հՋ ՄԸ ՓԱՐԻԶԻ
ՊԱՏՄՈԻԹԵա։
(Ր ֊ ե ւ վերջին մաս)
Ռիէ– սէԱ Փարին
երկու
ելք ունէր,
աշէն՝
«Պահակներու
ԱրաՀ»ր^
ինչ որ կր նչա-
նակէր աղատագրութ
իւն , ձախէն՝
նեգ
նրբանցք
մր, ուր սլտտուՀանին
մօտ նս -
աահ– գրագիր
մր կր Հանէր
րանտարկեար–
ներուն
գգեստներշ եւ անոնց
սաորաղրու–
թիւնր կր սչաՀանշէր
արձանագրութեան
տետրակին
մէշ–. Յետոյ,
անոնք կ՝աոաշ -
նորգունէին
աղտոտ
իոորչ մր , ուրղ"՛ -
Հիճին
օգնտկաններր
անոնց
վկ1ին ար -
ղոլղարգին կր ձեոնարկէէն
% Անոնք մա
Հապա րանե
րուն
ձեոքերշ
ումով
մր կր
կապէին
իրենց կոնակին,
չապիկին
օձիքր
կր րանա
յին եւ հոհրակին
մաղերր կր կտ
րէին
(անՀրամեչտ
գորհողոլթիւձ
մր ,
աոանց
անոր
կի՛յոթինի
ղանակներր չաա
չուտ պիտի
մաչէին)։
ԱյնուՀեաեւ,
ղ՛ո -
նոնք կր Հանէին
չարաչուք
«սայթին
վը
րայ, որ պալատին
պողոտայէն
կ՚անցնէր
Շանմի
կամուր1ր,
կ՝աոնէր
Հիմ ակո
ւ՛ոն
Ա. Անորէ
փո՚լոցը ու վերչապէս
կ՝ելլէր
Օեղավւոթական
Հրապարակը
(՚Նափոլէո -
նի օրէն •Բոնքորտի
Հրապարակ) :
«Փիոթոթ
(Հին գրամ)
ոճւեցողները
աեղաւորուահ
էին առաչին
յարկի՛ն
ւէը ֊
րա
յ , գեո. ամրողչաէէւն
հահկու՚սհ
չղթտ–
ներով։
իրենց
սլատուՀաններր
կըրաց -
ուէին
ներքին
նեղ րակի
մր ՛էրայ,
պտոյ
տի եւ Հանգիպումի
միակ
՛իա յրր : Տակա
ւին
կԳրեւի
՚իոքրիկ
աղրիւրր, ուր կա -
լանալորները
իրենց
ճերմ ակե՚ղէնները կը
լուային
, ու քարէ պ՚լաիկ
սեղանը , ուր
կր չորցնէին
ղանոնք։
Հոնկէ
անցնող
տյն–
քան նչանաւոր
Հիւրերու
կարգին,
յիչենք
•Ր՚տմիյ
Տեմուլէնը,
Տանթոնր,
Տիկէ՛ն Ռո–
լ՚ոնը , Լուգովիկոս
ԺԶի
Ք՚՜ՅՐԸ՝
Տիկին
է լիղա
սլէ
թ , ղեղանի
Տիկէ՛ն
Ռեքամիէն
,
րանաստեղհ
Անտրէ
քենիէն : Հոս, մեղ ա–
ռա^որգողին
Համաձայն
, իրրեւ կասկա
ծելի արղելավւակուահ
ղՕր ՚ Հոչր եւ Ֆը -
րանս՚ս
յի ապագա
յ կա յսրուՀին
Ժ՚ուլեֆէւն
Պ^Հա^ն^
սյղատոնակ՚սն
Համբո
յր մբ
նեբուն
մէշէն :
ՈբովՀետեւ,
աառասլանքն
ու
արցունք–
ներբ յաճախ
ղաղանի կբ սլաՀուէին ՛էա -
ղեմի
բանտին
մէշ. մաՀուան
ղիմաց Հա
ւաքական
Հողին
ղարբնոլահ– էբ խրոխ -
էոութեամր
Լւ վայե Աութեամբ
...
Բանտին
անՀամար
ւլնտաննեբուն
մէշ ,
մասնաւորաբար
ցոյց կբ տրուի
Մառի ֊
Անթ
ամբողշ
70
օբ, Օղոստ. շէն
16
Հոկտեմ -
րեր,
գէ՛չեբ
ցերեկ
Հսկողութեան
ենթար
կուահ
սոտիկան - ղէւնո ւորներ է ն ,
որոնց
մէ բամնուահ
էբ նեւլ Հողմաբղելով մր;
նտՀալորումը
եղահ– էբ փոկակասլ
մաՀի–
ճո՚է
, աթոռով եւ արգուղարղի
սեղանով
մր։
1816/՚1#,
Լուի ԺԸի Հրամանին
վրայ,
այս
ղնտտնբ վէոփոէսութեան
ենթարկուահ^
ք/՚ է
այսէւն^
քաւութեան
մատուոի
մր
վերահուահ
։ Այմմ
, ւլն՚ոտնբ
, կր
Հաղոր–
Ղ
"՚ԿցԻ
յ
" ՚ Ր
" ՚ Կ Ի ց
է"ՅԻԿին <ետ, ուր Տան -
թոն,
յետոյ
էիոսլեսվւիէռ
աբղելափակ ֊
Ուահ
էին; Այս ՚էել՚շթնը,
հնօտը
շաէս -
շ՛ս էսո ւահ , Հոն անցուց
միայն
իր մաՀա -
սլաաիմի
նախորգ
գիչերբ։
ինքն իսկ
՝ձ2
մամ կանէսեց Անարէ
քենիէն։
Բտղմեբանգ
տսլակիները,
ղորս կբ տեսնենք
այսօբ,
մտմ անակին
գոյութիւն
չհինէին
Հ
Պատին
Վ բ ՚ " յ \ մարմարեայ
տաէստակ
մբ կբ պատ
մէ գեղանի
գ չ է ՚ ՚ ո յ ի ն
արղե լավւա կում ր :
Ի՛ւրաքանչիւր
կողմ,
Պրոնղէ
չբշուահ աչ–
աանակ
մբ կբ յիչեցնէ
Մ՛՛՛ո
ի
Անթուանէ–
թ ի ՚ոաո ապանքնե
րն ու իր կողմէ թավ, -
ուահ
արցունքնեբբ
.
Հոս է ոբ անցուց
իբ կեանքին
՚էեբշէ՚ն
՛՛բերը
«Անիհեալ
ԱլստրուՀի»ն,
աբՀա -
մ՚սրՀուահ
ե լ տտուահ
ամբուլշ
մողովուբ–
գՀն,
որ
կբ փ
ոլթւսր
այմմ
ղայն բեռնա -
ւոբել իբ ակար
ե լ նուաղ
պայհ
՚ոստաես
ամուսնոյն
բոլոբ
մեղքերով։
Դաա՚սվտ -
րութենէն
՚էերշ,
ուր Հաղոլաղիւտ՝
ք՛ս -
շ՚՚լթիւն
մր ցոյց տուաւ , Ատռէւ
Ա^ւթուա–
իր
կ՚ոակաղրին
մէշ
ս րտա չարմ կ" չ
մը
կ՚ուղղէր
գաՀամառաԿւգին
,
անկէ
էոնգրելով
որ , եթէ իչիսանութեան
ղլուէ"
անցնէր
1
չմոռնար
իբ հնողքէ՛ն
ճ՚սկատա -
էԻրը ե լ ոչ ոքի չարիք
՚չՀասցնէբ
...:Յա
րակից
ո ՚ ՚ ո ո ւ ո ին սլատերբ
ղաբղարող
Ւ՛՛լոր
նկաբներբ կ^ յիչե ցնեն
թաղուՀէ՛էն
Կ՛ոնքին
գանագան
ղբուագներբ։
Փոքրիկ
թ՚ոն՚լտրանին
մէշ կ՚երեւին
իրեն
սլ՚ստկ՚ս–
նող առարկաներ,
իյ տ չե լութ
իւն բ ,
օբՀնա–
ՅՈԻՇեՐ ԾՆՆԴ Ա Վ ԱՅՐԷՍ
«Այգ
օրերին
չարմման
մէշ էբ նաեւ
կիրասոնի
Հայութիւնբ։
Ժողովնեբ
, Հա-
լաքոյթներ
, ղեկոէցումներ
,
Հանգէսներ
այստեղ
է լ յտշորղոլմ
էէ՛ն իրար։ Ըստ ե–
րեւո յ թ ի ն , ամէն աեղ վերելքի
մի նոբ ոս–
կեգաբ էր սկսուել
;^
ւՀ ,
Աէւնաէսորեանի
« 1915 ՚Թսւսւկանր » էջ 38:
կ իրասոնի
մրաշան
ե
բիտասարգութիւեր
իբ
Հակումներով
եւ ձիրքերով
աւելի
ղր–
րականութեան
ասպարէղին
կբ ձգտէր ,
քան աոեւտոլրի
:
1908/՛
Օսմ
. ԱաՀմանագրութեան
յա -
շորգող
օրերուն
Հ . 3 •
Գաչնակցութեան
իսօսքն ու սլա աղ տմ բ աստ իճանա բաբ կը
թափանցէէն
սիրտերու
մէշ։
Ցեղէ՛ն Հարաղաա
ձայնն էբ որ արձա ֊
գանգ կր գտնէր
ամէն տեղ ինչ՚գէս
Կի՛րա–
սենի
մէշ։ Ալ էւր բնթեբցասէր
երիտասար–
գութիւնր.
Հին թէ նսր, միչտ կը Հեատ–
քրքրուէ
բ աղւլա յէ՛ն էսնգի րնե ր ո վ ։ Հաճս
յ–
Ք՛՛՛Լ ԿԱ կ՚որղ՚՚՚ր
1 «Աւլատամտրտ»էւ
մէշ ,
րնկերային
ելքաղաքական
սւեսութիւննե–
րր,
Ռ՚՚ւբէն
Աելակի
բմչկտկան
ղրո
յցնե
բը
•, էսմրագբականները
եւն. ;
Գրական
հահ կանուննեբոլ
տակ ,
ՄասոՆյւեան, Արծիւեան , Ասամ , Ըմրոսա
եւայլն,
ճանչցան
Վռամեանը
,Վրացեա -
նբ , Իյամակբ
, ՇաՀրիկեանր
, Շ • Մ իսաք ֊
եանը :
Տրտսլիղոնի
Շչ՚շ • Ժողովբ
առաշարկեց
քիչ
մ՛ը մեղմ տցնե
լ
՚քյեռի
ամենօրեայ
սլտքներբ
ղեգին
մամուլէն
ղէմ:
- Գաւառի
Հ՛՛՛յ
երէ՚տտսարղութիւնբ
կբ իսլրտէր : Բարձրաղոյն
կտմ Պետական
վարմաբաննեբր
մտնելու
վւաւիաքբ վաբա–
կահ էր րոլորը
։ Օրուան
կարղախօսն
էր ,
Գէպի
էոյս,
ղէուի
գիտութիւն
.. .
Մինչեւ
1915//
ԱրՀ՚"վ՚ԲՔՐ1
Կիրասոն
իր
գաւտկներէն
ղրկեց
34
՚"յր եւ
4
^րիոբղ
\
ուսանե
լու
Պոլսոյ
Բարձրագոյն
եւ Պետա
կան
ւէէսրմա րաննե
բու
մէշ,
ինչպէս եւ
Աաբղուանի եւ Պէյրութի
Ամերիկեան
ղո–
լէճնե
բբ եւ Աանասարեանբ
(կարին) •
Կիրասոնը
վայելտհ է ԱՀարոնեանի
, 3՛
ՇաՀրիկեանի
, Հրաչեայ
Մաբալի եւ Աա
սլա Հ։լ ի ւլե անի
Հ րասլտբակային
բանախօ -
գ՚ԹթւՔքի^,՚՚քիքլյ(է;ձ)^^՛՛,
^ ։
նդտզքնյ^–
լութիւննեբբ,
քանի մբմամ
ով։
իսկ մերմէշ մնացահ են երկաբ կամ
շրի
ամանը , չուչանի
հաղի1^եբով
էւբ
վերշէւն ա րւլոււլա
րղ ը , էւր կումբ,
կա —
սլտնքնեվլբ
, Պէ՛՛՛ս է –է՛
կ՚՚գմ՚է
իբեն
նլւ ֊
լիր ուահ
խաչը , լ^ւ ղօբ ինա կութ իւնը իր
մէկ
նտմ ակին ,
՛Հ"/՛
"՛սե
ւլի մը
հ ա յրով
ղրտհ էբ էւբ Հաւատարիմ
բտբեկամ՚ին ,
որ կբ վւորձէբ
՚ լ ի ն ք ր աղաաել
...
(քմանասլէս
, այս մաաույլէւն
մէշ արղե -
լտվաակուահ
էին
2
՚Հ Ժէ՛ ր՛՛նտ էննե բ ր , եւ ա–
ւանգո
ւթիւնը
կ^ուգէ որ , կէս
դԻչեր
է՛ն
գա աասլա բտ ուահ
անոնք
աբչալո
յ՛՛է՛
հագման
սպասէէւն,
էսմելով եւ
Հայբենա—
սիրական
քայլեբղներ
երգելով
. . •
Մ եղէ՛ քլաոա^ւորղէ
ր
Հմ ուա
ու՚լեցո
յց
մր, որ երբեք
աււիէմը չի փաէսցնելւ իր
Հակիրճ պաամ ական
նչմ արնե բուն
խ՚սռ -
նել էսորասլէս
մարգկայէւն
չեչաեր։ Աա -
Հեբղէւ
մբ պէ" , երբ կտմ՝ովթն կը վերա -
գաոնանք
նոյն
էսօսքերուն
, այղսլէս
ալ
մեբ
ւոոաշնոբղբ
անՀսւն
ւո րամ
ութ
եամ՛բ
տող որ ուահ տե սակ
մ ը
յան կեր
ղ "՛է,
՚էեր
կ՚առնէ՛՝
մէ՛չտ
սե ղան
էւ ՚էրայ
ղրո
ւահ \ այլ
ե րրեք
չլուհ ուահ
յաւե
րմ ական
բնտ
րանբ
Մ աբղկ՚սյին
ճակ՛ս
"՛՛ս
՛լ րէ՛ն :
ԱՀ տւ ասիկ Ա աո
ի Ան թ ^ ՚ ՚ ֊ ա ն է թ ի փւտա -
նբ : Հոն
՚76
օր անցսէ ց , աՀաւոր
կերպով
ա ա ո ա ոլ եց ալ եւ արտասուեց
% Գուբս
ելաւ
միայն
ղ^սլէւ կաււավւնաւո
երթալու
Հա —
մաբ :
ւ
՛բ
՚էել՚շէ՚ն
բնակավայբն
էր ։
ԱՀաւասիկ
հ.վւէւսթոունեցույ^եբուն
բակբ , " ՛ յ ղ
չք^ո՚նի
աւլնուականնեբբ
^ ո -
րոնք սլտոյտէ։ եւ ւէտյել ճաչէէ մբ
էւրալունք
ունէին
միայն։
Ո ր ՚ ՚ չ է թէ կբ վճաբէին :
Բան չէ վւոէսուտհ
անկէ ի ՛էե բ , րան չէ
՛է՛"էսու՚սհ • . . .
Այս ցահ գուռր յատկապէս
չինուահ էր
Աաոի
Անթուանէթէ։
Համաբ ,
ոբպէսղի
գլուէսը
հ՚ւէ ։ Բա քց սլաամ ո լթ ի ւն ը կ՝ա -
լանղէ
թէԱառիԱնթո՚տնէթ
գէուխր
չիո–
նարՀեց
, այլ այնտեղ
իր մտղեբբ
ձղեց :
ինչւղէս
Ա՚՚վ՚ոկլեսի,
Ո՚ասինէւ կամ ժան
Անուէ՚յէ՛
թտտերաէսաղեբու
նեբկայա -
ցումնե
րէն
ելտհ աաեն , մենք
մեղ Հակա
ոակ
ամէն
ր՚սնի
իսոովս՚հ կը գգանք քիչ\
մր
1
Թարգմ. Ա– ՊԵՏՐՈՍԵԱՆ
|
ԱՐՄԷՆ
ՊԱԱԿՈԻՆԻ \
կարճ մամանտկով
Զուլալ,
ԱարՀատ
,
Հրաչեայ Ա արալ, Տբղաա
Գաղանճեան ,
գ. Աիւնի։ Այս վերշինբ
սարքահ է քտ ֊
ռաձայն
Համերգ
մբ, ել շերմ
բ)ւղռւնելու–
թիւն մբ ղանելով
կրկնեց
ղայն ։
ԱաՀման աղր ութե ան Հռչակում
ով՝
Հ
իմ.
նուահ էբ «Հայ
Յ՚սո-աշգիմասէբ
Ակում -
բբ» Հայկական
թագը՝
Նչտն
Օղանեանի
գեգեցիկ տան մէշ (երկու
յարկ,
բնղաբ–֊
ձակ սրաՀ եւ յարակից
սենեաւ^ւեբով) :
Հրատա բակո լեցաւ
«կայհ՝^
անուն
խմ ռ -
րատիպ
պարբերաթերթ
մը, ոբ
եբկար
չտեւեց :
Բագմաթիլ
էին Ակումբէն
անգտմները։
Երբեմն
տեղի
կ՝ ունենա
յին ղասաէսօսու -
թիւններ։ ճոխ ել ա յլաղան էբ մատենա -
ղարանբ։ Կր հլէր ու կբ հագկէբ նոր
կեանք
մր խանղավառ
մթնոլորտի
մէշ ։
Նոյն տարուան ագգ. ղսլրոցի
տնօրէն
ի1աչատռւր
Ոստանիկեանի
շտնքեբով
կաղ
մուեցաւ
«Հայ
կանանց
կարմիր
Խար^բ ։
Գպրոցին
մէշ, մեբ ղասաբանն ալ
13
կամ
14
տարեկաններս
կաւլմ ելով « Պա -
աանի
Միռւթիւն»ը
թիֆլիղէն
կը ստանա
յինք
«Աղբիւբ ֊ Տարագ »
պատկեբաղարգ
սլատանե կտն ամ սագիրը :
Շտտ
չանցահ
Ակումբբ
ղաբձաւ
«Գաչ -
նակցութեան
Ակումբ»,
տեւելով
մ՛է՛նչեւ
պատերաղմ ;
Հնչակեաննեբն
ալ ունեցան
էւբենց ա -
կումբը, Տէր Նեբսէսին
տանբ մէկ սենեա
կր , բայց չատ չատերուն
տննչմաբ կամ
անհանօթ
մնաց։
(Առաշին
առթիւ
Հոն տե
սս՛ յ «Նոր
Հոսանքներ՛^)
Աոցեալ
Գեմոկ -
բատ
չաբաթաթերթբ
: Այս ակումբբ եր ֊
կար
չտեւեց։
Ի վերչոյ
քարափին
վբայ
անկիւնադարձին
մօտ՝
(Աուչեղենց
փու -
ռին
քովերբ)
սրճարան մբ «Արարատ» կր
հառա յեբ
իբբեւ
ակումբ
։
ՄՏԱՒՈՐԱԿԱՆՆՆԵՐ.
֊ Բմ.
Երուանգ
Խ ա թանա
ս ե տն չբչանաւարտ
Ա
արւլուանի
Անաթօլիա ելՊէյրութի
Ամերիկեան
բմչ
կտկան
Համալսարանէն
: Այմմ
ԳաՀիրէ :
Երուանդ Զորեան,
ուսուցիչ,
Մ ար -
ղուանի Անաթոչփա եւ Պէյրութի
ամերիկ
եան
ղօլէճնեբէն
չբչանաւարտ
:
Այմմ
Հալէպի
քաղաքապետարանի
բնգՀ
. Հաչ–
ուակալ
։
Փւափ . 3 • 3 • Չուքմաք6հան ,
տնօրէն
աղգ.
գսլրոցին,
կանուխէն
մեկնահ՜
Ամե.
Րւ՚Ղ"՛
• . – յ "
"
է1~Ղ
—
^ – ,
— է ՝
Հանղէսի
իւմբաղիբներէն
, փեբ^ ալ Հը–
բատարակահ
է « Գրասէր^ը :
Անհ1յտացած դ է մք ե ր
Աանուկ
իքը -
տչետն
, Անտթօլիա
ղօլէճէն
,
ուսուցիչ
:
Աչիսատակցահ– է «Արեւելեան
Ա ամուրին
,
Հեղինակ՝
«իմ բաբեկամիս
մագնիսական
փւռրձեբը»
ղրքին :
Թովմաս Գ՚արադաշեան յ
Տնօրէն աղգ.
Դ Պ Բ
՚ ՚ Ց Ի
է
գլ՚ափաճառ ել Հրատարակիչ
։
Ունեցահ է
Հբատարակութիւններ
, եւ
«Կիրասոն » անուն
ղրքոյկ
մ բ ։
Եղի՚ղաոս
սւպոլահ է
կարապեա ք ե . Թոիմանե ան ,
տնօրէն
աղղ. գպրոցի
(յեաոյ
քաՀանայ
ձեռնա -
ղբրոլահ) : Կրթական
կաբուլ– ում մբ
յ
• Հբաաարակահ– է «Առեւտրական
եւ
սւ5/–
տեսական
աչխարՀ՝^
անուն ստուաբ Հա -
՛ոո ր մր, եւ\«կնոչ
Հոգերանութիւնր»
:
Զեմ
յիչեբ թէ այս վեբշին ր թարղմանու -
թթւն էր : ԲնիԻլ Ջմչկահաղցէւ
;
Վահան Նարլեան,
խմբաղիբ եւ Հրա -
տաբակիչ « Փեթակ » թերթին
։ Գբավա–
ճառ եւ տպարանատէր : Ունէր
ղանաղան
Հբատաբակռւթիւններ
: Բնիկ Ակնցի •
Մուշեղ Մանւււկեան
(Աելինէ)
կ՝աչ–
էսատակցէբ
«Արեւելեան
Ատմուլ
ֆէւ ,
« Ծաղիկ » եւ «Փեթակ » Հանղէսնեբուն
։
Մամրրէ Դ֊անիէլեան,
ուսուցիչ
1լաչ -
էսատակցէր
«Փեթակ»ի
ել ղանաղան
թեր
թերու
տ
Յ ա ր ո ւթի ւն Ե ա յլ ե ա նյ
ուսուցիչ^
չրշա -
նաւաբտ
Կեսաբիռյ
բարձրաղոյն
վաբմա ֊
բանէն
։ Աչխատակցահ
է ղանաղան թեր -
թերու
։
Կիրասոնի
Համայնքբ
շերմապէս
կբ
յտբղէբ
իր մտաւորականնեբր
եւ եբիտտ -
սարգնեբը^
ոբոնք
իրենց
Հայբենասիրու
-
թե ան
Հ ետ ունեցան
բազմ աղան
նիքն եր :
1915
թուի
Յունիսին
, ղաւազիբ
թ չնա -
մին
առաըն
անգամ կբ ձերբակալէ Վա -
Հան
Պատլեանբ,
1յաչիկ
կիլլէմիբեանբ
,
Եգոլարգ
Զիչէքեանբ,
Արամայիս
Զի -
չէքեանբ
, Յակոբ
Պարռնվարղեանը
, Եզիա
Պաբոնվարղեանբ,
եւ կ՝ոչնչացնէ
քաղա .
քէն
գուրս, մէկմամ Հեռու
յ
Այս
սրտաճմլիկ
լուրբ
իր աաենին Հա -
ղորգահ էբ Թէ՚ֆլխլի
«Հորիզոն»
օրաթեր–
թբ։
ԱյնուՀետեւ
կր սկսի
բոլն
ԱրՀաւիբքբ։
ԱՐՏԱԻԱԶԳ
ՄԵԼԻ-ԲԵԱՆ
ւբմա -
ԱՆԳԱՐՍ ԵԻ ՄՈՍԿՈՒԱ
Թուրք
մամուլբ կբ չարունակէ
քբքբել
ռուսեւթուբք
յաբա բե րՈ
ւթ իւններ ր , Աոս–
կուա
յի
՚էեբշին
հանռւցազրին
աոթիւ։
Աշակոգմեան
թերթ մբ,
«Միլլիյէթ»
ղէւտել կուտայ
էսմ րագրա կանով
մը.
Երբ բ. աչէսարՀամարտին
առանցքի պե
տո
լթ իւննե ր ո ւն պար աութ
իլ նբ կատար -
ուահ
իրողութիւն
մր դարձաւ,
Աոս -
կուան
տնպատեՀութիւն
մր չտեսաւ
իրա
կան գիմագհովբ
մէշտեղ
ելլելուն
մէշ
է
կաբսի,
ԱրտաՀանի ու Արղուինի
վերա -
զարձը
եւ Նեղուցներուն
մէշ խարիսխ
՚զտ–
Հանշեց
։ թ՜ուրք ազգբ
թէեւ
չի
քաչուիբ
պաւոերւսզմէն
, բայց խազա գու թիւնն ալ
կբ
սիրէ։
Աակայն
մեր
Հաբեւաններբ
՚՚լ^՚ոք է գիտնային ռր երբեք
մեր
մտքէն
չենք անցուցահ
խաւլագութէ՚ւնը
ձեռք բե
րել
Հոգային
զոՀոզութիւն
կաատբե լով :
Մենք
չենք ոբ այսօրուան
ձեւին
վեբահե–
ցինք թուրքեւռուս
յ՚ո րա բե րո
ւթ իւննե բ ը %
Անոնք պտբտագրեցին
ասիկ՚ո։
Հիմա կբ -
նայ
ըլլալ ռր Հ՚սսկցահ
ԸԱ՚ոն թէ սխալահ՝
են : Աենք որ գիտենք
անցեալէն ղաս առ
նել, եթէ նոյնիսկ
րնտկանոն
յաբտբերու–
թիւններր
վերաՀաստաաուին
, րնական է
որ վեբ՚սսլ՚ոՀ
պիաի չարմ ինք :
Աեբ
Հիւսիսէ։
Հարեւաններբ
մե՚լի Հեա
բտրեկտմանա^լ
կ՝ուէլեն
։ ինչո՛՛ւ չէ • Բայց
այս
բարե կամ ութիւնբ կր նմ անի
ել։ րեմն
է։
ասւգետներուն
ղրաՀներռւէ ել
ւլէ
նքեբով
այցելու
թեան
երթալուն : Այս
կացութիւնր
սլէւտի չարունակուի
մինչեւ ռրյայտնի
րլ
լտյ թէ Աոսկուայի
ղետաւիին
վբայ
Հրա
մաբահ էնյարձակողական
բագձտնքնե
—
բէ–
X «
Անի Աասլա^ » չատ բնական
գտնե
լով կառավարութեան
էսո բՀբղա կցո
ւթիւ
նբ
Անգլիոյ Հետ, Աոսկուայի
հտնուցա -
՛ւլ
՛ին առ
իմ ի լ , ղիաե
լ կուաայ
.
է^ուրքիոյ
Արեւմուտքի Հետ
ղէւնակցու–
թիւնբ առ օրեա
յ վա զանց ուկ
քաղա քակա
նութեան
մբ արզասիքը
չէ , այլ աոաւե ՜–
լտսլէս ռագմաղիտական
՛լիրքին
ներչնչահ
մէկ
անՀրամե
չտութիւն ը։ Արեւմուտքի ալ
ղերագոյն
չաՀը կը պաՀանշէ ոբ
Նեզուց–
ներու ել Աիշին
Արեւելքի
մէշ
ղօրաւռր
Թռւբքիա
մը ղտնռւի
իբբեւ
սլաՀապան ։
Այս
ճչմտրտռւթիւնբ
երբեմն
Լոնաոն կամ
Փարիզ
կրնան
մոռցահ ու Առւսեբուն
մեէ^
զիշռւմնեբ
բրահ
րԱտլ։
Բտյց մառախլա ֊
պատ
մթնոլորտր
փտբաւռելէ
վերշ
միչտ
կարելի
եղահ է վերաՀասու
գաոնալ ի-
րականութեան։
Կ՝ըսեն թէ
ռուսական
՚Լերէին
հանուցագբին
մէկ նպատակն
ղտպ1,լ։բ
էքոլլցննն
տ
Հ)ատ՛ րէւական է ոբ
Ա ոսկուա
շան՛ս
յ Արեւմ
ռ ւ տ ք է ։
ր՚՚լոբ
՛լի ՜
ն՚սկցութէււններբ
քա յքա յել –կըմա
գթենք
ո ր այս ճչմ՛արտութիւնբ
անւլամ
մ բեւս
մօ
տէն տե սնեն
3
" ՛ ն ա Ս տ ա ն ի
վար
չսւ պեաբ
եւ արտաքին
նաիսաբարը ու
Հրամաբին
իծ՝ո ւ ր քիո
յ Հետ անշատ
ւ։ ղական
Հաբցեբ
քրքրելէ
:
ՄՈՒՇ ԵԻԱՅՆԹԱՊ
ել՚կաթսւ,լի
պիտի
ունենան
1954/«1ւ ,
էւնչպէս կը
Հաւաստեն
թուրք
թերթերը։
է լ Ազի՚լ
(Խարբեբղ) ,
Վան
ղիհբ րացուահ էր
1947^*՛
մինչեւ
Կէնճ կւսյտվւանը
(138
քէ՛լոմեթբ)
, այմմ
կէնճէն
Աուչ
(109
քիլոմեթր)
կբ
չինով՛
եւ
ւ9ւ)4/ւ
"ԿԻՂԲՐ կառա էսո լմբբ Ա ՛՛ւչ Հա -
սահ պիտէ։
րլլայ ; իսկ Ն՛Ա բ լը-Կ"՛ րկեմ ի չ
՚էիհը
Այնթտսլ
Հասահ
պիտի
բԱտյ
1953/՛
ԻԱԼԱՄՈԻԹԻԻՆԸ
ԿԸ
ՏԱՐԱԾՈԻԻ
կաթոլիկ
թերթ մբկբ ղրէ թէ
վեբշին
քսան տարուան
լձ։թացքէն
Ավւրիկէի
մէշ
էւսլամութէ։ւնը
այնքան
ւոարահուահ
Էոր4\)
միլիոնէն
80
միլփւռնի բաբձրացահ
է ա -
նոնց
թիլը
։Կս՚թ"լիկ
եւ բողոքական քա -
բոգէ՛ չնե
լւ միչա կը թավւանցեն
մինչե
ւխո–
բերբ էսաւտրակոււլ
Ա՚է՚լ՚է՚կէի
յ
կը
բմչկեն
Հիւանզնե
րր,
ճամ բաներ կր բանան,
մբ -
չակռւթիւնը
կբ քաշալերեն
, րայց
երախ՛
տալորեալ^՚եբր
բնաւ
չեն Հետեւիլւ
անոնց
քարսւ^երռւն
։ Ա ինչ
,տզ է ՚" իսլ՚սմ
մր,
մ ի՛ս
յն Գուբտն արտասանե լով կը
ղրաւէ
զանոնք
։
Պաաճաոբ
՛սյն է որ ՛ս յս
սեւամոբթեբը\
նաէսնական
մարղէւկ
են ,
իսլամսւթե՚սն
սկղբունքնեբբ
աւելի պաբզ
կբ զանեն ^
իսկ
քբիստոնէռւթիլնը
էսբթին
Fonds A.R.A.M
