԱար՝
առաւել
կամ
նուաղ
յաքոզ
գա
րմ անո ւմնե րո
լ
պատմու
-
թեամբ։
Գէորգ
Հայկազն
մեհ֊
է իբբեւ
Հեղինակ
բմշկական
- փիլիսոփայական
տեսութեանց
, իր
բեւ
միաք
:
Արգարեւ,
երբեք բարեկամ
չէր
գեղերու։
ինչպէս
բոլոր
գարերու
րոլոր
մեե
բժիշկները։
Այն տեսակէտով
թէ գեզա բանութիւն
ր չէ որ մ եձ՝
բժիչկ
կը չի՚եէ , ա յլ առս
զքա րանո ւթիւն
ը : Ատոր
Համար
է որ րսոլաե
է,
Հի՜ն խօսք է՛
«Բժիշ
կր Հազուագէպ
է ոբ բժշկէ , երբեմն
կը
յաքոզի
ամոքել
միայն,
այլ սակայն
մի շտ կը
մխիթարէ»։
Այ" ^
առածը
, եթէ
բժշկութեան
կուտա
յ
մխիթարութեան
մր պաշտօնր
միայն,
չկարծէք
թէ
սկեպտիկ
բժիշկի
մբ պարզ բանաձեւն
է
րժշկական
գիտութեան
առաքելութեան
ժ ասին : Ան կ՝արտա–
յա յտէ գարերու
իժ աստութիւնր
: Եկեր
են ու ալ ա–
ցեբ
մ եծ
ղ իտնականնե
ր եւ սակա
յն
մ արգկա
յին
մարմինր
չէ տուած
իր գազտնիքներբ։
ԱնՀո՜ւն
ուժերու
աղբիւր^
մ լն է մ արգկա
յին
մ ա րմ ին բ ։
ինչ որ, այսօր,
կ՚անուանենք
Հոզ
(էՇքքՅա),
գի
-
աէ՞ք
թէ
ի՛նչ է,—֊ այգ բառոփ
կ՚ոլզենք
յատկա–
նշել մարգկային
մարմինին
թաքուն
ել
Հրաշալի
ուժերէն
մին, որուն
պայքարր,
ափսո
ս,
յաճախ
կր դժուարացնենք
դեղ կոչուած
նիւթական
ռա
-
միկ
մ իքամ տո ւթե աւք բ : Եւ
ի՛նչ
էլ՛բսեն
արզի
բբ–
միշկներր
, Հետեւողութեամբ
անմ աՀ Գլօտ
Պէռ
-
նաբի .
« Ա եծագո
յն բժիշկր
Հուլն է, մանրէ
կոչ
ուած
Հրէչր
բան մլն ալ չի կրնար
լնել
եթէ
գուք
չտկարացնէք
Հողր(*)
: Արդ,
որպէսղի
Հղօբ
մնայ
Հողր , սորվեցէք
եւ սորվեցուցէք
առողք ապաՀ
ո*^
թիւն»։
Այս տեսոլթեամբ
Հիմա
բժիչկնեբ
կան,
ոբ կր յայտարարեն
թէ Հիւանգ
մանուկ
մր բժշկե—
լու
Հ աժ ար պէտք
է նախ գարմ անել
ա յգ
մ անու–
կին՛ • - եօթր պորտ
նախորգող
սերունգր
(Յ.Տ€Շ11–
ՃՅՈԸՇ) :
Նիւթէս
չատ
պիտի
Հեռանայի
, եթէ
ուղէի
քննագատել
Փասթէօրե
ոքա յքարր
մանրէներուն
գէմ
ու - • • կենսանիւթերուն
:
Եւ յետո
յ , մ անրէներն
ալ
ունին
իրենց
թա
-
քուն կեանքր
: Անոնց
«իմ աստութեան»
մ ասին
գը–
րել
պիտի
նչանակէ ր Հատոր
մ ր պատրաստել
:
Այսքանր
միայն
ըսեմ թէ մանրէն
ալ ունի իր
Հա–
կաղգեց
ութ իւններր
, եւ գիտէ պաչտ պանո
լի/
գե
ղին գէմ :
Ս ի ւ լ ֆ ա մի ա 5 * ձ ^ ^ ,
սկզբնական
օրերուն
,
սարսափ
պատճառեցին
մանրէներուն,
րայց
շոլ —
տով
երեւան
եկան
գիմ ագրական
կռ չուած
(ք6Տ1Տ–
էՅՈէ)
մանրէներ։
Փրոֆ՛
կուժբոօ
, քանի
մբ
աժիս
առաք
, րժշկական
Ակագեժ իա լին առքեւ
զեկոլ
-
ցում
ժր կարգալով
, թախանձագին
կր խնգրէ ր
բժիշկներէն՝
փ է ն ի ս ի լ լ ի ն
չգործածել
յումպէտս
,
ո րովՀետեւ
մ անրէներբ
գիմ ագրական
ցեղե ր
կր
ստեղծեն
չուտով
: թողէք
որ
մ արմ ինր
ինք պա
յ–
քարի,
եւ
« փ է ն ի ս ի լ լ ի 1 յ » ո / /
միքամտենք
այն ատեն՝
երբ
մ արմ ինր
մ ատնուած
է
յռւսաՀատութեան
:
Բա
յց ո՛^ վ
մ տիկ
կ՝ լնէ ,
Հ իւանգին
առքեւ
Հ րա
-
չագործ
երեւնալոլ
ցանկութեամբ
, յաճախ
Հի —
ւանգին
իսկ փաւիաքռփ,
բմիչկր
Հիմա
կ՚աշխատի
ՓրկԱ1րսւր
ցաւերն
իս1ւ լռեցնել,
ի"կ
վիրաբոյժր
երիտասարգ
արգանգբ
Հանել
նետել
, որո՞ ւն
Հոգր
թէ , ետքէն
, այգ
ամէնուն
մեղքր
պիտի
քալէ
մ արմինր
:
Եւ
ի՛նչ կ*րսկ Գէորգ
Հայկազն,
երեք գարե
-
րու
ետեւէն
, այն բժիշկներուն
, որոնք
շատ
գեզ
կր ղրեն կամ
մեծ վստաՀութիւն
ցոյց կուտան
գե—
ղե բուն
՚ «Անժամ անակ
կաժ
շա ր ո ւնա կա կան
ձեւով
տրուած
գեղերբ
ելայքաււերեն
Հիւանղոլթիւնր
եւ
կը ստեղծեն
ա յնպիսի
վւոփո խռւթիւննե
ր ,
զոբս
( * ) Մ ա հ ա ց ո Ն հեւաԸդոՆթ
֊իւն
մը կայ , ււը կը
կոյոՆի
ածխախտ
(^հ3
^եօ^)
, —
կե(ւդաքւի1ւերէն. կը
փոխանցուի մառոոց: Դժուար է բուժել. շա՜ա
կր
ւքեււնին կենդսւՕիներր այս հիւանդութհամբ՝ էրբ
վարակուին։ Հաւր չի վարակուիր. սակայն։ Ա ծ ֊
խախաին ւքանրէն կհրցուցէք , հաւին հոցն անգսւմ
չ է ։ Ջուրււ դրէ^ հաւին ոտքերր,— անւքիջապէս
կր
վարակուի: Վարակուհլէն ետքր. մհոնելու դ ա -
ա ա պ ա յւ տ ո ւ ա ծ սւահուն , չորցուցէք ոտքերր ,
եւ
հաւո կ՚աոու|ջանայ :
Մեր լքարմնոյն մէջ ե ւ ս ՛ ի՜նչ ուժեր կան. ո–
Ո^նց աղբիւրր գտնելով՛ կրնանք հրաշքներ գոր
ծ ե լ անպայման ;
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
Եճքոպափ քւաԱափԱ
Մէքեբկրական
ծովբ՝
ինչսլէս
իր պատմու
-
թեան բովանգակ
րնթացքին
, այսօր
ալ կր Հան -
գիս անա
յ աչխաբ՝, ի քաղաքականութեան
տռանց–
քբ : Արեւելքի
եւ Արեւմուտքի
միացման
գիծն
է
ան : Իր
2200
մղ ոն տարածութեամ
բ կ^իչփսէ ճիպ
—
բալթարէն
մ ինչեւ
Ա ոլէզ , մ իացնե լոփ
Եւբոպան
Ափր1՚Կ^ե
՚՛ Անոր ափւերուն
փբայ
կը բնակին տաս–
նրեօթ
ազգեր , բարգաւաճ
բնութեան
պարգեւած
բաբիքներոփ։
Ան բանալին
է Եւրոպայի
:
Այս
բոլոբէն
յետո
յ պարղ է Հետեւցնե
լ
թէ՝
ինչու
Համ ար Ա՛ իքերկբականբ
կը կազմ է
աշխարՀի
գիւտնազիտութեան
առանցքր
,
թատերավայրր
եզբայբասպան
կռիւներու
, պետական
ճարուած—
նեբու
քազաքա
յին ու
զինուո րական
թավւան
—
ցումներու
։
Ա իքերկրականի
բանա
լին իր ձեռքերուն
մէք
ամուր
բռնած
էր Ա եծն Բրիտանիան
, մինչեւ–
վեր
քին ԱշխաբՀամարար
, շնորՀիւ
իր վիթխարի
նա
ւատորմին
: Եւ զաշինքնեբ
կնքելով
միքեբկբական–
եան
պետութիւննե
բու
Հետ
, ասլաՀովե
լով
ա -
նոնց պա շտպանո
ւթ իւն բ : Այսպէս
պաշտպանելու
Համար
նաեւ
իր անսաՀման
կա
յս բութիւհւ բ,
մին—
չեւ
Հեռաւոր
Հնգկաստան
, Ափրիկէ
:
Ի զուր
չէ որ Ա ուսո լինիի
օրով
իտա
լաց ինե
րր , աբզարացնե
լու
Համ ար
իրենց
ծաւալողական
քազաքակա^Խւթ
իւնր , Ա իքե րկրական
ը կը
կոչէին
« Մեր Ծովր»
:
Առանց Հաստատուն
վիճակի
մր Մ էքե րկրա
-
կւսնեան
աւազանին
մ էք , կարե լի չէ ո՛ չ
աղղերու
ինքնորոշում
, ոչ
Համ ա շփսա բՀա յին առեւտուր
եւ
ոչ ալ խաղաղութիւն
է
Երկրորգ
ա չխա րՀամ արտէն
ի վեր
վախուած
են
ղերերն
ու գիրքերր
: Մ իքե րկրականեան
եր -
կիրներ է ն ոմ անք
, մ ասնաւո րաբա բ
պալքանեան
պետութիւննե
բ ր , որոնք նախապէս
կր
գաոնային
Արեւմուտքի
չ/՚ւբքր.
Հիմա Հարկագրաբար
մտած
են
իյ • Մ իութեան
տ ի ր ապե
տ ո ւթ եան
տակ
:
Ե՛–
ղարաւոր
երաղր ցարական
Ո՚ուսիռյ
վարի^երուն,
մտնել
տաք
քուրերր
այսօր
շատ
աւելի
լրր—
քօրէն
կր Հետասրւզուի
եւ իրականութիւն
կր
ղտնէ
բո լշեւիկ
քիուսիո
յ վար իքերուն
կողմ է :
Ատոր
Համար
անոնք
ունին Հաստատուն
կռուաններ
:
Միքերկրականի
տիրելու
Համար
անՀրաժեշտ
է ունենալ
ուժեւլ
նաւատորմ
: Անղ լիան ,
ինչսլէս
րսինք,
թէեւ
տակաւին
որոշ չափով
մր այգ
քու–
րերուն
մէք կր պաՀԷ իր գե րալլանցո
ւթ իւնբ ,
չունի
սակա
յն ե րբեմնի
ալե բակշիռ
ղիլ՚քր
՚՛ Այմմ
ստեզ
ծուած
է ուժերու
տարբեր
զասաւոբում
: Արեւել—
եան
ել Արեւմտեան
մրցակցութիւնն
է, որ
ինչ^
պէս
միշտ
կբ զործէ
, այս անղամ
իրրեւ
ղլխաւո
բ
գերակատար
ուձւենալով^
մէկ
կողմէ
Ի/ • Մ իու
-
թիւնբ
, միւս
կոզմէ
Մ • ՆաՀանղներր
: Երկու
ա–
Հաւոբ
ու Հակոտնեայ
աշխարՀնեբ
, որ
տենղաղին
աղէտ
(ւշ;Ո01&Ոէ)
բժիշկր
կր շփոթէ
Հիւանգու
-
թեան
իբական
տ խտան շաննե րո ւն Հետ , մ
ինչգեռ
անոնք
արգիւնքն
են իբ ան խռ Հեմ գարմ անում
ին»
։
Ի՜նչպէս
չՀ իանալ
Հայ
մ եծանուն
բմի չկին
ի–
մ աստութեան
փյ՚ա
յ ։ Այս տոզե բուն
պատճառած
Հիացում բ աւելի
մեծ է քան Հին կամ
նռր գեղի
մբ
կատարած
Հրաշքր՝
յաճախ
ժամանակաւոր։
Եթէ Գէորգ
Հայկազն
իրապէս մաածած
է եր
կարել
մարգկային
կեանքր
աւելի
քան
Հարիւր
տարի , կր կարծեմ
թէ իր Հաւատքր
կր գնէր
ոչ^
թէ
ղե ղա բանո ւթե ան , այլ միայն
առոզքարանոլ
- ՚
թեան
մէք : վ^ասնղի
փիլիսոփա
յ բժիշկ
ժ լն էբ
,
1
արզի
բժշկութեան
Հետ
Համերաշխ
, եւ
ինշպէս
I
կ՝լ^ւգոէնուի՝
րնախօսական
վերքին
գիւտերուն
թե–
1
լաղրիչ։
ԱՀա
թէ
ինչո՛ւ
կր մերժեմ
Տոքթ.
Հէօ –\
ֆէրի
քննագա
տութիւնր
:
Ե րկրո րգ քննագատո
ւթի
ւնր , աւելի
խիստ
եւ
ղաժան,
կ՚ուղղուի
՜[xՀձ\.^
1տ քօքՇՇ ա01ք1Շ6
զՐքին
առթիւ։
ք))ուսավւելու
Հաժաբ մասնագիտական
խր—
թին
բացատրութիւննե
րէ , ըսեմ
մ իա յն թէ
ա յս
ղրքին
մէք կը պաչտսլանուի
Տօ1ւյ1Տա6
տեսութիլ
-
նը
որ կ՚բսէ.
« կարծր
մարմ իններու
կրած աէս–
ւոաբանական
փո փլո խութիւննե
ր բ արղիէնք
են ու—
՚լեղափառ
կո չուած
թաղանթին
(ա6ոա§€տ)
ծփան
քին» : Այս տեսութիւնր
, ոբ մեքենագիտական
ալ
կր կոչուի
, չի կրնար տոկալ
քէնագատութեան
,
եւ. սակա
յն պատրուակ
ծառա
յեց Գէորգ
Հա
յկազ–
նր Հարուածելու
յ
Առաքին
յարձակում
ր
ղ ո բծեց
Հոլանտացի
բժիշկ
ժր,
Նէլլրն
: Երկրորգր՝
Աե
-
նաք : Եբրորգր
քիմիագէտ
Փոլի , ոբ իր քննա
-
գա տութիւնր
Հասցուց
անպատկառութեան
աստի
ճանին : Եւ ա յնուՀետեւ
բժշկութեան
պատժ ու
-
թեան
Հեղինակներր
իւրացուցին
ու կրկնեցին
նոյն
քննագատո
ւթիւններր՝
առանց
՚ • •
կարղալոլ
Գէորգ
Հայկազնր,
ինչպէս
է սոփոբութիւնր
։
Արգ,
այժժ
կր Հաստատուի
թէ
յիշեալ
գիրքր
գործն
է • • • Բասալիչի
րմիշկին
, եւ
ոչ
երբեք
Գէորգ
Հայկաղնի
։ Ակիղբր
րսի թէ Հտյ երիտա
-
սարղ. բմիշկր
Հ իացոզ
մ լն էր
Հիսլսլո կրատի
, Հա
մակիր՝
հսաօււտաք/» ,
ուրեմն
Հակառակ
Տօ\\6\%յՈշի
։
(Մնացեալը յաջորդով)
է–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ,
՛է .ե են լծուած,
յանուն
աշխաբՀի
խա
-
՚՚^՚"7եան–
Աաուերին
մէք տնտեսական
շաՀեր
միւս աշխարՀակալութեան։
Գոյութեան
պայքս
Գժրախտ
ժարգկո^թի–^
՚
ճակաաաղրական
,աւորում
փոքր աղգերու,
որոնց
սրտին
ո լ
\՚""1նյոաւ
կախուած
կր մնայ
գամոկլեան
սու֊
բ
։Հա
%ասա
մխուելու,
փոքբիկ
րնգվղում
ի
մբ
...են֊ կր
թ"՚–Ի
աշխարՀր
այսքան
չէր
պարագա
յին . 1ր ր
ւ է
5 / տ »
Ստրկացած,
չէր կորսնցուցածիր
առնական
խռ
.անքր, որքան
մեր օրերուն։
Եւ
այս
շնորՀիլ
վարգապԼութեան
մր, որուն
նշսնարանն
է
«ճն–
.ռւտծ
ժռղովուրգներու
ազատութիւնը»։
՝-
՛լախկին
երանելիւ
օրերուն
ալ
ժողովուրգներր
կ՚ունենային
թիւր
իմ ացութիւննե
ր ,
սաՀմանային
վէճեր,
պատերաղմներ,
սակայն
կարելի
կ՚րչլաբ
սաՀմանափակել
աղէտբ
չէզոք
պետոլթիլններոլ
մե9ամտութեամր,
կամ
իրաւախոՀութեան
Հրա
-
Տրելով
կոուող
կողմերր։
Մինչգեռ
Հիմա
Մ իաց.
եալ Աղգերու
կազմակերպութիւնն
անղամ
մատ
-
նուած
է անզօրութեան
, եւ կը գործէ
իյ . Մի
ութեան
չարաբաստիկ
վեթօն
։
Գիրքերր
գրաւուած
են արգէն
։Ամենօբեայ
մամուլր
կ՝աբձանազրէ
շռնգալփց
մանրամասնու
թիւններ։
Անխուսափելի՞
է րախռւմբ։
Ատոր
պա
տասխանբ
փեր է մեր Հասողութենէն
ել
զուրս՝
մեր
նիւթէն։
Ամէն պարագայի
մէք.
Հրատապ
Հանգամանք
ունի
Միքերկրականի
տիրապետոլ
֊
թեան
խնգիրր.
Արեւելքի
եւ Արեւմուտքի
միքեւ։
իյ . Միութի՚նր
իր Աեւ ծովեան
ափերբ պտտ–
նիշւսծ
է արբանեակ
իիումանիայով
եւ
Պուլկա
-
բիա յով։
ՇնորՀիւ
այգ
խարիսխներուն
կը
ձգաի
թափանցել
Միքերկրական
։
Ատոր Հետեւանքներն
են Նեղուցներու
փէճր
թուրքիոյ
Հետ,
Ալպանիո
յ ղրալումբ,
Եուկոսլա
ւիոյ
ղէմ սաբքուած
պ"՛ յքարր,
թրիէս
թէի
խնգի
րր
, Տունաստանի
աւելի
քան
երկու
տարի
տեւող
եղբայրասսրսն
կռիւներբ
: Նոյն նպատակին
կբ
ծաոայեն
Ֆրանսայի
, իտալիոյ
եւ
Հիւսիսային
Ափրիկեան
երկիրներուն
մէք ոարքոլած
Համայ
-
նավաբական
պարբերական
էս լբտումնե
րր.
Ապա
-
նիան
սանձելու
առաքարկներր
, եւն • եւն • ։ ՚
իյ . Մ իութիւնր
կ՝1ւնէ այս բոլոբր
, վստաՀ
ր լ
լալով
որ անղ ամ
մ ր իր ձեռքերուն
մ էք.
առնելէ
՚Լ^Ր^
Միքերկրականի
տիրապետոլթիւնր,
պիտի
թափանցէ
արեւմ տեան
Եւրո պա
յէն
ալ
անգին
,
ճամրա
յ պիտի բանա
յ Հնգկաստտնի
գագափարա
կան
ղրաւման
: Պիտի խեղղէ
ու ղրաւէ
արեւմուտ
քի քարիւզբ
այնքան
անՀրաժեշտ
աղատ աղգե
-
բու
ճա րտա րա րուե ստի
զարգացումին
Համաբ։
Աւ
փերքապէս
իր ծովա
յին
ուժր պիտի գարձնէ
գէպի
Ատլանտեան
ու ի/ազաղական
Ո փկիանո սնե ր ր ։
Արեւմուաքբ
ի
՛՛նչ միքոցներով
կրնայ
Հակազ
դել
Համայնավարներու
այս սաղ րանքներուն
։
Ամերիկեան
թերթի
մր աշխատակիցբ
բնգտր–
ձակ յօգուածաշարքոփ
մր կբ թուէ
այն
Հակամի–
քոցներբ,
որոնք
կրնան
ի գերեւ
Հանել
Խ •
Միու
թեան
մտազրութիւններր
յ
Ամ ենազլխաւոբն
է
մ շտական
ներկա
յութիւնր
կաբեւոր
նալատորմիզի
մը Միքերկրականի
աւա–
ղանին
մէք։
Անոր
ներկայութիւնբ
Հ
ոգե բան ական
աղղեցութիւն
պիտի ղՈրծէ
Ա իքերկրականի
աղատ
երկիրներուն
վրայ,
եւ քա քալեր պիտի Հանգիսա
-
նայ
պաՀել
ու իրենց անկախութիւնր
: Անոնք
կր
խորանան
իրենց
Համոզումին
մէք,
թէ Մ • Նա
-
Հանղներու
կառավարութիւնբ
երբեք
թ ո յ լ
սլիտի
չտայ
ոբ աշիաբՀբ
գրաւուի
րոլշելիկներու
կողմէ :
Նոյն
վ
ստաՀոլթիլ1ւբ
նաեւ տարբեր
եբկիբնե–
բու
Հայրենասէր
րնակի^,եբուն
վրայ,
որոնք
նոր
ուժ
ու կորով
սլիտի
սսյանան՝
բարձր
բռնելու
Համար
իրենց աղգային
գրՕշր ։
Այս կերպով
կր յուսան
սանձել
յարձակողա
-
կան ախորժակները,
ինչպէս
տեղի
ունեցաւ
Յու -
նաստանի
քազաքտյին
կռիւներուն
ատեն,
վկա
-
յութեամ
րն իսկ
գերի
բռնոլած
յոյն ապստամբ
-
ներոլ
:
« Ակներեւ
է ոբ մեր մարտանտւերր
Ժէկ
մէկ
փուչ
են, մխուած
Համայնավար
տենչանքներու
կողերուն
վրայ
»•
Ալ
ամերիկացի
մասնագէտ
յօգուածագիրը
կ՚առտքարկէ՝
շարունակել
թուր
-
քիոյ
ել Յունաստանի
տրուած
նիւթական
եւ
զին
ուորական
օժանգակոլթիլնր,
Ապանիան
եւս
առ
նել Ատլանտեանի
ղաշինքին
մէք,
օգանաւային
կայաններ
Հաստատել
Հիլսիո՛
ափրիկեան
ավւե
րուն
վբայ , ինչպէս
ել սերտ
գործակցութիւն
Ի ֊֊
աալիոյ
ել Ֆրանսայի
զինուորական
ուժերուն
Ժի–
Ըստ
յօգուածաղրին,
Ա իքերկրականր
1946
Աեպտ.էն
մինչեւ
այսօր սլաշտսլտնուած
էէ չ^"1՛ ՜
Հիւ Ամերիկայի
Տրգ նաւաբաժնին,
որուն
Հրաժա–
^տարն
է ծովակալ
Գօնրլլի
^ ցամաքային
սպ՛
.կոյտի կեգրոն
ունենալով
Լոնտոնը
:
« Անցան աաղնապալից
պաՀեբբ
իտալիոյ,
Յունաստանի
, Թուրքիո
յ ՝ ել Հիձիսա
յ/ն
ափրիէ
եան
ափերուն։
Այս յաղթանակին
կաբեւոր
մէկ
մասր
կր պարտինք
6րգ
նաւարաժնի
«զորշ
ղ ի՛ ՛՛՛
նաղ է տներուն»
: Ասոնց վրայ
աւելցուած
նոր մար՛
տանաւեր
, զօրացած
օղ ային
ու ցամաքային
ու -
մերով
, պիտի
կրնան
բաց պաՀել կապո րո
Ծ"՚//9՚–
Ա.
ՀԱԲԷԼԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
