ՑԱՑՆԵՐ ԳԱաՌԷՆ^
ՄԵՐ ԱՄԱՎԵՐՋԻ
ՀԱՆԳԷԱԸ
ՎԻԷՆ,
(Յայւաջ)—
Հ ա յ
ղաղթաշ1
,.ար–
Հէ առուէ՛ս
մաահողոլթիւնւլ
ղարձեր
է
նոր
սերունղի
փրկութեան
Հարցր
:
իրա֊
սչէս կենսական
Հարց մր, որուն
փարահ
են խոր
Համոզումով
մեր կապոյա
Խաչի
քոյրերր
եւ ի ղին ամէն աեսակ
ղոՀողոլ–
թեանց
:
Ամէն
մարղ
ղիաէ որ կրթական
այգես–
աանի
մչակներր
կր պակսին
ՀեազՀեաէ
:
Աջակիցներ
եւ փոխարինողներ
ղմուարալ
կր ղանուին;
Շաա
քիչեր
կր մնան
ղիրքե–
րուն
մէշ–. ԸնղՀ ան
ուր , եթէ ոչ
ցաւաղար
ղասալքո՚ւթիւն
մր վարակեր
է չաաերր
-
Գարման
մր անՀրամեչա
կր ղառնայ
այս
ախուր
կացութեան
, նոր ցնցում,
նսր ե -
ռանգ յառա^ րե րե լու
Համ ա
ր
թմ՛ րահ
Հո —
ղիներուն
մէշ–.
Պարբերական
Հանղէ
սնե
րբ չեն բաւեր
,
ամ անո րի
Մ անու1քնեբոլ
Օրր եւ կամ՜ ամա–֊
վերշփ
Հանղէ
սնե բբ չեն որ պիտի
սթա
- |
փեցնեն
մեբ Հայրենակիցներ
բ իրենց ^ա՛–
\
թաթախ
փիճակէն
I Ա՝իայն
բնգՀանուր
ու–,
մերու. կեգբոնացումոփ
աբմատական
մի –|
շոցներր
կրնան ապաՀովել
նոբ սերուն
—1
գին
փբկութիւնբ
•
–;
Պետական
գպբոցներու
աբձակուրղի
չրշանբ
մօաեցահ
բլլալոփ
, Վիէնի
կապ .
Խաչի
եբեք
ղպրո ցներբ
Հաբ կաղրուած–
կբ
ւչ աղբեցնեն
իրենց
ղորհ
ուն է ութ
իւնր
այս
տաբի
Յուլիս
մ^ կէն սկսեալ ; Բայց
, նաիս
քան
փակում բ դպրոցական
չրշանին
, այս
կիրակի,
շլ
Յունիս
— աեղի
ունեցաւ
երեք
ղ պ րոցներու
միացեալ
Հանդէսր
, Ա ինեմ ա
Րէքսի
սբաՀին
մէշ :
Աչակերտնեբր
Հաւաքուահ
բեմին
վրտ
յ
« Ով մեհասքանչ^ով
բացումբ կատարե
-
ցին : կապ
. Խաչի ատենապետուՀի՝
Տիկին
Ովս • էօքսիւղեան
կարղաց
գրաւոր
ղե -
կուցում բ
շե բմ ապէս ղնաՀատո
ւելով
յ
Ապա
, աչակերտնեբբ
իբենց
ուսուցիչ
-
նեբու
Հրաւէ բոփ
յաշո բ ղա բա ր
բեմ
եկան
արտասանելու
ե լ կամ մենախօսե
-
լու Համար
: Յաշող,
երակարաչունչ
մե -
նաիսօսութիւններ
բրին՝
Յակոբիկ
Տէր
Մինասեան
ՀԽբաանեբ՝)
եւ Օր՛ Ա՛ Աա
-
շոյեան
(Շուչանիկ)
: Արտասանեցին
լաւ
աոողանութեամբ
մանչերէն՝
Տ՛
Տօնիկ
-
եան
, Տօլմ աճեան , Ա արդարեան
, Հայ -
թայեան
ե լ Բ՚աչճեան
։ իսկ
ագշիկներու
դաստրաննեբկն
Գանիէլեան
, Տէր ֊ Աաբ––
գիսեան
, Հ . , Փափաղեան
Ե ՚ եւ ուրիչներ
:
Գեղար ուեստական
Համ եստ
յայաաւլրխն
աւերի
փայլ
մր տուին
Ագպբյբղեան
ք ո յ -
րե բր
իրենց
Հ եղա ճկուն եւբոպական
պա
-
բերով ; Երկու
քոյրերն
ալ
արմանացան
խանգավառ
հափերոլ
Հ
Մ իշանկեալ
խօսք տբսւեցալ
մեր
երկու
եռանգուն
ուսուցիչներուն
(Տիկին
Ե •
Նալբանտեան
եւ Պ՛ Կ՛ Տէբմոյեան)
: Եր
կուքն ալ ապաղան
մռայլ
ղո յներով պատ
կերացուցին
,
օտարացում
:
Յայտադբին
մաս կբ կաւլմէ ին նմանա
-
պէս երկու պատկերներ
մեր
առօրեայ
կեանքէն,
«Աղախինբ»
եւ
հ^Վաբմապետբ»
որոնց
ղե րակատա
րնե րբ՝ Օբիորղներ
Ա ՚
Թորոսեան
, Ա. Մ ելիքեան
, ՛Բ
.
Լուսաբեւ–
եան,
ՃիՀանչաՀեան
երկու
եղբայբներբ
եւ
Վ ՚ Մաշռյեան
չատ
յաշողակ
էին
իրենց
ստանձնահ
ղերերուն
մէշ֊, Հասաբակու
-
թիւնւր
շերմ հտվւեբով
ղնաՀատեց
մեր
փոքբիկ
դերասաններու
^իգեբր
եւ աշվսա
տանքբ
;
Հանդէսէն
վերշ, շատեբ
կբ
կրկնէին
,
խորապէս
ագղուահ
, թէ (չեթէ
ամէնքս
ձեռք
ձեռքի
աշխատինք,
ապաՀովաբաբ
պիտի կարենան ք մեբ նոր սե բունդբ
փբ -
կել
ե լ իսկական
Հայ պաՀել»
է
Անչուչա,
քանի որ այգպէս
կ՝րնեն
քանի մր Հաւա
֊
աաւորներ
ե լ որոնց
մէշ տյրի
տիկին
Ե ՚
Այանետն
ե լ Պ՛ 3՛ Ատշռյեան
:
X
Կր լսեմ թէ կապոյտ
Խաչի
վարչու
-
թիւնբ
յառաշիկայ
12
յուլիսէն
կիբա
կի֊– կաղմ ակե բպահ
է պտոյտ
մբ, մաս
-
նաւոր Հանրակառքով
գէպի
Անբսի
։ Պիտի
մասնակցին
մասնաւորապէս
սանո
ւՀէներր
եւ անգամ ուՀ էներր
;
Ա^ե^ւԲԻհաԿԳԱՔՐ
ԱՄԱՎԵՐՋԻ
ՀԱՆԳԷԱ
ՊՈՌՏՕ
՚ ֊ Աէրելէ
« 3
առա
Ի
է
միչա
ուչադէբ՝
աբձտկահ
աՀագանղիդ
, Յէբ՛ Կ՛
Խաչի
մտսնաճիւղր
տարիներէ
ի փեր Հա -
մեսաօբէն
կբ չարունակէ
նոբ
սերունդէն
գասաէաբա
կութեան
նուէբական
աչխա
-
տանքբ : Հեաաքրքէր
հնողներ
եւ ուրէչ
-
նեբ եկահ
էէն ամափեբշէ
Հանղէսէն
աես–
նելու եւ լսելոլ
թէ մէկ տարուան
լնթաց
քէն
էնչ արգէւնքէ
Հասահ
են մե բ
մ ատ
-
ղաչ
Հող էներր
, շաբա թա կան
երկու
պաՀ
դասաւանդութեամբ
; Հանղէսբ
տեղի
ու
նեցաւ, կէրակէ ,
21
Յունիս ,
Աուլէն
Պլէօյի
սրաՀբ,
Աբնօն
;
կապո յտ Խաչի անդամ
ուՀ ինեբէն
Տէկէն
Մ աթենէկ
Հալաճեան
բացում ը կաատբե
-
լռփ, բացատբեց
Հայեցէ դաստէարակոլ
-
թեան
անՀբամեչաութէւնբ՝
եթէ տու
-
նէն նեբս
մենք Հոդ չտանէնք
մեր գաւակ
-
նեբուն
վբա
յ անոնք
ձուլմ
ան
ղաաապար–
տուահ՝ են , ուրեմն
ամենամ
եհ սլատաս
-
խանատուո
ւթէւնբ
կ^է յնա
յ Հայ մօր վր -
րայ» :
ՈւսուցչուՀէին
ագգանչանին
վբայ աչա–
կերանե
բր եւ ա չակե բաո
ւՀ ինե
ր բ
բեմին
վրայ
են վառվռուն
աչքեբով
եւ
չարաճճի
նայուահքնեբով
% Եւ կ^եբգեն
եբեք խրմ -
բե րգներ
• Ու կբ սկսի աբտասանութիւն
—
տրամաիսօսութէւննեբու
չտբքբ
,
ոմանք
թոթովելով
ուբէշներ
մաքուր
առոգանու—
թեամբ,
«իմ մայբենէ
քացբ
լեղու»ն
։
Գարձեալ
մանուկնեբ
կբ ղուգեբգեն
, կր
մ ենե
բ գեն
մ անկական
եւ
դեղշա
կական
գոգտբէկ
երդեր , բոլորն
ալ արմանանա
-
լով
հավլերու
;
՝Բննէչ
յանձնախումբի
կոդմէ Կ>
Տօնէր
եան կա րգտց
53—53
աա բե շրշան ի նէ
շերու
լնթեբցումր
: Գպրոցէ
րնգՀ •
քննութէւնբ
տեգէ
ունեցահ
էբ ութ օր առաշ։
Յանձ —
նախումբէ
անգամնեբբ՝
Ա .Գոնեալեան
,
Ա . Ա էքա յէլեան
աարուահ
արգիւնաւէտ
աշխատանքր
տեսնելով
գնաՀատանքէ
խօսք
ուղղեցէն
Աբ ՚ Շ ՚ ՝Բէնտէրեանէ
, ոբ
տարուէ տարէ աւելէ եռանդով
եւ նուի
-
րումով
էր կտրելէն
կբ փորձէ
ոբպէսղէ
մայբենէ
լեղուն
սորվեցնէ
տչակեբտնե
-
բուն ՚
կրթական
մ արմնէ կոգմ է խօսեցաւ
Ա •
Ա էքայէլեան
, շեբմ ապէս գնաՀատե
լով
Կ •
Խաչր ե լ տքնաշան
ուսուցչուՀէն
էբ աչա–
կերտնեբով
է «Այս
օրուան
Հանգէսր
,
Հայրերու
տօնէն
առթէլ,
դեղեցէկ
անա
-
կնկտլ եգաւ
բոլոբ
Հայրերուս
; Անոնք որ
բացակայ
են նռլէրական
պաՀ մբ կորսն —
ւյ II ււյ ի՛հ
:
Գուք տեսաք թէ այս նռբաբող
-
բոշ
հի լեր բ ինչ քաղց րութեամբ
գեգգեգե–
ցէն,
ամբողշ
սրաՀբ
լեցնելով
Հայկա
ղանց
բարբառով
: Այս
մանուկնեբն
են
մեբ
վաղուան
յ"յսեբր
՝» :
Յետոյ
Հ. ճանաչեանէ
յօգուահէն
մէշ–
բեբումնեբ
բնելով
եզր ակա
ցուց
—- 5"՛ -
րիներու
կրթական
բեռան
աակ
կքահ
Հայ
մչակին
խօսքբ
թոզ պատգամ
մր
ՐԱա
յ
բոլոր
մայրերուն
եւ Հայբեբռւն,
որպէսղի
մեր զաւակնեբու
գա ստիարակութեան
Հա
մար
ոչ մէկ գոՀողութեան
առշել
կանզ
չառնեն
» :
Աչակեբտներբ
յաշողապէս
նեբկտյացու–
ցին
«.Րմիչ1լն ու Հիւանգբ»
պատանեկան
զուարթ թատերա
խաղբ
•
Աճուրդէ
ղո յացաւ
մօտ
17000
ֆբ՛,
որ
չաՀեցաւ
Մ • Գոնեալետն
,
500
ֆրանք
եւս
նուիբե
լով
;
Հանդէսէն
վեբշ Կ՛ Խաչէ
մասնաճէւղէ
կոգմէ դեղեցէկ
հտդկեփունշ
մր
նուէբուե–
ցաւ
ուսուցչուՀէէն
՚.
ՋԱԼԿԱՐԱՑԻ
ՋՈՐՄ
ՀՈՎԵՐԷՆ
ՆՈՅԵԱՆ
ՏԱՊԱՆԻՆ
ՇՈԻՐՋ
«.Լ՝Օոօր»
կր Հրատարակէ
պաակեբա
-
լոր
թերթօն
մբ երկբախոյւ^ե
բու
ա շխ ւս —
ա ան քին մասէն,
Հէն ղաբերէն
սկսեալ X
Վեբշէն
մէկ
թէւէն
մէշ կր պատմէ
ոբ
Ֆբանսա
յէ Ա էն - Լուէ աբքան
ուղելով
բարեկամանալ
Ա ոնկո լէոյ
Աեհ՝ -
Խանէն
Հետ , բաղմաթէւ
նուէրնեբով
անոր
մօտ
կր զրկէ
Կէյյօմ
Վան
Ռէւէսսլբոք
անուն
կրօնաւոր
մբ ոբ ղմուա
բէն
ու եբկար
ու–
ղեւորութենէ
մբ վեբշ,
1255^*»
կր վերա
դառնա
յ ;
Այս պատմ ութեան
բնթացքին
ուզեւորբ
կր
յէշէ թէ ուդահ
է Արարաա
բաբձրա
-
նալ
Նռ յեան
Տ տպանր
տեսնելու
Համաբ
,
սակա
յն աբգէլռւահ՝
է
յ
Բա յց
մ խէթար
-
ուահ
է մօտակայ
վանքէ
մբ մէշ Հէանա
-
լով
անոբ մէկ
բեկորէն
վբա
յ զոր
Հրեշ
տակներ
նուէր
բերեր
են Հոն :
Արդեօք
մեր պատմասէրնեբէն
մէկբ չի՛"
կբնար պատմ ութեան
ա յ դ
մ ասբ թաբգ
-
մանելով
տալ
մեղէ,
էբբ
Հետտքբքբոլ
-
թէւն
։
՚^ԱՐ
ԱԵ^ՐՈՒՆԳԻՆ
ՅԱՋՈՎՈՒԹԻԻՆՆԵՐԸ
Հաճ,
յքով
կր տեղեկանանք,
թէ Առլ -
վաբմարանէ
ա
չակերտներէն
րաս^եա՚է.
պատանի
Հարոլման
Գոճեան
(16
աաբե
-
կան) , Փարիղյ,
էր^յ.^^^^^^^^
վերջին
քննութէւնբ
(է-^ւթակի
բամինբ)
յաշո
-
ղութեամբ
աւարտած
է լլ
55
աշակերտ
-
նեբուն
մէշ ստացահ՝
առաշին
մրցանակը
:
Վարուման
Լիբանանի
պետ.
գոնսէր
-
ս աթուառ
ին մէշ իր նախնական
ուսումբ
ստացահ
ե լ իբրեւ
յաշոգ աչակերտ
Լի ֊
բանանեան
պետութեան
կողմէ
զրկուահ^
էբ
Փարիգ։
Այստեզ
չորս տարի
չարու
-
նակ
առաշնոլթիլնբ
կբ ստանար
եւ
այմմ
չրշանբ
կր լրացնէ
փա յլուն
յաշողու
֊
թեամբ
I
Նոյնպէս
Ա ուբաաեան
վաբմարանի
ա -
չակերտ
Արչաւիբ
Տէաէճեան
(14
աարե
-
կան) ,
60
աչակերտներուն
մէշ կր խլէ
ա–
ռա^ութիւնբ
եւ կբ ստանայ
ոսկի մետա–
ւբ ձեռնադաշնակի
(աքոռտէօն)
ճիւգին
մէշ,
նմանապէս
Փաբիգի
ե րամշտանո
-
Յէն .^Ա,–
^
... .
ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
Տազանգաւոր
Հայ բեմադիրբ
Աշոտ
Աա
լաքեան
վերագարձաւ
Ամերիկայէն
օգա
-
նաւով
I Ֆէոնանտէլ
վերագարձաւ
չ ո -
գենաւով
՚
Նիւ Եոբքէ
մէշ , ֆբանսական
Հէւպա
-
առսր
աղուոբ
բնղունելութէւն
մ բ կազ -
մաբպեբ
է է պաաէւ
Ֆէոնանտէլի
եւ Անրի
Վէռնէոյի
։
Աշոտ Աալաքեան
անմիշապէս
մեկնեցաւ
փառատօնին
(ֆեսթիվալ)
, ուր
պիտէ
ներկայացուէ
նաել
«Արղէլեալ
պտուղբ»
;
ԱՏԱՑԱՆՔ
ԳԷՕԹԷԻ
ԸՆՏԻՐ ԵՐԿԵՐ
(վեց
Հատոր)։
Ա՛ ՆՈՐԱՎԷՊԵՐ,
թաբղմտնեց
ե լ խմրա
դբեց ԱՐՏԱՇԷԱ ԱՐԵՎԵԱՆ
։ Հրտտ.
«Յու֊
սարեր»
բնկե բակցութեան
: ԳաՀէբէ
, (Ա*
Հտտորէն
մեկենասբ՝
ճորճ
Ա աբտէկ
-
եան) ։ Գէն երեք տոլար։
ԳաՀէբէ,
1953 :
Հասցէ. - Պ՛ Փ՛
868,
Լը –քէււ
(Եդիպ -
ԲԱՐԵՊԱՇՏԸ
Որքան
եսասէր
ես ,
որ կարճ կեանքէ
մ բ
Համ ար
կ^անտեսես
աւելփ երկաբ
կեանքբ
յ
ԱՆԱԱՏՈԻԱԾԸ
Գուն
աւելի
եսասէր
ես , որ չես դոՀանար
կաբճ կեանքով
, եւ
կբ փնտռես
աւելէ երկար կեանք մբ • • • :
•ԲԱՀԱՆԱՅ
— Արամ, կրօնէ գասէն
մէշ
սո բփեցանք
որ՝ բնկեբդ
անձ էգ պէս
սէ ՜
րես
,էսկ
գուն
դարձեալ
կո֊էւ
բրեր
ես
Աուբէնէն
Հետ
;
ՕՆՆԻԿ
Աուրէնր
էմ բնկերո
չէ, այլ
Աննէկէն
... :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(2)
ՈձնՐ
ՃԵ ՊԸՆԹԱՑԻՆ ՄԷՋ1
*
I
-
Ուզզակէ
Անղլէա"
կ՚երթաք
թէ
Պո
չէս պէաէ մնաք,
կբ Հարցնէր գնգապե
-
տբ
;
—- Ուղղակէ
Անղլէա ,
պատասախանեց
մ անկամ ա բդուՀին
:
Մեղք որ պէաէ
զրկուիք
քաղաքին
դեղեց կութ է ւննե րէն
:
Երկու աարէ աոաշ Պոլէս եկահ ե լ ե–
բեք
օր մնացահ
եմ
յ
-
Լաւ ուրեմն,
չատ
ուրախ
եմ , որով
Հետեւ
ես ալ ճամ բո բդութ
էւնս պէտէ չա—
րունակեմ,
միասին
^լրԱանք
:
«Շոգեկառքի
ճամբորգութիւնն
ալ չո -
գենալի
ճամ բռ րգութեան
չափ վտանգա
-
ւոր
կրնայ
ք//"՛Հ» է
իսոբՀեցալ
Փուարօ
ինքնիրեն
մսլտելով
:
Խօսակցութեան
բնթացքին
Փուարօ
աե–
գեկացալ
նաեւ
թէ ագ2փկբ Պազտատ
կբ
գտնուէր
էբրեւ մանկատահ
:
Փուարօ
ղանոնք
դարձեալ
տեսաւ
քանի
մբ մամ վերշ երբ
կ՚անցնէին
Տաւբռսեան
լեռներուն
մէշէն։
Նրբանցքին
մէշ
կեցահ
էին քով քովի՛
Փուարօ,
որ անոնց
մօտ
կեցահ
էբ , լսեց
ման կամ ա բդուՀ
իին Հա -
ռա չանքրլ
;
•
ՈՀ , որքան
գեղեցիկ
է , երանի թէ . . »
երանէ թէ
...
-
Այո"
.-•
Երանէ թէ կարենա
յէ վա
յե լե լ ;
Արպբթնօթ
չպաաասխանեց
,
սակայն
ղէմ
քբ ստացաւ
լուրշ
արաայայտութէւն
մբ :
Որքան պէտէ
ուղէ է որ այս
գոբհէն
մէշ իսաոնուահ
չբլլայէք՛,
բսալ ցահ
ձայ—
նով
:
Լ՛զեցէք
, խնդրեմ
, լռեցէք
:
Մ արդ
չփ լսեբ մեղ ,
չաբունակեց
գնգապետբ,
աէ^աբկ
մր նետելով
Փուտ
-
րոյէ
կողմբ։
Աակայն
գէտցէք
ոբ
բնաւ
չոլէտէ
ուղէ է որ մ անկատահ
մբ բյլաք
եւ
գտնուէք
էչխող
մայբե
րռւ
Հրամանէն
նեբ
քեւ
:
֊– Պէտք չէ որ այղպէս
խոբՀէք;
Վս
-
տաՀ
կրնաք ըԱալ որ էմ աչխատահ՜
տե
-
ղերս
մ ա յրերբ
կբ գանուէն
էմ Հբամ անիս
տակ
:
Այլեւս
չխօսեցան
:
^ Բաւական
տա
բօբ ինակ
կատակերգու–
թեան
մբ ականատես
կ ՛ըլլամ
,
խորՀեցաւ
Փուայւօ ։
գիտելով
տեսարանբ
:
Տասր
վա յրկեան
ետք
ձանձրացաւ
սա —
կ ՛ւ՛ յն եւ ոբոչեց
պտո
յտ մբ կատարե
լ :
Ուղղուեցաւ
գէպէ
վայրաչաբմէն
կողմր
կը
պ տարաստու էբ
ե տ ղաոնալ
երբ լբ–
մ
Իբ ա յս մաահումբ
սլէտէ
վերյիչէր
օբ
Գի շե բուտն
մամը
տասնըմ էկուկէ
սին
Գոնէտ
Հասան։
Երկու
անղլիացի
ճամ
-
բո բդներբ
իշան շոդեկառքէն
շարմման
մէշ
դնելու
Համար
իրենց
թմ բահ
սրունք–
նեբր
X Փուաբօ
ղոՀացաւ
պատուՀանէն
սեց ղնգա պետին
ձա յնբ որ
^ ըսէր
֊
Մէրի
՚. ՚
Ազշիկր
բնդմիշեց
.
Հիմա չփ կրնար
բլլալ , երբ ամէն ինչ
վեբշանայ,
այն ատեն։
Երբ որ
Հեռանանք
եւ մեր ետին
թողունք
այս բոլորբ,
այն
աաեն
• ՚ ՚
Փուտ
րօ անչչուկ
Հեռացաւ
, ի^նչ գաղա
նիք էբ որ կբ միացնէր
այս երկուքր
:
Յտշոբգ
առտու
Փուարօ
խորՀեցաւ
թէ
անոնք Հաւանաբաբ
վիճաբանութիւն
մր
ունեցահ
էին , չտտ
քիչ կբ խօսէին
էբա
-
բոլ
Հետ եւ յռգնահ աբաա
յա յտութէւն
մբ
կար ազշկան
աչքերուն
մէշ :
Նոյն
օբբ կէսօրէ
վերշ,
մամբ
երկու
-
քուկէսէն
չոգեկառքր
յանկաբհ
կանգ ա -
ռալ;
Փուարօ
ռբ պատուՀանէն
աեսարանբ
կբ գէտէր տեսաւ
խում
բ մբ մ արգիկ
ո -
րոնք ճաչարան֊վակոնին
մօտեցահ
ցոյց
կուտայէն
անէւներր
։
Ի^նչ պատաՀեցալ
, Հարցուց
Փուա
րօ , պաչտօնեա
յէն
ոբ մարգոց
մօտեցահ՛
էբ =
Նո
յն պաՀուն
ԱնգլուՀէն
ալ
պատոլՀա–
նր բտցահ
նոյն
Հարցումը
կ*ուզզէբ
պաչ֊
տօնեայէն
;
—
Ոչինչ
Օբէորգ
, ճաչաբան
վակոնին
տակ
ՀրգեՀի
սկգբնաւո
րութիւն
մ ը տես
-
նուեցաւ,
սակայն
լուրշ բան մը չէ , յա -
ձողեցանք
մ արել : Ստիպուահ
ենք
փոքբ
նորռդութիւն
մը ք^ել, փստաՀ կրնաք
բ լ
լալ որ վտանգ
չկայ
:
Օր
՚ Աէրի
անՀամբերութեան
չարմռւմ
մր բբաւ
է
Այո,
այո,
կր Հասկնամ
որ վտանգ
չկա
յ , բայց
մամանակ
կբ կորսնցնենք
է
Այս չոգեկառքր
պէաք է որ
6 •55^1»
Պոլէս
Հասնէ , ոբպէսղի
կարենանք
Հասնէլ
Մէմփլօնի
ճեպրնթացէն։
Եթէ
մէկ
երկու
մամ
ուչանանք,
կրնանք փախցնել
չողե
-
կառքր
:
ԱնՀրամե"չտ
է որ Հասնէք
ճեպըն
-
թացէն
, Հարցուց
Փուարօ
Այո , այո , չատ
կաբեւոր
է , պէաք
է ռր Հտսնէմ
անոբ ;
Ա անկամարդուՀէէն
մտաՀոդոլթէւնբ
անտեգի
էբ սակայն,
որոփՀետեւ
քանէ մբ
վայբկեան
յետոյ
չողեկառքր
ճամբայ
ե ֊
լալ՛. Երբ Հայտարփաչա
Հասան,
Հինգ
վայրկեան
միայն
ուչտցահ
էէն
է
Նովբ
ալեկոհ։
էր եւ Փուարօ
բաւական
ս ր տնե գե ց ալ՛, ճամբու
բնկերնեբն
ալ
չէէն
երեւեր
է
Վալաթէոյ
կամուրշբ
Հասնելէ
վէրլ
^
Փուարօ
էնքնաչարմ
մը առաւ
Թօքաթ
-
լեան պանղոկր
երթալու
Համ ա բ
յ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
