3 Ա
ո–
Ա
էոոէլւ պիւոի
րչրսՆ
. ուսաի
թկ՛
Հհոաղի
-
ւ՛ով Լլ թկ՛
կարմիլ,
չոքսԼրու
նչ՚սննԼրով
""/՛ք
ան
շան տուաւ
, որ
Օզ
ային
յա
/ւՕա
-
կումր
յետաձգուի
: քհմրաձիդ
օդանաւե
-
րոլ
՚քկկ
խումրր
Հասկցաւ
արուած
աւք ֊
• ակ.
ա նր
եւ ե տ
ւչ ար&աւ ,
րտյց
մխ
խում
րչւ կա՝ մ շտեսալ
կարմ՛ իքւ
չո յսե ր չւ
/. /
շստացալ
անթե լով
ւլր
կոէ
ած
րացաւոչւա
-
թիւնր
, ել կա՛մ անտեսեց
ցանոնք •
չաա
նախաաեսու
ած ին , սկսաւ. ոամրերր
աե —
ւլացնԼլ
րաւլ աքին կեղրոնական
մասին
վ ք՛
րայ
յէսան Հաղարկ– աւելի
շկնքեր
քար
ու
քանղ
չւնեչոէի
;
11-չ՚'ք էն իսկ րա ւա կանա շա ւի վտանղ աւ ո չւ
կ օտար
երկրի
մ ր Հիւլէ ական ոմրակոծ
֊-
ման ենթակա
չ վիՏակի
մ՚կ^ ապչւիչր , րայց
շատ
աւե
լի վաանղ աւոր
կ
ղ իշե ր -
ցերեկ
^րածին
ռումրեչւ
փոխաղ
չ՛ող օղ
անաւերու
շոլքին
տակ
ապրիլչւ։
Աոանղ
֊.սէշուեչոլ
աղղ
ան շանն ե չաւ սխալ
րացաարոէ
թեն կէւ
ակա
մ՛ա լ ծ աղող
թ իլրիմ աղութ
իւննե
լալ
վտանղչւ
, կա
ք նաեւ
կամ՚աւոչւ
ան՝,ասկա—
ցողութեան
վտանւլր–
բոլոչւ
րանակնելաւն
մէք
ալ
ղոքութիւն
էէւնին կարղ
մր ան
-
Համրեր
տարրեր
, որոնք
կ անտեսեն
ի —
րենց տրուած
շափալորու
թեան
էրա
—
Հանղներր
;
՚Լարշապետ
Ա աքմ
ի Ա՛ն անղ ամ
մ ր
յայ–
տարարեղ
• «էւ0է
մեր ինքնապա շաս/սւ —
նութեան
էամար
անէրամեշտ
է , որ
մ ա —
մանուկ
ւււռ մամանակ
9րածին
ոումրեր
փոխաղ րող օղ անաւե ր թռ ի*ք
կատարեն
մեր
Հողին
վրա/,
պէտք
է
էամակելալինք
այղ
անՀ րամ ե շտ ո ւթ ե ան : Աղ անաւե
րր
ա–
ռա9ին
իսկ աղղանշանին
պատրաստ
պէտք
է ղտնուին
ղործի։
անցնե
լու >
ա
չլապէս
որեւէ
արմէք
շեն ներկայացներ
» :
Բ՚սյց
Հանրային
կարծ
իքր
Հանղ արտե ցնե
լու
Համ ալ։
աւե լցու ց . «Այս ո ում րերէն
եւ ո*
մէկր
կրն։
ղ ո րծւսծ
ուի
լ
ա
-
ո անց
անւլ լփական
ու ամ եր իկեան
կաո
ա–
վ արո ւթիւննե
րուն
կողմ՛է տրուած
մ իաց
եալ
ՀրաՀանղին
: Գալով
մեղի
,
ւլէթՈ^^
րացարձակ
իրաւունք
ունինք
Անղ լի՛՛ք օ -
ղակայաններուն
մէ9 ղտնուող
բոլոր
օղա–
նաւերուն
վրա
լ »:
Աակա
յն , ղ մ րաիստա րա ր
,
ւ| եթ-Ո.^/»
ա
յս
իրաւունքր
քաւարար
շէ մեղ էանղստա
-
ցնելոլ
Համար
, այն^բան ատեն
որ արր
-
ուած
օղանաւքւ
մր անձնակացմն
է
աւլմրր
ձղողր
:
« Առածին
իսկ
աղղ ան շանին
պաարասա
րլլալֆու
էամար
ռումրերր
առատօրէն
րամնուած
ււլէտք է րլլան
րոլոր օղանա —
ւերուն՛
՚սյս
՚ղարաղան
1
"՚Կ
Կ՝աւելց"է
«ա ր կ ա ծն ե ր ո
լ»
Հ ա լանա կան
ութ
իւնր
՝ :
Ա՝ի9աղղային
որեւէ աաղնապի
մամա —
նակ
, երր աաե
լու. թի ւննե ր ր
Հ րաՀ
րուած
են , որեւէ ենթաէ րամ անատա ր , կամ
նոյն
իսկ օդանաւի
մր
անձնա կա
ւլմ ր
կրնայ
խոր՛՝՛ իլ
,
Ոք՛ կառաւէար
ո ւթ ե ան կամ Գաշ—
նա կից կառաւի ա ր ո ւթ իւննե
րռւ
վ ա ր ի շնե ր ր
պէտք եղած արադութեամբ
շեն տար
ո —
րոշումներր՛
ինյւնաղլուխ
քայլ
մր
բաւս։–
կան
կրնայ
րլլալ դէպի վերջնական
քայ
-
չետե
֊
ՄծՐ ԿՈՐՈՒՍՏՆԵՐԸ
Վերքին
քանի
մր աալա։
ա
՚1ւ
ր
նթացքին
Կրրնռղլի
Հ. ^.
գ, կոմիաէր
իր շարքե
֊
րէ՛՛
հ՚՚Ր՚՚նղուց
չ՚՚բս
րնքլե րնե ր ;
Զ՚՚ր՚՚ն
"՛լ
էալ աաւսւ որ
Գ։ս շԽա կցա կաննե բ : Տռդոր
-
՛ււած
սւղւլա յին ալիով,
կւռնուխէն
մաած
էին
մեր շւսբքերր.
որււլն
ւլրօշին տուկ ծս՛ -
՚<այեղին
մինշեւ
իրենց
վերքին
շունշր
•
10.՜>4
/՚յ՛
Րլ՚նամիի
մէջ կորսնցուցինք
րն
կեր Արմենակ
թաթքասեան
, բնիկ
Տարօն–
ցի , Հ՚՚ւյաււտանի
Հուն րսւ
ւ
։լ ե ւո ։ւ
է
թեան
եւ
կամ աւորա1լան
բսւնւո կնե րւււ
ղինու որնե
-
րէն
:
րնկԼր
Յւռրութիւն
Օն։ղ՚"շեւ"ն,
որ Հրսւշքւա/
ւսղատււ։ ած
էր
Իղմ՚իրի
թբ
-
ք։ււկան
շարդեբէն
ու եկւոծ
" ՛ յ "
երկիրր
ուր
կաղմ ։սծ
էբ
րնտանե կան
Համ
եստ
ր
Ոքն
մ՛ ր : Պարւլ ու
Հ ա մեստ
բն կ ե ր
՛ք
ր " բ
կր յէււսար
օրին մէկբ
Հա քաստանի
ղուռ—
նե ր չ։ րաղոււււծ
աեսնել
րո լւ։ ր իս
ւսոշեւ
՝•
Բայց շաաերանւ
՛՛լէս
ինքն
ւս լ շտեսաւ
այւլ.
"է՛ւ՛ եւ թա՛ւ ուե ղա լ օտար
՜՛ուլի
տ՚ււէլ ; Ան—
ց ՚ " ծ տարի բաւա էլսւն երէլսւբ
Հ իւանղ ու -
թեան
մր ճանէլերուն
մէ9 քամ ւււե լէ
է՛՛ոք
շիչեղալ
ն՚սեւ
րնէչեր Անթու՛՛՛ն
ՕՀս՚նեան,
որ եո յնպէ ս է, ւլուծ է չւ Հա քաստան
ե լ աե
-
սած
լաւ
ու վատ
օրեր։
Ընկե
բր
սլա
աած
է ր Հա յասաանի
ւք
է, ծո։։չ
՛ւ չն մասր
Բ ա ղ է շէ ե
։է ին շեւ
Արեւսւն
: կարօտով
էլր /իէէ Ր
"–" ( 7
րոլորր՛
՚,,՛"" ՛աս սա ւած
էբ Կրրեռպլի
մօ–
՚ " ի կ
Լս՚նսէ
ղիլղք,՝
դ աոնա լուի այն
աեղի
մեր
կաղմին
սիւներէն
մէկր
ել իր
սիր՚սծ
«Տաո ախի
մնա յուն
թւլթակիցբ
«Անթօ»
սւոււրաղ րութ ե սւմ
լ՛
Ջարղ ացած
էր եւ րաղմւսթիլ
սւնւլ ա։ք -
նեբ մասնակցած
ղերաղոյն
մոդււվներուն
;
ք՛բ էոեւլբ երկաբ ատեն
րո՛ւլ պիտի
մնայ
մ եր
րնւլ է անուր
րնկե
լ։ ա էլ սւն մ ո ։լ աԼնե ր ո ւն
մէ9 , ուրկէ
երբեք բացա էլա քած
էէք՛ •
Աարա
մէկին
աշիսաւոանքի
պս՚էուն
քան—
կարծամւսՀ
էէղալ նաեւ բնկեբ
ՅովՀաննէս
Ա,չ։ս։պեան , անաէլնէլալ
իբ մաՀէն
վեց
օր
աոաշ իսումբ մր րնկերներ
եւ էամակիր
—
էւեբ Հաւաքուած
էինք դպբոցի
սրաՀին
մկ9՝
ողեէլոշելռլ
Հսւմսւր Փեւորուար
1 8 / ՛
ւ.~. արեղա
րճլ.
ձր
Հ
քւսքոււՏ
ւսոա
^արդԵլու
է ա Ս ա ր
;
մւ
թիլ
րիմ ացա
թե ան ։ւլւոտճառոով
, էլա
բծուի
թէ
թշնամի
օղ ում մր , 9րածին
ռոլմբե
-
(՛ով
կր լւսռա9անա
լ ղէպի
ալս
կէսմ այէ՛
օղաէլա
յան ր : Աս՚նալանւլ.
ււր , Փրրլ
Հ,՛"(՚—
"էւ՛է՛ւ՛ Դ^՚՚էՔէ՛՛՛
է՛ ՚ւ^է՛
^ ^
՚
ՆաՀանղնեբու
կառավարութիւնր
արտօնութիւն
տուած
է
աեղական
Հրամ անատա րներ ուն՝ ղ ո րծածե
լ
իրենց
Հիււէուկան
ւլէնքերր,
որեւէ
«ան—
մ իշական
վ տանդի» պարադա
յին : Այս ի -
րււ ղութ իւնն
իսէլ բաւաէլան
է ցոյց
տալու
Համար
թէ «րացարձաէլ
^^^՜Ռյի
իբալոլն–՛
քր» անիրականալի
է
,
իսէլ «էլառավարոլ
-
թ իւննե
բու
կողմէ
կա ւոա
լ։ ուած
Հսկալոլ
-
թիլեր»
, ( դ ոնէ անմ իշա էլան վ տանդ ի պսւ–
րաղա քին) էլրնա յ դրեթէ
ղ ո յութ
իւն
ԷՈլ -
ԳՍՂՈԻԹէ ԳԱՂՈԻ.Թ
հՈՐԷՆ ԱՐԲ՛
Բլիվլէ՚նաի
\Աիաղք."լ
՝(,աՀանղներ
I
ք; ։ղ ի ս կ ։։պ ոսա կան
եկեղեցիին
՚քկշ Ա "՛լ՛՛ո
՚ա։ան
ին ււլ։աոա րաւլ ած
եւ
քս՛՜
րւււլ՚ոհ
է • սլա ւուււչւաւլ կն ւոռա9 մկրտած
է
\՝ձ նոր։։։հ
ի՚ենէ՚ր : Ն՚՚քն
օրր
երեկո
յե՛՛՛ն
Հացկերոյթ
մ ր
էՈքաւ
ած
կ , ուր ցուցա
-
ղչւրուահ
կ
Զ՚՚՚չ՚եՀ
Ա-ի
օծմ՛ան
մապաւէ–
նբ : Աբրաւչւոնին
խւոնւչաւիոռ
մէէլ
ճառէն
եաք
Հան։չ։ոնա1լ։ւք
թիւն
է՚ւլած
կ ,
"րմէ
ղ
II
քսւցսւծ
է
(1050
՛ոււլաբ \
ՈԻԻԼ
. ԱԱՐՈՅԵԱՆԻ
«Բարայրին
րնա
֊
էլի շնե րր» է՛ւ «Հ
։ա
է՛մ՛» թ ս՛ ա րե րղ ո ւթ
ի ւն -
նէ՚լւուն Պք""՛"" կ քի մկշ ներէլալացման
ւս"–
թի՛
«Թ՚՚՚յմ»
յօղ ա ած
մ բ ղրած
է մե
-
ծ "ալէ "
•թաւէ
աաէ՛ լւ։։յ
էա
յ
ւլ
րաղէտին
ղ ործե
րր : Ո՛ շ՚՚՚՚լ Ր"՛ թի՛ ն ղ րաւած
է մ
աս–
նսււորապէս
«Հոս
եմ»ր , որուն
մասին
իսօսելով
Ո՚իլերմ
Աաբոյեան
րսած
է
թէ
ան <ք.տո ամի»
նոր եւ կարեւոր
սեռ
մրն է ՚
անոր
մէշ խաացաած
դէսլքերր
կրնան
ոէ
՛լ
է մէ կուն
էլե ան քին
մէշ սլա
աաէ
իլ ։
ՄԱՐԻ
ԲԱԱՈԻՆԻ
սլէյրաթաՀայ
դաշ
-
ւանքր
նոյնր
էլ րլլա
յ նաեւ
երբ
որեւէ
նենալ
Նե րկանե
բու ս բուռն
վււճւվւաքով
րնալւչւ–
ւււած
էչ՛ օր ուան
ս ե ւլաէւոաչե ւո եւ էլաւոաէլ—
ն ե ր ո վ ու
ղո ւա ր ճա խօ
II
ո
լ
թ ի ւնն ե լա վ տո՛
-
րած
իր պաշւոօնր
:
Ընկեր Արապեան
ծնած
կր իղմիբ
, տա
—
էլա լին
սլա աան
ի
ծ անօթացած
Գա շնա էլ -
ցութեան
։ Ամիսներով
Իղմիբի
թրքական
բանսւե
բբ
մնսւլկ
եւ բաղմաթիւ
շար շա
֊
րանքնե լալ ենթաբկուելն
վե լ՛շ անցած
է ր
Յունասւոան
-. Եէլած
է ր 3>լ""նսա
1^՚2՜)ին ։
Բանի
մր րնէլե րնե րով
էլաղմեց
Հ . 3 • Գ ՚
Մ ուրատ
խում
բր , ոբ էլարձ
մամանակի
՚քէշ ունեցաւ
մօ՚ո քառասուն
րնէլե րներ
եւ
լաւ
ղ ործ ան է ու թիւն
:
1
^)՝2Տին եէլաւ
Կրր–
նւալլր : Պատերաղմի
րնթացքին
ձեբբա
-
էլա լուե լով դ րէլո ւեցաւ
Գերմանիա
ուր
մ բ–
նաց
երէլու տարի , էլրկին
վերաղարձաւ
Կբրնոպլր
, ուր մնաց
մինչեւ
իր
չաբաւլէտ
մաէրւ
Հաքրեէւասէբ
եւ թրծուած
էլու —
սաէլղական
մրն կր։ Կր սիրէր
Հաք բեմբ
,
բաւական
ղերեր
էբ խաւլցելւ
Ա
արութեա–֊
նի
եւ ուրիչՍելաւ.
էեւո : Իր մաՀէն
քանի
մր ռր ւոոսւշ , Հ • 3 • Գ • ՛ոե ւլւո քս Ն՛՛բ
Աե—
րունղի
ւողոց եւ ւալ քիէլնե բուն
դերարաչ—
իաւմր
բրած
էր ներ էլւս լա ղ ում մր
էոալու
էամար
: թ՚ս՚ղումբ
տեղի
ունեցաւ
Մ
արա
չորսին,
երեքչարթի
կէսօրէն
վերշ,
Հոծ
րադմութեան
մբ
ն էէ ր կա քո ւթ եամ ր : \քաւլ—
էլե պսւո էլնե ր բերած
էին Հ . 3 • Գ • Եօթ
-
էւե ։լ րէււ լր ե ան էլււմիաէն,
Նոբ
Աեբունղր
,
Կ • քէէաչի վարչութիւնր
ել ուրիչ րաղմա
-
թ ի լ աղղա էլաննե բ եւ բարեկամներ։
կարճ
էլ ա մ րան
ւո քլան
մ ր խօսեցաւ
լ^կեբ
Գ՛
Թո—
րոսեան
՚իեր Հանե լուի րնէլեբ՚էշ
աւլղւսսի —
րութիւնն
ու մաքուր
էլո ւս ա կց ա կան
ի ո —
.լին
:
Հւսնւչիստ
ձեր ոսէլոբնեբուն
,
սիրելի
րնէլե րներ , ձեր քի չաւո ւսկ բ անթառամ
՛՛լի–
էոի
մնա
ք րոլորիս
մօտ :
Պ–
ՄԱՆՈԻԿԵԱՆ
նէոէլսէՀււ՚բոլ
Հ ին Ա էորւո \ \ին նուաւլ ա Հան
ւլ է ս մ ր ւաւլլււծ
է Ամ ե ր ի էլ է, ուն էամալսսւ
—
րանի
մեծ
սրաՀին
մկշ.
Հովանալ
որու
-
թեամբ՝
Լիբէսնանի
քէք որՀրղ արանի ՝ք,ս,իէււէ–
ղաՀ 0"էյրաէւի
: Ար. Աարի
Բ.սսունի
աբ–
մէսնէսղած
է մի9սււրլ ւս լին բաղմաթիւ
մբր—
էլ աէւա էլն է, լալ
Լ լ քլբթաթոչակնԼրոլ
։
ՏՈԲԹ–
ՏԻԳՐԱՆ
ՄԱՄԻԿՈՆԵԱՆԻ
ղե -
կավէսրոէ թե ամր
նուաղ ս՛ Հան
ւլէ ս
մ ր էոբբ–
ոէսէծ
է Պոլսո
ք մէշ , ի նպաստ՝
Պէ
յօէլլուի
է, քէէ՚ք վ էէ՛րմ ա րանէէէ, լաւն : ՝1,ուաէչաՀ անւլ է -
" իէ՛ Ա • մ՛ա ս ր
ղ բեթէ
ա մր ողշութեէսմ
բ
քէէէ1էւէլէււցւէւած
է Գ՛ ԱլէմչաՀի
ղոբծերուն
,
որոնցմկ
«Պւ՚ղո՚լն
Աւարայրի»
, «Հունձ
-
քր»
եւ «Անւււչիէլ
Եար
շ՚սն»բ
մեծ
խան
-
ղ ւաիոո ա թիւն
սւոեւլծած
եէէ :
Աեծապէս
էլնաՀւէ1էոոլէսծ
են նաեւ
Բ •
կ ւսնա չ ե անի
« Գւսլիլօ»ն
եւ
«՚Լարղ
երի
Հետ^^ովբ
:
Յ՛" քտաղ իրին
Բ • մ ասր
յատէլացուած
է
էլ էս սւս էլան
Հ ե ւլ ինա էլնե ր ո ւ •
ՊէթՀ
"՛ք էն
,
Վաէլնկր, Վերտի,
Պիւլէ
եւն՛։
Հ–
Ա–
Ը– Մի
Պէյրութի
ֆութպոլի
իաւ մբր էչր չէո ր ո ւնա կէ
իր
մ րցոէ
մ՛ներր
միշաղղային
ի՚էէւմբեբու
Հետ։
(իումանա–
քլան եւ. չեխաէլաէւ
իսում րե րկն
եաք
քք արտ
\^՚\ին
է
անղ իսլ
III
մ մ ր ունե ցած
է չուէ
տա
էլ աէւ «Տ իուկ ա ր տ լւն » խ ում ր ին
Հետ ,
բայց
"է յս էէէէէւլ ամ
1—0
՚ " Ր ղ
Է՚-^՚Ք՚՚՚Լ
սլարտուաէէ
է
Շ՚՚՚-է
աացինեբէն
ԺԱՆ
ԿԻՒՎՏԷՐԻ
նկարներու
ցացաՀան–
էլէսր
մեծ
է
ք։ տաքրքր
ութ
իւն ստեղծած
է
Պէյրութի
մ է շ ։ Հայ նկարիչբ
Հրաւէր
լ ս–
ւոէոցէսծ է Հոոմէն,
ուր պիտի
երթալ
ցու—
ւյաէէսնղէս
մբ տալու
էամար
ԸՆԿԵՐԱՅԻՆ
ՀԱ՚ՆՐԱՊԵՏԱԿԱՆՆԵՐՈՒ
ժողոՎԸ
Ընկեբա
քին — Հանրապետականնե
բո
լ
Աքդ
• Խ որէ ոլրղ բ , որ սովռբաբար
երեք
ամիսր անդամ
մր կբ ւլոլմարուի,
Աարտ
22 -
շ^ին տեղի պիտի
ունենայ
Աէն
-
Մանտէի
քաղաքա.ղետարանին
մէշ :
Աք՚ք ՚ Խ՚ւրՀուբղր
կաղմուած
է
էչու -
սա
էլց ութ եան
վարիչ
ւոա րրե րէն
,
մօա
չորս
էարիւր
էուլի–
կոմիտէի
անղամ
-
ներբ,
ե բ եսփո իսաննե բ ր
եւ
կաղմերւււ
րնղ Հանուր
քւս ր տ ո ււլա րնե բ ր
Ա՛լ՛ւ • ԽորՀուրղ
ր ւղիտի
քննէ
ներէլայ
էլացութիւնր
Արսլքլւսրղր պատրաււտ
է
արէլկն
: Խօսք պիաի
աոնեն
Թբիսլո՛լէ
1
Շ՚՚՚սլան
- Տելմաս,
Ալւէսթէլ
եւ ուրիչներ
։
Ընկեբային
— Հանբապեաա
կաննե ր բ
էա—
ւաւոարիմ
էլբ մնան Տբ
Կ ո լի -
Հաւանաէլան
է էւր էլո ւսա
էլց ութ
իւն՛բ առաշարկէ
Տ ր Կ ՛՛
լի
ւթ՚րաէլաբձբ
էլսւռ աւիւս ր ո ւթե ան էլր —
լուի,
:
շձՐԱ Տ ԱՐԱ ԿՈԻԱ Ծ ԶԵՌԱԳԻՐՆԵՐԸ
ՉԵՆ
ՎԵՐԱՕ-ԱՐԶՈԻԻՐ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 1 5 1 )
ԽԲ՛
ՀԱՅ
ՀՈՎԻՒՆԵՐ
Ն՛" ՚քնացել
կր իր նւս
է
ապե աական պար–
ղութ
է, ան
մէշ՛
նա
էլ եռ չէ չւ խւս րւլ ախ ուե լ
էա
բեմ ական
ս ով ո բու
թ իւննե րով
, ո րպէս
Պար
լ
էլա ս տանի
եւ Հա յաստանի
այլ էլող -
մերի
՚>այ կանայյէր,
որոնք մաէմեաա
—
էլանեէ՚րի
աւլւլ ե ցոլթ ե ան աէսէլ վախել
էին
իրանց
աւլւլ ւււ քին րն ա ւո ր ո ւթ ե ան իս էլա էլան
յուտ քլան ի շնե բ ր :
Աւե
լի աղս՚ա
է ին
ադշիկնեբր
,
դ եո
էլո քս , չամ՛ ուսնսէցած
աւլշիէլնեբր։
Նրանք
թկ է՛լ սովոր
չէին
խօսել
սիրոյ
՚էր՚"յ
՝
թկեւ. չդիտկին
սեթեւեթել
մ՛անուկ
պա
֊
,ւէէւէ)ւիների էէ,տ , րա քց նրանց
արւլերււած
չէյ ր իւ՚՚ոել,
էլուաբճանալ,
դրօսանքի
ղնալ
ե ր ի ւոու սա ր ւլն ե րի Հետ : Ա յսպիսի
սւդաբ
-
էէւսէէլւււէ, սերտ
քա րա րե ր ո ւթ ի ւնւնե ր ր
երկու
սէ՛ո ք. լ՛ի , աո աշ է ր բերել
ամրողշ
մ ոդո
-
•Իր՚լի
մկշ մ՛ի տեսակ
անմեղութիւն
,
որ
տիրում
է մ՛ի րնտանիքի
մէշ,
քոյր
եւ ե՛լ—
բօբ
մէշ–.
« Աէլաաութիւնր
, ասում
է չւ Ասլանր
,
ւչաեւոլմ
է մ ։։ ւլուի րւլա էլան կենցաւլաւ^ա
-
չ։ա,թեան
երկու
ծայրերի
մ՛էշ,
մէկում
,
երբ նա
ւլեււ իր նաէապետական
ւղսւրւլու~
թեան
մէշ է աւղրում
, մ իւս ում , երբ
նա
Հէսսել
է քաղաքաէլբթոլթեան
լոյսին
: Այ"
ե րէլո
լ
ծսւյրերի
մ իշոց ում
տիրում
է ստլւ–
կութիւնր
» :
Այ"
մ ո ւլո
էէո
ւրղ ր ղեռ
ա—
ռաշին
ծա
յրի
՛իր՛" յ կ ր էլանդնած
:
ծ՜երունի
տանուտէրր
, տեսնելով
որ
ես
չաա
չտապում
եմ , էրամայեց
իր
ձիերից
սչատրաստել
երկուսր,
մէկր
աէււեց
իր
միշնաէլ
որղուն
էէ ւ էրամսւլեց
ինձ
տա՚՚Տւել
ել Հասցնել
Ա
. -
լ՚էկի
,(րաննե ր իէէ ,
միւ–
սբ իէէձ տէսլով ասսւց
՚
- ֊Բո
ձին .լալացոլել
է , ինձ
Համար
նախատինք
էլր լինէր , որ մի «լալ
րարե–
էլամ էւս» որղ.է.ւլիրն իմ
։իրանում
Հ իւր լի -
նելռւց
քետոյ,
այսաեւլից
էեռւսնաբ
ա —
ռանց
ձիու • ղ բա
Հ ամ ար
այս
նմււյղր
էլր
տանես
որպէս
իմ էչալմ՚ից
րնծս՚յ
:
Ե"
Հրամ արուեցա
յ լ^ւլուեե
լուց , եւ մի
եւ
նոյն մամանակ
դմուարացայ
Մ(՚^Է1՛
Հնարած
սոււոր
սլսէրւլել,
որ իմ ձին ամե–
էւէ՚լիէէ
էք ւււլսէց ուած
չէր
՝
ծերունին
դարձեալ
ւղէւդեց , թէ ես Հիէ.–
րասիրութեան
ղէմ էէարոլած
կբ
լինեմ
,
եթէ
չբնղունեմ
նրա
պաբղեւր։
Ես
՛ղա ՜
տասիւանեցի
•
ք՚էււք ալս
ձին ինձ նբա
Համար
էք
րնծւս յում , որ ես կորցրել
եմ
իմ ր ,
ես
էլ՝րեւլուն՚եմ
, միայն
"՛յն պայմէսնով
,
եթէ
էլր դտնէէմ ի.ք ձին , ա յն մամ անաէլ
ձե բչէ
յեա
կր ւլարձէ;եմ
տ
\քերէէւնիե
ասսւց
. միայն
ղա չէ էէլւէէտ -
ճառբ,
.Աքէ
նա ցանկանէււմ
է , որ «իր
բա—
րեկամի»
որէլեւլրին
մի թեթեւ
րանուԼ
պատէււած
քինի : Բա լց ո՛^ վ էբ նրա
րա
-
րեկամր,
որի "ր՚լեդիրր
լինէի
ես :
՚էքերունէէէ
II
չ։ս
էէ
րւլ ր , ասաղ
նա
:
Ո՚"յ;)
՚ ք " ՚ Ք ""րտեղից
ղիտէք
,
որ
ես նրա
որղեէլիրն
է՛մ :
Ե"
Ր"է"է՛ր
՚լիտէ՚մ
• • • ււլաաասխւս
—
նեց նա խորէրէլաւոր
ձայնուի
:
Աենք ճանասլւսրէ
րնէլանք :
Տանտիրոշ
բնտսւնիքր
չաւո սիրաի ճանաէղարէ
Դրեց
ինձ , էլա րծե
II
, է՛ււ ւոարինեբոէի
նրանց
մէշ
ապրած
լինէի
Հ
Տ անտի
րոշ
մ իշնաէլ
որղին
, որ սլէ տք
է
ւոոաշնորդէ)ւ
ինձ մինչեւ
եղիղիների
ղչւլ–
իւալորի
էէ
րանր,
մի էլաաաբէէալ
դիլցաւլն
էր,
նա իր ձիու
լիրայ նստած
,
էլարծես
թկ
, էլէէէէլմոււք էր նրա
Հետ
մի
ամ՛րալշ
է1՜III
լւ։քին , որ
II
ւո է։ ւլծ ո ւած
էր
պաաէէրաւլմի
էաւքար : Ե" երբեք
չեմ
մէաանայ
նբւս
խօսքր
, որ ճ աէէւաէլա րէ ին աււաղ ինձ . «մեր
կեանքր
սրի
մէշն
է".»։
Մենք
ւլնաղ ինք
ուղիդ
ճւսնապարՀ
ով
,
էէւ ոչ լեոների
միշով,
ոբպէս
աանում
էբ
ՄրՀէն
, է՛
I.
նո
յն ալոլր
ե րե էլո յեան
ււլա -
Հուն Հասանք
Ա
բէկի
՚իրաններին
:
ԽԳ–
ԵԶԻԴԻՆԵՐ
Աենք
Հսէսանք
եղիղիների
բէկի
էադբ–
ներին
նռյն
աւուբ
երեկոյեան
պաէուն
,
երբ
՛սրելն
արղէն մտած
էր
՚– Երէլու
մարդ
էլէս ճանասլարՀի
.իրայ սսլասւււմ
էին
եւ
մ եւլ ուղ ղ "՛էլի
՛ուս րան
բէկի
վ ք՛ "՚ նր
՚ Աս
-
էնր
՛եղ
էր
, նէ
է բ բ
ւո
ե
ս ա
լ
ինձ
,
« վերշապէ
ս եէլաբ դու
» ասաց
ել
մ պի
տի
նման
մ ի բան
երեւաց
նրա
սառն
ղէմքի
լիրայ
:
Ա ի փոքրիկ
, էլանաչաղաբդ
Հովիտի
մէշ
ւլե տե
ւլո ւած
էին
է՚ւլիղ ինե
րի
չ՚"ղ
բնե րր մի
քանի
Հաբիլրի
չ՚"փ
ւ
1՚"Կ
կենարոնոլմ
որո
չլոլւ
կէսղմած
էր րէկի
վրանր։
Ն"
էբ միւս
բոլորից
իր մեծութեամբ
ել էլե—
ւլեցէլութեամր
։ Ն"՛ բաժանուած
էր
էորս
մէսււին,
մէէլի
մկշ,
ուր
րնդունեցին
էքեւլ, էատած
էր ինքր բէ կր \ ել
ղիաաէլբ
ձեո ին անղաղար
նա յում
էբ ա յս կողմ
եւ
աքն
էչուլւք , էլարծես
, նա միչա
երկիւղի
մէշ
էր , չիցէ թէ
թչնամու
անաէլնէլալ
յարձակում
լինի նբա
՛իրայ։
Այգ
մասբ
նրւո
է
ի
է
.ր սւն ո ցն
է ր ։ Նրա
առշեւ
մերէլ
ղեանի
ւէրայ էլարղաի ցցուած
էին մի
քա–
եի
երէլայն
նիղւսէլներ
, չինուած
ա յն ե -
ղէղներից
, որ բոլսնում
են Տիւլբիսի
ե -
՚քերքի
՛քրայ
, որոնք
այնքան
թեքռւն
եւ
անրեէլանելի
են , որ էլարծես
,
բնութիւնն
ինքր
ստե
ւլծ է, լ է բ
լք
աՀ ուան
ւլ ործ
իք
ւլ առ
նա
ւ ու.
յ
՛Ր
սար.
ՐԱՖՖԻ
