VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 125

ՀԵՐ ԱԾՆ ՈՒՆԴ 107
ծ ի ք սերմանենք։ Բնութիւնր ա մենակատար եալ արուեստագէտն
արարչութիւնն է արուեստագէտ էակր, որով արուեստր իրական
Մեզի պաշտելի է մեր կեանքր ե գեղեցիկ է ինչ րան որ կր սիրե
ճշմարիտ կեանքն է գեղարուեստը ե անոր բովանդակութիւնը։
Աբէլեանց այս իրականին գաղափարին առաջնորդուած է
սարձաններֆր արուեստին բարձրագոյն գագաթնակէտին մօտեցող արտ
դրութիւնն եր են։
Աբէլեանց, իր ակնարկը կեդրոնացուցած՛ է ամենակենսականին,
քուր, յստակ ճշմարտին վրայ։ Մ արգկանց դէմքին մէջ խտացած եր­
կրորդական շատ մը մասնակի ա ր տայ այտ ութի ւններր կր զտէ, ե
տեւական ճշմարիտ նկարագիրը մերկացած, որ է իրական
՝* * ա*
Ա» *Ւ* Աբէլեանց, զաւակն է Ցի֊֊րեխի Համալսարանի տարրաբանու­
թեան աւագ ուսուցչապետ ե ՀՀուիցերիոյ կեդրոնական բարձրագոյն
կան ատեանի W տարրաբանութեան վերյէն քննիչ, Բրօֆ. Տօքթ* Յարու-թի/-ս
Աբէլեանցի։ Անած է Ցի֊֊րիխ 188Ցին։ Երկրորդական դոլրոցր աւարտելէ վ
երկու տարի Ցի֊֊րիխ ի ե մէկ մէկ տարի Մի՚ւնիխի ե թ-արմրշտաթի Համ
լսարաններուն մէջ ճարտարապետութիւն ուսած ե աւարտած է։
ցած՛է Ֆլօրէնց ե Հռոմ ուսումնասիրութեան։ կրկին՛ վերադառնալով Մի
՚նիխ զբաղած՜ է քանդակագործութեամբ, Հռչակաւոր Բրօֆ. 3)1՛օսմանի
կերտած և օգնականր եղած, է։ Աբէլեանց վեց տարիէ ի վեր
լուրջ աշխատութիւն՛ մը թողած է ետին ե իր արտադրութիւնները տեղւոյ
թանգարանի, պաշտօնական ե Հասարակական շինքեբր կը զարգա
'•m 0 - Գ– ԳՍ.ԼՈՒՍՏԵՍ. Ն
i f SOCIÉT É DE S ETUDE S ARMÉNIENNE S
(ՀԱՅԵՐԷՆ ՈԻՍՈՒՄՆԱՍԻԽՒԹԵԱՆ ԸՆԿԵՐՈՒԹԻՒՆ)
Մեզ յարմար թուեցաւ Հի ձնել փ արիզէ մէջ ճՀայերին ո ւս ուսն ասի բու՝
թիւններու ընկերութիւն՝» մր, տյղ ուսուսնասիրութիւններր յառաջ տանելու
ե արդիւնքր ծանօթացնելու նպատակով։
քԻԷ„ լեզուագիտական և թէ բանասիրական տեսակէտով մեծ
թիւն ունին Հայերենի ուսոււքնասիրութիւններր։
Լեզուաբանը Հայ երինի մէջ կը գտնէ Հնդեւրոպական մասնաւոր բար­
բառ մր բոլորովին անկախ միւսներէն և որ առանց ունենալու, օրինակի
մար, յունարէնի կարեւորութիւնր ե պէսպիսութիւնր, ինքնատիպ վկայու­
թիւն մը կր բերէ Հնդեւրոպական լեզուներու տեսականին (théotî&) ։ քհրացէ
լեզուներէ Հայերէնի փոխառութիւններր թանկագին տուիքներ կր Հայթայ­
թեն յունարինի, ասորերինի ե մանաւանդ իրանեբինի զարգացման ուսում­
նասիրութեան Համար։ Վերջապէս՝ Հայերին լեզուի զարգացումը բոլորովին