HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1956 - page 436

€6 Ա Ռ Ա Զ »
ա–
ՄԵՆՔ֊ ՆՈՐԵԿ ա Յ Ե Ր Ս
Ադ֊շյ՛ օլ։ Նէւ~ Եորք ղացինք ղէմուլ.որհ–
Հու. Համար Մէքէն Արեւելքէդ նոր ժամա­
նահ՜ Հէնգ - վեց Հո՚յ րնաանէքներ , որոնք
յկոլգայէն Պուղեսաէնէն եւ. Տորղանանէն :
է ^ ՚ ֊ ք է չ մ՛էկ քանէ լնտանէքներւււ ալՀանգէ–
՚ագեցանք , որոնք եկահ էէն վերքէն քանէ
՜մր չարաէժներոս, ամէմներոլ. լնթ՜ացքէն :
Անոնք աոժամարար տեգալորուահ՜ է -
րենց ա ղղա կանն ե ր ո լ. ու. Հա յրենակէցնե -
քւոլ. մօա, էրենղ աոաքէն մ աաՀ ոգոլ.թէւնր
դարձու֊ցահ են գորհն ու. բնակարանո՛ :
Ենշո՞ւ. IIIյգքան աճապար բա -
րեկամնեբ , Ամերէկայէ գորհբ չէ վեբքա -
նար, անգամ մր ոբ սկսէք՝ ալ գագար չէք
աոներ , կ՝բսեմ էրենց
0՝երե ւս ճէշգ էք , սլարոն , կբ սլա -
էոասէւանէ մէկբ անւ/եցմէ ; Գրսլանս 150
աոլար ունէէ , երբ ՛Եէւ Եորք ոաք գրէ ,
՛Հազիւ 1օ օր անցահ՝ 15 տո լար մնաց յ
Արեւելքէ Հա շուով ա յգ գում ՛մյ՛ս երեք
ամսուան ասլաՀովութ-էւն կուտա ր , մ Է7ւ -
դ ե ռ երկու շաբաթէն Հատւու ումեր Հա -
չիկր բո լո բովէն փսխուեցաւ :
֊ Գեռ շատ Հաշէւներ ունէք փոխուե -
՛չիք ^ ո էրե լէնե՜ր . յամ ենա յն գ է պ ս մաա -
ւՀոգուելու լգաաճառ չունէք, մենք մեր
՛կարե լ է ն սլէտէ լնենք՝ ձեղէ օգաակա ր րլ­
լալու Հտմար . էնչ սլէտքեր ունէք :
Գոբհ, քէչմր գբամ եւ սսլն՚կ Հայկա­
կան շրքանակէ մբ մօտ բնակարան ;
-— Առա քէն երկուքէ, լալ. Հասկնա լէ է.
բս։ յց «Հա յկական շր՛քան ա՞ կ» բսելով էնչ
չւսել 1լուղէք. Հռս Հայկական թաղ. Հայ­
կական վանք չկայ, կր սլատասխանեմ
Հասկնալէ է. բայց թաւլմբ բԱայ ,
ուր 10- 15 Հ՚ոյ ,1'նատնէ^եր րլլան, որ -
յ ղ է ս ՚ լ է ղաւակներս ՚ լ է թ Հո՚յ ""Լ՛՛ց Հետ
իօսէն ուխաղան % Տէկէնս ոչ ճամբայ ղի–
Քոէ՜ ^ ոչ առուտուր • տեղ մբ բլլանք ուր
անոնց Հեւո խառնուելով , այստեղի կեան­
քէն ու ։ղա յմաննե բուն հանօթանանք , եւ ,
վերքասլէս , քէչ մ լ ն ալ մխէթարուէնք
Այ՛լ մէկէն, առայժմ, վ ՚ ս զ եկէք ,
ր լ Լ ՛ " յ էմ թելաղբոլթէւնս
ք՝ա յց եղբա յբ , կէնս , ղալաէ^երս
անղլերէն չեն գ է ա ե բ , էնչսլէս ւղէաէ ասլ–
բէն :
Պարաղան ն ո յ ն ն է Հայկական շ յ ՚ ք ա -
էնակէ մօտ ալ ՐԱաք , անոնք ձեղի Հեա
Հայե բէն սլիտի չխօսին նորէն ;
Հեաեւաբա^ր ...
Հետեւա րար անղլերէն սորվե լու
մասին մւոահ՚եցէք %
Բայց , եղբայր ինչսլէս կ՝ուղե,ւ որ
երկու շաբաթէն անոնք անգլերէն սՈր -
վէն։
՝1յախ քան ձեր գա լր ա յ,թ ւէն
•սլէաք է մտահէէք ;
Հալնեցա՛^ր Հէմա , մէք մտաւ տէկէ–
Հեհկլտալով. ես քեղէ Հագար անգամ
բսի՝ չե րթանք , անգլերէն չենք գ է տ ե ր ՚
մեբ ղալաէ^ե ր բ ւգիտի կորսուին : «Հա յ -
բենիք»ր Հագար անգամ աչքս խռթեցիր •
տես Հոն երկու Հաբիւբ Հաղար Հա յ ո ւ -
թիւն։ կո՛յ՛ աես Հոն քանի կոմիաէ կ՛" յ ՝
աես Հոն որքան Հանղէս , որքան վ՚իքնիք ,
որքան մողով ու Հաւաքոյթ, Ա. Աաաիկ ,
Ա. Ծնունղ , քցաղողօրՀնէք , Մ՚ոլաթիացի ,
Արաբկիբցի , Այնթապցի Հայրենակիցներ
կան . ՚ ւ ՚ ՚ ր ՚ ^ ի չ ն ե բ , Հերոսներ , տէբտէրհ՚եբ ,
իրար խառնեցիր • ո՞ւր են Հիմա անոնք.
I
ո լ բ ՚
՚Լե^ ՚ոաբեկան երախայ մբ լաց մււ կբ
փրցնէ յուսաՀաա •
Հ ո ՚ յ ր ի կ եա , տուն երթանք , մօբքու֊
բին քս՚Լր : ^
Շուա բահ Հէք Հա յրիկր ՚ է է " ՚ – թ ր ափե - 1
բուն մէք կ՚առնէ , խոբՀբգահելով .
Մէկ անասլաաէն վւախանք , "^ՐԷԼ–
անապատի մէ՞ք ինկանք ;
ՀասկնաԱւ է ձեր Հոգեկան վիճակբ ,
սիրելիներ : Երկու տարի առաք մենք ալ
ձեր վիճակին էինք մաանուահ. ամէն Հա­
շ ի ւ վւոխուեցալ սակա յն ; Վ^արժուեցանք ,
գուք ալ երկու տա րիէն կս վտբժուիք ու
կբ Հաշտուիք :
կր Հաշտուինք . այնպէս ինչպէս որ
Հա շտուահ են իք ե սլւ ւ, սլն ու Տ՛ոկս բր , ո -
րոնց ղաւակներբ բառ մք իսկ Հա յերէն
չեն գիտեր . որ՛ոնց անուններ ռ Զար լի -
Հեբիի են վերահուահ . այլ խօսքով, տուր
ղալակներգ մեղի ու փոխարէնբ առ ղոբ–
հարւսնի մբ անկիւնբ , քւսռասուն՛ տար -
ուան աչխտաանք , տուր ղալակներգ ոբ -
պէսղի քեղի «թելեվիժբն» տան • տուր
ղաւակներղ, քառասուն աաբուան. քրտին–
քրղ , վրան ալ կեանքղ , ոբւղէսղի վւոխա -
րէն,, քեղի տասբ Հատ «ինշուրէնս՝» տան
ու «Բէտէլաք՚^ով թաղուելու պատիւր .-
ԱմերիկաՀայ մր Լոելով այս խօսքեբբ ,
ղայբացաւ .
Զեբ ձեռքերէն բռնող չկա յ . չՀալնե–
ցա՚^ք, ե ա ղաբձէք :
Լռութիւն ՛ոի րեց ու հանբ խօսքե ր զբ"–
պուեւյան ու խեղղուեցան կոկորղներու
մէք։ ԱմերիկաՀայբ կարուկ է, գորհնա -
կան . չՀալնեցա՞ք , ետ ղաբձէք , որով -
Հեաեւ խոցս ւահ է իբ Հո՛լին , ոբովՀեաեւ
չուղեր որ գ բ ՚ լ ոեն իր վիրա լոր սիրտո •
արցունք , ՚Լբէմ , կսկիհ կ՛ս յ Հոն . . . կամ
մեղի ՛գէ" եւ կամ ետ ղաբձէք . . •
Իրաւունք ունէ՞ ր.; Զենք ղիտեբ ՚ յ բ ս ՜
տակ է մեղի Համար . էնք աղղասէր
մարղ. էբ, ղո՚է՚սրերող ու աշխաաող, սա­
կա յն ի ո ՛լա ւա կն ե լ։բ ասլե րա խտ ղուրս ե -
կան. ուրացաաւկւ իբենց հ ն ո ՚ լ ք ն ու Հայրե -
նիքր– էրենց մշակոյթն "՚– "լ՚"ձքարբ :
Ո՞ւէ է յանցաւորբ • Հա՛՛յբբ թէ տղան :
ինչո՞վ յանցաւոր է աղան , երբ դէ՚նք
ամեբիկեա\ն վսւրմարտն են ղբկահ , երբ
էր ւ^՚և^Ր^^ւ՚Ր Ամերիկացի են եղահ. երբ
հ՜նողքնեբ իրենց ղաւակներէն անղլերէն
սորվիլ կր փորձեն , երբ Հայկական Ա–
Ծնունղն ու Զ ՚ " ՚ " է կ ր է Հա յկական բարքե՛
բբն ու աւանղութէւններր մոռցուահ ու
ա յլա վախ ուահ են էբենց տուներէն ներս •
երբ պատարաղէ քարողր անղլերէնի է
թարղմանուահ • էիեղարն ու փակեղր , ՚ ի ի –
լոնն ու չռւրքառբ, մօրուքն ու ^"րՀքք1
մհՐ Ժ Ո Ղ Ո ֊ 1 Ր Գ 1 1 Կ Ա Ն հՐԳէՐԸ
•
Նոր Հալաքահո յ մր եւս Հա յ մողովբ -
ղական երղերու , ոբ կուղայ Հարստացնել
Հա յ աոՀմիկ եբգերու չարքբ ւ
Այս 71 ՚ոոՀմիկ եբգեբր , գրի առնուահ
են Ջմչկահակի շրքաններէն , ռչ թէ պաբղ
երգարան մր Հրատարակելու նպատակով ,
այլ մեր աւանգական Հայրենի ղանձերբ
կորուստէ փրկելու մ տաՀ ողո ւթեամբ :
Գրի աոնուահ այս Հարսանեկան երգերբ ^
անտունւինեբր , աշվսատանքի , սրախօսու. -
թեան , ղբօսանքի եբգեբր ե լ ւգա բե բւյ^՚ե բն
"՚՜ է^Ի^ՐԸ.^Բ՚՚Լ"Րբ յատկապէս ուսումն՚ս–
սիրուահ են Հեղինակին կողմէ ։ ԵրգաՀան
Ա– Մեսումենց երամշտական մշակման
ատեն պաՀահ է Հա յ մողովբգական եր -
գեբոլ ին^ոլրո յն նկա բագի րբ եւ մասնա–
յատկոլթիւննեբբ ։
Հեղինակր բաղղատելով ցարղ լ ո յ ս աե­
սահ միւս ժալովրղական երւլե րր , Հաս -
տատահ է ասոնց անտիսլ բէԼալբ յ կատա­
րահ է նաեւ կարեւոբ աշխաաանք մբ ,
ս ա ո ւղա բանե լո վ բոլոբ օտարամ ուտ բա -
ռեբբ , աբձանաղրելով անոնց հագումք ,
արաբերէնէ , թուրքերէնէ , պաբսկերէ -
նէ , եւայլն ;
Բաւական գմուաբ խնղիբ է Հում նիւ -
թերր ուսոււՐնասիբել եւ պաՀե լ ղանոնք
իրենց ին^ատպութեանր մէք, ոբովՀետել
Հայ մողովբգական եբգեբր Հ ի ն սււոե՚ն լիո­
վին չեն ^^նուահ՜ , շաա մր պաաճառէւե -
բով։ Հայասաանի վբայ կատաբուահ աբ -
չաւան^երոլ, տեղաՀանութեո/եց , քաղա–.,
քական ու տնտեսական գէպքերու Հեաե -
ւանքով ժողովո ւբգբ , օտաբ լուհե բու
տակ ինկահ ՐԱ՚"Լ՚՚վ » եբղն ալ բերնէ բե–
բա^է ղանաղան փոփո խութի էնւնե բ կրահ եւ
կորսնցուցահ է իր աոՀմիկ նկարագիբն ռա.
Կշոոյթր, մինչեւ որոշ ատեն մ բ ։
Այս աննսլաստ պայմաններուն մէք, Հայ
երղի մշա կումբ մեհ ՚էժոլւսբոլթիլննեբու
ենթարկուահ է, մինչեւ 1880 թուա -
կաննեբբ. :
1880/՚յ.ւ հանօթ եբամչտաղէտո Բրիսաա­
փոր կարա Մուբղա , լուլ՛քպաաբաս–
թեան ԿԱ ձեռնարկէ Հայ ժողովրղական
անմ չակ եբղերր ե բ գ ե լ տալու ե լ ղր
.առն՛ելու։ Եբկար մամ՚սնակ պ է ա ք կ^ունւե–
նայ ղանոնք ղտելու ; Մ էչա պաՀելով ա -
նոնց տոՀմէկ բնոյթը, բազմաձայնէ կը
վեբահէ , պաբղ ույստակ նե բղա շ^ւա կու­
թեամբ մբ, .էն գՀ "1^1 րացնե լու Համար մո .
ղովուբգէն մէք ՚.
իր առաքին Համ եբղն եր յ, աեղի կ՝ ունե–
նան ւաին , Բագուի եւ Թիֆլիսի մէք , ե–
րամշւոական ղաս տիար ակո ւթենէ ղուրկ
՜ Հանբ ութե ան մբ առքեւ , որ ղմբախտա ֊
բար տեղի կուաայ Հաղար ու մէկ րամ -
բասանքի , չարամտութեան, հտնր տագ -
նապի մբ մատնելով կարա Մուրղան • Ե ՜
րաժշաաւլէտբ չ ի վՀատիր , կէ, չարունակէ
իր ղիտական ո ւսո ւմնա ս ի բութի լ^^ւե րն ու
Համե բղնե րր ;
Հայկական ե րամշտութիւնր շաա բան
կը պարտի ա յս վա րպե տին ո ւս ո ւմնա ս ի -
բութեանց
^արա Մ ուբղա յին կր յաքորգեքն տա -
ղանգաւոր երաժիշտներ , Անոլշալան Տէր
Վեւոնգեանր , Ապիրիտոն Մելիքեանբ ,Գբ .
Աիւնի եւ կոմիտաս վւսբգապետ , որւ/եք
խո րապէս ուսումնասիրելով Հա յ գեղքուկ
երաժշաութիւնբ , կր նուիրուին լուր^ ու
րեղնաւոր աշխատանքի մր ;
Հա լ շինական եբգերու Հաւաքքման ու
գաշնաւորմ ան , ամ ենա լուրք աշխաաան -
մ էկ կողմ ե՜ւ նետռւահ , ինչպէ՞ ս պիտի
մ եհնա յին ա յգ մ անոլկնեբ ր :
Այժմ մենք մտահենք մեք մասին սա -
կա յն ; իւրաքանչիւր անՀատ որ կուգա յ
Արեւելքէն , պէտք է գիտակցի թէ որոչ
գ ե բ ու պարաականո ւթիւն ունի կ աաա րե­
լիք այս աղատ ու ասլաՀով երկրէն նեբս։
Պարտականութիւն Հանգէպ սիրելի Ամե -
րիկային, ու Հանղէպ մեր պաշտելի մողո­
վուրգին , աւելի հանբ քան նոյնինքն տե–
գացին :
ԻԼյոօր ամ ե բիկաՀա յ կեանքէն ներս
խորթ երեւո յ թ մյլ կա յ - Հ ի ն սեբունգի
ե լ Նոր սեբունգի Հակոտնեայ մտահոգոլ–
թիւն մը։ Մենք կորեկներս միքնորգի գեր
է որ պիտի կատարենք. երկու կուլմերր
իբաբ Հաշաեցնոգ : Պիաի յաբղենք Հ ինե.–
ԲԲէ "(է՛ոի սիրենք նորեբը : Ասպաբէղո
պ է ա ք է արուի Նոր սերունղին . Ա^Խր ան­
գամներբ պէտք է ղառնան առաքնոբգ ու
ղեկավար , անշուշտ եթէ ունին ձեռնՀւս -
սռւթիւ^ւ։։ Հիներբ պէւոք է մնան քիչ մբ
անղին , վա բ ա գ ո յ ր ի ն եաեւ. պէտք է Հրո–
կեն եւ առաքնորգեն , ուղղութիւն տան ,
ու երբ որեւէ ճակատի վր՛" յ պա րասլ -
պ է ա ք է Հրապարակ իքնեն իսկոյն, ամւ -
քելու Համաբ անոնց՝ նոբերու վէրքեբբ ,
խնամելու Համար ղանոնք եւ առա^ռրգե–
լ ո լ Համար ղանոնք– Մէկ խօսքութ վբ" ՜
աաՀոլթիլն ուքաքալեբանք ցոյց պէտք է
աան , քանի գ ե ռ ողք են . որպէսղի Նոր սե­
բունգբ մարղուի ու պաւորասաուի , եւ գի–
աակցօրէն աէր կան՚լնի իբ ժառանգս ր գ ֊
ներուն ,ւլ ՛լո յութեան :
իսկ գ՚՚է-ք , Նոբ սեբունգի անգայքնեբ , է
ոէր Աստուհո յ քէչ մո <(1ւհԱ1բերռւթ–իւն
ցո յց տուէք • քէչ մ բ Հա յեբէն կա ր գ ա լ ռւ
գրել սորվեցէք, քիչ մրն ալ յարգեցէք
ձեր հնող^^եեբր ու անկէ ետք՝ Հալալ ձե -
ղ ի , ղաբձէք առաքնորղ ու ղեկավար, ո–
րովՀետեւ գուք ունիք այնքան կարողո,. -
թիւննե ր ու ա յնքան ղօրութիւն , ոբ կրր՜
ն՛աք ղեկավա ր ե լ ռչ միա յն ԱմերիկաՀա -
յութեան , ա յ լ ե ւ ամբողք աբաասաՀմ ան -
եան Հայութեան ճակատաղիրբ։ Եւ –Ր՛՛՛ք
ղիտցէք, թէ ձեբ կողքին պիտի ունենաք
մ եղի պէո Հաղա բաւո բ ե րիտասա բղնե բ ,
իրրեւ ղորհակից ուհառա յ ե լ ո ւ պաարաս­
աակամ սբաեբ •
թիւն մր կամ փլուղում մր նշմարեն , ՖիլատելՓիա ՀԱՅՈՐԳԻ
ՔՍԱՆ ՏՍՐհ է ԿԸ ԳՐԵՍ՛
Տ ուղա կանո ւթեան թշնամինեբը կեան -
քին ինչպէս նաեւ արուեստէն մէք պաբղա­
պէս ղգացական են ուրէշ ձեւով մը :
Բսան աարէ առաք սւ յն օբն էր , Հոկ -
աեմբեբ 18, երր 848 Բաբլ Սթբէթէ մէք
հ՜բար մ բ բացէ , եւ աեսա յ օրինակ մը էմ
ա՛ւա քէն գիրքէ" : Աննախբնթաց վայբկեան
մըն էբ : Այնքան տակնուվրայ ,էի որ չկր­
ցայ նոյնիսկ հխախոտ մը ոլորել. երեք
անգամ փորձելէ ետք յաքողեցայ վեբքա -
պէս եւ սկսա յ ներչնչել ու աբտաչնչել
խենթի պէս , մինչ կլլ քննէի արուեստի եւ
վաճառականական այգ անիմաստ ե լ ան.
Հաւատալի առարկան : Ի ն չ գիրք , էն Լ
կողք, ինչ խորաղիր ,ինչ լուսանկար :
Հիմա այլեւս գիտեցէք կինեբր , ո րոնք
չոլրքս պիտի Հաւաքուին . ՈրովՀեաեւ ե-
ր ի տ ա ս ա ր գ գրող մբ կր գրէ ակնկալելով
էքր , երիտասարգ կիներ Հաւաքուին չուր–
ւռ -
Գժբախտաբար սակայն, այգ խմբուո՚լ -
ներր միչա ալ գեղեցիկ չեն : Ատիկա
գաղտնիք մբն է ռր կբ շարունակէ տակա–
*–թ^՛ ԳՒ" է ՚ ծ ՚ ՚ թ է մատնել։ Գեղեցիկ կիներ
Կբ շրքապտաեն գէր ^ կարճ մարղիկր , ռ–
բոնք պղտիկ գոբհ մը կր գաբձնեն : Անոնք
կբ խմբուին երիտասարգ մարգոց 1/"–րք
որոնք կբ խօսին միշա ղէրենք Հետաքբ -
քրող Հարցերուն եւ էբենց կատաբահ՜
գորհերուն մ՛ասէն ;
Անոնք կբ շրքապատեն այն երէտասարգ–
ներբ , ոբոնք սեւ շապէկներ կը Հաւլնէն եւ
Հէնգ ՛կոճակ ունէն էրենց սբորթ վեբաբ -
կունեբուն եւ թեւճակներոլն ՚իբայ, որոնք
որոշ եկամուտ մր չունէն ե լ որոնք տակա­
ւէն մամ երբ կբ վատնեն խօսելով հռլլօբէն
նա խո ր գ գէ չեբ ուան ճոխ «երեկո յթէն»
մասին, կարհես գ է պ ք մր եղահ բլլար -
Գեղեցէկ կինե բ՛լլ կբ խմբուին գբողնե -
րէ ղատ ամէն մաբղու շուբք։ Պաբղ, ո լ -
շիմ կիներ երբեմն կբ մ օտենան գրող -
ներուն : Բ ա յց մ իա յն Գ^գեց իկ Կէն երբ
չուր քո ունենալու Համ ար չէր որ առա -
շ ի ն ղէրք" աուի Հրատարակութեան :
Մ ա ա գ է ր էէ նաեւ յեղաչրքել Ամեբէկ -
եան Գրա կանո ւթի ւնբ ;
*
«*
ՏՕակ՚սն թուականներու ււկղբնաւորոլ .
թեան , յեղա շբքե լ բաոՀբ ի սլա տ ո ւ ի էբ
շաա , ե լ ժողովրգտկանութիւն կը վա յ ե -
լէլ՛– եւ սակայն մասնաւոր ցռւցակագրոլ.
թիւն մյլ , մ ասնաւոր վյւճակաղբուլէ մբ
կռղմէ պատբ աս տուահ՜ , ա յոօր մ էակ մէ -
քոցր պէաէ րլլա յ չ ա փ ե լու Համ աբ իմ
յաք ողո ւթէ ւնս ամ երի կեան գ ր ա կանո ւթի լ.
^/ք 3^՚Լ՚"է1՚ն^Ս"– աշխատանքէն մէք ւ Այս­
պէս ձեւացնել թէ էմ գբականութէլնս
ոբ եւէ տղգեցութէւն չէ ունեցահ
եբրե՜ք ամերէկեան գրականութեան վրայ՝
անպարկեչաոլթէւէւ պէտէ ԲԱՈւյ : Գմբախ­
աաբաբ սակայն , էմ գբականութէլնս լնգ–
Հանբապէս տղգեցութէւն ունեցաւ գրող -
ներու ՚ Լ բ ա յ որոնց մեհ մասէն գորհեբբ^
մնացին անտէպ եւ նման աղգեցոլթէւն մբ
չ ա փ ե լր կբ կարօտէ բա ւա կան երե լակա -
յութեան եւ Համ աբձա կութե ան յ Յաքող
գրուլներբ, սրոնց վյւայ էմ գբականոլթէլ–
նբս ունեցաւ էր աղգեց ութէւնր , աբգէն
Հբատարսւկուահ են , եւ ղեռ կբ շարու -
նակուէն : ճշմարտսւթէւնյլ այն է , ոբ էմ
գբականութէլնս ունեցաւ էր աղգեցու -
՚ թ է ՚ - ն բ անոնց գ ո րհերուն վրա յ ոբովՀե -
տեւ ես րարե լաւս ւմը սկսայ նկատել ղ ը -
րեթէ անմէքապէս : Ե" չնկատեցէ ատէկա
կարճ ՚պատմուահք՚՚՜եբուս մէք միայն ,
տեսա յ ղա յն վերքերս , թատեբղ ութեան
ե լ շաբժանկաբի մէք եւս ;
Ի՚^նչ ունէր իմ ղրականութիւնս անկէ
ոբ բնգՀանրապէս գրութիւն մր պէաք է՛
ունենա յ :
Աղատութիւնբ յ
Կր խորՀիմ թէ ասիկա կ՝ամփոփէ ինչ որ
ունէր իմ գրականութիւնս Կը կարհեմ
թէ ցոյց տուի թէ երբ ղրող մը ունինք
ունինք նաեւ իր գոբհբ, եւ թէ ԳՐ՚՚Ս^
ան ձնա սլէ ս աւ ելի կարեւոբ է , քան իր
գրականութի ւն բ :
Այսպէս ուրեմն, եթէ գրող մ ը ն էք ,
անպայման պէտք չունիք ղուք ձեղ նեղե՛
լու , ամ էն անղամ ոբ պատմ ուահք ՚^Ր-ւ
վէպ մը, կամ թաաեբղռւթիէն մբ կը
ՂիէՔ ՚–
Բայց ի ն չ ո ՚ ^ ւ ուղեցի յեղաշրքել ամերիկ­
եան ւլրական ութիւնր :
Ատիպուահ էի։ Անխուսափելի էբ
Եւ ինչո՛՛ւ, իբրեւ ՚էրող, չէի ուղեր լբր–
քօրէն չարժիլ։ Ջէի՛՞ ՚չիաեր թէ մինչեւ որ
լրքօբէն չշարժէի, մեհ քննագատներո "լէ՜
աի վախնային իմ գրո ւթի ւ ն ն եր ուս մասին
՚լ-րելէ : Գիտէի։ Ե՛սմե՜րմեցի լրքօբէն գոր–
ծել, որովՀեաեւ լրքօբէն չէի ղ ղ ՚ ո ր : Զէի
կա րհ՜ե լլ թէ սլէա ք է լ, լուբշ կամ յ՛՛՛Բ ՜
ղուահ– ղգա լ ; ՈբովՀետեւ գիտ էի որ ա յգ
ձ՛եւով գո րհե լ , սլարղապէս մ ութին մ էք
սնափառութիւն, մր պաՀել պիտի նշանա -
կէր : Կ՛որգ մբ ղբութւեբ Լ՚՚ւրք են բնակա -
նէն, թէեւ ատիկա չ ի նշանակեբ թէ ա -
նոնք բնականօրէն մեհ են նաեւ, կամ
նո յնիսկ աղգեցութիւն ունեցող ; Ես ա յգ
տեսակ գրող մր չեմ :
Պաբղապէս որեւէ խորՀրգա լոր կապակ­
ցութիւն չկայ, լբ քութեան ե մեհ կամ աղ­
ուոբ ւ լ ր ՚ ս ւ թ ե ՚ ո ն մւբ մէք : կարգ մր մեհ ւլը–
րողնեբ ունէին մեհ լրքութիւնւ մր, բայց
անոնցմէ շատեր գրեթէ բնաւ չունէին։ Ա–
նոնք "ւ~լ՚իչ բան ունէին :
Ի՛՛՛նչ էր այգ մ իւս րան ը ;
Կբ կարհ՚եւՐ, թէ՝ մտասեւեռում մւլ/ն է
ուղղակի ամէն բանի միքոցաւ Հասնելու
մարգուն , լիութեան , արուեստին ձ " ՚ – ր ք
Հաւանական ճչմարտութեան , մինչեւ ա -
նո բ էութեան խոբբ
Ի ՞ ն չ է այսՀաւանական ճշմարտոլթիլ–
նբ ՈՒԻԼԵԸՄ ԱԱՐՈՏԵԱՆ
(3) (Շար.)
Fonds A.R.A.M