106
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
աշխատութիւնը
ա
ք
ս
կէաիհ կ՛սկսի երբ բացատրութեա՛ն,
բառեր
1լր
ե նկարագրութիւն ր կանգ կ՛ առնէ։
Աբէլեանցի առարկաները
բնութեան
մէՀն են։ Աքն միշտ
իրականութե–
նիև առնելով գուտ ճ շ մ ա ր ի տ ին արգանգէն կ*ստեղնէ գեղեցիկը*
Հ
պետներուն պէս լոկ գեղեցիկր արուեստին
բաժին ր չէ բրած, այլ
ցուցած է իրականը, որ է օգտակարը և բարքէն։
Էրաղուած
թելադ
ներէ յօրինուած՝ արուեստի արգասիքներ,
որոնք իրականութեան
մէֆ գո
թիւն
չունին,
վայրկենական
վառվռուն
տպաւորութիւն
կր թողուն մեր
տաքրքրութեանր
վրտյ ե ասոնց արժանիքը, խոտէ խարոյկի
մը լոյսին
տեւական է միայն։ Վառ երեւակայութիւնը
արուեստագէտին
յ ա ռա
թեանը զարկ, իսկ թելադրութեան
պէսպիսութիւնր՝
գաղափարներու
ե
կուտայ։
Բայց
ամին երեւակայական
՛գաղափար որ չի բղխէր
ճ շ մ ա ր տ ո ւ թ են էն, չնարխարՀիկ է ե սուտ։ Այսպիսի
նա
ք օրինուած գործեր առասպելական
գեղեցիկր կամ բարին կը ներկ
որոնք սակայն
գոյութիւն
չունին ե խոշոր ո չ ն չ ո ւ թ ի ւն են։ Աիրտ
ազնուացնելու,
ուղեզր կրթելու, Հոգին գեղեցիկքն կերակուր
տալու Համար,
ո՛՛ւ, ան իրականութեան
աշխարՀի
րղձանոյ շներր կամ իտէալ
անձնուի
րութեան
մա բղա սա ուած՝ մր յօրինել էանանք և ճ շմա բիտ ին տե
Արգու ր տիգրա՛ ն Արէլեան ց ի ր աշխա տ անոցի ն ւքէ-շ
