<6 ԱՌԱՋ >
ՍՐեՒՍ Տ Սա ԳՐՍԿՍէՈՒԹեՍն
•
(իսւնսւստեղծւււթ-իւՐւ, պաամռւա*յքնէր ,
յուշեր)
9–.
Բսւլակւէւն
գժուար է , եթ՜է ոԼ անկարե–
,ԼՒ ք թորՀրգած՜ութեան
առարկայ
յ ն ե լ բա–
նասաեղծ՜ական
Հասւոբներր
, սբոնք
ԼՈյ՛*^
աեսան
11)55/՛
րնթացքին ; Դժոլա
րո ւթէւ –\
նր այն րանէն
մէքն կ որբանասաեղծէ
մ ր*
Հեւէէնաէլաւոր
ձայնր կր սչաէլսէ, էբ
նոյն–
.քան
Հ ե ւչէն ա քչա լո ր եբ1չուԼւ էոյս
տեսած
Հատորնե
րր
ծանօթ
նէւթերոլ
կրկնոլ -
թէւնն
են : կարծէք թէ նոր ժամանակնե -
բու մէք չենք ապրէր։
՚հեբչնչումր
կբ
պակսէ : Հատորներէ
գուբս
, ղանաղան օ -
բա թերթե
բու եւ սլա ր բե բականնե
բու
մ էք
•երեւցող
քեբթուած՜նեբբ
յաճախ
աւելբ կր
խօսէն մեբ Հոգէներոլն
։ ՛Բանակէ տեսա -
կէտով
րսե՜լէք
չունէնք : Որակն է որ կր
բացակայէ
յ
Այս
վւա
ս տէն առքեւ
մ եր
օբա
թ եր թե
բն
ու պա ր բե բ ա կանն ե ր ր Հա յասաան
է վա ւե
բական
բանաստեղծներէն
արտատպում -
նեբ
էլլնեն
, եւմեղէ կուտան
քերթու՚ոծ
-
նեբ
, որոնք
է՛բենց
սլտ ր ղո
ւթե
՛սմբ , ար~
•ուեստով եւ եբբեմն
խո բութեամբ
մեր ու֊
շաղրութէսնբ
կբ գրաւեն
Հէմա։ Այո եբե–
է
-ոյթր
վո
՚Բ
՚՚՚Կէչ
Համ եմատութ
էւենե բ
կ՚առնէ : Ա ամուԱ՛ մեր նե ր կս՛ յա ց ուց է չ -
նեբբ
մրցում
ի ելած
են :
կ՝աբաատպուէն
չ^գարձակ
ղո րծե բ ալ :
9" •
Գէմ
է։ բճե
ու ե ի
հ.վտբղանանքբ^
,
<ձՏուսաբեբ՜»
էբբեւ
թերթօն կր Հրատարակէ
յ
(Նաէսապէս
«Ա–
բեւելքՖն ալ Հրատարակած
էբ) : վաէս -
աանգ Անան եանի
ՀՈ բ ս" բ ղա կան
պատ -
մուածքնեբբ՝^
քերմ
լնղունելութեան
աբ -
մանա ցան , առանց
ր՚սցառութեան
բԱ~
ւէիլռքէ
բոէէանգակ
մամուլին
կողմէ ;
Եթէ
րանաստեղծ
ութէ էքեն ու բանաս -
աեւչծբ,
բաոին
վաւերական
էւմաստով ,
բացակա յ ենմեր օրերուն
, վե բքին
յէ՛ս ՜
նամեակր
նեբկա յացնոէԼ եւ նո յնէսկ
եբեք
քառոբւլ. ղաբ առաք ապրող ուեբկնող բա
նա ստե
էլծներուն
ղ ոբծեբ ր էւ սլա տուէւ են:
^ետրոս
Գուբ եանի
քեր թւււածներն
ունե
ցանք երկու
տպա՚լրութիլննեբով
: Նախ՛՝
Երեւանէ՛
ՊետՀրատինր
, եւ յետոյ՝ Պէյ -
բութէւ
մէք
լոյս տեսածր։
՛Բանի մր տարէ՛
առաք ալ Հատրնաէ՚ր
Հատոր
մր տուած էք
ՎԼենետէ՚կէ՛
տսլարս/նր
, « Գրական
ցոլքե~
բ ՚ ^ ո ւ շարքին
մէք։
Երկրորղր
Եղիա Տէ -
միրճէ՚պաչետնէւ
Հատո բ բ , նաէսաձե՜՚էնու -
նութեամբ
« Հտ
յ Գ բ ա գէ տն ե բ ո լ Բաբե -
կամնե բ »
մ ատենա չաբ
էն , որուն
մ էք կր
գտեենք
Նէ՚բվանայի
սէւբաՀար
Ե / ՚ " " յ է ն
չկտրուած
վ՚ունք
մբ քերթուածներ
:
Աւե
լի
մ եղի
մ օտիկ
չրքաննե բէն
քե ր -
թո լած՛ն ե բ ո լ Հատ
լնա
իրնե ր ունե ցանք Գ .
վարուժանէն
, Աի՚սմանթոյէն
,
ինարայի
Նե րաչխարՀբ
, Ա՛ իսաՀակեան
էն ( ար -
ձաելներ ու քերթուած՛ներ)
, Տ • Թուման -
հանէն, Ա, Մեծարենցէն
, Հ. Թէքէեա -
նէն, Վ. Տէրե՚սնէն
(բոլորն. ալ
Պէյբութ,
էտւէան
Հ րատա բա կչա կո՛նէն) • Բ՛՛ չո^ լ այս
յէչատակութէւնբ
: Տ՚՚յց
տալու
Հա քո՚ր ,
որ մեր ղո՛ս ական
՛չա բձած
բան ՛սւ՛աե
՛լ -
ծութէ՚ւնր կբ էսօսէ մեր Հո ՛լէ՛նե րու՛ե : Նա–
էսրնթաց
տարէներուն
ա՛յսքան
ամ ա յ ո ւ -
թէ՛ւն չէբ աէ՚րեր
ւչրւսկ՚՚՚ն այս սեռէւն
մէքւ
Բանի
մ ր Հատորնե
ր չեն փբկե ր այս ա -
մ ա յութիւ1ւ
բ -
Պ՚սբտաւոր
ենք սակ՛ս
յն,
յէ՛չել
քաե է մր
՛է" րծե ր , որոնք
ամ՚լո
յն արձա՚էանգ
մ բ կբ
բե բեն
Ավւ է։ ւռքի
բանաս աե՚լծութենկն
:
^Նուսլար
Զար խուտեանի
<Տ
.Օբօր գիա
էլնե -
բուն
Համ ար՝^ , Արմ ապէ
լի
<; վաՀ ա՛լնա -
չունչր եւ Կ . Փոչատեանի
^Վերաղս՚րձ^բ
(Աէլանատեսի
մր յոլշերր Տէր Զօբի սար-
սափնեբէն) : Առաքինն ու վերքէ՛նր
նոյ՛ե
նիլթով
ծանրաբեռն
են : Ո՚լեկոչում
մր
մ եր տարաղր ութե ան եւ անոր Հեա էլա՛ւլ–
ուած
աՀաւոբ
ղէպքե
րէն : Կ • Փ՚ւլատեա -
նինր երկարտչունչ
քերթուած
մ թե է, եր
բեմն ա րձա էլնե բով րնղՀատուած
,
ղէսլի
կեանք ^վերագարձ՝»
մր, յանոմե
Հայկ՛
մ չաէլո յ թ ի ն
ս տեղծ ա՛լո րծե լո
ւ
Համ ար :
Եթէ
Հեղինակր
կբկնութիմենեբէ
խ ուսա -
՛իէլ՛ եւ լ^տրէր
քե րթ ալա էլտն էլամ ա բ -
ձաէլի տա րաղր
մէ՛ա յն , իր ղիւտե բ ր չտ՛ո
բան
սլէտի
չաՀ էին •
Արձակ
բանաս տեղծ ութե ՛՛ւն նուէ
բուած
քանի
մր ղոբծեբ ալ
ունեցանք–
Լեւոն
^արմէնի
վԲարելոնեան
Տոմաբ՝»բ ("՛յ"
սիւնակներուն
մ էք արտա
յա յաուած ենք
արգէն այգ գբքէն
մասին)
, ինչպէս
նաեւ
Բիւղանգ
կռանեանի
(Զէքիճեան)
հ.Խեն -
թութիւն
Աբբաղան^
Հատորբ
, ոբ ՚ " յ ո
աո՚լերր
գրուած
պաՀուն իսկ ուչաղրու -
թեանս կր յս/նձնուի ; Արձակ
քեբթողու -
թէււնր
ղբա կան սեռ մրն է , նուաղ պա -
տասխանսւտոլ
, որուն
մէք ենթակս՚ն
էւնք–
՛լինքբ
էլաչկանղուտծ
ԷԴ՚Է՚՚՚Բ,
եւ
աղատ
թոիչք
էլուաա
յ իր մաածումԵերուն
, ղղա–
յութիւն՚եեբուն
եւ յանլլոլղն
մ ա րղան քն՜ե–
բուն ,էնչսլէս
նաէւ էւբ երս՚՚^նեբուն
էւ եբե–
ւակայութես/ն
: Յ է ՚ չ ՚ ՚ ւ ա ծ
էտրէլոլ Հատոր -
ներն աչ Հարաղատ
արտայայտութիւնն
հ՛՛
անձնա էլան
են թա կա յական
ապրումնե
բու :
Կբ թուի թէ երկուքն ալբսելիքնեբ
ունէ՛ն
ել
էլր Հպտաակին
մտածելու
կարղտպա -
Հութե ան : Բէւււլանգ
կռանեանի
Հատ
՛ւր
ին
մ էք բաղմ ՚սթիւ
լարերու
էլր Հս՚նղէւպինք
է
Նեբկա
յ է մէւչտ տխրութեան
լա ր բ , ո -
բուն քով 1լերղուէ՚ն
սէրր,
սէւբռյ
ենթա–
էլան , ինչպէս
նաեւ
Հայրենիքն ու Հայ լե–
ոուն
Բանաստեղծութենէն
ետք մեր
մաքին
կուղայ
վիսլաէլտն
ղրական
ութիլն ր . վէպ
չունինք,
բայց
Հարուստ
ենք պաա —
մուս՚ծքնեբոլ
Հատորներով
, ինչպէս
յէւ -
սուն տարի առաք, երբ Ա՛ Աբվւիարեան ,
Գ • ԶոՀբապ
, Լ
.
Բաշա լեան , Տ • Կամ սա–
րական,
Եբուխան
, յիչե
լու
Համաբ
վար–
սլեանքքրր
ղրտէլս/՚ե
այ՛լ
սէւււին , տիբա՚ղե -
տ ո ղ
ղ է մք
եբն
է ին մեր ՛լ բաէլան
ութ
եան
I
Հիմա, մանաւանգ
1955
տարուան
լնթաց
քին,
ամեբիկաՀսւյ
երեք
ւլէմքեբ
, Հա -
մ աս
տե
՛ւ
, Աբամ
Հա յկաղ եւ Վ.^աՀԷ Հա յէլ
,
իրենց
տուրքր
տուին
, պաամ ուած^եե ր
ու
երեք Հատորներով
% Համաստեղ
« ՚Բաքն
Նաւլար եւ
13
պատմուածքներ՜^ով
, Արամ
Հայէլո՚ղ
(/.Տեղէ՛ն Աայն՜^էւ Բ • Հատորով եւ
ՎաՀԷ
Հայկ
<տ.Հւսյրենի ծի՚ան»ի
Գ. ՛լիր -
քով,
ամեբիկաՀայ
ղբականութեան
"լաա–
նէչէն
վրայ են (յիչուած
վերքին
ղիբքբ
չենք տեսած
, բայց նախրնթաց
եբեք Հա -
տոբնեբբ մեբ ւլրաէլանութեան
՚ ^ է ք ^եղի -
նաէլէւն տեղմբվեբապաՀտծ
են արղէն)
։ք՚ր
նոր
Հ ատոբէ
/1է
մ էք Համ աս տեղին
լնտանի
եւ
մ եղի
ոիբելի
մ իքավա
յրն է
գաբձեալ,
քու^ւի
մ ր նոր
նիւթե
բու
մ չա էլում ով :
« Ցեղէ՛ն
Զայն
՝»ին
աբուեստէւն
ու
նիւթե
բուն
ծանօթ ենք արղէն
, եւ ա
յգ
մասէւն
ո
՛ւ
արտա յայտուած
ենքայս էքե—
բուն
մէք։
նքօսած
ենք նաեւ
Արե՛լ
Տէ՚րա -
ղանի (ձԳաղանր Աստուած՜
մր կ՝ուղէ՝^
(իս–՝,
թա՛ն պուլ
) ել Ծ ս՚տոլբ
Պ է րպէ լ՛եան
ի —
չին
ճամբան՝^
ղործերուն
մասին ։
I
195է>^
գրա էլանութեան
վաստակէ՛ն
՛է աս
կր կաւլմ են նաեւ
Ղ, • Մ ելո լեանի
է՚նքնտ -
տիպ
՚լործեբր
«Երբ
կ՝ա"լրէինքՀ
, «Տ՛՛ւ -
չեբ ու պւստէլերնեբֆ
, եւ «Գետնին տա -
կէնֆ
թատերաէսաղր
,
Հ րատա բո՛ էլուած
Վասոլուրականի
Հեբոստմարտին
4:0""^ —
եաէլին
առթիւ։
Աելոյես/ն
աարիներ
առաք
պա չ։ բէէ բ ա կս/են ե բ ո լ եւ օրս՛ թերթեբու
մ էք
արղէն
լոյս տեսած պատմուածքեե
րր ՛լէ՛ր–
քեբու
մէք ս՚մվ՚ոփելոլ
ղեղեցիէլ
մաաՀո -
էլութեամբ կր ճդխացնէ
Հեղէնա կութ էւն
ներու էր չարքր :
Այո
՚ոողեբր
վե րքա
ցնե լո
լ պաՀուն՛
, իս–
թէսմ սլուլէն ստացա
յ վէպ մբ , «Մ ա յթե -
բուն
վբայ՝^
էսորաղրով,
Հեղէնաէլու -
թես՚մբ
Աաբէնէ
Տատրետնէ
,
(Հրատ •
«Պարտէղ^
մ անէլա քլան
"՛մ սսւղրէ՚ն) ; /•(/ -
թամ
սլո ւլաՀ այ
՛լր ական
չբքանա
էլն եր ուն
մէք
ծ՜անօթ
անուն
մբն է Ա՚որինէ Տատր -
եան, որ կբ վ՚սրէ
նւոեւ մանէլական
«Պ՛որ–
տէւլ՝^ Հանգէսէ/ւէ
էսմբաւլբութիւնբ
: Բբ
գբաէլանոլթեան
Հորիղո՛նր
մ տնկական
՛սչ–
խաբՀն է , լքու՚սծ ու անտե ս ուած
աչխարՀ
մբ : Ուրէչ
ատեններ կէն ՚լրո՚լնեբ
ունե -
ԵՐԳԻԾԱՆԲ
ԿծՆՍ՚ՑԴ.–
Բսե՚ե՚աիոնի
օրէն իսկ, "՚էելխց
բմպեչին
Լէբ պակսեր
Հայոց
Աշխ՚սրՀին :
Այսօբ ալ, կիլիէլիայէն
մինչեւ
Պ՛՛ն -
տոս
, Բիլղանղիոնէն
մ էւնչեւ
Արա
բատեան
՚լաչտ
, ղրեթէ
ամէն
Հա յէլ • ւլաւաււ
ունէւ
է՛բ յատուկ
է՚միչքբ
, եւաքե ի նաեւ էւբ խբ–
մե
լու եղանակր, եւ մանաւանղ՝
էւր էսմ ե–
ւու ն
Կ
սլատա
կբ :
Խաբբերղցին
չիխմեր ; Պոլսեցի
՚ե
կբ\
խմէ ուտելու
Համար։
Մշեցէն՛ կր է՚՚մէ եր
ղե
լու ^տմար : Տ է՛գր ան աէլե բացին
էլր էսմ՛ է
էսմելու
Համար : իսկ ՌուսաՀայբ
էլբ էսմէ
պաբւլապէս
բաժաէլաճառ
էսօսելու
Համաբ :
Ամէն ՌուսաՀա
յ ի ծնէ սեղանապետ է ,
էլամ աբեւելաՀայ
բաբբառով
,
թ – ա 1 1 ՚ 1 1 ա ւ ա :
Գողթան
երգի
թ՛ե
բուն այս արժ ս՛՛ել
՛ե
տիր
յաքոբղներուն
ոչ ոք կրնա
յ մրցիլ
«թ ա -
մ ատա՜» յութեան
մ արզին
մէ ^ որ
՚" յլե ւս
գաբձած է իրենց
մենաշնորՀր ;
Աբեւելա–
Հայռց
ամ ենա յետին
գիւղերն
է՛սէլ տաս–
նեակներռվ
րնաիբ
«.թամտտտ՜^ներ արտա~
գրած
են : կրնամ
ե րեւակա
յել
Հաւլա -
բարե ան ոսկեշբքանբ եբբ ամ
էն
էլինաօ
սեղանապետ
էր եւ պա բ տաճս՚Նս՛
չու -
թեամբ ուխղճմտօրէն
ա
՚ե
\լնղՀտտ
էլբ նբ -
ւիբուէր
իր կոչումին
I
Եթէ էեմ սխալիր
ս ե ղտն
տ պետ
ութ
եան
ա սպա
րէղր իր ղս՚գա թնակէտ
ին
Հասաւ
ՏովՀաննէս
Թումանեանով։
Այսօր՝ Հ՛" -
յոց
մ շակո ւթա
յէ՛ն եւ
՚լեղա րուե սաա
կ՛ս
ե<
մակալ՚գակբ
այն չէ էնչ որ էբ
յէւսուն
աարէւ առաք, թեակս/ետբաբ
,
բնգՀտնուբ
մեր
մ աալո րա էլանո ւթէււնր
տո՛ւժելով ,
տուժած է նաեւ «թամատ՚ս՝»
ք՚՚ւթե.սն–
ո՛ր —
ուեռաբ
յ
ճիչգ է , այսօր
Հին
«թամ՚ոտ՚ս՜^նեբր
չեն
մնացած
, բայց եւ ա շե պէ
ս , գ ե ռ կր
ցած
ենք, որոնք
աւելի
ղիւբին
ւխառքեբու
աբմս/նացտծ
են Հ Աո՚ւցուած
մլն ալ այս,
Հաէլառակ
իբ
բաղմէսթիւ
՚լործեբուն ֊
Ա՝ անէլակս/ն
վէպերուն
անուններն են
ՀձԳոէլցուած՜ աւէքիկբ»
, « Աներեւոյթ
օ՚լա–
նալորղներբ–»
,
<Տ
.Կոյբ աղքկան
լնկերր՝» ,
իսկ
մ անկա էլան թաէոէ։ ր ՛լութ իւննե բ բ էլբ
կոչուէ՚ն,
«Անիէւն գանձանաէլր»
, « Զէլնոբ–
սին
աղքիկր» եւ «Շուչիէէն
կաղանգր»
:
ՀետէլՀեաէ
Հ բաաա բակե
լի գործերուն
մ է–
քյ^ւ ալ կան մէկէ
աւելի
մանէլական թա -
աեբախաղեբ : Եղիպտոսի
Աղւլ • Հէ՚մնա -
ղրս՚մէէն
էլողմէ բացուած
թատերակս/ն
մ բ–
ցուէքէէն
մ ասնակցե լոէէ , «Տա
րղի
չէ՚-՚լեր
;
Հոսանքէն
էէրայ» թտ՚ոեբաէսաղր
մրցանա–\
կի արժանացած՜
^է : «Մ ա յթե
րուն
վբ՛ս
յ
1ծ \
վէ՛՛ւ բ
1956
՚ոսւրուէսն վա ս տ ա էլէ՚ե ր էն
մէէլր
*
նկաէոելով
, էլբ խոստանամ
անգրաղաոքեալ
՚
առանձին •
Ուրէ՛չ
եբէլու կարեւոր
ղոբծեբ եւս, Ա ի–
նաս
Թէօլէօլեէսնի
« Գէսր
մ ր գրա կան
ու -
թէւն »
(1850 - 1950)
գրականոլթեէսն
պ՚սա՚էութեան
Ա. Հատոբր
(1– Զա֊րթ-օնքի
սեւրււնքւդ, 1850 - 1885,
2՛
Իրսւպաշտ շար–
ժռսք 1885 - 1900, 3– Գեղապաշտ սերու%
1900 - 1920)
եւ Ա. Ծաոուկեանէ
«Ման ֊
էլութ էււն չունեցող
մ սւբգէէլ»
Հ ատ
էէ
լ՛ բ ,
նա է՛ապէս տպուած
«Նա
յէբ
էէ»
՚սմսա՚լբին
մ էք
, նիւթբ
պիտի
էլաղմ են
մ ասնաւո բ
խո
բՀ րղածէէւթիւններոլ
:
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
գտնուին
բաէլմաթիւ
առաք^ե
–1է
էլար /֊ «թա–
մ աաա»նե
լ՛ :
Վերքերս՝
ղացած
Լի ԹեՀրա՚ե.
Հայա -
շատ
ւլաղութ
մլ^լ է "բուն
էչլէսաւէէբ տար–
բերն են Պս՚լ՚սէլաՀէսյել՛
, Ո՚՚՚ւսաՀւսյեր
է^ւ
Վա
սսլ"
ւրա էլա՛եցին եր : Պէ՛տի քանամ
՛չբչէ
քսյնի
մր Հարուածով
ն կարո՛
՛չբ ե չ
լնգՀա
նուր
մթնոլորաբ
ճաչի մր, ոբուն ներ -
կայ էի :
Փառաւոր եւ անթերի
սեէլան
մր սար -
քուած էբ , որուն
շուբք
Հաւաքուած
էին
մէկ
երէլու Շատէսէսցիներ
, քանի
մբ
Դ֊աւ–
բէժցիներ եւ ԹեՀրտնցիներ
եւ բ ս՛ ՛լմ
"ւթիւ
Ռ՚՚ւոաՀայեր
; Աիաձէսյնութեամբ՝
ոեւլա–
նապետ
նչանա կուեցաւ
տաքթոր
էէլբ աֆէ—ւ
սոր ԱաՀաէլեան։
Տարէներ
ա ռ ՚ ՚ ՚ ք
Պոլէէ՛՛ս–
րա
յէէ
էմիրէ՚ն
բմէ՚շէլր
ե՛լած
է լ ՛ ։
Տ՚ո>լթ"՚ն–
գամ,
էէէառաՀե՚լ
ան ձ՚եաւո բութի
ւքե մլ^ւ էրւ
Տ ՛ղաւոր էէչ
՚ լ է ՚ մ ա ՚ լ է ծ
ունէր • Բաւլէ էէ էսչ -
քեբ , ալ՚ծուաքիթ
, եւ Ն՚՚՚՚է՚՚՚լէոն
Գ •է՛ նլՒ–
ման
պեէս մօրուք։
Առանց
ծոլաուելոլ
էլլ՛–
նաբ Ա վենկա
լի ի ՛էէ՛ բ բ էս՚սղս՚լ
, է՛սկ ձա յ -
նր՛
՚ ՚ կարծես
սլնղո
ւքե էլնե րէն
էլւէւգսւ բ
յ
այնքան
բամբ էր , թանձր եւ թբթ՚ւուն
;
Անմբցելի
կ
՝ԲԱ
՚որ
միքտ,լէլային
բեմին
՚էր–
բա յ իբրեւ
Համ
լէթ
ի Հօր
ո ւր ուա էլան ին
ձա ^բ
I
խե չ եւ իցէ՝
ճաէո
սէ՛սալ
. ես՛էք
^էչԴէԼ՚ւ
Հանղէսր
բ
Հակիրճ եւ նսլա աակա յսւրմաբ
ոււլե բձէէ վ
մր :
Տետո
յ թամատան
առաքաբէլեց որ նախ
խմ
ուի
է՛ր կենացր :
Օբո ւս՛ն
Հիլբր
"՛նա
բժ տնա բար ես էի ,
ուստի
անմ իքապէս
յէս^ո
րղր
իմ էլենա -
ցբս
պիտի
խմուէր
% Համեստութեան
գէմ
պիտի
բլէայ եթէ նկարս՚ղ
բեմ
՛ս յն էիաղէս–
քչա կան խօսքե ր ր որ ի՛եձ ո ւ՛լ՛լո ւած
է է՛ն :
Չա՚իաղո/հցոլթիւն
սլէտէէ
չբլլայ
բսել ոբ
խ ան ձա ր ո ւբ է ս սկսաւ
«թամ ատա՚^ն
եւ
մ ան բամ ասն ութեամբ
նեբէլսւ յացուց
էւմ
կեանքս
, ղոբծս
, ղլխաւոր
էսռաւելոլ -
թիէննե
բս եւ թերոլթիլննե
բս ;
Իրարու
նոր
ծանօթացած
էէ՛նք։
՛Բանէւ մր
բսէոով
ո/նղրտղաբձաւ
նաեւ ապաղա
յիս ;
չր
սէլսաւ , կամ
աւելի
ացէսւ
«թամ ատա»ն
՛Այգ միքոցին, ղեռճաշբ
Հաղիւ
սէլսած՜,
իմ, տղիտութէ՚ւնս
ցոյց
տուի։
Մինչ
«թա–
մ ատա«1ւ
իմ անձիս
շոլրք
արձ ՛սէլ բանաս–
աեղծութիւն
կր Հիւսէր
, ես
սրտաբուխ
ղղա
ցում է մր մղուած
միք անկեալ բացա
-՝
ղանչեցի
֊֊.
«Րացականէրուն ականջը
|սօսի» :
Երանի
բերանս բացած
չԲԼք՚յէ •
Հս՚ւա–
Ք ՚ ՚ յ ^ է ^
՛էր՛՛՛յ
էլէսրծես
սլաղ ՛քուր
թափած՜
Բլլայէ՛ : Ապշած՝
նեբէլանեբր
էւրենց նայ -
ուածքր
ինծի
ղտբձուցէւ՚ն •
Գմ ուէ" բաւ
«թամ ատա»% էնքղէէնքբ
ղսսլեց ; Ա րտնե -
ղած
էէբ ուշա գբո
ւթէ
ւնր
էւմ վրաս
կէ՚գ -
բսնցուց եւ ծուռ
նէսյելով
բսաւ
«Ըս -
պսւսի՚ր, բացականերին կ1յնացրւ ղատ խը–
մելոՆ են՛ք»:
ՏետաՀայեաց՝
Հիմա
էլրմ բոնեմ ոբ տն–
գիտակցաբաբ
մեղանչած էէ երկու
անգէբ
օրէնքներու
ղէմ : Նախ՝
անՀրաւէր խառ -
նուած
է ի «թամ աաա»
յէ՛ն ղործին
:
Երէլ–
բորղ՝ եւ ինչ որ նոյնքան
աններելի
էր՛ւ
առաքարկած
էիմէէլ բաժակով
խմել
բազ–
մաթէէւ
՚սնձեբոլ
էլեն՛ացբ։
Հիմնաէլան օ -
րէնք է որմէկ բաժակով
մէէլէ աւելի բա
նի էլենաց էլարելէէ չէ խմել
յ
Կ՚ոբէւլի է էոբ–
մել
էլե՚եացր նսլաէոէսէլի
մր, վ՛ս
յբի
մբ ,
չէնքի
մբ, անձի
էքբ, յիշատակի
մբ, էլամ
որեւէ բանի, լաւէ որ մէէլ ւլաւաթով
մէ
էլէ աւելի
բանի
էլենաց
չխմուէւ
ի Հարկէ ես էլեէոինր մտայ եւ է՛մ անխո–
«8ԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾԲՆԵՐԸ
՚ա՚՚Հէւ՚ձէւ֊՚՚՚է
ւ՚ւ՚ւ՚ւնք
ձ։ւ1ճ՚1ւճմյ՛
ՓԷՏ
ՏԱՍ՛.Ի՚ՄՈ՚Ր...»
(Այն օրերուն կադտնդներէն) I
(Գ. եւ վհրջին մաս)
Եւ ուսերր
թօթուելով
եբեսր
անղէւն
գաբձուց ;
կուլար : Աամբրէ
կուլար
լուռումունք։
Երբ
որ բան ոցին մեծ ղուռր
Հոլ
սանք ,
յանկա
րծ , մեղ բոլորս
կեցուց
, սաստե -
լով
՛ ֊ ֊ «Հոս
բերէք
ձեր ծբաբներբ ւ»
Մենք
չորս
րնէլեբնե րս ապչած՝
իրեն կր
նա յէինք • Տե՛*"՛
յ ա՚լղտրաբեց
,
աւե
լի
խիստ •
֊
Մենք
կ երանք , էլշաացանք
, այս ալ
մ եր
ղ՛ս սա րանին
ղր
էլո լածներուն
պէտք է
բաժնենք
• • է
Աիբով
Հտւանեցանք եւ
շնորՀէուորե՜ -
ցինք
ղինքր
էէր այս աղնիւ
մտածումին
Համաբ
յ
Ներս մտանք,
բէՍ
բձրացանք
մեբ
որաՀր, որԿա՚լանղի
ղիչերով
կարծ-ես ա՛
ւելի
ո՚լբալի
վիճակ
մբ ունէր ;
•Մ եծ պատուՀանէն
ներս
թա
էի անց ՛՛էլ
լոյսին տտկ աւլօա էլերպով
էլ ե բ ե ւ՛ս
յ էէ՛՜ն ի—
րենց
Հնամ ս՛ շ էէե րմ աէ^ե
բուն տաէլ կրծ -
էլո ւ՛սծ , իբէսրոլ
ս ե գմ ո ւած
Հարիւրաւոր
որբ էէ՚լեակնեբ
բ : ինչպէ՞ ս անց
ուց
ին Կա–
ղանղի
իրիէլունր։
Ի՞նչ
էլերաղեն
Հիմա
է՛րենց
քո ւնին
մ էք ; Գիտե՛լն որ
կա ՛լ՛սն ՛լ.
էլայ։
Գուբսր
ք՚ս՚լաքբ
լ"յսէ,բէէլ
մէք էլր
լսէէէսյ ։Ցն՝ծութեէսն
աղաւլակներ կր թնդա–
Փ՚են
աաներր
է.ւ վ՚ողոցներր
...
Մեր փոքբ
Է՛Կ ծրարն երբ էէբար խառնե -
չյէնք ու մեր էէասա րան
ի տ՚լոց
իլբաքէսն -
չիւբին վե բէքէսկին տաէլ բարձին
Ք՚՚ՎԷ՚ԿՐ
մէէլ
էքէէլ թու՛լ , լնկոյւլ
էլամ նուչ
ւլր -
րէ՛նք
. .
կաղանգի
էւրիկունր
որբերուն
աուած
էին.
Փոքրիէլներոլն
մէկմէկ նարինք,
մէէքա էլներ ուն կէս - կէո ,
է՛՛՛կ
^ եծե
բու
ղունտէէկ
մր խմոր
աւելի
՚ • .
• . • Աւելի քան երեսուն
էոարինեբ
ււ/նցեր
են եւ այղ օրել՛էն է վեբ
Հաղարաւորնեբ
էինք
, կուշտ - կուշտէ
ենթակա
յ
նո
յ՛ե
տառա էղան քէն ու ճակատագրել
;
Ո՞ւր են, է՚^նչ
եղան
այժմ այգ Հաղտր–
ներբ , սեւ ճաքլատագբէն
"՛յ՛է
Ղ՚՚^^ԻԱ
՝ ՚ ՚
Ո՞բր
մ՜՛ետ ց , ո՞րբ
կորաւ։
Աեղք որ մենք
ալ էսյգ օրեբէն
«փարւնէ տ(ր Պալ»
մր
չէլ էսղւք էէ ց էն ք էլէէւ/ետլոլ,
Հաէէէլնալէււ
Հ՛էէ—
մար թէ ո՛՛՛ւր Հսէէէան , է՛՛՛նչ էււլան • • •
Վերքերս
Հալէէսւայէն
Ամէւբէէլտյէն
բն -
կեր մր կբ ղբէր ՚
« ՛Բէօսէ Աամբրէղ
Հէւս է, եւ
լսււ
՛ւէւ՛ք
ունի : Տ՚՚ւնէէ եւ ՚լործէւ տէբ է է՛է, է՛բ
ղոբծէստա՚ե
ճէսկատր
էւ լե էլւսբ ա էլան
ւլոլն -
ղ՛ւ ռ յն , մ եծ՜
լո
ւս ս՛ ղա ր գո ւած
տառերով
ղրած է
«Թէյ աամ , էսմոբ
. . .» Ան ֊
ցո բղներբ
էս
յս
նս՛ խաղասութ
եան ոչ ի-
մաս՚ոլձ գիտեն
, ոչ ալ անով
Հետաքբքբր–
ուած
են : Բայց,
մենք.
Հէ՛ն օրերու
բէսէէՒ–
տակիցնե րս , ամէն
առիթով կր յէչենք
,
կաղանգի
իր էկո
ւնբ մեբ Հե՚ւաւոբ ու մ0—
աաւոր
բնկերներուն
կենացր
էլբ խմենք եւ
«թէյ տամ , խմոբ»յձ
1լ*եբգենք
։
Երգ
մբն աչ իմ կողմէս
Ամանորի
ո՚յէւ
օրերուն,
Բէօսէ
Մամ բրէին եւ
Հեռաւոր
ու մօտաւոր
Հաղարաւոր
բնկերներուս
* ՚ •
, ^ՄԻԱա
ՄԻՐ՚^ա
Fonds A.R.A.M
