€ « « * « յ( >
ԻՐԱՒԱԲԱՆ, 1ԱՅԿԱԲԱՆ եՒ–
Վահան
ՄալէւլեաՆ
չասւ կէ
" / ՚ / ՚ է
1
՚1՛
" ՚ ^ ՝
ուան
կցել
րոլ՚՚չ՛
այս ^աԱելւլչ,
մէչսւ քա–
ռյսՎանկ
կամ Լոավանկ
,
ասլա
>է
.վալւաչւ
•^թելւցողհելւուն
թ ՚ ՚ ղ լ ՚ Վ
զանել
եւ
իրեն
աալ
՚ • • երկաւէանկն
ալ :
Աչի/աաիՆք
կրճաաել
ըա1ւերսւն
վանկե
րը
^ գանելու
Համալւ
ամէնէն
կարճլ,
Տաճախ
կը ււլաըհի
թէ ,
կտակնեըսւ.
կարգաղլէութեան
մ էք , բացս՚ււիկ
յաքււ ՚
ղութիւենելւ
ալւձանագրահ
եւ մեհ
չաՀեր
ապաՀովահ
է
Հ.
Բ՛ Ը– Միութեան՝
չը -
նոբՀիւ
իլւաւարանի
իր ա ա գ ա ն գ ի ն կամ
կաա
քլնե րո
լ
«իրա
լար ա նական
մեէլ^ւար ա -
նութեան»
մասնագէաի
իր
կարուլու -
թեան։
Փաչաներու
Հետ նսաահ
խօսահ
չուՖիմ
, որ ղիանամ
թէ
կախարգական
խ ՚ ն չ ասլաւո
րութիւն
կր թողու
կաա կնե ՚
բու֊
«իրաւաբանական
մեկնաբանութիւն
»
բացատբութիւնո
% Հանրմներու
Հեա նբս -
աահ
խօոահ
չունիմ,
որ ղիանամ
թէ
գըժ–
ուար չէ պարհենալ
բանով
մր , ղոր պիտի
կարենային
կաաաբել
Փարիղի
ամէնէն
Հասարակ
օմ
ա՚աֆէււյ,^^^,^՝
աւելի
ղիւրաւ
կամ
աո֊անղ
սլարհ՜ենալու
:
իքնգրե՜մ
, չթերաղնաՀատենք
այս Հա -
մեսա
մարգիկր
, ոբոնք
ղա
բմ անա
լի ու -
շիմ
ութ
իւն մբ ցոյց
կուտան
լուհե
լով
ամ էնէն « գիւանաղիաական
» Համ աձա
յ–
նութիւններր
եւ վերքապէո
• . .
հ ի յ լ է ի
շ17ր|ւէ
մը գանելով
Հոն ուր պիտի
անճր՛
կէին
ամ էնէն աա
ղ անգա
ւոբ
իրաւաբան
-
՜ ներբ
, աոանց
մոռնալու
. - - էէգել
մեգբբ
՚ իրենղ
մ աաի՛
՛Լրա
յէն ;
Բմ
ղոբհս չէ, սակայն,
կչոել
|ւաւ1ւ–բա(ւ–
՛նեբուն
ու
բու
(լ
-
ւ^ՈՆճներուն
արմէքբ
։
« է՛րրեւ
անկախ
ղբաղէտ
եւ
մանաւանգ
–Հայերէնագէտ»
, ինչպէս
կ– կոչէ
ինքղինք
«Հաւաաարիմ
թոռը
Հմուտ
Հայկաբան
՝ Ցովսէվւ
Մալէղեան
Պատուելիին»
, տես -
նենք թէ աւելի
կ՝ արմէ՞
իրաւաբանէն
ա
յն
՚ զ ո բ Ջօպանեան
կ՚անուանէ
ւքս1լէւգ
(ֆբան–
աւերէն) :
Բնաղղ
բառբ շաա կը "իրէ
ղորհահել
•այս
մարգբ
, շեմ ղիտեբ
ինչո՛՛ւ
։
Անցեալ
•անգամ
պատ
էն
կախեցի
մ եր «անկախ գը–
բ ա գ է ա ի ն »
Հբաշալվ. մէկ գոՀարր,
« րշ -
նաղղական
ճաշակ » ,
բացատրութիւն
մր,
ոբ կը մատնէր
մաաւորական
իր հան–
բութիւնբ։
Այսօր
՛՛ւրիշ
ղոՀար մբ •
Կո
ւղաամ է թէ , մամ
անա
կին , «թուա -
կանի
կեւլհարսւրութիւն»
մր վւորձեր
է իր
նու.
ֆ
ուս/,;,
մէք՝
մեհցնելսվ
աաբիքբ
- Ա–
բեւան
կ՝ելլէ
կեղհարարութիւնբ
,
բա
յց
ք1 ստի կանա կան նախարարբ
, ՝Հ,աղբմ վւա -
շա , « բսւվւեացակամութեան
Հղօր
բնաղ -
գով մո սլատրաստամտոլթիէնբ
կ՛ունե -
նայ
պատռելոլ
» կեղհուահ
անձնագիրբ։
Արգ
1
Հ՚սյերէնագէտբ
այն չէ միայն ,
Որ
գիտէ
Հոլովել
ու խոնարՀել
րառեր
բ ,
—- պայման
է գիտնալ
նաեւ
րառիբր
ղոբ–
ձ-ահել
ճիչգ
իրենց
տեղր՛.
Նման
ղոՀար -
նեբբ
վկա
յութիւննե
ր են մտքի
պարապու
թեան : Ապրի՛՛լ
գարոլ
մրմէք, ուր
ղաղա֊
փարներոլ
քրվէմբ
բացառիկ
Հաբստու
-
թիւններով
կր լեցնէ
Հոգիներբ,
կբ յե -
գաշբքէ
ամէն բան, իմաստասիրութիւն
,
երամշտոլթիլն
, նկարչութիւն
,
սլատմու–
թիւն
, Հոգե բան
ութի
ւնւ՝
իբենց
տաբաղա
բանութիւններով,
այնքան
որ նոր արար–
ԿԸ ԹՈՒՒ Թէ...
Տաճախ
, Աեպաեմբեբ
ամսուն
, կ,, մբ–
տահեմ
իր մասին : Անցեալբ
աշքերուս
աոքեւ
կբ րեբէ
, ցաւաղին
յամառոլ
թեամբ
մբ , ճերմակոլթիւնով
ՀբգեՀուահ
անոր
գլուխբ ; Աաղերուն
Բ՚՚^երբ
, ճակ -
տին
վերեւ,
մոխիրին
գաման
ցբտութիւ–
նո
մ ե րմող բան մր ունին
միշտ : Այս աը–
պալո
րութիւնբ
կրեցի
իրմ է ,
մ ինշեւ իսկ
երբ
անկողնաբկ
էբ ան Հիւանգանոցբ
:
Կետնքբ
շիթ առ չիթ ցամքող
ակի մբ
նման
սսլառեւյալ
իր մէք ; Կրակ մը որ
մին
չե լ իր վե լ՛քին
կա
յհ՜ II կր րոցկլտա
յ
Ամրան
լ^քեգ ու ոսկեՀուր
եղանակբ
որ
իր
իւունկեբով
ու. քաւլւյբութեամր
կբ շա
րունակուի,
երբ աբգէն
Հասահ
է
սւնձրե–
՚֊՚"յ"յ՚Լ
ուշունր •
Ոչ մէկ արտունշ
լոեյի
Լւր բերնէն
, երբ
արիլնաքամ
էբ մարմինբ
եւ
ձեռքե
բուն
մեղրամ
ոմբ
կր
տմղունէ բ օրէ օր :
Ոչ թէ իր մարմնական
ցաւեբբ
արման
ի
կ բ Համարէ
բ աբաա
յայտութեան
, այլ ՀII–
ղ ե կան հ աբաւր
,
մ աքին
տռտւօանե
բուն
Հեսւղ՝էետէ
ուշացող
հաղումբ
անոր
գան–
գա անե բուն աո արկ ան կ
ո
կաղմէին
միշտ ;
չաղո
րհո
I թե ան մււ ւղաաբանքբ
կբ
ստեւլ–
հէ , րայց
անւոարբե՛ր
մնալ իր շյւքասլա -
աին
, անՀաւլորղ.
իբ մամանակին
, ան ֊
Հաշտ
վեբանոբոգման
օրէնքին
, կը նը–
շանակէ
ողք-֊մեոել
ղառնալ,
չրսելոլ
Հա
մար
անբան,
ի՛նչ
վ՚սյթ
թէ
վարմոլթիւն
ղարձահ
ըԱս՚յ
Կ ՚ ՚ ք ՚ ՚ ^ է Լ
Հայկաբան
, լեղ .
ուաբան
կամ պատմաբան
•
Հայկաբա՛՛ն
, ի՜նչ
ղիւրին
բան,
ո՞վ
կրնայ
ինհի
բացատբել
«անկախ
՚լրաղէ -
աին»
(ձսււ1՚բՈԼԱ ծ ւ ս յ ր բ , /:.
Հատոբ,
էք
273)
«առկախ
ձեռաղիրներ»
(անղ , էշ
270)
բառե
բուն
ն շանա կո ւթի ւն
ր :
կամ ո՞վ բան մր կր Հասկնայ
Հեաեւեա
լ
Հաաուտհէն
:
՚1,ախ
, Գաշնտկցականնեբուն
լեղուն
նր–
մանցնելէ
ետք
Պոլոոյ
շրՀտնկի
րներուն
ՀալՀոյարանութեան
, կր ղրէ թկ
աաբբե֊
բոէ
թիւնն
այն է որ ՚Լերշիննեբը
կրակ մա
րելու
կ՚երթային
, մինչղեռ
Գաշնակցա
-
կաններ
ո , «աղղային
Հրձ
իղներ
է լլա
լով ,
Հււս ու Հոն կբսլկ
ձւլելու
կոչումբ
ունին»։
Տեաոյ,
« դ՛աշնակցական
սեւ Հոգի խբմ -
բաղԼւբնեբուն»
մւսսին իր կ ՚ ՚ ՚ ր ^ ք ՚ ք բ
յայտ֊
նելէ ետք այսքան
աաղանղով,
կբ
շարու
նակէ
.
«
Աոյն
ի՚ոբՀբ՚լահութեան
առիթ
կու
աա
յ
իրենւյ մէկ ՚լգո
՚-ե էԼ՛
լեղուաղտ
բու -
թիւնր
, եբր աաբինե
ր առ աշ յանգղնե
ւլան
«Կեղհաւոր
Հբձիղ. » յորքորքել
իլւենց մէկ
ոխերիմ
Հակառակոբղո
, այղ
սւԼւաղոսին
սւակ
լ ՚ լ բ ՚ ^ ո ւ կ
Լոմբաւլ րականի
մր մէշ, ղոր
մամանակին
վւութաց
արտ ատ սլե
լ «Աա -
ռաք»
Հու
յանուն
եւ
֊էա
յաւոաո
թերթն
ս՛ է ,
որուն
Լոմրաղիրբ
Հ . Տ •
Գաշնակցոլթետն
ամէ
նէն ւէ^ւասակար
թ^ամիննկատուահէ»
(«ճ՚սմբուս
\ յ ՚ ս ւ յ ր բ » , Ա՛ Հատոր,
^^81) ՝•
Ով որ բան մբ Հասկնա
լ
եւ Հ
ասկցնէ
մեղի,
սլիտի
ստանայ
Մալէղեանի
քեր ՜
թողաղիբքր
:
Բանի գ ե ռ Հայկաբանութեան
մասին է
խօսքր
, ձեր Աւշագրութեան
կր
յանձնեմ
բացատրութիւն
մր եւս : թւււնաթափու
-
թեան
ձեւով^
«տաճիկ»
անուանելէ
ե ա ք
Գտշնակցականներր
, Մալէղեան
կը
խօսի
այս
վեբշիններուն
«Հայատեաց
գորհու
֊
նէութեան
մասին»՛, Ջեմ ուգեր,
այսաեղ^,
կրկին
մատնանշել
իր վատաբանութիւնբ
•,
երբ
Հ ֊ Տ– Գ՛ս է՛ակցութեան
մէշ կը տես -
նէ
միայն
ատելութիւն
ու
թշնամութիւն
Հայութեան
ղէմ, շունենալով
ուրիշ նպա.
տակ՝
բայց եթէ վնասել
Հայութեան
:
Զ ՚ լ ե ն ք այս վատաբանութիւնո
, եւ
քննենք
Հա լկաբանութիւնր
,
Հայերէ՞ն
է «Հա -
յաաեաց
ղորհունէութիւն
» բտցատբու
-
թիւնր
, Տիար
Հայկաբան
:
քք րբ
՛լ Ր Ող
մ բ ահա կ ան
ղո բհահե
լու ձե–
ւրն իսկ չի ղիաեբ
, ինչո՞ւ,
մեղաղրհլ
նոր
սերունղբ
, ոբ չի ճանչնաբ
ինքնակոչ
Հ՚ոյ–
կաբանր
կամ քեբթողր
:
Մալէ՚լեան
՚լառնօբէն
կբ տրտնշայ
թէ
չէ
ճան
չ ց ո ւտհ : Հաղիւ
հահ՝կուահ
նա -
խանձով
մբ կր ղրէ թէ իբ վաղեմի
-
կեբնեբէն
ոմանք,
«գլխաւորաբար
Ջօ -
պանեան
եւ
մ ասն աւո րաբաբ
թէքէեան
,
բախտաւոր
ե՛լուն տ լգ տե սակէաով
» ;
Հեաա
քրքր ական է այս ղաո
նութեան
տրամ արան
ութ
իւնբ
.
« Ցաւ ի սիրա
սլէտք է խոստովանիմ
ոբ
ես բտխւո
չունե ցա
յ մեր նոր
սերունղին
կողմէ։
Աբղարեւ,
նոր սեբոէնգր
,
որուն
(ԱՒԱՆԳՈՒՒԻՒՆ)
Հոնէ
\)՝աղկավանքբ
Վարէն
, ձււրի
՛լ ը խորէն
, ոլբ
արեւր
չվւ
Համարձակիր
թառիլ
, հե բուկի մբ Հեւ–
քին պէս ակար
, մարգագեանի
մէշէն սաՀ
աուող
շ՚՚ւ֊բի
մբ
Հանգ՛ս
րտո
ւթե ամ բբ
կահան
մը գ է պ ի վեր կբ սողայ ; կբ սրս–
՛իա
յ անկոխ
աե ւլե բու ա Հա լոր ութ ենէն ,
կր
կհ՜կ՚ոի
«է
կբ քամ
ուի
ամա
յութեան
ա–
նօրինակ
ճնշումին
աակ
Ամ
էն
՛լԼ՛ շեր
, երբ լուս
ինբ
կ՛՝ անցնի ա
յս
աեղե
րէն ու կ,ր աե սնէ ա յս
կահ
ան
Ր
,պաա–
տակնեբոլ
վւռշԼւներու
մէք ւոասլլակո՚լ
Հա
լուն
սլէս
ինքղինքբ
կր թօթուէ
ու իբ լոյ.
"լԼ
հււ.
՚յւ՚՚ւ՚է^՚է
՚Լ՚"է՛
՝ ^առերու
եւ թուփե -
բու
մէշէն
, մինչեւ
ձոբին
լաաակը
յ
Լեոո
բս՚բձր
է , ^աղկավանքբ
նստեր է
անոր
բաբձ՚ււնքբ
, ւլիտե՛լ թէ բուրգ մա -
ն՚՚ղ կին մ
րն է , թաո եր է լե բան
կոպին
՛Լ լ՛այ ու մանահ
կբ կ^կէ , յանկարհ
քու–
նբ
կ^ք, տանի,
կ^իկը
վ՛ախ
կուտայ,
կ^էկբ
կլ, գ ա ռ ն ա
յ ու կը քա կուի
, կո Հասնիմ
ին
չեւ
ձոբին
յատակբ
եւ Հրաշքով
մբ կբ վե–
բահուի
կահ^անի մր :
\ք ագկւսվսւնքէն
ասղին
, կահան
ր ան –\
ղունղ մբ կ՝եղեբէ,
կ՚անցնի
՚ լ ղ ո յ շ ,
կը\
վախնայ
ու կբ թրթռայ
թուփերուն
կառ֊
չահ
թուղթերուն
պէս : Հոնուր
կահանբ
արմուկ
մ,, կր շինէ
,
ք ՚ ՚ ՚ ր ե ղ է ն կով մբ
կայ, ցից ու Հպաբտ
պարանոցով,
լեցուն
մսւրմնով
ե ւ ոլււահ
սաԼ՚նքով
, որուն պր–
աուկներէ
ն կարհե ս թէ կաթ պիտի
Հոսի
1
Մս՚յրո՚-թեան
խռրՀր՚լանիշն
է այս քա–
ր հ ՛լէն կ ո էէբ , խբ
թի
ն ու ան րացա տք ե լի ;
Աբղեօք
ապրա՞հ
է երբ եւ իցէ : Եթէ ապ.
բահ է , ինչո՛"
լ
քւս բացե
ր է յետս
յ ; Ոչ ոք
ղիտէ
ղսւղտնիքր։
Աակայն
հերերր
կ՛ը -
սեն
, ամ
էն
աաբի
, երբ մա յ ի ս յ ՛
կուգ֊ա
յ ,
ղաշաերն
ու լեռնեբր
կբ ղա բ գ ա
բ ուին հա–
՚էիկով
ու կանաչսվ
, քարեղէն
այս
Կ՚՚՚ԷՐ
կը
բեւլնաւսրուի
ամայութեան
մէք թա -
փառո՚լ
Ա՛լիէ մր, բայց՝
չի հնիք
. . . •.
Աւանգութիւնյւ
ոբ ձեւել իմաստ
կ՛՛՛
՛ո այ
լե բան
՚"
յս
տխ՚՚ւր
՛քա
յ րութե ան , չի
յիշեր
թիւն
ու թուականբ
այն օբեբուն
,
ե բ բ առաքին
անղամ
իբրեւ
մ
այրութեան
առաքին
աիսլաբ
, քարեւլէն
կ՚՚՚Լը
իլ՛ "աքը
՛րրաւ
եխկբիս
՛Լրա
յ : Ն՚եբերբ
սակայն
,
իրենց
պապերէն
Լ"ելւ
էէ՛ն թէ արարի
չ մբ
ստեղհե
բ է երկիրն
ու ե ր կին
քբ եւ
անոնց
մէք
գանուահ
բ"լո
լ՛ բանե
բբ : Ու ս՛ րար
է՛
չը
Հպարա
է ր էւր
ս ա ե ղհ ՛ս ՛ԷՈ րհ ո ւթե
ան
Համ ար
Օր մբ, այ՛ւ
արաբիչբ
, նստալ իր ղա–
֊էին
վբայ
, ՚լիտեց
եբկին^
ու երկիրբ
:
Ամէն ինչ թարմ էր
՛մէն
բան
էոանղտվաո.
սւ ՚ լ ւ ՚ ւ տ լ ՚ թ , բայց կեն -
ղանինեբու
ել թռչուններու,
մէք մոլեւլ ֊
նութէււն
մր կար , խռովք
ու անկարղռւ
-
թիւն : ինչէ՞ն
էր աբ՚լեօք
: ինչ կ՚անցնէր
,
կր
ղառնար
երկրին
վ լ ՛ ՛ ՛ ՛ յ – Արաբիչբ
աչ
քեբր
լարեց
, ղլուխը
խոնարՀեցուց
աւե
լի լալ աեսնելու
Համաբ
եղահ
ր
յ
կենգանինե
բ ր մոլուցքի
մէք էին , կեան
քր
անոնց մէք կր նմանէր
Հողմահ-եհ
ե -
ղէւլնուտի
մ բ
Հ թոչուննեբբ
երամ աո. ե -
րամ կբ թռէէւն
անրնգՀատ
, չէին
կրնար
տեղ մբ թառիլ
ու սլաՀէւկ մբ
Հանղչիլ
,
կարհես
թէ երկիրբ
ղմոխք
էր , Հոն կր–
լ՚՚սկ կո վառէր
• • . կր ՛էա էսնա
յին
կրակին
ւէրա
լ
թսւոելէ
Առիւհ
մ ր՝
առիւհ
մբ •էոտուբաաց
, ու
՚ լ է ՚ ք ք բ թթուեցուց
, ետ քաշուեցաւ
,
վասն
՛լէ՛ արու
է ր էւրեն
՚ ղ է ո ,
Հեաեւաբար
անոր մէք չղտա,.
մ՛այբոլթետն
այնրոյբր
ոբ
արուն կո տանի
Հաճոյքէ,
վայելքէ՛ն
,
՛լա յրւսցալ
, Հ ե շա անքէն
կւ՛ աաա
ցող
իլ՛
՛ւ՛՛՛է՛լ՛
Ք ՚ ՚ ^ Յ
Հո՛լէ՛ն
պաղութեան
ու լ ւ ս ՚ լ ա լ :
ԱՀաղնաթափ
ցուլ
մ բ՝
ուրիշ
ցուլի մբ
գարսլասեց
, բ ՚ ո յ ց անկէ
՛լ՛ս
լիք
ոիրոյ
րւլ–
՛լացումէն՝
իբ մորթր
չասեւ^ոաեցաւ
, ոչ
"՛Լ
"էՐ՚"ք1
խոովեցաւ
: Փ՛" լ՛ո մբ փա յտի
մբ
ղպաւ ու քար
մ բ՝
ք՚ոբէւ մը,
առանց
յ ուղա
էլան
ութ
եան
յ
Ո՚^ւր էբ արուին
սի -
խնամ ատա րութ
եան եւ պաա բաստս
ւթե
ան
գաս
տիւս բաէլչա
էլան բ ա ր գ
՛լ ո րհ
ին մէշ էլա
րեւոր
բաէք էւն մբ ունւե՚լահ
եմ՝ Հ • Բ • Ը ՚
Մ իութեան
չԿւոբՀիլ
, ւլրեթէ
չէւ
ճանչցաւ
էւս էււ չվւ վարձեց
՛Աէ իս ճանչնալու
» :
Ո՛չ
իբրեւ
բանասւոէ,ւլհ
, ո՛չ իբրեւ
«աշ
խարՀաբար
քե
լւա էլանա ղէտ » (իր
րառերն
են)
,
֊
մե՜ղք :
Տեսա՛նք
վերէւ
մխտականներբ
;
Բայց
աՀա թէ ի՛նչ կբ ղրէ ա յ գ մասին
.
« Բիչ մբ խժալոէ
լ, ղտահ
բլլալով
<<;*»
կա՛մ
^չր՝1> մխտականր՝
մ անա
լան գ
քանի
մբ
րաղաձայնով
սկսահ
բա
լէէ բու
առշեւ,
ինքնակամ
սովորութիւն
ըրէ՛ , նեբղ
աչնա–
կութեան
եւ միօբինաէլութեան
Համար,
անէստիր
«^/՚» մ խտա կանբ
՛լ ո բհահ՜ե
լ րա.
գ ա ձ ա յնով
սկսահ՝
րա յեբու
առշեւ
, ինչ -
պէո՝ չի ղաալ
, չխ սիրեցի
•» :
կ
րն ա՛՛՛ն ք Հասկցնել
երամ
շտա գէտ Հա -
յերէնագէտ
ՎաՀան
Մալէղեանէ,
թէ Հա -
յեբէն
լեղուն
երբեք եւ երբեք
«չի»մխտա–
էլան
չունի։
Մէէլ տեղ
միայն
կ՚եբեւայ
այղ
«չի»
մէս ւոա էլան ր , ոբ «չի»
չէ ,
Հարցնել
նա խակ
րթա
րանի
,ս
չակերտնե՛֊
բուն։
Բայց
ո՞ւր
էլ երթանք
«խմալուբ
»
Հռչակելով
այս էլամ այն տառբ,
վանկո
կամ
բառբ
, խան՚լարելով
քերականական
օրէնքներ
բ I Այգ օրէնքնե
բուն
մասին
տբ֊
գիաութիւնբ
չէ՞ պատճ
՚սռր
, եթէ
Մալէղ–
եան կբ
մ երմէ
ղո բհահե
լ «չ» մխտակա
-
նր
իբբէէւ
խմտլուբ,
«՛լ»
Հայցականա
-
էլերտ
մ ա սն է՛
կո՝
էւբբեւ
ւլբա բաբ
, երբ
յանկա
բհ
կ՝ ընգունի
ղ որհահել
գ ր ա րար -
եան այլ մառան
ւլն եբ՝
էւբբեւ
ախորմա
-
լուր :
Կ՝
եղր
աէլա ցնեն ք
.
ՎաՀան
Մ ո՛ լէ ղե ան
ի Հրա տարա
էլահ
՛է որ
հե ր ր գրաէլան
հ՛ոն լա
լթ
ի
ւն
չունին
: Տ՜՛ո
մ՛սն ա էլա վ
լ՛ է սլ մրն է բ՚սնտսաեղհի
է՛ր
յաւաէլնո
ւթէւ ւնր ,
ամ էնէն
արգիականն
իսէլ
ղմուաբ
թէ ղիմտնայ
քննագաաոլ
-
թեան
հանբ
Հ բե՛ռան էւ է՛ն
, ո՛՛ւր
ւՈւաց
Մ
ս՛ -
լէղետն
մ բ ;
Հիմ ա
բանտ սաե ւլհութ
իւն
ո
սալոնի
խա՛ւ չէ , ււչ ալ ՚ • •
նէ՜քւն,ի :
Հբա
տաբա էլահ
՛լո րհե բուն
մ էք
նկարաղի
ր -
նէ, բու ճանա
չմ ան
Հ ամ ար
էլա բեւո
ր նբ -
՛ղասա
մ բ կր կաղմեն
նամաէլնեբբ
, ղոր ~
ուահ
հանօթ
ւլէմքերու
էլուլմէ ,
որով -
Հետեւ
լոյսին
էլբ բերեն
էլեղհիքներ
Ի ր օ ր ագբ ո ւթէ՛
լն բ՝
մ ՛ոա ւորական
ս ո -
նանկո
ւթիւն
:
;
& .
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
Բաբե կամ մր թ ե լագր ահ էբ իրեն գրի
առնե լ իր յ ո
ւշերբ
՚ է ՚ ե ռ կանոլէս
է , պատասխանահ
էլ՛
ան տաբինեբ
աււաք
յ
Երբ
մ իեւնո
յն բաբե
կամբ
յոբղ
սրահ էր
ա^ւղամ մբ եւս՝
մտահել
յւււշերսւն
մա -
սին
.
Այլ^՛՜՛՛ չաա ուշ է , ըոահ էր ան :
ինչեր
պիտի
ղտնէինք
՚լբուելիք
այգ է–
շեբուն
մէշ : Կեանքին
չքեղափառ
աիբա֊
պե աութ
իէն
ո
մ անաւանւլ
; Տ ՛՛յսին եւ Ե -
բ աղէէն
ամէնէն
սրտա
յո
յղ
ն ուէւ րում
բ
Պ՚ոշաումբ , էւր րացարձաէլ
էսս րՀ
ուր
գին
մ
էշ
, աշէսաբՀի
բո
լո ր
մ ա քրա
շուն
չ
բանե
րուն
Հան՚լէպ : Հոն րիւբեւլ^ւեբբ
սլիտէէ
էղաՀ էին
լնղմ իշա
իրենց
անա յլա
յլ
սլա
յ–
,
հառութէէւնր
: հ ք ՚ ՚ ՚ ն է լ ե բ ո
պիտի
մէսային
անշէշ
բոկլւվաոնեբու
մէշ։
Աեոքերոլ
ա–՛
՚ լ օ թ ք ր
ոլիաի
մրմնշէբ
յաւիտեան
, շբթ -
նեբու
Հբէ.՚լէն
եբ՚լումով
:
Մ ինչղեռ
Հիմա
լռութ
իւնէբ կր պատան
քէ ա յն
Համ անուագր
որուն
մենք գու -
շակե
լ կ ո վւո րձենք
մ
իէս
յն
մե հաթաւա
Է
ն ե բ ՚ չ ա շնա կութ
իլ
նբ
Գբեթէ
ոչինչ
մնաց
իբմէ։
Բանքարր՝
գոր ան էլրնար աալ
մեւլի,
՚լերեղմանի
խ ա ւա բ ին վէէճա էլո ւե ցաւ •
Հողեղէն
մ արմ ինբ
կբ նա խանձէ
ր կար
հես
Հոէլիին
արեւային
թ
ռի
չքն
ե ր ո ւն
՜է
^էՔ
^լ՚Ր
ԷԸ^^ււ
է լ ո ՚ ղ ի ճ ն ե բ ո ւ ն խ
" 1՚1Լ
ոլա՚»"~
ցէ՛ն , մարղաբտացահ
արցուն^եբու
պէս ,
աչխարՀի
տեսիլքնեբբ՝
որոնց
անղբա -
ղարձումր
մեր մաքին
Հայելիներուն
մէշ՝
անփո
էսա
բին
է, լէ, Հրապսյբ
մբ պիտի
Հան–
ղիսանար
;
Ի ՞ ն չ ; կը կաբհէ՞բ
աբւլեօք
թէ
օբերո
աներէկ
էին։ թէ ղէ՚շել՚ներր
, երբ տարա–
մամօբէն
էլբ պլոլլ՚սր
անոր
ճրսււլր, ղեռ
շատ
Հեռոլ
էին առաւօտն
ւյ ր ո ւ
Հանգրուա
նէն
-.
Բա
յց աՀա բար ձրա ցան
մ եհամխոբ
ձա
յ–
ներբ ել իբ աՀատեսիլ
մերկութեանց
մէշ
յա
յան
ուե ցաւ կմ աէ
՛լա
յին
ձե՚ւքո
մա֊, -
ոլան
, եւ յանէլարհ
ղաբձուց
վերքին էքբ
մաաեանին
:
ԱյնուՀետեւ
Աեպտեմ
բերր
ւիութաց
Հասնիլ
իր մշուշապատ
երկինքով։
Աւելի
պղտո
բե ցան յոր ղաՀ ոս քուրերբ
անա պա
՛ռ ի ղեաին։
Երէլրին
էսո
րՀ ուրէլնե
ր բ
իրենց
նոր
ղոՀ^ր
սլաՀանքե
ցին
X Լոեց
.
ոսկեթեւ
ճպուռներուն
երգո : Հասկե,րբ
Հնձուահ
էէ՛ն արգէն : կ՚որուահ՝
հան բ ւս պտ ո ւ՛լ ող ֊
կոյւլներ
ր ա րմաւեն
էէնե րո ւն :
Այ՚էեկութքր
իր
քաղւցրոլթիւնբ
լեցուց նոր սափորնե
-
բու
մէք՝
ոբսնք
ուրախութեան
վւտռքին
Համաբ
էլնքուէւցան
Բա
յց
մ Լ՛ն չե ւ տյսօր
ինհի կր
թ
ուի թէ
բան մր սլիտի
ղտնենք
իբմէ
,լաղտնօրէն
պաՀուահ
, փոչեէէ՚ահ
՚ լ դ ր ՚ ՚ ց ի
մ
^ր
մէշ :
Հսքստավււ,ր
ր ա ռ ա րաննե
բ ւււ
էշերսւն
ե -
տեւ։ Բան մը իբմէ, իր մաքին
անսաՀ -
մ ան
Հորէէւլոնէն
տես
է՛ լք
մ
բ ։ Իր
Հրոբսրբ
սէ րէն
մ է, բ
լէ, էլո լին
Հանղէ
սլ , ղեռ
լուսա–
ճաճանչ
էլ՛ո յհ
մլ՛ որ
Հ րղե Հ ի
վերահ է բ
ինչ
ո բ
կէո
յ
մ եր
շոլլ,շր
, Հա յաղրոշմ
՛լ ե–
ղեց
էլո ւթէէւն :
Գեռ
սպասել
այսպէս
, եւ ամէն Աեպ -
տեմբերի
աեսնել
էճե րմ աէլութետմր
Հբր ՜
ւլեՀսւահ
ղլուէսր
Լիպարլւա ՚Աաէքւպւյեան
– յ
ց ի •
ոսկեՀունձ
նեբ էլա շնա
էլո
ւթե ամբ թր - |
թէւալի՚ւ
՛Ո լ՛է ՚լլուէսբ
որ չեմ էրսրհե
բ թէ
I
խաւլաղռւ
թիւն
ղ աահ
լլԼՀ՛"
յ Հողէ
բաբ
ձէէն
վրալ : Այնքան
սաստկաշունչ
էր
կեանքի
մրրիկբ
անոր
էՐէշ :
Աեւղտեմբէ.րէւ
վաբղեբլլ
ինհէւ էլբ
լէ՚շէ՛–
ղնեն
՛լեռ այն ե ր իտասսէ
բղ ո որ
վարղա–
շուրով
լուացահ
էբ ,
երէլար
ամիսներ
ետք՝
ւլ լ՛
է, թէ սլա տան
է՛էւ մը մարմինէ,ն
վե
րահուահ
էսէէոբ
մարմինր
:
Այսպէս
, անոր
յիշատա
կին մէք
սիրոյ
Հբապոյրը
կայ
միշտ
ԱՐՄԷՆ
ԵՐԿԱԹ–
Fonds A.R.A.M
