ՆԱՄԱԿՆԵՐ
ԱՐԺԱՆԹԻՆԷՆ
(ՄսւհոՆաԹ
ք ա ւ ւ ա ա ւ Ն ն ք ի ն
աււթիւ
ո.յւ լրացաւ վերջելա)
• ՚
1903^
Փետրուարին
Հեռացա
յ Ամերի
-
կայէն
ել ատեն մը Փ՚սրիղ
եւ֊ Ժընեւ
մնա
լէ վերշ, երր խարխուլ
թոքերս
րաւական
մ ր մրեցան
, կովկասի
Վյ""
յ"՚է
"՚նցայ
Պարսկաստան
; Ա՛օա վեց
ամիս ,
Ո՚֊րմիա–
յէ
Հ
՛տ՛
Գաշնակցութեան
ներկայա–
ց՚՚՚֊ցիէը
եղայ եւ "՛յդ Հանղամանքով,
որ
սլէս ամ՛երիկացի
բմիշկ
ղոքտ • ճանսրն
,
ճամրսրղեցի
գէսքի
Նէհբի^
շէյխ
ՄԷՀմէա
Մս>ղղի Հետ բանակցելու
, որոշ Համա -
ձայնութեան
ղեաին
մբ ղտնելու
Համարէ
Շէյխ
ՄէՀմէտ
Աաղգբ
մեհտղօր
աւատա–
էվետ մլն էբ , Հ սկա
յ
Հա
ր ստո ւթեան
տէր
,
ան
ռ ւանա պէ ս
միա
յն ենթակա
յ սուլթա
-
նի՛ն։ Եր մաբտտկան
ումբ տասնէն
մինշեւ
տտսնրՀ
ինգ
Հագար
կր Հաշուէ
ր , Հեաե
-
ւակ ու ձիաւոբներէ
բագկացահ–
:
Շէյթբ
եբկրոբղ
գաւակն
էր ա յնքան
անուանի
չէյխ
ԻպատուլլաՀի
, որուն
նախած՛անօթ
է ^"՚յ բնթեբցողբ,
Րտֆֆիի
Ջալալէտտի–
նբ կարղալով,
որու գլխաւոր
գերակա
-
ւոաբներէն
մէկբ
եղած
է ։
Այղ
Հանգի պում
էս վե բագա
ր ձին ,
երբ
թուրք
- պարսկական
սաՀմտնի
վբտյ
կբ
գտնուէի
, « Հայաստան
երկիր դրախտա
֊
վայրեր
այնպիսի
սա րսավւե լիձիւնամ
րր
իկի
մբ բռնեց
ղիս (քթէս
֊ բեբնէս
բերելով
շէյիսի իշխանական
Հ իւբաս
ի բութիւն
բ) ,
որ
Հետեւո րղսե րս մեծ
գմուա
րութեամբ
ղիս շալկելով^
Հասցուցին
քրտտկտն
գիւղ
մբ եւ առօք փառօք
նեաեցին
ղիս
ախոռի
մբ ագբակոյտին
վբայ,
փրկելով
կեանքս։
Ասով մէկտեղ
ձեռքերս
ու ոտքերս ծած
կուեցան
վէրքերով
՚ • .
Այղ վիճակով
ալ Հասայ
իծ՚աւրիղ
եւ ինչ
խօսք, որ իշայ
Գաշնակցութեան
Պապոնց
աունբ : Այս Պապոնց
տուն բսուածր
, թէ
եւ քարաշէն
, երեք - չորս
սենեակներէ
՚ բաղկացած
, բստ
երեւոյթին
Հայկական
Հ>շախ մբ, բայց բստ
էութեան
,
բսէսրսվ1
՚ն
տտ
րրե
ր Հիմք
ունէր : Հոն էյ^իկ
չկար ,՝
միտքս
ծուռ
մի
Հաս1
^աք,
բսել
1^
ուգեմ
աանտիկին
չկար;
՛Րանի մբ Հայգուկներ
,
Գաշնակցութեան
գինագո րծա րանի
, ար -
Հեստաւո
րներ բ , եւ
թ՚տւրիղ
գտնուող
գործի^երբ
մ՛իասնաբար
Հոն կապբէին
,
իլւենք
կ՝ եփէ
ին , կբ լուային
, կբ մաք -
բ է / ՚ ն
։ Աւելորգ
է բսել թէ՝ սչ
կեբակուբ–
նեբբ
Համ՛ ու Հոտ
ունէին , ոչ կարգ
ու
սարք կար տան մէշ եւ ոչ ալ
տեղաչռբերր
մաքրութեամր
կր փայլէին
;
Եբկրոբղ
օրբ , եբեկո յեան կեգր
.
կռմի–
աէի
անղամնեբն
ու յայտնի
կուսակցա
—
կաններր
եկան
այցելութեան
: Ր՚էեւ
սաբ֊
սափե լի չափւ ով
Հտմ
ես աութեան
ղէմ
է
իէնքնագաէութիւնս
, բայց
թէ
Հարկագբա–
բար պիտի
բսեմ
, որ քի՛չէն չատէն
տկա
-
մայ
Հերոսացած
էի, ինչպէս
տյն
օրերուն
եբկբէն
եկու^եբբ
կր
լինէին , մ
անաւանղ
որ իմ ոտքեբուս
եւ ձեռքերուս
բաղմաթիլ
վէրքեբբ,
կմաիսացած
մարմինս
, Հին օ -
րերու
քրիստոնեա
յ նաՀատտկներու
կեր —
պար անք տուած
է ին ինձ :
Մ եբ
աննմ ան
Ր ա լաշանբ
սասաիկ
յուղ–
ուած
՛լիս գրկեց
•
Վ^ախ
, Աաչխաս
շան ,
էս ինչ օրի ես Հասել։
Ւսկ
միւս
լնկեբնե–
բր անկոգնուս
ձ՚՚՚՜/՚ճէ
չա ր ո
լե
ցան
,
ոբպէս
թէ՝
ես «եբթալոց»
մր լինէի
:
Աբգեօք
եբա՛՛ղ
կբ տեսնեմ
, թէ
ցնորքի
աղղեցոլթեան
տակ
կբ ղտնուիմ
, իմ Հին
ընկեր
Տա րութիւն
Ա տ եփ ան եանն
ալ ե -
կողնեբուն
Հետ
կու. քիս նստած
է ու ան -
ծ-անօթի
նման կարեկցոլթեամբ
զիս
կբ
գիտէ։
«էս
ո՚^նց եղաւ, ղեռ տարի մը ա -
ռաշ Նիւ Ե՛՛րք միասին
էինք,
ել ոչ
մի
խօսք Պս՚րսկաստան
երթալու
մասին»
:
՝•
ԷՀ , Յարութիւն
էլբսեմ
ծիծտղե
-
լոփ
՝Րուոլա
երթալբ
չեղաւ
, եկար
Հա–
յաստանի
կ ի ւ ր ո ւ լ թ ի ի ՛ ՛ ն
երթալու
Համաբ
ւ
Մեր
Յա րութիւնր
յանկարծակիի
կու
գայ
, Հա յեգսցքր
լտրած
, ո ւչագրո
ւթ ե ամ բ
ինձ կբ նայի,
բայց չի ճան^ար
,
այնքան
որ ա յլա փոխ ուած
էի • • •
-
Այո
1լրսեմ
Ֆիլատելֆիայի
,
Նիւ
Եորքի Աբտաչէսն
եմ , չճացչնա՞բ
• • ՚
Որ՚ղէս
թէ ճանչցուելիք
երեւոյթ
մը ու
նենայի
, շէկի տուող
մաղերս
մինչեւ
ու -
սերս
կ^իքնէին , եպիսկոպոսական
պատ
-
կառելի
մ Օոոլքս
փռուած
էբ կուրծքիս
,
այգ մազ ու մօրուք
չրշանակի
մէշէն
գուբս
ցցուած
էբ կմախտ
ցած
գէմքս
, /»-
բուն
՛փբայ կրամ մբ միս չկար
• • •
֊Ատկէ
փերշ, գրեթէ
ամէն օբ կբ տես
-
նէի
Յարութիլնբ
: Ան արգէն
թ՝աւրիղի
Հայկական
շբշանի
մէշ կարեւոր
գիբք մը
գրաւած
էր , Հանրային
գործերու
կր
իսաոնուէր
, իսկ կուսակցական
գործեբուն
ՀԱՅԿ ԿԵԱՆ՛ՔԸ
ՊհԻԷՆՈՍ ԱՅՐԷՍԻ
ՄԷՋ
ՊՈՒԷՆՈԱ
ԱՅՐԷՍ
,
4
Յունիս
Աեբ
մաբղագաչտբ
գաղոլթիս
փոքրիկ
Հա
յաս
տանն
է :
Ամ՛էն կիրակի
ղանազան
չբշաննեբէն
եւ
Հեռաւոր
թաղերէն
երկու
սեռէ երիտա
֊
սարղնեբ
, ծերունիներ
այր եւ կին՝
իրենց
թոռնիկներով
Հոն կբ թավւին : Տար
իքի
,
գասակարգի
, զուտ
րԼւռւթեան
, խազե
բու
,
զբազո ւմնե բու,
կեր ու իսում ի այս այլա
-
զանո
լ
թիւննեբր
Հայրենիքի
ոլխաագնա
-
ցութեան
տեսարաններ
կը յիշեցնեն
• • • :
Ընգաբձակ
մարւլագաշաը
նեղ
պիտի
գայ
ՀետզՀետէ
իր շուրշբ
Հաւաքուած
ե -
բիտասարգութետն
եւ Համակիր
բագմու
-
թեան
:
Նաւասարգի
աւանգական՝
երկօբեայ
աոՀմիկ
Հանղիս
ութ իւններ ,
Բաբեկենղա–
նի բացօթեայ
պարաՀանղէսներ
ել ղուա.բ~
ճութիւննեբ
, մարզաղաշտի
արգիական
բո լոր
յարմ ա ր ո ւթ ի ւն բ •, կիսաւարտ
, մեծ
շէնքին
կից , նոր Հիմնարկութեան
Հան -
գիսութիւններ
, Հիմնարկէ-ք
,
կաթող.
պատուիրակին
ն՛ս իսաղա
Հ ութեամ բ .
այո
բոլորբ
եղանակի
բացման
Հետ մեծ ո–
գե
ւորութիւն
ստեղծած
են
մարղագաշտի
շրշասլաաի
եւ
շբշտփակի
մէշ :
Նորլնտիր
վարչութիւնը
մեծ ճիգեր
կր
թափւէ նախորգէն
փոիստնցուած
կիսա -
ւաբտ
չէնքերբ
լրացեելու
ե լ
օր առաշ
ե–
րիաասա բղութեան
ե լ
մոզո
՚էուրղի
տբա
-
մ աղբելու
Համ
ար
;
3
ի ս ՚ ՚ ւ ն ն ս ց «Րա բձրա
ցիր
բարձ բաց
ուր
»
Հա
ք մ ա րմնամ
արզի1
^եբու
ն չանա
խօսքբ
Ա
կ ի լ ՛ ՛ " "
րի բարձ ունուեր
էն
մ ինչել
Հոս
բե բոգ ե բիտ ասա րղութ
իւնբ իբ
յաշորղ
ին
փա իսանցե ց ոբ ,վստաՀ ենք թէ իր կտ
րղին
պիտի
զարղացնէ
զայն –.Այս յոյսբ
կբնեբ–
շյ^չէ
մեղ Հ • Ա • Ը • Ա • նոբ սեբունղր
:
X
Ւնչպէս
ամէն տեղ՝ Հայ գագութնե
-
բու
մէշ ,
ուր
կա
յ
կագմ
ակեբսլութիւն
Հ ՛Օ ՛Ա
–ի արթուն
ել պատրաստակամ
կր
Հսկէ
Հա
սն ել
մլ
բ ոլո
ր կարիքներուն
:
Հ– 0 • Մ իութիւնբ
Երուսաղէմի
նուի
-
բակ Աեբոփբէ
Ծ ՛
Վարգ. Ա անուկեանէ
ի–
մանալով,
ռր փանքին
շուբշ
ասլտստտնած
գաղթա կաներր
կբ կարօտ
ին զգեստեզէ
-
նի
, գիմեց
ղաղութին
եւ մեծ քանակու
-
թեամբ
Հաղուստ
Հաւաքեց
: Րոլորն
ալ Ե—
իբ
ամբողշ
կարռղոլթեամբ
կբ սատարէր
,
մանաւանգ
երր թագ^ամառանզի
եւ անոր
կանանոցին
աատմնաբո
յմ
նշանակուե
-
ցաւ
; Արտաքինով
տպաւորիչ
, կենցտզա
-
գէտ,
մաաւորական,
բայց
ամէնէն
աւելի
«աակա»ով
մ էկր
, կաբճ մամանակի
մ բ
մէշ
մտերմացաւ
թագամառանգին
Հետ ,
որ շատ անգամ պալատական
կառքբ
կ՚ու
ղարկէր
Յաբութիւնի
ետեւէն
, պարղա
-
սլէս քանի մր ձեռք
նարղի
խաղալու
Հա -
մ ար :
1904/՛
՛Լեր շերբ Ս ամ ՛անն ու ես ղետ
-
քքինք Թալրիզ,
մասնակցելու
Ատբպաատ
-
կանի
Շրշ • Ժ՚՚՚լո՚յէին
։ կեգբ
.
կոմ իտէի
^
Հեա
նախ առանձին
մոգով
մբ ունեցանք
,
Կ • Կ •ի
Հաւանական
թեկնածուներու
շ՚՚ւրշ։
Աամսոնն
ու ես, որսլէս
Աալմաստի
ել
հ/ռյի ներկա յա ցուց ի ^ ե բ կբ մասնակ
-
ցէինք
կ . կ ՛ի
մոզուի^ւեբուն
Հաւասար
ձայնի
իրաւունքով
: Այս անգլ.–ր
օրէնքը
գ ե ռ
1891/՛
օրերէն
գոյութիւն
ունէր , երբ
Նիկոլի
, Վարգանի
, Ւշխանի
նման կու -
սակցական
մեծ գէմքեբ
գանաղան
առիթ
-
ներով
Ր՚աւբիգ
կը Հանգիսլէին
: Այգ
խոր–
Հրգակցութեանց
բնթացքին
Յաբութիւնի
Հարցր
մ էշա
եղ եկաւ : Րոլորն
ալ Համա
-
ձայն
զանուեցան
որ Յարութիւնբ
կեգր՛
կոմիտէի
անդամ
րլլա
յ :
Այգպէս
ուրեմն,
այդ
Շրշ՛
Ժողովին
մ էշ
1
Յարութիւնբ
լնարուեցաւ
: Րալաշտ–
նը եւ
3
ար ո ւթիւն
բ դարձան
Հաստատուն
Հիմր կուսակցութեան
, իրար Հակակշռե
-
լով
: Որքան
Րալաշանբ
ոգեւորուող
,
յափշտակուող
բնաւորութեան
տէբ՝
նոյն
քան
ալ Յարութիւնբ
աւելի
ծանրաիսոՀ
,
Հաւասաբա
կշռուած
բնաւորութեան
տէբ
էր։
Որքան
կբ յիչեմ,
այգ
մողո
փին
մէշ
լ^ւարուե
ցան
թալրիզեցի
երկու
թաբմ
ու
մեր,
ոբոնք չատ
աշխոյմ
ել պատրաս
-
տուած
նորաՀաս
երիտասարդներ
էին :
Ժամ անակ
մր Վերշ
,
Հ
իւանգութեան
պատճառոփ
ես Հեռացայ
Պարսկաստանէն
:
Երկարատեւ
բացակայոլթենէ
մը
՚էեբշ,
1906^
Մայիսի
սկիզբներուն
,
սքանչելէ
Աարդսի
Հեա,
նոբէն
անցայ
Պարսկաս
-
տան
:
ՄԱԼԽԱԱ
բուսաղէմ
ղրկուեցան.
Հակառակ
փոխա
դրութեան
գմուաբութեանց
:
Հ՛ 0 ՛Ա՛ր
անՀրամեչա
աշակցութէւնբ
կ՝ընծայէ
նաեւ
Պէյրութի
Ն ՚
Փալանճեան
ճեմարանին
, այն փստտՀութեամբ
թէ ճե
մարանէն
չրշանաւարտնեբբ
պիտի
կրնան
մզում
տալ
Հ՜այկ՛
մչա
կոյ
թին
:
Միութիւ
նր տարիներէ
ի փեր ճեմարանի
մէշ
կբ
պաՀԷ աասբ սաներ :
X
Երկու տարէ
առաշ,
գագութէ
՚էաբ -
չութեան
կողքին
կաղմուեցաւ
«Աչակու
-
թա յին
Մ արմ
էն
մ բ» : Այս տարի
որեւէ
չօչափելի
գործ չտեսանք
, գմբաիսաաբաբ
է
X
Հայ Համալսարանական
Ա
իութիւնր
երբեմն
չաՀեկան
ղասախօսոլթիւննեբ
կը
սաբքէ
, փերշեբս երկաբ
լնղմ իշո ւմնե
րով։
Արմենիա
Երիա՛
Ա իութիւնը
վերսկսած
է իր գասախօսութէւններոլ
չարքր
:
Վեբշերս
Պ • Վարդան
Գէորգեան
, էւօ -
սեցաւ
մ եր
ղպբոցներոլ
ել գաստէարա
-
կութեան
մասէն
, որ մեր լլաղութէ
ա -
մէնէն ցաւոտ
Հարցն է ։ Հմուտ դտսաիսօ
-
սր
մ անրամ ասնօրէն պատկե բաց ուց գրպ–
րոցներու
դասարաններու
ողորմ ե լէ վի -
ճակբ
յ
չեչտելով
եւ մատնանչելով
գար
-
մանբ, որ այնքան
ալ գմուար
չէ : Րայց..
Երեսուն
Հազարնոց
գաղութէ
մբ ծնող—
ներէնՀաղէլ
Հէնդ
Հարէւբբ
էրենց
զաւակ–
ներէն
Հայկ.
ղսլրոց կբ ղրկեն
:
Տարեկան
սլէւտճէն
է
140
Հաղար փեսօ :
Տարէներ
առաշ. Վանէ քսան
Հազտրնոց
Հա յութիւնբ
չատ
աւելի
մեծ՜
Հաս կացո
-
ղութէւն
ունէ ր ուսմ ան
մ ասէն
եւ
կը
ստանձնէին
նիւթական
մ եծ
՛լո Հ ողո
ւթէւն
նեբ • ԱՀա թէ ինչպէս
կբ
Վկայէ
ռուս
յայտնէ
բանասէր
Ա. Օլկինին՝
էբ
մէկ
ուսումնասէբութեան
մէշ դրած՝
1910/՚5» :
« ՛Լանէ
Հայութէւնբ
էր
մէշոցնեբով
կբ պաՀԷ երեսուն
գպբոց
5101
աչակեբտ–
նեբով։
« ( 3 2 0 0
աղայ
է,. 1904
աղշէկ)
տա
րեկան
օ34օ
օսմ • ոսկի պիւտճէով
» %ԼԱօ–
աաւորասլէս
մէկուկէս
մէլիոն
վւեսօ) :
կա
յ նաեւ
մ անրամ ասն
պատկերը
նա -
Հանզի
3 36
գ՚ղրո
ցնե բուն
մ ասին : Ասոնց
մէ գատ ագքատ
գիւզաց
ինե
ր , ՜չատ
անղամ
երկու
դլ՛ացի
ղէւղեր
մ էանալով
Ա. Ր. Գ.
գիտցող
վ արմապեա
մբ կբ վարձէ
էն ձմ -
բան
եղանակէն
Համաբ
մէայն , եւ ցորեն
,
գաբէ, էւղ, բուրդ
կուտայէն
վարմապե
-
տէն
, ռրւզէսզի
էբենց
Հովէւ
, Հօտաղ
տր–
ղոց
, Ա՛ Բ ՚ Գ • սորվեցնէր
: Ո՞ւր
էէնք ,
ուր
Հասանք
. . • ;
X
Աեբ
քայտնէ թատեբադէբ
գ.
Ս՛՛ւն–
տ ուկե անի
մ աՀուան
^^,րդ
տարեգա
րձբ
տօնուեցաւ
«Արմենիա»
սրաՀին
մէշ։
Պ՛
Գ
.
Գաւիթ խանեան
մ անրամ
ասնօրէն
պատկերացուց
Ա ունդոլկեանի
աչխա
-
տանքբ։
Ւբբեւ
գեղաբուես՚ոտկան
բամէն՝
ներկայացուցին
«Պէպօ»էն
Հատուած
մբ ,
Պէսլօն
ել Զիմ՚լիմոփ
գէմ
դիմաց»։
Պէ -
՛՛լոյի գերբ
կբ ներկայացնէր
Պ՛ Գաւիթ
-
էւանեան
, իսկ ՑԼէմ գիմ ոփին բ
գերասան
Ա • Մ արութեան
:
Գաւիթ էւանե ան ե ր իաասա րգական
կո -
.բովով չատ
անգամներ
ցոբեկբ
դԻչերին
իսառնտծ
քազա
քէն
Հեռու
Հա
յա չատ
թա
ղեր
էլեբթայ
դա սա իսօսո ւթ ե ան
ց , մողով—
նե բու
եւ Հանգէսներոլ
կբ մասնակցէ
եւ
մղում կուտայ
: Գէպի
ուծացում բ
սուրա–
ցոգ
սերունդը
շատ
չատ պէտք
ունէ
այգ–
պէս
էնե
բու
. . . . ;
X
կտթոգ
. պաաուէրակ
Ա .
եսլսէկ •
Ա անուկեան
իր դէլանր
կ՚սզմեց
վւոխ՚ա
-
նորգ նչանակելով
էր նաէւկին աշակերա
-
ներէն
Յարութէւն
վարգապետ
Աուշեանբ
,
իսկ
քա.րտուզար
Շաւարչ
քՀնյ.
ԱէՀբապ–
ես՚նբ –.Պ տ տ ո ւէ ր ա կր էբ ա ՛լաշին
Հով ուա
կան այցելութեան
ելած է ՚լէպէ
Աօնթէ
-
վիտէօ
ԼՈւբուկուէյ)
ել Սան Փաւլօ
(Պրա–
զելիա)։
կաթող,
պատուիրակէն
եւ
էբ
վւոխանոբգէն
աշխատանքր
առ
այմմ
կեղ–
բոնէսցտծ
է եկեզեցւոյ
պայծառութեան
եւ
բարեզարդութեան
աչխտտանծեբու
մէշւ
Տօնական
օրերուն
կբ
մ ատուցուէ
Հան -
դէսաւոբ
պատարագներ
,
իսուռներամ
րագմութեամր։
Նախկին
կոմէտաս
երգ
-
չաիսումրէն
էբրեւ
օգնական
կազմուած
է
ազշկտնց
գպրաց
գաս , «Գսդերք
Վար
-
դանա
յ » անունով
: Գաղութբ
կբ սպասէ
սւբէչ
աւելփ կա րեւո բ ա րդէւնքնե
բու
:
X
Կր Հաւաստեն
թէ Ա այր
եկեղեցւոյ
կէց առաշնոբդարանէ
մբ շինութեան
ծրա–
գիբՐ
ա յս տարէ
խօսքէն
գոբծէ
սլէտի
անցնի։
Շինութեան
պատկեբր
լոյս
տեսաւ
« Հտյ կեդրոն
» ամսաթերթէն
մէշ :
X
կր յռւսայէնք
թէ Ապբէլեան
սգա
-
տօնր ա քս տարէ պէտէ
կազմակերպուէ
Համաղղ
այէն
շոլքուէ
:
ԸնդՀակառակն
,
Ասլրիլ
26/'Տ՛
եկեղեցւո
յ
արա
բոզ
ութենէն
վերշ կամ
էբրեւ
շաբոանակութէւն
,
սեղմ
յայտադրով
մբ եղան քանէ մբ արտասա
-
նութէւն՛նեբ
, եբգեր
եւ պատաբագէչ
փո -
խանոբգ
Հօր քարողով
վերշացաւ
աւելէ
ՄԻՏՔ ԵԻ ԱՐՈԻԵՍՏ
ՕՏԱՐ ՄԱՄՈԻԼԸ
ԵՒ ՖՐԱՆՍԱԿԱՆ ԲԵՄԸ
Ջո
րեքչաբթէ
ցերեկ օտաբ Աամուլփ
Ըն
կե րակցութէւնբ
ճաշ մբ սարքած
էր
ի
պաաէւ
ֆրանսական
բեմէ
լաւագոյն
նեբ–
լէն
Իհլ^ոյէ
եւ
Ժան-Լուէ
Պառսյէ։
Այս երկու
տրուես
-
աա
գէտնեբ
բ ձմեռբ կագմ ակերպած
էին
շբշուն թատերաչարք
մր տարածելու
Հա
մաբ
միշաղգային
թատրոնբ,
ֆրանսական
դասականներէն
մինչեւ ՝Բաֆկա
կամ ՝Բա–
մէւ
:
Ընկերակցութեան
ղուէցեբէացէ
նախա
գաՀբ
չնոբՀակալութէւն
յայտնելէ
վերշ
օրուան
Հիւբերուն
իսօսք տուաւ
Ժ՛
Լ՛
Պս
՚ռո
յի
: Տիւլէնի
եւ
•Բոփոյէ
շարքէն
սլատկանող
ա յս նոբ վարպետբ
խանգա
վառ
էւօսքերով
էր ուրտխութէւնբ
յայտ.–
նեց օտաբ լրագրողնեբու
շրշանակէ
մէշ
գտնուելուն
Համաբ։
Պատմեց
թէ իրեն եւ
կնոշր Համար
որքան
կագդուրիչ
պտոյտ
-
նեբ
եզան
Հարաւ.
Ամերիկայէն
մինչեւ
Նիւ Եորք,
յետոյ
Եւրոպայէ
երկէ րներբ
|
Պելմէւս
, Աուէցերէա
, իտալէա
, Անդլիա
\
ել
ա
ւլուբ :
\
Յու
՚լումով
յէչեց
թէ երբ ժրնեւ
կրղտ–՛.
նուէր
մէտքն
ինկաւ
իր առաշին
ա
յցելոլ
-
թիւնբ
տարիներ
աոաշ
երբ խանղավա
-
ռութեան
իսառնուած
էր մեծ վիշա մբ,
/իամէւզփ
մ աՀբ :
Պաւոտսէսանելոփ
թզթս՚կէցի
մը Պ՛
Պտ–
ռօ
բացատ
րեց թէ Հոկտեմ
բե.բի Համար
սո
վորական
ներկայացումներուն
Հետ
կը
իւորՀի
կազմակերպել
Աառէնյէ
թատրո
-
նէն մէկ ուբիչ
մասէն
մէշ տեսակ
մբ
«փորձէ
թատրոն»
, ուր
Հանդէսականնե–
րը ել թատրոնէ
ա շփսատաւո
բնե
րբ
մէասէն
գործելով
սլէտէ նեբկա յացնեն
մ ասնաւո
-
րաբար երիտասարդ
զբու^ւեբու
արտա -
գրութիւննեբր
;
Տէկին
Ա.
Ռբն Օ ո "՛էո
բութիւն
չունենա–
լո՚է,
չուղեց
իսօսի լ բայց
Հարց տուաւ
սո -
վետական
մամուլէ
նե բ
կա
յացուցէ
չէն
թէ
օբ մր սլէտէ պատաՀի՛^ որ Փաբէղէ
մէշ
տեսնենք
ռուսական
թատերախում
բ
մբ
կամ
, ին չսլէս
շեբմօրէն
կբ բաղձայ
Պտ–
""ք
պի՚ոի
կրնա՞ն
Մ ոսկուայէ
մէշ ալ
ներ–
կայտցումԿւեր
տալ։ Պտռօ րացաւոբեց
թէ
իբ էտէալէն
այն ատեն
մէայն
Հասած
Կ՝ՐԼԼ"՚յ–՛
երբ «Եբկաթեայ
փտրւսդոյր-^էն
անգին
ալ երթայ,
«որոփՀետեւ
ճամ
բոր
-
գութեան
ս
լ ն թացքին
նկաաեցէ
ոբ թատ
րոնէ
Համ ար
տզդութէւն
չկա
յ , ուր
ալ
երթամ
, ինչպէս
Փարիգ,
կբ
Հտնդէպէմ
նոյն
գգայնոլթէւններուն
կամ
նոյն
չՀաս–
քտն մէկ
մ
իլիոն
նա Հ ա տ ա
1
^1 եբ ո ւ
յի
շատա
կին
նուէ
րուած
սգտՀանդէսր
:
Աեբ
բոլոբ
Աիւութիլննեբբ
չունեցան
այն
կո բո՛է բ եւ ձեոնե
բէց
ութէւնբ
ո բ առան
-
ձէն
կազմ
էէն
մեծ սգաՀանգէս
մ բ
էն չպէս
եդալ
Փաբէզէ
մէշ, որւգէսղէ
մենք
ալ
ՎաՀԷ
է
՛ղէ" բսէինք.
«Այսսլէս
կբ
աօ -
նեն եւ
ոչ
թէ տյդսլէս
» :
X
Վյս
ս սլո ւրա կանց ինե
ր , ամէն տեղ ուր
որ կան,
ոմանք
եռանգուն
,ոմանք
թմ
—
րած՝
կբ կատարեն
Ապբէլեան
Հերոսա
-
մարա
է
տարե գարձբ
•
Պուէնոս
Այրէսէ
Վանեցիներն
ալ , "Բ ո–
րակուի
եւ քանակոփ
կաբեւոր
թիւ
մ բ կբ
կաղմեն
, տարիներէ
է
վեր
մոռացութեան
տուած
է էն էրենց փառա
յ ե զ
յազթ
անակի
տաբեգաբձը
;
Այո
եբկրոբղ
տարին
է որ նորեկ
Հայ -
րենակցէ
մբ նաիսաձեռնութեամբ
Ապբէլ
~
եան
Հեբոստմարտի
նաՀտտակներու
յի —
չաաակին
Հոգե Հանգէստ
կր կատարուէ
,
ճիչդ Վանէ ազատագբման
օբբ : ՛Բագա —
քէս
Վարադայ
Ա. հ)աչ եկեզեցւոյ
մէշ
կա տս՛ բո
ւե ցաւ
սլատաբագ
եւ ՀոդեՀ՚սն
—
գիստ
: Եկեգեցւո
I մէշտեղ
դրուած
Աա
՚
Հարեմ բ ծածկուած
էր
ծ ա գի
1լն
ե ր ո վ ,
սլլ–
պլացոզ
մոմերով։
կարմէբ
սնդուսէ
վբայ
րանուած– էր
1915
թուականբ
,
չրշասլաա–^
ուած
Վասպուրականցէներով
ել
ուխտա
–\
լոր
Հոծ
բազմ
ութեամ
բ
:
ԾերունաղաբգՀ
Գոլրգէն
վարգապետ
Ր՚աշճեան՝
ծանօթդ
Վասպուրականէ
՛՛՛փն ել նոբ
մամանակա
- ՝
կէց պատմութեան
պանծացուց
փառաւոր
անցեա
լ ր
եւ
ողբաց
ներկա
յ
տխուբ
՚էի–
ճակբ
• • • :
Վաս
սլո
լբա
կանց
ինե
բ
եբբեմն
ունեցած
են
Հա
յր
՚ Ա
էութէւն
, նո յն էսկ Գրադա
-
րան
մը բաւական
գիրքերոփ
:
Շատոնց
կազմալուծուած
է :
ԹՎԹԱԿԻՑ
տ
Fonds A.R.A.M
