€8
ԱՌԱՋ
>
ՆՈՐ
ԳԻՐ-ԻԵՐ
Լի բան ան Լ ան այս ւլիէ–>չյւ սչէաի
անց^լ -՚
նեմ
ամ բա՛ս եբեք
ամ է սնե բբ : Պէ՛ ս՛ ի սսչա–
սեմ ոբ անձբեւայոյղ
եղանակբ գայ եւ.
կաբօաս
առնեմ
բնութեան
/ " " բ Հ ո ՚ - բ ՚ է բ
յք"–
Լացնող
ամԼնաքաղց բ
ւս
յս
յա յան
ո
ւթ
են
կն
.
կբ սիբեմ
անձբեւբ,
թեբԼւս
անոբ
Համաբ
ոբ անիկա
մ ան էլո
լ թ
ե ան ս աունին
բոսոր
էլղմ ինաբնեբով^
ծ՜ած՜էլուաձ– աանի
քին
՚իբայ
բիւրաւոբ
բամբիռնեբ
կբ Հնշեցնէբ
, կամ
երբ գլուխս
բարձին
՛իրա յ , կէ ո ւէ բ
էէ բա–
փահ
, իբիէլէէլան
աղօթքին
մբմ
ունքնեբ բ
գեռ
շրթունքիս՝
լե՚ւեկ^
իք^նոգ
այհեբու
եւ
ոչխա
ր
՚ 1 ւ ե
բու
ւէանաձա
յնբ
լսե լոէէ^ կբ
I ա ա ա
ո ա
ւ
թուկբ
ինհ՜ի թկ
գուբս բ
անձբեւ
էչէււէլար ;
Տ բամ ա յաբո
յց կ անիկա
Հիմա ;
Րա
յց
ես աւելի
քագցբէէւթիւն
կբ ւլտնեմ
անոբ
մէք,
աւեԱէ թաիսիհ՝
֊սբ նման է այն մա–
ռախոււլին
, ոբ բնսւնկաբի
մբ
Հբասլոյբբ
կբ էլաղմէ , հահ՜կելոէի տեսանելի
աչյսաբ -
Հբ
իւոբՀուբէէի եւ ՛Լ՛էա յն ութե ա՛հ.
էլի սա -
թաւիանց
ք՛՛՛չի մբ տակ ;
Ղ՛եռ արեւոտ
են ա յս լեռնեբբ
իբենց
ձ՜առագարէէ
կոգեբուի %
Հաւլիւ
երկու չաբաթ կայ ռբ Հոս ե՜մ եւ
կարհես
տմբուչք
էլեանք
մբ ասլրահ՜ ե՜մ
աբգէն ; ^ամէսնտկր
ւէաւէբահ– է իր էլա -
ագոյտ
սլաքին
նեբւէաչեակ
չաբմումբ ցո -
Լացնելէ՝
ժամերու
Հայելիին
մէք : Օրեբր
անու՛ն– չունին
ինհի Հտմաբ - Գիտեմ
միէսյ՚յ
թէ էլեանքբ
այլեւս
սսլիտաէլաթեւ
թռչէււնի
մբ
սլէս,
Հովին եւ լոյսին
բնգմէքէն
էլբ
գտնէ իբ ճամբան
ամէ՛ն առաւօտ
, եւ ամէն
իրի
էլո
ւն սաո-ւե բա
յին անգո ր բ ո լթե
ան
մ էք
կր Հասնի
միէ.ւնոյն
էլէտին
՛իքայ,
բայց
այս
մ
իօրինա1լ
կշռո
յ թ բ
ձանձրոյթ չէ եր––
բեք , այլ օրօրի
մ բ քաւլց բութ իւնբ
ունի
կարհ՜ես ձ
Գո՞Հ ես , կր Հարցնէ
ինհ՜ի պան -
գոկաւղետին
կինբ ամէն
աէւաւօտ
,
երբ
սենեակէն
ճաչասբտՀ
էլ^իքնեմ ;
-—• Գ՛՛Հ եմ ,
էլբ ւգատասիստնեմ ;
Եւ
՛ս յ՛՛
Հարցում
ր ոչ թէ մ իա յն առա–
ւօտուն
էլբ տբ՚էլի
ինհի , այլ ամէ՛ն
անւլամ
ոբ Հա՚նգիսլիմ
քբոքր
կւսմ իբ ամոլսինիւ. :
Երկուքին ալ, օրուան
լնթացքին
, բագ -
մ աթիւ
անւլամ ւգէստաէւխանս կ բ լ լա յ .
ԳոՀ եմ ֊,
I
,
Ա ենեակիս
սլա տուՀ անր բա՛նա լուի^ կր
^չեմ
եւլեւիննե
բու
խուն
էլբ , ոբ անսաՀ ~
ման
բո՚լրվառէ
մր կբ հ՜աւալի
կաբհ՜ես է
Աչքիս կտբտհին– չավւ կր նայիմ
Հեռուն։
Հքառեբր
էէաՀավիմօբէն
կբ վաղեն
մինչեւ
Հոբ ի՛լ՛էն • 1>րի.1չէէւնր , մ.թութեան
մ էք
, ա -
նոնք
"՚՚լօիժքի
էլր կենան
ճամ բուն
եղեբ.քբ
,
որուն
էէիհ ին Հետեւելով,
էլեբթամ
մինչեւ
գիւղի՛ն
հ՛ո
յբբ
ուրկէ հովբ
էլր յայտնուի
:
Ծ՚՚՚ին ալ յուչեբ
էլարթնցնէ
Հոգիիս
մէքւ
Հքովր՝
որուն
յաբուցահ
կսէբօտբ
ա -
րիլնաՀոս
՚իէբքի
ոլէս կբ կոտտա
յ ; Անոբ
Հեռաւ՚՚բ
տվէերուն
՛իրա յ սգաւոր
ցեւլի մր -
աբցու՚նքեերբ
թաց էլբ էէ՚նան գեռ ել
արիւ–
նբ կր րոլ՚բոքի
յաւի չտա
էչէււահ՜ Հո՛լին
մէք;
Ծովբ , լերան եւ անտտռին Հետ կբ յօ՜
րինէ բնութեան
Համ
ա
՛ե ուա ւլբ՝ որուն
ուն–
^էԼ^Ղ
ւ՛ւ՛ ^ւ^էւէԼ""^ եբէլտբ
ժտմ եր ով :
Րայց
ա՚ւօրեէսյ
սլտ-ռյէոնեբէււս
րն.թաց -
քին
, ինչ ք՚սղցր է ինհի
Հտնւլիսլիլ
մբգա–
Վաճառի մբ էլրսլաէլին
առքեւ
, բարաէէ ե–
(Րւօհյյ
(ԱԿՆ
ԸՆԳ ԱԿԱՆ)
ՎաՀԷ էցաչաաուբեան
, երիաասարգ
ու–՛
սանող
մբ
Լիրանանէն,
եբկրորգ Վէ՛գ մր
Հբաէգարաէլ
Հւսնէ.ց ,այս անգամ
Փէոն գբա–
տան
միքոցտւ
;
Հիամ անա
կին
ւլրահ
է ինք
, երբ կալիմ
ար
լոյս
կ^լնհայէր
«կիրակօբեայ
էլճատնե -
ՐՐ՝^
,
ուր քքէ ա չաաուբեա՚ե
որ ՛էչ
աբժէքեեր\
էլբ նեբկայացնէր
, էսւելի
Հաս՛ուն
–ւլոբհի\
մբ
խոսէու՚ւմբ
տալով
. Եթէ առաքին
՚ԷԻԼ՛՜
քին
մէք , ՎաՀԷ ՚Րաչա
(այսւգէս կբ սաո–
բաէլբէ իրֆրանսերէն
Հրատարակու
—
թիւններբ)
յաքո՚լ
պատկերներ կբ
գհէբ
ւիարիղեան
կեանքէ,
այս անգամ կբ
յահի
լիբանանետն
լեռնեբուն
վբայ ; Այս
երկու
բէէլորովին
աարբեբ
գոբհեբբ
ունին մէկ
նմ անութ իւն սբ կրնա յ
՛հո յնիսկ
գարմ
անք
պաաճաոել–
Երկուքին
խէւբքն
ալ
մէկ
միտք
՚Լրէմ ։
Րացտտրեմ
յ
Առաքին
վէպին
մէք,
Բաչա
էլր
՛ներկ
՛ս յէսցնէբ
եր իաէսսաբգ մբ որ
խա րուահ է իր
Հ ոմ անոլՀիէն
ե՜ւ
որու՛ն
միէսկ նպատակբ
, միայն
վրէժ իսն
գրութիւ
ն՛է.
էւԼԼ"՛
յ էւ՛ կո՛ լ՚՚ւին
ի
՛ա
բել
իր
Հ ոմ ա -
նուՀին եւ անռբ սիբաՀաբ
բմիչէէբ ,
իբբեւ
սիրոլՀի
ունենալով
այս
՚իեբքինին
կինբ ։
Ըսահ
է ինք ա յն
՛Ատեն
թէ քիչ
մ բ աղա -
յա
էլ
ա
ն
էէէլ
ա ց ումն եր կան այո
՚է1"–1
՚ին
ԼՈ
ւ––
հ՜ումին
մէք;
Այս անգամ
նզբէն
Բ՜՚^էէհ-Է
՚^Ա
Վւ՚է՛^
հ(Լ է ՚ " – ^ է
մեր լիբանաՀայ
բա -
բե/լամբ
(չեմ ՛լիտեր թէ րմիչէլնեբոլ
Հետ
վէճեր
ունէքցա՚՚հ է
անձ՛նապէս)
,
բտյց
նիւթբ
աւելի
հ՜անբ է , աւելի՛ ի՛՛՛բ եւ յու -
՚ ժ ւ ••
Նախ
թեթեւ
թերութիւն
մբ ՚.
Անչուչտ
ղե՚-ինի
մբ էլապուահ
ե՚լնիկի
մբ։ Կր փա
յ–
վ՛այեմ
անոբ գլուիսբ, թաց ՚էՈւնչբ ափե —
բուս
մէ^ բռնահ կբ ՚լիտեմ
խոչոր
անո
յշ
ա չքե ր բ եւ կաբհես
լեռն է որ
էլր խօսի
ինհի եւ ես ՛էէր Հասկեամ
վայրի
հ
՚ս՚լի1լ1ւէյ–
,բււլ,
ամեՀի
անտառնեբ՚ււ
եւ
մոլե՚լնաՀոս
քրՎէժնեբոլ
լեղէ"
՛հ
Եղնիկբ
ինքն ալ, իմ
մ ան
1լէւ
ւթ ե ան ս
ան~
մ ոռ ա՛ե՛ս լի
Հ կ քի ա թն եբ՛՛ ւ՛ն
կ ել՛ պա բանա -
վէոխոլահ՜
ա՚լքիկն
է
որուն Վճիտ ա չքե ~\
բուն
մ
էք
կբ տեսնեմ
բնանկարներու
ա՛ս -
սաՀմ ան կաիսաբգանքբ ;
Փ՚՚քբիէլ
աղտ
յ մր,ոբ
կ՝բնկէք բանայ
ինհի,
գրեթէ
էոմէ՚ն
էսնէլւէէմ , էլր Հարցնէ
յաճախ֊
Ո՛՛ւբ կբ ւղաՀեն
ե՚լնիէլր, երբ
ձմե՚ւ
ին չպէս
րսէ՚լ
իրեն , որ գուցէ
աչնան
,
երբ ա՚հձրեւաբեբ
Հողմերն
ար՛թննան
եւ
մ եհա չունչ
սա ՛ւա
1լո
ւթեամբ
ցնցեն
հառե~
բբ , տաբեգաբձի
մ ր
առթիլ
մ որթեն եգ -
նի՚էլբ :
Ան չ ի մսի՛ր , էլ րսեմ , Վաբմոլահ
է
ց ուբէւէին ,մի ՛ս յն
թէ
անօթի
հարաւ
չմնայ •
^Վ գէ՚*՚է
է
Կ;Բ մաահէ
աղան
ուբա–
խալիբ
ձայնււՎ
, թերեւս ալ ձմեռր
չԽէլտհ
օր
մբ կր վ՚տիսչի :
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ՎաՀԷ •Րաչա երր կբ ի"օսի
Թ բ ի փ ՚ ՚ լ ի ի մա
սին
, որ էլբ ղանուի
Լիբանանի
մէք , այո
կէս՛բ չատ չեշաուտհ
չբլլալով
, Հրատա -
րաէէիչկւ անէլամ
ւլիրքին
էլւէէլքին. վլ՚տյ տլէ–
ւահ
ան յաքո
՛լ ամփո՚իում
ին
մէք
Լիրիս՛
տս՚բահ է ա յ՛է
քա՚էս՚քբ
(հանօթ է "՛բ՛էէ
ե
Յէրանսէսցինեէէուն
ա շիսա րՀա՚լբտ.կան
Հրմ֊–
տ՚՚լթիլհբ)
^ ինչ "բ կբ՚^տյ
տեւլյւ տալ
չփէոթութեան
Ուբեմն
ԹբիփոԱ՚ի
մէք
՚կ^տսլր ի ֆրանսացի
բժիչկ
մ ր որ
իբիէլուն
մբ
էլր մերժէ
իսնամել
էլին մբ,
ոբովՀետեւ
լո՚լտնքի
վ՚աւիաք
ւււնի եւ
չոլւլԼբ
անՀան՚էիսա
բէԼալ
, Հակառակ
Հիւանգ
կր–
նո՛ք
էսմ ուսեէէ
յն ագա չանքնե ր ուն :
Առտուն
երբ
բժիշկր
Հ ի լան էէան ոց կ՝ Լ րթա
յ կ՝ ի -
մա՚հայ թէ ա յգ
կինբ գոբ առտուն
մ ամ բ
բեբահ
են , մեռահ
է ,
ոբովՀետեւ
՛է"բհ
՛՛՛լութիւնբ
ուչ կաաարուահ
է ։
Այ՚է օբուրեէ
մեռահ
՚էլնոքբ ամուսինբ
էլբ
Հետա"լնգէ
բմ՜իչկբ
։ Ժամեր
, օրեր , ՛լի -
չեբնեբ
Հոն է ուր որ է րմիչէլր
,~՜՚իող"ցբ
,
էլաոքոՎ
ճամբուն
՛իյ՛՛" յ
)
ս
բճա բան մբ,
թբքաէլան
բաղնիքի՛ն
մէք։
Անտանելի
էր
րմիչէլին
կեանքբ
, սլիաի նախլնարէբ
խօ–
"իէ
1
պոռա
լ , բացատրէւլ
, րա
յց
Պ ոռթտք
(մեռահ
էլնոք ամուսինր)
երբեք
առիթ
չ ի
տար։
Աիայն կր Հետապնդէ եւ
ն՚՚յնիսկ
օր
մ ր
ս
բճա բանին
մէք կ^օ
՚էտէ
՚ւի
բմ ի չկին
գրամր
տուեր
մոռցահ
բԱալէն
,
Վճս՚րելու
Համար
անոբ
խմահբ ; Րմիչէլին
՚Ս^^աէլբ
աւելի
անտանելի
է. Հիմա սլարտք ալ ՛ււ.–
նի
իր Հակառակոբգխե\
;
Օր մր եբբ կառքոՎ
րմիչէլբ կր Հետապն–
գէ Պոոթաքբ
, եւ չի
յ՚"ք"՚լիր
կեցնել
տալ Հակառակ
բոլոբ
քանքեբու՛ն
, էլառքին
ղեկին
պւլտիէլ Հարուահ
մբ տալով
էլբ յա–
քո՛ւի անոր
էլս՚ռքբ
վ՚ււսի մբ մէք
ձւլել , ա–
ռանց
վնասելոլ
մաբգուն,
րա
յց անգոր
--
հահելի
գտրձեելոՎ
կառքբ; Կբ մնայ
բբ–
միչկին
Վճալւե-լէ Վերք իբ աալիքր
, առա–
քաչ՚՚էլել Պոռթտքբ
աանիլ
ուր "բ էլ երթար
,
Ր ւււլթա , մօտ երեք
-։ ա բիւր
քիլոմեթր
Ա իասին
էլ երթան
, էլբ Հտսնին
,
Ր՛"
յՏ
գիչեբբ
անձրեւնեբբ
ճամբանեբբ
կբ կտ —
բեն; Ոչ Հեռաձայն
, ոչ մէ/լ միք՚ւց եւ բ ր -
միշէլր կբ մ՛նա յ անհանօթ
՚էի՚՚է
մբ;
Օբեր
Վերք, եբր որեւէ
միքոց
էկայ վերաղառ -
նա էէէ
լ
ե
լ
աւէ։ լի
չս պաս
ելու Համար
(եւ
չսպտսցնելոլ
Հտմաբ
նաեւ
բ՚՚՚թերցռղբ
. . |
ճամ
բւս
յ կ՚ելլեն
ոտքոէի , ղէ պի Թբիփ"
էի ՚
Այս
ճամրոբղոլթիւնբ
լիբանանեան
լեռ–
ներուն
մէք կր սկսի
՛լիրքին
1Գ1բգ
էքէն :
(Գիբքր
ունի
251
էք) ։ Գժբախտարար
ուչ
է , ոբոՎՀե՚ոէձլ
՚էիբքին
ամ բողք
էոլթիլսր
այ՚է էքէն
էլբ սէլսի ; Այ" է կարհեմ
վէսլին
Հի մնա էլան թե րութիւնր
, չ՛"՛" "՚֊շ է
աէ–
ւքսւրաժՀ/ ,
Ր՚՚՚յք)
դԻւ՚քԻ^
"՛յգ մասբ ան -
աալ՚՚սկոյս
շաՀեկան է , տյգ էէ րկու մար—
գոց անվե ր քանա
լի ճամբոբ գութ
իլնր
լեռ–
ներէէւն եւ ՚էէսշտեբ"–ւն
մ էք , էւր էլու մաբ -
գոց
էէր
իրար
էլ՚ատեն ; Հեղինաէլր
կրցահ է
լա ւա
ւլո
յն ձեւով
նեբէլա յաց՛նէ. լ
բմ
ի՛ շկ
ին
անձքլոլթիլնբ
վաիւր , տն՚վսաաՀութիւնբ
,
եւ
Պ""թ՛ոքին
անտաբբեբ,
խաղագ,
պագ
նեբէլա յութիւնբ;
Պ"ռթ"՚ք
եբէլտբ ատեն չ ի
ի
"0
"իբ
, թէէ.ւ
բ"ելիք
"ւնի ; Րմիչկբ ճար
չունի , ղիտէ սբ Պոոթաքբ
ճամբա՛ն վ
՛ո -
խեց
էււ ոբոչահ՜ է երբեք
Թբի՚իոլի
չՀաս -
նիլ;
՚Լեբքապէո
Վայ րէլեան
մր
Պոռթաք
կր իսօսի եւ Հեղին՛ակին
լաւագոյն
տողերն
են , երբ կ^բ"է Բ^էւ)էԻ՛^ ՚
—
Ի՜ն.չ տարօրինա1| է
ււիյւտ
ւքյւ :
Երբ կբ բաբախէ , ալքէԹ ինչ
լ ա ւ է ։
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳՐԱԿԱ՚եՈԻԹԻԻՆ
ԹԱԹՈ1Վ ԵԻ ՏււԻ՚Լք՚ԻԼ.
ԽԱԲ
Այս գոհաբը 1յ՚ւսրտատպհ11ք ի–
բհւսւԹի «Գրական Թերր»էն, մհր սււլղա -
գրւււթեսւքմր • —
ԱչխտրՀբ
մե՜հ– է, Հի՚–"ի"ի՚ց
Հարաւ, ել.
աբեւելքից
արեւմուտք,
եւ երէլբից եր -
՚մ՚-^ք
ԱչիսաբՀում
ապրում էբ մի մուլոՎոլբւէ
^
"Բ կա
յ եւ Հիմտ ;
Լեռնա
լան քերում նա ցանսւմ էր Հտց ,
ղաչտեբոլմ
խաղող
եր՛է էր
Հիւսում
պանղուիստ
Հա յի
մ ասին , սիբո
յ տեղէր
չփնում
Համասփիւռ
հ՜՚՚՚՚լէլից
, ե՜ւ ոբձա -
քաբից՝
աուն, եւ ելւէլտթաղրոՎ
չաբա -
ղբում էր իր անցահ
ճտնապտբՀիւ
երկար
պատմ ութիւ՛նր ;
Րայց ա շիսա բՀ ւււմ ապրում էբ
Տուղբիչ
Աելճուք
արքան
, ս՛բ սուբ
էր
ճօճում
ճամբսւմիքի
՜1ւ
, եւ աէ՛է էբ իսաւլացնում
էլէ
,<լ
մ աանե բի
մ էք , եւ աս պատա էլում էբ աշ -
խարՀոււք
Հ ի ւս
ի ս ի ց Հարաւ
, եւ ււ՚բեւ
եէքից
աբեւմ ուտք , եւ վաշին
ամ պ
՛լա
բձաՆ՝
բաբձր անում էբ երէլբից
երէլինք •
Հ՛սլա ա՛ս կնեբբ
նրան
էլոչում
էին մեհ ,
եւ
էլոչում
էին աէբ, եւ արքայ,
ել րախ–.
Յետււյ կբ կենայ : Սիրտը կը կենայ եւ ալ
չես շնչեր: Ալ չես շնչեր ոչ հովտաշուշա
նին հոտը , ոչ աոտւօտեան զեփիօւը , ռչ
կնոջդ մաբմինը։ Սիրտը կը կենայ եւ ալ
չես տեսնյեր։ Ոչ անտսւոներր, ոչ ծովը ,
ոչ կինդ։ Սիրաը կը կենայ եւ ալ չես ի օ –
սիր։ Ոչբարեկամի մը, ոչ ընտանիքիդ ,
ոչ կնոջդ։ Սիրտը կը կենայ
եւ ալ չես
լսեր։ Ոչ անտաոին ձայնը, ոչ ալիքներբ ,
ոչ կնոջդ յսօսքերը • • •
Եւ էլբ քալեն : Այստեղ
նոբէն պղաի՛կ
վ բ–
բէժ
մր; Եբր Պոո-թտք
էլր քնանա
յ ,
բմիշ–
կբ , ճաբաՀատ
, ւլմեէիով կբ էիէբաւոբէ ա–
նոր
թեւբ եւ էլբ վախցնէ
, բ"եչոՎ թէ «ին
հի շուտ
Թբի՚՚իոէի
ւղէւոք է տանիս , որով—
Հետեւ Վէ չ՛ք՛է էէբնա յ .Վտանւէւսլոր ղառ -
նաթ :
Րայց
Պ ոռթաքին
Հողբ չէ ,
կա բե՜ւո ր բ
"՛յգ էէ •• կարեւոբբ
այն է որ
կինբ էլբ
մեռնէր
, եւ պիտի տղատ.էբ , եթէ
բմիՀէէբ
բաղնիք
չմանէր
այղ ղիշեբր
։
Եւ Վեբքասլէս
րմ՜իչէլր
էլբ տեսնէ ոբ ա -
նասլատբ
Հասահ
են ; Կբ ՚ալաննէ
Պոռթտ՜
քբ , եւ ղիրքբ կբ Վեբքանայ
։
Ա՚եչուչտ
գիէ՚քր
ունի րաղմտթիւ
արժա–^
նիքնեբ եւ ինչսէէ"
բսինք , շաՀեկան մա
սր , ա յգ
էեռնսւ
լին անվեբքանալի
պտո
յ ՝֊-
՛ոբ , ուշ էէբ սկսի
% Հող է որ Հեղփնակր
էլր–
ցահ է տալ ի՚^չ ^՚՚ր ունիրանաստեւլհաէլան
,
Հողեկան
, թէե սարսափի կոչ մլն ալ կայ
մ իշտ
որ շէս
րժ անկա րներու«ս
իւս
լիան ս՚^ն
Կ–
րուն պէ" կր ՚էրաւէ
լնթեբցողին
լաբուահ՜
ռւչաղբոլթիւնբ
ւՈճր կտրուկ
, նախ՚աւէ<ս–
սոլթիւն՚ե-ե
բ բ կարճ, էէբ մատնեն ոբ Բա
չա
միեւնոյն
ա՚ոեն
լբաղբող
է
(Պէյբութի
^Լբ
Սուառ՚^ին
փտրիգեան
թղթաէչի՚յն
է)
։
Պտտկեբնեբբ
ճչղբիտ , լեղուն
յստաէլ ,
տ րման
իքն եր որ էլր
յատկտնշեն
փորձ
էէրա՚էէտ
մ բ %
ԱՐՓԻԿ
ՄԻԱԱԲԵԱՆ
ՀձՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(21)
ԿՍ.ՄՈԻՐՋԷ ԿԱՄՈԻՐՋ
Աաբսափահ
ճչացի
; «Ա ի վաիսնաբ , ե -
բ իա՚սսա ր՛է , ՛րսաւ
Հտմս՚ւլի
չ չեչտ ով
մ ր •^
մ ի վախնար
. Այո անօթի
եմ , րայց ^
մարղոլ
միս ւււտելու չափ տնղութ
չեմ ,
Հայու
միս ուտե լւ՛ւ
բնաւ
Հետամ
ուա
չեմ
...» :
^= ինչ Հայ, ինչ Հայու
միս; Ես իսլամ
եմ , անունս Ա ստօ է , եւ Խն՝ւէւս ց ի եմ ։
«Լա
ի լլա Հի իլ
ՄոլՀամմէտ
Ռե -
սուլ
ուլյաՀ
* • • , Կր^^եցի
թոլթակտբար
։
Բեղ
ազատ պիաի
ձ՚լեմ , յաբեց
Հան
գարտ չեչտոՎ
մբ , եթէ
ճչմարաոլթիւնբ
րսես : ՛Ես ալ կ^երգնում
ձեբ ԱոլՀամմէ
–՚՛
տին
էիրայ ոբ ալ տուն չես կբնաբ
վերտ–
ալտռն՚սէ, եթէ ստես ;
֊
կ՝ ա՛լա
չեմ
, քեռի
, բսի լալտՀաո.տչ ;
ԱլլաՀին
սիբոյն
: Ասւյբս
կայ
տունր,
ինձմէ
՛ի՛՛՛քր եղբայր - ք՚՚յր
ունիմ
, անոնք
բոլորր
իմ աչիստտանքովս
էլ ապրին
; Գր -
թա , մեռեըւեբռլգ
սիրոյն՛..
ողքեբուգ
սիրոյն
. . .
*-—՜ « Հայ չե՞ս
մանչս
, րսաւ
այնպիսի^
գող՚լ-ո՚լացող
ձա յնով
մ՛ր ոբ ամբողք
մ աբ–
մինս շանթաՀաբե
ց ;»
«Հա՚^յ
, Հայ... րսի կակտ՚զելով,
Հ՚ս–
յերէն, ու չկրցայ
շարունաէլել
։
Աէ տւեէվէին չսսլասեց
,
փաթթուեցաւ
"էէս բ ս՛՛նո ց ի ս ՛սւ Հաբաւլատ
ի մբ ոլէս
Համ–
բուրեց ; «Երբ ուչակորոյս
՚իիճակիղ
մէք,
Հայերէն
մայրգ
օւլնւււթեան
էլանչեցիր՝
ալ տարաէլոյս
չկար ; ԱՀա , այսպիսի օ -
բերու
մնացինք ոբ Հայր , Հրաչքով
ւսղա–
տահ
Հայբ , իբՀարտղատբ
էլողոպտէ ,
թէեւ
անգիտութեամբ
, պատառ
մր Հաց
ի
Համար;
Ու Հազար
ներոգութիւն
իբեգբելով վե– .
բագտրձուց
ղբամնեբս
։
Ես , չուաբահ
, չէի գիտեր
լնելիքս
է
Հա"
յ է ր այսա յլանղակ
մարմինբ
։
է*– )
ոլրէէի"ց , ինչպէ՞ս ագատահ
էր
՚-ք
՚՚՚նչ
կբբ–
նայի
լ ն ե լ իբեն
Համար • Անօթի
էի , Հաց
չունէի
է
մեբէլ էի, Հագոլսա
չունէի որ
տայի, տեղ մր, անէլիւն
մր սլէտք էբ իրեն
Համ աբ , բայց ո ւր , ի-նչպէս
. . .
Ալի
Հեաս
Հնձան տտբի
;
Առուակնեբ՚ււ
էէէ
վւ ե՜ր է ն բան քար
Հաւաքեցինք
, խսւչե -
ցինք , ա՛ւր թաթխեցինք
ու կեբանք
յ
Հայկական
անունբ
Աւօ էբ ։
Թուրքերուն
մօտ
ճտնչ՚յուահ՜ էբ անունով
մր զոր
չէր
ոււլե ր այլեւս
գոբհ ահ
ել իր փր
էլո
ւթե
անբ
Համաբ
։ Պաամտհնէ.րուն
նայելուի^ ան -
ցուցահ էր արէլահալի
կեանք
մբ ;
Լման
չ՚՚Բ"
տարի
Բիւրաի
պիաակին աակ
զար
կեր , սսլաննեբ
, էլուլււպտեր է ապրելու
, ու
նաեւ
՚իյ՚էմի՛
Համաբ : «էեիբարի
Հաստն»
անունով
Համբաւ
չաՀահ է իր
թտ՚իառահ
շբքաննեբուն
մէք;
Օր մբ կբ Հանգիպի
ոս
տիկաններու
քոկատ
ի մբ։ Ժ՛այռի
մր էլբ—
տուբբ ա պա
ս տան
է։ լո Վ կր ՛լիմ աղբէ , նո
յն
իսկ
ւիաիսուստի կր մատնէ
խումրբ,
բտյց
շուտով
օղն ութե ան էլբ Հասնին
՚"~բիշ
ու
ժեր։
կռիւբ
կ՝ բլ լտ յ անՀաւասաբ
% իր թա–
ղբստոցէն կր կրակէ Հաա—Հաա, ու իւրա–
քանչիւր
որոտումին
Հեա՝
իրան
մր կր
թաււսլի
ղէպի
ձորբ :
իբ
ունե ցահ՜ սլաչարր
ՀետղՀետէ
կբ
նուագէ
է
Բաբերաիսատբար
գիշե
լ՛ր
՛Լրա յ
կբ Հասնի
։ ի/աւարէն
օ՚լտուեէով
գուբս
կ՝եԱէ թագստոցէն
եւ կբ ճեղքէ
«պաչաբ–
մ ան չ՚լթտն
. .» :
Անէէէ վերք,
օրեր չաբունակ կը
քալէ
Հետքբ
կորսնցնելու
Համաբ։ Ու
^էյնայ
ա յս
կո՚լմերբ
։ Երկար
մ տահեցի թէ ի՛՛նչ
պէս , ինչո՛՛վ
էլրնտյի
օղնել
այս մարգուն
:
Հտ
յէբ
ե
՜լ
աքաէլցոլթեան
էլարօտ ; Առա
քին
վայբկեանէն
ի"կ խ՛՛ր
Համ
աէլբանք
մբ
զգացի
իբեն Հանգէպ
։
Արղարեւ
իր
այլանղա/լ
կերպարանքին
մէք
Հ տմ աէլբե
լփ
չաբժռւձեւեր
ունէր
։ իր խօ"քերր
էչրչ -
ռուահ
էին
։ ԱշվստրՀ տեսահ
,
ւլ՚ոբ՚լտցէսհ
մաբղու կր նմանէր
։
Արեւբ
մա յր՚սմոլտին
էլբ
մօւոէնար,
բա
յց ես , աակաւին
գոբհի
սէլսահ
ԼԷԻ •
Երկ՚՚ւք"
մ իասին
ելանք
ւոան իք
,
լ՚էսնեբ
մբ
բբինք ու ՛Լար իքտնք։
Որոչեցի յա -
քոբգ
օրբ
քլրկԻ՚ն գաչ մնացտհբ
լրացնելու
Համաբ
I
Գանկիս
մ էք հբաղիբ
մր
կազմ ահ
էի
արղէն : Նորեկին
յտ յտնեցի
, Համաձա
յ -
նեցաւ
: ինհի պիտի րնկերանաբ
մինչեւ
քաւլւէէ քամ ուտքբ , Հոն
մ տցէսռէւե բուն մէք
պիտի
սսլասէբ
, մինչեւ որ ես
երթայի
Աստւլվւկր,
Հայրբ
տեսնէի
, յայանէ ի պա–
տաՀահբ
, բանեբ
մր
ճարէինք եւ իրեն
բերէի ;
^...^...^^
^
(Շար.)
ՄԻԱԱԲ-ՄԻՐԶԿ
Fonds A.R.A.M
