–՝Իարա Եվսիե– ՃԿմւդէաԱ
4.–.
ՀԱՅՆ
ՈԻ
ՀՐԵԱՆ
Րազմ
աթիլ
Հս4
յեր
րւ/ան
արեւելեան
Ե՚֊րոսլա–
յէ ՚
երկու
Ամերիկաներուե
մէք, այն
յուսա֊
^աաական
Համ ոզում
ր գո յացւ։
՚ ֊ ց ե ր են , թէ սփիւռ
քի
մ էկ
մ ի լիոն
Հա
յութիւնր
, գաաասչարաուաքՒ
է
ձուլուելու
տիրոգ
մողո
փո
ւրգնե
րւ՚ ւն մէք :
Ուսաի
^աւելորգ կր Համարին
կառէիլ
Հայ աղղութեան
եւ
• Հայ լեզուին
:
Ասոնց աչքին
ոեւէ ազգեցութիւն
չունի
Հրէա
կան կենգանի
օրինակր
, որ հ՜անր
յա-եղիմանու
–՚
թիւնւ
մ լն է Հա յուն
Համ
ա
ր ;
• Հրեան
որչափ Հարստանա
յ , ոսկին
ոսկիի
փր–
չ ՚ ա յ գիղէ , իր ապրահ
երկրին
մէք դրաւէ
բարձր
ա
թոոնե ր , դառնա
լ նա թա ր ա ր կամ փարչապեա ,
մ ինչեւ
իսկ քե րմեռանւգ
քրիստոնեա
յ , իր խո
րքին
մ էք աւե
լի Հրէա
յ է քան ադքաա ութչուառ
Հբ ~ւ
եան, որ զլուխբ
ամէն
կոզմ կր զարնէ ,
մինչեւ
որ յաքոզի
բնկեբա
լին ղիբք
մ բ ստեղհել
,
ոբսլէս
զի գոբհօն
Հրետ
յ մբ գառնա
յ ի բ ազգին
Համար
յ՛
Հարուստ
, ունեւոր պատուաւոր
ղիրքի
մր
Հա
սահ
Հայր , Հրեային
Հակապատկերն
է
է
Օտար
երկրի
մբ մէք, անոր առաքին
դոբհբ
է՝ րլլա
յ
դիմել
ասաիճանւաբաբ
գէսլի
օտարացում
, սկսե լոփ
ա -
նունէն եւ մականաւնէն : Կռրսնղնելոփ
աղղային
դիմ ագիհր
, մ ոռյ.–ա լով աղդա
լին ա ւանգո
լ թ
իւննե -
բր,
ուրանւտլոփ
իբ ցեգա
յին
արիւնբ,
երքանիկ կբ
Համարի
ինքզինքբ, երբ ամէն կապ խզահ^
Կ^ՐԼլայ
Հայութեան
Հետ, ոբ իր աչքին
կ
՚երեւի
աննչան։ ^
Հրեանւեբուն
Համ աբ սխալ գաղափար
մբ
" կազ –^
մուահ է թէ գաղափա
ր ա ոլա չտո ւթենէ
զուրկ
.մարգ են , եւիրենց
բ"լ"ր
^Իգերբ կր լաբեն
գանձի
ել նիւթական
փա
յելքի
ա ի
րանւա լո ւ :
Ասոր Հակառակն է ճչմարիտբ
է
Հրէական
Գաղտնյի Ա արմինւբ , ո րունւ անդամ-
նեբուն։
։։յնոլն։ներբ ոչ ոք գիտէ ,
մ ինւչեւ իսկ
ի–
բենք՝
Հբեանեբբ
, կբ ձգտի
տիե/լերական
աիլ։։ս -
պետ։։
ւթե ան : Ամ էն ադատ
ճիւղեր
ու ւքէք կբ դբտ–
նուին։
մեհ
թԻ"–"փ^
գատաւոր՚նեբ
,
էիա
ստաբաններ
,
նշանաւոր
դիտնէտկաններ
, քաղաքաղէտներ
,
ակա–
ն։աւոր
րժիշքթւեբ,
աոաքնակաբդ
մաււնագէտնւեր
,՜
աւք
էնքն ալ Հետեւելուի
բտրձր
նշանախօսքին
«ա -
մէն բանէ առտք
Լրեայ,
աւքէն աեգ Հրեայ՜» : Ամէն
Հրեայ
,ոլբ որ ալ գանուի
, պա րտաւո բ է ճ շդա -
ուէս
ւլորհագբել
Գերագո
լն Աարմինին։
արձակահ
Հ
բաՀ։։։նէլնւե ր ր ;
I
ՇնորՀ
իլ
իր ումեղ
քլաղմակեբպութեան
, Հբ -
եայ
մ տաւո րական բ եւ
Հ
բէական
մամուլբ,
իբա
կան դեր կբ խաւլէսն
մ իքէսղէլա
լին կեանքին
մ էք
եւ
մ եհա սլէս
կ
^աղդեն։
աէք
էն
եբկբի
քաղաքական
կ
ե ան քին
փրա
յ : Զեն։ երեւար
, բա լց ամ էն՛
ղորհիէ
մ էք իրենց
ձեոքն է որ կբ ղորհէ :
Ասիքլա անՀե րքե լի ճշմարտութիւն
մբն է :
Ըսել
չեմ
ուղեր թէ Հբեանեբբ
թեբո
լթիւննեբ
չունին։ :
Ըն,դՀա կառակն
ունին չատ
մ բ թեբո
լ թ ի
ւնն եր
, Ո–
բոնւք , սաէլայն,
իրենց
մեհ ձիբքերունւ
քոփ կբ նսե–
մանւանւ % Երրեք
մոռնալու չէ որ Հբեանեբբ
,
ի -
բենց
ներքին։
փէճերբ
չուտոփ կբ ւէ՛ո ռնան
,
աէք
ուր
ճաէլատ
մր էլր էլտդմեն
աէլգսւ լին էիտանգի
մ ր
աււ -
քեւ
,
Հ էէէ
ւաքո ւե լ ո
էի
ադդա
լին
դրօչին։
աակ
.
ճքւշդ
այնսլէս
ինչսլէս
քլ՚րնէին
թուրքիոյ
Աոլլթաններբ,
բս։րձրաէյնէէտլոփ
Ա՚ԷՀմէտի
դրօչբ
, երբ
թուրքիան
փէճւսնւոլո։^ էւսլաէլնալիքի տակ կբ գտնուէր •
կա
՞յ
այսօբ
Հայութեան
մէք գերագոյն
ւքաբ -
մինէ մր. որ Հայ <ք–ողոփուբդր
մղէ չինարար գոր -
հ^էււեէութեէէ,նւ
էքր։
Կա՚^յ այսօր
Հրեային
սլէս
Հա -
ւաքա էլէէէնէ էւլմ էլաղմ ող
մ տտւո րաքլանո
ւ
թ
իւն
մ ր :
ինչե՛՛ր
կէսրելի չէր բնել
ունենալոէԼ
Հայ
մոզո–
վոլրդին պէս փառաւոր
, սրտաբաց եւ
բարեմիտ
մողոէէուբդ
մ բ , ոբ պատրաստ է քալելու,
ւլորհե–
լու եւ օղնելոլ, եթէ զեկափտբ
ձեոք մ բ ունենււսյ
է
Եթէ
Հրեայ
մքքհատուններբ
ունէենտյին։
էքեզի
պէս
ամէն
ղոՀոէլո ւթեան ց պատրաստակամ
մողո
փուրդ
մ բ , կրնայինէ
Հբաչքնէեբ
գոբհել ;
Միթէ
Հայ մողուլռլրգբ
անկարո՛ղդ է ի ր հո -
ցէն
Հանելու
բարձբ
էք
տաւո
բա կաննե բ ե լ աէլանա–
ւոբ
դիւանագէտն,
եբ : Շաւո կարող է, բայց
կբցահ
անէէնց տաէլանգբ
էլնաՀատել
ե լ անոնք գա
ցահ հառա
յահ
են օտաբ
երէլիբնեբոլ
, ինչպէս
^/7է–
պաբ
փաշա
մ բ , Եաղոլպ
Արթին փաշտ,
Զէլէպի
Տիգրան
Աէդրոյ
Եդիպաոսի
մէք.
Պբյբքլեան
մ բ
քիումանիոյ
մէք,
բա
րձ րանւա լո
փ
դաաական
նտխա–
րա րութե
ան։ , Աելքոն
իսան մ բ եւ ուրիշ
բարձրաս–
էոիճան
Հայեր
Պարսէլաստանի
մէք ;
Եթէ
այս աագանձւլաւոբ
Հայերբ
, դորհէ
ին
Հա
յութեան
մէք , Հայկական
մ ամ ուլբ
անմիքապէս
փարկա՚բեէլ
կ
՝ բ ն ՚ է ր
էլան ոնք
, ե լ ասիկա
Հայկական
նէլ։։։ բազ.րիւն մէկ գէշ էքողւքն է ։ Եթէ
Հայոլթիլնբ
կարենա
ր
դնւաՀատել
՚ԼյՈլպաբ
փաշան ել
Աելքոն
խանբ,
որոնք եւրոպական
ա
րքո
էն
իքնե բու
տռքեւ,
այնքան
Հռչակ
ունէին.
Հայկական
Գատբ
բոլորո
փին
ուրիշ
ճամբու
փրայ կբ ղտնուէր, ել
Հայու–
թիւնն ալ աշխսէրՀի
չորս
կոզմբ
ցրուահ չէր բլ .
լար :
թէ
ինչու
Համար
Հտ
յութիւնբ
չի։ կբն։ւ։բ մտա -
ւոբական
ումեբու
բանաքլ
մբ կազմել,
ասոր պա.
տասխան
կուտայ
Գրիղոր
Աքհրունէին,
«Ա՛ չւս
քթի
ՀԱԼԷՊ,
13
Յսւլիո–
Այո աարի
եւս,
աւելի
քան երեք
Հաւլար
Հանգիսականնւե
բու
բաէլմոլթիլն
մբ լեցուցահ էր ճեմարանին
րնղարձակ
պարտէ -
ւլր։ Ազդ–
Ի շիս անւ ւււթ եան
րոլոր
մալոէթեբուն
ու
խոբՀուրդնեբուն։
էլողմէ նե րկա յացուց
ի ^ ե ր , փաբ–
մա րսննե
բու
տնւօբէննեբ ,
Հ
ոդէս բա
րձո
լթեանց
նեէլա յացո
ւցի չներ , ինչպէս
նաեւ
միութեանէ
ց եւ
կաւլմ ակե րպութիլննե
բու
կո ղմ է
Հրաւի րեա
լներ
տեզ
ղրաւահ
էին Հոհ բազմութեան
մէք։ կբ նէս–
ի։ա։լաՀէբ
Աոաք1ոբդբ
ԶարեՀ
եսլիսկոպոս :
Հանւղէս
ի բացումբ
կատարեց
ճե՜մ ա բտն։ի
Խնէէէ–
մաէլալութեան
ատենւապետ
լնէլեբ
Հբաչ
Փա։իս։։լ -
եան, որ ճշդելէ եաք ,թէ տարեէէերքի
այս
Հէսն -
դէսբ
յետաձղ
ուահ էր
^ԻլԻԿ1՚"3
Հա յ
բէէէ
սլէ,
էոի
փախճանումին
սլատճառաւ,
յաբղանքի
եւ ալեկո–
չումի
քանի
մբ խօսքերոփ
ներէլայացուց
ՀոդելՈյս
Հա յրասլետբ
, իրրեւ Ա չակո
յթի
ե լ
բանա սիրո
լ -
թեան։ էսսպետ : Ապա , յոտնկայս
յաբղանքի
Հրա
ւիրեց
ներկայ
բա։լմութիէնբ
:
Ընէկեբբ
Հակիրճ
տողե բոփ պարղեց
կրթա էլան։
եւ
շինա բա րականւ
այն ^իգերր
, որուն ց շօշալիե
լի
ու սլատո
լա
բեր
մէէլ արտա
յա
յէոո
է
.թ իւնբ
դաբձահ
է , ա քսօբ , Հալէէէլի
Աղդ • ճեմ արանբ : ԳոՀունա -
կութիւն
լայտնեց, ոբ մեբ ուսանողս
լթիւն։ բ ,
ՀւէՐ -
յաղ իտական թէ ւլ իտական
ճիլղերոլ
մէք՝
չօշա -
վէելի
յա
քո գութիւննէե բ ու նո յնիսկ
նուաճուէէներ
կ՝ արձան, աղբ է եւ. եւլբակացոլց ա լն Հաւատքով
, որ
ճեմարանբ
ազւլ ա յինւ Հպա բաո լթեան
կոթող
մ բ
պիտի
ԲԷԼա յ ապագա
յին
Հ
Հանգէսին կ^ա տ են։ա պե տ է ր ճէ՚մ արանի
։լ ե բ -
անէօրէնէ լնկեր
Մ ինաս
թէօլէօլեա՛ն։
, Ե րգ^ախում
բբ
կբ վարէր Պ • Գէորղ
ԳանտաՀա
րեան : Ալե
լո բ գ
չենք նկատեր ա բձանադրե
լ ա յն
մ եհ՜
յա
քո ղո
ւթ
իւ
նբ , զոր ունեցաւ
նորակաղմ ա լււ երդչախոււքբբ ,
կաւլմ
Ոէ
տհ ճեւք ա բանի
երէլսեռ
էւ ւս
անո ղութ
ենւ էն։ ,
որ ապբ։էւմոէէ
երդեց
կոմիտասէնլ
, կանաչեսնէնէ
ու
Պաամ
աէ^
եան։ էնւ
ու
քերմ օրէն
հա փ ա Հ
ա
ք։ ո
լ
եցււէլ :
Ուս անւ ոգո
լ թ ի
ւնբ
։։լս։տուաբե
ր
լաքո դու թեամ բ
ւլոբհադրեց
, նաեւ,
արտասանոլթիւններու
,
ու -
ղերձնւերոլ
բամինւնե րբ
եւ
ստեգհեց
ք*՝՜՚Դ Հա՛՛։ ուր
խան ղտ
էի
առո
ւթիւն :
Հանգէսին
աոանւցքբ կբ կաղմէ բ
բեմ ադրոլ -
թիւնբ
«ՈԵ՚ԼԻՆ
ՓԱՌՐԸ»
Համազրական
քերթոլա–
հին։ , գորհ՝
Աքնաւէ
թէօլէօլեանի
:
Հաւաքաէբսն
արէոասանոլթենէն
առաք, Հեզինակբ
քանի
մբ
բա–
ոոէի
ներկա յտցո։ ց անոր
ձգտումբ։
Ընւդդհե՜լէ
՚ւյ՚ւ՛^
^"՚յ ^^Գ"՚Լ"՚–ՐԴ–Ի
Լ " յ " Ի էքաբաւբ,
Հին չր–
քանհեբէ
մինչել
էււյւ։օբ ,
բո՛յց
էքէէէնալան։դ Ոոէլե–
դարէն
մինչեւ
թ. դար ու մաոնէալո րաբար
ԺԹ •
գարէն
ասդին,
պարզելէ
փեբք այն անՀուն
զրր -
քլանէքներն
ոէ–
զոՀոզոլթիւններր
, որոնց ճաէլատա -
ԴՐ**րէն
ենթաբէլուեցտլ
Հայութիւ
^էր
, ու
շեշտելէ
՚ւ^Րք.
^է "՚.է"՚*Ր
1
աւելի
քան եբրեք,
մեր
սեբՈէնղ–
նւէւրբ սլէտք
ունէին անւցեալի
մեր րւյսթէ
ու
զազա–
փս՚,րաէլան
ոփ
սլայմ անւտւո բուահ
ասլադայ
է/եանքի
մբ,
բնէլեբբ
նեբկայացուց
«ՑԵ%ԻՆ
ՓԱՌ՚ԲԸ » Հա–
մ ադրա կան
քերթուտհ
ոփ
բեմ
։։։գ բուահ
խոբՀոլ
բ -
ԴՐ ,
Հայուն։
ղէսլի
Լոյս աննւաՀանք
ուղեւոբոլ -
թիէնն ու Հաւաաքր
իր ամբողքաէլան
աղատոլ
.
թեան , նէլտաելով
,որ աււանց այգ աղատութեան
,
պիտի
չՀասնի
երբեք
լոյսի ա էլո ւն քին :
Համագրաէլան
այս նոբ ղորհբ,
ղոբ
Հեղինաէլբ
դրի
առահ է մասնաւո րաբտր
ճեմարանի
,սյս
Հանէլէսին
առթիւ,
բեմագրուեցալ
50
երկսեռ
ու–
սանողներու
Հաւաքաէլան ա րտասանութ
ե ամ բ ու
աեւեց
40
վայրկեան։
Այս քառասուն
վայբէլեսն -
^եբր,
ներկայ
երեք
Հազաբէ
աւելի
բաէլմոլթե
.է
,ն
Համար՝
խորունկ
ապրումի եւ վերտցման
աէւիթ
Հանդիացան
I Աչ-ցունք
հանբացաւ
աշքեբու
մէք ու
կոլբհքերու
տակ
յո ւղո ւմբ վւոթոբիկ
ստեգհեց •
Խումբբ
անթերի
կեբէգոէի արտասսնեց
իբ
մասերբ,
իսէլ էքենասողնեբբ՝
անւիե րասլ։սՀ խա>1–գավառոլ
.
թեւսն ու յուզումի
"՛լիք
՛քբ սւոեզհեցին :
Փակմ ան խօսքբ
րրաւ Աո աքնւորղբ ելիբ կտր
դին։, ողեկոչելէ ետք յիչատակբ
Հոզելոյս
Հայբա^
պ1,ւոին։ , հանբացաւ
ճեմարանի
աոաքէ.լոլթեսԻ՜ն
Ոլ
աղղային
էլոչումին։
՛քրայ : Այս առթիւ
ա
-նէլաւք մբ
եւս
^
էէ
րՀակալութիւն
յա յսնեց
ս ո ւր իա կան բա -
բեիսնւամ կէսււավարոէ
թեււքն , որ , ինչպէս
յայտնի
է, բէսրեէիոիսեց
կրթական։
նոբ օրէնէքբ եւ
Հա
յեբէ
նբ
Օէոար
լեղոլ
չնկաւոէէլու
ոբոչում
տուաւ,
յաւել–
ուահական
նոբ օրէնքով
մբ ւ Պա րղեց ազզ. իչխա
նու թեան
էլրթակա՛ն
ճքւղեբն
ո։.. մ
տաՀաք
ոլթիւննե–
րբ ու
Հալա
։ոք
յայտնւեց , որ Աիքին
Ա։.եւելքի
Հւս -
յու թիւնբ
պիտի
արվ արտ
ցն՛է
ւլա գթ
տՀա
,ոլթետն
աէլնւ էլա լ ո ւ թիւններն ու Հալաւոքբ
, ստեղհե լո։/ ու
թրհ՜ելով դաղափէաբապաշտ
սերուք~գ^։եր :
ճեմ
աբս։նի
Տե։։չոէ թիւ՝..նէ
։յլ
Խնամ
էո
կալու
թիւ
նբ,
տարե։1երքի
Հանդէսին
աււ
թ ի լ
էւատաբեցին
նա է,–
լ
Հբա պարակա
յին։ Համ
ա
բւէւ ւոո
ւո ւթ է.
տն
իբԼձց
ււլարտքբ։ Ըստ այդ Համարտոլոլթե-անւ
,
ճեմաբւս–
նբ
բոլոբահ
է
իբ Հի1դեբորգ
տարին
:
1951 —1952
տարեչրքանւի
ո,– սանողոլթեանւ
թ ի ՚ ֊ բ եղահ է
85 ,
37
.ւսէլքիէլ եւ
48
մանւչ։
Նաիսաէլրթարաէևի
դասա -
րանն։եբ
չունւի :
;
18
գաստւանգեն,
ճեմտլՀանի
մ է ք ։ Հբճուաոք,թ
է Հաս– \
տաւոել, որ ո Լսա՛ն ո ղո
լ թ ի է,ն
ր բ
՚1պ
.Հանրս։ււլէս
մտա– \
ցիւ եւ.աշխատունակ
է ։ ինբ ուսւս՚եոզ -
ուսանոզու–^
Հիներ
միայն
էլբ կրկնեն
իրէնց
կարղեբբ :
ԳիտակաՐւ եւ ՀայագեաակաՏ
երկու
Հիմնա -
կան
ճիւղեր
ունի
ճեմաբանբ։
Յառտքիկայ
տարի
պիտի տայ իբ նախա խա
յ ր իքբ : Տեղեէլտզիրբ քլբ
ճշդէր
թէ՝
«Աեբ
բո
լո ր ճիէլե բբ կբ Հ եէոամտ
ին՝
ի–
բենց ազդ–
ս։ բմանաււլ
ա
տո ւութե
տն ու աղգ.՛ աբ -
մէքնւերուն
դիտակ
սերունդներ
տալ մեր
մողո -
վդք-բգին » :
Տեղեկադբէն
կր էւլարղոլէր
դարձեալ, որճե -
մարանւի
Տեսչութիւնբ
Հերթական
ղւսստխօսոլ -
թիւնէներոլ
իր գբութեամ
բ , էլբ ձղտի
բնղՀանւուր
ղարղէսցում տալ իբ ուս։ոնոդութե։ոն
: Ամէն։ Ուէ–
բաթ
օր, կր դասախօսեն
ճեմարանի
ուսուցիչներն
ու
Հրա
լի
րեա
լ գա
ուս խօսներ : Անւր՚՚ոււ
էոարէ7լան
բնթս\ցքին
, ճեմարանի
մէք ղասաիսօււահ
են ,
ի
շարս
ուբինեբոլ
, Համաղղ։ոյի՚–.ի
Տնօրէն
բնւէլեբ
Ա. Վբացե։։ն
, հանւօթ բիլղանգադետ
Օր. Աիբար–
փԻ Տէր Ներսէսեան։
, րնւէլեր կոէղեռնւիէլ
Թ՚սնտբ .
ճետն,
բնկեր գ. Լա։լեան
, Հ. ՎաՀա՛ն
ՅոփՀան -
նւէսեան , եւն։ . , եւն .
յ
Ողեկո
չու
լք
ի , տարեգարձի
կամ տարելիցի
Հան–
դիսութիւնէներ
տեէ,ի ունեցահ
են ,
ի
նւերկա յոլ -
Հռչակաւոր
խմբաղրապետբ,
«Ամէն
ինչ փողի
Հա
մար՝,/ խոբադբով
աէւաքնոբգոզ
յօդոլահի
մբ
մէք,
ուր
իբ Հղօր դրչով կբ հազբէր
Հայուն
հայրայեղ
ն իէթասլա շտոլթ
իէն բ :
Այստեղ
էլ աձանւազ բեմ ա յդ
խմ
բադրականքն
կաբեւոբ
էլէ ւոե բբ
իբ սեփական
բառեբոփ^ եւ իր
ոււլղագրութեամբ
•
«Գուցէ
, աշիսարՀիս փրա , չկա
յ ուրիշ
մ ի
այն
պիսի
ազդ , ոբ Հա յի պէս զուրկ
լինէր իտէալնե -
րից , նրա չաւի խբրփահ
լինէր կոպիտ
նիլթապաչ–
աութեան
մ էք • Հայի
Համ ա ր չկան
փ
եբացական
էլաղափարներ
, բարոյական
իտէա
լնե բ
• • • յ
Հա յբ ամ էն բանի
փրա
յ նա յում է փող փաս -
տկելոլ
Հայեացքից
••• :
՚
Ուս"ւմ
, Հասա բտէլա կանւ
էլ ո բհո
ւնէ ո ւ թ իւն , սլա–
բապմունք
, պաչաօն։ , կոչում,
մասնագիտութիւն
,
սէր, բնտանիք
, ՚— ամ են բան Հայի ա չքում Հա -
մ եմա տականէ ա րմէք
ունի , նա յելով թէ ո րքան
այս կամ ա լն։ գո րհբ
, ա յս
էլս՚մ ա յն դս։զափ։սբբ,
՚
ա յս կամ ա լն։ երեւո
յթ ն։իլթապէ
ս չաՀաւէտ է ...
է
Հալ
ամէն
բանից
սպասում է անմիքական աբ–
դիւ^։ք
, նիւթական
օւլոււո , չաՀ ,
տոէլոս • • . : Ի
Հարէլ է բացառութիւններ
ամեն։ տեզ կսն , ուրեէքն։
էլանէ եւ մեր
ազզին
մէք
բա լց մեբ
սւղդի բնգ -
Հան
ուր
բն։ս։ ւորութիւնբ
, չաՀ արե բական։
ն իլթա -
պաչտ
ոզին է , ոբ ։սռաքնոբդում
է Հային
ամեն
աե։։աէլ
Հանղ ամ անզն։ե բ ում
. . • :
Եւ աՀա ա յգ
նՀեդ , սաՀմանա։իաէլ
, Հասաբա -
քլական
բնութիւնբ.
Հայր
Հսլաբտոլթեամբ
ան։ -
ուանում է
գործնակաւն ոգի • • • :
Հայր
ուսում է առնում
Հաչուով,
կեանքի
՛քէք
իր
դոբհբ
ան։ելոլ
մասնաւլիտութիւն։
բ բնտրում է
Հաչուով,
մեռնելիս
մինչեւ
ա՛նղամ էլտակ է
տնում
Հաչուով,
Հաւատացահ
լինելով որ բտրեղոբհա -
կան
մի քանի կոպէկ
կաակելուք
, նա բաց է անում՛
իր Համար դրախտի
գոնեբբ
ն։ա մեռնելիս
միայն
բնգունակ է զո Հարեր
ութ
իւն
անել
Հասարակական
մի բարի
դորհ կատարել,
այնւ էլ անում է իր չա–
Հասիբաէլան
նպատաէլով
, իր Հոգու
Համար ;
Հայր
արՀամ արՀում է իր աղդա
յին , իր
մ ա լրենւի
լեզուն
մ իմ իա յն ա յն պա տճա
ռո վ , ոբ
նբանով
Հաց չէ կարելի
ճարել
... : Հայր
չունի
բաբո յաէլան
բաբձբ
։լսւ զա
։ի ա բն։ ե ր , ձա ամեն
բանի
վբս՛ յ նայում է առեւ տրա կանւ էլէաից • ն. ա իր մա
յ–
բենի
լեզուի վբա է լ նւայում է ինչպէս
մի ապրան
քի ւէբա. ապրանքբ լաւչէ հախվում
, Հին է,
ւ
ուբեմն
նրան Հաբկտւոռ չէ առնել.
. . :
՚ ՚
Հայբ
նայում է իբ մայբենի
լեզուի վբա ,՛ ինչ
պէս
մի կոտրահ
ամանի վբա, ինչպէս
մի մաշվտհ՛
չորի
վբա...։
Այո,
ամեն։ բան փողի
Համար...։
Բայց եթէ
մի
օբ , Հայբ
տեսն։էր թէ իր արՀամարՀահ
մայ -
բեն։ի
լեղուն
սէլսու։Ր է ղին ստանալ,
։լ.ոբ^ադբվել
Հասարակութեան
մէք, եթէ նւա տեսնէր թէ աղ -
ք բէլան բամինր,
փող տալու տեզ, կարելի է, օրի
նակ,
նւբան
սուիրեցնել
իր մայրենւի
լէ,զուն
, իբ
մ
ւս
յրեն. ի լեղուոփ
երախաներին
գա
։էւոիա
բաէլոգ
ՀայոլՀիի
՚ւրաւիչ
զօրութիւն
ունի
Հայ
երիտա
սարգի
Համ ա ր ա լն մամ անակ
բո
լո ր Հա յ
հնւող–
նե՜րբ էլր սէլսէին։ , իրենց աղքկեբանց
Հայերէն սո -
վոբեցնւել,
որոփՀետեւ
այնւ մ՜ամանակ
Հայերէն
լե
ղուն
է լ մի շաՀաւէտ
դո րհ
էլբ ղաոնա ր , Հաց կբ
տար,
այսինքն
միքոց կբ տար իրենց
աղքկէւրան։ցից
աղատփելու
, տոանց
ազքէլաւն մի որեւէ
բամին տա
լու
միքոց
էլբ տար
հնողներին։
իրան։ց
ւսսլրանքբ
տեղաւորելու,
կամ ինչպէս
Թիֆլիսիցիք
ասում
են , նրան սաղացնելոլ,
... »:
Հ.
ԱԱՀԱհ ՎՐԳ. ՏԷՐ
ՄՈ՚ԼԱԷՍԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
