է Ց
ԱՌԱյէ>
«ԱՐՄ1Ո,ԻԱ» ՍՐԳԱՊ՚ՆԱԿԸ
•
Համանուսււլներււլ
չրԼաՆքլ
փակոլւսհ
(,
•մեՆահախս
է լ սւնհնւսրին
ԷԱալաէ
այլեւս
ալւաասաՀմանէ
մէք,
,,ս
լայն
ասսլարէղ
բ ա ց ա ծ
մել.
եչոլերսլն։
Այսսլկս
էլբ պա
ր–
ա ա գ բ ե ն
յ ամանակի
գմ սւա
բո
լ թ իւննե
բբ ,
.ոբււնք
Հ ե տ գ հ ե տ կ
աւեԱւ
հ անբ
կբ
կշռեն
Հայ
ե ր ա մ - շ ա ա գ է ա ի ն
վբայ
:
•֊.՚"
յ
մ ո գ ս վբ գ ա
կան
ե բղե
բու
ա ռ ա ք է ն
ծ ա գ կ ե վ ա լ ն ք բ
,
ւլա շնալս
բռւած
եւ
Տբա–
.^գարակ
Հանուած–
Ա բ ա
Պ ե բ թ ե ւ ե ա ն է
կ՚՚՚է–
•մէ
,
ք^րմ
բնղունե
լութ
է էն
մբ գտած
է
ևւ
՚ ւ բ ք ՚ թ կ
շաբաթբ
քանի
մ բ
ա ն գ ա մ
կ՝ո՝ւնկնգրոլէ
իլբոպայէ
թէւ
մէկ
ձայ
-
նասվէէւռկն
: ՇնսբՀէլ
ա յ գ
ղեղեցէկ
սկա
ւ ա ռ ա կ է ն ,
օ ա ա բ
եբամշաասկբէն
ա կ ա ն
-
էէ
վաբմ
ուած
կ
Հ
<,կաքաւիկ»ին
,
Հ
<0բ1՚եր–
ղֆին
եւ
« ՚ Բ ի ւ ւ
նմանէին
,
զս բս
ա
յնքան
Հ՛է այէ
չ կ ե ր պ ո վ
կբ
մ ատուցուի
խօսնակ–
Ան-Մաոիկն։
ճշմարիտ
վայելք
մրն
կ
նոյնսլկս
<ձԵկ
-
^օէալեան՝^
ք ա ո ա ձ ա
լ ն պատաբագբ
, գ ա շ
-
նաւ
սրուած
եւ
ճ ո խ ա ց ա ծ
նուագի
բամին
նե բ՛՛վ
ե ր գ ա
Հանին
կողմկ
, ղոր
ուղղակի
.պիտի
կարենան
ունկնգրել
ամբողք
աշ
֊
իսաբՀ
ի ե բամշտասկ
բնե րբ
, Հրաշսսյւաւէ/»^ ,
Ո՜վ Հլարմանալի,,^
եւ
Այսր ձաւյնն. հայ -
^ակաԱ
/7^
,
Տւ՚ւնսւար
6|ւ
ա ռ ա ւ օ տ ե ա ն
մա
մբ
իննին
, ^Փառի-կնթէր-ձէն
:
Ը ն աիր
նու ա ղախո
ւմ բ
մ բ , օմաո
ւած՜
ա–
.մկն
• ա ե ս ա կ ի
ղ ււ րծ՜իքնե
բով
, փ ո խն
ի
փ ո խ
• կբ
միանայ
մեներղակին,
բ ա զ մ ե ր ա ն գ
• ձա
յ ն եբուն
ու
յանկե
բղնե
բու
եւ
ա ն ս ա
-
.գիւտ
ներգաշնակոլթիւն
մբ
կբ
կաղմկ
յ
Պ ա ր թ ե ւ ե ա ն
օ ղ տ ա գ ո բ ծ
ա ծ
կ
նաեւ
.եթէ
շեմ
ս իսա
լիր
առաշփն
ա ն գ ա մ
ԸԼԼա
-
չով
ծ
ավյն
ու
ոաքի
ղարկբ
, որոնք
ւսն–
Վյբիոչելի
կ շ ր – * ՚ յ թ
մբ
կ ո ւ ա ա ն
սլարեբգ–
նե բուն
:
Հա յկական
Հ
<մոթիֆ՝»ներէն
ք ա ղ ո ւ ա ծ
•այս
ղանձեբուն
գիմաց
մ ա ր գ
կբ
շփոթէ
թկ
ո՞ր
մէկն
լնարկ
, այնքան
ճոխ
եւ
բաղմաղան
են
Հ
Լե ււնե բու
խորէն՝
<(.Կբ
-
.ռունկ»բ
կ՝ւսբձաղանղէ
մեղմ
օրէն
, Հետ
-
զՀետէ
կբ
ծաւալի
եւ
մեր
Հոգին
կ*ալե
-
կոծէ
Հա յբենաբաղձ
խ ռ ո վ ք ո վ
մ ր :
^Պան–
.ղոէ խտի
երզ»բ
քաղղբ
է ,
Հ ո գ ե խ ռ ո վ ,
՜^ժղեՀին
Հոգիին
պկս.
Դաբտը եկաւ սիյւաս պ՚աաեց
Ալ վալլդհյւս թ–ոււլքեց՝սւ1ւ,
Դ՚ուշւքանն եկալ շոււրջս պաաեց
ՅիշԱւտակնհրս ալ կււրան;
Տ բ ա մ ա թ ա խ իծ՜
աքս
եբղերէն
վերք
,
.որոնք
սակա
լն ա յնքա՛՛ն
անուշ
կք
.Հնչեն
• մեր
ա կանքին
,
աՀաւասիկ
պաբերղնե
-
բու
շարանր
իր
շլացուցիչ
ճոխութեամբ
.-
ձայրեքփք^, Մշոյ պաբ^ , Արի
Սէյ՚Ր"մւ^ ,
Լայա եարս , էրգրոււքի պար^ :
Պ.
Գարեղին
(թաո)
ինքղինքբ
կր
ղե
-
յւաղանցէ
՚^ռշս^\1ով,
որ
ր^Ւբշամաբաոլ
-
թ ե ա ն
խրախոքս
մբն
է,
աշխոյմ
եւ
ողե
-
՛լոք
; Ւսկ
Պ • Պօղոս
Գոլյումճեան
իր
մաաւ–
՛ներուն
ամբողք
Հմայքր
կբ
թ ա փ է
քա
-
հւՈՐՀՐ՚հԱՅԻՆ ՐԱնԱԿԻ ՀԱՅ
ԶՕՐԱՎԱՐ՚եԵՐԸ
Գեկաեմբե
ր
&ին
վ ւ ա ռ ա չւււք
Հանղիսու–
թ իւննե
բ կ ա տ ա ր ո ւ ե ց ա ն
Ա ոսկուայի
մէք
նշելու
Համաբ
գ ե ր մ ա ն ա կ ա ն
բանակնեբու
քախ
քա խման
եւ
խո
րՀ ր գ ա
յ ի ն
մսւ յբաքա
-
ղաքին
ա ղ ա տ ա ղ
բմ ան
տասնՀինղ
ամ ե ա կ բ
X
Երեւանի
^Գրական
Թերթ»բ
(Գեկտ.
9)
այս
ա ո
թ ի լ
կբ
յ է շկ
ա
յ ն
Հայ
ղօբավաբ
-
նեբբ
եւ
բաբ-ձրասաիճան
ս պ ա ն ե բ ր ,
ո
րոնք
իրենց
քաքութեամբ
օմանղակեցին
Մււսկուայի
ա ղ ա տ ա գ բ մ ա ն
;
Առաքին
Հերթին
կուղան
ղօրավաբներ
ք՚վան
ք՝սւղբամեան
(այմմ
մառեշալ)
,
Մի՜
քայկլ
Ր ա ր ս ե ղ ե ա ն
, Ա ա ր գ ի ս
Մարտիրոս
եան,
Ա ա ե փ ա ն
Գինոսեան
, իսաՀակ
Գաս–\
պ ա ր ե տ ն
, իվան
Վեքիլետն
, Հայկ
Մար
-1
տիրոսեան
, Ներսէս
Լ*տլոյեան
,
ղնղասլետ
Գէորղ.
ք՚տղղասարեան
,
եւ
բաղմաթիւ
ս պ ա ն ե ր
ու
զինուորներ
:
Մոսկուայի
Համար,
մղուահ
պ ա յ ք ա ր
-
ներէն
վերք
եօթբ
Հազարէ
աւելի
Հայ
ղինուո
րներ
, ս պ ա ն ե բ
եւ
Հբամ
անատար
-
ներ
սլա ր գ ե ւ ա տ բուե
ցան
քՏ • Մ
իութեան
մ ա ր տ ա կ ա ն
շքանշաններով
\\ռ.Օւին
վբայ,
մեղ
խ ա ն գ ա վ ա ռ ե լ ո ւ
Համար
Մարալի^է,
քաւլյցրաՀնչփւն
կշռոյթով;
Գե–
՚ւ՚՚Ցւ՚Կ
է
Զււվ գխշեր
սիրերղբ,
որ
կբ
վե
-
ր ա գ ր ռ ւ ի
աշուղ
Շերամի
ե լ
կ ՝ ե ր գ ո ւ է
պոլսականէն
տ ա ր բ ե ր ոճով
;
Հայ
մռղովրղական
ե բ գ ե ր ո ւ
թեթեւ
եւ
ոստոստուն
կչռո
յ թ . բ
որ
կբ
յ ա տ
կանչէ
կոմ
է տաս
է
ալէն
էբ
զուլալ
ղ ա ^ ա ւ ո բ ո լ
-
թեամբ
-— Հաբագատ
արտայայտութիւն
մր
կր գ ա ն է
Պարթեւեանի
յօրէնած՝
Վար.–
դա վառ
.
Ա՜յ ւքարալ ազյիկ, դըլււախաի ծաղիկ
1՚ուրս արի աեսհեւք, աեսքիդ խելստ– եմ •
,9,ա՜քւ Վարդավաււ, մեր դրանը ոսկի ծաո,
.9,ա՚ն Վարդավաո , մեր դրանր ոսկի ծաո :
կայնել ես,^
սքանչելէ
գործ՜
մ լ ն է,
որ
նո յնքան
Հ ա ւ ա տ ա րմ օրէն
կբ
Հետեւէ
Կո–
մ է տ ա ս
վ ր գ
• է
ա լ ա ն գ ո ւ թ ե ա ն
եւ
մ եր
Հո–
ղ ի ն կբ
լէացնէ
անուչ
գինովութեամբ
մ բ ՚ ՚,
կայնել ես սարի վրւրա,
1
Չինարի ծաոի վըրա -
Արեւի շողն է րնկեր
Աաաափ մազերիդ վըրա–
Եա՜ր ւՐարալ ես, եա՜ր նէյրայն,
Երթանք սարերը, սէյրան,
Արի՛ սէր տանք, սէր ասնենք,
Քո սսլիղ եարին ղսւրրան:
Հայկական
սլա բախում
բին
նկարբ
կբ
ղ ա ր գ ա ր է
երւլասլնակէն
կողքբ
, (՛ոէլ
ետէն
մասնսւղէաօբկն
կբ
էէերկայացսլէ
Հայ
եր—
ղ ի ն
աղբէլբր
, կշոոյթբ,
առանձնա
յատ
-
կո ւթ է ւ ն ն ե բ բ
եւ
էլրաքանչէւր
կ ա ո
րէ
մասնակէ
թ ա բղմանս
ւթէւն
ր : Աենեբղնե
-
րբ
կ բ կ ա տ ա ր ե ն
նորաՀաս
ումերէն
Լիւսի
Աճէմեան
եւ
Եղուարղ
Տ է ր ա է ր ե ա ն
:
ԱՐԱՄ. ԳԵՏՐՈաԱՆ
Մոսկու՚սյի
գռներուն
մօա
մղուած
կռիլնե
բուն
էնթացքին
մասնաւո
ր ա բ ա բ
"՛էքէ
՚լարկտծ
էին
ւլօբավարներ
Րաղրամ
եանի
եւ
Մէ՛քայ է լ
Րարսեղեանի
ղօրա
-
ղունւլերբ։
Ա.
Մարտիբոսեանի
ղօրամասր
վ ե ց
օբ
շարունակ
կատաւլվւ
պայքա
ր
մ
ղե–
լէ
ե տ ք
ղօբ.
Կիւտերեանէ
Հրասայլերուն
գ կ մ
, պ ա բ տ ո լ թ ե ա ն
մատնւսծ՜
էր
ղայն;
ի . Գ ա ս սլա ր ե տն ի
Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր ո ւ թ ե ա ն
տակ
Հրաձիգ
զօրամասր
իբ
գործ՜օն
մաս
նակցութիւն
ր բերած՜
էր
Մալոյաբոսլա
-
վեց
եւ
կալո
ւ գ ա
քաղաքներբ
Հ իթլէ
բ ա կ ա ն
ր ա ն ա կներ էն
ա զ ա տ ա գ ր ե լ ո ւ
Համաբ
մբղ
ուած–
պայքարներուն
մէք;
իսկ
Ն՛
Ր ա
-
լո յեանի
֊,րասա
յլա
յ ի ն
ղունգր
կատտղօ
-
բէն
սլտ յքարեցաւ
Նովո–Տ)ոմինսկ
ք ա ղ ա
-
քին
աղսւտսւղրմ
ան
Համար
մ ղուած
կռիւ
նեբուն
լնթացքին
:
Ա . Գինոոեանի
ղօրամասր
ա ղ ա տ
աղբեց
Կլէն
ք ա ղ ա ք ր ,
իսկ
քաւլաքին
մէք
Գերմա–
նացինեբան
ղիմաւլրող
ումերուն
մաս
կր
կաղմկբ
ղօր–
Նիկոլայ
ՏովՀաննիսեան
իր
քսանամեսւյ
ղալկին
, Հ ա ր ի ւ ր ա պ ե տ
Ռե
—
միկ
Ա ովՀաննիս
ե ան ի Հետ
:
Մ ոսկուա
յ է
ւղա շտ պ ա ն ո լ թ ե ան
գոբծին
մ ե ծ ա պ է ս
ն պ ա ս տ ե ց
ճարտարապետ
Հնա
-
րիչ
Ա ր ա ե մ
իվանովիչ
Մ իկոյեան՝
իբ
ս տ ե ղ ծ ա ծ
մ աբտա
կան
նոբ
օ գ ա ն ա ւ ե բ ո վ
(Միկ)։
•^Գրական
ք^եբթ»ր
կբ
յիչէ
նաեւ
այն
Հա
յ
կամաւորներբ
, ռրոնք
էնքնաբե
բ ա
-
բ ա բ
ա ր ձ ա ն ա գ ր ո ւ ե ց ա ն
մ ա
յրաքաղաքէ
էնքնապաշտպանոլթեսւն
գունգերուն
մէ^
;
Այղ
պայքարներուն
րնթացքին
ս պ ա ն
-
նուեցան
, ի
միքիւ
այլոց,
Գ ր Ի ՚ 1 ՚ ՚ Ր
Կոլ
-
լ օ ղ լեան
( գ ա ս ա խ օ ս
Երեւանի
Պետական
Համալսաբանի)
,
Արսէն
Ա բ ր ա Հ ա մ ե ա ն
( գ ա ս ա խօս
Մ ոսկուայի
Տ ն տ ե ս ա գ ի տ ա կ ա ն
կաճառի՝^
եւ
շ ա տ
մբ
ուրի^եր
:
•
ԵՐռԻՍԱՂԷՄ ,
2 ղեկա.
(Յաււաջ)— Ջ«.
բեքշաբթէ
,
19
գեկտ.,
Ա. Աակո
բայ
Մէա–
բանութէւնբ
, ա ռ ա ւ օ տ ե ա ն
մամբ
1.0էն ,
տ ե ղ ա պ ա Հ
Տ է ր ա ն
աբք–
՚քյերսո
յետնէ
Հբալկ
րով
^ նէստ
գ ո ւ մ ա ր ե ց
եւ
գ ա ղ ա ն է
քուկ
ա րկո
ւթեամ
բ կազմեց
պատ
ր է ա ր ք ա
կան
՝լ–նտրե
ւէնե
բու
՚ Հնղանուն
ցանկբ։
Հբաւէրուած՜
, բ ա
յ ց
նե ր կ ա
յ
չէէն
ե
ղահ
Եղէշկ
արք
. Տէրտկ՜րեան
եւ
Հայրիկ
ե պ ս
•
Ասլանեան
որոնք
կբ
մնան
Ամման
:
Ըն–
տրելէներր
Հետեւեալներն
են
Տ է ր ա ն
արք.
Նեբսոյեան
, Աուբէն
ե պ ս ՛
՛Րէմ
Հաճեան
,
Հա յկաղուն
ե պ ս
•
Ա ր բ ա –
Համեան
,
ՇնորՀք
ե պ ս
-
Գալուսաեան
,
Զ ղ օն \ք • վ բ գ ՛
Տ է ր
Յակոբեան
:
Եղէշէ
ա ր ք
• Տ է ր ա է րեան
կբ ս ա ա ն ա
յ ՚ • •
մէկ
քուէ։
Տաշորղ
օրր,
բ ս տ
Ա
էաբանու
թեան
կանոնաղ
լ ՛ է ն , աեղէ
պէտէ
ունենար
պ ա ա
լ՛էա
ր ք ա կան
լնա
բութէ ւնբ
այս
Հ
լ ^ –
՛լանուն
ցանկկն
: Ջոբեքշտբթի
երեկոյեան
վ ա ն ք
կբՀասնին
կ ՚ ս բ ՚ լ
մր
սլաշտօնաղ
րեր––
Ե՚չէշէ
արք.
Տ է ր ա է ր ե ա ն
գ ա տ
բ ա ց ա ծ
էր
ա)
Ներքին
գործեբու
նախարարէն
,
եւ
բ)
Տ ե ղ ա պ ա Հ
Տ է ր ա ն
աբք
.
՚քյեբսոյեանէ
գէմ
,
այն
առարկոլթեամբ
ա ե ւ լ ա պ ա
-
Հ էն
լ ^ տ բութիւ՛եբ
եւ
ներքին
՚լործե
բու
նա խ ա ր ա ր ի ն
վաւերացումբ
օբէնաւորչեն
՚,
Ո ւ ս տ ի պ ա տ ր ի ա ր ք ա կ ա ն
բնտ
բութիւնբ
կբ
յետաձղուի
,
ս պ ա ս ե լ ո վ
Գերա՛լո
յ ն
Ատ
եանի
վճիռին
: Աւելցնենք
որ
Ա .
Տ՚սկոր՚սյ
Մ իարանութեան
վեբքին
ամ
իսներուն
ա–
ռ ա ծ
քայլեր
ր տաոբ
տ ա ռ ի ն
Համապատաս
խան
են
Մ էաբանութեան
կանոնաղրէն
։
Մ է ա բանութիւնբ
շարմեցաւ
ղղո
յ չ
կա
նոնաղրի
սաՀմաններուն
մէշ֊.
Եղէշէ
աբք.
վա
րձած՜
է
է ՚ ՚ բ ո
վ ւ ա ս տ ա բ ա ն ն ե բ
•
մեր
մ աքէն
մ էք
ա կ ա մ ա յ
Հարցում
մբ
կբ
ծ՜ա՛
գի
— ուրկէ՛"
կոււլան
այս
մ ե ծ ա գ ո ւ մ ա ր
հ-աիսքերր
:
Պատ
ր է ա ր ք ա կան
րնաբութեան
մէք
Ե–
՚ լ է չ է ն
բո լոր
ստոբ
մ է քոցնե
րբ
փ ո րձե
լէ
՛Ս՛
ւ՛ւէ
՚
կբ
էէ՛^
է գ ա տ ա բան
ա
յ ն
յ ո
յսով
թէ
էնք՝
էբբեւ
տ ե ղ ա պ ա Հ
վ ա ն ք
մ
անելով
սլէտէ
կա րենա
յ . . . կ ա շ ա ռ ք ո վ
եւ
ղանա
ւլան
էւո սաւ՛
ւմնե
բով.
.-
Պ ա տ բ է ա բ ք
լ ^ –
ւ ո լ ՚ ո ւ է լ
եւ • • • բոլորին
ղաս
մբ
տ ա լ
-.
Եբ~
բեք
չանղբաղառնար
ոբ
ե՛լ
Միաբանու
-
թիւն
ե՛լ
մողովուրղ
իրեն
Հանւլկսլ
սկսահ՜
են
ար գ ա Հ ա տ ա ն ք
ունենալ
ոչ
ա ռ ա ն ց
սլսւտճառի
•, Եղիշկն՝
նստահ
Ամման
,
կր
ղաւէ
է՛ ր
կոչումէ
ղէմ
, է՛ ր Հաստատո
ւ–
թ ե ա ն
ղէմ
, ի՛ր
մողովոլրղին
ղէմ
;
Երու
սաղէմի
Հայութիւնր,
ե՛լ
Մէարանոլթէւն
ե՛ լ մողովուրղ
, ՛լեբմ
ա ր՛էկա
յ է ն
ճի՛էե
րով
Հազիւ
կրցած
են
Ա . Տ ա կ ո ր ա յ
Հաստատու
թիւնբ
սւնզ
ուն՛էի
առքեւկ
ն թեթեւ
մր
ե ա
քաշել,
անգին՝
ղաւա՛լիբ
Եղ/՛շէն
իր
Հետ
ունենալով
իբենց
կոչումին
ա ն ա
րման
յ
էկ-եբկու
եկեղեյականներ
, բաբի
հաղիկ
ՇաՀԷ
վ տ ր ղ ա պ ե ա
ր
եւ կարգ
մ բ
ապաղ–
ղա
լնացահ
բ ա խտա
խնղի
բնե ր , ամէն
ղնով
կ՝ուղէ
բաղմի լ Ա . Տ ա կ ո ր ա յ
Պ ա ա ր ի ա ր ք ա ՛
կան
աթոռին
վ բ տ
յ :
թնչ
կր
մտածեն
րնել,
ի՛՛նչ
մ ի
քոցնե–
բոլ
պիտի
ղիմեն
մեր
ր ա ր ձ ր ա ս ա ի ճ ա ե
ե–
կեղեցակւսններբ
Ա •
Տ ա կ ո ր ա յ
իբենց
ե ՛լբայրնե
բուն
այս
^բեռֆբ
թե թե
լցնե
լու
Համաբ.
ի^նչ
՛լիրք
կ^ու՚լեն
րոնել
արքե–
պի սկռպոսի
մբ
՛էէմ
ո ր անաբղ
եց
իր
Հ ո–
՚լեէոբ
Պ ե տ ն
ալ
եւ
Հրասլարայլաւ
սաւ-ւ
կբ
Հանէ
. վեղարաւորի
մ բ
՛էէմ
Որ
եկեղե
-
սակւսնի
կոչում
չունի
, որ
փ ո խ ա ն ա կ
"էր
ե լ
խ ա՛լա
ղութի ւ ն
ք ա բ
ո՛լելու
ատե
լ ւ ւ ւ
-
թիւն
եւ
որոմ
կր
ցանէ
,
որ
վ՛ո
խ ա ն ա կ
Բրիստոսի
կբ
ծ ա ռ ա յ է
սագայէլին
,
ո բ
բ ա ն ա ս տ ե ՛լծ
չէ ՝
ա
յլ
բանագուլ
, ոչ
թ է
Տե՚լապաՀ՝
այլ
եՏ՚էաքանղ
եւ
Ամենայն
Հա
յոց
վ՛ո բձանք
եղաւ
-. Ե՚լէշէ
ա ր ք
• Տ
էր
ուէ րեան
էբ
լ նթ ա ց քով
վ ա բ կ ա բ ե կ ե ց
ե՛
ւ
էր
սքեմր
ե՛լ
իր
ե՚լբայրնեբբ։
Հայ.
ե կ ե
ղեցւոյ
ղիշիսաններ»
, արղեօք
մամանակբ
.
չէ"
եկահ
Եղէշէ
Տ է ր ա է ր ե ա ն բ
այլեւս
^սւնրնղունե
լէ»
եկե
՛լե ց ա կ ա ն
մ
Հ»
յա
յտա
ր ա ր ե լու
;
Այսպէս
է
սլա րաղանե
րու
մ էք
Հանրայէն
թէ՚Լ^Բ
"է
Պ է ղ ա տո
սնե բու
եւ
ոչ
աչ
Եբե՜՛
Ս ԱՄնԻԷԼ
(ՊԱՏՍ՜ԱԿԱ՚Ն ՎԷՊ, ա
- 400)
9–.
ԳԻՐԲ
• ձ –
ԶՈ1>1^&ԱՑ– ....
իոկ
այղ
Հբապուրէչ
ղկմքր,
մ
ան ա
«–անղ
իւր
՚էերշփն
յա քո ՛լութ
իւն՚եե
րից
յե
ա՜ո
յ , թէեւ
ա ւ ե
լ ի
իրաւուն
ք
ունկ
բ
վ՛ա
յ–
լելու
եւ
անսաՀման
ւտլբախ
լփնելու,
բայց
լնղՀակառակն
, կրում
էր
իւր
վբայ
ներ
քին
թախծութեան
խորէն
գ ր ո շմբ ,
"ԲԲ
նա
ամենայն
քանքով
ա շ խ ա տ ո ւ մ
էբ
հահ
կել
լ
Այն
օրից
, երր
նա
Արատ՚էեբս
ամ
-
քոցում
ա յ ն ս լ կ ս
նա խ ա ն տ ա կ ա ն
կե ր պ ո վ
մերմում
ս տ ա ց ա ւ
Որմ իւլգոլխտէց
, ա յո՛ ,
Ույն
օրէց
նրա
ս բ ա է
Հետ՝
փշրուեցան
եւ
նրա
ա՛է ենա
ւլեղեցէկ
ցնոբք1ւեբէ,
որոնց
մկք
թէ
էւր
փ ա ռ ք ր
եւ
թէ
էւր
եբքանկոլ–
թէւնն
կր
որոնում
:
ինչե՜ր
չարեց
նա,
ի ՜ ն չ
ղո րհե
ր չ կ ա տ ա ր ե ց
նա
սէր՚սհ
ա՛լ
-
քբկայ
Հաւքաբ։
Նա
մեղանչեց
խ՚լճէ
գէմ
,
նա
մԼ ղանչեւլ
պտւոուէ
ղէմ
։ Նա
գաւա
-
ճանի
անաբ՚լ
անունր
մաոանե՚լց
,
մէայն
նրան
արժանէ
լէնելոլ
Համար
: Բայց
նա
անողորմ
ս ա քով
կոխ
տ ո ւ ե ց
բ ՚ ՚ լ ո բ ր
եւ
ա ն ց ա ւ • - . : Եբազում
էր
Պ ա ր ս է ց
աբքա
-
յ ի ց
՛Արքայէ
փ ե ս ա ն
լինել,
էսկ
այժմ
աշ
խարՀի
մէք
հա՛լբ.
ու
ծան՚սկ
ղարձաւ
:
Ո րմ է՚լգուխտ
ր մ ի Հարուածով
խ ո ր տ ա կ ե ց
նբա
թկ
ապաւլան
եւ
թկ
յւ՛ յսե ր է : ք^ւ
այ"
բոլորբ
վեբ
ա ր ե
րում
է ր. նա
Հա
յոց
թ ա
-
ղուՀու
կախար՚լիշ
աղղեցութեանբ
միա
-
միտ
Օբիոր՚լի
էէրայ։
կ ՚ լ լ լ ց կ
Ո բ մ է՛
էլւլ
ո լէս
-
տբ
այնպէս
չէլ,
վարոլէւ
, եթէ
նա
այնքան
ե բ կ ա ր
ժամանէսկ
խորամանկ
Փ ա ռ տ ն ձ ե
-
մ ի
ձեքում
չէլ տնուէբ
,
այսպէս
էբ
մբ–
տահում
նա,
եւ
ոչինչ
ւէբկ
մէսնգբոլթէէւն
I"
յնքան
գ ա ռ ն
եւ
ա յնքան
հանր
չէր
Հա
-
մաբռլմ
, քան
թէ
ա՛յն,
որով
Հայււց
թ ա –
գոլՀէւն
պատյ՜եէլ
նրան,
սլաշէսահ
աէլ^կա
յ
բեբանով
նա էէէէէւտե լո վ
նրէս
թէ՛
"էրԲ
թէ
սնա
վէա
ռո ւթի էն ր , որոնց
ղսՀ
ղաբձան
թշուէսռ
Հէս յրենիքի
III
յնքտն
նուի
ր ա կ ա ն
սլ՛ բութիւնն
երբ
• - • ;
թ՝կեւ
՛եա
է՚Աէէլէսո. վՀատէսհ
չէբ
,
թէեւ
տէսկաւին
յ ո յ ս
ւ՚ւնէբ
, ոբ
Շ ՚ ՚ ՚ պ ո ւ Հ ր
՛ոն
-
պատճառ
կլ՛ կ ա է ո ա ր է
է՛ւր
էսո սամ
ունք
ներլ–,
բայց
է՛՞ն*
երջանկութիւն
։
Մի
կնոք
բռնի
ամ
ուս
է՛ն
լէնե
լ , որ՛ր
զղւում
էբ
նրանէէց
, ե լ մէ
երկրի
րոնէ։
թաէլաւորբ
լ է ՚ ն ե լ , որբ
՚սնէւծում
կ ր նրան
:
Այ՛լ
մտքերւ
վերքէն
օրերում,
թունաւոր
ու
•
ա է ճ է
նման
, սկսել
կ էէն
կբհոտել
,
սկսել
էէ՛ն
էքաշել
նրա
էւէէբտր
. • • ։
Ա ա մ
ուէլէ
յանկա
րհա
կ ի
յայէոնաիլբ
նբան
ճշմարիէո
ուրախութիւն
պատճա
-
ոեց
: Նայում
կր
շնւէբՀալէէ
ե ր ի ա ա ս ա ր գ է
վ ր ՚ ս յ
ե լ Հէէէէնում
էր : Նրա
մէ9
ն ո յ ն
Բ՛՛՛՛աբ
ղ՚րոց՚ք"՛նքնեբն
կէւն
ղսւրթնում
էւր
քր՛՛ք
"ՐԳ"՛–
վե ր ա բեբւււթեամ
ր , է՛նչ
ղգաց–
մ ուն ք ե ե բով
ո բ
Հ րապուբւէէւմ
է բ Ա ամ
ուէ
լէ։
Հա
յ ր բ : Աբ՛էէն
ե րտէլում
էր
ա յ ե
փա
յ–
լ ՚ ՚ ւ ե
ղերր
, որ պէաէ,
էսաէլար
նա
Պարսից
աբքունէքում
, եւ
կան
էս ա պէ
ս Հ պ ա բ տ ա
-
նում
էբ
նրա
յաքււղութէւննեբով
; Եւ
՚ " յ գ
ցանկալէ
Օր ք
շաւո
Հեռու
չէ ր
Համարում
նա
, ոբովՀեաեւ
գէտ
աւո
բութի ւ ն
ունէր
Աամոլէլէն
իւր
Հետ
տանել
Տիզրոն
,
թէեւ
"՛յգ
մասին
նրա
կամքր
ղեռ
չէր
Հարցրել,
բայց
Համւ՚ղուահ
էբ^
որ
մեհ
յօմարու
—
թեամր
կ^լնղունէբ
նա
-
քց օսում
է է՛ն
Հէււբեբբ
, եւ
խօսում
էր
ր ս տ
մեծէ,
էք ասէէն
Հա
յբ-Մ
արգսլե
ա
բ ։
Նրա
ա ղ գ ո ւ ,
վա
ր ղա պե
տ ա կան
ձա
յ ն բ ,
նրա
սաէւն,
ծանրակշիռ
խօսքեբբ
էւբ
Վ ր ՚ " յ
էէն
ւ լ ՚ ս ր ձ ր ե լ
բոլորէէ
ո ւշաւլր
ո լ թ է էն
բ ։
Իյօսում
էր .այն
նշանաւոր
Հաբցէ,
մասէն
,
թկ
երբ
կր
Հասնէէ՚ն
Տիղբոն
, պէտք
է
ա–
մենա
քն հանքով
Համոէլել
ՇապուՀ
ա ր ք ա –
յէւն
,
Ոքէ
անպատճառ
Հռո՚էմայեցոց
նոր
կա
յ ս լ ՛ ի ՝ թ է ո գ ո ս է
Հետ
էստ
ղաղութ
եան
ղ՛՛՛էն
կէս՚ւլկ
եւ
Հաշտուի
նրա
Հետ
:
Հաշ–
էոութեէսն
արգիւնքբ
նա
բոլո
բովէ՛ն
ն պ ա –
ւոակայարմար
էբ
Հ ա մ ՚ ՚ ՚ ր ո ւ մ
Հտյո^
Գ"Ր
՜
հերի
մասէւն,
որովՀետեւ,
նրա
կաբհի
-
քով
, երբ
բ ա ր ե կ ա մ ա կ ա ն
լէսրաբեբու
-
թի՛կններէ
մէք
կլ.
լէնէբ
Թ է ո գ ո ս ի
Հետ,
ո՛ յնա.Հետե
ւ. կէս
լսրր
ա էլեւս
յանձն
1էր
՛Առնէ, ,
Հ ա կ ա ո էսկ
Պ"՚ր"
կ ա ս
աանի
շաՀե
-
րէ՛ն
Հռովմ
էսէկէսն
ղօրքերով
օղնել
Հա
յե
րէն
: Եւ
Հա յոց
ո ւ է ՚ ա ա պ ա Հ
նաէ՚արաբնե–
րբ,
կայսրի
օ՚լնութիլնէց
զբկոլելով,
այնքան
՚լօրութէււն
չէէ՛ն
ունենայ
, որ
Աբ՜^
չակ
ունե
աց
թ ա ւլա ժա
ռանւլ
էւն
ի լ յ լ ա ն ղ
ի ա –
յէէց
Հ ա յ ա ս տ ա ն
րերէէէն
եւ
իւր
Հօր
թ ա
-
վւու
բ մնացահ
ւլէսՀր
նսէոացնէ
ի ն ; Ա ե
բւււ–
մանր
Բ" լէէ բէէ վէ՛ն
բաժանում
էլ՛
Հա
յր–՛
Ա արւլսլեաէէ
քաւլաքական
Հայե՚սցքնեբբ
^
մտահելով,
որ
Հայւէց
յա բս՛ բե ր ութ
է՛ւննե-
Բր
Հռո
էէմ ա յեցւոց
Հետ
էսղուելուց
յետոյ
,
Հա յաս
տ ա ն
ում
ա ս պ ա բ է զ ր
իւր
Համ
ար
մտնէէամայն
բ ա ց
կր
մնէսր,
ե լ
էսյնսլՀե–
ւսեւ
ս՛է ելի
Հեչտ
կբ
լէ՛նէբ
նպաաակէ
Հասնել
: Աամուէլր
սլշաղրութեէո–.
բ լ ր
ւ՚ոէմ
կր։
քՏօսում
էէն
եւ
երկւււ
մոգերբ։
Վ^եբ–
քէ՛նն
ե լ՛է՛
էսօս ակց
էէ ւթե
" ՛ ն լ լ
ա ռ ա ր կ ա ն
ւս
ւե լէ
էլւէբհնական
էբ
;
Աայէոնում
կէ՛ն
,
թէ
երբ
աւելվէ
ր ա ր ե յաքող
կբ
լէնէբ
բա
նակր
շա բմե
լ էւր
տեէլ
էւց
եւ
ՃանապարՀ
լնկնե
լ
ւլ կ պէ
Պ ՚ " ր " կ՛ս ս տ ան
• Նբ՚սնց
կաբ–
հէքով
, գ ե ռ
եւս
պ է ա ք
էբ
երեք
օր
սպա–
ոել,
ոբովՀետեւ
աստւլնեբլէ
ոլւլեւոբու
-
թեան
Համաբ
լալ
նշաններ
չէէէն
ց ՚ ՚ յ ց
տա–
լէս։
Մերուման
լ, ոչ
մէէսյն
Հալատում
կր
աստւլնե
բէ
, այլ
Հ ա լ ս ւ տում
է ր
մ էն չեւ
էսն
ղամ
կաէւարղութեան
, եւ
ա լս
աբՀե՚՚տէւ
մէշ
իր է՛էն րալակէսն
Հէք ՛ււա
էր
Հա՚ք
՛սր ՛՛ւմ
:
Նա
նոլնսլկս
Համաձալն
էր
մ ո ՚ լ ե բ ի
Հեւո,
ե լ
պնղ
ում
էր , թէ անպատճառ
պէւոք
էր
սպաւէեք
, մէէնչեւ
երեք
չ ա բ ա ղ ո ւ դ ա կ
օրերբ
անցնէ
ի ն :
Ր Ա Ֆ Ֆ Ի
Fonds A.R.A.M
